LOGINShare
สาวน้อยกับการพบอาจารย์อีกครั้ง 2
Last Updated:
2025-03-30 13:30:54
Related chapters
เกิดใหม่ทั้งทีได้ลูกมาสองแถมสามีอีกหนึ่งคน สาวน้อยกับคนในครอบครัว 1
พอนางกลับมาท่านลุงท่านน้าก็อยากจะเลี้ยงฉลองให้ เพราะไม่ได้กินข้าวพร้อมหน้าพร้อมตากันมานานแล้ว เย็นวันนั้นจึงได้กินอาหารมื้อใหญ่กัน ฐานะของพวกเขาไม่ได้เหมือนเดิมอีกต่อไป การจะซื้อเนื้อมากหน่อยไม่ใช่ปัญหาเลย“ไปเมืองหลวงเป็นอย่างไรบ้างล่ะ” ชิวย่าหนานถามบุตรสาวด้วยความใคร่รู้พวกเขาไม่เคยไปไหนไกลเกินเมืองหนึ่ง และไปก็ไม่เคยได้เที่ยวสบายใจ ไปทำงานแล้วก็กลับ ไม่ได้มีความรู้สึกสุนทรีต่อโลกใบนี้สถานะไม่เอื้ออำนวยให้ทำเช่นนั้น เมื่อบุตรสาวไปห่างไกลจึงอยากรู้ว่า นางพบเจอสิ่งใดมาบ้าง“เจอของจากต่างถิ่นมากมายเลยละเจ้าค่ะ เพราะเป็นเมืองศูนย์กลางก่อนกระจายสินค้าไปยังเมืองอื่น รอบ ๆ วังก็สวยมากด้วย”ถ้าไม่นับรวมกับที่ทำเรื่องแบบนั้นใส่อาจารย์ของข้า วังหลวงก็เป็นสถานที่ที่ชมได้เต็มปากกว่านี้อยู่หรอกนางใช้ตะเกียบคีบอาหารใส่ปากไปพลางเล่าเรื่องที่พบเจอสลับกัน แต่ไม่ได้เล่าว่าเจอสหายอย่างหลี่เจิ้นหัวด้วย“สามเดือนจากนี้ข้ากับซือหยวนจะเดินทางนะเจ้าคะ” ไหน ๆ อยู่กันพร้อมหน้าแล้วนางก็จะบอกตอนนี้ให้จบกันไป“เดินทางไปไหนอย่างนั้นหรือ” ผู้เป็นบิดารู้สึกเป็นห่วงบุตรสาว ตั้งแต่ออกเดินทางไปกับหมอเทวดาเมื่อคราวก
Last Updated : 2025-03-30เกิดใหม่ทั้งทีได้ลูกมาสองแถมสามีอีกหนึ่งคน สาวน้อยกับคนในครอบครัว 2
ได้ยินคำถามน้องชายของนางก็เลิกคิ้ว “ท่านพี่จะมาไม้ไหนอีก”“ทำอย่างกับข้าไม่เคยซื้อของให้เจ้าไปได้” นางหยิกแก้มน้องชายด้วยความเอ็นดูไปที“ปกติท่านพี่ตระหนี่จะตาย ไม่สิ ถ้าจะพูดให้ถูกคือพวกเรามีเงินจำกัดถึงได้ต้องคิดแล้วคิดอีกก่อนจะซื้ออะไร แล้วมันก็เป็นเงินของท่านด้วย”“ตอนนี้ข้ามีเงินเยอะแล้ว ถ้าอยากได้อะไรก็บอกข้าได้ตลอดนะ” นางผ่านช่วงเวลาทั้งหมดมาได้เพราะมีเขาอยู่ข้าง ๆ เพราะมีเขาจึงได้ไม่เหงา ถ้าไม่มีฉินซือหยวนนางคงผ่านวันเวลาอันยากลำบากด้วยความทรมานกว่านี้แน่“ตอนนี้ข้ายังไม่มีอะไรอยากได้เป็นพิเศษ แต่ถ้ามีข้าจะบอกท่านแน่นอน”กว่าจะถึงกำหนดเดินทางพวกเขาก็ยังมีเวลาเตรียมตัวอีกมาก ฉินหลิวซีนับจำนวนสมุนไพรทั้งหมดที่เหลืออยู่ในร้าน หากของใกล้จะหมดคลังแล้วนางก็จะเติมเอาไว้ให้และเผื่อสำรองล่วงหน้า เผื่อว่าเป็นการเดินทางที่ยาวนาน อะไรที่หาไม่ได้ง่าย ๆ นางก็จะเอาไว้ให้มากหน่อย อะไรที่พอซื้อหาแลกเปลี่ยนกันได้นางก็จะบอกเกณฑ์ราคาที่รับและจ่ายออกไปโอสถที่ปรุงไว้ก่อนไปเมืองหลวงยังเหลืออยู่เยอะเลยนะ แต่เดินทางไปกับอาจารย์ครั้งนี้ไม่รู้จะได้กลับมาเมื่อไหร่ ทำเพิ่มอีกหน่อยดีกว่าฉินหลิวซีปรุงโอสถ
