LOGINShare
3 ไม่ใช่สตรีที่มีป้ายแขวนคอ
Last Updated:
2025-04-06 09:59:15นายทหารทั้งสองคนได้ยินแล้วพลันเข่าอ่อนทรุดลงพื้น ความผิดพลาดทั้งหมดนี้ มันเป็นเรื่องเหลวไหลโดยแท้ ราวกับเป็นกรรมเวร ด้วยผู้เป็นบิดาของเจ้าบ่าวได้หลับนอนกับสตรีที่ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นลูกสะใภ้ และนางก็คือ ซ่างเป่าเหลียน!
“แม่ทัพตงเข้าใจถูกทั้งหมดขอรับ”
ตงเยี่ยหรงคำรามเสียงห้าวใหญ่ แล้วถามเสียงเข้มชัดเจน
“มีใครรู้เรื่องนี้บ้าง...” ตงเยี่ยหรงถาม ยามนั้นปลายดาบแหลมคมจ่อที่คอของนายทหารซึ่งคุกเข่าอยู่ตรงหน้าเขา ยิ่งกว่านั้นเขามั่นใจว่า ทั้งหมดนี้ไม่มีความบังเอิญ และนับแต่ซ่างเป่าเหลียนพลัดหลงอยู่ในกลุ่มเชลย จนถูกจับป้ายแขวนคอเป็นคณิกา ซ้ำยังถูกส่งตัวมาที่กระโจมของเขาย่อมมีมือลึกลับเตรียมการไว้ ซึ่งอีกไม่ช้าเขาจะลากตัวมาลงโทษโดยเร็ว
พอทหารสองคนออกไป แม่ทัพใหญ่ก็มองมาที่ซ่างเป่าเหลียน ท่าทางเขาเย็นชาพอๆ กับดวงตาคมกริบคู่นั้น
“ใครบ่งการให้เจ้ามาแต่งงานกับเสี่ยวซี เป็นสกุลซ่าง หรือว่าฝ่ายของฟ่านเทียนโหว”
หัวสมองหญิงสาวว่างเปล่า นางไม่รู้สิ่งใด ราวกับยามนี้เจ้าของร่างพยายามปิดกั้นเรื่องราวต่างๆ เอาไว้ นั่นคงเพราะเสียใจ ที่งานมงคลของตนทำให้เจ้าบ่าว หรือไคซีต้องจากไป
“ข้าถามว่าใครสั่งให้เจ้ามาแต่งงานกับซีเอ๋อร์”
เมื่อเห็นหญิงสาวเอาแต่เงียบ และท่าทางก็ดูแตกตื่นต่อทุกสิ่ง ตงเยี่ยหรงยิ่งรำคาญ เขาคว้าร่างบอบบางมา แล้วก็ใช้มือข้างหนึ่งบีบลำคอระหงไว้
“มีโอกาสอีกครั้งเดียว ก่อนที่กระดูกเจ้าจะหักในมือของข้า”
เป่าเหลียนกลัวในแวบแรก ก่อนจะคิดได้ว่า บางทีการมีโอกาสได้รับชีวิตใหม่ ในร่างที่ถูกย่ำยีนี้สมควรตายๆ ไปซะ ย่อมดีกว่าทนอยู่ในโลกที่ยังจับต้นชนปลายสิ่งใดไม่ได้ และคนผู้นี้ก็ดูเหมือนว่ามีอิทธิพลมากยิ่ง
หางตาของเธอมีน้ำอุ่นใสไหล และการร้องไห้นั้น ทำให้ตงเยี่ยหรงขมวดคิ้ว เขาไม่ได้สงสาร ด้วยน้ำตาของสตรีล้วนเป็นการแสร้งทำเพื่อเอาตัวรอดจากความผิด
ยามนั้นแรงมือของเขาหนักขึ้น ทำให้เธอหน้าแดง ท่าทางก็เหมือนจะขาดอากาศในมิช้า
“ได้... ข้าจะปล่อยให้เจ้าเก็บซ่อนความลับไว้สักพัก แต่จำไว้ เจ้าจะอยู่ในสายตาข้าตลอด พร้อมสำนึกผิดที่ทำให้เสี่ยวซีต้องจากไปก่อนวัยอันควร”
เมื่อคำย้ำเรื่องนี้อีกหน เจ้าของร่างก็แสดงความอ่อนแอหนัก นั่นเป็นเพราะรักปักใจต่อตงไคซี เขาคือหลักยึดของชีวิต ทว่ายามนี้กลับจากไปเสียแล้ว
“ใครอยู่ข้างนอกเข้าทำความสะอาดให้ข้าที”
เมื่อกล่าวจบ ตงเยี่ยหรงก็ก้าวออกไปจากกระโจมใหญ่
เป่าเหลียนถูกพาไปชำระร่างกายกับคนแปลกหน้า ฝ่ายนั้นเป็นทหารหญิง หน้าตาบึ้งตึงอยู่สักหน่อย เธอมีหลายสิ่งอย่างสอบถาม แต่ไม่มีใครเปิดปากอยากคุยด้วย
กระทั่งผ่านไปเกือบสองชั่วยาม มีสตรีนางหนึ่งพาเธอไปด้านนอกและแจ้งหลายสิ่งให้รู้
“แม่นาง... พรุ่งนี้ เจ้าต้องไปจากค่ายฯนี้ ท่านแม่ทัพให้จัดหาที่เหมาะสมไว้ให้แล้ว ห่างจากเมืองเหนี่ยวราวๆ ห้าร้อยลี้”
“เขาจะให้ข้าไปที่ใด”
สตรีวัยกลางคนทำท่านึกอยู่ประเดี๋ยว และยิ้มให้เธอด้วยความห่วงใย
“ในเมื่อไม่ใช่เชลย และท่านก็สมควรมีชีวิตรอดอยู่ ... ผิดแต่จะไม่ได้อิสระใดๆ จนกว่าทุกอย่างจะกระจ่างชัดว่า ท่านมิได้มีส่วนเกี่ยวข้องกับการตายของคุณชายห้า รวมถึงการที่สกุลซ่างคิดก่อกบฏ ด้วยการร่วมมือกับฟ่านเทียนโหว”
สิ่งที่หญิงวัยกลางคนกล่าวส่งผลให้หัวใจเจ้าของร่างหดเกร็ง
