เขาดูเหมือนไม่ได้นอนมาทั้งคืน หางตาของเขาแดงเล็กน้อย ท่าทางต่างเมื่อก่อนเล็กน้อย แต่เฉียวสือเนี่ยนก็บอกไม่ถูกว่าต่างกันตรงไหน“เยี่ยนฉือ ลูกเข้ามาเยี่ยมสือเนี่ยนเหรอ? คุณแม่ของฮั่วเยี่ยนฉือถามอย่างสบาย ๆ ฮั่วเยี่ยนฉือเรียก ‘คุณแม่’ ด้วยน้ำเสียงที่ห่างเหินเล็กน้อย และตอบกลับ “ผมเข้ามาหาคุณตาเพื่อคุย
“ถือว่าเป็นขยะแล้วทิ้งมันทั้งหมดเลยแล้วกัน”เฉียวสือเนี่ยนพูดจบก็หมุนตัวเข้าไปในบ้านฮั่วเยี่ยนฉือมองแผ่นหลังของเฉียวสือเนี่ยนโดยไม่ขยับตอนที่เฉียวสือเนี่ยนพูดเมื่อกี้ว่าสิ่งของที่อยู่ในวิลล่าหลงเถิงถือเป็นขยะ ฮั่วเยี่ยนฉือก็มีความรู้สึกหดหู่ว่าตัวเองก็เป็นส่วนหนึ่งที่อยู่ในขยะที่เธอไม่ต้องการ……เ
ห้องทำงานของหยวนหงจื้อสวยงามและมีสไตล์ ด้านในยังมีต้นไม้และดอกไม้กวักทรัพย์ที่วางประดับอย่างหรูหราอยู่เป็นจำนวนมากตอนที่เฉียวสือเนี่ยนมาถึง พนักงานของหยวนหงจื้อกำลังรายงานการทำงานให้กับเขาอยู่ น่าจะเป็นเรื่องที่จัดการยากอย่างมาก สีหน้าของหยวนหงจื้อถึงดูแย่นัก‘ก๊อก ก๊อก’เฉียวสือเนี่ยนเคาะประตูห้อง
ในที่สุด หยวนหงจื้อก็รู้แล้วว่าวันนี้เฉียวสือเนี่ยนเตรียมตัวมาเป็นอย่างดี เขามองเฉียวสือเนี่ยนด้วยแววตามืดครึ้ม “คิดไม่ถึงว่าพี่จะแอบตรวจสอบผม”“ในเมื่อเป็นแบบนี้ ผมก็ไม่จำเป็นต้องปิดบัง! ฐานะในบ้านใหญ่ของผมไม่ได้ดีเด่อะไร แต่ป๋ายอีอียอมให้โอกาสคนอย่างผม อีกไม่นานผมก็จะทำสำเร็จ แล้วกลายเป็นบุคคลที่ป
ตอนนี้หยวนหงจื้อกับป๋ายอีอียังไม่ตัดขาดกัน เขาหลีกเลี่ยงการเลือกข้างก่อนเริ่มการปะทะกันไม่ได้ เฉียวสือเนี่ยนเลยไม่พูดถึงเป้าหมายเป็นอย่างแรก แต่กลับเอาเงินมาล่อเขาแทนหยวนหงจื้อเป็นคนละโมบคนหนึ่ง กับเงินที่เหมือนให้เปล่าก้อนนี้ แน่นอนว่าเขาไม่มีเหตุผลอะไรให้บอกปัดเมื่อเคยได้ลิ้มลองผลประโยชน์อันหอมห
คราวก่อนที่เธอถูกฮั่วเยี่ยนฉือแบกออกไปนั้น สร้างความวุ่นวายไว้ไม่น้อย บรรดาพยาบาลทั้งหลายต้องได้ยินข่าวมาตั้งแต่แรกแล้ว พอตอนนี้ได้เห็นเจ้าตัวต้นเรื่องแล้วจะรู้สึกสงสัยใคร่รู้บ้างก็ไม่ใช่เรื่องแปลกเฉียวสือเนี่ยนเดินเข้าไปใกล้พวกเธออย่างไม่สะทกสะท้าน แล้วบอกว่าตัวเองมาหาฟู่เถียนเถียน“เมื่อกี้ยังอยู
“แล้วคุณหมอเวินว่ายังไง?”ฟู่เถียนเถียนไม่แสดงสีหน้าอะไรทั้งสิ้น “เขาบอกว่าเรื่องมันผ่านไปแล้ว ไม่จำเป็นต้องพูดขึ้นมาอีก”“ไม่จำเป็นอะไรกัน เขาไม่อยากพูดต่างหาก!”เฉียวสือเนี่ยนโมโห “งั้นแล้วทำไมมือเธอถึงโดนลวกแบบนี้ เธอก็ทำกับข้าวออกบ่อย จะไปเกิดอุบัติเหตุแบบนี้ได้ยังไง?”“ฉันโดนลวกที่บ้านแม่สามีต่
เรื่องที่เธอกังวลยังคงเกิดขึ้น!ฟู่เถียนเถียนคืนโทรศัพท์ให้เฉียวสือเนี่ยน “ฉันขอคุณกับหมอเวินก่อน”“ยังมีอะไรต้องคุยกันอีก” เฉียวสือเนี่ยนเอ่ย “เถียนเถียน ผู้ชายมันไม่สนใจคนหรือของที่ได้มาง่าย ๆ เหมือนปอกกล้วยเข้าปากหรอก ถ้าเธอให้อภัยเขาง่าย ๆ แบบนี้ ต่อไปเขาก็จะยิ่งไม่เห็นเธออยู่ในสายตาเข้าไปใหญ่!”