แชร์

บทที่ 0016

ผู้แต่ง: แมลงผลไม้
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-10-29 19:42:56
“เธอดูเอาเอง!”

ฮั่วเยี่ยนฉือโยนโทรศัพท์ให้เธอ

เฉียวสือเนี่ยนหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา บนหน้าจอฉายวิดิโอจากกล้องวงจรปิด

สถานที่ดูเหมือนจะเป็นโรงรถ มีผู้ชายสองคนสวมหมวกและหน้ากากอนามัย ด้อม ๆ มอง ๆ อย่างน่าสงสัยอยู่ที่มุมตึก

ไม่นาน ป๋ายอีอีที่สวมชุดสูทก็มาถึงลานจอดรถ

หลังกดล็อครถ ผู้ชายสองคนนั้นก็พุ่งเข้าหาเธออย่างรวดเร็ว

คนหนึ่งปิดปาก อีกคนหนึ่งเปิดประตู ลากป๋ายอีอีเข้าไปในรถ และขับออกไปอย่างรวดเร็ว!

“คุณป๋ายถูกพาไปที่ไหน ตอนนี้หาเจอหรือยังคะ?”

เฉียวสือเนี่ยนใบหน้าดูจริงจัง ฮั่วเยี่ยนฉือจึงอดกลั้นไว้ และเอ่ย “หลังจากพวกเขาจับป๋ายอีอีขึ้นรถ เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่อยู่ในห้องกล้องวงจรปิด ก็พบว่ามีความผิดปกติ จึงสกัดกั้นเอาไว้ได้ทัน”

เฉียวสือเนี่ยนหัวเราะเยาะ “น่าสนใจจริง ๆ ชายสองคนไปจับตัวเธออย่างนั้น แต่กลับเลือกสถานที่ที่มีกล้องวงจรปิด เพื่อรอให้คนพบเห็น”

“เฉียวสือเนี่ยน ท่าทางแบบนี้หมายความว่าอย่างไร?”

ฮั่วเยี่ยนฉือโมโหจัด “ช่วงที่เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยช่วยป๋ายอีอีออกมาจากรถ มีเทปปิดที่ปากของเธอ แขนทั้งสองข้างก็ถูกมัดไว้ หากไม่พบทันเวลา อาจเกิดเรื่องไม่คาดฝันตามมาก็ได้!”

ขณะที่เอ่ย ฮั่วเยี่ยนฉือก็โยนรูปภาพหลายใบออกมา

“ชายสองคนที่ก่อคดีรับสารภาพ บอกว่ามีผู้หญิงให้เงินก้อนหนึ่งพร้อมรูปภาพ สั่งให้พวกเขาทำ”

“ระหว่างทางที่คุณไปบ้านคุณตา คนขับรถได้แวะที่ปั๊มน้ำมัน และคุณเข้าไปในร้านสะดวกซื้อ ผู้ชายสองคนนี้ก็ปรากฏตัวอยู่ที่นั่นด้วย จะเป็นเรื่องบังเอิญขนาดนั้นเลยเหรอ?”

ในรูปภาพมีคนสองคนที่สวมหมวก และรูปร่างคล้ายกับผู้ชายในกล้องวงจรปิด ปรากฎอยู่ในร้านสะดวกซื้อที่เดียวกันกับเธอจริง ๆ

เพราะเฉียวสือเนี่ยนไม่ได้รับประทานอาหารเช้า จึงเข้าไปซื้ออะไรมารองท้อง และไม่ได้สังเกตเลยว่ามีใครอยู่รอบตัวบ้าง

และยิ่งไม่รู้ด้วยว่า ป๋ายอีอีจะใช้แผนทำร้ายตัวเองนี้ ใส่ร้ายเธอ

“ไม่นับเรื่องตอนเช้าที่เธอทำให้ป๋ายอีอีอับอาย ตอนกลางวันยังวางแผนให้คนไปจับตัวเธออีก ไม่คิดว่าควรจะมีคำอธิบายหน่อยเหรอ?” ฮั่วเยี่ยนสือถามอย่างเยือกเย็น

เฉียวสือเนี่ยนคิดว่ามันไร้สาระมาก “ฉันดูดวงได้หรือมีความสามารถคาดการณ์ได้ล่วงหน้าเหรอ? ฉันจะรู้ได้อย่างไรว่ามีผู้ชายสองคนอยู่ที่นั่น แล้วให้พวกเขาจัดการป๋ายอีอี?”

