เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่3
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-12-25 13:22:35แอ๊ดดด
“อ้อ หนูนี้เอง พรุ่งนี้เอาเหมือนเดิมอีกนะจ๊ะ คุณหญิงและท่านเจ้าสัวชอบมากเลย^_^”พี่ที่ทำงานเป็นแม่บ้านหลังนี้ออกมาเอาตะกร้าขนมตาลน้นจากฉันทุกวันและเธอก็เป็นคนสั่งฉันให้เอามาส่วทุกวัน สงสัยคุณหญิงและท่านเจ้าสัวจะชอบขนมตาลของฉันจริงๆคนแก่อยู่บ้านหลังใหญ่สามีภรรยากันและนั่งกินขนมตาลของฉัน “ค่ะ ขอบคุณนะคะ^_^”ฉันยกมือไหว้เธอที่ส่งเงินแบงค์สีเทาน้ำตาลแบงค์พันมาให้ฉัน “เอ๊ะ พี่คะ คือหนูไม่ได้นำเงินมาทอน ขอโทษนะคะพอจะมีเศษเงินที่พอดีกับค่าขนมไหมคะ” “ไม่เป็นไรจ๊ะ คุณหญิงท่านให้^_^” “แต่ งั้นหนูจะทำขนมตาลมาให้ครบกับจำนวนเงินนี้นะคะ” “จ๊ะ^-^” “งั้นหนูขอตัวกลับก่อนนะคะ สวัสดีค่ะ^_^”ฉันยกมือไหว้เธอ เธอก็ยกมือรับไหว้ฉันและฉันก็รีบวิ่งกลับมาหาพี่พลที่นั่งคร่อมจักรยานรอฉันด้วยใบหน้าที่เปื้อนยิ้มฉันเอาเงินแบงค์พันใส่กระเป๋าตังค์เก็บทันที คุณหญิงบ้านนี้ใจดีจังเลย ฉันเคยเห็นท่านท่านอายุปนะมาณห้าหกสิบปลายๆได้แล้ว ส่วนท่านเจ้าสัวสามีของท่านฉันยังไม่เคยเห็นเลยน่าจะใจดีเหมือนคุณหญิงนั่นแหละ “เก่งจังอายุแค่เนี่ยทำขนมขายเองได้ด้วย^_^” “ก็ต้องเก่งสิคะ อยากเรียนหมอนี้หน่า”ฉันพูดบอกพี่พลพลางนั่งคร่อมจักรยานพี่พล พี่พลก็ค่อยๆปั่นจักรยานไปตามทางเรื่อยๆซอยนี้มีแต่บ้านของคนรวยๆบ้านหลังใหญ่ๆโตๆสวยๆทั้งนั้นเลย “บ้านพี่พลอยู่ซอยไหนเหรอคะ?”ฉันเอ่ยถามพี่พลไป “ซอยเดียวกับเรานั่นแหละ อยู่หลังสุดท้าย ท้ายหมู่บ้านโน่นไง”พี่พลชี้สะเปะสะปะไปทั่วเขาบอกฉันแบบนี้ประจำแหละ ฉันจึงย่นจมูกใส่เขาและชะเง้อคอมองไปทางบ่อนคาสิโนขนาดใหญ่ที่ถูกตั้งอยู่ท้ายสุดของซอยเศรษฐีนี้ “ผิงรอพี่อยู่ตรงนี้แหละเดี๋ยวพี่ไปตามคุณลุงนัยมาให้”พี่พลจดจักรยานไว้ข้างป่ารกเหมือนเดิมและเอ่ยบอกฉันเหมือนเดิม “ค่ะ รบกวนพี่พลอีกแล้ว”ฉันเอ่ยบอกเขาไปและจับแฮนจักรยานที่เขายื่นมาให้ฉันจับ และเขาก็ยิ้มให้ฉันและรีบวิ่งเข้าไปในบ่อนนั้น พี่พลเข้าออกได้สบายชายชุดดำสองคนหน้าบ่อนนั้นก็ก้มหัวให้เขาอย่างนอบน้อมฉันยืนรอพี่พลอยู่สักพักสายตาก็มองไปเรื่อยจดไปสบเข้ากับรถสปอร์ตคันสีดำหลายคันที่กำลังขับผ่านหน้าฉันเข้าไปในบ่อนนั้น