บทที่ 0273

เฉียวสือเนี่ยนยังคิดจะโน้มน้าวเธอ “คู่หมั้นไปมีลูกกับผู้หญิงคนอื่น ไม่ใช่ว่าคุณควรรีบตีตัวออกห่าง และอยู่ให้ไกลจากผู้ชายแบบนี้เหรอ?”

“ถึงคุณไม่อยากปล่อยมือ แต่คุณก็ควรจะให้โม่ซิวหย่วนมาให้คำอธิบายกับคุณ ไม่ใช่มาแก้ปัญหาด้วยตัวเองแบบนี้ไม่ใช่เหรอ?”

เมื่อซ่งม่านได้ยินคำพูดนี้ ความน้อยเนื้อต่ำใจและความโกรธแค้นก็ยิ่งรุนแรงขึ้น “ถ้าฉันไม่มาจัดการด้วยตัวเอง แล้วพี่ซิวหย่วนจะกล้าแตะต้องเธอได้ยังไงล่ะ!”

“เฉียวสือเนี่ยน เธอคงรู้ว่าต้องไปจัดการเรื่องลูกยังไง ถ้าต้องการเงินเท่าไรก็บอกฉันได้! ไม่อย่างนั้นถ้าพลาดโอกาสนี้ไป ครั้งหน้าฉันจะไม่พูดด้วยดี ๆ แบบนี้แน่!”

เฉียวสือเนี่ยนรู้ว่าซ่งม่านคงไม่ถูกโน้มน้าวง่าย ๆ ด้วยคำพูดเพียงไม่กี่ประโยคของตัวเอง

การตอบสนองของซ่งม่านพิสูจน์ให้เห็นอีกครั้งว่า ใครที่เป็นฝ่ายหวั่นไหวก่อนในความสัมพันธ์ ย่อมเป็นฝ่ายดูต่ำต้อย

เธอรู้สึกเห็นใจซ่งม่านก็เรื่องหนึ่ง แต่ก็ไม่อาจปล่อยให้ซ่งม่านมารังแกกันได้

ใบหน้าเล็กของเฉียวสือเนี่ยนเย็นชาขึ้น “คุณซ่ง ถ้าวันนี้คุณจะมาเพื่อข่มขู่ฉัน ก็ต้องขอโทษด้วยที่คุณคงต้องผิดหวังแล้ว เรื่องของฉัน ฉันจัดการเองได้ จะเก็บเด็กไว้ไหมก็เป็นเรื่อ