Home / แฟนตาซี / เกิดใหม่เป็นเมียยักษ์ในวรรณคดี / เจ้าจันทร์เมียยักษ์ บทที่ ๖ ยักษาในราตรี (๒)

Share

เจ้าจันทร์เมียยักษ์ บทที่ ๖ ยักษาในราตรี (๒)

last update Last Updated: 2025-01-02 12:31:07

มธุรสพยายามดิ้นรนทั้งที่บัดนี้กายสาวเปลือยเปล่า ผิวขาวผ่องสะท้อนแสงจันทร์เปล่งประกายสุกใส ผิดแผกจากสาวงามที่สังวรีราพณ์เคยลิ้มรสผ่านกายาของไอ้สุวรรณราพณ์ เนื้อนวลเปล่งสีทองประกาย สาวงามเช่นหล่อน เมื่อชาติก่อนคงทำบุญมามาก ชาตินี้จึงเกิดมาด้วยรูปโฉมงดงามราวกับนางอัปสรเช่นนี้

“อยากรู้เสียจริงว่าไฉนไอ้สุวรรณราพณ์ถึงหวงแหนเจ้านัก ข้าจักลิ้มรสเจ้ามิให้เหลือ ให้มันได้รู้ซึ้งว่าข้านี่แหละที่ควรจักครองร่างนี้”

สุวรรณราพณ์พร่ำพูดคำที่มธุรสไม่สามารถทำความเข้าใจได้ กายาใหญ่ยามสะท้อนแสงจันทร์ พร้อมกับดวงตาสีชาดที่แลดูหมายมั่นว่าจักเอาหล่อนมารวบหัวรวบหางให้ได้ทำให้มธุรสหวีดร้องในลำคอ นางพลิกตัวเพื่อคลานลงจากเตียง หากแต่ก็ถูกรั้งข้อเท้าเอาไว้ แลถูกลากให้นอนราบคว่ำหน้าบนเตียง

สังวรีราพณ์คว้าสะโพกนางให้ยกเชยขึ้น สำรวจความงามของบั้นท้ายขาวผ่อง ตรงใจกลางกลีบดอกลำดวนนั้นช่างงดงาม เป็นสีชมพูอ่อนแลสั่นระริกจากเนื้อตัวของนาง

ปลายตชฺชะนี (นิ้วชี้) แลมชฺฌิมา (นิ้วกลาง) แหวกกลีบเนื้อนวลที่ปิดสนิทแนบชิดกันออก เผยโพรงแคบแน่นขนัดที่เต้นตุบๆ ด้านในเป็นสีชมพูเข้ม งดงามเมื่อได้เชยชม

ดวงหน้าคมคายโน้มเข้ามาใกล้บั้นท้า
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Related chapters

  • เกิดใหม่เป็นเมียยักษ์ในวรรณคดี   เจ้าจันทร์เมียยักษ์ บทที่ ๖ ยักษาในราตรี (๓) จบตอน

    เช้าตรู่วันต่อมา มธุรสตื่นขึ้นมาพร้อมกับคราบน้ำตานางค่อยๆ หยัดกายลุกขึ้นนั่ง ผิวเนียนนุ่มมีแต่กลิ่นสมุนไพรฉุนจมูก เจ้าตัวจ้อยค่อยๆ ใช้หลังมือนวลปาดน้ำตาของตนเอง พลางค่อยๆ วางเท้าลงบนพื้นกระดาน หยัดยืนขึ้นเต็มความสูง“... พี่สูรย์จันทร์” เธอเรียกชื่อของบ่าวอสุรีประจำกายตน เมื่อคืนพอหัวถึงหมอนก็ร้องไห้จนหลับไปเลย โดยมีพี่สูรย์จันทร์ค่อยลูบเนื้อลูบตัว ทำแผลหายาทาให้อยู่ไม่ห่างในยุคนี้ คนที่ใจดีไปมากกว่าพี่สูรย์จันทร์... คงไม่มีอีกแล้วแม้แต่เจ้ายักษ์นั่นที่เกือบจะไว้ใจ ก็ทำร้ายเราจนเจ็บใจ เจ็บกายไปหมด“... ต้องหนี” มธุรสพึมพำกับตนเองใช่ ต้องหนีไปจากที่นี่ เพราะเธอไม่สามารถทนอยู่เพื่อประสบพบหน้ากับชายผู้นั้นได้อีกแล้วมธุรสคิดพลางห่มกายที่เปลือยเปล่ากับผ้าแพรยาวคลุมได้ทั้งตัว พลางค่อยๆ ลับๆ ล่อๆ เดินกะเผลกๆ ลงไปตามกระไดเรือน มองซ้ายมองขวา เลือกไปในที่ที่ทหารอารักขามองไม่เห็นพอเข้าไปในป่าละม่อมนางก็วิ่ง วิ่งจนสุดชีวิต วิ่งโดยไม่หันกลับไปมองข้างหลัง จนเข้ามาในเขตป่าใหญ่ที่ติดกับป่าละม่อมรอบสระบัว นางมองไปด้านหลังเห็นวังมรกตอยู่ลิบๆคนตัวเล็กหอบแฮ่ก พลางล้มตัวลงนั่งกลางป่า เสียงนกและเสีย

    Last Updated : 2025-01-02
  • เกิดใหม่เป็นเมียยักษ์ในวรรณคดี   เจ้าจันทร์เมียยักษ์ บทที่ ๗ แผนล่อลวงของครุฑ (๑)

