เมื่อเห็นท่าทางเคร่งขรึมและท่าทางอยากจะปกป้องเธอของลู่เฉินหนาน ฟู่เถียนเถียนก็รู้สึกอบอุ่นหัวใจขึ้นกว่าเดิมอีกเล็กน้อยหลายปีมานี้ นอกจากเฉียวสือเนี่ยนก็ไม่มีใครปกป้องเธอแบบนี้เลย“ไม่ใช่เพราะเรื่องในห้างครั้งก่อนหรอก”ฟู่เถียนเถียนบอกถึงสาเหตุที่คุณท่านเวินเรียกหาเธอ รวมถึงเรื่องที่เกิดขึ้นในห้องพั
“ขอบคุณนะ” ฟู่เถียนเถียนพูดจากใจจริงลู่เฉินหนานมองเธอ “ฉันหวังว่าในสักวันหนึ่ง เธอจะไม่ขอบคุณฉันไม่ว่าฉันจะทำเรื่องอะไรหรือพูดอะไรกับเธอ”ฟู่เถียนเถียนมองคู่ตาที่ยาวเรียวและหางตายกเฉี่ยวของลู่เฉินหนาน เธอย่อมรู้ดีว่าคำพูดนี้ของเขาหมายความว่าอย่างไรมีเพียงคนที่มีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกันเท่านั้นจึงจะพ
ฟู่เถียนเถียนหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู ก็พบว่าเป็นข้อความที่ส่งมาจากเวินจิ๋งหลี่[เถียนเถียน ฉันอยู่ที่ร้านกาแฟคราวก่อน มาคุยกันหน่อยได้ไหม?]เฉียวสือเนี่ยนก็เห็นข้อความนี้เช่นกัน “อยากไปคุยกับเขาไหม?”ฟู่เถียนเถียนครุ่นคิด “ไปคุยสักหน่อยก็ได้”แม้จะพูดสิ่งที่อยากพูดไปหมดแล้ว แต่ก็จำเป็นต้องบอกเวินจิ๋งหล
ได้ยินเสียงฮั่วอวี่ซานเรียกว่าพี่สาวเบา ๆ เฉียวสือเนี่ยนก็รู้สึกแปลกใจเล็กน้อยคนที่ยืนอยู่ด้านข้างฮั่วอวี่ซานคือคุณนายฮั่ว พวกเธอยืนอยู่ไม่ไกล คงจะเห็นฉากที่เธอกับโม่ซิวหย่วนหยอกล้อกันแล้วเฉียวสือเนี่ยนรู้สึกกระอักกระอ่วนอย่างอธิบายไม่ถูก เพราะความสัมพันธ์ของโม่ซิวหย่วนและฮั่วเยี่ยนฉือ เธอจึงไม่ต้
เฉียวสือเนี่ยนและทุกคนเบนความสนใจไปที่นอกประตูแม้จะไม่เห็นคน แต่ก็ได้ยินเสียงทักทายว่า “ประธานฮั่ว” หรือ “คุณฮั่ว” มาจากในสวนอย่างต่อเนื่อง ทั้งยังมีเสียงดังอื้ออึงของคนจำนวนไม่น้อย ฟังดูมีชีวิตชีวาราวกับเจ้าบ้านกลับมาแล้ว“ว้าว คุณฮั่วมานี่เอง คุณหลี ได้ยินว่าคุณกับคุณฮั่วใกล้จะมีข่าวดีแล้ว วันนี้
ฮั่วเยี่ยนฉือรู้ว่า หากตัวเองเข้าไปก็มีแต่จะทำให้เฉียวสือเนี่ยนไม่มีความสุขเหมือนเมื่อครู่เธอมีรอยยิ้มประดับเต็มใบหน้าให้โม่ซิวหย่วน แต่เมื่อหันมามองเขาใบหน้าเล็กของเธอกลับเย็นชาลงทันที ทั้งยังเตือนเขาอย่างเย็นชาว่าอย่าทำให้โม่ซิวหย่วนไม่สบายใจหัวใจของฮั่วเยี่ยนฉือมีความขมขื่นวาบผ่าน สุดท้ายก็หัน
เมื่อได้ยินคำพูดของฮั่วอวี่ซาน หัวใจของฮั่วเยี่ยนฉือก็สั่นไหวเล็กน้อยฮั่วอวี่ซานยังอายุน้อย แต่จิตใจของเธออ่อนไหวมากเธอมองออกว่าเฉียวสือเนี่ยนและโม่ซิวหย่วนมีความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดกัน และรู้ว่าเฉียวสือเนี่ยนไม่อาจมาที่บ้านได้ตลอดเมื่อคิดว่าหลังจากนี้ข้างกายเฉียวสือเนี่ยนจะเคียงคู่กับผู้ชายคนอื่น
ท่าทางของโม่ซิวหย่วนเย็นชาอย่างมาก บวกกับน้ำเสียงที่ดูมีพลังของเขา หญิงสาวจึงคลายมือที่ปิดหน้าของเธอออก และในน้ำเสียงที่โศกเศร้ายังแฝงไปด้วยความอวดดีอยู่เล็กน้อย“คุณชายโม่ คุณปรักปรำฉันแล้วจริง ๆ เมื่อคืนแม้แต่เหล้าฉันยังไม่ได้ดื่มให้คุณเลย และฉันจะมีเวลาใส่ยาให้คุณได้อย่างไร!”“ฉันพยุงคุณก็เพราะว่