ตอนที่ 9 รู้สึกแปลกกว่าจับมืออาใหญ่

 

เมื่อเห็นว่าเป็นเวลาค่อนข้างดึกแล้วปีขาลก็เลยขอตัวกลับเขาจะส่งสาริศาที่คอนโดจากนั้นก็จะไปกินเหล้ากับเพื่อนเหมือนเดิม

“อาเสือยังไม่มีแฟนจริงๆ เหรอคะ” สาริศาระหว่างนั่งรถกลับคอนโด

“อืม...ตอนนี้ยังไม่มี”

“แปลกนะคะ เอาเสือก็หน้าตาหล่อแล้วทำไมยังไม่มีแฟน”

“ยังไม่อยากมี”

“อาเสือจะใช้ชีวิตสนุกไปวันๆ ไม่ได้นะยังไงก็ต้องมีแฟน”

“นี่แม่อากรอกหูอะไรมาอีกแล้วใช่ไหม”

“เปล่านะคะ” สาริศารีบปฏิเสธอย่างรวดเร็ว

“แน่นะเจ้าเอย”

“คุณป้าก็แค่บอกว่าถ้าเจอคนดีๆ คนที่เหมาะสมก็พามาแนะนำให้อาเสือรู้จักบ้าง”

“ไม่ต้องคิดจะจับคู่ให้อาเลยได้ค่าจ้างมาหรือเปล่าเนี่ย”

“ไม่ได้จ้างเลยอยากเห็นหน้าเสือกับอาใหญ่มีแฟนจริงๆ”

“แล้วเราไม่คิดจะมีแฟนบ้างเหรอเจ้าเอย”

“แต่ก่อนก็เคยมีค่ะแต่ตอนนี้ไม่มี”

“แสดงว่าเพิ่งอกหักมาใช่ไหม”

“ค่ะ”

“ผู้ชายคนนั้นเขาโง่มากนะที่ทิ้งเจ้าเอย”

“อาเสือคิดแบบนั้นเหรอคะ ทำไมคะ”

“เจ้าเอยก็เป็นผู้หญิงที่สวยอยู่นะฐานะทางบ้านก็ดี”

“แต่มันไม่พอสำหรับผู้ชายเจ้าชู้นี่ค่ะ”

“โดนนอกใจมาเหรอ”

“อย่าพูดถึงมันเลยค่ะ หนูไม่อยากคิดถึงมันอีก ผู้ชายเลวๆ แบบนั้นน่ะเลิกได้ก็ดี”

“นี่ยังแค้นเขาอยู่ใช่ไหม เขาทำอะไรให้ล่ะลองเล่าให้อาฟังสิ”

“ก็เขาคบหนูด้วยแล้วก็คบเพื่อนหนูด้วย เวลาไปเที่ยวเราก็ไปกันสามคนหนูไม่ได้คิดอะไรเพราะเห็นว่าเป็นเพื่อนกัน พอเรียนจบและหนูอยากไปเซอร์ไพรส์เขาที่หอพัก แต่เจอเขาอยู่ในห้องกับเพื่อนสนิทของหนู มันน่าเจ็บใจมั้ยล่ะคะ”

“ผู้หญิงคนนั้นเขาสวยของเจ้าเอยหรือเปล่าล่ะ”

“ถ้าไม่คิดเข้าข้างตัวเองจนเกินไปหนูว่าหนูสวย ขาวกว่านะคะหุ่นดีกว่าด้วย หน้าอกเธอก็แค่คัพบีเองนะ หนูตั้งคัพซีเลยนะคะอาเสือ” สาริศาพูดออกมาเธอไม่ได้คิดอะไรแต่คนฟังหันไปมองหน้าอกแล้วกลับรู้สึกใจเต้นแรง

