บทที่ 16 น้องสาวบุญธรรม

และท่านอ๋องรุ่ยหยางสวามีของนางที่หวงน้องสาวมากเหลือเกิน ยิ่งเขาได้พบนางที่งานเลี้ยงวันนั้นแล้วก็เชื่อมั่นว่าคุณหนูต้วนเยว่ชิงคือท่านหญิงอวี้ชางกลับชาติมาเกิดอย่างแน่นอน เขาเสียใจที่นางจากไปมากขนาดนั้น คงไม่ยอมให้น้องสาวที่หวนคืนกลับมาอีกครั้ง แต่งเป็นอนุของผู้ใดหรอก หากท่านอ๋องไม่บังเอิญได้พบน้องสาวที่หวนคืนกลับมาอีกครั้งที่งานเลี้ยงนางก็คงจะทำเอาหูไปนาเอาตาไปไร่ ไม่ยุ่งเกี่ยวกับเรื่องในเรือนของพี่รอง

แต่นี่ท่านอ๋องรุ่ยหยางรู้เข้าเสียแล้ว และนางรู้จักสวามีของตนเองดี ว่าเขาไม่มีทางปล่อยวางได้อย่างแน่นอน ในเรื่องน้องสาวของเขาคนนี้ แม้ร่างกายจะไม่ใช่ แต่จิตวิญญาณนั้นใช่อย่างแน่นอน สวามีของนางยืนยันเช่นนั้น เพราะเขาจำกิริยาท่าทางของน้องสาวของเขาได้ในทันที ทั้งการพูดจา การแต่งกายก็เหมือนกันอีกด้วย พี่รองก็คงจะต้องตัดสินใจเลือกอย่างใดอย่างหนึ่ง นางแค่ให้เวลาเขาคิดทบทวนว่าเขายังรักท่านหญิงอวี้ชางหรือไม่ หรือเขานั้นได้ตัดสินใจเริ่มต้นชีวิตใหม่แล้ว โดยไม่มีคนรักเก่าเช่นท่านหญิงผู้นี้อีกต่อไป

หลายวันต่อมาชีวิตของคุณหนูต้วนเยว่ชิงที่อาศัยอยู่ในตำหนักของท่านอ๋องรุ่ยหยางนั้นก็เริ่มเ