บทที่ 1316

ฟู่จาวหนิงตรวจสอบดวงตาของผู้ป่วยแล้ว จากนั้นจึงเตรียมดูใบหูของเขา ขณะที่กำลังจะลองให้เขาเอียงตัวเล็กน้อย เสียงลมแผ่วเบาละเอียดเสียงหนึ่งก็ดังขึ้น

พริบตานี้เอง นางรีบถอยออกมาทันที

ขณะเดียวกัน ก็มีของบางอย่างกระแทกไปบนหน้าของผู้ป่วย เสียงดังโพละ ผิวหนังใบหน้าจองเขาที่เดิมทีบวมเหมือนจุน้ำไว้ครึ่งถังก็แตกออกมา

พรวด

ของเหลวที่อยู่ในหนังหน้าพ่นออกมาทั้งหมด สาดออกไปรอบด้าน

ถ้าหากฟู่จาวหนิงช้าไปหน่อยเดียว ของเหลวพวกนั้นคงรดไปบนหน้านางแล้ว

"อ๊า!"

ผู้ป่วยร้องขึ้นมา

ของเหลวไหลลงมาทั้งหัวทั้งตัวเขา สาดไปในตาเขาา ไหลเข้าไปในโพรงจมูก

หนังหน้าที่เดิมทีพองรับไว้จนใหญ่โต พอไม่มีของเหลวแล้ว ก็กองพับอยู่บนหน้าเขา แล้วยังมีส่วนหนึ่งปิดไปที่จมูกของเขา ทำเอาเสียงกรีดร้องของเขาดังลอดออกมาไม่ได้

ใต้หนังหน้า ด้านใต้ของเหลวสีเหลืองข้นยังมีเนื้อสีขาวที่เน่าเปื่อย...

พอมองแล้ว ทำเอาคนอยากจะสำรอกของที่กินไปออกมาจนหมด

"เกิดอะไรขึ้น!"

"ทำไมเจ้าถึงแทงหน้าเขาจนทะลุ!"

"รีบช่วยเขาเร็ว"

หลังจากได้สติกลับมา เหล่าหมอเทวดาก็ล้วนลุกพรวดขึ้นมา คำรามขึ้นอย่างร้อนรน

แต่คนที่รีบเดินเข้าไปมีเพียงสามคน ประธานกงซุน