บทที่ 14

14

น้ำเสียง แววตาธรรม์บดีน่ากลัวมาก กุลธิรัตน์ขนลุกซู่ หัวใจเต้นแรง เขาเข้าใจผิด เป็นความเข้าใจผิดที่ไม่ให้หล่อนอธิบาย ม่านตาสาวขยายกว้าง เมื่อเห็นเขาล้วงหยิบกล่องขนาดเล็กออกจากกระเป๋า หล่อนไม่ใช่สาววัยใสไร้เดียงสา ถึงไม่รู้ว่า ของชิ้นนั้นคืออะไร

“อื้อ...อื้อ” ธรรม์บดีเตรียมพร้อมเสร็จสรรพ ช่วงแรกของความสัมพันธ์ทางกาย ขอมีเครื่องป้องกันก่อน เพราะเขาไม่มั่นใจว่า หล่อนสะอาดมากน้อยแค่ไหน ยิ่งผ่านผู้ชายมาไม่รู้กี่คน ก็ต้องระวังตัว ให้มั่นใจว่า กุลธิรัตน์สะอาดสำหรับเขาคนเดียว ธรรม์บดีจึงเริ่มผลิตทายาทแบบจริงจัง

ชายหนุ่มกำลังโกรธแนบหน้าลงบนอกขาว ความรู้สึกแรกหลังจากจมูกสัมผัสกับผิวเนื้อหล่อนคือ ตัวกุลธิรัตน์หอมมาก ความหอมจากเนื้อแท้ ไม่มีปรุงแต่งด้วยน้ำหอม เป็นความหอมจรุงใจมาก คล้ายกับว่าเขาเดินหลงไปในทุ่งดอกไม้ หอมจนไม่อยากดึงจมูกออกห่างผิวเนื้อสาว ปรารถนาซุกไซ้สูดดมกลิ่นเร้าใจ เร้าอารมณ์ไปทั่วตัวหล่อน

ไม่ได้สิ...หลงใหลไม่ได้

ธรรม์บดีดึงสติที่กำลังไหลบ่าออกจากจิตใจให้กลับคืนมา เลื่อนปากครอบงับยอดถันสีหวาน ที่เขาไม่ทะนุถนอมสักนิดเดียว ดูดแรงๆ เม้มหนักๆ มอบความเจ็บให้กุลธิรัตน์มากกว่าความเสีย