คาร์ลทำตามอย่างที่ว่าไว้ เขายุ่งมากตลอดทั้งสัปดาห์ก็จริง แต่ยังหาเวลาสำหรับหญิงสาว เช่นวีดีโอคอลหาตอนพักเที่ยง ซึ่งทั้งสองคนจะได้กินข้าวไปคุยกันไปด้วย แต่ส่วนใหญ่จะเป็นการโทรหาตอนดึกซะมากกว่า
โชติกาไม่เคยคุยกับใครได้นานขนาดนี้โดยที่คนนั้นไม่หวังเรื่องอย่างว่ามาก่อน แต่สำหรับคาร์ล เขาได้เธอแล้ว แต่โทรหาเธอทุกคืนเพื่อที่จะแค่คุยกันจริง ๆ น่าแปลกใจมากที่เธอสามารถคุยกับเขาอย่างสบาย ๆ ได้หลายเรื่อง หรือแม้กระทั่งเรื่องที่เธอไม่กล้าบอกใครมาก่อน เขาสามารถทำให้เธอพูดออกมาได้และรับฟังได้เป็นอย่างดีอย่างเช่น
“พ่อแม่เธอเป็นศิลปินเหรอ”
“ค่ะ แต่สำหรับแม่น่าจะได้รับอิทธิพลมาจากพ่อมากกว่าเพราะก่อนหน้าแม่อยากเป็นครู เจอกับพ่อตอนทำงานเป็นพนักงานเสิร์ฟร้านกาแฟ พ่อเห็นแม่ก็เลยขอให้มาเป็นแบบวาดรูป หลังจากนั้นพวกท่านก็คบกัน แม่ตามไปอยู่กับพ่อ แล้วอีกไม่กี่เดือนก็มีฉันออกมา แม่บอกว่าไม่เคยรู้สึกกับใครเหมือนที่รู้สึกกับพ่อ ส่วนพ่อบอกว่าแม่คือลมหายใจ ส่วนงานศิลปะคือความหลงใหล”
“เธอมีศิลปะอยู่ในสายเลือด”
“ฉันคิดว่าคุณยังไม่พอใจสูตรเค้กที่กำลังจะออกใหม่ของคุณใช่มั้ยคะ”“ใช่” เขาชักอยากจะรู้แล้วสิว่าเธอจะทำอะไร“รอฉันแป๊บนะคะ”โชติกาเดินไปหยิบของที่เคาน์เตอร์ครัวออกมา คาร์ลพอเห็นสิ่งที่วางตรงหน้าสีหน้าก็เปลี่ยนไปทันที“ฉันรู้ค่ะว่าคุณเอียน แต่ก่อนที่คุณจะปฏิเสธ ได้โปรดลองนี่ก่อนค่ะ เผื่อคุณจะมีไอเดียไปปรับใช้” โชติการีบเบรกพร้อมคะยั้นคะยอให้เขาลองชิมเค้กช็อกโกแลตที่เธอตั้งใจทำเพื่อเขามาก“เธอทำเองเหรอ” คาร์ลถามด้วยความประหลาดใจ“ค่ะ”“เธอทำให้ฉันเหรอ”“ก็ใช่สิคะ”“ฉันคิดไม่ถึงเลยว่าเธอจะทำเค้กเป็นด้วย”“ฉันจะถือว่าเป็นคำชมนะคะ แต่คุณลองชิมก่อนเถอะค่ะแล้วค่อยชมฉันต่อ” โชติกายิ้มอย่างมั่นใจเธอตัดเค้กเป็นชิ้นแบ่งใส่จานวางตรงหน้าชายหนุ่ม เขาหยิบส้อมมาตัดเป็นชิ้นพอดีคำแล้วตักเข้าปาก วินาทีแรกที่รับรสสัมผัสถึงกับทำตาโต“นี่มัน…ใช่ อร่อยมาก” คาร์ลทั้งทึ่งและประทับใจในฝีมื
เวลาประมาณเที่ยงคืนโชติกาได้รับโทรศัพท์จากยายอีกครั้ง ดูเหมือนท่านเพิ่งจะคิดอะไรได้ และกลายเป็นว่าท่านไม่ได้ดูสุขุมและชิลล์เหมือนที่แสดงออกก่อนหน้า“นี่ชะพลูหนูคิดว่าพ่อคาร์ลเขาจะยอมจ่ายเงินมากขนาดนั้นกับแค่สูตรเค้กบ้าน ๆ ของยายมั้ย” ครั้งนี้เสียงยายเป็นกังวล“หนูว่าถ้าเขาไม่พร้อมจ่ายเขาคงจะไม่พูดออกมาหรอกค่ะ หนูแค่ห่วงเรื่องเดียว