“สองคนนั้นเป็นคนจรจัด เพื่อเงินแล้วสามารถทำได้ทุกอย่าง เธอจึงเกิดความคิดขึ้นมาในทันที มีปัญหาอะไรไหม?”

ตรรกะนี้ เฉียวสือเนี่ยนยอมเลยจริงๆ!

“งั้นคุณก็แจ้งความสิ และให้ตำรวจเขาจัดการ!”

“เธอรู้อยู่แล้วว่าป๋ายอีอีจะไม่ซักไซ้หาความรับผิดชอบ และปล่อยตัวไป ดังนั้นถึงได้บอกให้แจ้งตำรวจอย่างใจเย็นแบบนี้ใช่ไหมล่ะ?”

ใบหน้าหล่อเหลาของฮั่วเยี่ยนฉือเยื่อกเย็นและถมึงทึง “เฉียวสือเนี่ยน ปกติเธอจะเอาแต่ใจ หรือก่อเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ ฉันทนได้หมด แต่ครั้งนี้เธอกล้าหัดที่จะลักพาตัว ไม่ว่าป๋ายอีอีจะซักไซ้หรือไม่ เธอก็ต้องไปขอโทษเขา!”

“ถ้าฉันไม่ไปล่ะ?” เฉียวสือเนี่ยนถาม

“ฉันก็แค่นำเรื่องทั้งหมดนี้ส่งให้คุณตา และให้ผู้อาวุโสท่านเป็นคนจัดการ”

“คุณมันเลว!” เฉียวสือเนี่ยนโมโห

ใบหน้าหล่อเหลาของฮั่วเยี่ยนฉือขรึมลงกว่าเดิม “งั้นเธอจะไปหรือว่าไม่ไป?”

“ไปก็ไป” เฉียวสือเนี่ยนยอมแพ้แล้ว

เธอไม่อาจปล่อยให้คุณตาเห็นสิ่งเหล่านี้ และเป็นกังวลแทนเธอได้

แถมเธอก็อยากจะเจอป๋ายอีอีสักครั้ง ดูสิว่าเธอมีเจตนาอะไรกันแน่

จากการนำทางของฮั่วเยี่ยนฉือ คนขับรถก็ขับมาถึงที่พักของป๋ายอีอี

อะพาร์ตเมนต์ในย่านหรูแห่งหนึ่ง ได้ยินมาว่านี่เป็นที่พักที่ ‘ฮั่ว กรุ๊ป’ จัดให้สำหรับผู้บริหารระดับสูง

เฉียวสือเนี่ยนเอ่ย “บอกฉันมาว่าชั้นไหน ห้องไหน ฉันเข้าไปเองก็ได้”

เมื่อเผชิญกับสายตาที่สงสัยของฮั่วเยี่ยนฉือ เฉียวสือเนี่ยนก็เอ่ยด้วยความโกรธ “ทำไม ฉันมาถึงที่นี่แล้ว คุณยังกลัวว่าฉันจะหนี และคิดจะจับตามองฉันไม่เลิกงั้นเหรอ?”

ฮั่วเยี่ยนฉือเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง “แค่ขอโทษเท่านั้น เธออย่าเล่นลูกไม้อื่นอย่างเด็ดขาด”

เฉียวสือเนี่ยนส่งเสียงเย็นในลำคอ “ในเมื่อคุณไม่เชื่อฉันขนาดนั้น งั้นก็เปิดสายสนทนาเอาไว้ตลอดสิ!”

ฮั่วเยี่ยนฉือเห็นด้วยกับข้อเสนอนี้ แต่เฉียวสือเนี่ยนกำลังหัวเราะอยู่ในใจ

ที่เธออยากจะขึ้นไปคนเดียว ก็เพื่อให้ป๋ายอีอีคลายความระแวง เธอจะได้ใช้โอกาสนี้หลอกถาม

หรือไม่ก็กระตุ้นให้ป๋ายอีอีเผยความจริงออกมา

เดิมทีเธออยากจะอัดเสียงไว้ แต่ตอนนี้ฮั่วเยี่ยนฉือเห็นด้วยที่จะเปิดการโทรด้วยเสียง ยิ่งตัดความยุ่งยากออกไปอีก

เพื่อให้การขึ้นไปดูเป็นเรื่องเป็นราว เฉียวสือเนี่ยนจึงไปซื้อผลไม้จากร้านที่อยู่ชั้นล่างสักเล็กน้อย

