ป๋ายอีอีกล่าว “เฉียวสือเนี่ยน เธอไม่รู้เหรอว่าที่นี่ซื้อขายคนกันปกติเหมือนขายสัตว์?”น้ำเสียงของเธอฟังดูสบาย ๆ เหมือนกำลังพูดเรื่องซื้อขายสัตว์เล็ก ๆ อยู่อย่างไรอย่างนั้น “โชคดีหน่อยก็จะถูกขายไปสถานที่เริงรมย์ จากรูปร่างหน้าตาของเธอแล้ว ถ้าเธอยอมลดความเป็นคุณหนูลงก็สามารถรับแขกได้สบาย ๆ”“แต่ถ้าโชคไ
ชายฉกรรจ์ที่อยู่ข้าง ๆ เห็นภาพนี้ก็พลอยมีอารมณ์ไปด้วย จึงเข้าร่วมขบวนการย่ำยีไม่นาน ผ้าขนหนูในปากของป๋ายอีอีก็ถูกดึงออกมา ไม่ทันปล่อยให้เธอได้ส่งเสียง สิ่งของสกปรกบางอย่างก็อัดแน่นเต็มลำคอของเธอเสียงสบถและเสียงหัวเราะสะใจของผู้ชาย กับเสียงร้องโหยหวนขัดขืนของผู้หญิง ดังก้องไปทั่วโกดังเรื่องทั้งหมด
เมื่อเห็นสองคนนั้นพุ่งเข้ามาอย่างอุกอาจ เฉียวสือเนี่ยนก็ก้าวถอยหลังอย่างผวาแต่หลังของเธอชนกำแพงแล้ว จึงไร้ทางหนีไหน ๆ ก็ต้องสู้สถานเดียว เฉียวสือเนี่ยนก็จะไม่ยอมให้พวกเขาสบายดังนั้นในตอนที่อีกฝ่ายยกกระบองขึ้น เฉียวสือเนี่ยนจึงหลับตาลงแล้วฮึดตะโกนออกมา จากนั้นก็ฉีดสเปรย์พริกไทยใส่พวกเขาอย่างเอาเป็
แววตาของฟู่เถียนเถียนฉายความประหลาดใจเฉียวสือเนี่ยนถามถึงแค่โม่ซิวหย่วน?เมื่อเห็นความหวาดหวั่นบนหน้าของเฉียวสือเนี่ยน ฟู่เถียนเถียนก็ไม่ได้พูดขัดอะไรออกไป แต่บอกเธอว่า“โม่ซิวหย่วนน่าจะตรวจอาการอยู่ ฉันเองก็ไม่รู้ว่าเขาบาดเจ็บยังไงบ้าง แต่มั่นใจได้ว่าไม่อันตรายถึงชีวิต”ได้ยินแบบนั้น เฉียวสือเนี่ย
คนที่มาคือฮั่วเยี่ยนฉือเขานั่งอยู่บนวีลแชร์ ใส่ชุดผู้ป่วย ใบหน้าหล่อเหลาซีดเซียวไม่ต่างจากโม่ซิวหย่วนดวงตาดำขลับเต็มไปด้วยอารมณ์หลากหลาย เหมือนจะเสียใจ เหมือนจะหวาดกลัว เหมือนจะตื่นตระหนก ทุกอย่างผสมปนเปอยู่ด้วยกันหมด ทำให้เฉียวสือเนี่ยนนิ่งชะงักไปอย่างห้ามไม่ได้ฟู่เถียนเถียนบอกว่า “พวกเขาได้รับบ
เมื่อได้ยินคำถามของฟู่เถียนเถียน เฉียวสือเนี่ยนก็กลอกตาเพื่อแสดงให้เห็นว่าไม่อยากสนใจอีกฝ่าย“งั้นฉันเปลี่ยนคำถาม ก่อนหน้านี้เธอตื่นมาก็ถามถึงโม่ซิวหย่วนทันที ไม่เป็นห่วงฮั่วเยี่ยนฉือบ้างเหรอ?” ฟู่เถียนเถียนถามอีกครั้งมุมปากเฉียวสือเนี่ยนยกยิ้มขึ้นเบา ๆ ราวกับกำลังหัวเราะเยาะตัวเอง จะเป็นห่วงหรือไม
เมื่อเห็นสีหน้าเย็นชาและแข็งกร้าวของฮั่วเยี่ยนฉือ ป๋ายอีอีก็รู้สึกถึงลางสังหรณ์ไม่ดีเรื่องนี้มีช่องโหว่งั้นเหรอ?เฉียวสือเนี่ยนพาหยวนหงจื้อไปประเทศ T และโครงการนั้นมีอยู่จริงและเหตุผลที่เธอมาประเทศ T ก็ฟังขึ้นเช่นกันแถมเธอยังถูกทำร้ายขนาดนี้ตอนนี้หยวนหงจื้อตายไปแล้ว ทำไมฮั่วเยี่ยนฉือถึงมั่นใจว่า
โม่ซิวหย่วนตามความคิดของเฉียวสือเนี่ยนไม่ทัน “อะไร?”เฉียวสือเนี่ยนเงยหน้าขึ้น แววตาของเธอเต็มไปด้วยความไม่เข้าใจ “พวกเรารู้จักกันแค่ไม่กี่เดือน และฉันก็ยอมรับว่าตัวเองไม่ได้ดีไปกว่าใครมากนัก ทำไมคุณถึงมีความรู้สึกรักฉันจริง ๆ ขึ้นมาล่ะ?”โม่ซิวหย่วนอึ้งกับคำพูดของเฉียวสือเนี่ยนไปสองวินาที“อะไรคือ