วัยรุ่นไม่กี่คนสร้างบริษัทเกมขึ้นมาแน่นอนว่าไม่ได้มีเงินทุนมากมายขนาดนั้น พวกเขาจึงเลือกสตูดิโอในตึกเก่า ๆ แห่งหนึ่ง ซึ่งตึกนี้ไม่มีบริษัทนิติบุคคล และไม่มีเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยอยู่เฝ้าเวรยาม รถของเฉียวสือเนี่ยนจอดอยู่ในซอย แม้ว่าจะมีไฟตามถนน แต่เทียบกับสถานที่ที่มีคนพลุกพล่านแล้ว ที่นี่ก็นับ
เมื่อเห็นว่าเฉียวสือเนี่ยนยังคงมองกระจกหลังอยู่ สีหน้าของโม่ซิวหย่วนก็เคร่งขรึมเล็กน้อย “ทำไมฉันรู้สึกว่าทุกครั้งที่หลีซูเหยียนอยู่ในเหตุการณ์ด้วยต้องเกิดเรื่องไม่ดีทุกครั้งเลยล่ะ?”เฉียวสือเนี่ยนละสายตากลับมา กำลังจะบอกไม่ให้โม่ซิวหย่วนพูดมั่วซั่ว แต่จู่ ๆ ก็รู้สึกว่าโม่ซิวหย่วนพูดถูกทุกอย่างครั้ง
“ฉันกำลังจะไปที่คอนโดหมิงเยว่พอดี”เขาไม่ให้เวลาเฉียวสือเนี่ยนปฏิเสธ ฮั่วเยี่ยนฉือก็พูดอย่างราบเรียบ “ป้าหวังบอกว่าทำซุปไว้ ให้ฉันเอากลับไปกินด้วย”เดิมทีโม่ซิวหย่วนก็อารมณ์ไม่ดีอยู่แล้ว พอเห็นฮั่วเยี่ยนฉือใช้แม่บ้านของเฉียวสือเนี่ยนมาเป็นข้ออ้าง ก็ยิ่งไม่พอใจ “ไม่จำเป็นต้องให้นายไปส่ง!”“เนี่ยนเนี่
ไม่ใช่แค่เฉียวสือเนี่ยนที่ไม่รู้จุดประสงค์การมาของโม่ซิวหย่วน แม้แต่ซ่งม่านและซ่งชิงชวนเองก็ประหลาดใจกับการโผล่มาของโม่ซิวหย่วนแน่นอนว่าโม่ซิวหย่วนเห็นสองพี่น้องซ่งชิงชวนและซ่งม่าน แต่เขาไม่สนใจ หันไปส่งดอกกุหลาบแดงให้เฉียวสือเนี่ยนแทนเมื่อเห็นดอกกุหลาบสีแดงสวยช่อใหญ่ เฉียวสือเนี่ยนก็แปลกใจ “โม่ซิ
เมื่อได้ยินข้อสงสัยของโม่ซิวหย่วน เฉียวสือเนี่ยนก็ไม่ได้ปิดบัง “ฉันอยากหาจังหวะทดสอบหลีซูเหยียน”โม่ซิวหย่วนถาม “ทดสอบอะไร?”เฉียวสือเนี่ยนตอบ “ฉันจำได้ว่าก่อนหน้านี้หลีซูเหยียนเคยบอกว่ามีคนที่ชอบ แต่เธอมาที่เมืองไห่เฉิงตั้งนานแล้วก็ไม่เคยได้ยินว่าเธอไปหาผู้ชายคนนั้น”คนที่ตกหลุมรักใครสักคนก็มักที่จ
เฉียวสือเนี่ยนพบว่าบริเวณหัวของเสี่ยวซื่อมีผิวหนังบางส่วนไม่มีขน รอยแผลแดงที่ปรากฏขึ้นดูค่อนข้างน่ากลัวเสี่ยวซื่อที่เคยมีขนนุ่มนิ่มและน่ารัก ตอนนี้มันกลับดูผอมกระหร่อง แถมยังกลัวคนมากกว่าเดิมเฉียวสือเนี่ยนยื่นมือเข้าไปใกล้มัน เสี่ยวซื่อก็ตื่นตระหนกจนขนตั้งชันและส่งเสียงขู่เตือนจากลำคอ แววตาของมันเ
เมื่อเฉียวสือเนี่ยนคิดได้ดังนั้น เธอจึงใช้โอกาสที่แมวน้อยกัดนิ้วตัวเองร้องออกมาอย่างตกใจ ก่อนจะเซถอยไปทางฮั่วเยี่ยนฉือที่อยู่ด้านหลังฮั่วเยี่ยนฉือคว้าตัวเธอเอาไว้อย่างรวดเร็ว อาจเป็นเพราะเขากลัวว่าแขนของเธอยังไม่หายดี เขาจึงย้ายมือที่จับแขนไปจับที่เอวของเธอแทนความอบอุ่นจากฝ่ามือใหญ่ถูกส่งมาสู่ผิวข
เมื่อได้ยินข้อเสนอของเฉียวสือเนี่ยน หลีซูเหยียนยังไม่ทันจะได้ตอบกลับ ฮั่วเยี่ยนฉือก็พูดแทรกขึ้นด้วยน้ำเสียงแข็งกร้าว “ขอโทษ ผมไม่ว่าง”หลีซูเหยียนหัวเราะ “ประธานฮั่ว ต่อให้คุณว่าง ฉันก็ไม่ขอให้คุณไปเป็นเพื่อนหรอกค่ะ ฉันกลัวว่าคุณจะเลือกไม่ดีน่ะ!”พูดจบ หลีซูเหยียนก็หันมาพูดกับเฉียวสือเนี่ยน “สือเนี่