Last Updated : 2025-03-30เกิดใหม่ทั้งทีได้ลูกมาสองแถมสามีอีกหนึ่งคน สาวน้อยกับการเดินทางอีกครั้ง 1
เวลาสามเดือนที่รอคอยมาถึงอย่างรวดเร็ว นางมัวแต่ทำนั่นทำนี่รู้ตัวอีกทีก็ถึงกำหนดการเดินทางแล้ว ฉินหลิวซีเรียกผู้ติดตามทั้งสองของนางเข้ามาพบ“นายหญิงน้อยมีเรื่องจะสั่งหรือขอรับ”“ระหว่างที่ข้าไม่อยู่มีเรื่องจะไหว้วานพวกเจ้า เพราะข้าเชื่อใจจึงได้ฝากฝัง หลังจากที่ข้าออกเดินทาง ความปลอดภัยของคนในครอบครัวต้องฝากพวกเจ้าดูแล”อาเซียวอาซานรู้อยู่ว่านายหญิงต้องเดินทางตั้งแต่วันที่บังเอิญเจอกับผู้อาวุโสครั้งนั้นแล้ว ตนก็นึกสงสัยอยู่ว่านายหญิงน้อยจะให้ติดตามไปด้วยหรือไม่“นายหญิงน้อยโปรดวางใจ พวกข้าจะทำให้ดีที่สุด”“ถึงมาพูดเอาป่านนี้จะไม่มีประโยชน์เพราะข้าวางใจพวกเจ้าไปแล้ว แต่ก็ฝากเตือนทุกคนเอาไว้ด้วยว่า หากทรยศข้าขึ้นมา ไม่จบแค่ความตายแน่”“พวกข้าน้อยทราบดี และซาบซึ้งในบุญคุณของนายหญิงน้อยยิ่งนัก จะสอดส่องดูแลให้ทั่วถึงขอรับ”พวกเขารับปากเป็นมั่นเป็นเหมาะถึงขนาดนี้นางก็วางใจไปได้พอสมควร คำเตือนก็ส่งให้แล้วจะปฏิบัติอย่างไรก็แล้วแต่พวกเขาอาเซียวอาซานเปลี่ยนเจ้านายมาหลายคน พอหมดประโยชน์ด้านใช้แรงงานก็ขายต่อ บางครั้งตลาดค้าทาสก็เป็นที่ซื้อขายแรงงานชั่วคราว แต่ก็ต้องทำใจไว้ด้วยว่าบางกรณีอาจต้องเป
Last Updated : 2025-03-30เกิดใหม่ทั้งทีได้ลูกมาสองแถมสามีอีกหนึ่งคน สาวน้อยกับการเดินทางอีกครั้ง 2
“เราไม่ต้องรีบร้อน อย่างไรก็ถึงตามกำหนดการ” นางเผื่อเวลาเอาไว้แล้วเรื่องนี้จึงไม่ต้องห่วง หรือต่อให้มีเหตุทำให้คลาดเคลื่อนไปจริง อาจารย์ของนางก็ต้องรอแน่“หรืออย่างไรดี วันนี้อยากลองค้างในป่าดูหรือไม่”ฉินซือหยวนใช้เวลาทบทวนไม่นานเขาก็พยักหน้าทันที สายตาของเด็กชายบ่งบอกว่าเขาตื่นเต้นมากตอนอยู่กับอาจารย์ก็นับว่ามีผู้ใหญ่คอยดูแล ตอนอยู่กับท่านพ่อท่านแม่ก็มีพวกเขาคอยหุงหาอาหารให้ ที่ผ่านมาอาศัยพักนอนโรงเตี๊ยมตลอด ตอนนี้สองพี่น้องเดินทางกันลำพัง อะไรต่อมิอะไรต้องทำด้วยตัวเองหมด“เอาสิ ๆ ต้องสนุกมากแน่เลย”“เจ้าเด็กคนนี้ เราไม่ได้มาเที่ยวเล่นกันนะ” ฉินหลิวซีอดไม่ได้ที่จะบีบแก้มน้องชายด้วยความมันเขี้ยวในเมื่อน้องของนางไม่ได้ว่าอะไร และเต็มใจมากด้วยซ้ำ วันนี้ทั้งสองคนจึงตัดสินใจค้างกลางป่าพวกเขาเดินไปจนพบแม่น้ำสายหนึ่งซึ่งมองเห็นกำแพงเมืองข้างหน้าจากตรงนี้ พรุ่งนี้เดินทางต่อไม่ถึงหนึ่งก้านธูปก็คงถึงเมืองแล้ว เลือกสถานที่แห่งนี้พักแรมชั่วคราวครั้งแรกกันสองคนก็ไม่เลว ถ้ามีเหตุฉุกเฉินหรือเรื่องสุดวิสัยอะไรเกิดขึ้นก็ยังหนีเข้าเมืองทันแม่น้ำที่พวกเขาเลือกอยู่ใกล้กับต้นน้ำมากจึงไม่ต้องห่วงเรื
