บทที่ 0088

ฮั่วเยี่ยนฉือหน้าคล้ำทันที “เธอนี่ตะกละไม่เบา จะหาหนุ่มๆ สักแปดคนสิบคนสินะ!”

ทว่าเฉียวสือเนี่ยนกลับฟังไม่เข้าหูเลยสักนิดว่าเขากำลังพูดอะไร เธอกอดหมอนไว้พลางส่งเสียงร้องไห้ “ฮือ ๆ” ออกมา

“ลืมไป ฉันใช้เงินไม่ได้หรอก คนอย่างฮั่วเยี่ยนฉือน่ะขี้เหนียวจะตาย ขนาดเงินห้าร้อยล้านยังไม่ยอมให้ฉันเลย...”

“...”