มือเรียวสวยจับที่หน้าอกของตน ชั่วอึดใจต่อมาก็หน้ามืดก่อนจะสลบไป ราวกับไม่อยากรับรู้สิ่งใดในโลกคู่ขนานนั้นอีก แล้วหากเป็นไปได้ ขอกลับอยู่ในร่างของเจ้าหญิงนิทราตามเดิมย่อมประเสริฐที่สุดแล้ว
*****************
การเดินทางสู่เมืองหวางอิน ห่างจากค่ายทหารตระกูลตง ราวห้าร้อยลี้ หญิงสาวได้รับการดูแลอย่างดีพอสมควร สตรีวัยกลางคนผู้นั้นชื่อหวังตัน เป็นแม่บ้านที่ตงเยี่ยหรงส่งมาให้ดูแลนาง เพื่อเดินทางไปให้ถึงเรือนของอนุหม้ายในสกุลตง หรือเรียกง่ายๆ อย่างตรงตัวว่า เรือนหม้าย แน่นอนว่ามีคำถามมากมายผุดในหัวซ่างเป่าเหลียน ทว่าจะให้เอ่ยปากถามใครได้ก็ไม่สะดวกใจ นางก็ได้แต่คิดถึงเจ้าของร่าง ที่เคยสื่อสารกันเมื่อนานมาแล้ว อีกทั้งได้รู้ว่าเรื่องราวเดิมที่เคยอ่านได้เปลี่ยนไป ดังนั้นยามนี้สถานการณ์ต่างๆ ในเรื่องจึงไม่เหมือนเดิม รวมถึงมีตัวละคนที่ไม่รู้จักโผล่เข้ามาตลอด
อีกทั้งยามนี้ ในสายตาผู้อื่น นางเหมือนคนปัญญาทึบ พูดจาวกวน และยังไม่เข้าใจธรรมเนียมต่างๆ สักเท่าใด และนอกจากหวังตันผู้เป็นแม่บ้าน ยังมีสาวใช้นางหนึ่งอายุนั้นคงพึ่งพ้นวัยปักปิ่น สีหน้าสีตายามแสดงออกต่อซ่างเป่าเหลียน เรียกว่าไม่ให้ความเคารพอย่างที่ควร
กระนั้นซ่างเป่าเหลียนไม่ให้ความไม่สนใจ ทว่าเป็นสาวใช้ที่อยากหาเรื่อง
“แม่บ้านหวัง... ข้าไม่อยากไปที่เมืองหวางอิน ที่นั้นไม่ใคร่มีผู้คนอาศัย ทั้งห่างไกลเมืองหลวง ข้ารู้ว่าเป็นเมืองที่ใกล้ทะเลด้วย หากมีโจรสลัดขึ้นฝั่ง ข้าอาจถูกจับตัวไปใช้แรงงาน หรือไม่คนที่งดงามอย่างข้า อาจกลายเป็นคณิกาบนเรือ เฮ้อ แค่คิดก็กลัวจนแทบจับไข้”
หวังตันพ่นลมหายใจร้อนๆ ใส่หน้าเด็กสาว แล้วเอ่ยเสียงหงุดหงิดว่า “หากไม่เดินทางไปกับข้า เพื่อรับใช้แม่นางเหลียน เจ้าจงกลับไปอยู่ที่ค่ายตามเดิม ทำงานดูแลความสะอาดเสื้อผ้า และโรงครัวดีหรือไม่ เอ... ไม่สิ ในเมื่อเสี่ยวเหยาเป็นสตรีแสนสวย ข้าเสนอว่า เจ้าควรแขวนป้ายแล้วอยู่กระโจมด้านหลังค่าย คอยรับใช้ทหารหนุ่มๆ ดีกว่า”
สิงตูเหยาแยกเขี้ยวใส่หวังตัน แล้วหันมาทางเจ้านายใหม่ของตน นางเอ่ยลอยๆ อย่างล้อเลียน
“ข้างามก็จริง แต่คงไม่เท่าแม่นางเหลียน ดูเถิดถูกจับแขวนป้าย ทั้งที่สติไม่อยู่กับเนื้อตัว พออุ่นเตียงกับแม่ทัพแล้ว ก็ค่อยพูดจารู้เรื่อง เยี่ยงนี้นับว่าประหลาดแท้
แล้วถ้านางไม่ยั่วยวนผู้คุม ไฉนจะถูกเลือกให้ไปรับใช้แม่ทัพใหญ่ จนเขาให้แม่บ้านหวัง พาตัวไปซ่อน และเลี้ยงดูไว้อย่างลับๆ เช่นนี้”
สิงตู้เหยากล่าวจบ สีหน้าหวังตันพลันเปลี่ยนเป็นแข็งกระด้าง ดวงตานางจ้องเขม็งไปที่สาวใช้ แล้วเอ่ยว่า
“หากยังมีชีวิตอยู่ จงพูดให้น้อยลง และอย่าเอ่ยสิ่งไม่ดีต่อแม่นางเหลียน ส่วนเรื่องอื่นๆ ที่เจ้ารู้เห็นก่อนหน้านี้ ควรปิดปากอย่างสนิท เจ้าก็เห็นไม่ใช่หรือ ทหารสองคนที่พาแม่นางเหลียนไปส่งที่กระโจมแม่ทัพใหญ่ก่อนหน้านั้น พวกเขาหายสาบสูญแล้ว ส่วนพวกผู้คุมที่ทำหน้าที่ดูแลด้านหลังค่าย ก็ถูกขังคุกมืดเป็นเวลาครึ่งเดือน”
สาวใช้หน้าซีด และตัวสั่น ก่อนหลบไปนั่งเงียบๆ แม้แต่การหายใจก็พยายามไม่ให้เกิดเสียงรบกวนผู้อื่น
Related chapters
อุ้มท้องหนีพ่อสามีทรราช 4 ข้าคือซ่างเป่าเหลียน