    รุ่งสาง... สุวรรณราพณ์ปรากฎกายอยู่ริมสระบัวไม่ใกล้ไม่ไกลกับวังมรกตของตน เป่าปี่ชวาอย่างเศร้าศร้อย เมื่อเขาทุกข์พระทัยเรื่องใด มักเลือกที่จะปลดปล่อยด้วยบทเพลงเสียดแทงดวงใจผู้ที่ได้ฟังความเจ็บปวด เศร้าหมองนั้นส่งผ่านเสียงของปี่ ไปยังฝูงปลาบู่เผือกที่ว่ายวนไปมาอยู่ในสระบัว คุณปู่ปลาบู่นั้นจึงได้ส่งเสียงพูดคุยกับท่าน“วันนี้เพลงปี่ท่านเศร้าศร้อยเหลือเกิน ท่านมีเรื่องทุกข์ใจอันใดฤา” สุวรรณราพณ์ทอดมองไปอย่างน่านน้ำใส ผ่อนปรนลมหายใจออกมาพลางท้าวแขนไว้ที่ข้อเข่าที่ถูกยกชันขึ้นบนสะพานริมน้ำ“ข้าคงถูกน้องจันทร์เกลียดเข้าแล้ว” เขาพูดพลางยกปี่ชวามาวางแนบไว้บนหน้าตักใหญ่ รุ่งสางหมอกยามเช้านั้นลงที่เนิ่นน้ำจนเกิดคล้ายๆ ก้อนปุยเมฆเหนือนั้น ทั้งหนาวแลสวยงาม “เมื่อคืนนี้ ข้าเผลอปล่อยตนข่มเหงรังแกน้องเข้า จนน้องจันทร์เจ็บปวดทั้งกายแลใจ”“ท่านจึงมาขับกล่อมด้วยเพลงปี่เช่นนี้หรือ เหตุใดจึงไม่ไปพูดคุยปรับความเข้าใจกันเล่า”“เจ้าเป็นเพียงแค่ปลา... มันมิง่ายเช่นนั้นดอก”“ถึงท่านจักเป็นนายเหนือหัวของเมืองนี้ ก็มิใช่ว่าท่านจักรู้ไปเสียทุกเรื่องดอกหนา” เจ้าปลาบู่เผือกชรานั้นพูดด้วยท่าทางแปลกๆ มันดูฉลาดเกินกว่า

    Last Updated : 2025-01-24
  • เกิดใหม่เป็นเมียยักษ์ในวรรณคดี   เจ้าจันทร์เมียยักษ์ บทที่ ๗ แผนล่อลวงของครุฑ (๒)

    งั้นจักปล่อยให้ไอ้ท้าวไกรสิงห์นั้นได้เมียมึงไปหรืออย่างไร ไอ้หน้าโง่ ให้กูครองกายมึงเสีย ถ้ามิอยากให้นางนั่นถูกกรงเล็บครุฑนั่นจิกคอดับดิ้นชีวี!“มันก็เพราะมึงมิใช่ฤา ที่เข่นฆ่าพวกของมันจนมันต้องมาเอาชีวีเมียกู”กูก็กำลังจักชดใช้ให้มึงอยู่นี่อย่างไร สุรสียงดุกร้าวมีรอยยิ้มขบขัน ที่พูดไปหาได้มีความรู้สึกสำนึกอยากจักชดใช้อยู่จริงไม่ ก็เพียงแค่อยากฆ่าเท่านั้นสุวรรณราพณ์นิ่งงันไปชั่วอึดใจ เพราะนอกจากน้องนางของเขา ถึงอีกใจอยากจักสั่งสมความดีตามที่พระฤาษีท่านว่า แต่อีกใจใครจักเป็นจักตายก็ช่างมัน“ถ้ากูให้มึงครองร่าง จักไม่ฆ่าใครไปมากกว่าไอ้ท้าวไกรสิงห์ใช่หรือไม่” เสียงหัวเราะก้องกังวาน สังวรีราพณ์กำลังคิดแผนการกบฏครั้งใหญ่ หากแต่ปากกลับเอื้อนเอ่ยวาจาตระบัดสัตย์กูให้สัญญาทางด้านฝั่งของมธุรส นางกำลังกระถดถอยไปยังหัวพระแท่นของท้าวไกรสิงห์ พลางมองกล้ามเนื้อสุดเย้ายวนขาวผ่องเป็นยองใยตรงหน้าที่ถูกซ่อนไปด้วยทับทรวงแลสังวาลย์ แต่ก็ยังปกปิดความแซ่บนั่นไม่มิดจักสุวรรณราพณ์ก็ดี หนุมานก็ดี อีตาครุฑนี่ก็ดีมีแต่คนหุ่นดีทั้งนั้นเลย!“จ้องกระไรมิวางตาเช่นนั้น”“อะ... เอ่อ” หากแต่เสียงทุ้มดุดันก็ขัดต่อภ

    Last Updated : 2025-01-24
  • เกิดใหม่เป็นเมียยักษ์ในวรรณคดี   เจ้าจันทร์เมียยักษ์ บทที่ ๗ แผนล่อลวงของครุฑ (๓)

