อิงฟ้า

อิงฟ้าเดินเร็วๆมาที่รถสปอร์ตคันหรูของตัวเอง แล้วเปิดประตูรถอย่างรวดเร็ว ริมฝีปากบางเป่าลมหายใจออกมา เธอรู้ดีว่า ภูไท เพื่อนสนิทของเธอ คิดอะไรกับเธอมากแค่ไหน แต่เธอก็พยายามวางตัวให้ดีแล้ว และคิดว่าตัวเองไม่ได้ทำอะไรน่าเกลียด หรือให้ความหวังอะไรกับเพื่อนเลย น้อยกว่าน้อยที่จะนัดพบกันสองต่อสองแบบนี้ แต่แล้วความเป็นเพื่อนก็ต้องมาสะดุดลงเมื่อภูไทตัดสินใจจะพูดแบบนั้นกับเธอ เท้าบอบบางเหยียบคันเร่งรถเบาๆก่อนจะขับออกไปจากลานจอดรถอย่างรวดเร็ว โดยที่เจ้าตัวไม่รู้เลยว่า มีบิ้กไบค์คันใหญ่ขับตามเธอไปแล้ว

รูปถ่ายหลายรูปพร้อมประวัติส่วนตัวของสาวสวยวัย29ปี ทำเอาคนดูยิ้มกว้างออกมา เธอโสดสนิท และ รวยหรูมากๆทีเดียว สาวสังคมของเมืองไทย สาวปาร์ตี้เกิร์ล และสาวนักดื่ม ทำให้นักธุรกิจหนุ่มใหญ่นึกถึงท่าทางของเธอขึ้นมาทันที แสบร้ายแบบนี้ ป๋าอยากจะเจอนัก

​แดเนียล ยอมรับ ฉายา ป๋าสายเปย์ อย่างเต็มใจ เค้าโสดสนิท ไม่มีใครเป็นตัวเป็นตน เพราะไม่ชอบให้ใครมาวุ่นวายและแสดงความเป็นเจ้าของ เค้าพร้อมจ่ายและพร้อมจบทันทีถ้าเบื่อ หรือมีใครสักคนสร้างปัญหา ดารานางแบบ หลายคนที่เมืองไทย เคยเป็นคู่ควงเค้าในต่างแดนเสมอ และที่นี่ เธอ จะต้องเป็นคู่ควงของเค้า

"นายครับ คุณอิงฟ้า เป็นลูกสาวคนเดียวนะครับนาย เธอไม่ใช่สาวสังคมร้อนเงิน หรือหวังจะจับนายแน่ๆ "

ลูกน้องคนสนิทเอ่ยออกมาเบาๆ แดเนียลกดปิดสมาร์ทโฟนในมือ แล้วเหลือบตามองลูกน้องตัวเอง

"แค่เล่นๆเท่านั้น ไม่คิดจริงจังอะไร " ลูกน้องคนสนิทส่ายหน้าช้าๆอย่างไม่เห็นด้วย

" ผมว่า นายอย่าไปยุ่งกับเธอเลยครับ " เจ้านายหนุ่มใหญ่ตวัดสายตาดุมองลูกน้องตัวเองอีกครั้ง

" ก็ถ้าเค้าไม่ยอม ฉันก็จะไม่วางยาเค้าหรอก รับรองได้ กลัวแต่ว่าจะยอมเองเท่านั้น "

แดเนียลขยายความแล้วยกแก้วเหล้าขึ้นดื่ม "แค่เล่นๆ ถ้าไม่ได้ ฉันจะปล่อยไป "

ลูกน้องก้มหน้าลงอย่างอ่อนใจ ถือว่าเค้าทำเต็มที่แล้ว ถ้าคุณหนูอิงฟ้าใจแข็งมากพอ ก็คงจะรอดพ้นจากคุณแดเนียลไปได้

แม่ค้าคนสวยยิ้มทักทายกับลูกค้าสาวๆที่เดินเข้ามาเยี่ยมชมร้านรองเท้าของตัวเอง

"รองเท้าสีใหม่เพิ่งจะมาค่ะ ลองได้เลยนะคะ "

อิงฟ้าบอกกับลูกค้าที่เดินเข้ามา แล้วเรียกพนักงานในร้านให้มาช่วยรับแขก ร้านรองเท้าเล็กๆของเธอ ที่เป็นอาชีพหลักของเธอ ในตอนนี้ จากร้านเล็กๆที่ขายออนไลน์ หลังจากเรียนจบ กลับเติบโตและสามารถเปิดร้านเล็กๆในห้างดังใจกลางเมืองได้ด้วยเวลาเพียงสองปี และสาขาที่สอง ที่สาม และ ที่สิบ ทั่วประเทศ สร้างความภูมิใจให้กับครอบครัวของเธอเหลือเกิน

"ลูกป๊าเก่ง " นั่นคือคำชมสั้นๆที่ทำให้เธอไม่เคยท้อแท้ แม้จะเหนื่อยยากสักเพียงใด

มือบางเปิดดูสีต่างๆที่แผ่นชาร์ตแล้วจัดการวางแบบใหม่ล่าสุดลงไป เธอมีมุมทำงานเล็กๆอยู่ที่สาขานี้ ที่นี่เป็นห้องทำงานของเธอ พนักงานสาวเคาะประตูเบาๆ แล้วถือช่อดอกไม้ขนาดใหญ่เดินเข้ามา อิงฟ้าเงยหน้าขึ้นมาแล้วย่นจมูก ภูไทต้องส่งดอกไม้มาง้อเธอแน่ๆ

"เอามานี่เลย" มือบางรับช่อดอกไม้ขนาดใหญ่เอาไว้ แล้วยิ้มออกมาอย่างอ่อนใจ แม้จะไม่ได้รักแบบแฟน แต่ภูไท ก็เป็นเพื่อนที่ดีเสมอ

การ์ดใบเล็กที่แนบมาทำเอาคนรับดอกไม้ตกใจไม่น้อย

**แดเนียล เฟิง ** ซีอีโอ ของบริษัทก่อสร้างชื่อดัง มือบางวางช่อดอกไม้ลงทันที แล้วเปิดกูเกิ้ล เสริชหาประวัติของเค้าทันที ชายหนุ่มเจ้าสำราญ เพลย์บอย และแสนจะแก่ มาจีบเธอได้ไง ปากบางเฉียบคลี่ยิ้มก่อนจะขำออกมา

"ลุง จะมาจีบ อิงฟ้า ไม่ง่ายไปหน่อยหรอไง " สาวสวยส่ายหน้า แล้วกดเรียกพนักงานของตัวเอง " เอาดอกไม้ไปจัดแจกันได้เลย "

แดเนียล มองดูดอกไม้ของตัวเองที่เพิ่งส่งไป กลายมาเป็นดอกไม้หลายแจกันวางประดับเอาไว้ทั่วร้าน ตามที่ลูกน้องส่งรูปมาให้ดู เค้าไม่โกรธ และ รู้สึกว่าเธอ ต้องทำแบบนี้ หรือถ้าแย่ที่สุด ก็อาจจะทิ้งดอกไม้ราคาหมื่นบาทลงถังขยะ ก็เป็นได้

"มาดูกันนะอิงฟ้า ว่าใครจะชนะเกมนี้ "