วันนี้เธอสวมเสื้อธรรมดาไม่ได้รับรูปเหมือนวันก่อนแต่เขาก็จินตนาการไปไกลถึงสิ่งที่ซ่อนอยู่ในนั้น ยิ่งได้อยู่ใกล้สาริศาเท่าไหร่ สายตาของเขาก็มักจะมองเธอบ่อยขึ้นเธอเป็นผู้หญิงที่หุ่นตรงสเปกเขามาก ผิวขาวขาเนียนสวยน่ารักขนาดนี้มันทำให้ผู้ชายอย่างปีขาลจะคิดจินตนาการเวลาเธอเปลือยเปล่าไม่ได้เลย เขาต้องห้ามใจตัวเองไม่ให้หันไปมองด้านนั้นบ่อยนักเพราะกลัวใจตัวเองเหลือเกินกลัวว่าจะทำอะไรกับหลานสาวคนนี้ แม่กับพ่อของเขาต้องเอาตายแน่ๆ ถ้าหากไปแตะต้องสาริศาขึ้นมา

“อาเสือคะแถวคอนโดเรามีที่เที่ยวเยอะแยะเลย แล้วเมื่อไหร่อาเสือจะพาหนูไปเที่ยวกลางคืนสักทีล่ะคะ”

“เอาไว้ช่วงไหนอานัดเพื่อนผู้หญิงในกลุ่มได้แล้วอาจจะพาเจ้าเอยไปก็แล้วกันนะ”

“เพื่อนที่เที่ยวของอาเสือมีผู้หญิงด้วยเหรอคะหนูคิดว่ามีแต่ผู้ชาย”

“ทั้งผู้ชายและผู้หญิงแล้วแต่ผู้หญิงนานๆ ครั้งถึงจะนัดมาเที่ยวกันได้”

“ไม่เห็นต้องรอเพื่อนผู้หญิงเลยค่ะ หนูไปกับอาเสือก็ได้”

“เพื่อนอามีแต่ผู้ชายคงไม่สนุกเท่า รอก่อนคงไม่นานหรอกเดี๋ยวอาจะนัดเพื่อนๆ ให้ตกลงไหม แล้วอย่ารีบร้อนหนีไปเที่ยวคนเดียวล่ะ”

“หนูไม่หนีไปเที่ยวคนเดียวหรอกค่ะเพราะที่นี่หนูไม่รู้จักสถานที่เที่ยวเลยถ้าเป็นเชียงใหม่ก็ไม่แน่”

“ตอนเรียนแอบนี้เที่ยวบ่อยเหรอแล้วกินเหล้าด้วยหรือเปล่า”

“แล้วไม่ได้หนีเลยค่ะอยากไปก็ไป

“กินเหล้าเก่งไหม”

“ก็พอได้อยู่นะคะหนูชอบกินค็อกเทลมากกว่ามันทั้งอร่อยและหวานแต่ถ้าเป็นเหล้าเพียวๆ แบบที่ผู้ชายชอบกินกันหนูไม่ค่อยชอบเท่าไหร่ค่ะรสชาติไม่ได้เรื่องเลยไม่รู้พวกผู้ชายเขากินกันไปได้ยังไงแล้วเอยซื้ออะไรกินเหล้าเก่งไหม”

“ ไม่ถึงกับเก่งหรอกแต่ก็กินได้เรื่อยๆ” ปีขาลถ่อมตัวทั้งที่ตัวเองนั้นเรียกได้ว่าคอทองแดงเลยทีเดียว แต่ทุกครั้งที่ออกไปเที่ยวก็ไม่ดื่มหนักเหมือนช่วงที่เรียน

“ร้านภาพนั้นคนเยอะจังเลยนะคะอาเสือ ผู้หญิงก็เข้าไปเที่ยวเยอะด้วย”

“ร้านนั้นมันเป็นบาร์โฮสต์”

“บาร์โฮสต์เหรอคะ หนูเคยได้ยินนะแต่ยังไม่เคยไปเที่ยวเลยอาเสือพาไปเที่ยวหน่อยได้ไหมล่ะ”

“รอให้ร้านเพื่อนอาเขาเปิดโซนบาร์โฮสต์ก่อนนะแล้วอาจะให้ไปเที่ยว”

“สัญญานะคะอาเสือ” สาริศาเอื้อมมือไปจับมือของปีขาลที่กำลังจับพวงมาลัยอยู่แล้วเกี่ยวนิ้วก้อยเป็นการทำสัญญา

“เจ้าเอยทำแบบนี้เดี๋ยวรถก็ได้ชนกันพอดีหรอกนะ”

“หนูขอโทษก็หนูอยากทำสัญญากับอาเสือนี่คะ”