Last Updated : 2025-03-30เกิดใหม่ทั้งทีได้ลูกมาสองแถมสามีอีกหนึ่งคน สาวน้อยกับการพบเจ้าสำนัก 1
ซุนเป่ยฉีหัวเราะเบา ๆ กล่าวเสริมลูกศิษย์ตัวน้อยของตนว่า “อีกทั้งโดนทุบตีก็เอาผิดหรือฟ้องใครไม่ได้ด้วย”“ชีวิตก็เป็นเช่นนี้เจ้าค่ะ”“ข้าชักสงสัยอายุของเจ้าแล้วนะเนี่ย ตอนนี้สิบสองขวบจริงรึ?”“ย่างสิบสองเจ้าค่ะ” นางยิ้มต่อผู้เป็นอาจารย์ เป็นรอยยิ้มที่ทำให้หมอเทวดาไม่ต้องการจะถามต่ออีกหมอเทวดาสัมผัสถึงตัวตนของลูกศิษย์ทั้งสองได้ตั้งแต่ที่พวกเขามาอยู่ใกล้ ๆ แต่เลือกที่จะค้างแรมอยู่ข้างนอก คิดว่าคงเดินทางมาที่นี่ในตอนรุ่งสาง เขาจึงค่อยออกไปรอรับที่หน้าประตูเมืองเพราะถูกชะตาจึงได้รับเด็กคนนี้มาเป็นศิษย์ ทั้งเขาและนางดูเหมือนจะมีความลับมากมายที่ไม่ต้องการให้ใครรู้“ท่านอาจารย์จะพาพวกข้าไปพบใครหรือขอรับ” ฉินซือหยวนเอ่ยถามเสียงเจื้อยแจ้ว เห็นทั้งพี่สาวและอาจารย์เงียบมาตลอดทางจนรู้สึกอึดอัดเขาจึงหาเรื่องชวนคุยพวกเขาออกจากเมืองมาได้ระยะหนึ่งหนึ่งอาจารย์ก็พาทั้งคู่ขึ้นเขา บรรยากาศเงียบสงบเกินกว่าจะเป็นป่าที่ชาวบ้านเข้ามาหาของประทังชีวิต มันแตกต่างกันอย่างเห็นได้ชัดฉินหลิวซีค่อนข้างชอบบรรยากาศเช่นนี้ มันดูเงียบสงบและทำให้นางผ่อนคลาย นางสามารถอยู่ที่แบบนี้ได้ทั้งวันโดยไม่เบื่อ“คนที่ข้ากำลังจะพา
Last Updated : 2025-03-30เกิดใหม่ทั้งทีได้ลูกมาสองแถมสามีอีกหนึ่งคน สาวน้อยกับการพบเจ้าสำนัก 2
ฉินหลิวซีหันกลับไปมองอาจารย์ทันทีที่ได้ยิน ไม่นึกเลยว่าพวกเขาจะสนิทสนมกันถึงขนาดนี้จะพูดจากันแบบนี้ได้ พวกเขาคงจะคบหากันมายาวนานมาก ต่อหน้าลูกศิษย์ทั้งสามคนยังไม่รักษาชื่อเสียงกันก็คงไว้ใจพวกตนระดับหนึ่ง“ไม่ได้พบหน้าเจ้ามาเกือบสิบปีได้กระมัง โผล่มาคราวนี้ต้องการอะไรล่ะ” ท่านเจ้าสำนักเอ่ยถามด้วยท่าทีเป็นกันเอง“เจ้าตัวน้อยนั่น ข้าอยากมาฝากให้เป็นศิษย์สำนักเจ้า” ซุนเป่ยฉีชี้ไปยังเจ้าตัวน้อยที่หลบอยู่หลังพี่สาวขณะที่ผู้อาวุโสทั้งสองกำลังคุยกัน ฉินหลิวซีรู้สึกสนใจสถานการณ์ที่กำลังเกิดขึ้นกับตัวเองมากกว่า ฉินซือหยวนเห็นเด็กทั้งสองที่โตกว่ากำลังมองหน้ากันนิ่งก็รู้สึกสนใจขึ้นมา เขาคลับคล้ายคลับคลาว่ารู้จักคนผู้นี้ แต่นึกไม่ออกว่าเคยเจอที่ใด“ใครหรือท่านพี่” เห็นท่าทางของพี่สาว เขาก็เดาว่าต้องมีความเกี่ยวข้องกันบางอย่าง ฉินหลิวซีดันหลังน้องชายออกมายืนข้างหน้า“จำหลี่เจิ้นหัวได้หรือไม่ พี่ชายที่เคยเล่นกับเจ้าเมื่อวัยเด็ก”ฉินซือหยวนนึกออกทันที เขาจำได้แล้ว ไม่นึกเลยว่าอีกฝ่ายจะเติบโตขึ้นถึงขนาดนี้“ไง ซือหยวนน้อย” หลี่เจิ้นหัวเอ่ยทักทาย น้องชายที่ติดเขาแจในวันนั้นก็เติบโตขึ้นมากเช่นเดียวกัน
Last Updated : 2025-03-30เกิดใหม่ทั้งทีได้ลูกมาสองแถมสามีอีกหนึ่งคน สาวน้อยกับสำนักเซียน 1
