Share

บงการตัวเอง

last update Last Updated: 2025-01-26 22:56:25

บงการตัวเอง ง่ายดายเหรินเหมยรู้ดีไม่มีทางพลาด

“ต่อไปจะเดินจะนั่งต้องระวังบ้างนะท้องจะเริ่มโตขึ้นอย่างรวดเร็วตอนนี้แหละแบกน้ำหนักของจริง และที่สำคัญลูกแฝดเธอจะต้องแบกถึงสองเท่าทีเดียว ไหวไหม”

เหรินเหมยยิ้ม

“ชินแล้ว ทำไมจะไม่ไหวฉันนะไม่เท่าไหร่หรอก แต่คนที่เขาเป็นพ่อเป็นแม่อยากจะพบหน้าลูกนี่มันนานนานน่าดูน่าสงสารเขาสองคนฉันน่ะนะกลัวว่าคุณนายเฉิงจะไม่มีโอกาสๆ ได้พบหน้าลูกไม่ได้แช่งนะ แต่หวั่นๆ คุณเฉิงเขาน่ะจะบอกเรื่องนี้กับคุณนายเฉิงภรรยาเขาแล้วเพราะว่าลูกของเขาในท้องของฉันดิ้นได้แล้วเขาคงมั่นใจว่าอย่างไรเด็กก็จะออกมาในอีกไม่กี่วันนี้เลยพร้อมที่จะบอกภรรยาเขา อยากให้ภรรยาเขาดีใจไปกับเรื่องนี้ด้วย” หมอถงถอนหายใจ

“ก็ดีนะว่าแต่เธอพร้อมจะพบกับคุณนายเฉิงหรือยัง” หมอถงถามเบาๆ

“พร้อมซี้ เมื่อกลางวันคุณเฉิงยังเอาหูมาแนบที่ท้องฉันอยู่เลยตอนที่ลูกเขาดิ้นครั้งแรก ฉันก็เลยคิดว่าถ้าคุณนายเฉิงจะเอาหูมาแนบที่ท้องฉันฉันก็ไม่ว่าอะไรเพราะมันวิเศษจริงๆ นะตอนที่ลูกดิ้นในท้อง” หมอถงถอนหายใจ

“เธอก็เป็นเสียอย่างนี้ เมื่อไหร่จะหยิ่งจองหองเหมือนคนอื่นเขาบ้าง เธอเป็นแบบนี้มาแต่ไหนแต่ไรทำให้คนเอาเปรียบเธอได้ทำให้คน
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Related chapters

  • อุ้มบุญคุณพ่อตัวร้าย   ทำใจ

    “หืมมมมม ลืมไปสนิทเลยฉันออกไปกินข้างนอก” เหรินเหมยยิ้มกว้าง“หอมจังให้ฉันชิมนิดนึงนิดหนึ่งได้ไหมอ่าาาา” เฉิงซีหยวนยกถ้วยกาแฟขึ้นเหนือหัว เหรินเหมยมองตามตาละห้อย“ไม่ได้นะลูกของผมจะได้รับสิ่งที่ไม่ดีเข้าสู่ร่างกายคุณควรจะห้ามใจนะ” เหรินเหมยนั่งลงบนเตียงถอนหายใจยาว “ก็ได้ ไม่กินก็ได้ว่าแต่วันนี้คุณทำไมมาดึกได้เล่า มีธุระอะไรหรือเปล่าคุฯหมอถงคงหลับไปแล้วมีอะไรฝากฉันไว้ได้นะ”“ผมต้องไปเฝ้าไข้ซูจ๋ายแต่ตอนนนี้คุณหมอไม่อนุญาตให้ญาติเฝ้าแต่ให้ผมรออยู่แถวๆ นั้นได้ ผมก็เลยมาที่นี่” เหรินเหมยพยักหน้าขึ้นลง“นอนเสียผมกำลังจะหลับแล้วแค่แวะมาดื่มกาแฟ”พูดเบาๆ ตนเหรินเหมยสัมผัสได้ถึงความรุ้สึกอ้างว้างโดดเดี่ยวและอมทุกข์“แวะมาดื่มกาแฟหรือ” เหรินเหมยเลิกคิ้ว คิดหาคำปลอบใจแต่คิดอย่างไรก็คิดไม่ออกว่าจะปลอบใจเฉิงซีหยวนอย่างไรเขาจึงจะรู้สึกดีขึ้น"ภรรยาคุณ ดีขึ้นแล้วใช่ไหม"ถามอย่างกล้าๆกลัวๆ“ช่างเถอะ พักเสียไม่กวนแล้วแค่แวะมาให้รู้สึกว่ายังมีตัวน้อยสองคนอยู่ที่นี่อยู่นี่รอให้ผมมาพบเขา” น้ำเสียงขาดหายไปในลำคอ เหรินเหมยถอนหายใจยาว“ฉันจะดูแลพวกเขาอย่างดี คุณอยากจะพบพวกเขาตอนไหน เขาก็รอที่นี่ และอีกไม่กี่เ

