“ประมาณหนึ่งชั่วโมงกว่า ๆ ให้หลัง เขาก็ออกมาถามหาชุดคนไข้กับยาหม่อง”ฟู่เถียนเถียนอดพูดค่อนแคะไม่ได้ “ดีที่เขาไม่ได้ทำอะไรเธอจริง ๆ ไม่งั้นก็ถือว่าเขาทรมานกันเกินไปแล้ว แล้วก็เลิกคิดว่าจะรักษาลูกในท้องเธอไปได้เลย”เฉียวสือเนี่ยนกัดฟันแน่นอีกหน “ถ้าเขาทำฉันจริง ๆ ละก็ ฉันจะต้องแจ้งความและบีบบังคับเขา
เฉียวสือเนี่ยนกับฟู่เถียนเถียนคิดไม่ถึงเลยว่า ป๋ายอีอีจะมาที่นี่เฉียวสือเนี่ยนขมวดคิ้วงาม รั้งเสื้อผ้าของตัวเองขึ้น แล้วเอ่ยด้วยสีหน้าไม่ดี “ไม่ได้ ไม่ต้อนรับ”ป๋ายอีอีได้ฟังแบบนั้นแล้วก็ไม่ได้โกรธแต่อย่างใด เธอส่งสัญญาณให้พยาบาลเข็นเธอเข้าไปด้านในห้องพักคนไข้ ยิ้มพร้อมเอ่ยด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน “คุณผ
“ได้!”......ตอนบ่าย หลังฟู่เถียนเถียนทาครีมให้เธอเสร็จ ก็มีธุระให้ต้องไปจัดการส่วนเฉียวสือเนี่ยนก็ได้รับสายโทรศัพท์จากโม่ซิวหย่วนเขาบอกว่าหาทนายให้เธอได้แล้ว พรุ่งนี้ว่าพอดี จะไปเจอที่ร้านกาแฟในโรงพยาบาลเฉียวสือเนี่ยนเห็นชอบด้วยความยินดีปรีดาเห็นว่ายังพอมีเวลา เฉียวสือเนี่ยนจึงโทรศัพท์ไปหาอวี๋
“คุณยังมาทำไมอีก เมื่อคืนยังบ้าไม่พอเหรอ?” ดวงตาเย็นเยียบของเฉียวสือเนี่ยนยังคงจับจ้องเขาอย่างเตรียมรับมือฮั่วเยี่ยนฉือไม่ได้ส่งเสียงอะไร ภาพเหตุการณ์เมื่อวานยังคงท่วมท้นอยู่ในสมองกายของเฉียวสือเนี่ยนนั้นนุ่มนิ่มอรชร ผิวขาวกระจ่างใส ยามอยู่ใต้เสียงไฟสีเหลืองนวลแล้วก็เหมือนกับกระเบื้องเคลือบที่อาบไ
ดวงตาดำขลับของฮั่วเยี่ยนฉือเย็นชาและมืดครึ้ม “เฉียวสือเนี่ยน เรื่องที่เธอหักหลังฉัน ฉันก็ให้โอกาสเธอได้ยุติความผิดพลาด แต่เธอกลับไม่รับไว้ แถมยังดึงดันจะคลอดมันออกมาอีก?”โอกาสบ้าบออะไรกันเฉียวสือเนี่ยนได้ฟังแล้วก็หงุดหงิดใจ “ฮั่วเยี่ยนฉือ คุณช่วยเลิกทำตัวเป็นพวกรักข้างเดียวที่นี่ได้ไหม? ฉันไม่เคยต
“หลายโรงพยาบาลที่เคยคุยกันไว้เรียบร้อยแล้ว อยู่ ๆ ก็ปฏิเสธความร่วมมือหมดเลย”น้ำเสียงของโม่ซิวหย่วนฟังดูเคร่งขรึมอย่างหาได้ยาก “ตอนที่คนของเรากำลังเถียงกับพวกเขา ก็เกิดทะเลาะกัน ต่อมาก็ถึงขึ้นลงไม้ลงมือกันแล้ว ตอนนี้ถูกพาตัวไปโรงพักทั้งหมด”“ทางฝั่งห้องวิจัยของศาสตราจารย์สวี่ได้ข่าวบางอย่าง เลยเอาเร
“หักคะแนนผลงานเดือนนี้ของพวกเธอ เพื่อเชือดไก่ให้ลิงดูแล้วกัน!” เลขาหน้ากลมพูดจบก็เดินจากไป“คิดเป็นจริงเป็นจังกับคำพูดล้อเล่นของคนอื่นไปได้ พอเลื่อนขั้นเป็นหัวหน้าก็หยิ่งใหญ่เชียวนะ!” หญิงสาวที่เมื่อครู่นี้ขอโทษเอ่ยออกมาอย่างจองหอง“ใช่ ๆ เพิ่งเข้าบริษัทมาได้ไม่นานเท่าไรเอง คุณสมบัติแย่กว่าพวกเราด้ว
เห็นความเสียดสีปรากฏอยู่บนดวงหน้าเล็ก ๆ ของเฉียวสือเนี่ยนแล้ว ดวงตาของฮั่วเยี่ยนฉือก็มืดครึ้มขึ้นไม่น้อยเขาเองก็ลุกขึ้นยืนเหมือนกัน ฮั่วเยี่ยนฉือเอื้อมมือไปเชยคางของเฉียวสือเนี่ยน ในน้ำเสียงเย็นชาแฝงไปด้วยคำเตือน “เฉียวสือเนี่ยน อย่าคิดยั่วโมโหฉันเชียว มันไม่มีประโยชน์กับเธอหรอก”ฮั่วเยี่ยนฉือมีร่า