“แม่นางเหลียน” หวังตันเรียกหญิงสาวเช่นนั้น ด้วยชื่อ และไม่ให้ใช้แซ่เดิม ตามความประสงค์ของตงเยี่ยหรง ซี่งนางไม่ได้มีตำแหน่งใดๆ ไม่ได้เป็นแม้กระทั่งสะใภ้ห้า หรือภรรยาของไคซี ผู้ที่แม้หากตายไปแล้วกลับไม่พบศพ ดังนั้นนางก็เป็นเพียง นางบำเรอผู้หนึ่งที่ได้หลับนอนกับตงเยี่ยหรง ทว่าหวังตันผู้นี้ เป็นคนเก่าแก่ของสกุลตง เคยเลี้ยงดูคุณชายหลายคน ร่วมถึงเป็นพี่เลี้ยงวัยเด็กแก่ตงเยี่ยหรงด้วย เขานับถือนางเป็นเสมือนพี่สาวคนหนึ่ง แม้อีกฝ่ายจะปากแข็ง ทั้งแสร้งทำใจร้ายต่อซ่างเป่าเหลียน แต่หากเขาไม่เมตตานาง ไฉนจะให้คนเรียกตัวหวังตัน เพื่อให้พาอีกฝ่ายไปยังเรือนห่างไกลที่เมืองหวางอิน ซ่างเป่าเหลียนหันมามองหวังตัน ยามนี้แม้จะมีความเสียใจอยู่บ้าง แต่ได้สติคืนมาจนครบ ผิดแต่ผู้เป็นเจ้าของร่างปิดกั้นความทรงจำหลายสิ่งเอาไว้ จึงยากที่นางจะล่วงรู้สิ่งต่างๆ ในเวลานี้ ส่วนความทรงจำในภายหลังของโลกคู่ขนาน ก็ยังไม่เปิดเผยต่อนางอย่างเต็มที่ รู้แต่ว่าตนพอมีความสามารถด้านดูแลคนป่วย และบางครานางก็เห็นตนอยู่ท่ามกลางคนเจ็บที่กำลังรอรับการปฐมพยาบาล “เมื่อถึงจุดพักม้าข้างหน้า ข้าจะให้สาวใช้ต้มยาใ
Last Updated : 2025-04-06อุ้มท้องหนีพ่อสามีทรราช 5 ชีวิตคนสำคัญที่สุด
ในขณะทหารกำลังจะเข้ามาจับกุมตัวสิงตู้เหยา และฝ่ายโจวซ่งก็ไม่ยินยอม ทว่าสถานการณ์นั้นอาจลุกลามใหญ่โต ซ่างเป่าเหลียนจึงต้องการเจรจาเสียก่อนใช้กำลัง “พี่ชาย มีสิ่งใดค่อยพูดกัน” ด้วยน้ำเสียงที่เรียบๆ สีหน้าไม่ได้ตื่นตกใจ อีกทั้งความงามของซ่างเป่าเหลียนสะกดสายตาทุกคน ผู้ที่มองนางจึงหยุด และเหมือนถูกมนตร์สะกดไว้ชั่วขณะ “แม่นาง คนผู้นี้ก่อเรื่องด้านใน หากท่านไม่เกี่ยวข้อง อย่ายื่นมือเข้ามายุ่งเลย” ซ่างเป่าเหลียนทบทวนสิ่งที่เจ้าของร่างรู้ รวมถึงตัวนางเองด้วย พอปะติดปะต่อบางอย่างได้ก็เอ่ยว่า “ข้ากับเสี่ยวเหยา เดินทางมาด้วยกัน อีกอย่างข้าใช้นางไปต้มน้ำแกงเพื่อดื่ม ไฉนจะกลายเป็นคนใช้พิษทำร้ายผู้อื่นได้” “เฮอะ มีนางเป็นคนนอกเพียงคนเดียว ที่เข้าไปวุ่นวายโรงครัวเรา เช่นนี้หากไม่ใช่นาง แล้วใครจะทำร้ายภรรยาของท่านอารักษ์ รวมถึงคนอื่นๆ ได้ โรงเตี๊ยมข้าเปิดมานาน ไม่เคยมีคดีความใดๆ โจรสักรายก็ไม่เคยเข้ามายุ่มย่าม” เถ้าแก่โรงเตี้ยมว่าและชี้มือมายังสิงตู้เหยา พร้อมสั่งให้ทหารรีบจับกุมตัวไปสืบสวนและลงโทษเสีย ซึ่งเป็นช่วงเวลาที่ซ่างเป่าเหลียนต้องตัดสิ
Last Updated : 2025-04-06อุ้มท้องหนีพ่อสามีทรราช 6 น้องสะใภ้ห้า
น้องสะใภ้ห้า ค่ายทหารตระกูลตง ณ เมืองเหนี่ยว หูซีเกอผู้ติดตามของแม่ทัพวางสีหน้ายุ่งยากใจ ตั้งแต่สตรีแซ่ซ่างผู้นั้นเดินทางออกจากค่ายทหาร ใครก็เข้าหน้าตงเยี่ยหรงไม่ติด ยามนี้มีของฝากมาจากจวนแม่ทัพส่งมาหนึ่งรถม้าคันใหญ่ ทว่าเขาไม่สนใจดูสักอย่าง แม้แต่จดหมายจากม่ายเนี่ยเฟิงผู้เป็นมารดา เขาก็เพิกเชย เช่นนี้ผู้ติดตามอีกฝ่าย และคอยไกล่เกลี่ยทุกอย่างที่ชื่อ หูซีเกอ พลอยหายใจไม่สะดวก “ไม่ใช่ของฝาก ไม่ใช่จดหมาย แต่เป็นคุณชายสี่... ป่านนี้แล้วยังมาไม่ถึง ค่ายทหารอีกหรือ” หูซีเกอลมแทบจับ อีกครึ่งชั่วยามก็จะเป็นเวลาที่นัดหมายไว้ ตงเยี่ยหรงต้องการพบเจี้ยนจงอย่างเร่งด่วนที่สุด ฝ่ายนั้นกำลังศึกษากลไกลอยู่ที่สำนักศึกษา ห่างออกไปเพียงแค่ห้าสิบลี้ แต่บทจะตามตัวยาก ก็แทบเรียกว่าต้องพลิกแผ่นดิน ยามนี้เขาให้ทหารหน่วยพิเศษไปเชิญตัวมา ทว่าคนอย่างเจี้ยนจงกลับเห็นว่าเป็นเรื่องสนุก หูซีเกอร้อนใจอยู่จนอกแทบระเบิด กระทั่งคนผู้นั้น นั่งรถม้ามาถึงค่ายทหาร เขาก็ยิ้มกว้างรีบออกไปต้อนรับ “คุณชายสี่... บ่าวนึกว่าวันนี้ชะตาจะขาดเสียแล้ว เหตุใดท่านถึงไม่รักษาเวลาสักนิด”
Last Updated : 2025-04-09อุ้มท้องหนีพ่อสามีทรราช 7 โรงเตี๊ยมเมืองกุย