    แต่ก็คงมิแปลกเนอะ ก็เขาเป็นอมนุษย์นี่หว่า“ก็เจ้าไม่ใช่มนุษย์นี่นา!”“แล้วเจ้าล่ะเป็นใคร นางอัปสรงั้นรึ? ถึงได้อ้างอายุอานามเกินความแก่นแก้วของตนเช่นนี้” มธุรสสะอึกอึ้งเมื่อได้ยิน จักให้พูดตามตรงได้อย่างไรว่าตนนั้นเป็นคนที่มาจากโลกอนาคต ที่เกิดซี้ม่องเท่งแล้วย้อนอดีตมาเกิดใหม่ในร่างของเจ้าจันทร์คนนี้ ถึงอีกฝั่งจักเป็นอมนุษย์ก็จริง แต่ก็คงมิเชื่อกฎฟิสิกส์แห่งการย้อนมาเกิดใหม่ที่มีแต่ใน Webtoon เท่านั้นหรอก“โอเค สรุปแล้วข้าอายุสิบเจ็ด พอใจหรือยังเจ้าคะ” ในเมื่ออ้างมันไม่ได้ ก็โป๊ะแตกไปอีกสักรอบเนอะสาว“คำพูดกลิ้งกลอก สรุปเจ้าเป็นใครกันแน่” เสียงเข้มทวนถามหนักแน่นขึ้น คิ้วหนาขมวดเป็นปมสร้างความน่าเกรงขาม ดวงตาสีชาดคล้ายคลึงกับสุวรรณราพณ์จ้องนางเขม็งเพื่อค้นหาคำตอบ “หรือว่า...”นางสะดุ้งเฮือกเมื่ออีกฝ่ายนึกข้อสันนิษฐานออกมา“เจ้าจักเป็นแม่มดหมอผี ที่ข้ามน้ำข้ามทะเลมาจากกรุงฝรั่งมังค่า ที่จักสามารถชุบตนให้กลับมาเยาว์วัยได้กัน?”เอ่อ... เดี๋ยวก่อนนี่มันชักจักไปกันใหญ่แล้ว แม่มดอะไร นี่มันการตูนชุดยุคล่าแม่มดผสมผสานกับวรรณคดีไทยหรือไง นี่เราวาร์ปมาเกิดในโลกแบบไหนกันนี่!?แต่ถ้าให้อ้างตนว่า

    Last Updated : 2025-01-24
  • เกิดใหม่เป็นเมียยักษ์ในวรรณคดี   เจ้าจันทร์เมียยักษ์ บทที่ ๗ แผนล่อลวงของครุฑ (๔)

    ถึงจักดูโหดร้ายในทีแรก แต่ท้าวไกรสิงห์นั้นเข้มแข็ง กล้าหาญ แลรักความถูกต้องเป็นที่สุด เขาเป็นบุรุษที่ดำรงอยู่เพราะความแค้นที่มีต่อพระสุวรรณราพณ์เพียงผู้เดียว รังเกียจการดึงคนที่มิข้องเกี่ยวมาเป็นหมากแต่จำเป็นต้องทำเนื่องจากไอ้ยักษานั่นมันไม่มีจุดอ่อนให้เห็น แลเก่งกาจด้านคาถาอาคมมากเหลือแต่เมื่อเจอท่าทางกระโดกกระเดกพิลึกพิลั่นของหญิงสาว ก็ทำให้อีกฝ่ายนึกสับสนว่าควรจักล่อลวงนางต่อไปด้วยวิธีใดยิ่งวิปลาสเช่นนี้... เดาใจนางมิถูกเลยเทียว“ทหาร” ทันทีที่นางสาธยายสรรพคุณจบประโยค เขาจึงเรียกหาทหารครุฑยามให้เข้ามา บุรุษกำยำในชุดโจงกระเบนหลากสีพร้อมเพรียงกันเข้ามาภายในห้องบรรทมของพญาครุฑที่มีอำนาจตั้งแต่อายุยังน้อย ท้าวไกรสิงห์จึงรับสั่งเสียงดังฟังชัด “จับนางไปขังที่ห้องบ่าวรับใช้ แลให้อาหารนางวันต่อวัน ข้าจักส่งสาส์นท้าประลองไปยังกรุงยักษา”“ขอรับ!” ทหารทุกนายพร้อมเพียงกันคุดเข่าลง ก่อนที่จักเข้ามาคว้าตัวแม่หญิงตัวจ้อยจนผิวเนื้อนุ่มนั้นเป็นรอยมือหนาหยาบกร้าน บุรุษครุฑาพานางไปยังห้องหับที่คับแคบ ภายนอกเป็นลูกกรงราวกับกรงขังนก นางถูกตะเพิดไปด้านในนั้นที่มีเพียงฟูกนอนกับโต๊ะไม้สักโบราณตัวหนึ่ง เ

    Last Updated : 2025-01-24
  • เกิดใหม่เป็นเมียยักษ์ในวรรณคดี   เจ้าจันทร์เมียยักษ์ บทที่ ๘ น้ำอมฤตเริงรมณ์ (๑)

    กายแกร่งประจันอยู่ตรงหน้าร่างเล็กที่ยืนเต็มความสูง หากแต่ก็ยังอยู่ได้แค่เพียงไหล่แกร่งของเขาเท่านั้น ดวงตาสีชาดที่ฉายแววลึกซึ้งสบกับดวงตากลมโตสีน้ำตาลอ่อน ที่เวลานางกระพริบตาทีหนึ่ง... ก็ช่างชวนให้หลงใหลเหลือคณา“เช่นนั้น...” สุวรรณราพณ์ยักษาสบตามธุรสนิ่งงัน อย่างต้องการถามหาความในใจจากสาวเจ้า “เจ้าเป็นใคร”แม้แต่สรรพนามที่เปลี่ยนไปก็พาลทำให้หญิงสาวสะอึกอึ้ง มิรู้จักตอบอันใดไปเลย ทั้งที่ก่อนหน้ามีถ้อยคำมากมายที่อยากจักพูดกับเขา“หนู... ชื่อมธุรส”“บ้านเกิดเมืองนอนที่ดวงจิตเจ้าจากมาเล่า”“กะ... กรุงเทพมหานคร โลกในอนาคตหลังจากนี้อีกหลายร้อยหลายพันปีค่ะ”ท้ายประโยคนั้น กษัตริย์อสุราเม้มกลีบปากเข้าหากันแน่นขนัด เขามิรู้จักอธิบายความรู้สึกในตอนนั้นเช่นไรดี ราวกับโลกทั้งใบพังทลาย เจ้าดวงใจที่รอคอยมาตลอดนับร้อยปี จนค้นหานางพบว่าเป็นลูกสาวกษัตริย์แห่งเมืองใกล้เคียงอโยธยา ทำพิธีนำหญิงสาวที่เกี่ยวข้องจากอดีตชาติมาดูแลใกล้ตัวจนดูเหมือนชายมากเมีย แลพยายามทำความดี อดทนรอนั้น... นางจักมิอยู่ในร่างนี้เสียแล้วหรือว่าเจ้าจันทร์นั้น... จักมอดมรณาไปเมื่อยามได้พิษไข้ประหลาดนั่นเสียแล้วงั้นหรือ หากแต่ยัง