ว่าเขาจะไม่ให้ยายใช้สูตรนี้ทำเค้กอีก”“โธ่ยัยหลานบ๊องเอ๊ย! ทำไมยายจะทำไม่ได้เล่า นี่สูตรยายนะ แต่แค่ยายคงจะไม่สามารถทำขายได้ แต่ยายไม่มีปัญหากับเรื่องนี้หรอก ยายขี้เกียจตื่นขึ้นมาอุ่นเตาอบจะแย่แล้ว ทีนี้ยายว่าจะเอาเวลาไปขยายแปลงผักสวนครัวของยายให้มากขึ้น ยายแค่กังวลว่าเขาจะคิดว่ายายเรียกร้องมากเกินไปแล้วจะเปิดก้นหนีน่ะสิ เหมือนเขาจ่ายเงินให้กับช็อกโกแลตตัวเอง เฮ่อ…ไม่รู้ว่าพวกลูกน้องเขาห่วยขนาดไหนที่ทำเค้กโดยใช้ช็อกโกแลตตัวเองออกมาไม่ได้”“นั่นสิคะยาย ฮ่า ๆ ๆ” โชติกาหัวเราะเห็นด้วย“นี่ยายอยากรู้จังว่าเขาจะจ่ายค่าสูตรเค้กคาราเมลของยายเท่าไหร่”&ldqu
ในที่สุดก็ถึงวันวาเลนไทน์ โชติกาบรรจงแต่งตัวเป็นพิเศษ ทั้งยังลองซื้อแป้งฝุ่นกลิ่นคาราเมลมาลองใช้ด้วย ความพิเศษคือเป็นแป้งที่กินได้ไม่มีอันตราย เธอตั้งใจทาแป้งนี้บาง ๆ ไปทั่วทั้งตัว ทำให้ตัวเธอมีกลิ่นหอมหวานน่าทานเหมือนขนมเมื่อไปถึงบ้านชายหนุ่มเขาก็ออกมาต้อนรับหน้าบ้านด้วยตัวเอง เธอจอดรถเดินตามเขาเข้าไปในบ้าน ยังไม่ทันจะได้เข้าไปข้างในก็ถูกดันตัวชิดกำแพงและกักไว้ในวงแขนแกร่ง“ฉันบอกได้รึยังว่าคืนนี้เธอสวยมาก” คาร์ลโน้มหน้าลงมาจ้องตาหญิงสาว“บอกแล้วค่ะ แต่ฉันชอบได้ยินคุณชมบ่อย ๆ”คาร์ลเหมือนจะขยับเข้ามาใกล้ชิดยิ่งขึ้น เมื่อริมฝีปากของทั้งคู่ใกล้จะแตะกันเขาก็ผละออก เพราะคิดว่าหากจูบเธอตอนนี้คงจะอดใจไม่ไหวแล้วเดี๋ยวจะเลยเถิดไปกันใหญ่ เขายังไม่อยากให้ความสวยของเธอเสียหายไปอย่างรวดเร็ว แต่กลิ่นของเธอวันนี้ช่างหอมหวานยั่วเยินเหลือเกิน“ทำตัวตามสบายนะ”คาร์ลเดินนำหญิงสาวเข้าไปด้านในจนกระทั่งมาถึงห้องครัว กลิ่นหอมของอาหารลอยเตะจมูก โชติกามองสำรวจโดยรอบขณะนั่งลง ซึ่งเธอมักจะเป็นแบบนี้เสมอเวลาไปบ้านคนอื่น เหมือนอย่า
ผิวเนื้อยับย่นให้ความรู้สึกเย็นที่ลิ้นผิดกับแท่งเอ็นใหญ่อย่างสิ้นเชิงที่ให้ความรู้สึกร้อนแทบลวก โชติกาแลบลิ้นปาดเลียตั้งแต่โคนขึ้นมาจรดปลาย เลียวนตรงส่วนหัวบานที่น้ำสีใสไหลซึมออกมา เมื่อผสมกับช็อกโกแลตแล้วเป็นรสชาติที่ยอดเยี่ยมมาก จากนั้นก็อมทั้งหมดเข้าปาก ดูดกลืนอย่างเอร็ดอร่อย เมื่อคลายออกก็รู้สึกว่าท่อนเนื้อร้อนจะโป่งพองกว่าเดิมจนสามารถเห็นเส้นเลือดสีน้ำเงินที่นูนออกมา“ที่จริงคุณต้องเป็นคนทำไม่ใช่เหรอคะ” โชติกาแกล้งเตือนทันใดนั้นชายหนุ่มก็คว้าแขนดึงให้หญิงสาวขึ้นมานั่งคร่อมหน้าตัวเอง โพรงรักจ่อตรงกับปาก แล้วเขาก็ใช้ลิ้นตวัดเลียกลีบเนื้อซุกซอนชอนไชพลิกพลิ้วไปถ้วนถั่วทุกตารางนิ้วของหญิงสาวโดยปราศจากความอ่อนโยน