เมื่อเห็นเบอร์โทร เฉียวสือเนี่ยนก็แปลกใจเล็กน้อย เป็นโจวหยางอิงที่โทรมาหลังจากโจวหยางอิงกลับมาที่เมืองไห่เฉิง ก็มีงานหลายอย่างหลั่งไหลเข้ามาไม่หยุด เวลาที่เฉียวสือเนี่ยนได้พบหน้าเขาก็ไม่ได้มีมากนัก กลับกันซ่งม่านมักจะเข้าร่วมงานอีเวนต์ของเขา พวกจึงติดต่อกันมากขึ้นเวลานี้ทำไมโจวหยางอิงถึงโทรหาเธอกั
เฉียวสือเนี่ยนมองซ่งม่านที่กำลังโมโหพลางพูดปลอบใจ “พอแล้ว อย่าโกรธไปเลย ฟังพี่ชายของเธอก่อนสิ เขาไม่ได้บอกสักหน่อยว่าจะไม่ช่วยเธอ”ซ่งม่านยังคงโมโหอยู่ไม่น้อย “ฉันว่าเขาก็แค่หาข้ออ้างเท่านั้นแหละ ยังไงซะ ที่นี่ก็วุ่นวายจะตายไป ถ้าจะสั่งให้คนไปจัดการหลีซูเหยียนสักรอบมันจะเป็นอะไรไป!”เฉียวสือเนี่ยนหั
เฉียวสือเนี่ยนไม่คิดเลยว่าการที่เธอมาต่างแดนแบบนี้ จะทำให้เธอกับซ่งม่านได้เจอคนรู้จักโดยบังเอิญในร้านอาหารที่พวกเธอเลือกแบบสุ่ม ๆ ——หลีซูเหยียนและผู้หญิงที่เธอเคยเจอครั้งหนึ่งในฟาร์มก่อนหน้านี้ หลีซูเหยียนเรียกผู้หญิงคนนั้นว่า “ป้าเซิ่ง” หลีซูเหยียนสวมเดรสกระโปรงยาว ด้านนอกสวมทับด้วยเสื้อโค้ทสุดหร
“ในเมื่อเธออยากตายขนาดนั้น ทำไมไม่แทงตัวเอง แทนที่จะเล่นมายากลกระโดดตึกแบบนี้!” ชายหนุ่มเอ่ยด้วยน้ำเสียงเย็นชาและเอือมระอา“ฉันก็คิดจะแทง...”ทันใดนั้น เฉียวสือเนี่ยนก็รู้สึกว่าคำพูดของฮั่วเยี่ยนฉือมีบางอย่างที่ผิดปกติเธอกระโดดตึกตอนไหน?“คุณผู้หญิงคะ ในที่สุดคุณก็ฟื้นแล้ว”เวลานี้ ป้าหวังผู้เป็นสา
“เฉียวสือเนี่ยน เธอโวยวายพอหรือยัง และคิดจะโวยวายไปถึงเมื่อไร! ฮั่วเยี่ยนฉือกล่าวโทษอย่างโมโหและเย็นชาเฉียวสือเนี่ยนหัวเราะอย่างไม่มีเสียงออกมาเห็นได้ชัดว่า เธอต่างหากที่เป็นภรรยาของเขา แต่ท่าทางที่ฮั่วเยี่ยนฉือปฏิบัติต่อเธอกลับไม่ต่างจากคนนอกเลย“เยี่ยนฉือ คุณอย่าใจร้ายกับสือเนี่ยนมากนักสิคะ”เฉี
ญาติคนนี้ที่รักเธอมากที่สุด แม้แต่ตอนที่เสียชีวิตในชาติที่แล้ว เธอก็ยังไม่ได้พบหน้าเขาเป็นครั้งสุดท้ายด้วยซ้ำครั้งนี้ เธอจะต้องอยู่เคียงข้างและแสดงความกตัญญูเป็นอย่างดี จะไม่ทำให้ผู้อาวุโสท่านผิดหวังอีกแล้วเพราะว่ายังมีบาดแผลอยู่ เฉียวสือเนี่ยนจึงไม่กล้าไปพบคุณตาเธอทำได้แค่ระงับความตื่นเต้นและรีบ
เฉียวสือเนี่ยนหันกลับมา “ใครอนุญาตให้เธอเอาไปทิ้ง เก็บขึ้นมา!”พนักงานฝ่ายต้อนรับไม่กลัวเธอด้วยซ้ำ “ทำไมต้องเสียแรงเปล่าด้วยล่ะคะ ถึงอย่างไรท่านประธานก็คงไม่อ่านหรอก ทุกครั้งที่คุณส่งสิ่งของมา เขาก็ให้พวกเราเอาไปทิ้งหมดเลย!เมื่อก่อนเฉียวสือเนี่ยนเป็นห่วงว่าฮั่วเยี่ยนฉือจะทำงานหนักเกินไป จึงยอมลำบาก
“เอาปากกามา!”“ท่านประธาน พวกประธานโจวกำลังรอท่านเซ็นสัญญาอยู่ เวลาจะไม่ทันแล้วครับ”โจวเทียนเฉิงเดินเข้ามากระซิบแจ้งเตือนนี่คือการร่วมงานสำคัญที่ ‘ฮั่ว กรุ๊ป’ เจรจาเป็นเวลานานแล้ว และเกือบจะล่าช้าเพราะเฉียวสือเนี่ยน!ฮั่วเยี่ยนฉือไม่ได้สนใจเฉียวสือเนี่ยนอีก และรีบเดินไปทางประตูใหญ่กับโจวเทียนเฉิง