LOGINShare
ตอนที่27
Last Updated:
2025-02-21 01:08:59
Related chapters
อุ้มรัก ตอนที่1
ร่างเล็กบอบบางในชุดสีเหลืองอ่อนที่ชุ่มโชกไปด้วยโลหิตสีแดงฉานอาบย้อมจนชุดนั้นกลายเป็นสีแดงบ่าบอบบางที่มีธนูดอกหนึ่งปักคาอยู่เป็นสาเหตุของเลือดที่หลั่งไหลออกมามากมาย แม้จะกำลังเจ็บปวดจากบาดแผลเป็นอย่างมากแต่ร่างบางนั้นก็ยังคงกัดฟันทนข่มกลั้นความเจ็บปวดสาวเท้าบอบบางที่ไร้รองเท้าย่ำเท้าเปล่าเปลือยไปให้ไกลที่สุด ดวงตาฉ่ำน้ำก้มลงมองเด็กน้อยในอ้อมแขนวัยหนึ่งขวบที่หลับตาพริ้มด้วยฤทธิ์ของยานอนหลับชนิดอ่อนอย่างยากจะอธิบายความรู้สึก ในขณะที่ฝีเท้านั้นเริ่มหนักอึ้งขึ้นเรื่อยๆ ค่อยๆ ก้าวช้าลงช้าลงแล้วทรุดตัวลงในที่สุดเพราะแผลบนบ่าบอบบางนั้นตอนนี้กลายเป็นสีม่วงอมดำ ลูกธนูนี้อาบยาพิษ นางคงมีชีวิตอยู่อีกไม่นานก้มลงฝังจมูกโด่งสวยลงบนหน้าผากเล็ก และแก้มทั้งสองข้างอย่างแสนรัก แม่คนนี้ไร้วาสนาคงไม่สามารถอยู่อุ้มชูเจ้าได้อีกแล้วลูกรัก พลันน้ำตาไหลลงอาบแก้ม ได้ยินเสียงสวบสาบจึงกัดฟันทนพาร่างกายที่บอบช้ำหนักหลบไปหลังโขดหินริมลำธารในป่าที่นางหลบหนีเข้ามา สายตาที่พร่ามัวลงเรื่อยๆ เห็นเพียงสตรีแต่งกายด้วยชุดขาวที่ตะเกียกตะกายขึ้นจากน้ำแล้วมานอนแผ่หลาอยู่บนฝั่งอย่างสิ้นเรี่ยวแรง จึงกัดฟันทนส่งเสียงเรียกขึ้นไม่ย
Last Updated : 2025-02-10อุ้มรัก ตอนที่2
ลี่เซียนที่พาร่างกายผอมแห้งของตนเดินมาจนเจอเพิงเล็กๆ ที่ดูเก่าแต่ยังพอให้ได้หลบแดดหลบฝน คงจะเป็นเพิงพักของชาวบ้านที่เข้ามาหาของป่า กอดกระชับร่างเล็กของเด็กน้อยที่เหมือนว่าจะรู้สึกตื่นขึ้นมาแล้วเข้าไปนั่งยังเพิงพักนั้น ใช้มือผ่ายผอมสกปรกข้างหนึ่งหักกิ่งไม้ใบหญ้ามาสุมกองไว้แล้ววางร่างเล็กลง ทันทีที่เด็กน้อยหน้าตาน่ารักน่าเอ็นดูเห็นนางตาคู่โตคู่นั้นพลันคลอไปด้วยหยาดน้ำตาแบะปากร้องไห้จ้าแง้ แง้ แง้ลี่เซียนที่กำลังจะเอื้อมมือไปหาร่างน้อยเพื่อปลุกปลอบพลันชะงักเมื่อเห็นมือที่กระดำกระด่างสกปรก รีบยกมือคู่นั้นขึ้นเช็ดกับชุดที่สวมซึ่งตอนแรกนั้นเป็นสีขาวแต่ตอนนี้มองแทบไม่เห็นสีเดิม ดูๆ ไปนางก็เหมือนขอทานจริงๆ นั่นแหละ"โอ๋เอ๋ โอ๋เอ๋ เด็กดีไม่ร้องนะคะ" ยกมือขึ้นลูบหลังลูบไหล่เด็กน้อยเอ่ยปลอบเสียงอ่อนเสียงหวานจนร่างเล็กคลายสะอื้น แหงนเงยใบหน้าเปื้อนน้ำตาขึ้นมองนาง"หม่ำ หม่ำ" "โอ๋ โอ๋ หิวหรือลูก ทำยังไงดีล่ะ" ใบหน้ากระดำกระด่างนั้นหันซ้ายหันขวาไม่รู้จะทำอย่างไรดี คงต้องลองหาอะไรแถวๆ ให้เด็กน้อยคนนี้กินก่อนไม่อย่างนั้นคงร้องไห้งอแงไม่หยุดแน่ เมื่อภพก่อนนางเป็นเพียงเด็กกำพร้าที่อาศัยอยู่ในสถานเ
Last Updated : 2025-02-10อุ้มรัก ตอนที่3