โรงเตี๊ยมเมืองกุย แม้ซ่างเป่าเหลียนแสดงท่าทีอยากช่วยเหลือคนที่ได้รับพิษ ทว่านายทหารสามคน ต่างยืนยันจะจับตัวของสิงตู้เหยาไว้ ด้วยมันเป็นสิ่งที่ง่ายที่สุด เมื่อมีคนผิด พวกเขาก็จับไปลงโทษ เท่านี้ก็สิ้นเรื่อง ยิ่งเกี่ยวพันกับอารักษ์คนใหม่ที่เดินทางมาจากเมืองหลวง ก็ต้องเร่งทำผลงาน ด้วยการปิดคดีให้เร็วที่สุด ทว่าซ่างเป่าเหลียนเมื่อคิดว่าจะทำสิ่งใด นางมุ่งมั่นมาก โดยเฉพาะการช่วยเหลือผู้อื่น คือเรื่องที่นางพอจะมีฝีมืออยู่บ้าง อีกอย่างภาพสุดท้ายก่อนต้องนอนเป็นผักในโลกเก่า นางมีจิตมุ่งมั่นจะช่วยเหลือผู้อื่นจากอุบัติเหตุบนท้องถนน ทั้งหมดคือวิชาชีพที่ได้ร่ำเรียนมา ยิ่งกว่านั้นโลกคู่ขนาน นางยังมีตัวช่วยเป็นกระเป๋าเครื่องมือทางการแพทย์ หญิงสาวหันไปทางสาวใช้ตน ถามด้วยน้ำเสียงเรียบหากจริงจัง “เสี่ยวเหยา มั่นใจหรือไม่ว่ามิได้ยุ่งเกี่ยวกับ อาหารหรือสิ่งใดในห้องครัว” สิงตู้เหยาในยามนี้ตาแดง มือไม่เย็นไปหมด ก่อนรวบรวมเสียงของตนเอ่ยกับซ่างเป่าเหลียน ด้วยรู้ว่าคงจะมีแต่คนผู้นี้ที่ช่วยเหลือนางได้ “โถ นายหญิง บ่าวไม่ใช่คนเหลวไหล หรือมีจิตใจเหี้ยมโหด อีกอย่างบ่าวยังอยาก
Last Updated : 2025-04-09อุ้มท้องหนีพ่อสามีทรราช 8 ทำคุณบูชาโทษ
“ช้าก่อนแม่นาง ด้านบนนั้นพวกข้าสั่งแบบแห้ง แต่มีอาการคลื่นไส้ โชคดีที่หลานชายเป็นคนตะกละ หยิบเนื้อน่องเป็ดกัดไปหนึ่งคำ ไม่ทันกลืนลงท้องก็คายทิ้ง” ชายวัยกลางคนบอก ยามนี้เขากำลังลูบหลังหนุ่มวัยรุ่นคนหนึ่ง ที่ท่าทางอิดโรยอยู่สักหน่อย “ปัญหาไม่ได้อยู่ที่อาหารแล้วละ... แต่เป็นภาชนะที่ใส่บะหมี่ รวมถึงถ้วยน้ำแกงของข้าที่เสี่ยวเหยาต้มให้!” สิ่งที่หญิงสาวประกาศ ทำให้สถานการณ์ที่ตึงเครียดอยู่นั้น มีหลายคนที่เริ่มแสดงพฤติกรรมน่าสงสัยให้เห็น “พี่ทหาร ได้ยินเช่นนี้แล้วพวกท่าน ยังไม่คิดปิดประตู ห้ามคนในออกจากโรงเตี๊ยมอีกหรือ” เสียงของนางทำให้เถ้าแก้โรงเตี๊ยมตื่นตัว พอๆ กับทหารทั้งสามนาย ฝ่ายหวังตันกลับเข้ามาพร้อมกระเป๋าปฐมพยาบาล ส่วนสิงตู้เหยาถูกปล่อยตัว นางจึงไปขอเสื้อผ้าคนงานด้านหลังเปลี่ยนชั่วคราว แล้วเข้ามาเป็นลูกมือของซ่างเป่าเหลียน จากนั้นการช่วยเหลือคนก็เริ่มต้นขึ้น และนี่ดูเหมือนจะเป็นประสบการณ์ครั้งสำคัญของผู้ติดตามซ่างเป่าเหลียน ซึ่งจะส่งผลให้ภายหน้าทุกคน ยอมรับในความสามารถนาง จากนั้น ฉากกั้นก็นำมาวางไว้ โดยที่ซ่างเป่าเหลียนให้สาวใช้ทั้งสองค
Last Updated : 2025-04-09อุ้มท้องหนีพ่อสามีทรราช 9 ลูกสะใภ้พ่อสามี
หญิงวัยห้าสิบปีเศษนอนอยู่บนพื้น อาการนางคือนอกจากไม่ได้สติ ยังต้องได้รับการกระตุ้นหัวใจให้กลับมาเดินอีกครั้ง (ปั๊มหัวใจ)“เถ้าแก่ห้ามให้ใครเข้ามายุ่มย่ามบริเวณนี้เด็ดขาด และคนที่เหลือ ถอยออกไปอีกสักหน่อย ข้าต้องการพื้นที่ช่วยเหลือคน รวมถึงอากาศเพียงพอสำหรับคนป่วยส่วนแม่บ้านหวังเปิดกระเป๋า และหันมาให้ข้าเห็นชัด ๆ หากต้องการสิ่งใด ข้าจะให้เจ้าหยิบให้ทันที” ซ่างเป่าเหลียนสั่งทุกอย่างชัดเจน น้ำเสียงนางมีอำนาจ ทุกคนที่ได้ยินจึงทำตามโดยไว ผิดแต่มีสายตาคู่หนึ่งลอบมองนางอยู่ ซึ่งดูเหมือนว่าจะมีความประสงค์ร้าย อนิจจาซ่างเป่าเหลียนไม่ใช่ผู้วิเศษ มีดวงตาที่สาม อีกทั้งมุ่งมั่นอยากช่วยคนจึงไม่ทันเห็น การกระตุ้นหัวใจของคนงานหญิงผ่านหลายอึดใจใหญ่ๆ ท่ามกลางสายตาที่ให้ความสนใจ และสิงตู้เหยานางอ้าปากค้าง นางปลื้มใจนายหญิงเหลือเกิน แต่แรกนางอิจฉาความงามอีกฝ่าย ด้วยใบหน้าอ่อนเยาว์ ผิวขาวราวกับไข่ต้มปลอกเปลือก พอนางให้การช่วยเหลือผู้อื่น ก็ประหนึ่งมีรัศมีทาบทับร่าง ตั้งแต่เกิดมาสิงตู้เหยาไม่เคยชื่นชมใครเช่นนี้ นางถูกเก็บมาเลี้ยง กระทั่งได้รับใช้ในค่ายทหาร และนี่คงเป็นสตรีค