ฉินหลิวซีลังเลอยู่ว่า ตนจะอยู่ที่นี่กับน้องชายหรือกลับไปเพียงลำพังดี เพราะอาจารย์ไม่ได้บอกอะไรนางเลย ทำให้ฉินหลิวซีรู้สึกเป็นกังวล ถ้าต้องทิ้งน้องไว้ที่นี่นางก็คงรู้สึกเหงามาก ๆ กว่าเขาจะเรียนจบหลักสูตรไม่รู้ต้องใช้เวลากี่ปี“ไม่ ๆ ข้าไม่ยอมให้เจ้าไปทันทีแน่” หมอเทวดายังไม่ทันตอบลูกศิษย์ สหายของเขาก็ขัดขึ้นก่อน“ไม่อะไรกันล่ะ ไหนว่าจะให้ค้างคืนเดียวอย่างไรเล่า”“เอาน่า ๆ สามวันหลังจากนี้จะมีงานประลองกับสามสำนัก พวกเจ้าอยู่จนถึงตอนนั้นไม่ดีกว่าหรือ”“เจ้าก็รู้ว่าข้าเกลียดความวุ่นวาย” ซุนเป่ยฉีเดาะลิ้น มองเจ้าสำนักเว่ยด้วยหางตาดูท่าว่าสองคนนี้จะสนิทกันกว่าที่นางคิดไว้มากทีเดียวห้องพักที่จัดมารับรองพวกนางไม่ดีไม่แย่ ไม่หรูหราแต่ก็ไม่ซอมซ่อ เรียกว่าอยู่ในเกณฑ์มาตรฐานที่รับได้ ห้องที่ใหญ่และดูดีกว่านี้ต้องเตรียมเอาไว้ให้ผู้อาวุโสจากสำนักอื่นพักกัน จึงไม่อาจใช้รับรองนางกับอาจารย์ได้ ฉินหลิวซีไม่เรื่องมากกับเรื่องที่หลับนอน นางนอนกลางป่ามาจนชินแล้ว แต่สำหรับสตรีการมีห้องส่วนตัวย่อมดีกว่าฉินซือหยวนถูกพาไปดูห้องพักของตัวเอง หลังจากนี้เขาต้องใช้ชีวิตเป็นศิษย์คนหนึ่งของสำนักนี้ ต้องรีบคุ้นเค
Last Updated : 2025-03-30เกิดใหม่ทั้งทีได้ลูกมาสองแถมสามีอีกหนึ่งคน สาวน้อยกับสำนักเซียน 2
“เอาเป็นว่าข้ารับรู้แล้ว จะไปไหนก็ตามใจเจ้าเถอะ แล้วก็ห้ามบอกใครด้วยว่าข้าอยู่นี่”เด็กหญิงรับปากแล้วหมุนตัวกลับ นางเดินออกจากเรือนรับรองของตัวเองไปอย่างไร้จุดหมายถึงจะบอกเขาว่า ขอออกมาข้างนอกก็ตาม แต่นางยังไม่รู้เลยว่าที่ไหนเป็นที่ไหนฉินหลิวซีเดินเตร็ดเตร่ใจลอยไปเรื่อย ๆ รู้ตัวอีกทีทิวทัศน์ตรงหน้าก็เปลี่ยนไปแล้วตอนนี้ข้าอยู่ที่ไหนกันล่ะเนี่ย“ที่นี่เป็นเขตที่พักของศิษย์สำนัก เจ้าเป็นใคร เข้ามาได้อย่างไร”ฉินหลิวซีหันไปตามเสียงเรียกทางด้านหลังก็พบเข้ากับกลุ่มเด็กหนุ่มที่น่าจะโตกว่านางสองสามปี“ขออภัย ข้าพึ่งมาถึงเมื่อวาน ไม่ทราบว่าที่นี่เป็นเขตที่พักของคนใน”“หืม เด็กผู้หญิงหรอกหรือ”ฉินหลิวซีย่นคิวด้วยความไม่พอใจทันทีที่ได้ยิน หนึ่งในนั้นที่ดูท่าทางเหมือนจะเป็นหัวโจกประจำกลุ่มลูบคางหลังจากนางหันมาจนมองเห็นหน้าได้ชัดเจนถ้าเป็นเมื่อก่อน นางคงซัดเจ้าพวกนี้ล้มโดยที่ยังไม่ได้ปริปากด้วยซ้ำ แค่ทำสายตาแบบนั้นใส่ก็อย่าหวังเลยว่าจะยังยืนอยู่ได้ แต่ตอนนี้สถานะของนางต่างออกไป อีกทั้งยังมีน้องชายที่ต้องอาศัยอยู่กินและร่ำเรียนที่นี่ นางจะทำอะไรบุ่มบ่ามไม่ได้เป็นอันขาด“หน้าตาน่ารักไม่เบาเลยนี่
Last Updated : 2025-03-30
Latest chapter
เกิดใหม่ทั้งทีได้ลูกมาสองแถมสามีอีกหนึ่งคน คลื่นใต้น้ำ 2
