เฉียวสือเนี่ยนสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ แล้วเคาะประตูห้องคนไข้ซ่งม่านเดินมาตรงทางเดินแล้วมอง เธอเอ่ยถามอย่างไม่เข้าใจ “เธอไปทำอะไรมา ทำไมถึงได้ช้าขนาดนี้?”เฉียวสือเนี่ยนฝืนยิ้มออกมา “คนรอลิฟต์ค่อนข้างเยอะน่ะ”ซ่งม่านมองเฉียวสือเนี่ยนที่มีท่าทางราวกับคนงามที่ใกล้แตกสลายแล้ว คิดว่าว่าเฉียวสือเนี่ยนคงจะกัง
ต้องยอมรับเลยว่าเหตุผลของโม่ซิวหย่วนนั้นมีน้ำหนักมากเฉียวสือเนี่ยนตอบอย่างไม่สะทกสะท้าน “นายกลัวว่าเธอจะทำทีเป็นปล่อยวางแล้วรุกเข้ามาใหม่ เลยไม่กล้าวางใจ อยากรอดูอีกสักพักหนึ่ง”โม่ซิวหย่วนหยิบยกเรื่องที่เฉียวสือเนี่ยนมาที่ห้องผู้ป่วยเมื่อสองวันก่อนขึ้นมาอีกว่า น้ำเสียงของเธอเวลาคุยกับเขานั้นดูสนิท
เฉียวสือเนี่ยนชะงักฝีเท้า เธอกันกลับไปมองโม่ซิวหย่วน น้ำเสียงของเธอแหบพร่า “มีอะไรเหรอ?”โม่ซิวหย่วนเห็นท่าทางซวนเซจวนจะล้มของเฉียวสือเนี่ยนแล้ว ในใจพลันเกิดความไม่สบายใจขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูกแต่เขาไม่รู้ว่าทำไมตัวเขาเองต้องเรียกเฉียวสือเนี่ยนด้วย ทั้งที่เขาไม่ได้มีความทรงจำอะไรเกี่ยวกับเธอเลย“ในเมื
ฮั่วเยี่ยนฉือพูดด้วยสีหน้าเรียบเฉย “เพิ่งกลับมาจากการดูงาน เลยมาเยี่ยมหาเนี่ยนเนี่ยนสักหน่อย”ซ่งม่านไม่ได้ถามอะไรอีก เธออธิบายกับเฉียวสือเนี่ยน “เมื่อกี้นี้ฉันเห็นพี่หลานอยู่ทางนั้น เลยเข้าไปบอกกับพี่หลานว่าฉันเป็นคนต้นคิดเรื่องนี้เอง พี่หลานเองก็บอกว่าไม่เป็นไร”เห็นท่าทางไม่ทุกข์ไม่ร้อนและสบายอกส
ได้ยินคำถามของเฉียวสือเนี่ยนแล้ว ฮั่วเยี่ยนฉือถึงกับเม้มปาก “ป๋ายซื่ออวี้เข้าไปขอร้องกับพ่อฉันเพื่อป๋ายอีอี จากนั้นก็เกิดเรื่องนี้ขึ้น”เฉียวสือเนี่ยนขมวดคิ้วงาม “ก็คือท่านประธานใหญ่ฮั่วต้องการชีวิตของฉัน?”นายท่านฮั่วไม่ชอบเธอถึงขนาดนี้ เขาไม่เพียงแค่ให้ป๋ายอีอีกลับประเทศเพื่อมาเพ่งเล็งเธอเท่านั้น
ฮั่วอวี่ซานไม่ได้ปฏิเสธ เข้าไปปั้นดินเหนียวอย่างอารมณ์ดีเฉียวสือเนี่ยนไปนั่งอยู่บริเวณที่นั่งพักผ่อนกับฟางเชี่ยนหรู พนักงานของร้านก็เสิร์ฟน้ำให้พวกเธอฟางเชี่ยนหรูเห็นเฉียวสือเนี่ยนยังมีท่าทางเหมือนคนป่วยอยู่ เลยเอ่ยถาม “สือเนี่ยน หน้าตาหนูดูซีดเซียวมากเลย ไม่สบายตรงไหนหรือเปล่า?”เฉียวสือเนี่ยนกล่
เฉียวสือเนี่ยนส่ายหน้าแล้วพูดขึ้น “ไม่มีปัญหาค่ะ คุณป้า หนูก็แค่สงสัยเลยถามดูน่ะค่ะ”ฟางเชี่ยนหรูนำคำพูดของเฉียวสือเนี่ยนมาคิดอีกรอบ จากนั้นก็ถามอย่างเข้าใจ “สือเนี่ยน อุบัติเหตุที่เกิดขึ้นกับเธอมีความเกี่ยวข้องกับตระกูลป๋ายใช่ไหม? เธอสงสัยว่าเบื้องหลังเป็นแผนการของพ่อเยี่ยนฉือ พอไปสืบเขาแล้วก็พบว่า
ประตูไม่ได้ปิดสนิท เฉียวสือเนี่ยนจึงเปิดเข้าไป พลันเห็นสภาพเละเทะภายในห้องหมอนอิงบนโซฟาถูกปาทิ้งกระจัดกระจาย มีเศษแก้วและเศษชาหล่นเต็มพรมบนพื้นแจกันดอกไม้ตกอยู่บนพื้น กลีบดอกไม้ร่วงกระจายจนสีของมันที่เคยสดใสขณะนี้ดูเหี่ยวเฉาทันตา บนผนังมีร่องรอยไม่น้อย ดูเหมือนมีวัตถุปาใส่จนเกิดเป็นรอยผมของป้าถาน