ตอนที่ 3 แอบคิดไปไกล

 

“หนูนึกว่าวันนี้ป้าจะไปซื้อของกับหนูนะคะ”

“เจ้าเอยไปกับอาเสือเถอะลูก ป้าอยู่มากแล้วเดินมากก็ปวดเข่าเดี๋ยวคนขับรถของป้าก็มารับแล้ว”

“ขอบคุณค่ะคุณป้า แล้วมาค้างกับหนูอีกนะคะ”

“แล้วป้าจะหาโอกาสมาก็แล้วกันนะ อย่าลืมนะเจ้าเอยมีอะไรก็บอกอาเสืออยากได้อะไรก็ให้อาเขาพาไปซื้อ เย็นวันเสาร์อาเสือเขาจะเข้าไปกินข้าวที่บ้าน หนูก็ไปกับเขาด้วยนะ”

“หมายถึงไปกินข้าวที่บ้านคุณป้าเหรอคะ”

“ใช่จ้ะ เจ้าเอยก็เคยไปแล้วจำได้ไหม”

“มันนานมากๆ แล้วค่ะหนูไม่แน่ใจเท่าไหร่” สาริศาเคยไปบ้านหลังนั้นนานมากแล้ว น่าจะเป็นตอนที่ตามมารดาลงมาทำธุระ

“อีกหน่อยก็ได้ไปบ่อยๆ เองแหละเพราะอาเสือเขาต้องไปกินข้าวกับครอบครัวทุกเย็นวันเสาร์”

“ขอบคุณนะคะคุณป้าที่มานอนค้างกับหนูแล้วยังช่วยหนูจัดของอีก” หญิงสาวกอดเอวผู้สูงวัยอย่างประจบ เพื่อนของมารดาก็เปรียบเสมือนมารดาของเธออีกคน

“ป้าสัญญากับแม่ของหนูแล้วว่าจะดูแลหนูอย่างดี หนูก็คือเป็นลูกสาวของป้าอีกคน คนขับรถของป้ามาถึงแล้วล่ะเจ้าเอย”

“หนูลงไปส่งนะคะ”

“ไม่เป็นไรจ้ะ หนูเตรียมตัวเถอะเดี๋ยวก็ถึงเวลานัดแล้วอาเขาเป็นคนตรงเวลา หนูนัดอาเสือทำอะไรหรือไปที่ไหนมีเรื่องเดียวที่ต้องระวังเรื่องตรงต่อเวลา เรื่องอื่นไม่ต้องกังวลอะไรเลย”

“ค่ะหนูจะจำไว้ค่ะ จริงๆ แล้วหนูเป็นคนไม่ค่อยตรงเวลาเท่าไหร่แต่จะพยายามตรงเวลากับอาเสือมากที่สุดค่ะ”

“จ้ะโชคดีนะอย่าลืมมีอะไรบอกอาเสือเขาไม่ทำให้ก็โทรบอกเดี๋ยวป้าฉันจัดการเอง”

“ขอบคุณค่ะ” สาริศายกมือไหว้หญิงสูงวัยอีกก่อนจะเดินที่หน้าลิฟต์

เมื่อเธอลงลิฟต์ไปแล้วหญิงสาวก็กลับเข้าไปห้องของตัวเองรีบเปลี่ยนชุดและรอให้ถึงเวลาที่นัดกับคุณอาห้องตรงกันข้ามไว้

วันนี้เขาจะพาเธอไปซื้อของใช้จำเป็นซึ่งขาดอีกหลายอย่างเลยทีเดียว หญิงสาวหยิบใบรายการของที่จำเป็นต้องซื้อใส่กระเป๋าสะพายใบเล็กก่อนจะเปิดประตูออกมาและกดออกห้องฝั่งตรงข้ามยื่นหน้าตรงระบบประตูอัตโนมัติ พอเขาปลดล็อกก็เดินเข้ามา

ห้องของปีขาลขนาดใหญ่กว่าห้องเธอและยังอยู่ฝั่งที่มองเห็นวิวแม่แม่น้ำ หญิงสาวนั่งรอบนโซฟาตัวนิ่ม ตาคู่สวยมองทีวีจอยักษ์ที่เขาเปิดภาพยนตร์ฝรั่งทิ้งไว้

“อาเสือชอบดูหนังเหรอคะ” หญิงสาวตะโกนถาม

“อือ” เสียงตอบรับมาจากห้องนอนก่อนที่เจ้าตัวจะเดินออกมาทั้งที่ยังติดกระดุมเสื้อไม่ครบ สาริศาแอบมองกล้ามท้องเป็นลอนของเขาแว๊บหนึ่งก่อนจะรีบกลับไปสนใจทีวีตรงหน้า