"ไปไหน""สถานที่ล่าสัตว์วันนั้น"ถ้าเป็นเรื่องนี้ละก็นางไม่ปฏิเสธแน่อยู่แล้ว"เอาสิ"การล่าสัตว์ขององค์ชายรองกับองค์ชายรัชทายาทนั้นเกิดขึ้นระหว่างเสด็จเยี่ยมราษฎร ระหว่างรับเรื่องร้องทุกข์ของชาวบ้าน วันหนึ่งพวกเขาก็ชวนกันไปล่าสัตว์ฆ่าเวลาป่านนี้อยู่ระหว่างเมืองหลวงกับเมืองเหวินทางตะวันออก ป่าหนาทึบเป็นอันดับสองจากป่ารอบเมืองทั้งหมดหลี่เจิ้นหัวออกมากับนางสองคน ครั้งนี้พวกเขาไม่ได้ใช้รถม้าหรือพาหนะใดเพราะไม่อยากสะดุดตา แม้จะมีคนเชื่อว่าเป็นฝีมือองค์ชายรองแต่พระองค์ยืนกรานว่าไม่รู้เรื่อง หากอยากให้คนร้ายดิ้นไม่หลุดก็ต้องหาหลักฐานมาให้ได้"เจ้าคิดไว้ในใจแล้วหรือยัง!""เรื่องอะไร!" เขาตะโกนถามกลับ การวิ่งฝ่าสายลมทำให้พวกเขาไม่ค่อยได้ยินเสียงกันและกัน"จะสืบอย่างไร…" พูดได้ไม่ถึงครึ่งประโยคฉินหลิวซีก็ส่ายหน้า ทำมือเป็นสัญญาได้ไปคุยกันหลังถึงที่หมาย คุยกันตอนนี้ให้ตายอย่างไรก็ไม่รู้เรื่องเดินทางกันอยู่นานในที่สุดก็ถึงป่าระหว่างสองเมืองเสียที พวกเขาตามร่องรอยมาถึงจุดเกิดเหตุ ทั้งรอยเท้าและของตกหายไม่เหลืออะไรแล้ว แต่ก
เกิดใหม่ทั้งทีได้ลูกมาสองแถมสามีอีกหนึ่งคน คลื่นใต้น้ำ 1
โจวเมิ่งอิ๋งคร่ำครวญถึงความน่าสงสารราวโชคชะตากลั่นแกล้งของบุตรสาว ไม่มีแก่ใจมารับรองแขกด้วยตัวเองด้วยซ้ำ ดีที่มีอนุคนสนิทอยู่ข้างกายคอยปลอบใจฟังจากน้ำเสียงคงทุกข์ใจเหลือประมาณ หลี่เจิ้นหัวรู้เรื่องที่ตัวเองสามารถทำได้แล้ว"ทีนี้ข้าจะลงมืออย่างไรดีนะ…"บรรยากาศในห้องค่อนข้างอับชื้น พี่หญิงต้อนรับนางเป็นอย่างดีแม้จะหน้าซีดเซียวกว่าปกติก็ตาม"เป็นอย่างไรบ้างเจ้าคะ พี่หญิงดูผอมลงไปหรือไม่ กินข้าวไม่อร่อยอย่างนั้นหรือ""อยากที่เจ้าเห็น ก็ไม่ค่อยดีเท่าไร แต่ข้าเป็นผู้บริสุทธิ์ดังนั้นเลยเชื่อว่าอีกไม่นานคงดีขึ้น"แต่ดูเหมือนความเชื่อของนางจะทรยศนางทีละนิด แต่ละวันที่ผ่านไปขื่นขมนักสีหน้าของหลี่เมิ่งเหยาอิดโรยเหมือนคนไม่ได้นอน ถึงจะบอกว่าตนเป็นผู้บริสุทธิ์อย่างไร แต่สถานการณ์แบบนี้คงยิ้มไม่ออก"เรื่องนี้จัดการไม่ได้ง่าย ๆ แต่หากต้องการให้ข้าช่วยเหลืออะไรพี่หญิงอย่าได้เกรงใจนะเจ้าคะ""ฉินหลิวซี ถ้าซาบซึ้งน้ำใจเจ้าจริง ๆ" หลี่เมิ่งเหยาน้ำตารื้น พอรู้ว่านางอาจต้องโทษเหล่ามิตรสหายก็พากันหนีหน้า ส่วนหนึ่งก็คงเพราะคำสั่งของบิดามารดามิให้มาข้อง
เกิดใหม่ทั้งทีได้ลูกมาสองแถมสามีอีกหนึ่งคน เป็นที่จับตามอง 2
เหตุการณ์นี้ทั้งสองนัดแนะกันเองโดยไม่ได้บอกผู้ติดตามพวกเขาจึงไม่ได้ถูกลงโทษที่ละเลยหน้าที่ และโชคดีที่แม่ทัพหลี่ซึ่งเดินทางไปด้วยมาช่วยไว้ทันด้วยเหตุนี้จึงบังเกิดความสงสัยขึ้นในหมู่ชาวเมือง ว่าเป็นฉากที่ถูกจัดไว้หรือเปล่า"เพราะอย่างนี้จึงไม่มีใครสนใจเจ้าของร้านเครื่องประทินโฉมแล้วสินะ…"เรื่องนี้มันเป็นเรื่องใหญ่กว่าเห็น ๆ ก็ดี