ลี่เซียนที่เปลี่ยนเสื้อผ้าชุดใหม่ให้เจ้าตัวเล็กเพราะอากาศตอนนี้ช่างหนาวนักใช้ผ้าชุดเก่ามาปูรองให้เด็กน้อยนั้นนอนไปก่อนกล่อมเด็กน้อยจนหลับใหล นางนั่งมองใบหน้าจิ้มลิ้มนั้นอย่างเอ็นดูนัก บิดามารดาของเด็กคนนี้คงหน้าตาดีมาก นางเห็นใบหน้าซีดขาวของสตรีคนนั้นถึงจะมีคราบเลือดและดินสกปรกแต่เค้าหน้านั้นงดงามมาก ใครกันช่างใจร้ายใจดำตามสังหารสตรีอ่อนแอและเด็กตัวแค่นิดเดียวได้ลงคอ "ไม่เป็นไรนะ ต่อไปมารดาผู้นี้จะปกป้องเจ้าเอง เสี่ยวซี แม่ขอตั้งชื่อให้เจ้าว่าเสี่ยวซีแล้วกัน ต่อแต่นี้ไปเจ้าคือ หลานเสี่ยวซี ของแม่" กล่าวกับร่างเล็กที่หลับสนิทอย่างรักใคร่ แล้วผละออกมาก่อกองไฟเล็กๆ เพื่อให้ความอบอุ่นและกันอันตรายจากสัตว์ ดีที่นางยังพอมีความสามารถเล็กๆ น้อยๆ กับการก่อไฟในยุคนี้ไม่อย่างนั้นคงจะลำบากไม่น้อย หันไปมองเสี่ยวซีที่ยังคงหลับสนิทนางคงต้องจัดการตัวเองเสียหน่อยหากเข้าไปในเมืองในสภาพเช่นนี้คงจะโดนคิดว่าเป็นขอทานอีกแน่จะทำอะไรก็คงจะไม่สะดวก ตอนนี้นางมีเด็กน้อยพ่วงมาด้วยหากจะมัวแต่อาลัยอาวรณ์ชีวิตเก่าที่จากมาคงจะไม่สามารถดูแลเด็กคนนี้ให้อยู่รอดได้ นางจะต้องทิ้งชีวิตในอดีตไปเสียแล้วเริ่มต้นเป็นหลานลี่
Last Updated : 2025-02-10อุ้มรัก ตอนที่4
ลี่เซียนที่อุ้มเสี่ยวซีน้อยเดินมาจนเจอถนนเส้นหนึ่งที่มีร่องรอยของรถม้าวิ่งผ่านจึงเดินเรียบไปตามทางเรื่อยๆ หากเจอชาวบ้านที่ผ่านมาจะได้ไถ่ถาม เดินไปเพียงไม่นานก็มีคนผ่านมาจริงๆ เป็นชายหญิงวัยกลางคนคู่หนึ่งที่ใช้วัวเทียมเกวียนบรรทุกผักและของป่าผ่านมา นางจึงได้เรียกเอาไว้ เมื่อเห็นทั้งสองหยุดเกวียนจึงกล่าวขึ้น"ขออภัยเจ้าค่ะ ท่านลุงท่านป้า" สองสามีภรรยาเมื่อเห็นว่ามีสตรีที่อุ้มเด็กน้อยมายืนเรียกอยู่ข้างทางจึงหยุดเกวียนพร้อมไถ่ถาม"มีอะไรหรือนังหนู แล้วนี่มาจากไหนกันรึ" หญิงผู้เป็นภรรยาเอ่ยถามขึ้นลี่เซียนที่เห็นว่าข้างหลังยังพอมีที่ว่างพอให้นางและบุตรอาศัยไปได้จึงเอ่ยบอกด้วยใบหน้าเศร้าหมองน้ำตานองหน้า หากจะให้เดินต่อไปเห็นทีว่าจะไม่ไหวนี่ก็ใกล้จะเที่ยงแล้ว หิวก็หิวร้อนก็ร้อน คงต้องสวมวิญญาณสตรีอ่อนแอบอบบางเสียแล้ว"ข้าและบุตรเดินทางมาจากต่างเมืองเจ้าค่ะ ด้วยสามีข้านั้นมีอาชีพค้าขายแต่ถูกโจรปล้นและโดนฆ่าตาย ตัวข้าและบุตรีไม่เป็นที่ต้องการของบ้านสามีจึงโดนขับไล่ออกจากจวน เพราะไม่มีหลายชายไว้สืบสกุลจึงร่อนเร่มาจนถึงที่นี่เผื่อจะมีหนทางทำกินเจ้าค่ะ อยากจะถามท่านลุงท่านป้าว่าที่นี่คือที่ใดหร
Last Updated : 2025-02-10อุ้มรัก ตอนที่5