    Last Updated : 2025-01-28
  • เกิดใหม่เป็นเมียยักษ์ในวรรณคดี   เจ้าจันทร์เมียยักษ์ บทที่ ๘ น้ำอมฤตเริงรมณ์ (๒)

    น้ำตาใสนองอาบแก้ม มือหนาที่ไปไวกว่าความคิด ทั้งที่นางมิใช่เจ้าจันทร์ที่เขารักแท้ๆ หากแต่บุรุษยักษากลับเอื้อมมือไปสัมผัสที่ผิวแก้มของมธุรสอย่างแผ่วเบาจนนางต้องหลับตาลงข้างหนึ่ง แลรู้สึกอบอุ่นเพราะมือใหญ่หยาบกร้านนั้นกำลังบรรจงปาดน้ำตาให้เธออย่างอ่อนโยน“... เจ้าจันทร์ คือคู่ชะตาในอดีตชาติของข้า” ดวงตากลมโตสีน้ำตาลเข้มค่อยๆ กระพริบแล้วลืมตาขึ้นมองเขาอย่างใสแป๋ว ที่ถึงจักมิใช่คนที่รัก แต่ก็อดไม่ได้ที่จักทำให้ยักษ์หนุ่มชะงักไปชั่วครู่ด้วยใจที่ไหวหวั่นในยามราตรีเช่นนี้ “อดีตชาตินางชื่อขวัญ เป็นสาวชาวบ้าน แลเก็บข้าที่เป็นอสุรกายบาดเจ็บได้ที่ริมแม่น้ำข้างหุบเขา”“...”“ขวัญกับข้าในชาตินั้นตายไปพร้อมกันด้วยฝีมือของชาวบ้านที่เกลียดที่นางขี้เหร่แลขี้โรค เลยทุบตีนางจนตาย”“... โหดร้ายจังเลยนะคะ” มธุรสเผลอตอบรับกลับไป เนื่องจากเพิ่งรู้เรื่องราวของเขาและหนูจันทร์ที่นางอยู่ในร่างเป็นครั้งแรก“ใช่... มนุษย์เป็นสิ่งมีชีวิตที่โหดร้าย อดีตชาติก่อนที่จักเจออีขวัญข้าเคยคิดเช่นนั้น”“...”“ข้าเห็นการเวียนว่ายตายเกิดของมนุษย์มานานเหลือเกิน แค่คิดว่าเจ้าจันทร์ที่ข้ารักต้องจากไปตามวัฏจักรสงสาร ข้าก็รู้สึกเจ็

    Last Updated : 2025-01-28
  • เกิดใหม่เป็นเมียยักษ์ในวรรณคดี   เจ้าจันทร์เมียยักษ์ บทที่ ๘ น้ำอมฤตเริงรมณ์ (๓)

    “ข้าจักทานทนความกำหนัดนี้มิไหวอีกแล้ว” สุ้มเสียงแหบพร่ากระซิบเย้าข้างริมหู สุวรรณราพณ์เร่งนำสุราป้อนเข้าปากเธอ คว้าแก่นกายใหญ่โต รูดอย่างเร่งรีบเพื่อบริกรรมคาถาให้ธุลีในน้ำของตนออกเร็วกว่าปรกติเขาต้องการสอดใส่เข้าไปอบอุ่นท่อนกายในร่างน้อยๆ ของเธอให้เร็วที่สุดปลายลึงค์กระตุกถี่เมื่อถึงจุดหมาย หากแต่ยังไม่สมปรารถนา บุรุษยักษายกฝ่ามือที่ชุ่มน้ำสีขาวขุ่นตรงหน้าหล่อนที่หายใจอย่างต้องการ และให้นางงับปลายนิ้วที่ชุ่มไปด้วยน้ำปรารถนาของเขา“อึก... อะไรคะ”“ดื่มมันเถิด แล้วเจ้าจักมิรู้สึกเจ็บปวด”มธุรสกลัวในทีแรก แต่เพราะเธอเองก็อยากรู้อยากลอง จึงค่อยๆ ดูดเลียปลายนิ้วใหญ่ แลกุมฝ่ามือชุ่มน้ำคาวขุ่นของเขาลงไป แต่รสมันกลับไม่เหมือนที่เคยได้ยินมาเลย น้ำของสุวรรณราพณ์นั้นมันหอมหวาน เหมือนกับสุราฝรั่งที่เธอเคยรับประทานกับรุ่นพี่ที่ทำงานในร้านเหล้านั่งชิวก่อนที่จะประสบอุบัติเหตุอร่อยจัง“อื้ม” เสียงหวานครางครวญแสดงความพึงพอใจในรสธุลีในน้ำของเขา สุวรรณราพณ์ยกร่างแน่งน้อยของนาง วางอย่างเบามือให้นอนราบลงบนพื้นหญ้าเขียว ฝ่ามือหนาคว้าเรียวขางาม ค่อยๆ แยกขาของเธอออก เพื่อสำรวจความเปียกชื้นตรงบริเวณแอ่งเก

