สิบชั้น เขาจะปีนขึ้นไปเหรอ?ไม่สนใจการกระทำที่อธิบายไม่ได้ของฮั่วเยี่ยนฉือ เฉียวสือเนี่ยนขึ้นลิฟต์ไปชั้นบนเมื่อออกจากลิฟต์ ป้าหวังก็กำลังอุ้มเสี่ยวควีนยืนอยู่หน้าประตู“คุณเฉียว ทำไมถึงอยู่คนเดียวล่ะคะ คุณชายฮั่วไม่ได้ลงไปหาคุณเหรอคะ?”จากคำพูดของป้าหวัง เฉียวสือเนี่ยนจึงรู้สาเหตุที่ฮั่วเยี่ยนฉือลง
โจวเทียนเฉิงโอดครวญอยู่ในใจ การอยู่ให้เป็นและการเป็นมนุษย์นั้นช่างยากจริง ๆ แต่การเป็นผู้ช่วยของฮั่วเยี่ยนฉือนั้นยากกว่าเสียอีก!คนอื่นเป็นผู้ช่วยแค่ทำงานตามหน้าที่ก็พอ แต่เขาไม่เพียงแต่ต้องทำงานตามหน้าที่ให้ดี ทว่ายังต้องคิดหาวิธีชื่นชมหมอนรองคอของเจ้านายด้วยว่าเหมาะกับเขาอย่างไรด้วย?ประธานฮั่วฟัง
หลังถามจบ เฉียวสือเนี่ยนก็ตอบกลับมาทันที“หลีซูเหยียนพุ่งเป้ามาที่ฉัน เธอแอบทำเรื่องนี้ เพราะคิดจะสร้างเกมประเภทเดียวกับ wor เพื่อแย่งตลาดแน่ ๆ เลย!”ฮั่วเยี่ยนฉือพูด “ฉันให้ลู่เฉินหนานตรวจสอบสถานการณ์อย่างละเอียดแล้ว แต่ก็มีความเป็นไปได้สูงมาก”คิ้วงามของเฉียวสือเนี่ยนขมวดแน่นกว่าเดิม “ฉันคิดว่าไม่
คุณผู้หญิงเหอได้ยินแบบนั้นก็รีบปฏิเสธบอกว่าหลังตัวเองกลับบ้านและไตร่ตรองเรื่องนี้แล้ว ก็รู้สึกว่าควรขอโทษเฉียวสือเนี่ยนอย่างเป็นทางการนี่เป็นยิ่งกว่าการขอโทษอย่างเป็นทางการ นี่คือการอ้อนวอนที่ไร้ซึ่งศักดิ์ศรีคนขับรถบังเอิญขับรถมาพอดี เมื่อเขาเห็นสถานการณ์ทางด้านนี้ ก็รีบลงจากรถมาตรวจสอบสถานการณ์
เฉียวสือเนี่ยนไม่เพียงแต่รู้สึกว่านี่เป็นปัญหาเท่านั้น แต่ยังมีความอันตรายแฝงอยู่อีกด้วย“ซ่งชิงชวน ฉันขอบคุณมากที่คุณช่วยฉัน แต่ถ้าเป็นเพียงเพราะความอึดอัดเล็กน้อยที่ฉันได้รับ ก็ไม่ควรที่จะให้ตระกูลเหอต้องชดใช้มากขนาดนี้” เฉียวสือเนี่ยนกล่าวถ้าเป็นแบบนี้ ไม่เพียงแต่เธอจะเป็นหนี้บุญคุณซ่งชิงชวน แต่
แม้ว่าฮั่วเยี่ยนฉือจะรู้สึกผิดหวัง แต่หากเทียบกับการที่เฉียวสือเนี่ยนต้องตีตัวออกห่างหรือหลบหน้าเขา เขาก็รู้สึกว่าสถานการณ์ในตอนนี้ก็ไม่แย่นักอย่างน้อยเฉียวสือเนี่ยนยังยอมที่จะไว้ใจเขาเมื่อคิดได้แบบน้้น ความรู้สึกของฮั่วเยี่ยนฉือก็กลับมาเป็นปกติเขาเริ่มคุยกับเฉียวสือเนี่ยนเกี่ยวกับเรื่องของหลีซูเ
ระหว่างทางกลับ ฮั่วเยี่ยนฉือไม่ได้ถามอะไรเฉียวสือเนี่ยน และปล่อยให้เธอพักผ่อนอยู่เงียบ ๆ เมื่อกลับมาถึงคอนโดหมิงเยว่ ฮั่วเยี่ยนฉือมองเฉียวสือเนี่ยนที่นอนอยู่เบาะหลัง แม้ร่างกายของเธอจะมีเนื้อหนังมากกว่าแต่ก่อนนิดหน่อย แต่ก็ยังคงบอบบางอยู่บางทีอาจจะเพราะเครียดเรื่องบริษัท คิ้วงามของเธอจึงขมวดแน่นเล
ความออดอ้อนของหลีซูเหยียนทั้งไม่ใกล้ชิดจนเกินไปทั้งรักษาความนุ่มนวลซึ่งกำลังพอเหมาะพอดีตราบใดที่เป็นคนอ่อนโยนต่อผู้หญิง ใคร ๆ ก็ไม่สามารถปฏิเสธคำขอของหล่อนได้ดูสิ มีผู้ชายสองคนที่อยู่ในห้องผู้โดยสารวีไอพีดูเหมือนแทบจะพยักหน้าแทนฮั่วเยี่ยนฉืออยู่แล้ว“ขอโทษด้วย ไม่สะดวก”ฮั่วเยี่ยนฉือกลับเพิกเฉยต่อ