ฉันก็ก้มตัวลงหลบหลังจักรยานและแอบมองพวกชายชุดดำที่พากันลงมาจากรถอย่างไวมีอยู่คนหนึ่งลงไปเปิดประตูรถให้ใครสักคนเดินออกม “ว้าวววว หล่อจัง^_^”ฉันพูดขึ้นเหมือนตัวเองตกอยู่ในภวังค์ออร่าของผู้ชายในชุดสูทสีดำที่สวมแว่นกันแดดสีดำที่เพิ่งจะเดินลงมาจากรถนั้น หล่อสูงขาวหุ่นดี พูดได้คำเดียวว่าหล่อมากและเพอร์เฟคมากๆๆเช่นกัน “อุ๊ย!”ฉันร้องขึ้นด้วยความตกใจที่แวบหนึ่งเหมือนผู้ชายคนนั้นจะมองมาทางนี้ฉันรีบก้มตัวลงตำ่ลงหลบเขากลัวว่าเขาจะเห็นฉันและสั่งคนมาเก็บฉัน เพราะเขาน่าจะเป็นหัวหน้าของกลุ่มชายชุดดำนั้น เพราะเขาเดินนำหน้าชายชุดดำเข้าไปในบ่อนนั้นและชายชุดดำก็เดินตามหลังเขาไป “เห้อออ โล่งอกไปที นึกว่าจะไม่รอดซะแล้ว”ฉันลุกขึ้นยืนเต็มความสูงและตบหน้าอกตัวเองเบาๆที่มันตื่นเต้นหรือลุ้นกันแน่ก็ไม่รู้ “ทำไมพี่พลไปนานจัง มีอะไรเกิดขึ้นรึป่าว”ฉันที่ชะเง้อคอมองหาร่างของพี่พลที่หายไปนาน “เวียงพิงค์!”เสียงพี่พลวิ่งกระหืดกระหอบออกมาจากบ่อนและรีบตรงเข้ามาหาฉัน “รีบหนีเร็ว!”ใบหน้าแตกตื่นของพี่พลทำให้ฉันตกใจ “มีอะไรคะ แล้วไหนคุณพ่อของผิงล่ะ?”ฉันที่มองหาคุณพ่อที่นึกว่าจะเดินออกมาพร้อมกับพี่พลแต่ก็ไม่มีวี่แววของท่านเลย “พ่อของผิงขายผิงให้เจ้าของบ่อนนี้เพื่อใช้หนี้น่ะสิ!!”พี่พลรีบพูดบอกฉันพลางรีบยกจักรยานไปกลับหัวอย่างไว “ไม่มีทาง ผิงไม่เชื่อ”ฉันที่ตกใจกับคำพูดของพี่พล “จริงผิงเร็วๆ ไปอยู่บ้านพี่ก่อน!”พี่พลรีบฉัดแขนฉันให้ขึ้นรถจักรยานของเขาเมื่อฉันขึ้นรถจักรยานพี่พลก็รีบปั่นออกมาอย่างไวจนไม่ได้ดูทางจนชนเข้ากับรถยนต์คันหนึ่งเข้าเต็มๆทำให้ฉันกับพี่พลล้มจักรยานและร่างของฉันกลิ้งหลายตลบไปบนพื้นถนนศีรษะของฉันไปกระแทกเข้ากับโขดหินทับที่แผลเดิม โครม “ว๊าย พี่พล!!!” “เวียงพิงค์!!!” “จับผู้หญิง แม่มันขายให้เราเเล้ว!!”เสียงสุดท้ายก่อนที่สติของฉันจะดับลงดังขึ้นเสียงฝีเท้าหลายคู่ต่างพากันเดินเข้ามาหาฉัน “อย่าจับเธอไป!!!”เสียงของพี่พลและเงาของพี่พลกำลังจะเข้ามาช่วยฉันแต่ก็โดนชายพวกนั้นรุมกระทืบ “ช่วย พี่พล ด้วย”ฉันพูดขึ้นและหลับลงบทที่เกี่ยวข้อง
อิหนูของป๋า ตอนที่4