เมื่อขึ้นไปและหาห้องของป๋ายอีอีเจอแล้ว เฉียวสือเนี่ยนก็พบว่าประตูไม่ได้ปิดแน่น

“ฉันยุ่งมาก ถ้าไม่มีธุระ ก็ไม่ต้องมาหาฉันที่นี่!” เสียงที่จริงจังมากกว่าปกติของป๋ายอีอีดังออกมา

เมื่อมองเข้าไปดู ภายในห้องก็มีผู้หญิงที่ด้านหลังดูแข็งแกร่งเล็กน้อยยืนอยู่ ในมือของเธอถือกล่องที่ไม่ระบุชื่อเหล่านั้นไว้ เหมือนอยากจะส่งให้ป๋ายอีอี

“สิ่งของพวกนั้นฉันไม่ต้องการ คุณเอากลับไปเถอะ” ป๋ายอีอีปฏิเสธอย่างสุภาพ

“อีอี ฉันก็จนปัญญาแล้วเหมือนกัน เธอช่วยป้าหน่อยเถอะ?”

ในตอนที่เฉียวสือเนี่ยนตั้งใจจะเคาะประตูและพูดว่า “ขอโทษนะ” ผู้หญิงคนนั้นก็เอ่ยปาก

เมื่อได้ยินเสียงนั้น หัวใจของเฉียวสือเนี่ยนกระตุกวูบ มือที่จะเคาะประตูก็หยุดค้าง

การส่งเสียง ทำให้ป๋ายอีอีและผู้หญิงคนนั้นหันมามองที่เธอ

เมื่อผู้หญิงหน้ากลมคนนั้น ปรากฏออกมาอยู่ตรงหน้าอย่างสมบูรณ์แล้ว ตัวของเฉียวสือเนี่ยนก็กลายเป็นแข็งทื่อ

เธอหายใจถี่ หนังศีรษะเริ่มชาเล็กน้อย ความหนาวเย็นที่กัดไปถึงกระดูกก็กำลังแพร่กระจายไปตามแขนขาของเธอ

“คุณผู้หญิงฮั่ว ทำไมคุณถึง...ว้าย!”

คำที่แปลกใจของป๋ายอีอียังพูดไม่จบ เฉียวสือเนี่ยนก็พุ่งเข้าไป หยิบผลไม้ที่อยู่ในมือเขวี้ยงใส่ศีรษะของเธออย่างแรง!

ในระหว่างที่ป๋ายอีอีกำลังกรีดร้องอยู่นั้น เฉียวสือเนี่ยนก็บีบคอของเธอไว้แน่นด้วยสายตาที่แดงก่ำ!

“อึก! สือเนี่ยน...”

ป๋ายอีอีถูกบีบคอจนแก้มแดง แขนขาต่อสู้อย่างสุดชีวิต แต่เฉียวสือเนี่ยนดูเหมือนจะเข้าสู่ภวังค์ความบ้าคลั่ง บีบเธอจนแน่นไม่ยอมปล่อย!

“เฉียวสือเนี่ยน เธอบ้าไปแล้ว กำลังทำอะไรน่ะ!”

ในตอนที่ป๋ายอีอีกำลังเหลือกตาจนเห็นตาขาวอยู่นั้น ก็มีมือใหญ่แยกเฉียวสือเนี่ยน และใช้แรงผลักเธอออกไป

เฉียวสือเนี่ยนถอยไปทางด้านหลัง และล้มลงไปกับพื้น

เธอไม่ได้รีบลุกขึ้น ไม่สนด้วยว่าคนที่เข้ามาจะเป็นใครด้วยเหมือนกัน

แต่กลับสั่นไปทั้งตัว และหัวเราะเสียงดังคล้ายกับถูกผีเข้าสิงขึ้นมา...
ความคิดเห็น (1)
goodnovel comment avatar
Kung Yupanon
ไรท์จงเกลียดจงชังนอ.ของเรื่องอย่างเห็นได้ชัด เราเกลียดไรท์เหมือนกันค่ะ
ดูความคิดเห็นทั้งหมด

บทที่เกี่ยวข้อง

  • เกิดใหม่ทั้งที งั้นขอหย่าเลยแล้วกัน   บทที่ 0017

    หัวเราะอยู่ดี ๆ น้ำตาของเฉียวสือเนี่ยนก็ไหลออกมาฉากที่ถูกทุบตี ดุด่า และถูกทรมานในตอนที่ป่วยทางจิตเมื่อชาติก่อน วาบผ่านอยู่ตรงหน้าอย่างไม่ขาดสายพยาบาลรับจ้างที่ดูแลเธอดูเหมือนจะแข็งแกร่ง จนสามารถดึงผมและลากเธออกไปได้แล้วก็ยังสามารถคว่ำโจ๊กเพียงชามเดียวของเธอด้วยฝ่ามือเดียวแถมตอนที่เธอปฏิเสธจะกิน