ลี่เซียนสะดุ้งตื่นเพราะรู้สึกถึงความเหนียวหนืดบนใบหน้า พอลืมตาขึ้นดูก็เห็นใบหน้าเล็กจิ้มลิ้มนั่งน้ำลายยืดอยู่ด้านข้าง"เสี่ยวซี หิวหรือคะลูก" สิ้นเสียงหวานที่เอ่ยถาม ร่างเล็กป้อมก็ไต่ลงจากเตียงแล้วเดินเตาะแตะไปตรงประตูห้อง"แม่ หม่ำ หม่ำ" "เดินเก่งแล้วด้วยหรือคะ เก่งจริงๆ" ลี่เซียนที่เห็นเด็กน้อยลุกขึ้นเดินเอง ในตอนแรกนางนึกว่าแก่เดินยังไม่แข็งหรือเดินยังไม่ได้เสียอีก ดูท่าคงจะหิวมาก นางจึงรีบลุกขึ้นสางผมยาวยุ่งเหยิงของตนให้เข้าที่แล้วเดินไปอุ้มร่างกลมไว้ในอ้อมแขนพาเดินลงไปชั้นล่างของโรงเตี๊ยม สั่งอาหารสองสามอย่างแล้วมารอยังห้องพัก สั่งมากินข้างบนคงจะสะดวกกว่าเพราะบุตรของนางยังเล็กหากจะให้กินด้านล่างกลัวจะรบกวนคนอื่น เมื่อเสี่ยวเอ้อที่ยกสำรับมาให้ปิดประตูลง ลี่เซียนถึงกับมองอาหารบนโต๊ะตาโต นี่คืออาหารที่ดีที่สุดตั้งแต่นางหลุดมาอยู่ที่นี่เลยก็ว่าได้ จึงรีบลงมือกินอย่างเอร็ดอร่อยและไม่ลืมส่งเข้าปากบุตรสาวตัวน้อยที่ดูจะชมชอบกับการกินอยู่ไม่น้อยทีเดียวเมื่อกินกันจนอิ่มจึงพากันไปอาบน้ำล้างตัวด้วยรอยยิ้มเปี่ยมสุข คงต้องลงไปซื้อเสื้อผ้าชุดใหม่สำหรับนางและบุตรเสียก่อนเพราะชุดที่สวมอยู่คื
Last Updated : 2025-02-10อุ้มรัก ตอนที่6
เช้าวันรุ่งขึ้นเมื่อจัดการธุระส่วนตัวทั้งตนเองและบุตรเรียบร้อยแล้ว ลี่เซียนจึงพาบุตรตัวน้อยมายังที่จอดรถม้าสำหรับเช่าโดยสาร เพื่อจะไปยังหมู่บ้านผิงอาน สอบถามจากคนขับรถม้า ก็มีท่านลุงคนหนึ่งที่อาศัยอยู่ที่นั่น นางจึงได้ว่าจ้างให้พานางไปยังบ้านของผู้นำหมู่บ้าน โดยใช้เวลาเดินทางเพียงสองเค่อก็ถึงหมู่บ้าน และเดินทางต่อไปยังบ้านของท่านผู้นำ เมื่อถึงจุดหมายจึงให้ท่านลุงคนขับรถม้ารอนางอยู่แถวนั้นก่อน นางต้องเข้าไปเจรจากับผู้นำหมู่บ้านเรื่องที่จะซื้อที่และคงต้องไปดูสถานที่จริง นางนั้นได้ว่าจ้างรถม้าของท่านลุงไว้ทั้งวัน เพื่อความสะดวกในการเดินทางเพราะต้องไปอีกหลายที่และขากลับจะได้ไม่ต้องลำบากหอบบุตรหาทางกลับโรงเตี๊ยม เมื่อลงจากรถม้าก็จูงมือบุตรเข้าไปยังบ้านของผู้นำหมู่บ้านที่ตั้งอยู่ด้านหน้า เห็นชายชราหนวดขาวที่ดูท่าทางใจดีกวาดลานบ้านอยู่จึงได้เดินเข้าไปสอบถาม"ขออภัยเจ้าค่ะ ท่านตา ข้ามาขอพบท่านผู้นำเจ้าค่ะ" ชายชราที่หันมามองนางพร้อมส่งยิ้มมาให้อย่างใจดี"ตานี่แหละผู้นำหมู่บ้าน แม่หนูมีธุระอะไรหรือไม่เคยเห็นหน้าค่าตามาก่อน" ลี่เซียนเมื่อรู้ว่าท่านตาใจดีผู้นี้คือผู้นำหมู่บ้านจึงทำความเคารพและบ
Last Updated : 2025-02-10อุ้มรัก ตอนที่7