เมื่อเกี่ยวก้อยเสร็จแล้วสาริศาก็รีบดึงมือกลับดึงมือกลับ เธอรู้สึกแปลกๆ เวลาที่จับมือปีขาล ไม่เหมือนเวลาจับมือกับปภังกรเลยทั้งที่เขาสองคนก็เป็นคุณอาของเธอเหมือนกัน

“ถึงคอนโดแล้วขึ้นไปข้างบนเองนะ” เสียงของปีขาลทำให้สาริศาถึงกับสะดุ้ง

“ใจลอยไปถึงไหนหรือคิดจะไปเที่ยวบาร์โฮสต์”

“เปล่าค่ะ อาเสือจะไปไหนคะ”

“อามีนัดคุยงานกับเพื่อนนิดหน่อย”

“คุยงานหรือเที่ยวคะ”

“ก็ทั้งสองอย่างนั่นแหละเจ้าเอยรีบขึ้นไปนอนพักผ่อนเถอะ”

“อาเสือจะกลับดึกไหม หนูได้ยินแล้วเสือชอบออกไปเที่ยวกลางคืนแต่ไม่รู้ว่ากลับกี่โมง”

“ส่วนใหญ่ก็ประมาณตีสองตีสามนั่นแหละ”

“อาเสือกลับดึกแบบนี้แล้วตอนเช้ายังตื่นมาส่งหนูอีกเกรงใจแย่เลยค่ะ อาทิตย์หน้าหนูไปทำงานคนเดียวก็ได้”

“แน่ใจนะว่าไปได้”

“แน่ใจค่ะหนูศึกษาเส้นทางกับลูกเกดมาอย่างดีแล้วเอาเสือจะได้ไม่ต้องตื่นเช้า”

“ถ้าคิดว่าตัวเองไปไม่ถูกก็นั่งแท็กซี่ไปสิสะดวกดี”

“ค่าแท็กซี่แพงจะตายเงินเดือนหนูไม่น่าจะเหลือนะ หนูว่าจะไปรถไฟฟ้าจะออกเช้ากว่าเดิมซักครึ่งชั่วโมงดีไหม”

“ก็ดีนะ อาไม่ได้ขี้เกียจไปส่งเจ้าเอยหรอกนะแต่อาก็อยากให้เจ้าเอยฝึกเดินทางด้วยตัวเองเพราะบางครั้งอาก็ไม่ได้อยู่กรุงเทพตลอด”

“อาเสือจะไปไหนคะ”

“อาก็ต้องไปดูร้านสาขาต่างๆ ด้วยไง ถ้าไปตรงกับวันหยุดหนูไปเที่ยวด้วยได้ไหม”

“อืม..อาจะพยายามให้มันตรงกับวันหยุดก็แล้วกันนะ อยากไปเที่ยวที่ไหนล่ะ”

“อาเสือมีสาขาอยู่ที่ไหนบ้างก็มีตามเมืองใหญ่ๆ ถ้าช่วงไหนอาจะไปตรวจงานอาจะบอกก็แล้วกัน แล้วตอนเย็นจะให้อาไปรับไหมหรือจะนั่งรถกลับเอง”

“ไม่เป็นไรค่ะหนูเลิกงานแค่ห้าโมงเองค่ะ หนูว่ากลับเองน่าจะดีกว่า แต่เดือนหน้าหนูอาจจะต้องให้อาเสือไปรับบางวันได้ไหมคะ เพราะหนูเลิกสองทุ่ม”

“อยากให้อาไปรับวันไหนก็โทรบอกล่วงหน้าหนึ่งชั่วโมง เดี๋ยวอาจจะให้เบอร์โทรเลขาที่บริษัทไว้ก็แล้วกันนะเผื่อโทรไปอาไม่รับหรือติดประชุมอยู่จะได้ให้คนอื่นมารับแทน”

“ได้ค่ะขอบคุณค่ะอาเสือ” สาริศายกมือขอบคุณก่อนจะเปิดประตูรถและกลับเข้าคอนโดมิเนียม

ขณะที่ชายปีขาลก็ขับออกมาปลายทางของเขาก็คือผับที่ผ่านเมื่อครู่ซึ่งนัดเพื่อนออกมาดื่มไม่ได้คุยงานอย่างที่บอกกับสาริศา