  • เกิดใหม่ทั้งที งั้นขอหย่าเลยแล้วกัน   บทที่ 0018

    เมื่อฮั่วเยี่ยนฉือเดินมาถึงชั้นล่าง ก็ไม่เห็นเฉียวสือเนี่ยนแล้ว“ท่านประธาน คุณผู้หญิงนั่งรถกลับไปแล้วครับ” คนขับรถแจ้งให้ทราบอย่างระมัดระวังฮั่วเยี่ยนฉือเม้มริมฝีปากล่าง จากนั้นก็ให้คนขับรถกลับไปที่วิลลาหลงเถิงเมื่อเห็นรองเท้าของเฉียวสือเนี่ยนอยู่ที่ประตู เขาก็เดินขึ้นชั้นสองไปห้องของเฉียวสือเนี

  • เกิดใหม่ทั้งที งั้นขอหย่าเลยแล้วกัน   บทที่ 0019

    โม่ซิวหย่วนจงใจทำตัวลีลา “ถ้าไม่มีเหตุผลที่เหมาะสม เกรงว่าคุณคงไม่มีทางโน้มน้าวผมได้”ผู้หญิงคนหนึ่งที่เคยเจอกันเพียงครั้งเดียว จู่ ๆ ก็มาหาเพื่อขอร่วมงานกับเขา แถมผู้หญิงคนนี้ยังเป็นภรรยาของคู่ต่อสู้อีก เป็นใครก็ไม่มีทางเชื่อเฉียวสือเนี่ยนเข้าใจเป็นอย่างดี เธอหัวเราะ “ถ้าฉันจะบอกว่า พวกเรามีเป้าหม

  • เกิดใหม่ทั้งที งั้นขอหย่าเลยแล้วกัน   บทที่ 0020

    เฉียวสือเนี่ยนเปิดอีเมล ในนั้นยังมีการตอบกลับจากบริษัทที่เธอส่งเรซูเม่ไปก่อนหน้านี้ช่วงที่อยู่มหาวิทยาลัย เธอสอบจนได้รับใบรับรองคุณวุฒิวิชาชีพทางการเงินและการลงทุนที่มีคุณภาพสูงที่สุด ดังนั้นบริษัทด้านการลงทุนต่างก็สนใจในตัวเธอมากมีสองบริษัทที่เชิญเธอไปสัมภาษณ์ และอันที่จริงยังมีอีกสองบริษัทที่ยื่

  • เกิดใหม่ทั้งที งั้นขอหย่าเลยแล้วกัน   บทที่ 0021

    ฮั่วเยี่ยนฉือยังคงคิดว่า ที่เธอพูดเรื่องหย่าขึ้นมาก็เพราะโกรธเรื่องวันนั้นเฉียวสือเนี่ยนอดไม่ได้ที่จะเอ่ยถามออกไป แม้ว่ามันจะไม่จำเป็นก็ตาม“ในเมื่อคุณรู้ว่าวันนั้นเป็นวันครบรอบห้าปีที่พวกเรารู้จักกัน ทั้งยังรู้อยู่แก่ใจว่าฉันให้ความสำคัญมากแค่ไหน แล้วทำไมคุณยังไปทานข้าวกับป๋ายอีอีอีก?”ฮั่วเยี่ยนฉ

  • เกิดใหม่ทั้งที งั้นขอหย่าเลยแล้วกัน   บทที่ 0022

    เมื่อก่อนเฉียวสือเนี่ยนก็เคยมาช้อปปิ้งของบ้าง แต่ไม่เคยซื้อของขาดสติแบบนี้คงไม่ได้มีอะไรมากระทบกระเทือนจิตใจหรอกใช่ไหม?เฉียวสือเนี่ยนแย้มยิ้มพร้อมเอ่ยถามกลับ “เธอเห็นฉันเหมือนคนมีเรื่องอะไรไหมล่ะ?”ฟู่เถียนเถียนพยักหน้า “เหมือนสุด ๆ ”“......” เฉียวสือเนี่ยนตบบ่าฟูเถียนเถียน “วางใจได้ ฉันบายดี ฉัน