Last Updated : 2025-04-09อุ้มท้องหนีพ่อสามีทรราช 10 ลูกสะใภ้พ่อสามี (2)
เมื่อรถม้าเดินทางมาได้พักใหญ่ หวังตันก็บอกกับซ่างเป่าเหลียน “คืนนี้ คงต้องนอนที่อารามข้างหน้า เป็นสำนักนางชี แม่นางเหลียนสะดวกหรือไม่” เพราะสถานการณ์ที่ไม่สู้ดี ดังนั้นการนอนค้างคืนที่โรงเตี๊ยมดังกล่าว ยิ่งสร้างความยุ่งยากตามมา อีกทั้งคำสั่งตงเยี่ยหรงคือเดินทางไปให้ถึงเมืองหวางอินโดยด่วนที่สุด ทำให้หวังตันเลือกพักที่อื่น “ข้ากินง่าย นอนง่าย ขอให้มีหลังคาคุ้มหัวก็หลับสบาย ส่วนพวกเจ้าก็ดูแลตัวเองให้ดีเถิด” ซ่างเป่าเหลียนบอกหวังตัน และหันไปทางสิงตู้เหยา จากนั้นนางก็สำรวจกระเป๋าปฐมพยาบาลของตน โดยยามนี้นางบอกให้ผู้อื่นเรียกว่า ‘หีบยาเทพธิดา’ ชื่อฟังดูเหมือนยกหางตนเองอยู่บ้าง แต่ทำให้มันไม่ถูกด้อยค่าหรือมองเป็นของประหลาดจนเกินไป ด้วยผู้คนในยุคสมัยนั้น เคารพเทพเซียน และบรรพบุรุษ “บ่าวเห็นไป๋ฮูหยินมองหีบยาเทพธิดาตาเป็นมันเลยเจ้าค่ะ เช่นนี้ เราต้องจ้างหน่วยคุ้มกันมาดูแลด้วยหรือไม่” สิ่งที่สิงตู้เหยากล่าวทำให้หญิงสาวฉุกคิดขึ้นมาได้ นางไม่ควรเปิดเผยตนเองนัก โดยเฉพาะความรู้เรื่องการรักษาคน ซึ่งในตอนจับชีพจรรั่วจิ้งทำให้รู้ว่าฝ่ายนั้นตั้งครรภ์ พออยาก
Last Updated : 2025-04-10อุ้มท้องหนีพ่อสามีทรราช 11 เข้าหาลูกสะใภ้
เข้าหาลูกสะใภ้ และหลังจากได้กินอาหารพอไม่ให้หิวเกินไป ซ่างเป่าเหลียนก็ได้พักสงบสติอารมณ์ นางไม่อยากพบผู้ใดเลย แต่ก็นั่นแหละ ได้มีสาวใช้ในค่ายผู้หนึ่งมาก่อนกวน สิงตู้เหยาคือคนที่มาปรากฏตัว พร้อมท่าทางที่ไม่เป็นมิตรสักเท่าไหร่ อีกฝ่ายเรียกว่าจับตาดูซ่างเป่าหยวนตั้งแต่ถูกต้อนมาที่ค่ายเมืองเหนี่ยว โดยอยู่ในฐานะเชลย ทว่าพอถูกจับแต่งตัว แต่งหน้า นางก็งดงามจนผู้ใดพบเห็นก็ริษยา ซึ่งหนึ่งนั้นก็คือสิงตู้เหยา “เห็นว่าท่านคงอยากกินของหวาน ข้าเลยแอบนำของว่างมาให้ มีขนมถั่วกวน แล้วก็ลูกผลับแห้ง” สิงตู้เหยาประสงค์ดีเช่นนั้นหรือ ความจริงก็คือไม่เลย นางอยากมาเห็นสภาพซ่างเป่าเหลียนด้วยตาของตนมากกว่า ว่าเป็นที่โปรดปราณของตงเยี่ยหรงจริงหรือไม่ ด้วยนานแล้วที่เขาไม่เรียกหาใครให้มาปรนนิบัติ และส่วนมากหลังจากอุ่นเตียงด้วยกันแล้ว ก็มักจะถูกส่งตัวไปที่อื่น ไม่ก็หายสาบสูญ หาตัวไม่พบอีก ทว่าซ่างเป่าเหลียนผู้นี้ กลับได้มาพักผ่อนในกระโจมส่วนตัว ด้วยเหตุนี้คนงานอย่างสิงตู้เหยาจึงได้เงินค่าจ้างเล็กๆ น้อยๆ จากคณิกาคนอื่นในค่ายฯ ให้มาสืบเรื่องราว ดวงตากลมโตมองคนงานหญิง ก
Last Updated : 2025-04-10
Latest chapter
อุ้มท้องหนีพ่อสามีทรราช 38 บอกรักลูกเมีย
บอกรักลูกเมีย ไคซีไม่รู้ว่าเขาพลาดตรงไหน ทั้งที่หนีจากสกุลฟ่าน มาอยู่ในพื้นของตน และตั้งใจว่าจะใช้ชีวิตอย่างเงียบๆ สักระยะ ก่อนหาทางเดินทางไปให้ไกลจากอำนาจอี้อ๋อง หากสุดท้ายเขาก็ถูกแว้งกัดจนได้ ยามนี้พอกลับเข้าป้อมสกุลไค ก็ไม่มีเงาซ่างเป่าเหลียนแล้ว ส่วนรั่วจิ้งทั้งที่พึ่งคลอดลูก นางกับตัดช่องน้อยพอตัว คงเพราะกลัวมีภัยถึงตัวจึงชิงดื่มยาพิษตายตามพี่ชายไป ไคซีคลุ้มคลั่งหนัก เขาพาคนของตนที่ยังรอดชีวิต ออกตามหาซ่างเป่าเหลียน ใช้เวลาเข้าวันที่สาม