Share
บทที่ 114
Related chapters
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 115
“อ้อ？ไม่ ไม่มีอะไร”สวี่เนี่ยนชูรีบซ่อนชุดนักเรียนเอาไว้ด้านหลัง“ไม่มีอะไร ทำไมถึงได้ห่อซะแน่นขนาดนั้น？ไม่ได้ ให้ฉันดูหน่อยสิ!”หวังเสี่ยวฉิงกระโดดลงมาจากบนเตียง กำลังจะแย่งเสื้อสวี่เนี่ยนชูสวี่เนี่ยนชูก็กอดเสื้อเอาไว้ในอ้อมแขนอย่างลุกลี้ลุกลน:“ไม่มีอะไรจริงๆ ไม่มีอะไรทั้งนั้น”“ช่างเหอะ ดูทำท่าตกใจเข้า อีกสักพักจะไปโรงอาหารไหม？ฉันจะได้รอเธอ”“ไป ฉันเก็บของแป๊บนึง”สวี่เนี่ยนชูพยักหน้า และกำลังจะวางชุดนักเรียนกลับไปไว้บนเตียงในขณะนี้ หวังเสี่ยวฉิงก็ก้าวไปข้างหน้า ถือโอกาสตอนที่สวี่เนี่ยนชูไม่ทันได้ระวังตัว และแย่งเสื้อนักเรียนที่อยู่ในมือของเธอเวลาต่อมากระต่ายมาร์ชเมลโลว์ตัวใหญ่ก็เผยออกมาหวังเสี่ยวฉิงตะโกนด้วยความประหลาดใจ:“ว้าว กระต่ายมาร์ชเมลโลว์！นี่คือของขวัญที่หลินโจวมอบให้เธอเหรอ？”“เอ่อ ฉัน ฉัน……หวังเสี่ยวฉิง เธอ……”“วางใจได้ ฉันไม่พูดจาสงเดชหรอกน่า ฉันแค่แปลกใจเฉยๆ ฮ่าฮ่าฮ่า เพื่อนร่วมชั้น สวี่เนี่ยนชู ดูเหมือนเธอจะมีความรักจริงๆ~”……ตอนที่หลินโจวกลับไป ก็เกือบจะหกโมงเย็นแล้วหลินฉางเจิงกับฉินซู่หลานกำลังทำอาหารอยู่นอกห้องครัว ยังมีอีกคน กำลังนั่งยอง
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 116
ฉินอวี่เถียนยังเป็นนักเรียนของโรงเรียนมัธยมหมายเลขหนึ่ง ปีนี้อยู่ชั้นมัธยมศึกษาปีที่สี่ตั้งแต่รู้ว่าแม่และหลินฉางเจิงอยู่ด้วยกัน เธอก็เคยสืบถามเกี่ยวกับเรื่องของหลินโจวแบบคร่าวๆและยังเคยเห็นแต่ไกลๆเธอจำได้ว่าครั้งนั้นที่เห็นหลินโจว เขายังผมทองหัวฟูอยู่เลย ทำไมจู่ๆถึงได้ดูเรียบร้อยขนาดนี้?แม้ว่าจะรู้สึกว่าเปลี่ยนไป แต่ฉินอวี่เถียนก็ไม่ได้ประทับใจหลินโจวเท่าไหร่นัก“เอ่อ……งั้นเธอก็คงจะฟังไม่จบ……”“ก็แค่ทำคะแนนข้อสอบจำลองในครั้งนี้ดีขึ้นมาหน่อย? บอกมา ว่าลอกไปกี่คะแนน?”“ฉันไม่ได้ลอก”“เชอะ！”ฉินอวี่เถียนหยิบผักสีเขียวต้นหนึ่งขึ้นมาอีกครั้ง:“นายคิดว่าฉันจะเชื่อคำที่นายพูดเหรอ？”"....."หลินโจวรู้ว่าหญิงสาวคนนี้จะต้องสอบถามเรื่องของตนเอาไว้ล่วงหน้าอย่างแน่นอนเขาไม่มีอะไรจะอธิบาย ก็เลยนั่งยองๆ และคัดผักด้วยกัน“เชื่อหรือไม่เชื่อ สอบครั้งหน้าก็รู้แล้ว? ฉันลอกครั้งหนึ่งยังพอได้ ยังจะลอกได้ครั้งที่สอง?”“มีเหตุผล แล้วฉันจะคอยดู”"ได้"หลินโจวพยักหน้าฉินอวี่เถียนคิดไม่ถึงว่าหลินโจวจะอยู่ใกล้ขนาดนี้เธอเขยิบไปที่ประตูห้องครัวโดยไม่รู้ตัวหลินโจวก็เขยิบไปที่ข้างๆเธอ ทำใ
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 117