    Last Updated : 2025-01-28
  • อุ้มบุญคุณพ่อตัวร้าย   ครั้งสุดท้าย

    โรงพยาบาลBBBB“คุณหมอ” ซูจิงวิ่งเข้าหาคุณหมอฟานอีกครั้งคุณหมอฟานส่ายหน้าไปมา“มันสายไปแล้วเราไม่อาจยื้อได้อีกต่อไปแล้วกล้ามเนื้อหัวใจบางส่วนสูบฉีดเลือดลดลง ทำให้เลือดไหลเวียนได้ไม่ดี หัวใจจึงพยายามบีบตัวมากขึ้น…เพื่อให้ปริมาณเลือดสูบฉีดไปเลี้ยงส่วนต่างๆ ของร่างกายเป็นปกติ กล้ามเนื้อห้องหัวใจที่ยืดขยายนี้จึงค่อยๆ อ่อนล้า…และไม่สามารถสูบฉีดได้ดีอีกต่อไป!!”“เราจะต้องทำอย่างไรต่อไปจากนี้” คุณหมอฟานส่ายหน้าไปมา“ไม่อาจทำอะไรได้แล้วนานแค่ไหนแล้วที่เรายื้อให้คุณนายเฉิงอยู่ที่นี่ เพื่อคนที่รักแต่ในที่สุดก็มาถึงวันนี้ จึงรู้ว่ายิ่งยื้อคนที่เหนื่อยที่สุดก็คือคุณซูจ๋าย” ซูจิงหลับตาลงช้าๆ“นานแค่ไหนกัน เรามีเวลานานแค่ไหนกัน”“หมอตอบไม่ได้สอง สาม หรือสี่วัน หนึ่งสัปดาห์ไม่เกินนั้น” ซูจิงปล่อยหยาดน้ำตาไหลริน“แล้วคุณหมอบอกเรื่องนี้กับพี่เขยหรือยัง”หมอฟานถอนหายใจ“คุณซูจ๋ายขอร้องว่าไม่ให้พูดเรื่องนี้กับคุณเฉิง หมอเองหนักใจไม่น้อยแต่เพราะรับปากไปแล้วคุณซูจิงหาทางบอกเรื่องนี้แทนหมอก็ไม่ผิดเพราะคุณไม่ได้สัญญาไว้กับคุณซูจ๋ายเหมือนหมอเผื่อว่าเขาจะได้กล่าวคำอาลาหรือทำอะไรที่คิดว่าควรทำก่อนที่จะจากกันไป

    Last Updated : 2025-01-29
  • อุ้มบุญคุณพ่อตัวร้าย   หวัง

    “พี่ พี่ซูจ๋ายพี่อย่าทำแบบนี้ ไม่ว่าอย่างไรฉันก็ไม่มีทางที่จะแต่งกับพี่เขย” ซุจิงรีบแย้งทันที“เหลือบตามองเฉิงซีหยวนที่ก้มหน้ามองมือตัวเอง“น้องสาวของพี่ …ได้โปรด…พี่ขอร้องคำขอครั้งสุดท้ายของพี่ไม่มีความหมายเลยหรือเธอเป็นน้องสาวคนเดียวของพี่ที่พี่ไว้ใจและห่วงที่สุดหากพี่ไม่อยู่แล้วคนที่จะมาดูแลซีหยวนและลูกของพี่ก็มีแค่เธอนะที่พี่วางใจ”ในใจของซีหยวนเล่ามีเรื่องหนักหนาอะไรที่เกินกว่านี้คงไม่มีแล้วทั้งเสียใจที่ซูจ๋ายจะจากไปแล้วยังถูกกดดัน จนแทบไม่มีอากาศหายใจ เขาไม่กล้าแม้จะเอ่ยคำปฏิเสธ อึดอัดและถูกกดดันอย่างหนักจากทั้งซูจ๋ายและซูจิง หากจะบอกว่าไม่อยากแต่งไม่แต่งซูจ๋ายก็จะต้องเสียใจและไม่พอใจที่คำขอครั้งสุดท้ายของเธอที่ขอเขาเขายังให้ไม่ได้เหมือนที่พูดกับซูจิงให้ยอมรับข้อเสนอที่เป็นคำขอครั้งสุดท้ายที่ฝืนใจที่สุด“ถึงแล้ว” หมอถงรีบวิ่งมาเปิดประตู คุณพยาบาลถงวิ่งไปรับรถเข็นมาให้กับเหรินเหมย เสี่ยวจี้กับเสี่ยวหยูช่วยกันพยุงเหรินเหมยนั่งในรถเข็น“ตึกที่สองจากด้านหน้า” หมอถงบอกทาง ขบวนของเหรินเหมยเข้าไปในโรงพยาบาลและในห้องพิเศษสำหรับคุณแม่มือใหม่ทั้งหลาย“อ้าวคุณหมอถงลี่อืมมมวันนี้มาถึงนี่เลยห