เจ้าสัว จักรภัทร... “ท่านครับ แวะคาสิโนก่อนใช่ไหมครับ?”ไอโก้ลูกน้องคนสนิทของผมเอ่ยขึ้น ผมจึงหันหน้ากับไปมองหน้ามัน “อืม”ผมตอบมันและหันกลับไปมองนอกกระจกรถต่อ วิวข้างนอกก็ดีผู้คนพากันวุ่นวายดีจนบางทีผมก็นึกรำคาญ “ครับ”ไอโก้พูดขึ้นและมันก็หันไปมองทางต่อ ผมก็ถอนหายใจออกมาและเริ่มหยิบแว่นกันแดดสีดำของผมออกจากดวงตาทั้งสองข้าง เพื่อผมอยากจะมองสีรอบนอกบ้างน่ะ “เชี้ย น้องน่ารักว่ะไอโก้!”ไอต่อลูกน้องคนสนิทของผมอีกคนรีบตบไหล่ไอโก้คนขับรถของผมให้หันไปมองข้างทางที่มีเด็กผู้หญิงผมยาวมัดผมเป็นหางม้ากำลังนั่งแอบอยู่ตรงจักรยานข้างทางป่ารกร้างทางเข้าคาสิโนของผม จักรยานคันที่เธอจับอยู่มันช่างคุ้นตาผมเสียเหลือเกิน “เอ่อใช่ๆๆๆน่ารักสัสๆทำไมเด็กเดี๋ยวนี้มันน่าจับกดจังว่ะ!”ไอโก้พูดขึ้นอย่างหื่นกระหายพลางมองไปที่เด็กผู้หญิงคนนั้นที่สวมเสื้อยืดสีเหลืองเก่าๆเกือบจะเปื้อยขาดนั้นพร้อมกับกางเกงขาสั่นสีดำเก่าๆเช่นกัน หายากน่ะครับที่เด็กเดี๋ยวนี้จะแต่งตัวแบบนี้ สงสัยที่บ้านไม่ค่อยมีเงินมั้ง ผมรีบสวมแว่นกันแดดทันทีเพราะรถของผมเคลื่อนตัวเข้ามาในเขตคาสิโนแล้ว “เชิญครับท่าน”เมื่อรถของผมมาถึงหน้าคาสิโนลูกน้องนับสิ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-25อิหนูของป๋า ตอนที่5
“ผมขอรับเธอมาเลี้ยงดู”ไม่รู้อะไรดลใจผมให้พูดออกไปอย่างนั้นตามที่ใจผมคิด ทำให้ลุงนัยตาเบิกโตขึ้นด้วยความตกใจและเขาก็ยิ้มกว้างขึ้นอย่างคนดีใจ“ท่านเจ้าสัวพูดจริงๆเหรอครับ?”ลุงนัยรีบวิ่งเข้ามาที่โต๊ะทำงานของผมพลางเอ่ยถามผมด้วยความดีใจ“ผมเป็นคนมีความคิด ไม่พูดอะไรเล่นๆหรอกครับ”ผมบอกเขาไปพลางยกมือขึ้นมากุมไว้และมองเขา“เป็นบุญของเวียงพิงคะจริงๆขอบคุณครับขอบคุณ”เขายกมือไหว้ผมทันทีแทบจะกราบผมเลยด้วยซำ้“ผมยกหนี้ทั้งหมดให้คุณแลกกับตัวของเวียงพิงค์ ผมจะรับเธอมาอยู่ในการดูแลของผมทุกอย่าง”ผมพูดขึ้นลุงนัยก็ยิ้มมาให้ผม“ผมดีใจนะครับที่ท่านเจ้าสัวเอ็นดูลูกสาวผม เธอเป็นเด็กหัวอ่อนเชื่อคนง่าย เรียบร้อยนิสัยดีครับรับลองได้เลย”“ครับ แล้วตอนนี้เธออยู่ที่ไหน?”ผมเอ่ยแกล้งถามเขาไปเพราะบางทีเขาอาจจะไม่รู้ก็ได้ว่าลูกสาวเขาอยู่ที่นี้เพื่อมาตามหาพ่อของเธอ“อยู่ที่บ้านครับ เธอต้องทำงานบ้าน”เขาบอกผม ผมจึงพยักหน้าเข้าใจลุกขึ้นยืน“ไปครับ เราไปรับตัวเวียงพิงค์กัน”ผมเอ่ยขึ้นลุงนัยก็รีบก้มหัวอยู่หลายรอบและผายมือเชื้อเชิญให้ผมเดินนำหน้าเขา ผมก็เดินเอามือล้วงกระเป๋านำหน้าเขามา“ท่านครับ มีเหตุรถชนกันที่หน้าทางเข้าคา