หลินโจวยื่นม้านั่งเตี้ยให้ฉินอวี่เถียน แล้วส่งสัญญาณให้เธอนั่งลงถึงได้กล่าวว่า：“พูดจากับพี่ชายให้มันดีๆหน่อย? ต้องรู้จักมีมารยาท เข้าใจไหม?”ฉินอวี่เถียน：“……”เธอกำลังจะโกรธ ก็ได้ยินหลินโจวพูดอีกว่า：“จะว่าไปแล้ว ฉันจะมีจุดประสงค์อะไรได้ล่ะ? จุดประสงค์ของฉันมันก็เหมือนกับของเธอนั่นแหละ”“เหมือนกันอะไร？”“เธอไม่อยากให้แม่ของเธอกับพ่อของฉันอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขเหรอ? ฉันก็เหมือนกัน!”“อะ……อะไรนะ？”“ทำไมเหรอ？มีปัญหาอะไรไหม？”“ไม่ ไม่มีปัญหา”“แต่ฉันมีปัญหา เถียนเถียน เธอไม่คิดว่าพวกเราทั้งสองคนคือคนที่พ่อของฉันและแม่ของเธอกังวลมากที่สุดเหรอ？กล่าวอีกนัยหนึ่งก็คือ พวกเราทั้งสองคนเป็นพันธะทางอารมณ์ของพวกเขา เพราะพวกเรา พวกเขาถึงได้พะวงหน้าพะวงหลัง แม้จะมีความรักก็ยังคบกันดีๆไม่ได้ เธอไม่คิดว่าพวกเราควรจะทำอะไรสักอย่างเหรอ?”ฉินอวี่เถียนสมองอื้อ จนลืมคิดหยุมๆหยิมๆ เรื่องที่หลินโจวเรียกชื่อเล่นของตนอย่างเปิดเผย“แต่ว่า นายไม่เห็นด้วยไม่ใช่เหรอ……”“ใครบอกว่าฉันไม่เห็นด้วย？”“……ฉันได้ยินมาว่า……”“นั่นคือสิ่งที่ได้ยินมา เธอไม่เคยได้ยินว่าสิ่งที่ตาเห็นต่างหากถึงจะเป็นเรื่องจริ
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 118
ฉินอวี่เถียนที่กำลังจ้องเขาอยู่ก็สะดุ้ง“ให้ ให้ฉัน？”“ใช่ นี่เป็นครั้งแรกที่ได้พบกัน ก็เลยมอบของขวัญให้”สีหน้าของฉินอวี่เถียนดูแย่เล็กน้อยฉินซู่หลานรู้นิสัยใจคอของลูกสาวตนเองเป็นอย่างดีเธอชอบแต่ของเล่นเหล่านั้นของเด็กผู้ชาย เช่น ปืนของเล่นอุลตร้าแมน และดูถูกของเล่นเหล่านั้นของเด็กผู้หญิง จึงรู้สึกรังเกียจมาโดยตลอดตอนนี้ นึกไม่ถึงว่าหลินโจวจะซื้อสิ่งนี้ให้เธอ?เมื่อกี้ ฉินซู่หลานยังคิดว่าหลินโจวจะซื้อให้แฟนสาวของเขาคนนั้นคราวนี้จะทำอย่างไรดี?ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่จะมาทานข้าวด้วยกันได้ จะให้ฉินอวี่เถียนทำให้หลินโจวโกรธไม่ได้เธอกำลังจะเอากระต่ายมาร์ชเมลโลว์ไปเก็บ ก็เห็นหลินฉางเจิงเร็วว่าเธอไปก้าวหนึ่งเขาเอากระต่ายมาร์ชเมลโลว์มา แล้วรีบพูดว่า:"เสี่ยวโจว น้องไม่ชอบสิ่งนี้ พ่อลืมบอกลูกไปเลย อีกสักพักพวกเราสองคนเอาของไปคืนด้วยกัน แล้วค่อยซื้อของอย่างอื่นให้น้อง"หลินโจวเห็นว่าฉินอวี่เถียนยังคงนิ่งเฉย แต่สีหน้าดูลนลานอย่างเห็นได้ชัดเขากล่าวด้วยรอยยิ้มว่า：“ไม่ชอบจริงๆเหรอ？”หลินฉางเจิงพยักหน้า: "ไม่ชอบจริงๆ!"ฉินซู่หลานเคยเล่าเรื่องฉินอวี่เถียนให้เขาฟังตั้งนานแล้ววั
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 119