    Last Updated : 2025-01-30
  • อุ้มบุญคุณพ่อตัวร้าย   น้ำแข็ง

    “ลูกของเรา” ซูจ๋ายจ้องจอมอนิเตอร์พูดพร้อมกับเสียงหอบเหนื่อยแต่ใบหน้าแย้มยิ้ม เฉิงซีหยวนยิ้มเศร้าๆ“คุณจะต้องได้เห็นพวกเขาเติบโต ผมจะพาคุณไปรักษาตัวที่ต่างประเทศดีไหม”“คุณก็รู้ว่าไม่มีทางฉันหวังแค่พวกเขามีชีวิตที่ดีและอยู่กับคุณทำให้คุณไม่เหงาส่วนฉันคงหมดเวลาแล้วจริง” เสียงหอบเหนื่อยน่ากลัวนั้นเป็นสัญญาเตือนให้รู้ว่าเวลาของซูจ๋ายน้อยลงไปแล้ว“ท้องเขาโตไหม” เฉิงซีหยวนยิ้ม“เข้าเดือนที่สี่แล้วท้องของเขาเริ่มป่องนูนบางทีผมคิดว่าเขาจะต้องอึดอัด วันนี้เขาปฏิเสธที่จะพบคุณเขาบอกว่าเขามีหน้าที่แค่อุ้มท้องลูกของเรา เขาก็เลยไม่อยากให้คุณเห็นว่าเขาเป็นใครเพราะเราหมายถึงผมไม่มีสัญญาผูกมัดอะไรกับเขาพอคลอดก็ไม่ให้เขาได้เห็นหน้าลูกด้วยซ้ำไปเด็กแฝดทั้งสองจะถูกส่งมาให้เราทันทีแม่อุ้มท้องก็แค่พักฟื้นรับเงินแล้วจากไปเป็นอันสิ้นสุดสัญญา อีกอย่างคุณหมอฟานบอกว่าร่างกายของคุณอ่อนแอไม่อยากให้มีคนเข้ามารบกวนคุณเกินพอดีหลังจากนี้ผมเองก็ต้องไปแล้วให้คุณได้พักผ่อน” ซูจ๋ายยิ้มเศร้าๆ“สัญญาของคุณเหมือนคนใจดำเขาอุ้มท้องลูกของเรามาตั้ง9เดือนทำไมไม่ให้เขาได้มองหน้าลูกของเราบ้างอย่างน้อยเขาก็ถือว่ามีบุญคุณ”“คุณหมอถงแ

    Last Updated : 2025-01-31
  • อุ้มบุญคุณพ่อตัวร้าย   เศร้า

    “ไม่ได้เรื่องนี้เรื่องใหญมากและผมก็ไม่อยากจะโกหกเหรินเหมยเขาไว้ใจผมมากคุณปิงปิงตายไปผมเองก็เสียใจไม่ต่างจากเหรินเหมย ผมทำผิดกับเขาไปแล้วครั้งหนึ่งไม่อยากผิดกับเขามากไปกว่านี้”พยาบาลกู้ส่ายหน้าไปมา“ถ้าอย่างนั้นก็คงต้องบอกคุณจี และต้องรอรับผลกระทบที่จะตามมาอีกทีการทุ่มเทของเราครั้งนี้ จะสญเปล่าหรือไม่ก็ต้องแล้วแต่โชคชะตา”หมอถงถอนหายใจยาว“ม่ายยยยยยยกรี๊ดดดดดดฮืออออออออคุณแม่ฮืออออออออไม่นะไม่ฮืออออออหมอถงคุณฟังผิดหรือเปล่าไม่จริงใช่ไหมคุณแม่ฉันไม่เป็นอะไรใช่ไหมฮืออทำไมไม่รอฉันทำไมไม่ดูแลตัวตัวเองให้ดีเรากำลังจะมีเงิน เหลืออีกไม่กี่เดือนเราจะได้พบกันแล้ว เราจะได้ไปเที่ยวที่ที่คุณแม่อยากไปแล้วฮือๆๆๆ”หมอถงโอบกอดอย่างปลอบประโลม“ เหรินเหมยใจเย็น ทุกอย่างมันถูกำหนดไว้แล้วเราก็แค่นักแสดงที่เล่นไปตามบท บางทีอาจจะดีด้วยซ้ำที่คุณปิงปิงไม่ต้องทนรทรมานอีกต่อไป”“หมอโกหกไหนบอกว่าหมออเล็กซ์เป็นหมอที่เก่งที่สุดในด้านนี้ทำไมทำไมคุณแม่ยังต้องตายอีกฮือออ”“อย่าร้อง เด็กแฝดในท้องสองคนกำลังเศร้ากับเธอนะบางทีเขากำลังร้องไห้ไปพร้อมกับเธอ”“ฮึกๆๆๆๆม่ายยยยฮืออออม่ายๆๆๆๆๆๆๆ”เฉิงซีหยวนก้าวเท้าเข้ามาในห้องตกใ

    Last Updated : 2025-02-01
  • อุ้มบุญคุณพ่อตัวร้าย   อุปทานหมู่

    “ผมจะไปเตรียมความพร้อมสำหรับทุกอย่างเพื่อคุณ คุณเองก็ควรจะเตรียมความพร้อมสำหรับตัวคุณเช่นกัน แต่ขอร้องว่าได้โปรดดูแลตัวเองให้ดีอย่าเศร้าโศกให้มากเพื่อลูกของผมในท้องของคุณ และตัวคุณเอง” เหรินเหมยยิ้มเศร้าๆชีวิตนี้ไม่เหลืออะไรแล้วในเมื่อแม่ไม่อยู่แล้วเหรินเหมยจะทำทั้งหมดไปเพื่ออะไร“ผมจะดูแลเหรินเหมยด้วยตัวเองครับคุณเฉิงไปพักเถอะครับคุณเองก็มีปัญหาหนักหนาสาหัสไม่แพ้กัน” หมอถงที่เดินมาหยุดยืนจ้องหน้าเหรินเหมยที่ปาดน้ำตา“ทุกคนล้วนมีเรื่องให้ทุกข์ตรงวันหนึ่งหวังว่าเราจะมองย้อนมาแล้วแค่เพียงจดจำมันไว้เท่านั้น ไม่มีคุณปิงปิงแล้วเธอก็ยังมีฉัน…….” หยุดคำพูดไว้แค่นั้น ในเมื่อหมอถงกลับรู้สึกว่าทำไมเขาไม่ชอบใจนักที่เหรินเหมยเข้าใกล้เฉิงซีหยวนมากเกินไป อยากจะบอกว่าอกเขาก็มีให้ซบหน้าร้องไห้ไม่จำเป็นต้องไปซบอกของเฉิงซีหยวนแต่จะบอกในฐานะอะไรเล่าในเมื่อ เขากับพยาบาลกู้มีความสัมพันธ์ลึกซึ้งต่อกันที่มีให้เหรินเหมยจึงแค่ความหวังดี หรืออาจเพราะเขาสงสารเหรินเหมยที่สูญเสียคุณแม่เขาจึงรู้สึก เห็นใจหรือเขาอาจกำลังคิดว่าเหรินเหมยไม่เหลือใครแล้ว เขาจึงคิดว่ามีเพียงเขาคนเดียวที่ใกล้ชิดสนิทสนมเขาหาคำตอบไม่ได้