ทว่าเต็มไปด้วยความกระหายดุดัน“โอ้วววว ซี้ดดดดดสสสสสส์” โชติกาเสียวจนขาสั่นตัวสั่น แอ่นตัวแหงนเงยใบหน้าไปด้านหลังและครวญครางไม่หยุด ใช้มือผลักศีรษะชายหนุ่มให้หยุดแต่เขากลับยิ่งดูดติ่งสวาทอย่างแรง“พะพอแล้วค่ะ มะมะไม่ไหวแล้ว อ๊ายยยยยย”ความร้อนจากกลางกายพวยพุ่งขึ้นมาถึงขีดสุดจนโชติกาแทบจะทนไม่ไหว ไม่สามาร
ชายหนุ่มหญิงสาวนั่งอยู่ด้วยกันที่โซฟาแสนสบายหลังจากอาบน้ำแต่งตัวใหม่และรับประทานอาหารที่ถูกทิ้งไว้ตอนหัวค่ำเรียบร้อยแล้ว ก็รู้สึกหมดแรงเกินกว่าจะทำอะไรทั้งสิ้น ตอนนี้ทั้งคู่แค่จิบไวน์กับกินช็อกโกแลตและพูดคุยกันเรื่อยเปื่อย“คุณสปอยล์ฉันมากเกินไปแล้วค่ะ”“วันนี้วันวาเลนไทน์ ฉันก็ต้องเอาใจเธอสิ”“ก่อนหน้าที่จะเจอกับคุณฉันเกือบจะนอนกับคนอื่นไปแล้ว”“ฉันดีใจที่เธอเลือกนอนกับฉันแทน”“มันเหลือเชื่อมากเลยนะคะ คุณกับฉันไม่มีความเป็นไปได้เลยที่จะได้เจอกัน ตอนเสิร์ชหารูปหนุ่มหล่อแล้วเห็นรูปคุณ ฉันแค่คุยเล่น ๆ กับแนน ไม่คิดหวังหรอกว่าจะได้เจอกับคุณ”“ฉันมีความสุขมากที่ได้เป็นคนแรกของเธอ”โชติกาถอนหายใจ“แต่คุณทำให้ฉันตั้งมาตรฐานสูงเกินไปแล้วสิคะ”“อย่างนี้ก็ดี เพราะฉันอยากให้เธอนึกถึงฉันเวลาที่เจอพวกอ่อนหัดที่จ้องจะเอาเธอ”“เพื่ออะไรคะ”ในเมื่อเขากับเธอย่างไรก็ต้องจบกันอยู่ดี และคืนนี้แม้ได้พูด แต่เป็นที่เข้าใจว
คาร์ลนั่งอยู่ริมเตียง มองรอยยับย่นของที่นอนจากการร่วมรักกับโชติกา จากนั้นก็มองหมายเลขโทรศัพท์ในมือถือ ยังไม่เข้าใจตัวเองเลยว่าทำไมต้องสั่งให้เธอโทรหาหลังกลับจากไปเที่ยว เขากับเธอเริ่มจากความรักสนุกไม่ผูกพัน ยอมรับว่ามันง่ายและเขาก็ชอบ ใครจะปฏิเสธความสัมพันธ์แบบนี้ได้กันล่ะ เพราะส่วนใหญ่จะเจอแต่พวกเกาะหนึบไม่ยอมจบ ทำให้เขาขยาด ผิดกับโชติกาที่ไม่ส่อแววคิดสานสัมพันธ์ใด ๆ กับเขาต่อเลย หรือเป็นเพราะเธอยังสาวยังต้องการหาความสนุกให้กับชีวิต หรือเป็นเพราะเขาอายุห่างกับเธอมากเกินไป แต่ไม่ว่าด้วยเหตุผลอันใด การที่เขาได้เอ่ยปากออกไปแบบนั้นแล้ว หมายความว่าเขาเริ่มจะคิดจริงจังหาเรื่องใส่ตัวแท้ ๆ! เขาควรปล่อยเธอไปแต่กลับทำตรงกันข้ามคาร์ลมองไปรอบห้องนอนที่ยังเหลือกุหลาบกับลูกโป่งที่หญิงสาวนำกลับไปไม่หมด เขาทำตัวอบอุ่นและโรแมนติกกับเธอและเธอชอบมัน ยิ่งตอกย้ำว่านี่คือการออกเดทกันอย่างแท้จริง ผิดกับทุกครั้งที่เป็นเพียงการสนุกกันแล้วจบ ไม่คิดเลยว่าเขากับเธอจะเดินมากันถึงจุดนี้ได้ และไม่ใช่เธอแต่เป็นเขาที่ไม่ยอมหยุด เป็นเพราะอะไรกัน ทำไมเขาถึงไม่เคยรู้สึกพอในตัวเธอเลย ยิ่งได้แล้วก็ยิ่งอ