  • เกิดใหม่ทั้งที งั้นขอหย่าเลยแล้วกัน   บทที่ 0023

    อยู่ ๆ โจวเทียนเฉิงก็นึกเสียใจขึ้นมาเมื่อคืนบอสอยู่ทำงานจนถึงเช้า แถมวันนี้ก็ยังหน้าบึ้งทั้งวัน ชัดเจนเลยว่าอารมณ์ไม่ดีถ้าพูดเรื่องเฉียวสือเนี่ยนขึ้นมาอีก มันจะกลายเป็นความวัวไม่ทันหาย ความควายเข้ามาแทรกหรือเปล่าหนอ?“มีเรื่องอะไรก็รีบเข้ามาพูด!” ฮั่วเยี่ยนฉือหงุดหงิดเต็มประดาโจวเทียนเฉิงจึงทำได้

  • เกิดใหม่ทั้งที งั้นขอหย่าเลยแล้วกัน   บทที่ 0024

    ขณะที่เฉียวสือเนี่ยนกำลังสู้รบกับล้อรถอยู่นั้น เสียงของฮั่วเยี่ยนฉือก็ดังอยู่ข้างหูทันทีที่เงยหน้า เขาก็เดินมาถึงข้างรถแล้วแม้ว่าเฉียวสือเนี่ยนจะรู้สึกเสียหน้าอยู่บ้าง แต่เธอไม่ได้ไร้เดียงสาขนาดที่จะมาไม่พอใจเพราะเรื่องแบบนี้เธอเบะปากเล็กน้อย ก่อนที่จะปลดเข็มขัดนิรภัย แล้วออกมาจากที่นั่งคนขับฮั่

บทล่าสุด

  • เกิดใหม่ทั้งที งั้นขอหย่าเลยแล้วกัน   บทที่ 0985

    เท่าที่เฉียวสือเนี่ยนจำความได้ แม่เป็นคนที่มั่นใจในตัวเองและใช้ความรู้สึกร่วมกับเหตุผล ต่อให้ในตอนนั้นแม่จะโกรธมากแค่ไหน หลังจากนั้นก็ต้องไปถามหลีพัวถิงให้ชัดเจนดังนั้น เรื่องนี้สาเหตุหลักไม่ได้มาจากการที่แม่ขอเลิกแน่ ๆอีกอย่างการที่แม่หา “คนรักเก่า” มาเป็นข้ออ้างเพื่อขอเลิก ต้องเป็นเพราะมีเหตุผลส

  • เกิดใหม่ทั้งที งั้นขอหย่าเลยแล้วกัน   บทที่ 0984

    ผลตรวจดีเอ็นเอไม่พลิกผัน หลีซูเหยียนกับหลีพัวไม่มีความเกี่ยวข้องกันทางสายเลือดตั้งแต่นั้นมา หลีพัวถิงก็เก็บซ่อนเรื่องนี้ไว้ในเบื้องลึกของหัวใจ ป่าวประกาศกับคนภายนอกว่าหลีซูเหยียนคือลูกสาวของเขา และเลี้ยงดูเสมือนเป็นลูกแท้ ๆ “ในเมื่อคุณเชื่อว่าแม่ฉันโกหก เด็กก็ไม่ใช่ลูกของคุณ แล้วทำไมคุณยังต้องเลี้

  • เกิดใหม่ทั้งที งั้นขอหย่าเลยแล้วกัน   บทที่ 0983

    หลีพัวถิงพยักหน้าเล็กน้อยและจมอยู่ในความทรงจำต่อไปหนุ่มสาวมากความสามารถที่อายุน้อย แถมอยู่ต่างบ้านต่างเมืองอีก หัวใจทั้งสองดวงจึงใกล้ชิดกันอย่างรวดเร็วหลังรู้จักกันได้ไม่นาน ในวันที่แสงแดดเจิดจ้าเช่นเดียวกัน หลีพัวถิงสารภาพรักกับเมิ่งจินเหยียนท่ามกลางทุ่งดอกไม้ที่สวยงาม และทั้งสองก็กลายเป็นคู่รักอ

  • เกิดใหม่ทั้งที งั้นขอหย่าเลยแล้วกัน   บทที่ 0982

    แม้หลีซูเหยียนจะพูดอย่างจริงใจ แต่หลีพัวถิงก็ยังคงปฏิเสธ “ซูเหยียน ไม่ต้องพูดอะไรอีกแล้ว และทำตามที่พ่อบอก ลูกไปใช้ชีวิตที่ต่างประเทศซะ”เดิมทีหลีซูเหยียนคิดว่าตัวเองมั่นใจต่อข้อเสนอนี้มาก ถึงอย่างไรทางด้านคุณลุงก็พร้อมจะลงมือ แถมครั้งนี้ยังเกิดเหตุการณ์เลวร้ายถึงขั้นลักพาตัวอีก เธอยินยอมกลายเป็นเป้