    Last Updated : 2025-02-03
  • อุ้มบุญคุณพ่อตัวร้าย   แหลก

    “ผมจะคุยกับคุณซูจ๋ายเรื่องนี้” คุณหมอผู้ช่วยหน้าถอดสี“ดะดะได้หรือครับคุณซูจ๋ายกำลังอยู่ใน….เออภาวะที่อยากลำบาก” เลี่ยงที่จะใช้คำว่าวาระสุดท้าย“หมอทนเห็น คุณซูจ๋ายต้องกลายเป็นคนโง่ไม่รู้อะไรเลยจากไปแบบที่ไม่รู้อะไรเลย คุณซูจ๋ายเขาจะเจ็บปวดแค่ไหนกัน”“คุณหมอฟานครับคุณพูดเองไม่ใช่หรือว่า เรื่องส่วนตัวของคนไข้ไม่เกี่ยวกับเราที่เป็นหมอผมว่าทางที่ดีเรา เรานัดเคลียร์เรื่องนี้กับหมอถงให้เขาพูดเรื่องนี้ออกมาเองดีกว่าไหมครับ” หมอฟานส่ายหน้าไปมา“ผมจะคิดดูอีกทีว่าต้องทำอย่างไร” เฉิงซีหยวนเดินเข้ามาเคาะประตูด้านหน้า“ผมอยากจะเข้าไปพบซูจ๋าย” หมอฟานยิ้มบางๆ ยกมือขึ้ตบที่ไหล่ของคุณหมอผู้ช่วย“ไว้คุยกันอีกที” หมอผู้ช่วยโค้งคำนับหมอฟานลี่ชิงที่เดินนำเฉิงซีหยวนยังห้องCCUซูจ๋ายขยับตัวท่าทีตื่นเต้นดีใจที่เฉิงซีหยวนมาเฉิงซีหยวนยิ้มเศร้าซูจ๋ายส่งภาษามือถามถึงลูกหมอฟานก้มหน้าลงทันที“แม่ของแม่อุ้มท้องเขาเสีย หมายถึงตายไปตอนนี้เราผมหมายถึงคุณหมอถง ผม คุณพยาบาลและชาไช้เลยวุ่นๆ พยายาม…ปลอบใจกลัวว่าเขาจะเศร้าจนมีผลต่อลูกของเรา” ซูจ๋ายพยักหน้า“อีกไม่กี่เดือนพวกเขาก็จะออกมาแล้วผมอยากให้คุณได้พบพวกเขา ฉะนั

    Last Updated : 2025-02-05
  • อุ้มบุญคุณพ่อตัวร้าย   หลอกลวง

    “ผมขอโทษ”หมอถงพูดขึ้นเบาๆไม่กล้าสบตาเฉิงซีหยวน“เปรี๊ยง” เฉิงซีหยวนส่งหมัดไปกระแทกที่ครึ่งปากครึ่งจมูกของหมอถง ชาไช้รีบมาดึงไว้“พี่ซีหยวนใจเย็นครับเกิดอะไรขึ้น ทำไมต้องลงไม้ลงมือกันด้วย” เฉิงซีหยวนสะบัดตัวออกจากการเกาะกุมของชาไช้เดินไปหยุดที่บานกระจกมองออกไปเห็นกระต่ายสีตัวกำลังกินแครอทอย่างเอร็ดอร่อย“ลูกในท้อง ของคนอุ้มท้องไม่ใช่ไข่ของซูจ๋ายที่ฝากไข่ไว้แต่เป็นไข่ของผู้หญิงคนนั้น เขา เขาหักหลังพี่หมอไร้จรรยาบรรณคนนี้หักหลังพี่” ชาไช้ถอนหายใจยาว“พี่ครับ ผมว่ารอให้ใจเย็นกว่านี้ค่อยพูดกันดีไหม เหรินเหมยเขาได้ยินว่าพี่กับคุณหมอทะเลาะกันเขาจะตกใจเอาได้ครับ”“ช่างเขาฉันไม่สนใจอะไรอีกแล้ว ผู้หญิงคนนั้นไม่คู่ควรที่จะได้ตั้งท้องลูกของฉันด้วยซ้ำลูกในท้องของเขาก็เป็นลูกของเขาไม่ใช่ของซูจ๋ายพวกเขารวมหัวกันหลอกฉันหักหลังฉันเพราะต้องการเงินมหาศาลที่ฉันพร้อมจ่ายพวกเขาเป็นพวกที่หลอกลวง ซูจ๋ายจากฉันไปเพราะรู้ความจริงเรื่องนี้”ชาไช้หลับตาไล่ความรู้สึกสับสนในใจ แสนจะสงสารเฉิงซีหยวนที่ต้องมาสูญเสียภรรยาไปพร้อมกับรู้ความจริงเรื่องที่เจ็บปวดนี้ แต่ชาไช้ก็ยังไม่มั่นใจว่าเหรินเหมยจะรู้เรื่องนี้ด้วยหรือไม่

