“เถียนเถียน ถ้าเธออยากเม้าท์ขนาดนี้ฉันว่าเธอไปเป็นนักข่าวบันเทิงดีกว่านะ เหมาะกับเธอดี”เมื่อถูกเฉียวสือเนี่ยนเย้าแหย่ ฟู่เถียนเถียนก็ไม่ได้หงุดหงิดอะไร “ก็ไม่ใช่ว่าไม่ได้ ไม่งั้นเธอซื้อกิจการค่ายบันเทิงมาสักค่ายดีไหม?” “แล้วก็นะ เฉียวสือเนี่ยนเพื่อนรัก ทำไมเธอไม่ยอมตอบคำถามฉันตรง ๆ?” ฟูเถียนเถียนจ
ลิฟต์กำลังเลื่อนลง นอกจากพวกเขาแล้วในลิฟต์ก็ไม่มีคนอื่นเฉียวสือเนี่ยนมองดวงตาสดใสของโจวหยางอิง ในนั้นวูบไหวไปด้วยความหวังราง ๆราวกับว่าขอแค่เธอพยักหน้า เขาก็พร้อมที่จะพูดทุกอย่างที่กักเก็บไว้ออกมาแม้ว่าโจวหยางอิงจะไม่เคยชัดเจนในความรู้สึกของตัวเอง แต่เฉียวสือเนี่ยนก็พอจะสังเกตได้ว่าโจวหยางอิงมีคว
หลีซูเหยียนได้ยินแบบนั้นก็นิ่งงันไปทันทีต่อมานัยน์ตาของเธอก็แดงก่ำ “ประธานฮั่ว เมื่อวานฉันทำให้สือเนี่ยนและคุณอิ๋นต้องมาซวยโดนน้ำร้อนลวกมือ แต่นั่นมันเป็นเพียงอุบัติเหตุ คุณจะให้ฉันอธิบายอะไร?”ใบหน้าหล่อเหลาของฮั่วเยี่ยนฉือเย็นชา “คุณหลี คุณเป็นคนฉลาด เรื่องอะไรทำได้เรื่องอะไรทำไม่ได้ ผมหวังว่าคุณ
“ขออยู่ในสถานะนี้ไปก่อนดีกว่าค่ะ ให้หนูกับฮั่วเยี่ยนฉือได้ทำความรู้จักกันก่อน!”หลีซูเหยียนวางพุดดิ้งในมือลงแล้วพูดด้วยรอยยิ้มหวาน “ถึงเวลานั้นถ้าเขายังไม่อยากเกี่ยวดองกับตระกูลของเราจริง ๆ จะได้ถือว่าเรื่องนี้ไม่เคยเกิดขึ้น!”ฮั่วหย่วนเจ๋อรีบแสดงออกอย่างแข็งขัน “เยี่ยนฉือต้องยอมแน่นอน ถึงอย่างไรซูเ
เมื่อเห็นสีหน้าของเฉียวสือเนี่ยนที่แฝงไปด้วยความห่างเหิน ฮั่วเยี่ยนฉือจึงเม้มปากลง ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง “ยาที่คลินิกจ่ายให้เธอเมื่อวานอยู่บนรถฉัน”ตอนนั้นเฉียวสือเนี่ยนเพียงต้องการหลบหน้าหลิวเสี่ยวซือ เธอจึงไม่ได้นำยากลับมาด้วย แต่ก่อนที่จะกินข้าว โจวหยางอิงได้ยืนกรานที่จะช่วยไปซื้อยาจากร้
ซ่งชิงชวนเมื่อได้ยินว่าซ่งม่านตื่นเต้นเป็นอย่างมากกับการทดสอบภายในของบริษัทเกมในวันนี้ เขาจึงตั้งใจหาเวลามาให้กำลังใจเธอเมื่อได้ยินคำแนะนำของซ่งม่าน ซ่งชิงชวนจึงหันไปมองทางเฉียวสือเนี่ยน ก่อนจะถามด้วยความสุภาพ “คุณเฉียวจะว่าอะไรไหมครับ?”เพราะเมื่อก่อนซ่งชิงชวนให้ความรู้สึกไม่ค่อยเป็นมิตรกับเฉียวสื
“เสี่ยวซือ!”ผู้จัดการของโจวหยางอิงทักเธออย่างดีใจเมื่อได้ยินชื่อนี้ คิ้วสวยของเฉียวสือเนี่ยนก็ขมวดลง เสี่ยวซือที่ผู้จัดการเอ่ยทักคงจะไม่ใช่อิ๋นเสี่ยวซือ เน็ตไอดอลคนนั้นใช่ไหม?ในขณะที่กำลังครุ่นคิดอยู่ อีกฝ่ายก็เดินเข้ามาเมื่อเฉียวสือเนี่ยนหันหลังมามองก็พบว่าเป็นอิ๋นเสี่ยวซือจริง ๆ ราวกับว่าเธอม
เฉียวสือเนี่ยนไม่อยากมีปากเสียงกับฮั่วเยี่ยนฉือที่นี่ แต่เมื่อเขาพุ่งเป้ามาที่โจวหยางอิงแบบนี้ เธอก็ไม่อาจอยู่เฉยได้สีหน้าของฮั่วเยี่ยนฉือเต็มไปด้วยความไม่พอใจมากกว่าเดิม ส่วนอิ๋นเสี่ยวซือกำลังน้ำตาไหลด้วยความเสียใจ “คุณเฉียว นี่คุณเปรียบฉันเป็นสุนัขหรือเปล่า?”“ฉันไม่ได้พูดอะไรเลย ก็แค่ชื่นชมเสน่ห