    Last Updated : 2025-01-28

Latest chapter

  • เกิดใหม่เป็นเมียยักษ์ในวรรณคดี   ภาค ๒ เจ้าจันทร์เมียยักษ์ ๑๗ พระโอรสเถื่อน (๑)

    เมื่อปล่อยร่างนั้นลงพื้น ผีขุนแสนคำถามขึ้นมา เขานึกสงสัยนักว่าทำไมดวงจิตของผู้หญิงคนนี้ถึงมาอยู่ในร่างของเมียใจชั่วของเขา“จะให้บอกชื่อร่างที่มาสิงหรือบอกชื่อจริง?” หมั่นไส้ความเป็นผียังเต๊ะท่าบาตรใหญ่เลยยียวนไปที อย่าคิดว่าอีบีคนนี้จะไม่กล้ากวนประสาทผีนะ‘คิดว่ากูเป็นเพื่อนมึงหรือไร อีผีเร่ร่อน บอกชื่อมาเสีย... ก่อนที่กูจักจับมึงมาเป็นบริวารอีกตัว’จบประโยคนั้นก็มีเสียงหัวเราะคิกคักลอยเคว้งอยู่รอบตัว ดูเหมือนว่าหมอนี่จะเป็นผีที่มีพลังวิญญาณมาก ถึงขนาดจับผีเร่ร่อนมาเป็นพวกได้เลยหรือนี่“บี หนูชื่อบี! แล้วก็ไม่ใช่ผีเร่ร่อนด้วย” เป็นวิญญาณเฉยๆเอ้ะ หรือมันก็เหมือนๆ กันวะ?‘เช่นใดผีเร่ร่อนจึงมาสิงสู่ร่างกายอีบัวงาม มันตายไปแล้วหรือ!’ สิ้นคำถามส่อแววพยาบาทนั้น นางสาวบีเองก็หยุดคิดอยู่ครู่ใหญ่“ไม่มั่นใจ หรือตายแล้วแหละ” ก็ถ้าตามที่เรียนมาเมื่อกายหยาบมีวิญญาณอื่นมาสิงสู่ได้ แสดงว่าจิตในร่างก็ต้องหลุดออกจากกายหยาบแล้วใช่ไหมนะ‘ยังมิทันได้ชดใช้บาปกรรม ก็ตายห่าเสียแล้วหรือ’ ร่างกำยำที่มีรังสีความเฮี้ยนอยู่มากยืนครุ่นคิด ขุนแสนคำเชื่อว่าวิญญาณนังหญิงชั่วนั่นยังไปไหนได้ไม่ไกล เมื่อยังมีชีวิตเขา

  • เกิดใหม่เป็นเมียยักษ์ในวรรณคดี   ภาค ๒ เจ้าจันทร์เมียยักษ์ ๑๖ ชายาครุฑ (๔) จบตอน

    “มันมีฤทธิ์ห้ามการสร้างครรภ์น่ะ”“...”“เท่านี้... ก็สามารถเสร็จสมภายในเจ้าไม่ว่ากี่คราได้แล้วใช่หรือไม่” อีกฝ่ายเว้าวอนถาม แม้หล่อนมิเชื่อใจแต่จักสามารถปฏิเสธการร่วมรักนี้ได้จริงๆ หรือ ทั้งๆ ที่มันยังค้างคาอยู่เช่นนี้ เขาเสร็จสมตามใจหมายไปแล้ว แต่อัปสรสาวยังมิถึงแก่นลึกของจุดเลยด้วยซ้ำมิแปลกที่อีกฝ่ายจักยังมิเคยมีหญิงใด เขายังไร้ประสบการณ์นัก“ข้าจักควบคุมกิจนี้เองเจ้าค่ะ” เสียงหวานเอ่ยอาสา พลางรั้งท้าวไกรสิงห์ลงไปเป็นฝ่ายอยู่เบื้องล่างแทนโดยมิรอขอคำอนุญาตจากเขา บทรักเร่าร้อนนี้หล่อนเพียงแค่อยากเป็นฝ่ายควบคุมเองเพื่อมิให้อีกฝ่ายเล่นกลตุกติกสร้างเด็กในครรภ์ให้หล่อนโดยมิเต็มใจ อัปสราจึงยกกายเล็กขึ้นทาบทับ ปลดปล่อยกามารมณ์แลสรีระเรือนกายอันงดงามให้ปรากฎตรงหน้าครุฑหนุ่มสีชาดที่มีดวงตาคมเปล่งประกายเขามิรู้ว่าควรจักต้องรู้สึกเช่นใด เมื่อหญิงที่ต้องการนั้นขึ้นสมสวาทด้วยตนเอง ราวกับนางกำลังมีอารมณ์ร่วมให้กับรสรักของเขา“อ่า... อัปสร” เสียงทุ้มแหบพร่า เมื่อร่องเกสรดอกกรรณิการ์นั้นรวบรัดท่อนจันทน์ของเขาไปจนสุด มันทั้งลึกแลตอดรัดยั่วเย้าใจชาย พาให้เขาผงาดเต็มภายในเรือนกายของนาง ปล่อยให้อีกฝ่า

  • เกิดใหม่เป็นเมียยักษ์ในวรรณคดี   ภาค ๒ เจ้าจันทร์เมียยักษ์ ๑๖ ชายาครุฑ (๓)