    Last Updated : 2025-02-08

Latest chapter

  • อุ้มบุญคุณพ่อตัวร้าย   บ้าน

    ลานหน้าบ้านบนเขา เสียงหัวเราะสดใสดังมาจากสวนหลังบ้าน “จุนย่าขา! จะต้องดูอันอันกระโดดนะ!” อันอันในชุดกระโปรงสีฟ้ากระโดดข้ามหินอย่างกล้าหาญ ส่วนเชียวอู่ก็วิ่งมาพร้อมดอกไม้ในมือ “นี่ของจุนย่าฮะ! เชียวอู่เด็ดมาเองเลยนะฮับ ดอกไม้ที่สวยที่สุดในสวนเลย!สำหรับจุนย่าที่ใจดีที่สุดในโลก”คุณเสวียเตอหญิงสูงวัยที่มักดูสง่างาม เยือกเย็นในสายตาผู้อื่นยิ้มกว้างอย่างไม่ปิดบัง เธอนั่งยองๆ ลงกับพื้น หอมแก้มหลานทั้งสองข้างพร้อมกัน “โอ๊ยย ย่าใจละลายหมดแล้วลูกเอ๊ย พวกหนูนี่มันน่ารักอะไรอย่างนี้!”เชียวอู่หัวเราะเสียงใส “จุนย่าฮับ! จุนย่ามาอยู่กับเรานะครับ จะได้เล่านิทานให้เราฟังทุกคืนเลย!”คุณเสวียเตอพยักหน้าเบา ๆ กอดหลานๆ ไว้แน่น “ย่าไม่เคยคิดเลยว่าพอมาพบหลานทั้งสองแล้วจะมีความสุขขนาดนี้… ความสุขอยู่ที่อ้อมกอดของเด็กตัวเล็กๆ สองคนนี้แหละ”เหรินเหมยยืนดูจากมุมระเบียง ลมโชยอ่อนๆ พัดปลายผมเธอพลิ้วเบาๆ เธอเอามือกุมหน้าอก รู้สึกได้ถึงอะไรบางอย่างที่กำลังคลี่คลาย ความไม่มั่นคง ความกลัว… เหมือนถูกกล่อมด้วยเสียงหัวเราะของลูก และรอยยิ้มของคนเป็นแม่เฉิงซีหยวนเดินมาหยุดข้างๆ สบตากับเหรินเหมยยิ้มกรุ้มกริ่ม แล

  • อุ้มบุญคุณพ่อตัวร้าย   ตัวช่วย

    เหรินเหมยนั่งเหม่ออยู่ตรงมุมโต๊ะอาหาร ทั้งที่ข้างหน้าคือเกี๊ยวปูที่ป้าจูเพิ่งจะให้เสี่ยวจี้ยกมา กลิ่นหอมอบอวลไปทั่วแต่เหรินเหมยไม่ยอมหยิบมันเข้าปากน้ำตาหยดไหลลงข้างแก้มโดยไม่รู้ตัว… เธอรีบเช็ดมันออกด้วยหลังมือ แล้วสูดหายใจเข้าลึก“ฉันไม่เป็นไร…” เธอพึมพำกับตัวเองเสียงแผ่วยิ้มสดใสแต่ก็รู้ดี… ว่าตลอดเวลาที่ผ่านมา เธอพยายามแสร้งเข้มแข็งเกินไปทั้งที่ในใจเหมือนมีเข็มนับร้อยเล่มทิ่มแทง“จูดี้ก็แค่ท้อง... ลูกของเขา”เสียงในหัวตอกย้ำซ้ำไปมา เธอหลับตาแน่น พยายามกลั้นน้ำตา แต่ยิ่งฝืนเท่าไหร่ กลับยิ่งรู้สึกว่าหัวใจอ่อนแรงลงเสียงฝีเท้าเล็กๆ ของลูกทั้งสองคนดังขึ้นหลังบ้าน“จุนแม่คะจุนแม่ฮับบบบบบ” เหรินเหมยรีบลุกขึ้นเช็ดน้ำตาจนแห้ง ฝืนยิ้ม แล้วต้อนรับลูกด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน แม้จะรู้ว่ารอยร้าวบางอย่างในใจเธอ… กำลังแตกออกช้าๆ อย่างไร้เสียง“จุนแม่ฮับเราวิ่งเล่นเหนื่อยแล้วฮับหิวแล้วฮับบบ” เหรินเหมยกอดเชียวอู่และะอันอันไว้ในอ้อมแขน“คุณจีขา ให้เสี่ยวจี้โทรหาคุณผู้ชายดีไหมคะ” เหรินเหมยส่ายหน้า“ไม่ต้องฉันจัดการทุกอย่างไปแล้วไม่ต้องห่วงฉันก็แค่รู้สึกว่า รู้สึกว่าขอเวลาฉันทำให้ตัวเองเข้มแข็งเสียหน่อ