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-25อิหนูของป๋า ตอนที่6
โรงพยาบาลJS“คุณชายนายพลปลอยภัยครับท่าน ร่างกายทุกส่วนไม่ได้รับการกระทบกระเทือนอย่างหนักแต่อย่างใด”คุณหมอในชุดกราวสีขาวเดินมาก้มหัวให้ผมพลางเอ่ยรายงานผม “อืม”ผมพูดขึ้นสั้นๆและเดินเข้าไปยังห้องไอซียูอย่างไว ก็พบกับนายพลที่กำลังนั่งดูแผลตัวเองอยู่ใบหน้าเหยเกเพราะความเจ็บที่หัวเข่าและข้อศอก“ปั่นจักรยานยังไงถึงได้ไปชนกับรถล่ะนายพล”ผมเดินเข้าไปนั่งลงบนเตียงข้างๆนายพล นายพลเมื่อได้ยินเสียงผมก็เบะปากใส่ผมทันที“ก็ผมรีบหนิน้า ไม่รู้ว่ารถยนต์มันจะมาตัดหน้า เอ่อจริงสิ แล้วมีเวียงพิงค์ล่ะ เวียงพิงค์ น้า น้าเห็นเวียงพิงค์ไหมครับ”นายพลถามผมรัวเร็วใบหน้ากระวนกระวายใจแบบนั้นทำให้ผมรู้สึกแปลกใจ แต่เดี๋ยวน่ะ เวียงพิงค์คนเดียวกันรึป่าว“น้า น้ารีบไปช่วยเวียงพิงค์เร็ว 7743”“น้าไม่เล่นหวย ลืมไปแล้วเหรอไอตัวแสบ”ผมยื่นมือไปผลักหน้าผากของนายพลเบาๆอย่างเอ็นดู“ไม่ใช่น้า ผมหมายถึงทะเบียนรถของคนที่จับเวียงพิงค์ไปน่ะ น้ารีบไปช่วยเธอสิ ก่อนที่เธอจะโดนพวกมันจับไปขายตัว!!”นายพลพูดอย่างกระวนกระวายและคำพูดของนายพลทำให้ผมลุกขึ้นยืนอย่างไม่รู้ตัว“เดี๋ยวกลับบ้านกับลุงต้อมน่ะ เดี๋ยวน้าค่อยตามไปทีหลัง”ผมเอ่ยสั่งหลานช
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-25อิหนูของป๋า ตอนที่7NC+
โรงแรม DX20:00น.“อื้อออ อ๊ะ”ทันทีที่เจ้าสัวเปิดประตูเข้ามาก็พบกับหญิงสาวร่างบางที่สวมชุดว่ายนำ้วันพีขสีขาวสุดร้อน แรง เจ้าสัวจ้องมองภาพตรงหน้าด้วยสายตาเบิกโพรงด้วยความตกใจกับภาพที่เห็น“อื้ออออ ร้อน ร้อนจังเลยคะ”ร่างบางนั่งกระชับกระส่ายไปมา มือเล็กเริ่มอยู่ไม่เป็นสุขเริ่มลูบไล้เนินอกอวบอิ่มที่มีขนาดใหญ่เกินตัวของเธอไปด้วย หลับตาพริ้มริมฝีปากเผยอขึ้นมาเล็กน้อยทำให้คนที่ยืนมองภาพตรงหน้าอยู่นั้นถึงกับต้องกลืนนำ้ลายดังอึกใหญ่“อื้ออออออ”ร่างบางค่อยๆอ้าขาเรียวยาวขาวเนียนออกจากกันเผยให้เห็นเนื้อนูนอวบอิ่มที่อยู่ภายใต้เนื้อผ้าสีขาวตัวจิ๋วของเธอ“เธอโดนยาเหรอ?”