เสียงประตูห้องถูกกระแทกปิดโดยแรง ทำให้โชติกาต้องหรี่เสียงทีวีลงเพื่อเงี่ยหูฟังว่าใครเข้ามา คิดว่าจะนอนดูทีวีต่อหรือจะรีบเผ่นดีหากเป็นคนร้ายที่กำลังบุกรุกเข้ามา แต่คิดว่าเธอคิดมากไปเองเพราะตั้งแต่หน้าคอนโดยันประตูหน้าห้องมีระบบการป้องกันอย่างแน่นหนา แล้วเสียงรองเท้าส้นสูงกระทบพื้นดังกึก ๆ ทำให้เธอรู้ว่าคนที่เข้ามาเป็นใคร“กลับมาแล้วเหรอ แนน?” หญิงสาวตะโกนถามออกไปนอกห้องเพื่อให้มั่นใจว่าเป็นนรียา รูมเมทของเธอจริง ๆ“ยังไม่กลับ!” เสียงตอบกลับยียวนไม่สบอารมณ์“อย่ามากวนสิ” นรียาตะโกนตอบออกไป“เออ...ฉันกลับมาแล้ว” เพื่อนสาวโผล่หน้าที่ประตูห้องนอนก่อนเดินเข้ามาในห้อง“อ้าวทำไมกลับมาเร็วนักล่ะ ไหนว่าไปกับโก้ไง” โชติกาแปลกใจเพราะผิดปกติ ถ้านรียาออกไปกับหนุ่ม ๆ หมายความว่าจะออกไปทั้งคืน ฟ้าไม่สว่างไม่กลับเพราะรายนี้ใช้ชีวิตเต็มที่ แต่ท่าทางที่ทิ้งตัวนอนบนเตียงทำให้พอคาดเดาอะไรได้ “แย่ขนาดนั้นเลยเหรอ”นรียาทิ้งตัวลงบนเตียง ถอนหายใจ “ห่วยแตก! หมอนั่นนะแก เล้าโลมฉันเป็นชั่วโมงจนฉันมีอารมณ์สุด ๆ แต่เวลาเอาเข้าจริง จิ้มฉันสองทีเสร็จ ยังไม่ทันจะรู้สึกอะไรเลย หงุดหงิดโว้ยยย!”“หูยยยยยเจ็บว่ะ” โชติกาส
โชติกาถูกปลุกด้วยเสียงหัวเราะคิกคัก เธอดึงผ้าห่มคลุมโปงแล้วจะนอนต่อเพราะง่วงมากยังไม่อยากตื่น“ไม่ต้องเลยชะพลู ตื่นได้แล้ว ไม่งั้นจะเข้าเรียนสาย แกคงไม่อยากขาดเรียนคาบอาจารย์สุดหล่อหรอกใช่มั้ย”“สุดหล่อของแกน่ะสิแนน ฉันเฉย ๆ แต่ทำไมแกตื่นเช้าขนาดนี้อะ เพิ่งจะเจ็ดโมง”นรียาเบ้ปากหัวเราะ “โก้ส่งข้อความมาหาฉันแต่เช้าเลย บอกว่าเมื่อคืนมีความสุขมาก อยากชวนฉันไปเดทอีก”คราวนี้โชติกาหัวเราะบ้าง แล้วลุกไปอาบน้ำแต่ก็ไม่วายบ่น “ขี้เกียจไปเรียนอะ”“งั้นจะโดดมั้ย” นรียาหาแนวร่วมเพราะขี้เกียจเหมือนกัน“ไม่อะ เอาไว้วันอื่นดีกว่า”“ก็แค่นั้น งั้นแกก็รีบลุกไปอาบน้ำแต่งตัวได้แล้ว”**********โชติกาคิดว่าตัวเองโชคดีที่วันนี้ตัดสินใจไม่โดดเรียนเพราะอาจารย์มีควิซแบบไม่ได้บอกล่วงหน้า พอหมดคาบสุดท้ายเธอก็คิดจะกลับเลยเพราะวันนี้หนักทุกวิชาแม้จะเรียนแค่ครึ่งเช้า พอเดินออกมาถึงหน้าตึกก็ได้ยินเสียงทัก“จะกลับแล้วเหรอครับชะพลู”โชติกาหันไปมอง เห็นเป็นหนุ่มต่างคณะ เธอไม่รู้จักเขา แต่ก็ไม่ได้สนใจว่าเขารู้จักเธอได้อย่างไร คงเหมือนกับผู้ชายคนอื่นที่เข้าหาเธอ แล้วดูสายตาที่มองมา ไม่ได้จ้องที่หน้า แต่จ้องอยู่ที่หน้าอ