  • อุ้มบุญคุณพ่อตัวร้าย   ขอโทษนะจูดี้

    “วันนี้ผมมีประชุมด่วนความจริงแล้วตั้งใจพาคุณกับลูกๆ ไปพบคุณนายเสวียเตอ ซึ่งป่านมนี้หมอนั่นผมหมาถึง ชาไช้คงไปที่นั่นเพื่อที่จะขอให้คุณแม่หาฤกษ์ดีดีให้เขากับซูจิงแล้วล่ะ คุณอดใจรออีกหน่อยได้ไหมบางที่อาจเป็นวันพรุ่งนี้” เฉิงซีหยวนพูดในขณะที่อาบน้ำสะอาด และกำลังแต่งตัวกลิ่นสบู่หอมอ่อนกับน้ำยาโกนหนวดหากเป็นเมื่อก่อนหน้านั้นเหรินเหมยคงใจเต้นตึกตักแต่ตอนนี้มีเส้นบางๆ ที่กางกั้นไว้จนเหรินเหมยเองก็กลัวเฉิงซีหยวนเดินมาใกล้ๆ ก้มลงกดจมูกกับหน้าผาก กลิ่นสบู่ยอมผ่อนคลาย“คุณโกรธอีกแล้วหรือ” เหรินเหมยส่ายหน้ายิ้มบาง“ฉันกำลังคิดว่างานแต่งของเราควรเลื่อนไปก่อนในเมื่อ ในเมื่อจูดี้…ฉันหมายถึงเรื่องของจูดี้ยังทำให้ฉันรู้สึกเหมือนมีอะไรที่หนักอึ้ง“คุณจะว่าอะไรไหมหากผมจะพาคุณไปที่บ้านคุณหมอฟานเราจะคุยเรื่องี้กับจูดี้กับข้อเสนอหลายๆ อย่างจนกว่าจูดี้จะพอใจ” เหรินเหมยถอนกายใจ“แล้วถ้าสิ่งที่จูดี้ต้องการก็คือการที่ ได้เป็นภรรยาของคุณเพียงคนเดียวหรือต้องการให้คุณใช้ชีวิตแบบสามีภรรยาเล่าคุณจะทำอย่างไร” เฉิงซีหยวนยิ้มรวบร่างเล็กมากอดไว้“ผมก็จะกอดคุณแบบนี้จูบคุณแบบนี้” ก้มลงจูบเหริยนเหมยอย่างกับคนที่หิวกระหายไ

  • อุ้มบุญคุณพ่อตัวร้าย   ไม่อยากมีลูกกับใครนอกจากคุณ

    “ผมป้องกันทุกครั้งที่มีอะไรกับจูดี้ และมันแค่สองครั้งสองครั้งจริงๆ” น้ำเสียงหนักแน่นหากแต่ไม่มั่นใจ มีครั้งหนึ่งที่จูดี้มาพร้อมกับเครื่องดื่มแอลกอฮอลล์และเขากับจูดี้ก็ดื่มจนเมาทั้งคู่ คืนนั้นจึงเป็นคืนที่สนุกสุดเหวี้ยง“ผมเชื่อ” คุณหมอฟานพูดเร็ว ราบเรียบแต่หนักแน่น “ผมรู้จักลูกตัวเองดีพอ จูดี้... ผมตามใจเธอมาตลอด” หยุดคำพูดไว้ตรงนั้นทั้งที่อยากจะพูดว่า ผมให้เธอเรียนหมอ ให้เธอเลือกเส้นทางและเธอก็เดินทางเดียวกับที่ผมเดิน แต่ผมไม่คิดเลยว่าเธอจะทำอะไรแบบนี้สายตาของเขามองไปที่เหรินเหมย ราวกับจะขอโทษแทนลูกสาวของตน“ผมแค่อยากให้รู้ว่า...ถ้าเกิดอะไรขึ้น ผมจะรับผิดชอบเองทุกอย่าง ขอแค่อย่าปล่อยให้ความสุขของพวกคุณพังทลายเพราะใครคนเดียว”เฉิงซีหยวนลุกขึ้นมายืนข้างเหรินเหมยทันที แล้วกุมมือเธอไว้แน่น“ไม่มีใครพรากเราไปจากกันได้อีกแล้วครับคุณลุง... ผมขอสัญญา”เหรินเหมยหันไปสบตาสามี ดวงตาแดงระเรื่อด้วยความรู้สึกซาบซึ้ง ในขณะที่คุณหมอฟานพยักหน้าเบาๆ“นั่นล่ะ...สิ่งที่ผมอยากได้ยินที่สุด แต่รู้ไหมจูดี้เองก็มีลูกของคุณในท้องซึ่งผมอยากจะมาเพื่อบอกและการันตีว่าจะดูแลเด็กในท้องของจูดี้ด้วยตัวเองแต่ในใจก็ย