"สวัสดีตอนเช้าเจ้าค่ะ ท่านลุง" ลี่เซียนที่เดินจูงมือบุตรตัวน้อยลงมาขึ้นรถม้าของท่านลุงฉีคนบังคับรถม้าที่นางนัดหมายเอาไว้เมื่อวานว่าให้มารับนางด้านล่างของโรงเตี๊ยมที่นางพักเพื่อเดินทางไปที่บ้านท่านตาเหวินผู้นำหมู่บ้านผิงอานเพื่อจะไปพบช่างที่จะมาสร้างบ้านให้นาง ลี่เซียนที่กำลังจะก้าวขึ้นรถม้าสังเกตเห็นสีหน้าของท่านลุงฉีที่ไม่ค่อยจะดีนักจึงเอ่ยถามขึ้นอย่างสงสัย"มีอันใดหรือไม่เจ้าคะ ท่านลุง" เห็นท่าทางอึกอักเกรงอกเกรงใจของคนตรงหน้าจึงเอ่ยขึ้นอีกครั้ง"หากมีอันใดท่านลุงบอกแก่ข้าได้นะเจ้าคะ อย่าได้เกรงใจ" ท่านลุงฉีที่มองนางอย่างตัดสินใจจึงเอ่ยขึ้น" เอ่อ คือ แม่นางลุงว่าจะไปส่งแม่นางที่บ้านท่านผู้เฒ่าเหวินแล้วจะกลับไปรับตอนบ่ายๆเลยได้หรือไม่ พอดีบุตรสาวลุงไม่สบายไม่มีใครพาแกไปโรงหมอ ลุงว่าจะพานางไปโรงหมอก่อนแล้วจะมารับแม่นางได้หรือไม่"ท่านลุงฉีกล่าวอย่างเกรงใจเพราะนางนั้นได้ว่าจ้างรถม้าของท่านลุงไว้ทั้งวันได้ฟังดังนั้น จึงได้ส่งยิ้มไปให้แล้วกล่าวอย่างเข้าใจ" ไปเถอะเจ้าค่ะ ท่านอย่าได้คิดมาก อย่างไรเสียข้าก็ไม่ได้ไปที่ไหนต่อ ท่านลุงไปส่งข้าแล้วค่อยมารับเมื่อท่านเสร็จธุระแล้วก็ได้เจ้าค่ะ
Last Updated : 2025-02-11อุ้มรัก ตอนที่8
ในที่สุดวันที่รอคอยก็มาถึง วันนี้เป็นวันที่บ้านของนางกับเสี่ยวซีเสร็จพร้อมจะเข้าอยู่ วันนี้นางและเสี่ยวซีจึงลุกขึ้นตั้งแต่เช้าเพื่อจะซื้อของใช้เข้าบ้านกัน โดยมีรถม้าของท่านลุงฉีที่ตอนนี้กลายเป็นรถม้าเจ้าประจำของนางไปแล้ว เมื่อซื้อของที่วันนี้เยอะเอาการเสร็จเรียบร้อย นางก็รีบเดินทางกลับบ้านเพื่อจัดของเข้าบ้านอย่างขะมักเขม้นและมีท่านป้าเนี่ยและหวั่นเอ๋อ ภรรยาและบุตรสาววัยสิบหนาวของท่านลุงฉีมาช่วย ครอบครัวของท่านลุงฉีเป็นเพื่อนบ้านครอบครัวแรกที่นางสนิทด้วย และเสี่ยวซีของนางก็ได้หวั่นเอ๋อมาเป็นเพื่อนเล่น วันนี้นางจึงตั้งใจจะทำอาหารเลี้ยงฉลองบ้านหลังใหม่ของนาง โดยเชิญครอบครัวท่านลุงฉีและท่านตาเหวินมาเป็นแขก ถึงวันนี้จะรู้สึกเหนื่อยล้าแต่ก็มีความสุขที่สุด นางและบุตรไม่ต้องเป็นคนเร่ร่อนอีกต่อไปแล้วเมื่อร่วมกันทานอาหารที่วันนี้นางทำอาหารง่ายๆ หลายอย่างเนื่องในวันพิเศษนี้ ต่างก็ได้รับคำชมจากทุกคนถึงรสชาติที่พวกเขาไม่เคยทานและดูแปลกตานัก แต่ทว่าอร่อยเป็นที่ถูกปากของทุกคน บนโต๊ะอาหารจึงเต็มไปด้วยบรรยากาศครื้นเครงและเสียงหัวเราะ เมื่อทานกันเสร็จก็นั่งคุยกันย่อยอาหารจากนั้นจึงแยกย้ายกันกลับ คืนน
Last Updated : 2025-02-11
Latest chapter
อุ้มรัก ตอนที่27
ลี่เซียนเดินตามร่างสูงออกมาด้านนอก เห็นชายชุดดำที่ตอนนี้ถูกเปิดผ้าคลุมหน้าออกนั่งคุกเข่าเอามือไพล่หลังมองมายังอ๋องสามมู่เหยียนหรงและนางด้วยสายตาแข็งกร้าว "โจวซุ่น นำแม่นางลี่เซียนไปรอที่รถม้า" หันมาสั่งคนสนิทที่เดินมารับสัมภาระจากสตรีที่เดินตามหลังพระองค์มาด้วยใบหน้างอง้ำ"พ่ะย่ะค่ะท่านอ๋อง เชิญขอรับแม่นางลี่เซียน" ลี่เซียนส่งห่อผ้าให้คนของอ๋องสาม