เจ้าสัวพึมพำขึ้นและค่อยๆเดินเข้ามาหลบตรงมุมเสาของห้องพักที่เป็นโรงแรมม่านรูดแห่งนี้ ห้องนี้ถูกจัดแต่งให้เป็นโซนห้องนำ้และร่างบางที่ร้องครวญคราวอยู่นั้นนั่งอยู่บนขอบติดกำแพงมีที่นั่งได้พอดี ข้างๆอ่างอาบนำ้ขนาดใหญ่“อ่าาาห์ ทำไมเสียวอย่างนี้ล่ะ”ร่างบางยังคงครวญครางอยู่และปลายนิ้วของเธอเริ่มไกล่เกลี่ยไปที่ร่องกุหลาบงามที่มันมีเนื้อนูนสีเนื้อแรบออกมาจากขอบผ้าสีขาวเเจ๊ะ แจ๊ะ “อื้อออออ”ร่างบางหลับตาพริ้มนิ้วมือของเธอก็ยังคงทำหน้าที่ด้
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-25อิหนูของป๋า ตอนที่8NC+
“เกิดอะไรขึ้นกับหัวใจของเรา?”เจ้าสัวเอ่ยถามกับตัวเองเบาๆทั้งๆที่เขายังไม่ได้ละสายตาไปจากร่างบางตรงหน้าเขา เป็นจังหวะเดียวกับที่หญิงสาวค่อยๆแหวกกางเกงเนื้อบางสีขาวของเธอออกเผยให้เห็นกลีบกุหลาบงามที่มีน้ำสีใสไหลชุ่มแชะตรงกลางกลีบกุหลาบงามนั้น ทำให้ชายหนุ่มเบิกตาโตขึ้นตกตะลึ่งกับของสวยงามที่เขาเพิ่งจะเคยพบเห็นของที่สวยงามเช่นนี้ ดอกชมพูเบ่งบานปิดสนิทไร้ขนนุ่มปกคลุมแต่อย่างใด เขาเห็นเนื้อโหนกนูนสีขาวใสนั้นราวกับของเด็กทารกเเรกเกิด“อ๊ะๆๆๆๆ”ร่างบางร้องครวญครางขึ้นทำให้เจ้าสัวรีบมองไปยังนิ้วเรียวยาวของเธอทันที ที่ตอนนี้เธอได้ค่อยๆดึงนิ้วเรียวออกมาจากช่องทางรักของเธอ ทำให้ที่นิ้วของเธอมีนำ้สีใสเปียกชุ่มนิ้วมือของเธอ ชายหนุ่มตละแตกทันทีเมื่อหญิงสาวตรงหน้าของเขาใช้ปลายนิ้วมือทั้งสองข้างค่อยๆแหวกกลีบกุหลาบของเธอออกกว้างจนสามารถมองเห็นเนื้อสีชมพูข้างในของเธอได้ พรึบ“อ๊ะ คะคุณเป็นใครคะ!!”หญิงสาวทีาก้มหน้าก้มตาดูกลีบกุหลาบของตัวเองอยู่ต้องเงยหน้าขึ้นมามองร่างสูงที่ไปยืนบังไฟเธอทันที ดวงตาโตของเธอเบิกขึ้นมองร่างสูงที่รูปหล่อใบหน้าหล่อละมุนทำให้หญิงสาวถึงกับนึกได้ว่าโครงหน้าของเขาคนนี้คือคนเดียวกั
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-25อิหนูของป๋า ตอนที่9NC+
“กรี๊ดดดดดดดอุ๊บ”ร่างบางกรี๊ดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดที่ท่อนเอ็นลำกายใหญ่ของเจ้าสัวได้เข้าไปยังช่องทางรักของเธอจนมิดลำทะลุผ่านเยื้อเนื้อบางๆที่เรียกว่าพรหมจรรย์ของหญิงสาว เจ้าสัวจึงก้มหน้าลงไปบดขยี้ริมฝีปากอวบอิ่มของเธอทันทีเพื่อให้เธอได้เคลิบเคลิ้มกับรสชาติจูบของเขาเพื่อจะได้คลายความเจ็บตรงส่วนนั้นของเธอลง “หายรึยัง?”