เพราะข้าก็ไม่ได้อยากเป็นจุดสนใจมากนักในตอนนี้ แต่เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับสกุลหลี่ ยังวางใจไม่ได้"ต้องไปหาเจิ้นหัวหน่อยแล้ว"ฉินหลิวซีไปที่หอกระจายข่าวแล้วก็ต้องประหลาดใจเมื่อการรักษาความปลอดภัยเข้มงวดขึ้นกว่าปกติ นางรู้แล้วว่ามีเรื่องไม่ชอบมาพากลเกิดขึ้น แต่ไม่นึกว่าจะส่งผลกระทบถึงสกุลหลี่มากกว่าที่คิด"เพราะพี่หญิงเป็นพระคู่หมั้นขององค์ชายรัชทายาทอย่างนั้นหรือ…?"หรือจะไม่ใช่กันนะคุยกับตัวเองยังไม่จบก็พบว่ายืนอยู่หน้าห้องทำงานของหลี่เจิ้นหัวเสียแล้ว นางเคาะประตูสองครั้งอีกฝั่งก็เอ่ยอนุญาต"หลิวซี~" พอเห็นหน้านางอีกคนก็โอดครวญเสียงอ่อนอย่างน่าสงสาร ท่ามกลางม้วนกระดาษสู่ท่วมหัว"ดูเหมือนเจ้าจะมี
เกิดใหม่ทั้งทีได้ลูกมาสองแถมสามีอีกหนึ่งคน เป็นที่จับตามอง 1
ร้านที่ไม่มีใครรู้ที่มาแน่ชัด รู้แต่ว่าสกุลหลี่เป็นผู้จัดจำหน่ายให้เสมือนคนกลางหลี่ซีเหยาเหยียดยิ้มนึกอยากขัน สินค้านี้มีอยู่ในร้านของบ้านอยู่แล้ว นางเป็นผู้เอามาให้เช่นนี้ช่างน่าขายหน้าจริง ๆ ช่างไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรเลยหากสังเกตและไตร่ตรองดูสักนิดจะรู้ว่าบรรจุภัณฑ์นี้ไม่ได้วางขายในปัจจุบัน มันเป็นตลับแบบใหม่ที่ยังไม่ได้วางหน้าร้านที่ไหน"นี่เป็น…สินค้าจากร้านของข้าเอง เป็นกระปุกชาดและตลับแป้งลายใหม่ที่ยังไม่ได้วางจำหน่ายที่ไหน ข้ามอบมันให้พี่หญิงเป็นคนแรก"ทันทีที่ฉินหลิวซีพูดจบเสียงฮือฮาก็ดังขึ้นอย่างไม่ขาดสาย"เป็นไปไม่ได้ สามัญชนชั้นต่ำอย่างเจ้าจะเป็นเจ้าของสิ่งนี้ได้อย่างไร อย่ามาแอบอ้างนะ เจ้าต้องไปแอบซื้อที่ไหนมาแน่ ๆ แล้วไปแอบเปลี่ยนตลับทีหลังใช่ไหมล่ะ" หลี่ซีเหยาอย่างไม่ยอม นางเริ่มเสียงดังขึ้นเรื่อย ๆ จนมารดาที่เป็นอนุสั่งให้สาวใช้มาพาตัวออกไปเพราะเริ่มจะทำขายหน้า อีกทั้งแม่ทัพยังมองนางด้วยแววตากรุ่นโกรธอีกด้วย หากไม่รีบจัดการนางก็จะโดนลงโทษหลังจบงานนี้แน่สถานการณ์สงบลงแต่เรื่องของฉินหลิวซียังเป็นที่พูดถึงตัวตนของเจ้าขอ
เกิดใหม่ทั้งทีได้ลูกมาสองแถมสามีอีกหนึ่งคน งานวันเกิดพี่หญิงใหญ่ 2
"บุตรสาวคนเล็กของข้าอยู่ในวัยไล่เลี่ยกับคุณชายหลี่ เรียนรู้งานฝีมือตั้งแต่ยังเล็กจนชำนาญ พิณ หมาก อักษร ล้วนเป็นเลิศ…"เซียนโอสถน้อยรู้สึกกระดากใจเกินจะฟังจึงเดินหนีออกมา รู้หรอกว่าหลี่เจิ้นหัวคงไม่เอาด้วยแต่นางก็ไม่ชอบใจอยู่ดีถึงจะไม่พอใจแต่ถ้านางโวยวายหรืออาละวาดขึ้นมาเพราะเรื่องนี้ รังแต่จะสร้างความไม่พอใจให้ฮูหยินท่านที่มีต่อนางเพิ่มมากขึ้นฉินหลิวซีกลับมานั่งที่โต๊ะ น้าหญิงกับน้าเขยทำตัวไม่ถูกกับงานเช่นนี้จึงเลือกโต๊ะที่ไม่ค่อยโดดเด่น นางเข้าใจว่าทั้งสองคงอึดอัดจึงไม่ห้าม แต่ว่านางร่วมโต๊ะด้วยไม่ได้ ในบัตรเชิญบอกไว้ว่าให้นางนั่งร่วมโต๊ะกับเจ้าของงานโคมไฟแดงประดับต้นไม้สว่างวาบขึ้นจากเดิมพร้อม ๆ กัน ทุกคนพร้อมใจกันหันไปมองหน้าเรือนรับรองที่มีทางเดินหินอ่อนทอดยาวออกมาถึงสวน ฉินหลิวซีเห็นหลี่เมิ่งเหยาออกมาแล้วจึงขอตัวท่านหญิงหลี่ออกมาพร้อมกับสหายท่านหญิงคนอื่น ๆ ฉินหลิวซีรู้สึกคุ้นหน้าพวกนางเกือบทุกคนเพราะเคยเจอกันมาก่อนแล้ว นางรู้สึกสบายใจขึ้นเล็กน้อย ถ้าได้ร่วมโต๊ะกับคนที่คุ้นเคยกันมันดีต่อความรู้สึกนางมากกว่าที่ต้องร่วมโต๊ะกับคนแ
เกิดใหม่ทั้งทีได้ลูกมาสองแถมสามีอีกหนึ่งคน งานวันเกิดพี่หญิงใหญ่ 1
"จริงสิ พี่หญิงเชิญเจ้าไปงานเลี้ยงวันคล้ายวันเกิดของนาง เจ้าพอจะมีเวลาหรือไม่""งานวันคล้ายวันเกิดของพี่หญิงหรือ ต่อให้ข้าไม่ว่างก็จะไปแน่"ฉินหลิวซีได้รับความช่วยเหลือจากพี่หญิงของหลี่เจิ้นหัวมาไม่น้อย แค่ไปร่วมงานแค่นี้ทำไมนางจะทำไม่ได้แล้ว"ถ้าพี่หญิงได้ยินคงดีใจ""งานเริ่มวันไหน""วันมะรืนปลายยามโหย่ว นี่บัตรเชิญของเจ้า น้าหญิงกับน้าเขยเจ้าสามารถมาเข้าร่วมในฐานะผู้ติดตามได้""นางคงตื่นเต้น"ฉินหลิวซีคิดภาพออกเลยว่าชิวหลานจะพูดอะไรหรือแสดงท่าทีประมาณไหนหลังจากได้ยินเรื่องนี้ น้าหญิงของนางร่าเริงมากตั้งแต่มาเมืองหลวง คุ้มค่าแล้วที่พาทั้งคู่มาเปิดหูเปิดตาฉินหลิวซีตั้งใจสร้างชื่อเสียงและตัวตนของตนเอาไว้ที่นี่ ในอนาคตไม่รู้ว่าลูกหลานสกุลชิวกับท่านพ่อท่านแม่จะย้ายมาที่เมืองหลวงหรือไม่ แต่หากพวกเขามาสิ่งที่นางสร้างไว้จะต้องเป็นประโยชน์แน่"ข้าเองก็ตั้งตารอวันนั้น"หลี่เจิ้นหัวมองนาง สายตาแสดงความรู้สึกอย่างไม่ปิดบัง หญิงสาวไม่รู้ว่าคนตรงหน้าเฝ้ารออะไร แต่แววตาของเขานั้นทำให้นางอยากสร้างความประทับใจที่จะได้พบกันยามค่ำคืนให้พิเศษขึ
เกิดใหม่ทั้งทีได้ลูกมาสองแถมสามีอีกหนึ่งคน เปิดกิจการร้านค้าในเมืองหลวง 2
"ที่นี่ยอดเยี่ยมไปเลย""ดีใจที่เจ้าชอบ นี่ใบเสนอราคาที่เถ้าแก่คนก่อนเขียนมา"นางกวาดสายตาอ่านดูแล้วก็พยักหน้า "รับได้ แต่ทำไมถึงปล่อยขายล่ะ ทำเลดีมากไม่ใช่หรือ""เขาจะย้ายไปอยู่เมืองอื่นกับหลานชาย กิจการนี้ไม่มีคนสานต่อแล้วเจ้าตัวก็ไม่อยากเดินทางมาเก็บค่าเช่าทุกเดือนด้วย""เข้าใจล่ะ แต่เจ้าเอามันมาได้อย่างไร ร้านทำเลดีแบบนี้ต้องมีคนแย่งกันประมูลมากมายแน่ คงไม่ใช่ว่าเจ้าแอบสนับสนุนเงินเพิ่มให้ข้าหรอกนะ"พอเห็นนางมองตาขวางเขาก็รีบปฏิเสธ"เปล่า ๆ เถ้าแก่เป็นคนรู้จักของข้า เคยมีบุญคุณต่อกันนิดหน่อยเท่านั้น ข้ามาขอร้องให้เขาช่วยหาเพราะเส้นสายก็ไม่น้อย แล้วเขาก็เสนอร้านที่นี่มา ซึ่งก็เป็นร้านของตัวเองนั่นแหละ"ฉินหลิวซีเคยสำรวจราคาตลาดมาบ้างแล้ว ที่นี่ก็ให้ราคาที่ถูกมากกว่าที่อื่นจริง ๆเมื่อได้คำตอบที่พอใจนางก็ไม่ถามอะไรเขาอีกก่อนจะหมดวันพวกเขาไปยังที่ตั้งโกดัง มันเป็นโรงเก็บไม้เก่าที่เลิกกิจการไปแล้ว อายุการใช้งานก็ยังไม่มาก ไม่ถึงกับต้องซ่อมแซมแค่ปัดฝุ่นนิดหน่อยก็ใช้ได้ฉินหลิวซีจะเริ่มทยอยขนของย้ายไปที่คฤหาสน์วันพรุ่งนี้