สั่งเสร็จเจ้าตัวก็เดินไปยังกลุ่มของคนชุดดำที่ถูกคุมตัวอยู่โดยไม่หันมามองนาง"ว่าอย่างไรเหวินเชาไม่เจอกันนานเลยนะ แต่เจ้าก็ไม่พัฒนาฝีมือขึ้นเลย ยังคงไม่ได้เรื่องเหมือนเดิม ไม่คิดว่าบิดาเจ้า จะปล่อยให้คนไร้ฝีมือเช่นเจ้ามาทำการใหญ่"อ๋องสามที่ทักทายชายชุดดำที่มองพระองค์อย่างไม่พอใจความจริงชายผู้นี้ก็มีฝีมือไม่เลว แต่เป็นเพราะความอวดดี และความใจร้อนจึงทำให้แพ้ภัยตัวเอง ตลอดระยะเวลาสองปีพระองค์ตามสืบจนล่วงรู้ว่าผู้ที่อยู่เบื้องหลังชนเผ่าเหล่านี้คือเสนาบดีเฒ่า จางกงหยวน แต่ไม่มีหลักฐานที่จะเอาผิด เพราะเฒ่าเจ้าเล่ห์มีอำนาจอยู่ในมือไม่น้อย"อยากจะฆ่าก็ฆ่าไม่ต้องเสียเวลามาพูดให้มากความ"จางเหวินเชาบุตรชายลับๆ ที่เกิดจากเสนาบดีเฒ่า จางกงหยวน กับนา
อุ้มรัก ตอนที่26
"เห็นทีว่าข้าจะทำตามที่เจ้าต้องการไม่ได้" อ๋องสามกล่าวกับสตรีที่มองพระองค์อย่างไม่พอใจ"ไปเก็บของซะ เจ้าและเสี่ยวซีต้องอยู่ในความดูแลของข้า เราจะเดินทางกลับเมืองหลวงกัน" ลี่เซียนที่มองใบหน้าบุรุษสูงศักดิ์ตรงหน้าที่ไม่มีแววล้อเล่น"ไม่ หม่อมฉันไม่ไปไหนกับพระองค์ทั้งนั้น หม่อมฉันดูแลตัวเองและซีเอ๋อได้ ไม่จำเป็นต้องรบกวนคนอื่น"อ๋องสามมองสตรีตรงหน้าอย่างอดทนอดกลั้น ไม่รู้จะทำอย่างไรกับปากเล็กๆนั่นที่ขยันพ่นวาจาร้ายกาจทำร้ายจิตใจพระองค์ครั้งแล้วครั้งเล่า" ดูแลตัวเองได้อย่างนั้นหรือ แล้วเจ้าไม่คิดหรือว่าเรื่องที่เกิดขึ้นในวันนี้หากไม่ใช่ข้าแต่เป็นคนร้ายจริงๆ จะเป็นอย่างไร หากข้ามาไม่ทันเสี่ยวซีจะเป็นอย่างไร ที่สำคัญพวกมันคงไม่ปล่อยให้เจ้าและเสี่ยวซีมีชีวิตรอดหรอกนะ ไม่ห่วงตัวเองก็ห่วงลูกบ้าง ข้าไม่ปล่อยให้บุตรของสหายต้องตกอยู่ในอันตรายเพราะความดื้อรั้นของใครหรอกนะ และข้าไม่ใช่คนอื่น เจ้าอย่าได้ลืมว่าข้ากับสามีเจ้าเป็นสหายกัน"ลี่เซียนที่จ้องตาคมดุนั้นอย่างไม่เกรงกลัว หากนางไม่ใช่มารดาของเสี่ยวซี พระองค์คงจะไม่สนใจไยดีสินะ ได้ อยากจะเข้าใจอย่างนั้นก็เชิญเลย ปากก็พูดว่านางเป็นภรรยาของสหาย
อุ้มรัก ตอนที่25
"หากกลัวก็บอกมา ว่าหลักฐานอยู่ที่ใด แล้วข้าจะปล่อยเจ้าไป" เสียงทุ้มที่ดังอยู่เหนือศีรษะเล็ก แอบสูดดมกลิ่นหอมอ่อนๆ ของเส้นผมนุ่ม"เงียบซะข้าไม่ชอบเสียงร้อง" อึก อึก ลี่เซียนที่เงยหน้าขึ้นมองบุรุษที่กักนางไว้ในอ้อมแขนยิ่งมองใกล้ๆ ทำไมถึงได้ดูคุ้นนัก ร่างสูงที่เห็นว่าร่างบางนั้นเงียบไปจึงได้ผละออกเล็กน้อยก้มลงมองใบหน้างามที่เปรอะเปื้อนไปด้วยคราบน้ำตา จึงทำให้ใบหน้าทั้งสองห่างกันไม่ถึงคืบตาจ้องตาอย่างมิอาจเลี่ยง ราวมีแรงดึงดูดจากร่างเล็กทำให้ใบหน้าคมเข้มโน้มต่ำลงมา แต่ก่อนที่จะได้ทำอย่างใจปรารถนาพรึ่บ!!! "ท่าน!! คนเลว