แดเนียล

ภูไท มองนักธุรกิจ หนุ่มคนดังที่มองเพื่อนสนิทของตัวเองอย่างไม่คลาดสายตาก็ถอนหายใจออกมา ก่อนจะลุกขึ้นเดินตรงไป หาอิงฟ้าทันที

"อิง กลับเถอะ ไทไปส่ง "

อิงฟ้ามองมือที่จับแขนตัวเองเอาไว้แล้วชะงกทันที เสียงกระซิบข้างหูเบาๆอย่างที่เคยทำ ทำให้อิงฟ้ารู้สึกถึงความเป็นห่วงของเพื่อนทันที

"กลับเถอะ ไทไปส่ง "

ภูไทย้ำอีกที แล้วปล่อยมือตัวเองออกจากแขน

"ไปกลับก็กลับ "

หญิงสาวกระซิบบอกแล้วเดินกลับมาที่โต๊ะ แต่ภูไทกลับหยิบกระเป๋าให้เธอแทน แล้วยกมือไห้วแดเนียลก่อนจะดันตัวเพื่อนให้เดินออกมา แดเนียลยิ้มออกมาอย่างพอใจ เค้ามองเห็นทุกอย่างที่สองคนนี้ทำ หวงไปเถอะ หวงให้นานๆ เพราะอีกไม่นาน ไอ้หน้าอ่อนจะไม่มีโอกาสได้ใก้ลชิดกับเธออีกแล้ว

"รู้หรอ ว่าตาลุงเค้ามองอิง"

อิงฟ้าถามเพื่อนสนิท ที่เดินออกมาด้วยกัน

" เห็นสิ ว่าคุณแดเนียลเค้ามองอิงอยู่ "

ชายหนุ่มบอกย้ำ อิงฟ้ามองคนข้างๆแล้วกอดแขนชายหนุ่มเอาไว้

"อย่าคิดมากกับอิงอีกนะไท อิงเป็นเพื่อนสนิทไท เหมือนที่ไทเป็นเพื่อนสนิทอิง "

ภูไท ยิ้มออกมาแล้ว พยักหน้า

"ครับผม คุณหนูอิงฟ้า ภูไทคนนี้จะไม่ทำให้คุณหนูลำบากใจอีก "

อิงฟ้ายิ้มออกมาอย่างมีความสุข ปัดความรู้สึกรำคาญใจจากตาลุงออกไปทันที

ดอกไม้ช่อใหญ่ถูกนำมาส่งถึงคอนโดหรูในช่วงสาย เจ้าของห้องหน้างอง้ำขึ้นมาทันที เมื่อได้รับดอกไม้ช่อใหญ่ตั้งแต่เช้า นามบัตรใบเดิมถูกสอดลงมาในช่อเหมือนเมื่อวาน แต่ข้อความที่แนบมาด้วยทำเอาคนอ่านอยากจะกรี้ดออกมา

**ดอกไม้สำหรับคนสวยของลุง**

มือบางโยนช่อดอกไม้ลงอ่างล้างจานไม่เบานัก หมั่นไส้นักตาลุงหัวงู มาวุ่นวายกับเธอทำไม คนบ้า ใบหน้าสวยเริ่มขุ่นใจขึ้นมาอีกแล้ว เธอรู้ว่าเค้าแก่มากกกก แถมยังควงสาวๆมากหน้าหลายตา แต่ไม่คบใครแบบจริงจังสักคน แล้วคนอย่างเธอไม่ใช่ของเล่นของใคร มือบางกดเบอร์โทรออกทันที เพียงครั้งเดียว เค้าก็รับสายทันที

"น้องอิง "

เสียงทุ้มเรียกชื่อเธออย่างสนิทสนม อิงฟ้าค้อนกับโทรศัพท์แล้วบอกออกไป

"เลิกส่งมาได้แล้วค่ะ คุณลุง ดิฉันไม่ชอบ ไม่อยากได้ "

แดเนียลหัวเราะเบาๆออกมาอย่างพอใจ เค้ารู้ว่าเธอกำลังโกรธ หัวฟัดหัวเหวี่ยงแน่ๆ และเค้าก็อยากแกล้งเธอนัก

"อยากส่ง ชอบ อยากจีบ " แดเนียลบอกออกไป คนฟังกัดฟันตอบทันที

"ลุงคะ หนู29 ลุง 45 ห่างกันสิบกว่าปี ลุงกล้ามาจีบหนูได้ไง "

คนถูกเรียกว่าลุงขำออกมาอย่างอารมณ์ดี แล้วบอกเสียงนุ่มกว่าเดิม

"ถ้าน้องอิงแทนตัวว่าหนูแบบนี้ ผมคงต้องเป็นป๋าให้น้องอิงดีกว่าลุงไหมครับ "

อิงฟ้ากดตัดสายทันที ที่เค้าพูดออกมา "ป๋าบ้าป๋าบออะไร ลุงหัวงู "

ใบหน้าสวยเดินตรงเข้ามาที่ร้านรองเท้าของตัวเองอย่างไม่พอใจนัก ดอกไม้นับสิบช่อวางเรียงรายรออยู่แล้วที่หน้าห้องทำงาน ลูกน้องสาวๆยิ้มกว้างออกมาทันทีที่เห็นเจ้านายของตัวเองเดินเข้ามา

"มีแมสมาส่งค่ะ เค้าแจ้งว่าคุณอิงทราบว่าเป็นของใคร " อิงฟ้าพยักหน้ารับรู้ แล้วบอกเสียงเรียบ

"เอาไปแจกเลย ใครอยากได้ช่อไหน เอาไปเลย"

เธอบอกแล้วเดินเข้ามาที่ห้องทำงานของตัวเองอย่างหงุดหงิดใจ ตาลุงคนนี้คิดจะเล่นเกมส์อะไรกับเธอ

"ใจดีจังเลย น้องอิงของป๋า แจกดอกไม้ลูกน้องหมดเลย "

โทรศัพท์ดังขึ้นมาพร้อมกับเสียงของเค้าที่โทรเข้ามากวนใจเธอ

"ว่างหรอคะ รวยมากด้วย ถึงได้เปย์เยอะขนาดนี้ " อิงฟ้าบ่นออกไปทันที แดเนียลตอบออกมา

"ไม่ว่าง แต่รวย แล้วอยากจะจีบหนู ป๋าต้องเปย์ต้องเอาใจดีไหมละ "

คนฟังถอนหายใจออกมา แล้วบอกออกไป

"คุณแดเนียลคะ ดิฉันไม่รู้ว่าคุณกำลังทำอะไร เล่นอะไรอยู่ แต่ขอบอกว่า หยุดเถอะค่ะ อย่ามากวนใจดิฉันเลย ดิฉันไม่ใช่อย่างที่คุณชอบแน่ๆ "

"ผมชอบน้องอิง ชอบจริงๆ ไม่ได้เล่นอะไรทั้งนั้น "

อิงฟ้าใจเต้นตุบตับขึ้นมาทันที เมื่อฟังน้ำเสียงหนักแน่นของเค้า

"เอาเป็นว่า ถ้าจะจีบจริงๆ เลิกส่งดอกไม้นะคะ แล้วก็อย่ามากวนดิฉันด้วย ขอร้องเถอะค่ะ "

"ผมจะเลิกส่งดอกไม้ เลิกกวนน้องอิง ถ้าน้องอิง แทนตัวเองว่า อิง หรือ หนู กับผม ได้ไหม น้องอิง " แดเนียลบอกข้อเสนอของตัวเองออกไป