บทที่ 808

ขบวนเดินหน้าต่อ ครั้งนี้ไม่มีอะไรเกิดขึ้นอีกแล้ว

ข่าวนี้ส่งไปถึงจวนอ๋องเจวี้ยนอย่างรวดเร็ว

ฟู่จาวหนิงที่กำลังใช้น้ำยาทำความสะอดาแผลเป็นพิษบนหน้าเซียวหลันยวน ก็ได้ยินองครักษ์เข้ามารายงานพอดี

หลังจากฟังจบฟู่จาวหนิงก็ถามขึ้นอย่างอดไม่อยู่ "ผู้ตรวจการอันก็ใช้ได้นะเนี่ย แล้วสมองยังตื่นตัวอีกด้วย"

เซียวหลันยวนมองนาง ใบหน้าเจ็บปวดหน่อยๆ

เขาอยากจะตอบอะไรกลับบ้าง แต่ความเจ็บปวดบนใบหน้าเตือนเขาว่า เขาตอนนี้มันอัปลักษณ์สุดๆ

ฟู่จาวหนิงมองน้ำหนองกับความเน่าเฟะบนหน้าครึ่งซีกของเขาด้วยระยะใกล้แค่นี้ เนื้อเน่าสีม่วงดำ รอยย่นที่ตัดสลับกัน แล้วยังกลิ่นที่ไม่พึงประสงค์อีก แล้วจะทำให้นางรู้สึกได้อย่างไร ว่าเขาเก่งกาจกว่าอันเหนียน?

จะทำให้นางไม่ชมผู้ชายคนอื่นได้อย่างไรกัน?

ในสมองเซียวหลันยวนมีภาพใบหน้าของอันเหนียนลอยขึ้นมา

อดพูดไม่ได้จริงๆ ว่าอันเหนียนเองก็หน้าตาดีอยู่ โดยเแพาะใบหน้าเกลี้ยงเกลาไร้ตำหนินั่น

เซียวหลันยวนซึมเศร้าหน่อยๆ

"เช่นนั้นตอนนี้พวกเขาก็เข้ามาในวังแล้วหรือ?" ฟู่จาวหนิงถาม

องครักษ์ลับพยักหน้า "ขอรับ"

"เจ้าเห็นองค์หญิงหนานฉือหรือยัง?" ฟู่จาวหนิงยังรู้สึกอยากรู้อยากเห็น อยากรู้