  • อุ้มบุญคุณพ่อตัวร้าย   เรื่องวุ่นๆมาอีกแล้ว

    ยามสายของวันใหม่ เสียงหัวเราะของเด็กๆ ดังแว่วลอดออกมาจากสวนหลังบ้านอันอันกับเชียวอู่กำลังเล่นวิ่งไล่จับกับเสี่ยวจี้และเสี่ยวหยูอย่างสนุกสนาน“คุณหนูทั้งสองคนวิ่งช้าๆ หน่อย” เสียงเสี่ยวจี้ดังมาแต่ไกล บ้านไม้สีอ่อนริมเนินเขาที่ล้อมรอบด้วยแสงแดดอ่อนและกลิ่นหอมของดอกไม้ป่า เฉิงซีหยวนนั่งมองอันอันหัวเราะคิกคัก ส่วน “เชียวอู่” กำลังปีนขึ้นหลังเหรินเหมยหนีการจับตัวจากเสี่ยจวจี้ อย่างสนุกสนาน“พรุ่งนี้ผมอยากชวนคุณกับลูกๆ ไปที่บ้านเฉิงเพื่อพบคุณแม่สักครั้งแล้วไม่นานท่านก็จะหาฤกษ์ดีดีให้เราสองคนเพื่อแต่งงาน” เหรินเหมยยิ้มก้มหน้าอายๆ“ไม่ต้องแต่งได้ไหม”“ไม่ได้ ไม่ได้เด็ดขาด จะต้องแต่งเพราะผมจะไม่ยอมให้ใครมาดูถูกคุณ”“จุนแม่ฮับ ผมจะขี่หลังเป็นม้าละนะ” เชียวอู่ที่กระโดดขึ้นไปบนหลังของเหรินเหมยตะโกนดังๆ“ถ้าตกลงมานี่ม้าจะไม่รับผิดชอบเลยนะเจ้าคะ” เหรินเหมยหัวเราะ พลางหันไปยิ้มกับเฉิงซีหยวนเฉิงซีหยวนยิ้มบางๆ เดินเข้ามาจูบที่หน้าผากเชียวอู่“ลงมาได้แล้วครับ” อุ้มเชียวอู่ไว้กับอ้อมแขนเสียงรถยนต์คันหนึ่งขับเข้ามาจอดหน้าบ้าน ชายวัยกลางคนในเสื้อเชิ้ตสีขาวกับกางเกงผ้าลินินเบาสบายก็เปิดประตูลงมา ใบหน้าค

  • อุ้มบุญคุณพ่อตัวร้าย   จูดี้+คุณหมอฟาน

    ในห้องที่มืดสนิท มีเพียงแสงจากโคมข้างเตียงส่องกระทบใบหน้าที่แสดงให้เห้นว่าดีใจอย่างที่สุดของจูดี้ ขณะที่เธอจ้องที่แถบขีดสีแดงสองเส้นบนแท่งตรวจครรภ์ในมือ หัวใจเต้นโครมคราม ริมฝีปากสั่นระริกก่อนจะค่อย ๆ ยกยิ้ม… ยิ้มที่มีทั้งความหวาดหวั่นและดีใจเจืออยู่ในคราวเดียวกัน“ในที่สุด… ฉันก็ทำได้…” เธอพึมพำกับตัวเองเบาๆ คิดไม่ถึงว่าทุกอย่างจะง่ายดายขนาดนี้ดวงตาเปล่งประกายแปลกประหลาด ก่อนจะเอื้อมมือไปแตะที่หน้าท้องของตัวเองอย่างแผ่วเบา“ลูกของเขา… ลูกของ เฉิงซีหยวน เลือดเนื้อเชื้อไขของอวิ๋นเฉิง”เธอกัดริมฝีปากแน่น ก่อนหันไปหยิบแฟ้มเอกสารที่ซ่อนไว้ใต้ลิ้นชัก โต๊ะข้างเตียง บรรจุผลแล็บที่แอบทำไว้ ใบรับรองการใช้สเปิร์มจากคลินิกในช่วงเวลาที่เฉิงซีหยวนมอบไว้เพื่อฝากอุ้มบุญ ได้มาง่ายดายเพราะเข้าออกโรงพยาบาลBBBได้ง่ายดาย“ถ้าฉันไม่พูด… ไม่มีใครรู้อย่างนั้นก็ทำลายมันเสียก็แค่อ้างว่าวันนั้นซีหยวนเมามากพอนอนกับฉันเลยแตกในดีไหมนะ ไม่สิลืมสวมถุงฮะฮะฮ่าาาา” ใบหน้าสวยเฉียวพูดด้วยท่าทีมั่นหน้าเหลือเกิน “ดูสิว่าฉันมีลูกของเขาในท้องลูกที่ไม่ได้ผสมเทียมไม่ได้ฝากไข่แต่เป็นการเย้กันจริงๆ เขาจะทำหน้าอย่างไร แล้วก็

  • อุ้มบุญคุณพ่อตัวร้าย   รักกันไหม

    เสียงกองไฟในเตาผิงแตกดังเปาะแปะ กลิ่นขนมปังที่เหรินเหมยอบไว้ยังอุ่นกรุ่นบนโต๊ะ เด็กแฝดสองคนในชุดนอนตัวโตกำลังนั่งวาดรูปอยู่บนพรมสีขาวสะอาดกลางห้องอันอันเงยหน้าขึ้นเมื่อเห็นเฉิงซีหยวนเดินเข้ามานั่งข้าง ๆ มือใหญ่ของเขาลูบผมลูกสาวตัวน้อยที่บรรจงแต่งแต้มสัสันลงบนภาพวาด เบา ๆ“จุนพ่อ…คะนี่คือพ่อกับแม่ กับอันอันกับเชียวอู่ พวกเราอยู่ด้วยกัน…” เธอกะพริบตาปริบ ๆ ยิ้มแก้มป่อง แล้วชี้ภาพวาดที่เธอระบายสี เชียวอู่ชะโงกหน้ามามอง“พี่อันอันเก่งจังเลยครับวาดรูปให้เราอยู่ด้วยกันได้ด้วย”“เพราะว่าอันอันกับเชียวอู่อยากให้พวกเราอยู่ด้วยกัน”เฉิงซีหยวนเงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนจะยิ้มแล้วโน้มตัวลงกอดทั้งสองวาดไว้แนบอก“ต่อไปนี้... พ่อจะอยู่ตรงนี้กับพวกหนูตลอดไป”เชียวอู่ กอดจากอีกด้าน มือเล็ก ๆ ดึงเสื้อของเขาแน่น “สัญญานะครับ…จุนพ่อ”“พ่อสัญญาเลย” เขาพยักหน้า แล้วหันไปมอง เหรินเหมย ที่ยืนพิงประตูอยู่อย่างเงียบ ๆสายตาทั้งสองมองสบกัน เฉิงซีหยวนลุกขึ้นเดินไปหาเธออย่างช้า ๆ แล้วจับมือเธอไว้“ผมขอโทษ…ที่เคยปล่อยมือคุณไป และครั้งนี้…ผมจะไม่มีวันปล่อยอีก”เหรินเหมยพยายามกลั้นน้ำตา แต่สุดท้ายก็ยิ้มออกมา ดวงตาเปล่งป