ฉินอวี่เถียนรีบหันหน้ากลับมา สีหน้าบูดบึ้ง:“ฉันไม่ได้ชอบซะหน่อย！นายไม่ต้องซื้อให้ฉัน！”แต่ไม่รู้ว่าทำไม ถึงได้หวั่นไหวในใจเล็กน้อยนึกไม่ถึงว่าจะมีคนซื้อตุ๊กตาให้เธอ ความรู้สึกอย่างนี้ แปลกประหลาดมาก!“ฮ่าฮ่าฮ่า ดูเหมือนว่าเธอจะยอมรับว่าฉันเป็นพี่ชายของเธอแล้ว”“ใครยอมรับ？”ฉินอวี่เถียนร้อนใจ เธอเงยหน้าขึ้น ถลึงตาใส่หลินโจวด้วยความโกรธแต่หน้าอันเรียวเล็กงดงาม กลับน่ารักเป็นอย่างมาก“แล้วทำไมเมื่อกี้ไม่ปฏิเสธล่ะ？”"ฉัน……"ฉินอวี่เถียนนึกถึงประโยคที่หลินโจวพูดเมื่อกี้ "พี่ซื้อให้เธอ"ดูเหมือนจะถูกเธอละเลยไปจะเป็นไปได้อย่างไร?ดูเหมือนว่าเธอ จะถูกหลินโจวหยอกล้อแล้ว！เกินไปแล้ว！“หึ นายไม่ใช่พี่ชายของฉันซะหน่อย！”ฉินอวี่เถียนถลึงตาใส่หลินโจวด้วยความโกรธ:“อย่าคิดว่านายซื้อกระต่ายมาร์ชเมลโลว์ให้ฉันแล้วฉันจะเชื่อฟังนายนะ หลินโจว เพราะแม่ของฉันชอบพ่อของนายถึงได้เข้าข้างนายกับพ่อ แต่ฉันไม่ใช่!!”พอเห็นว่าเธอยังไม่เชื่อ หลินโจวก็ถอนหายใจเงียบๆเขาเอาจานและตะเกียบที่อยู่ในมือของฉินอวี่เถียนมา แล้วเริ่มล้างมันในขณะนี้ฉินซู่หลานที่กำลังจะออกไปเดินเล่นกับหลินฉางเจิงที่อยู่
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 120
“เถียนเถียน เธอทำอะไรน่ะ？ไหนบอกว่าไม่ชอบไง？”ฉินอวี่เถียน：“……”เธอยกมือขึ้นด้วยความเคอะเชิน พอครุ่นคิดได้ครู่หนึ่ง ก็เอื้อมมือไปเกาหลังศีรษะแทน“ฉันไม่ชอบมันอยู่แล้ว ฉันแค่คิดว่าของใหญ่ขนาดนี้ถ้าทิ้งไปคงจะกินพื้นที่ถังขยะ”ทำเป็นปากแข็งหลินโจวไม่ตอบรับ แต่เปลี่ยนหัวข้อในการสนทนา“ข้อเสนอแนะของฉันเมื่อครู่นี้ เธอพิจารณาเป็นอย่างไรบ้าง？”“ฉันไม่ได้พิจารณาเรื่องนี้เลย！”“ทำไม？”“ใครจะรู้ว่านายได้เตรียมแผนการอะไรไว้อยู่หรือเปล่า？”ตามความเข้าใจของฉินอวี่เถียนที่มีต่อหลินโจว ผู้ชายคนนี้ไม่ไล่ตนเองกับแม่ออกไปก็ถือว่าบุญแล้วจะใจดีขนาดนี้ได้อย่างไร?เธอไม่ใช่เด็กน้อยที่จะติดสินบนได้ด้วยของขวัญเพียงแค่ชิ้นเดียวนะ“เฮ้อ~”หลินโจวถอนหายใจอีกครั้ง รับมือกับเด็กนี่มันยากจริงๆ“แล้วจะให้ทำอย่างไรเธอถึงจะเชื่อฉัน？”“ฉันไม่เชื่อหรอก！”ฉินอวี่เถียนตอบกลับอย่างมุ่งมั่นเด็ดขาดหลินโจวหมดปัญญาจริงๆดูเหมือนว่าถ้าอยากให้สาวน้อยคนนี้เชื่อใจตนเอง จะต้องค่อยๆเป็นค่อยๆไปโชคดีที่ เขาเองก็ไม่ได้รีบร้อนอะไรทั้งสองคนอยู่ในห้องด้วยกันตามลำพังทำให้รู้สึกเคอะเขินเล็กน้อยหลินโจวตัดสินใจหาหัว
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 121