คนของเขานั้นเหลือไม่ถึงยี่สิบชีวิต บ้างก็หลบหนีไป บ้างบาดเจ็บหนักจนทนพิษไม่ไหว ยามนี้ สิ่งที่เขาคาดไม่ถึง คณะของซ่างเป่าเหลียนเดินทางเข้าใกล้เมืองหลวงทุกที ซึ่งแทนที่จะถูกคนของอี้อ๋องเข้าสกัดแล้วจับกุม กลับกลายเป็นว่ารถม้าของนางผ่านทุกด่านได้อย่างไม่ติดขัด ความรู้สึกของชายหนุ่มยามนี้ เต็มไปด้วยความกลัว หรือเป็นไปได้ว่า แผ่นดินนี้สิ้นอี้อ๋องแล้ว ทั้งที่อีกฝ่ายพึ่งก้าวขึ้นบัลลังก์ได้ยังไม่ถึงครึ่งเดือนด้วยซ้ำ ไคซีมองไปยังรถม้าที่กำลังมุ่งหน้าไปเรื่อยๆ และเขาก็เร่งฝีเท้าม้า ควบทะยานมันอย่างเอาเป็นเอาตายหวังสกัดไม่ให้ซ
อุ้มท้องหนีพ่อสามีทรราช 37 ทั้งใต้หล้านี้ ข้ากลัวคนผู้เดียว (ต่อ)
จางเจี้ยนสวมรอยเป็นไคซีต่อไป แล้วพาขบวนเล็กๆ ของซ่างเป่าเหลียนออกไปด้านนอกป้อมลับด้วยทางใต้ดิน การเดินทางไม่ได้ยาก หรือน่าหวาดหวั่นเกินไป เพราะมีอุโมงค์ยาวพาออกไปนอกพื้นที่ กระทั่งหมดเตรียมขึ้นรถม้าไปให้ไกลพื้นที่การต่อสู้ ร่างเด็กชายก็ปรากฏพร้อมมือสังหารกลุ่มหนึ่ง “เสี่ยวหรานหรอกหรือ” สิงตู้เหยาคันไม้คันมือ นางชอบเด็ก แต่เด็กปีศาจก่อเรื่องไม่หยุดหย่อนเช่นนี้ สมควรได้รับโทษ “หมอเหลียน ข้ารู้ว่าท่านอยู่ในรถม้า โปรดแสดงตัว และมอบน้องสาวให้ข้าเสียเถอะ” ฝ่ายสิงตู้เหยาเข้ามารายงานสถานการณ์ด้านนอกต่อนายหญิงที่รถม้า และขออนุญาต จัดการเด็กชาย “อย่าให้เกิดสิ่งใดรุนแรง เราต้องผ่านพื้นที่นี้ให้ได้ ลดการสูญเสีย เพื่อความปลอดภัยตลอดการเดินทาง” ซ่างเป่าเหลียนบอกสิงตู้เหยา “บ่าวย่อมเชื่อฟังนายหญิง” พูดจบ สิงตู้เหยาจึงก้าวมาอยู่ตรงหน้าเด็กชาย “เสี่ยวหราน... น้องสาวเจ้านั้น นายหญิงส่งไปร่ำเรียนวิชาต่างๆ ที่สำนักนางชี บนเขาไป๋ซาน ไฉนยังมาตามที่นี่อีก และเท่าที่ข้าจำได้ เจ้าหายตัวไปพร้อมทำเรื่องผิดต่อนายหญิง” “เจี่ย
อุ้มท้องหนีพ่อสามีทรราช 36 ทั้งใต้หล้านี้ ข้ากลัวคนผู้เดียว
ทั้งใต้หล้านี้ ข้ากลัวคนผู้เดียว หลายวันผ่านไปกระทั่งถึงช่วงเวลาที่รั่วจิ้งคลอด ความโกลาหลต่างๆ ก็เกิดขึ้น ภายนอกป้อมลับ มีกองกำลังจะบุกเข้ามา คือกลุ่มคนที่เครียดแค้นต่อไคซี และฟ่านเทียนโหว หากยังนับว่าดีที่ มีมือสังหารช่วยตึงกำลังไว้ ยามนั้นโจวซ่งได้ส่งสัญญาณขอหน่วยเสริม พร้อมจัดเตรียมรถม้าสำหรับการหลบหนีของซ่างเป่าเหลียน “ฮูหยิน นับแต่ก้าวจากค่ายทหารของแม่ทัพตงครั้งนั้น ไม่หน้าเชื่อว่า อยู่ที่ใดก็ต้องเดินทางเสมอ” ซ่างเป่าเหลียนหันมาทางหวังตันแล้วตอบว่า “ฟ้าลิขิตไว้เช่นนี้ จำที่ข้าบอกไว้ได้หรือไม่ เมื่อกลับเมืองหลวงเมื่อใด ที่นั่นทุกคนจะอยู่อย่างสงบ และไม่ต้องลำบากหลบหนีศัตรูแน่นอน” “ฮูหยินมั่นใจเช่นนั้น ว่าเราจะได้ไปเมืองหลวง ข้าก็ตั้งตารอจริงๆ ทว่ายามนี้ แคว้นเจียงหนานมีอี้อ๋องเป็นใหญ่ เรื่องนี้จะเกิดขึ้นได้ง่ายๆ หรือ” “ได้สิ แม่ทัพตงจะเป็นคนพลิกสถานการณ์จากร้ายกลายเป็นดี เขาไม่ลืมคำพูดที่ให้ไว้กับข้าแน่นอน” หญิงสาวว่า แล้วมองไปยังรั่วจิ้ง อีกฝ่ายซึ่งมีอาหารเจ็บครรภ์ก่อนหน้านี้ ดูเหมือนสงบลง อีกทั้งนางใกล้คลอดเต็มที “ข
อุ้มท้องหนีพ่อสามีทรราช 35 ไม่ยอมตกเป็นหมากของคนชั่ว