คาร์ลนั่งอยู่ริมเตียง มองรอยยับย่นของที่นอนจากการร่วมรักกับโชติกา จากนั้นก็มองหมายเลขโทรศัพท์ในมือถือ ยังไม่เข้าใจตัวเองเลยว่าทำไมต้องสั่งให้เธอโทรหาหลังกลับจากไปเที่ยว เขากับเธอเริ่มจากความรักสนุกไม่ผูกพัน ยอมรับว่ามันง่ายและเขาก็ชอบ ใครจะปฏิเสธความสัมพันธ์แบบนี้ได้กันล่ะ เพราะส่วนใหญ่จะเจอแต่พวกเกาะหนึบไม่ยอมจบ ทำให้เขาขยาด ผิดกับโชติกาที่ไม่ส่อแววคิดสานสัมพันธ์ใด ๆ กับเขาต่อเลย หรือเป็นเพราะเธอยังสาวยังต้องการหาความสนุกให้กับชีวิต หรือเป็นเพราะเขาอายุห่างกับเธอมากเกินไป แต่ไม่ว่าด้วยเหตุผลอันใด การที่เขาได้เอ่ยปากออกไปแบบนั้นแล้ว หมายความว่าเขาเริ่มจะคิดจริงจังหาเรื่องใส่ตัวแท้ ๆ! เขาควรปล่อยเธอไปแต่กลับทำตรงกันข้ามคาร์ลมองไปรอบห้องนอนที่ยังเหลือกุหลาบกับลูกโป่งที่หญิงสาวนำกลับไปไม่หมด เขาทำตัวอบอุ่นและโรแมนติกกับเธอและเธอชอบมัน ยิ่งตอกย้ำว่านี่คือการออกเดทกันอย่างแท้จริง ผิดกับทุกครั้งที่เป็นเพียงการสนุกกันแล้วจบ ไม่คิดเลยว่าเขากับเธอจะเดินมากันถึงจุดนี้ได้ และไม่ใช่เธอแต่เป็นเขาที่ไม่ยอมหยุด เป็นเพราะอะไรกัน ทำไมเขาถึงไม่เคยรู้สึกพอในตัวเธอเลย ยิ่งได้แล้วก็ยิ่งอ
ชายหนุ่มหญิงสาวนั่งอยู่ด้วยกันที่โซฟาแสนสบายหลังจากอาบน้ำแต่งตัวใหม่และรับประทานอาหารที่ถูกทิ้งไว้ตอนหัวค่ำเรียบร้อยแล้ว ก็รู้สึกหมดแรงเกินกว่าจะทำอะไรทั้งสิ้น ตอนนี้ทั้งคู่แค่จิบไวน์กับกินช็อกโกแลตและพูดคุยกันเรื่อยเปื่อย“คุณสปอยล์ฉันมากเกินไปแล้วค่ะ”“วันนี้วันวาเลนไทน์ ฉันก็ต้องเอาใจเธอสิ”“ก่อนหน้าที่จะเจอกับคุณฉันเกือบจะนอนกับคนอื่นไปแล้ว”“ฉันดีใจที่เธอเลือกนอนกับฉันแทน”“มันเหลือเชื่อมากเลยนะคะ คุณกับฉันไม่มีความเป็นไปได้เลยที่จะได้เจอกัน ตอนเสิร์ชหารูปหนุ่มหล่อแล้วเห็นรูปคุณ ฉันแค่คุยเล่น ๆ กับแนน ไม่คิดหวังหรอกว่าจะได้เจอกับคุณ”“ฉันมีความสุขมากที่ได้เป็นคนแรกของเธอ”โชติกาถอนหายใจ“แต่คุณทำให้ฉันตั้งมาตรฐานสูงเกินไปแล้วสิคะ”“อย่างนี้ก็ดี เพราะฉันอยากให้เธอนึกถึงฉันเวลาที่เจอพวกอ่อนหัดที่จ้องจะเอาเธอ”“เพื่ออะไรคะ”ในเมื่อเขากับเธอย่างไรก็ต้องจบกันอยู่ดี และคืนนี้แม้ได้พูด แต่เป็นที่เข้าใจว