    “กรรณิกา... ยั้งก่อนได้หรือไม่” ฝ่ายนั้นอ้อนวอน กรรณิกาอัปสรบังเกิดความรู้สึกแปลกพิกลขึ้นในใจ หล่อนเงยหน้าขึ้นสบตาท้าวไกรสิงห์ สีหน้าของเขาในยามที่หล่อนปรนเปรอนั้นดูไม่เหมือนท่าทีในยามปรกติ ดวงตาสีชาดนั้นจดจ้องดวงหน้าแลทุกอากัปกิริยาของนางอย่างคลั่งไคล้“... เหตุใดถึงมองด้วยสายตาเช่นนั้น” เพราะอดีตเคยอยู่ในโลกสมัยใหม่ กรรณิกาอัปสรโพล่งถามออกมาตามตรง หล่อนเพียงต้องการความคิดเห็นกับการบำเรอในคราวนี้ “มิพึงใจถึงเพียงนั้นเชียวหรือเจ้าคะ?”“ก็มิเท่าใดนัก” หากแต่เพราะเป็นบุตรชายคนเดียวเลยถูกเลี้ยงดูมาให้เป็นนักรบ ไม่อาจบอกความรู้สึกหวั่นไหวของตนเองไปตามตรง ท้าวไกรสิงห์หลบสายตาหล่อนพลางพูดจารอนใจสาวโดยมิรู้ตัว“ท่านมิชอบ... กระนั้นหรือเจ้าคะ?” สายตาของนางหลุบมองต่ำอย่างละอาย เป็นเมียที่สุวรรณราพณ์มิรักยังมิพอ พอจักปรนเปรอใครใหม่ ก็ช่างทำได้ห่วยบรมจนอีกฝ่ายต้องบอกว่าไม่เท่าใดนัก“มิใช่มิชอบใจ หากแต่...” เมื่อเห็นว่าดวงหน้าหวานหมองเศร้า ดวงใจครุฑหนุ่มก็อ่อนยวบ เขาติดนิสัยชอบใจอ่อนกับสิ่งสวยงามที่หมายตาครอบครอง กายกำยำค่อยๆ หยัดตัวลุกขึ้นมา เอื้อมฝ่ามือหนาสัมผัสผิวแก้มขาวผสมชมพูอย่างคนหน้าขึ้นส

  • เกิดใหม่เป็นเมียยักษ์ในวรรณคดี   ภาค ๒ เจ้าจันทร์เมียยักษ์ ๑๖ ชายาครุฑ (๒)

    อ้อมกอดแห่งครุฑสีชาตินั้นทำให้นางยากจักถอนกายออก ความอบอุ่นที่ไม่ทราบเหตุผลว่าเพราะเหตุใดชายผู้นี้ถึงได้เลือกนางเป็นมารดาผู้ให้กำเนิด กรรณิกาอัปสรไม่คิดหวังให้ท้าวไกรสิงห์ใฝ่รักใฝ่หานาง หล่อนหมดหวังไปตั้งแต่พระสวามีคนก่อนแล้วสุวรรณราพณ์มองกรรณิกาที่อยู่ในร่างของเจ้าจันทร์เป็นเพียงแค่ตัวแทนหญิงที่ห่างกายเขาไปเมื่อนานมาแล้ว เขามักตัดพ้อรำพันทุกค่ำคืนว่าหญิงในอดีตชาตินั้นร้างรักเขาเนื่องจากเป็นอสูรรูปชั่ว แม้นมียศถาบรรดาศักดิ์มากมาย ก็ไม่สามารถเปลี่ยนใจนางได้หารู้ไม่ว่าทุกอย่างนั้นคือบ่วงกรรมที่ทำให้ทุกฝ่ายต้องเผชิญ ฝ่ายท้าวไกรสิงห์นั้นไม่สามารถระลึกชาติก่อนได้ แต่เขามีสะพานกรรมที่ต้องวนเวียนชดใช้ อดีตชาติของท้าวไกรสิงห์ก่อนจักมาเกิดเป็นครุฑนั้น คืออดีตพรานบุญที่หลงรักมธุรสวดี อัปสราสาวที่ลงมาล้อเล่นน้ำอาบแสงจันทร์กลางป่าหิมพานต์ในสระอโนดาต แลเสพสมกับหล่อนกลางสระงาม โดยที่หล่อนเมามายรสน้ำเงาจันทร์ ทำให้หลงลืมคิดว่าพรานบุญนั้นคือสามีของตนเฉกเช่นทศกุมภัณฑ์เมื่อทศกุมภัณฑ์มาพบการก่อกบถเข้า จึงทำการฆ่าพรานบุญคนนั้นจนตายในชาติก่อน ชิงเมียรักกลับมาสู่อ้อมอก พรานบุญนั้นสาปแช่งก่อนตายตกว่าชาติ

  • เกิดใหม่เป็นเมียยักษ์ในวรรณคดี   ภาค ๒ เจ้าจันทร์เมียยักษ์ ๑๖ ชายาครุฑ (๑)