ไม่ยอมตกเป็นหมากของคนชั่ว ซ่างเป่าเหลียนไม่ได้ยังอยู่ที่ส่วนพักผ่อนของรั่วจิ้ง พอตกค่ำอีกฝ่ายหนาวสั่น ทั้งมีอาการเพ้อ นางมีไข้อ่อนๆ ได้กินยาแล้วดีขึ้นบ้าง ทว่ากลับมีเรื่องให้คิดมากมาย จึงทำให้ป่วยใจ แล้วส่งผลถึงร่างกาย “ฮูหยิน หากเกิดเรื่องร้ายกับนาง จะส่งผลถึงเราหรือไม่เจ้าคะ” คำถามจากหวังตัน ทำให้ซ่างเป่าเหลียนตระหนักได้ว่า ชีวิตทุกคนซึ่งอยู่ที่นี่ เป็นตายรั่วจิ้งล้วนเป็นผู้กำหนด “ขอแค่อย่าประมาท อีกอย่าง... เท่าที่ข้ารู้ อย่างไร รั่วจิ้งก็ไม่มีหมอคนอื่นช่วยนางได้ในยามนี้ และถึงจะหามาได้ก่อนนางคลอด ก็คงไม่ใช่เรื่องง่าย ตัวข้ามีความรู้ไม่มากไม่น้อย แต่เชื่อว่า หากนางทำตามที่บอกไว้อย่างเคร่งครัด อย่างไรย่อมได้หลานให้แก่ฟ่านเทียนโหวแน่นอน” ซ่างเป่าเหลียนกล่าวจบ คนที่นางไม่อยากเห็นหน้าที่สุดในยามนี้ก็ปรากฏตัว ไคซีมีสีหน้าที่เครียด น้ำเสียงเขาที่สื่อสารกับซ่างเป่าเหลียนทำให้รู้ว่า มีแผนมากมายในใจ และเขาไม่อยากให้นางอยู่ที่นี่ “ข้าต้องการพูดคุยกับอาเหลียนเพียงลำพัง จงตามข้าไปเถิด” หญิงสาวหันไปส่งสัญญาณให้ หวังตันอีกฝ่าย ไม่ได้แสดงท่าทางตื่นต
อุ้มท้องหนีพ่อสามีทรราช 34 รักษาไข้หวัด
รักษาไข้หวัด ซ่างเป่าเหลียนให้ความสนใจกับโรงสมุนไพรของรั่วจิ้งมาก เพราะมีทั้งสิ่งที่ช่วยรักษาโรคและทำให้เกิดพิษ นี่คือความสามารถของคนสกุลฟ่าน ซึ่งนับว่าใช้ประโยชน์ได้ดี ในช่วงนี้ นางยังดูแลรั่วจิ้งอย่างดี ไม่ได้คิดจะวางยา เพื่อให้อีกฝ่ายป่วยไข้ เหตุนี้รั่วจิ้งจึงมีอาการดีวันดีคืน หากสายตาของอีกฝ่ายยังพร่าเบลอ ส่วนการมองเห็นของซ่างเป่าเหลียน กลับมาดีขึ้นเป็นลำดับ ที่โรงสมุนไพรแห่งนี้ นับว่ามีงานให้ทำตลอด ซึ่งหากสำรวจให้ดี แพทย์ที่เห็นอยู่ในกลุ่ม บางคนมาจากค่ายทหารสกุลตง “นายหญิง คนพวกนั้นบ่าวจำได้” “อย่าได้เสียงดังไป ข้าก็รู้เหมือนกับเสี่ยวเหยา เหตุนี้ จึงทำให้แม่ทัพตงมีพิษตกค้างในร่างกาย คงเป็นเพราะมีสายลับของฟ่านเทียนโหวปะปนอยู่มิน้อย เจ้ารู้หรือไม่ ผู้ใดดูแลเรื่องเสบียง และยารักษาโรคของสกุลตง” สิงตู้เหยาคิดอยู่พักใหญ่ นางก็ร้องอ๋อ “หากจำไม่ผิด คุณชายห้าและสกุลเดิมของเขาเจ้าค่ะ” “เยี่ยงนั้น ทุกอย่างก็ไม่ได้อยู่เหนือความคาดหมาย ยามนี้ การที่ข้ามาอยู่ที่นี่ นับว่าฟ้าลิขิตไว้ เอาล่ะ จากนี้เราต้องปรุงยาไว้หลายเทียบ เพื่อใช้
อุ้มท้องหนีพ่อสามีทรราช 33 ข้อแลกเปลี่ยน
ข้อแลกเปลี่ยน นอกจากซุนหรานที่มีระเบิดผูกไว้กับร่างกาย คนในโรงเตี๊ยมอีกหลายคนก็มีชะตากรรมไม่ต่างจากเด็กชาย และนั่นทำให้ซ่างเป่าเหลียนต้องตัดสินใจด่วนว่าจะทำเช่นไร “ฮูหยิน เสี่ยงอันตรายเกิดไป อีกอย่างแม้จะช่วยอีกฝ่ายให้คลอดสำเร็จ แต่ท่านจะถูกจับเป็นตัวประกันอยู่ดี” ซ่างเป่าเหลียนพยักหน้าเข้าใจ และตอบหวังตัน “ไม่ใช่ว่าข้าไม่เคยถูกรั่วจิ้งจับเป็นตัวประกัน แต่ยามนี้นางคงต้องการตัวข้า นั่นทำให้รู้ว่าครรภ์นางมีปัญหาแน่นอน อีกอย่างจนกว่านางจะคลอด และเด็กปลอดภัยดี ข้าย่อมมีชีวิตอยู่ แม่บ้านหวังคิดว่า ช่วงเวลาดังกล่าว แม่ทัพตงจะทำการสำเร็จหรือไม่” หวังตันไม่อยากตอบเรื่องนี้ และนางโอดครวญว่า “อย่างไร ท่านจะเป็นตัวประกันฝ่ายฟ่านเทียนโหวไม่ได้” “ที่แม่บ้านหวังกล่าวมาถูกต้อง แต่ความปลอดภัยของข้า สำคัญก็ส่วนหนึ่ง แต่ไม่เท่ากับสิ่งที่แม่ทัพตงกำลังกระทำอยู่” “ฮูหยินหมายถึง...” “เมื่อข้าอยู่กับศัตรู ย่อมรักษาชีวิตตนกับเด็กในครรภ์ไว้ได้ ฟังแล้วอาจเป็นเรื่องน่าขัน แต่อย่างน้อยก็ไม่ต้องหนีไปเรื่อยๆ ซึ่งอาจทำให้มีคนล้มตายมากมาย อีกอย่
อุ้มท้องหนีพ่อสามีทรราช 32 จิ้งจอกน้อย