คนชั่วทำอย่างนี้กับข้าได้อย่างไรกัน" มือเล็กที่ยกขึ้นทุบอกแกร่งด้วยเรี่ยวแรงทั้งหมดที่มี แล้วน้ำตาที่อดกลั้นก็พังทลายลงมาอีกครั้งอ๋องสามมู่เหยียนหรงที่ไม่คาดคิดว่านางจะกระชากผ้าปิดหน้าออกถึงกับตกใจ ก่อนจะได้สติเมื่อคนตัวเล็กปล่อยโฮออกมาจนพระองค์ถึงกับทำอะไรไม่ถูก"เซียนเอ๋อ หยุด หยุดก่อน ฟังก่อน" มือหนาที่รวบมือเล็กที่ทุบตีพระองค์ไม่ยั้งแต่แรงคนที่กำลังโกรธกลับมีมากไม่คิดจะหยุดทั้งทุบทั้งตีทั้งข่วนจนคอแกร่งเลือดออกซิบ แต่อ๋องสามกลับมิได้สนใจกลัวแต่ว่านางจะเจ็บมือ จึง
อุ้มรัก ตอนที่24
ร่างสูงใหญ่ในชุดดำที่ปิดบังใบหน้าถึงกับสะดุดลมหายใจ หัวใจที่เย็นชาเต้นผิดจังหวะไปจังหวะหนึ่ง เมื่อสตรีผู้ที่เขาตามหามากว่าสองปีหันใบหน้างดงามมาทางตน ก่อนจะเอ่ยสั่งเสียงเรียบ ควบคุมความรู้สึกที่แปลกไปของตนเอง"เข้าไปด้านใน เดี๋ยวนี้" ชายชุดดำที่หันปลายกระบี่มาทางนางพูดขึ้น ลี่เซียนที่มองไปรอบๆ แล้วไม่เห็นทางรอดจึงหันหลังเปิดประตูเข้าไปในห้องซึ่งเป็นเรือนนอนของนาง โชคดีเหลือเกินที่ทุกคนออกไปข้างนอก ไม่อย่างนั้นนางไม่อยากจะคิดเลยจริงๆ เมื่อก้าวพ้นประตูมาจึงได้ยินเสียงปิดประตูตามหลังหันไปมองห้องด้านในที่มีชายชุดดำอีกสองคนรื้อค้นข้าวของจนกระจุยกระจาย โดยไม่ต้องบอกนางก็รู้ได้ว่าคนพวกนี้มาที่นี่ด้วยจุดประสงค์ใด เหอะ นางพยายามพาตัวเองและบุตรถอยห่างจากปัญหาและอันตรายแต่สุดท้ายกลับหนีไม่พ้น ต้องมาพัวพันกับเรื่องราวเหล่านี้อยู่ดี หรือการที่นางมาอยู่ที่นี่มาพัวพันกับทุกคนที่เกี่ยวข้องเพราะต้องการให้นางมาคลี่คลายทุกอย่าง แต่นางก็แค่คนธรรมดาคนหนึ่งจะช่วยอะไรได้ ไม่ได้มีวิชาการต่อสู้อะไรเลย หากถูกฆ่าก็ตายจริงๆ เจ็บจริงๆ ไม่ได้มีความเทพอะไรเลย "หลักฐานอยู่ที่ไหน" ลี่เซียนหลุดจากความคิดที่กำลังสับส
อุ้มรัก ตอนที่23
อ๋องสามมู่เหยียนหรงที่กลับมาถึงตำหนักหยกขาวก็เห็นว่ากำลังทหารที่ติดตามพระองค์อยู่ที่เมืองฉางอันห้าสิบนายที่ล้วนเป็นทหารฝีมือดีที่พระองค์ฝึกมาเองกับมือนั้นตั้งขบวนกันพร้อมแล้วรอเพียงแค่คำสั่งเคลื่อนขบวนจากพระองค์เท่านั้น ก็พร้อมออกเดินทาง แต่ร่างสูงสง่ากลับเดินหน้าตึงเข้าไปในตำหนักโดยไม่สนใจทหารใต้บังคับบัญชาที่มองตามวรกายสูงศักดิ์อย่างไม่เข้าใจว่านายเหนือหัวไปกินรังแตนมาจากไหน อ๋องสามเมื่อเข้ามาภายในห้องบรรทมก็เปลื้องอาภรณ์เดินตรงไปชำระล้างวรกายแข็งแกร่งที่เต็มไปด้วยมัดกล้าม มือหนาขัดถูสัมผัสและกลิ่นกายของสตรีใจร้ายที่ยังรู้สึกถึงกลิ่นหอมของนางที่ยังติดตรึงอยู่ล้างเพียงใดก็ล้างไม่ออก ก่อนจะเดินออกมาจากห้องอาบน้ำทั้งที่หยดน้ำยังเกาะพราวตามตัวคว้าเอาอาภรณ์มาสวมอย่างลวกๆ โจวเฟิงที่วิ่งกระหอบเข้ามาเมื่อทหารมารายงานว่าท่านอ๋องกลับมาแล้ว เจอโจวซุ่นที่นั่งอยู่ด้านหน้าตำหนักโดยไม่เห็นวรกายของท่านอ๋องจึงเอ่ยถามขึ้น "ท่านอ๋องเล่า""อยู่ข้างใน"โจวซุ่นที่มองสหายที่รีบร้อนเข้าไปอย่างไม่เข้าใจว่ามีเรื่องเร่งด่วนอะไรถึงได้รีบร้อนนัก"ท่านอ๋องพ่ะย่ะค่ะ""มีอะไร"เสียงขานรับของนายเหนือหัวถึงกับทำใ