ปีขาลลงข้างๆ เขามองการแต่งตัวของหญิงสาวแล้วส่ายหัว เธอใส่เสื้อยืดพอดีแต่ทำไมถึงได้ดูเซ็กซี่ได้มากขนาดนี้ ดูเหมือนหน้าอกของเธอมันจะค่อนข้างเด่นจนสะดุดตา แล้วไหนจะกางเกงขาสั้นเหนือเข่าอวดผิวเนียนสวย เขามองไปถึงปลีน่องเรียวแล้ววนขึ้นมายังหน้าอกของเธออีกครั้ง ถ้าเดาไม่ผิดก็น่าจะประมาณคัพซีและมันคงนุ่มมากถ้าเขาจะเอาใบหน้าซุกอยู่กลางอกอิ่ม

ชายหนุ่มรีบสลัดความคิดนี้ออกจากหัวเพราะยังไงเธอก็คือหลานสาวที่เขาเห็นมาตั้งแต่เด็ก

“อาเสือมองหนูทำไมคะ” สาริศาถามเมื่อรู้สึกว่าสายตาของคุณอาหนุ่มกำลังจ้องเธออยู่

“อากำลังมองว่าเจ้าเอยใส่กางเกงสั้นเกินไปหรือเปล่า”

“ไม่สั้นหรอกค่ะ ปกติหนูก็แต่งตัวแบบนี้”

“อานึกว่าคนเป็นบรรณารักษ์จะเรียบร้อย”

“ไม่ทุกคนหรอกค่ะ แต่ตอนไปทำงานหนูก็แต่งตัวเรียบร้อยนะคะ แต่ตอนนี้ออกไปซื้อของหนูก็แต่งตัวตามปกติ”

“เป็นคนหลายบุคลิกหรือไง”

“ก็ประมาณหนึ่งค่ะใครจะแต่งตัวเรียบร้อยด้วยตลอดเวลาล่ะคะอาเสือ นอกเวลางานหนูก็อยากทำตัวสบายๆ บ้าง”

คำพูดของเด็กสาวทำให้ปีขาลคิดว่าเธอคงไม่ได้เรียบร้อยเป็นผ้าพับไว้ และดูจะแก่นมากๆทีเดียว เขาจะไม่ค่อยได้หรอกว่าแต่ก่อนสาริศามีนิสัยยังไงบ้าง จำได้แค่ว่าเด็กตัวอ้อนกลมนั้นชอบเดินตามเขาไปเรื่อยๆ ไม่ว่าเขาจะทำอะไรที่ไหนเธอก็เดินตามและคอยซักถามจนเขารำคาญ พอเขานั่งลงเธอก็มักจะมานั่งบนตักเขาก็ไม่ชอบเลยแต่ถ้าเป็นตอนนี้มันก็ไม่แน่

“ฟู่...” ชายหนุ่มถอนหายใจเพราะรู้สึกสับสนกับความรู้สึกของตนเองมาก

“อาเสือเป็นอะไรคะ ไม่อยากไปซื้อของกับหนูเหรอคะ”

“เปล่าอาแค่คิดเรื่องงานนิดหน่อย”

“วันนี้วันหยุดจะคิดเรื่องงานให้เครียดทำไมล่ะคะ”

“อือ เราไปกันเถอะจดไว้หรือเปล่าว่าซื้อของอะไรบ้าง”

“หนูจดเรียบร้อยแล้วค่ะ” หญิงสาวหยิบกระดาษในกระเป๋าสะพายขึ้นมาสะบัดให้

“เยอะขนาดนั้นเลยเหรอ”

“ค่ะก็หนูไม่ได้เอาอะไรมาเยอะคุณป้าบอกว่าเดี๋ยวอาเสือจะพาไปซื้อเอ งแล้วอาเสือล่ะคะ มีอะไรต้องซื้อไหม”

“หรอกปกติอาร์มไม่ได้ซื้อของเข้าของใช้เข้าบ้านเอง”

“เราใครซื้อให้อาเสือคะ”

“อามีแม่บ้านเขาจะมาทำความสะอาดและเช็กของใช้ที่จำเป็นก่อนจะซื้อมาให้ แม่อาบอกแล้วใช่มั้ยว่าจะให้แม่บ้านของอาไปช่วยทำความสะอาดห้องเจ้าเอยด้วย”

“คุณป้าบอกแล้วค่ะ แต่หนูพอจะทำความสะอาดเองได้บ้าง อาเสือให้แม่บ้านไปทำความสะอาดห้องของหนูแค่อาทิตย์ละสองวันก็พอค่ะ”

“ได้สิจะให้เขาไปทำวันไหนล่ะ อาจะได้จะบอกเขา”

“เอาเป็นวันอังคารกลับวันศุกร์ก็ได้ค่ะ ที่เหลือเดี๋ยวหนูจัดการเอง”

“ไหวแน่นะ”

“ทำไมจะไม่ไหวคะ ปกติอยู่ที่บ้านหนูก็ทำความสะอาดบ้านเองทั้งนั้นแหละ”

“อือ ถ้าอยากจะเพิ่มวันก็บอกนะ”

“ค่ะอาเสือ”