ซ่างเป่าเหลียนออกจากเรือนบ้านสวนด้วยรถม้า และใช้เวลาเดินทางเพียงประเดี๋ยวเดียว ถ้ำดังกล่าวอยู่ไม่ไกลนัก แต่ลับตาคน ทั้งมีค่ายกลด้วย ยามนี้สิงตู้เหยาทำความสะอาดบาดแผลเบื้องตนให้เด็กทั้งสองแล้ว ฝ่ายลู่เถียนหลับสนิท กระนั้นยังมีน้ำตาไหลอาบข้างแก้ม ส่วนซุนหรานอาการน่าเป็นห่วง ซ่างเป่าเหลียนหยิบของออกมาจากหีบยาเทพธิดา นางต้องเอาลูกธนูออก และฉีดยาให้เขา ยามนั้นมีทั้งหวังตัน และสิงตู้เหยาเป็นลูกมือ ส่วนโจวซ่งดูต้นทางด้านนอก การรักษาเด็กทั้งคู่แม้จะยุ่งยากสักหน่อย แต่เป็นไปด้วยดี ซึ่งทั้งหวังตัน สิงตู้เหยานับว่าที่มีความก้าวหน้ายอดเยี่ยม ในการปฐมพยาบาล จึงผ่อนแรงของซ่างเป่าเหลียนไปได้มาก ทว่าตลอดเวลาที่ซ่างเป่าเหลียนวุ่นวายอยู่นั้น เสี่ยวซานสนุกที่นางเลี้ยง แสดงพฤติกรรมแปลกๆ เดี๋ยวเห่า ขู่ และวิ่งไปมาด้านนอก “คงมีบางสิ่งที่ผิดปกติ เสี่ยวเหยาออกไปดูด้านนอก และให้อาซ่งตรวจสอบทุกอย่างมากกว่าปกติ” หญิงสาวบอกอีกฝ่าย สิงตู้เหยารู้ว่าความต้องการของนางคือสิ่งใด ฝ่ายโจวซ่งได้รับข้อมูลจากนกพิราบสื่อสาร แจ้งว่ายามนี้มีการเคลื่อนไหวของไคซี เรื่องนี้
อุ้มท้องหนีพ่อสามีทรราช 31 ซุนหรานกับลู่เถียน
ซุนหรานกับลู่เถียน หากนับเวลาแล้ว ตอนนี้เกือบสี่เดือนเศษที่ซ่างเป่าเหลียนมาอยู่เรือนบ้านสวน ซึ่งของใช้ต่างๆ นางมีครบ ถึงอย่างนั้นยังขาดบางส่วนที่ต้องการ เป็นเกลือบ้าง แป้งทำขนมบ้าง รวมถึงด้ายที่ใช้เย็บผ้า อนึ่งด้วยสิงตู้เหยายังเป็นเด็กสาว การให้นางได้ออกไปสูดอากาศด้านนอก ย่อมเป็นสิ่งที่ดี “เสี่ยวเหยาห้ามเหลวไหลเชียว ได้ของแล้วจงกลับทันที และอาซ่งสั่งสิ่งใด เจ้าต้องเชื่อฟังเขา” “แม่บ้านหวัง ข้าเป็นเด็กดี ไม่เคยทำเรื่องผิดต่อคำสั่งสักครั้ง ไม่อย่างนั้นนายหญิงจะอนุญาต ให้ไปซื้อของหรือ” สิงตู้เหยาตอบ และมองไปยังท้องของซ่างเป่าเหลียน มันโตขึ้นมาก ด้วยเหตุนี้ ทุกอย่างจึงต้องรีบเตรียมการแต่เนิ่นๆ “นายหญิงเจ้าคะ บ่าวจะซื้อของเล่นมาไว้ให้คุณชายน้อยด้วย” สิงตู้เหยาว่าแล้วก็ล้วงเข้าไปในอกเสื้อ นางมีเงินอยู่จำนวนหนึ่ง เก็บไว้ตั้งแต่เริ่มทำงาน และมากพอจะซื้อสิ่งของได้ตามใจ “อย่าลำบากเลยเสี่ยวเหยา สิ่งใดที่เจ้าอยากได้ ซื้อให้ตนเถิด ส่วนลูกของข้านั้น หากประหยัดได้ นับว่าดี” แม้ได้ยินอย่างนั้น แต่สิงตู้เหยาอยากซื้อทั้งกำไรข้อมือ ข้อเท้า รวมถึงเส
อุ้มท้องหนีพ่อสามีทรราช 30 สามีเดินทางไกล
สามีเดินทางไกล ตงเยี่ยหรงไม่อยากห่างจากซ่างเป่าเหลียนสักเท่าใด ตัวนางก็ไม่ได้ทำให้เขาเป็นกังวล “เดินทางไกลเช่นนี้ เทียนเกอรักษาตัวด้วย” นางบอกเขาและมองดูม้าตัวโต กับสิ่งของต่างๆ ที่จัดเตรียมให้ชายหนุ่ม ยามนี้ใจโหวงพิกล แต่ก็ไม่คิดเอ่ยสิ่งใดที่จะทำให้เขาคิดมาก “ลูกเต่าน้อย ลืมตาขึ้นมาดูโลกเมื่อใด ข้าจะมารับขวัญเขาทันที” “ได้ ข้าจะรอให้ท่านเรียกชื่อของเขาเป็นคนแรก หากไม่พบหน้าท่าน เด็กคนนี้จะไร้แซ่ ไร้ชื่อ” นางประกาศเช่นนั้น คนที่ยืนด้านหลังออกไป ก็อดใจคอไม่ดี เนื่องจากรู้ว่า สถานการณ์บ้านเมืองคับขันมาก แต่ซ่างเป่าเหลียนอ่านนิยายเรื่องนี้จบแล้ว อย่างไรตงเยี่ยหรงก็มีชีวิตรอด ส่วนเจ้าของร่างแม้ชีวิตพลิกผลัน แต่ก็อยู่จนวาระสุดท้ายของหน้านิยาย และนี่จะทำให้นางใช้ความรู้ ที่มีเพื่อช่วยเหลือผู้อื่น ส่วนตงเยี่ยหรงก็ปกป้องราษฎรและบ้านเมืองนั่นคือสิ่งที่เขาทำได้ดีที่สุด และยามนี้ สถานการณ์บีบบังคับเหลือเกิน ฟ่านเทียนโหวได้ยึดครองพื้นที่ต่างๆ ของแคว้นเจียงหนาน โดยเป็นฝ่ายหนุนหลังหลี่หว่านอี้ (องค์ชายสี่) ฝ่ายนั้นยอมพลีชีพทั้งพระชายาของตน รวมถึงลูกชา
