“รอให้สวรรค์ลงโทษเธอไม่ไหว ฉันอยากจะลงโทษเธอด้วยมือของฉันเอง” เฉียวสือเนี่ยนกล่าวเสียงเย็นชา“เฉียวสือเนี่ยน...”“เอาเถอะ” ฉียวสือเนี่ยนปลอบใจ พูดเกลี่ยกล่อมฟู่เถียนไม่หยุด “ฉันในตอนนี้ไปหาหล่อนไม่ได้ รอให้ร่างกายหายดีแล้วค่อยวางแผนต่ออีกครั้ง” พูดจบ เธอก็ยกริมฝีปากขึ้นเป็นรอยยิ้ม“ก็ประมาณนั้นแหละ”
เมื่อได้ยิน ป๋ายซื่ออวี้ก็ขมวดคิ้ว “จะตอบก็ตอบมาตรง ๆ ยังจะมาถามฉันอีก ปัญหาคือเธอมีเจตนาอะไรกันแน่? เธอคิดว่าทำแบบนี้แล้วจะเบี่ยงเบนความสนใจได้อย่างงั้นหรือ?”เฉียวซือเนี่ยนรักษาสีหน้าไว้ตามปกติ “เพราะว่าคำถามนี้สำคัญมาก มันจะเป็นตัวตัดสินว่าฉันจะตอบคุณอย่างไร”“ในเมื่อคุณป๋ายก็มาเพื่อเรียกร้องความ
“ที่เธอพูดหมายความว่ายังไง! ตั้งคำถามกับนิสัยของลูกสาวฉันงั้นหรือ?”ป๋ายซื่ออวี้ก็โกรธขึ้นมาทันที “คนแซ่เฉียวทุบตีลูกสาวของฉัน แถมยังผลักเธอลงทะเลสาบอีก พวกเธอไม่พูดแทนเธอ แล้วยังใส่ร้ายเธออีกงั้นเหรอ?”พูดจบ ป๋ายซื่ออวี้ก็หมดความอดทนทันที “คนแซ่เฉียว! เธอไม่ได้บอกว่าถามคำถามเดียวงั้นเหรอ ตอนนี้ถามห
ฮั่วเยี่ยนฉือเหลือบมองป๋ายซื่ออวี้ “ลุงป๋ายกังวลอะไรครับ?”“ผมแค่แปลกใจเท่านั้น ไม่ได้กังวลซะหน่อย!”ป๋ายซื่ออวี้ยืดหน้าอกอย่างไม่สะทกสะท้าน “เยี่ยนฉือ ทำอะไรตรงไปตรงมา แม้ว่าผมจะเป็นคนเรียกพวกเขามาเอง แต่ทั้งหมดที่ผมทำก็เพื่ออีอี!”ฮั่วเยี่ยนฉือไม่สนใจปัญหาเรื่องนี้ที่เขาก่อขึ้นมา เขาพูดกับคนเหล่าน
“เฉียวสือเนี่ยน ฉันรู้ว่าเธอไม่พอใจที่ฉันลงน้ำไปช่วยป๋ายอีอี! แต่เธอช่วยมีเหตุผลหน่อยได้ไหม!”น้ำเสียงของฮั่วเยี่ยนฉือแฝงไปด้วยความโกรธ “สถานการณ์แบบเมื่อวานนี้ จะให้ยืนมองคนตายโดยไม่ช่วยได้อย่างไร! อีกอย่าง...”“ขอโทษด้วยนะ ที่ฉันพูดจาไม่มีเหตุผลกับคุณ!”เฉียวสือเนี่ยนไม่เพียงแต่ไม่พูดจาดี ๆ แต่เธอ
มีใครช่วยป๋ายอีอีจัดการเธองั้นเหรอ?เฉียวสือเนียนปรึกษาเรื่องนี้กับฟู่เถียนเถียนสักพัก แต่สุดท้ายก็ไม่ได้ข้อสรุปอยู่ดีเพราะเฉียวสือเนี่ยนไม่รู้เลยว่า นอกจากป๋ายอีอีแล้ว เธอเคยไปทำอะไรให้ใครไม่พอใจอีกไหม“จริงสิ เนี่ยนเนี่ยน” ฟู่เถียนเถียนพูดเรื่องสำคัญอีกเรื่องขึ้นมา “วันนี้ต่อหน้านักข่าว เธอจงใจจุ
น้ำเสียงของฮั่วเยี่ยนฉือเรียบนิ่งและแข็งกร้าว ทำให้คนที่ฟังรู้สึกหวาดกลัวในใจป๋ายอีอีข่มความหวาดกลัวที่แผ่ซ่านบนหลังของเธอเอาไว้ เธอพ่นลมหายใจออกมาเบา ๆ“เยี่ยนฉือ คุณอาจไม่เชื่อคำพูดของฉัน แต่เพราะฉันคิดถึงคุณฉันถึงได้พูดแบบนี้”ป๋ายอีอีเงยหน้าขึ้นมามองฮั่วเยี่ยนฉือ ก่อนจะพูดอย่างเสียใจ “ฉันคิดว่า
เฉียวสือเนี่ยนโยนเอกสารที่ฮั่วเยี่ยนฉือสืบมาไปให้ซ่งชิงชวน “พวกคุณมาดูสิ”ซ่งชิงชวนเปิดแฟ้มเอกสาร ซ่งม่านเองก็ยื่นหน้าเข้ามาดูด้วยเช่นกันเมื่อเห็นรูปภาพที่เธออยู่กับผู้หญิงแปลกหน้าคนหนึ่ง และหลักฐานการโอนเงินของแม่บ้านที่คอยดูแลเรื่องชีวิตประจำวันของเธอไปให้บัญชีของใครบางคน ทำให้ซ่งม่านรู้สึกงุนงงเ