  • อุ้มบุญคุณพ่อตัวร้าย   เสียงหัวใจนำทาง

    เสียงเครื่องยนต์ดับลงหน้าบ้านไม้หลังเล็กกลางหุบเขา เหรินเหมย ที่กำลังยืนรดน้ำต้นไม้อยู่เงยหน้าขึ้น เห็นรถของเฉิงซีหยวนที่คุ้นตา แต่กลับเปิดประตูออกมาเป็น ชาไช้ กับ ซูจิงเธอชะงัก มือที่จับสายยางสั่นเล็กน้อย ในมเื่อเหรินเมหยคิดว่าตัวเองทำผิดกับซูจิงที่แอบมาอยู่ที่นี่กับเฉิงซีหยวนทั้งๆ ที่ซูจิงดีกับเหรินเหมยขนาดนั้นเฉิงซีหยวนเดินออกมาตามเสียงรถ หยุดลงข้างเหรินเหมย เขามองเห็นทั้งสองที่เดินเข้ามา ไม่มีถ้อยคำทักทาย ไม่มีคำอธิบาย มีเพียงสายตาของทั้งสี่ที่สื่อสารกันอย่างเงียบงัน“ขอโทษที่มารบกวน” ซูจิงเอ่ยเสียงเบา แววตาซ่อนความสั่นไหว แม้จะบอกว่าไมไ่ด้รุ้สึกอะไรกับพี่เขยอย่างเฉิงซีหยวนแต่กลับรู้สึกว่าเขามองว่าซูจิงโง่“นายกับซูจิงไม่สิสองคนมาด้วยกันได้อย่างไร” เฉิงซีหยวนถามตรง สีหน้าไม่บ่งบอกอารมณ์เขาไม่มีทางหวั่นเกรงอะไรเพราะตอนนี้คนที่เขาจะต้องปกป้องคือเหรินเหมยกับลูกถ้าหากว่าซูจิงจะไม่พอใจที่เหรินเหมยกับเขาอยู่ด้วยกันเหมือนกับซูจิงถูกหักหลังและชาไช้จะโกรธเขา ที่แอบเอาเหรินเหมยมากกที่นี่“เพราะผมอยากจะคุยกับพี่ให้เข้าใจ” ซูจิงเหลือบตามองเหรินเหมย “กับเธอ…ด้วย เหรินเหมย” ชาไช้พูดตรงๆเหริ

  • อุ้มบุญคุณพ่อตัวร้าย   ได้โปรดอย่าคาดหวัง

    ห้องพักในรีสอร์ตเสียงฝนพรำกระทบกระจกหน้าต่างไม่ช่วยให้หัวใจของ ซูจิง สงบลงได้เลย เธอยืนพิงขอบหน้าต่าง มองออกไปยังคลื่นที่ซัดสาดไปที่ทะเล ร่างในเสื้อยืดบางมองเห็นทรวดทรงชัดเจน แววตาเต็มไปด้วยความสับสนชาไช้ เดินออกมาจากห้องน้ำเช็ดผม เขามองซูจิงเงียบ ๆ ก่อนจะวางผ้าลงบนเก้าอี้ “คุณ ยังไม่นอนหรือ คุณหลับได้เลยนะกว่าเราจะกลับก็คงเย็นๆ”“พรุ่งนี้ฉันต้องไปเจอคุณแม่…เสียที เราสองคนหนีความจริงไม่พ้น” เสียงซูจิงแผ่วเบา …ต้องไปเจอคุณแม่อยู่ดีจะช้าหรือเร็ว…” ชาไช้ยิ้มอ่อนโยนเดินเข้าไปใกล้ ชะงักเล็กน้อยแล้วถอนหายใจก่อนจะเอื้อมมือแตะไหล่เธอ “ผมสัญญา จะไปเผชิญปัญหาด้วยกันกับคุณ ไม่ต้องกลัว”“กลัว?” ซูจิงหันมามองเขา ดวงตาสั่นไหว “ไม่ใช่แค่กลัว… แต่ฉันไม่รู้จะพูดยังไงด้วยซ้ำ ฉันทำลายทุกอย่างเองกับมือ... ทั้งงานแต่ง... ทั้งชื่อเสียงของพ่อแม่... และ คุณแม่คาดหวังในตัวฉันมาก มากจนฉันไม่กล้าที่จะทำให้คุณแม่ผิดหวัง”"พี่ซีหยวนไม่ใช่คนที่ปล่อยอะไรไว้ค้างคา" ชาไช้พูดเสียงขรึม “เขาจะต้องพูดอะไรออกมาแน่ๆ และเรา... ต้องยอมรับมัน ไม่สิผมจะยอมรับผิดเพียงคนเดียวคุณไม่ต้องพูดอะไรทุกอย่างเป็นความผิดของผม”ซูจิง

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status