เกิดใหม่ทั้งทีได้ลูกมาสองแถมสามีอีกหนึ่งคน เปิดกิจการร้านค้าในเมืองหลวง 1
"ช่างเถอะเจ้าค่ะท่านน้า เราคงจะเจอแบบนี้อีกบ่อยเลยล่ะ ถึงจะน่าหงุดหงิดไปบ้าง แต่คนที่หน้าคบหาและเป็นมิตรยังมีอีกมาก"หลังจากกินอาหารเสร็จแล้ว ฉินหลิวซีก็ให้พวกสาวใช้ไปเดินสำรวจในเมืองโดยให้ไปกันเป็นกลุ่ม ห้ามแยกไปคนเดียวเพราะต่อให้เป็นเมืองหลวงก็ใช่ว่าจะปลอดภัย ที่สำคัญคือห้ามก่อเรื่องเป็นอันขาดหลังจากพวกเขาแยกย้ายกันไปแล้ว นางที่กำลังจะขึ้นไปพักบนห้องก็ถูกเรียกเอาไว้"หลิวซี!""เจิ้นหัว?" นางหันหลังมาเห็นก็รู้แล้วว่าเป็นใคร อีกฝ่ายวิ่งมาหาจากแยกด้านหน้าของถนน ทำหญิงสาวเอ่ยชื่อของเขาด้วยความประหลาดใจวิ่งมาแบบนั้นจะหายใจทันไหมนี่"ดูจากสีหน้าคงไม่ใช่เรื่องฉุกเฉินอะไรหรอก ก็แค่ตื่นเต้น…" หญิงสาวเอ่ยพึมพำกับตัวเองนางอมยิ้มแล้วหัวเราะออกมาเบา ๆเพราะข้าล่ะมั้งหลี่เจิ้นหัววิ่งเข้ามาหาฉินหลิวซีโดยไม่สนสายตาใคร โรงเตี๊ยมนี้อยู่ตรงข้ามเหลาอาหารพวกเขาจึงตกเป็นเป้าสายตา ทำเอานางรู้สึกขัดเขิน"จะ เจ้าไม่ได้บอกว่าจะมาถึงพรุ่งนี้หรอกหรือ ขอโทษนะ ข้าไม่ได้ออกไปรับเลย""ไม่เป็นไร เจ้าหายใจช้า ๆ หน่อย วิ่งมาตั้งแต่ที่จวนหรือไงเนี่ย
เกิดใหม่ทั้งทีได้ลูกมาสองแถมสามีอีกหนึ่งคน พบเจอกันอีกครั้ง 2
แม้ตอนจะจากก็ยังมีอารมณ์ขัน เชื่อแทบไม่ลงเลยว่าเป็นองค์ชายต่างแคว้นเหตุผลหนึ่งที่ไม่มีกล้ามีใครมาโจมตีนอกจากพวกไม่มีหัวคิดก็เพราะสถานะของเจียงหรูอี้ ถึงเจ้าตัวจะบอกว่าตอนนี้เป็นแค่จอมยุทธ์พเนจรไม่มีสถานะอื่น แต่หากติดตามข่าวสารต่างแดนบ้างต้องเคยได้เห็นหรือได้ยินเรื่องของเขาบ้างองค์ชายยังประหลาดใจที่ฉินหลิวซีรู้ว่าตนเป็นใคร ชาวบ้านทั่วไปไม่มีใครสนใจสถานะของเขา ซึ่งนั่นทำให้หรูอี้สบายใจและใช้ชีวิตได้อย่างอิสระ พอรู้ว่านางผิดสังเกตก็ประหม่า ฉินหลิวซีต้องอธิบายนานกว่าเขาจะเข้าใจว่านางไม่ได้เจตนาจับผิดหรือเป็นสายลับที่ไหน ก็แค่มีหน่วยข่าวกรองดี ๆ ให้ถามโดยไม่คิดค่าจ้างแค่นั้นเมื่อสิ้นสุดการเดินทางก็ได้เวลาแปลงโฉม ฉินหลิวซีสั่งตั้งกระโจมด้านนอกหนึ่งวันเพื่อเตรียมตัว"น้าหญิง น้าเขย เชิญทางนี้หน่อยเจ้าค่ะ""นะ น้าเขยหรือ!?" เฉาฟางทั้งเขินอายทั้งประหม่าในคราวเดียว"อย่างไรผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายก็รับรู้แล้ว ไม่เป็นอะไรหรอกเจ้าค่ะ น้าหญิงงามออกปานนี้ ถ้าไม่ทำให้ชัดเจนละก็อาจจะมีคนมาตามตื้อได้""หยา แบบนั้นไม่ได้สิ ไม่ได้เด็ดขาดเลยนะ" โวยวายเสร็จ