    ก่อนพบรักกับอัปสรมธุรสวดี ทศกุมภัณฑ์เคยมีภรรยาเป็นยักษีรูปร่างงดงามสะสวย นางเสวยทิพย์มิกินเนื้อคนต่างจากเขาผู้เป็นสวามี นางถูกตบแต่งกับเขาเพียงเพื่อสานไมตรี ทศกุมภัณฑ์อัปลักษณ์หากแต่มียศศักดิ์บริวารมาก ตระกูลยักษ์ฝั่งนั้นจึงส่งนางปารตีเป็นเมียกำนัล การตบแต่งที่มิได้เริ่มต้นด้วยความรัก สุดท้ายทศกุมภัณฑ์กลับหลงรูปโฉมอัปสราจนทิ้งนางน้ำตาตกในตลอดมานางยักษ์ปารตีเองก็มิได้เหลียวแลเนื่องจากสวามีนั้นโหดเหี้ยมทานแต่เนื้อสัตว์ ทั้งเนื้อสัตว์เนื้อมนุษย์ไม่ขาดปาก นางที่เป็นยักษ์เสวยทิพย์ชั้นสูง จึงตีตนออกห่าง จนเป็นช่องโหว่ให้อีกฝ่ายนั้นไปมีบ้านเล็กบ้านน้อย อยู่ของนางดีๆ ก็ต้องมารับรู้ว่าสวามีของตนนั้นได้ลิ้มรสเชยชมนางอัปสรชั้นสูง พร้อมกับเอานางอัปสรมธุรสวดีเข้ามากกกอดถึงในรังนอนนิมมานเทพเองต้องการดวงตาของนางยักษ์ปารตี เนื่องจากดวงตาของนางเป็นดวงตาที่สาม สามารถเปิดโลกแห่งความตายทั้งปวงได้ การมีดวงตาของนางเอาไว้ในครอบครอง มิว่าจักเป็นนรกภูมิหรือสรวงสวรรค์ เขาจักเป็นชายผู้มากศักดาจนมีแต่คนอยากคบหาพาที เขาจึงส่งนางอัปสรมธุรสวดีเข้าหาทศกุมภัณฑ์หวังยั่วยวนหาโอกาสฆ่าชิงดวงตาที่สามของนางปารตี แต่นางอั

  • เกิดใหม่เป็นเมียยักษ์ในวรรณคดี   ภาค ๒ เจ้าจันทร์เมียยักษ์ ๑๕ สงครามครุฑ (๕) จบตอน

    “เมื่อเจ้าเติบใหญ่กว่านี้ พ่อจักบอกทุกอย่าง อดทนรอแล้วทำตามที่พ่อเอ่ยได้หรือไม่” แน่นอนว่าพระสุวรรณราพณ์รู้ดีถึงพลังที่ติดตัวมาตั้งแต่กำเนิดของบุตรแฝด แต่เนื่องจากอินมุกแลจันทร์ดายังมิมีวุฒิภาวะหรือการเผชิญหน้ากับโลกภายนอกมากพอที่จะเข้าใจเรื่องราวในอดีตชาติของตน เขาจึงอยากรอให้ลูกทั้งสองเติบโตมากกว่านี้ก่อน“ไม่! ท่านควักดวงตาแม่แท้ๆ ของข้า แลยังขับไสไล่ส่งแม่ที่แท้จริงของพวกเราไปไกลบ้านไกลเมือง หากมิรักใคร่เนื่องจากพวกเราเป็นสายเลือดมนุษย์ ท่านพ่อก็บอกข้ามาตามตรงเถิด!” จันทร์ดาได้ฟังพี่ชายว่าเช่นนั้นก็ใจตกไปอยู่แทบตาตุ่ม ยืนร่ำไห้กอดอินมุกที่หยัดยืนสู้ตัวน้อยๆ ประจันหน้ากับกษัตริย์เมืองยักษ์ที่ถือเป็นบิดาแท้ๆ ของตน ตั้งแต่เกิดมาบิดาไม่เคยพูดดีด้วยนอกเสียจากมองเขาเป็นตัวปัญหา แม้นจักเป็นลูกของสตรีที่มิได้รัก แต่ก็มีหัวจิตหัวใจเช่นกัน“ควักดวงตา? หมายความว่าเช่นไร” สีหน้าของพระสุวรรณราพณ์นั้นสับสน ชวนให้สองเด็กแฝดชะงักไป“พระมารดาของเจ้านั้นอยู่ที่เมืองจันทร์ นางตาบอดเพราะถูกควักลูกตาไปด้วยฝีมือของพระบิดาของพวกเจ้า เนื่องด้วยนางมิเป็นที่โปรดปรานเท่ากับสนมคนที่สิบสองอย่างนางอัปสรที่นามว

  • เกิดใหม่เป็นเมียยักษ์ในวรรณคดี   ภาค ๒ เจ้าจันทร์เมียยักษ์ ๑๕ สงครามครุฑ (๔)

    “ไสหัวไปเสีย ก่อนที่กูจักบั่นคอมึงให้ดับดิ้นอยู่ตรงนี้” พอได้ยินอีกฝ่ายตีฝีปากกลับอย่างมั่นอกมั่นใจเช่นนั้นอสุราหนุ่มยิ่งพิโรธเหลือ เขารู้เรื่องราวทุกอย่างที่หล่อนลงมาแลแปลงกายเป็นอัปสรเพื่อเข้ามาเป็นสนมคนที่สิบสาม แต่เขาไม่สามารถล่วงรู้ได้ถึงช่วงที่นางดำรงอยู่บนสรวงสวรรค์กับนิมมานเทพ มิอาจรู้ได้ว่ามันได้เป่าหูกระไรนางไว้บ้าง“อย่าลืมเสีย สุวรรณราพณ์... ไม่สิ ไอ้ทศกุมภัณฑ์เอ๋ย”“...!”“มธุรสวดีจักไม่มีวันตกเป็นของมึง แม้นชาตินี้หรือชาติไหน กูจักตามราวีมึงทุกชาติไป เพื่อให้ได้มาซึ่งหญิงที่กูหมายครอง”ไวกว่าความคิด พระสุวรรณราพณ์เขวี้ยงดาบทมิฬตรงไปยังร่างตรงหน้าหวังฟาดฟันด้วยความเกรี้ยวโกรธสุดกำลัง แต่ร่างนั้นกลับสลายหายไปเป็นเพียงไอหมอกเย็นเยียบโอบล้อมรอบดาบดำมืดก่อนที่จักถึงตัว พระสุวรรณราพณ์เรียกดาบทมิฬกลับมาสู่ฝ่ามือใหญ่ กวาดสายตามองไปรอบๆ พลางขบฟันกรอดอย่างขัดเคืองมาทั้งที ก็ทิ้งเพลิงกัลป์ไว้เลยสิหนา“ทะ... ท่านพ่อ ข้า...” อินมุกมีสีหน้าหวาดกลัวเมื่อผู้เป็นพ่อหมุนตัวใหญ่โตหันกลับมา ดวงตาสีชาดหรี่ลงมองบุตรชายที่ยืนตัวสั่น พระสุวรรณราพณ์ทำได้เพียงเดินนำหน้าลูกไปเท่านั้น“ตามพ่อมา อิ

  • เกิดใหม่เป็นเมียยักษ์ในวรรณคดี   ภาค ๒ เจ้าจันทร์เมียยักษ์ ๑๕ สงครามครุฑ (๓)

    “พระมารดาของเจ้านั้นอยู่ที่เมืองจันทร์ นางตาบอดเพราะถูกควักลูกตาไปด้วยฝีมือของพระบิดาของพวกเจ้า เนื่องด้วยนางมิเป็นที่โปรดปรานเท่ากับสนมคนที่สิบสองอย่างนางอัปสรที่นามว่ากรรณิกา”“!!!” ทั้งอินมุกแลจันทร์ดาเบิกตากว้าง เป็นจริงดั่งสัญชาตญาณที่ว่ามารดาของตนนั้นไม่อยู่ที่นี่ ตัวจริงนั้นอยู่เมืองจันทร์ ส่วนตัวปลอมที่แปลงเป็นมารดาของพวกเขานั้นคือหนึ่งในสนมที่เป็นนางสวรรค์แต่ยิ่งหดหู่ใจไปกว่านั้น... คือเรื่องที่บิดาเลือกที่จะควักลูกตาของพระมารดาไป เนื่องจากไม่เป็นที่โปรดปรานดั่งเช่นสนมที่เป็นนางอัปสร มันช่างน่าเศร้านัก นี่ท่านพ่อไม่มีความรักต่อแม่เราเลยหรือ“... ว่าต่อได้หรือไม่” ท้ายที่สุดเด็กชายก็อดรนทนไม่ได้ ด้วยความอยากรู้เรื่องราวของแม่ที่แท้จริงจึงเอ่ยปากถามออกไปด้วยน้ำเสียงที่อ่อนลงจากเมื่อครู่“จงมอบความเชื่อใจให้แก่ข้าเสียก่อน จึงจักเล่าต่อได้” นิมมานเทพถือโอกาสออกกลอุบายดึงบุตรของพระสุวรรณราพณ์มาเป็นพวกด้วยค่าของเรื่องราวของหญิงที่เขามินึกใส่ใจอย่างธิดาเจ้าจันทร์“ข้าแลน้องสาวจักเชื่อใจเจ้า”“อินมุก... เจ้ามิรักพระบิดาหรือ เจ้าเชื่อใจข้ามากกว่าพระบิดาหรือ ทั้งๆ ที่มันอาจจักเป็นคำโก

  • เกิดใหม่เป็นเมียยักษ์ในวรรณคดี   ภาค ๒ เจ้าจันทร์เมียยักษ์ ๑๕ สงครามครุฑ (๒)

    มิรู้ดอกว่าแปลงกายมาหลอกพ่อด้วยเหตุอันใด แต่จักมิยอมญาติดีกับแม่อัปสรสวรรค์นั่นเด็ดขาด“ข้ามิพูดคุยหรือทำดีต่อนาง ยัยนั่นมิใช่แม่ของข้า แม่ของข้าชื่อเจ้าจันทร์ ข้าจำกลิ่นไอของแม่ข้าได้ดี!”“อินมุก จริงๆ แล้วแม่ของเจ้า...”“เลิกพยายามจักโป้ปดข้า หาความดีความชอบมาสู่นังอัปสรนั่นเสียที ท่านพ่อรักหลงนางจนมิเห็นหัวข้าแลน้องจันทร์ดาเลยด้วยซ้ำ!” ว่าพลางก็กัดฟันข่มความรู้สึกโกรธแค้นนางอัปสรนั่น ฉุดแขนจันทร์ดาที่ยืนมองท่านพ่อกับพี่ชายต่อล้อต่อเถียงกันและวิ่งตามแรงจับจูงของพระเชษฐาไปอย่างว่าง่ายอินมุกวิ่งมาจนถึงบึงบัว กำหมัดแน่นในข้างที่ไม่ได้จูงฝ่ามือเล็กของน้องสาว จันทร์ดาเอียงคอมองพี่ชายฝาแฝดที่บัดนี้น้ำตาหยดลงสู่ผิวแก้มสุกปลั่ง“พี่อินมุก โอ๋ โอ๋ พี่อินมุกอย่าร่ำไห้เลยเจ้าค่ะ” เสียงหวานปลอบประโลมพี่ชายเพียงแผ่วเบา ตระกองกอดพี่ชายแนบแน่นเท่าที่จำความได้ อินมุกกับจันทร์ดามีสูรย์วันบ่าวยักษีตนหนึ่งคอยดูแลเป็นแม่นมให้ตั้งแต่เล็ก สายใยอบอุ่นระหว่างพวกเขาและพระมารดาแน่นแฟ้น อินมุกและจันทร์ดาเชื่อว่ามารดาคลอดตนด้วยความรักใคร่ เมื่อเติบใหญ่ขึ้นมาหน่อยก็ถามถึงแม่ของตนที่มีนามว่าเจ้าจันทร์นางสูรย์

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status