  • เกิดใหม่ทั้งที งั้นขอหย่าเลยแล้วกัน   บทที่ 0981

    พอเฉียวสือเนี่ยนได้ยินแบบนั้นก็ยิ่งสับสนมึนงงเข้าไปใหญ่ สิ่งที่ฮั่วเยี่ยนฉือพูดมามันเป็นเรื่องจริงอย่างนั้นเหรอ?ไม่เคยมีคุณแม่แท้ ๆ ของหลีซูเหยียนอยู่ทั้งนั้น หลีซูเหยียนเข้าใจผิดไปเองว่ามารดาที่ให้กำเนิดตัวเองมีความรักลึกซึ้งกับหลีพัวถิง?คนที่หลีพัวถิงรักมาตลอดชั่วชีวิตมีเพียงคุณแม่ของเฉียวสือเนี

  • เกิดใหม่ทั้งที งั้นขอหย่าเลยแล้วกัน   บทที่ 0980

    หลีซูเหยียนกับตระกูลรองของตระกูลหลีนั้นถือว่าอยู่ฝั่งตรงข้ามกันในเรื่องของผลประโยชน์ พวกเขาจะไปร่วมมือกันได้อย่างไร?บางทีฮั่วเยี่ยนฉือก็อาจจะคิดถึงจุดนี้เหมือนกันเลยไม่ได้พูดอะไรแต่พอพูดถึงเรื่องนี้ เฉียวสือเนี่ยนก็ฉุกคิดเรื่องบางอย่างขึ้นมาได้ เธอหยิบโทรศัพท์ออกมาเปิดรูปถ่ายของคุณแม่กับคุณผู้หญิง

  • เกิดใหม่ทั้งที งั้นขอหย่าเลยแล้วกัน   บทที่ 0979

    พูดจบ หนิงเสี่ยวเยว่ก็ตัดสายวิดีโอคอลเฉียวสือเนี่ยนรู้สึกว่าหนิงเสี่ยวเยว่ดูแปลก ๆ อยู่บ้าง แต่พอคิด ๆ ดูแล้ว น่าจะเป็นเพราะหล่อนใช้ชีวิตอยู่ในต่างประเทศมานาน เลยค่อนข้างเปิดเผยความรู้สึกไปบ้างสินะเวลาล่วงเลยไปอีกสองวันวิดีโอและรูปภาพเกี่ยวกับเฉียวสือเนี่ยนและซ่งชิงชวนทั้งหลายบนอินเทอร์เน็ตนั้นค้

  • เกิดใหม่ทั้งที งั้นขอหย่าเลยแล้วกัน   บทที่ 0978

    เฉียวสือเนี่ยนยิ้มพลางบอกว่าไม่ได้รบกวน ทั้งยังถามหนิงเสี่ยวเยว่ว่าโทรมาหาเธอมีธุระอะไรหรือเปล่าหนิงเสี่ยวเยว่ชี้แจงแถลงไขให้ฟังอย่างเก้อเขินเล็กน้อยว่า วันนี้เธอไปช็อปปิ้งที่ร้านน้ำหอมของ M•Q แล้วชอบน้ำหอมรุ่นลิมิเต็ดนั่นมาก แต่ก็ได้รับแจ้งว่าสินค้าหมดเสียแล้ว“ฉันได้ยินว่าคุณเป็นคำปรุงน้ำหอมรุ่นน

  • เกิดใหม่ทั้งที งั้นขอหย่าเลยแล้วกัน   บทที่ 0977

    ซ่งชิงชวนแกะมือมารดาออกด้วยใบหน้าเรียบเฉยแล้วหมุนตัวจากไป คล้อยหลังเขา หลีซูเหยียนก็กอบกุมลำคอที่เจ็บระบมของตนเอง ร้องไห้สะอึกสะอื้นพลางกล่าว “ป้าเซิ่ง เมื่อกี้นี้ป้าเซิ่งไม่เห็นสายตาของประธานซ่งเหรอคะ? เขาคิดจะบีบคอหนูให้ตายจริง ๆ นะคะ เขาน่ะเกลียดที่หนูลงมือกับเฉียวสือเนี่ยนชัด ๆ !”เซิ่งจวงฮุ่ยหั

DMCA.com Protection Status