ผิวเนื้อยับย่นให้ความรู้สึกเย็นที่ลิ้นผิดกับแท่งเอ็นใหญ่อย่างสิ้นเชิงที่ให้ความรู้สึกร้อนแทบลวก โชติกาแลบลิ้นปาดเลียตั้งแต่โคนขึ้นมาจรดปลาย เลียวนตรงส่วนหัวบานที่น้ำสีใสไหลซึมออกมา เมื่อผสมกับช็อกโกแลตแล้วเป็นรสชาติที่ยอดเยี่ยมมาก จากนั้นก็อมทั้งหมดเข้าปาก ดูดกลืนอย่างเอร็ดอร่อย เมื่อคลายออกก็รู้สึกว่าท่อนเนื้อร้อนจะโป่งพองกว่าเดิมจนสามารถเห็นเส้นเลือดสีน้ำเงินที่นูนออกมา“ที่จริงคุณต้องเป็นคนทำไม่ใช่เหรอคะ” โชติกาแกล้งเตือนทันใดนั้นชายหนุ่มก็คว้าแขนดึงให้หญิงสาวขึ้นมานั่งคร่อมหน้าตัวเอง โพรงรักจ่อตรงกับปาก แล้วเขาก็ใช้ลิ้นตวัดเลียกลีบเนื้อซุกซอนชอนไชพลิกพลิ้วไปถ้วนถั่วทุกตารางนิ้วของหญิงสาวโดยปราศจากความอ่อนโยน ทว่าเต็มไปด้วยความกระหายดุดัน“โอ้วววว ซี้ดดดดดสสสสสส์” โชติกาเสียวจนขาสั่นตัวสั่น แอ่นตัวแหงนเงยใบหน้าไปด้านหลังและครวญครางไม่หยุด ใช้มือผลักศีรษะชายหนุ่มให้หยุดแต่เขากลับยิ่งดูดติ่งสวาทอย่างแรง“พะพอแล้วค่ะ มะมะไม่ไหวแล้ว อ๊ายยยยยย”ความร้อนจากกลางกายพวยพุ่งขึ้นมาถึงขีดสุดจนโชติกาแทบจะทนไม่ไหว ไม่สามาร
ในที่สุดก็ถึงวันวาเลนไทน์ โชติกาบรรจงแต่งตัวเป็นพิเศษ ทั้งยังลองซื้อแป้งฝุ่นกลิ่นคาราเมลมาลองใช้ด้วย ความพิเศษคือเป็นแป้งที่กินได้ไม่มีอันตราย เธอตั้งใจทาแป้งนี้บาง ๆ ไปทั่วทั้งตัว ทำให้ตัวเธอมีกลิ่นหอมหวานน่าทานเหมือนขนมเมื่อไปถึงบ้านชายหนุ่มเขาก็ออกมาต้อนรับหน้าบ้านด้วยตัวเอง เธอจอดรถเดินตามเขาเข้าไปในบ้าน ยังไม่ทันจะได้เข้าไปข้างในก็ถูกดันตัวชิดกำแพงและกักไว้ในวงแขนแกร่ง“ฉันบอกได้รึยังว่าคืนนี้เธอสวยมาก” คาร์ลโน้มหน้าลงมาจ้องตาหญิงสาว“บอกแล้วค่ะ แต่ฉันชอบได้ยินคุณชมบ่อย ๆ”คาร์ลเหมือนจะขยับเข้ามาใกล้ชิดยิ่งขึ้น เมื่อริมฝีปากของทั้งคู่ใกล้จะแตะกันเขาก็ผละออก เพราะคิดว่าหากจูบเธอตอนนี้คงจะอดใจไม่ไหวแล้วเดี๋ยวจะเลยเถิดไปกันใหญ่ เขายังไม่อยากให้ความสวยของเธอเสียหายไปอย่างรวดเร็ว แต่กลิ่นของเธอวันนี้ช่างหอมหวานยั่วเยินเหลือเกิน“ทำตัวตามสบายนะ”คาร์ลเดินนำหญิงสาวเข้าไปด้านในจนกระทั่งมาถึงห้องครัว กลิ่นหอมของอาหารลอยเตะจมูก โชติกามองสำรวจโดยรอบขณะนั่งลง ซึ่งเธอมักจะเป็นแบบนี้เสมอเวลาไปบ้านคนอื่น เหมือนอย่า
เวลาประมาณเที่ยงคืนโชติกาได้รับโทรศัพท์จากยายอีกครั้ง ดูเหมือนท่านเพิ่งจะคิดอะไรได้ และกลายเป็นว่าท่านไม่ได้ดูสุขุมและชิลล์เหมือนที่แสดงออกก่อนหน้า“นี่ชะพลูหนูคิดว่าพ่อคาร์ลเขาจะยอมจ่ายเงินมากขนาดนั้นกับแค่สูตรเค้กบ้าน ๆ ของยายมั้ย” ครั้งนี้เสียงยายเป็นกังวล“หนูว่าถ้าเขาไม่พร้อมจ่ายเขาคงจะไม่พูดออกมาหรอกค่ะ หนูแค่ห่วงเรื่องเดียว ว่าเขาจะไม่ให้ยายใช้สูตรนี้ทำเค้กอีก”“โธ่ยัยหลานบ๊องเอ๊ย! ทำไมยายจะทำไม่ได้เล่า นี่สูตรยายนะ แต่แค่ยายคงจะไม่สามารถทำขายได้ แต่ยายไม่มีปัญหากับเรื่องนี้หรอก ยายขี้เกียจตื่นขึ้นมาอุ่นเตาอบจะแย่แล้ว ทีนี้ยายว่าจะเอาเวลาไปขยายแปลงผักสวนครัวของยายให้มากขึ้น ยายแค่กังวลว่าเขาจะคิดว่ายายเรียกร้องมากเกินไปแล้วจะเปิดก้นหนีน่ะสิ เหมือนเขาจ่ายเงินให้กับช็อกโกแลตตัวเอง เฮ่อ…ไม่รู้ว่าพวกลูกน้องเขาห่วยขนาดไหนที่ทำเค้กโดยใช้ช็อกโกแลตตัวเองออกมาไม่ได้”“นั่นสิคะยาย ฮ่า ๆ ๆ” โชติกาหัวเราะเห็นด้วย“นี่ยายอยากรู้จังว่าเขาจะจ่ายค่าสูตรเค้กคาราเมลของยายเท่าไหร่”&ldqu
“ฉันคิดว่าคุณยังไม่พอใจสูตรเค้กที่กำลังจะออกใหม่ของคุณใช่มั้ยคะ”“ใช่” เขาชักอยากจะรู้แล้วสิว่าเธอจะทำอะไร“รอฉันแป๊บนะคะ”โชติกาเดินไปหยิบของที่เคาน์เตอร์ครัวออกมา คาร์ลพอเห็นสิ่งที่วางตรงหน้าสีหน้าก็เปลี่ยนไปทันที“ฉันรู้ค่ะว่าคุณเอียน แต่ก่อนที่คุณจะปฏิเสธ ได้โปรดลองนี่ก่อนค่ะ เผื่อคุณจะมีไอเดียไปปรับใช้” โชติการีบเบรกพร้อมคะยั้นคะยอให้เขาลองชิมเค้กช็อกโกแลตที่เธอตั้งใจทำเพื่อเขามาก“เธอทำเองเหรอ” คาร์ลถามด้วยความประหลาดใจ“ค่ะ”“เธอทำให้ฉันเหรอ”“ก็ใช่สิคะ”“ฉันคิดไม่ถึงเลยว่าเธอจะทำเค้กเป็นด้วย”“ฉันจะถือว่าเป็นคำชมนะคะ แต่คุณลองชิมก่อนเถอะค่ะแล้วค่อยชมฉันต่อ” โชติกายิ้มอย่างมั่นใจเธอตัดเค้กเป็นชิ้นแบ่งใส่จานวางตรงหน้าชายหนุ่ม เขาหยิบส้อมมาตัดเป็นชิ้นพอดีคำแล้วตักเข้าปาก วินาทีแรกที่รับรสสัมผัสถึงกับทำตาโต“นี่มัน…ใช่ อร่อยมาก” คาร์ลทั้งทึ่งและประทับใจในฝีมื
คาร์ลทำตามอย่างที่ว่าไว้ เขายุ่งมากตลอดทั้งสัปดาห์ก็จริง แต่ยังหาเวลาสำหรับหญิงสาว เช่นวีดีโอคอลหาตอนพักเที่ยง ซึ่งทั้งสองคนจะได้กินข้าวไปคุยกันไปด้วย แต่ส่วนใหญ่จะเป็นการโทรหาตอนดึกซะมากกว่าโชติกาไม่เคยคุยกับใครได้นานขนาดนี้โดยที่คนนั้นไม่หวังเรื่องอย่างว่ามาก่อน แต่สำหรับคาร์ล เขาได้เธอแล้ว แต่โทรหาเธอทุกคืนเพื่อที่จะแค่คุยกันจริง ๆ น่าแปลกใจมากที่เธอสามารถคุยกับเขาอย่างสบาย ๆ ได้หลายเรื่อง หรือแม้กระทั่งเรื่องที่เธอไม่กล้าบอกใครมาก่อน เขาสามารถทำให้เธอพูดออกมาได้และรับฟังได้เป็นอย่างดีอย่างเช่น“พ่อแม่เธอเป็นศิลปินเหรอ”“ค่ะ แต่สำหรับแม่น่าจะได้รับอิทธิพลมาจากพ่อมากกว่าเพราะก่อนหน้าแม่อยากเป็นครู เจอกับพ่อตอนทำงานเป็นพนักงานเสิร์ฟร้านกาแฟ พ่อเห็นแม่ก็เลยขอให้มาเป็นแบบวาดรูป หลังจากนั้นพวกท่านก็คบกัน แม่ตามไปอยู่กับพ่อ แล้วอีกไม่กี่เดือนก็มีฉันออกมา แม่บอกว่าไม่เคยรู้สึกกับใครเหมือนที่รู้สึกกับพ่อ ส่วนพ่อบอกว่าแม่คือลมหายใจ ส่วนงานศิลปะคือความหลงใหล”“เธอมีศิลปะอยู่ในสายเลือด”