"นายรู้ได้อย่างไรว่าแม่ของฉันจะบาดเจ็บ? หลินโจว นายบ้าไปแล้วเหรอ? นั่นเป็นเรื่องในอีกหนึ่งสัปดาห์ข้างหน้านะ? ต่อให้นายไม่ชอบแม่ของฉัน ก็ไม่ต้องสาปแช่งแม่ของฉันไหม?""นายนี่มัน นายนี่มันจริง ๆ เลย......ฉันโมโหนายจะตายแล้ว ฉันจะไปหาแม่เดี๋ยวนี้ พาแม่ของฉันกลับบ้าน! ต่อไปนายอยู่บ้านพวกเราจะไม่มาแล้ว!"ฉินอวี่เถียนพูดขึ้นแล้วหันหลังจะเดินออกไปหลินโจวรีบจับแขนของเธอไว้"ฉินอวี่เถียน!"ตั้งแต่ที่เจอหน้ากัน นี่เป็นครั้งแรกที่หลินโจวตะโกนเรียกเธออย่างจริงจังแบบนี้ฉินอวี่เถียนกำลังจะสะบัดมือของหลินโจวเสร็จ กลับพบว่าสีหน้าของหลินโจวเย็นชาเล็กน้อยความเย็นชาแบบนั้น ไม่เหมือนกับความเย็นชาที่พวกเขาในวัยนี้ควรจะมี เธอตกใจจนลืมการตอบสนองชั่วขณะ"อะ......อะไร?""เรื่องอื่นสามารถล้อเล่นได้ แต่เรื่องนี้ไม่ได้ การแข่งขันเต้นสแควร์แดนซ์ในสัปดาห์หน้า อย่าให้แม่เธอเข้าร่วม""แต่ว่า แต่ว่า…""ไม่มีแต่ว่า เพื่อแม่ของเธอ และก็เพื่อพ่อของเธอ ฉันไม่อยากให้เกิดเรื่องที่เกิดความคาดหมายใด ๆ ทั้งนั้น""นาย……"ฉินอวี่เถียนที่เหม่อลอยอยู่ครู่หนึ่งก็ตอบสนองกลับมาได้ คิดได้ว่าหลินโจวกำลังสั่งเธออยู่ ฉินอว
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 122
ในตอนที่เธอยื่นมือออกไปรับ เขาพูดเสียงเบา:"จำคำพูดของฉันไว้ ห้ามลืมเด็ดขาด"ฉินอวี่เถียนแลบลิ้นใส่"หึ มีแต่ผีเท่านั้นแหละที่จำได้""เอ๊ะ เธอ......""แม่ พวกเรากลับกันเถอะค่ะ"ฉินอวี่เถียนรีบรับกระต่ายมาร์ชเมลโลว์มา ไม่ให้โอกาสหลินโจวพูดเลยด้วยซ้ำหลินโจว: "..."เด็กคนนี้ ทะเล้นเกินไปแล้วจริง ๆ!รอให้ทั้งสามคนออกไป หลินโจวถึงได้ยื่นแขนออกมา ดูรอยฟันที่อยู่ข้างบนถึงแม้ไม่มีเลือดออก แต่ก็รู้สึกเจ็บมากจริง ๆ นะ!เกิดปีจอเหรอ?แต่วันนี้ ก็ถือว่าเป็นการพบหน้ากันกับฉินอวี่เถียน ต่อไปเป็นครอบครัวเดียวกันแล้วอันที่จริงรู้สึกว่าไม่เลวนะ......หลินฉางเจิงมาส่งฉินซู่หลานกับฉินอวี่เถียนถึงที่หน้าหมู่บ้าน ถึงได้จอดรถลงเห็นทั้งสองคนเข้าในหมู่บ้าน หลินฉางเจิงเป็นกังวลเล็กน้อย"เถียนเถียน"ฉินอวี่เถียนที่เหม่อลอยตลอดทางหันหน้ากลับมา"มีอะไรเหรอคะ? ลุงหลิน?""เสี่ยวโจวไม่ได้รังแกหนูจริง ๆ ใช่ไหม? ถ้าเขารังแกหนู หนูจะต้องบอกลุงนะ ลุงจะช่วยหนูจัดการเขาเอง!""ไม่มีจริง ๆ ค่ะ ลุงหลินวางใจเถอะค่ะ"ฉินซู่หลานก็พูด"นั่นสิ เสี่ยวโจวดีขนาดนั้น จะรังแกเสี่ยวเถียนได้อย่างไร? เสี่ยวเถียน
Latest chapter
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 140
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 139
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 138
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 137
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 136
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 135
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 134
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 133
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 132