อุ้มรัก ตอนที่22
แสงที่สาดส่องแยงตาทำให้ลี่เซียนรู้สึกตัวตื่น ขยับกายที่เมื่อยขบพร้อมกับอาการปวดศีรษะ กำลังจะพลิกกายเพื่อลงจากเตียงแต่กลับรู้สึกถึงความหนักที่พาดอยู่ตรงเอวบาง สติที่ยังมาไม่ครบดีในตอนแรกแทบจะวิ่งเข้าร่างนางเมื่อสัมผัสได้ว่าร่างกายนางเปลือยเปล่า ก่อนจะพลิกไปมองด้านข้างที่มีบุรุษคุ้นตานอนหลับอย่างสบายอยู่ เท้าบางจึงยันร่างหนาเต็มแรงด้วยความลืมตัว"โอ้ยยย"เสียงร้องของบุรุษที่กำลังหลับฝันดี ลืมตาอีกทีก็มานอนอยู่บนพื้นด้านล่าง เงยหน้ามองสตรีที่เป็นสาเหตุทำให้พระองค์มานอนกองอย่างหมดสภาพอยู่ตรงนี้ ร่างบางที่เอาผ้าห่มมาคลุมจนถึงคอแต่เท้าเล็กที่โผล่ออกมายังยกค้างอยู่ทำให้พระองค์มองสตรีตรงหน้าอย่างไม่อยากจะเชื่อ นางถีบพระองค์ สตรีน่าตาย นี่นางถึงกับกล้าถีบพระองค์เลยหรือเมื่อคืนก็ลงมือกับพระองค์อย่างเลือดเย็นทีนึงแล้ว พอเช้ามากลับถีบพระองค์เสียตกเตียง รู้ไปถึงไหนอายไปถึงนั่น อย่างนี้เห็นทีจะปล่อยเอาไว้ไม่ได้ คงจะต้องสั่งสอนให้หลาบจำเสียแล้ว ว่าแล้วร่างที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามก็ลุกขึ้นยืนเต็มความสูง เห็นใบหน้าสตรีที่มองมาอ้าปากค้างจ้องพระองค์แทบตาถลนจึงมองตามสายตาของนาง "เห้ย"แล้วรีบกระโดดเข้าไปตะ
อุ้มรัก ตอนที่21
เสียงหัวเราะใสกังวานของลี่เซียนดังขึ้นเมื่อเห็นใบหน้าของท่านโจวซุ่น แล้วจึงเอ่ยขึ้น"เห็นท่าทางของท่านโจวซุ่นแล้ว บุรุษที่จะมาเป็นสามีของข้าในอนาคตนั้นคงยังไม่มีกระมัง"แล้วเสียงหัวเราะของคนทั้งสามก็ดังขึ้นอีกระลอกอ๋องสามที่นั่งเงียบส่งสายตาให้คนสนิทที่ไม่มีทีท่าว่าจะมองมายังพระองค์เลย จึงใช้เท้าเหยียบลงบนหลังเท้าของคนสนิทอย่างแรง" โอ้ยยย"เสียงของโจวซุ่นที่ร้องขึ้นเสียงหลงทำให้ลี่เซียนถามขึ้นอย่างตกใจ" เป็นอะไรไปเจ้าคะท่านโจวซุ่น" "เอ่อ ยุงกัดน่ะขอรับ" เอ่ยกับสตรีตรงหน้าแล้วยิ้มแห้งๆ ส่งไปให้ก่อนจะหันไปมองยุงตัวโตที่กัดเขา เห็นสายตาที่มองมาเหมือนต้องการสื่ออะไรบางอย่าง แต่ไม่ยอมเอ่ยใครจะไปรู้กันเล่า "รินสุราให้ท่านลุงฉีหน่อยสิโจวซุ่น สุราในจอกท่านลุงหมดแล้วไม่เห็นหรืออย่างไร"เสียงทุ้มที่ดังขึ้นเบาๆ ทำให้โจวซุ่นมองผู้เป็นนายทีมองแม่นางลี่เซียนที ท่านอ๋องคงไม่คิดที่จะ... "โจ่วซุ่น" เอ่ยเรียกพร้อมถลึงตามองอย่างเอาเรื่อง" อ๋อ เอ่อ พ่ะย่ะค่ะ ดื่มๆ ท่านลุงดื่ม วันนี้ไม่เมาไม่เลิก"ลี่เซียนที่เห็นสองนายบ่าวกระซิบกระซาบกันก็มองอย่างไม่ค่อยจะไว้ใจนัก จึงเอ่ยขอตัว"นี่ก็ดึกมากแล้วถ้า