โชติกาจัดการสวมเครื่องป้องกันให้ คาร์ลจึงไม่รั้งรอสอดแก่นกายโป่งแข็งจนแทบแตกเข้าสู่กายสาวทันที“อ๊างงงงงง” โชติกาจิกมือลงที่สะโพกหนั่นแน่นด้วยความเสียวฉับพลันความรู้สึกในกายสาวเหมือนกับว่ารูรักนี้ถูกออกแบบมาเพื่อเขา จังหวะการตอดรัดเป็นจังหวะถี่ ๆ ทุกครั้งที่เขากระแทกใส่บ่งบอกว่าเขาโจมตีได้ถูกจุด และยิ่งทำให้น้ำหวานซึมออกมาจนรูรักเปียกชุ่ม เมื่อกระแทกกายใส่ลงไปจึงทำให้เสียงเนื้อกระทบกันดังเร่าร้อนกว่าเดิม จากพั่บ ๆ ก็สอดแทรกด้วยเสียงแจ๊ะ ๆ ของน้ำหวานที่ออกมาหล่อหลื่นรูสวาท“อา…ดีมาก ชะพลูเธอแน่นมาก”คาร์ลสาวเอวแล้วกระแทกใส่ร่างสาวไม่ยั้ง ดำลึกเข้าสู่โพรงสวาทร้อนอย่างกระหาย จากนั้นก็พลิกตัวกลับเป็นฝ่ายนอนลงแล้วให้หญิงสาวขึ้นคร่อมโชติกาบดเบียดสะโพกขยับควบขี่แท่งเอ็นร้อนที่เสียบอยู่ในร่างด้วยความเร็วและแรงทั้งหมดที่มี เมื่อใกล้จะถึงเส้นชัยเธอก็โน้มตัวลงแนบชิดร่างแกร่ง ขบฟันกับไหล่ชายหนุ่มเพื่อสะกดกลั้นเสียงกรีดร้องที่มาพร้อมกับความสุขสมที่ระเบิดใส่แท่งเอ็นร้อน คาร์ลจับยึดเอวบางแทงแก่นกายสวนขึ้นมาอีกสองครั้งแล้วก็ถึงจุดส
สองสาวเพื่อนซี้เดินเข้ามาในอาคารบริษัทลอเรลี่ช็อกโกแลต“ชะพลูแบบนี้ขาดแค่อุมปาลุมป้ามาออกมาเต้นแล้วก็ร้องเพลงเท่านั้นแหละ” นรียากระซิบกระซาบเมื่อเห็นน้ำพุช็อกโกแลตขนาดใหญ่หน้าล็อบบี้ เพราะมันเหมือนกับฉากในหนังเรื่องโรงงานช็อกโกแลต โชติกาขำ เห็นด้วยกับความคิดเพื่อนทั้งสองเดินไปติดต่อที่เคาน์เตอร์ประชาสัมพันธ์ และได้รับอนุญาตให้ขึ้นไปหาซีโอได้เลยเพราะข้างบนแจ้งไว้ล่วงหน้าแล้ว“นี่ไงมากันแล้ว” บุรินทร์เอ่ยเมื่อเห็นสองสาว“ค่ะ ตัวเป็น ๆ เลย” นรียายิ้มกว้างให้ชายหนุ่มแบบดีใจจนออกนอกหน้า โชติกาหมั่นไส้นิด ๆ กรอกตาใส่เพื่อน พอหันหน้ากลับมาก็เห็นหนุ่มคนพี่กำลังยิ้มมุมปาก“ขอบคุณสำหรับการบริจาคนะคะ” เธอพยายามรักษาความเป็นทางการไว้“พวกเราเต็มใจเป็นอย่างยิ่ง” บุรินทร์บอกแล้วเข้ามาโอบเอวนรียา ทั้งคู่มองสบตารู้กันแล้วเดินออกไปจากห้องพร้อมกันเมื่อเหลือเพียงสองคนในห้องโชติการู้สึกว่าบรรยากาศค่อนข้างกดดันแปลก ๆ โดยเฉพาะตอนที่ถูกชายหนุ่มมองนิ่ง ๆ โดยไม่เอ่ยอะไร ยิ่งทำให้เธอประหม่า&