อุ้มรัก ตอนที่20
การปรากฏกายของบุรุษสูงศักดิ์ทำให้เกิดความเงียบขึ้นจนแม้แต่เข็มตกสักเล่มคงจะได้ยิน ลี่เซียนที่เห็นบุรุษตรงหน้าถึงกับยกมือขึ้นขยี้ตาตัวเองคิดว่านางจะเมาสุราของท่านลุงฉีจนตาฝาดมองเห็นบุรุษที่ทำให้นางนอนไม่ค่อยจะหลับทั้งคืนมาอยู่ตรงหน้า แต่เสียงดุๆ ที่ดังขึ้นกับเสียงคุกเข่าของทุกคนที่ค้อมลงทำให้รู้ว่านางไม่ได้ตาฝาด"เปิ่นหวางแค่มาทำตามสัญญาที่ให้ไว้กับซีเอ๋อว่าจะมาร่วมยินดี ก่อนจะออกเดินทาง เจ้าอย่าได้เข้าใจผิดว่าเปิ่นหวางมายุ่งวุ่นวาย"พูดกับสตรีตรงหน้าที่มองพระองค์หน้านิ่วคิ้วขมวดอย่างเย็นชา ไม่ต้องแสดงอาการรังเกียจพระองค์ออกหน้าออกตาขนาดนั้นก็ได้ ทรงรู้อยู่แล้วว่าไม่อยากต้อนรับ ก่อนจะบอกให้ทุกคนทำตัวตามสบาย โดยไม่คิดจะหันไปมองสตรีที่ทำให้พระองค์ใจเต้นแรงตั้งแต่เห็นใบหน้างามนั้นแดงก่ำ ตาหวานเยิ้มเย้ายวนคงเป็นเพราะฤทธิ์สุราที่วางเรียงรายอยู่กระมัง ท่านลุงฉีและทุกคนเมื่อหายตกตะลึงเห็นว่าบุรุษสูงศักดิ์ที่พวกตนเทิดทูนและชื่นชมมายืนอยู่ตรงหน้าก็ปลาบปลื้มนักและพระองค์ก็มิได้ถือตนว่าสูงศักดิ์แต่กลับให้ความเป็นกันเองจึงได้คลายอาการเกร็งลงรีบกุลีกุจอเชื้อเชิญพระองค์แทบจะอุ้มเลยก็ว่าได้ ส่วนเสี่
อุ้มรัก ตอนที่19
ลี่เซียนที่นำของทุกอย่างที่เก็บเอาไว้อย่างดีไม่ว่าจะเป็นหยกพกสีแดงเลือด เครื่องประดับที่อยู่ในกล่องไม้ราคาแพงลวดลายบนกล่องใบนี้ล้วนฝังด้วยทองคำและอัญมณี นางคิดว่าราคากล่องคงจะแพงพอๆ กับราคาเครื่องประดับด้านในกระมัง เครื่องประดับที่ว่าคือเครื่องประดับที่ทำจากทองคำและอัญมณีเข้าชุดกันไม่ว่าจะเป็นปิ่นปักผม สร้อยคอ กำไล แหวนล้วนลวดลายเดียวกัน เอ่อ และแหวนหยกอีกวงที่นางขอยืมไปจำนำไว้แต่ตอนนี้ก็ไถ่ถอนมาคืนแล้ว ก็ตอนที่ก่อตั้งร้านต้องใช้เงินจำนวนมาก จึงต้องขอหยิบยืมก่อน บนเครื่องประดับทุกชิ้นล้วนมีอักษรคำว่า"อัน" สลักอยู่คงจะเป็นแซ่ของเจ้าของและผ้าเช็ดหน้าสีขาวที่ตอนนี้กลายเป็นสีหม่นเพราะเก็บไว้นาน แต่ตัวอักษรที่ปักตรงมุมผ้ายังคงชัดเจน ฉางชุน นางได้เข้าไปพัวพันกับเรื่องคอขาดบาดตายอย่างไม่ต้องสงสัย นั่งมองสิ่งของเหล่านี้อยู่เป็นชั่วยามแล้ว ก็ไม่เห็นว่าจะมีหลักฐานอะไรซ่อนอยู่จะเอาออกไปถามใครก็ไม่ได้ จึงตัดสินใจเก็บซ่อนทุกอย่างไว้ตามเดิม พรุ่งนี้จะเป็นวันคล้ายวันเกิดของเสี่ยวซีที่นางตั้งขึ้นเอง เพราะนางเจอเสี่ยวซีในวันนี้เมื่อสองปีก่อน จึงได้ให้วันนี้เป็นวันเกิดของเสี่ยวซีและนางจะได้ทำบุญให้มารด