เจ้าสัวเอ่ยกระซิบถามที่ข้างหูของเวียงพิงค์ที่ตอนนี้เธอกอดคอเข้าแน่น ใบหน้าเล็กพยักหน้างึกๆแทนคำตอบ เขาจึงค่อยๆยันตัวออกจากเธอและยันมือทั้งสองข้างลงไปกับขอบอ่างและเริ่มขยับสะโพกสอบเข้าออก “อื้ออออ”เสียงหวานครวญครางขึ้นเมื่อเจ้าสัวเริ่มสอดใส่ความเป็นชายเข้าออกช่องทางรักที่คับแน่นของเธอ เจ้าสัวก้มหน้ามองลงไปยังจุดเชื่อมต่อของเขาและเธอก็เผยอยิ้มมุมปากขึ้นมา เมื่อเขาได้เห็นเลือดสีแดงสดไหลติดลำกายใหญ่ของเขาออก เจ้าสัวยิ่งได้ใจขยับสะโพกรัวเร็วขึ้น ทำให้ร่างบางบิดกายไปมาด้วยความเสียวซ่าน กับความรู้สึกแปลกใหม่ที่เจ้าสัวมอบให้เธอ “อ่าาาาห์ ซี๊ดดดด โคตรเสียวเลยอิหนู!!!!”เสียงนุ่มทุ้มคำรามของเจ้าสัว ชายหนุ่มได้รับความสุขจากเธอร่างเล็กที่นอนครวญครางอยู่ เจ้าสัวยื่นมือไปบีบคลึงเต้า
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-25อิหนูของป๋า แนะนำตัวละคร+ตอนที่1
พระเอก จักรภัทร ราชนาโยวงศ์ติชัย ชื่อเล่นเจ้าสัว อายุ32ปี มาเฟียหนุ่มหล่อมากความสามารถมากฝีมือ หล่อ ฉลาด เก่ง ผู้นำแก๊ง มังกรแดง หนุ่มใหญ่พูดน้อย เงียบขรึม เสือยิ้มยาก “มาหาป๋าสิอิหนู” นางเอก รัชมล กูลสกุล ชื่อเล่นเวียงพิงค์หรือหนูผิง อายุ19ปี นิสัยดี อ่อนน้อม เรียบร้อย เก่งงานบ้านงานเรือน ขยัน อ่อนแอ เด็กสาวผู้น่าสงสาร อาศัยอยู่กับพ่อแท้ๆและเเม่เลี้ยงพร้อมกับพี่สาวต่างแม่หนึ่งคน สองคนแม่ลูกลุมกันกลั่นแกล้งเธอเหมือนในการ์ตูนเจ้าหญิงที่เธอชอบดูตอนเป็นเด็กๆ เธอไม่ได้เรียนหนังสือเพราะเธอต้องทำงานบ้านให้พี่สาวและเเม่เลี้ยงของเธอ เธอมีความฝันที่อยากจะเป็นคุณหมอเพราะพ่อของเธอท่านป่วยหนัก เธออยากจะมารักษาท่าน แต่เธอก็ทำตามความฝันของเธอไว้ไม่ได้ “ท่านเจ้าสัวเรียกหนูผิงเหรอคะ?” “ฉันบอกเธอว่ายังไง”นำ้เสียงทุ่มตำ่กับดวงตาเรียวคมนั้นมองตำ่ลงมาที่ร่างบาง “ป๋าขาเรียกหนูผิงเหรอคะ?”เด็กสาวรนรานรีบพูดใหม่ตามคำที่เจ้าสัวเคยบอกให้เธอเรียกเขา ตอนที่1บ้านหลังน้อยของเวียงพิงค์เวียงพิงค์....“อีผิง! แกรีดเสื้อฉันยังไงเนี่ย แกเอาลูกกระตามองรึป่าว!!!”เสียงของพี่แพรวาเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงไม่พ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-25อิหนูของป๋า ตอนที่2
“คุณน้าค่ะ แต่ผิงอยากเรียนจริงๆนะคะ”ฉันพนมมือไหว้เธอ เธอก็มองฉันด้วยสายตาดูถูกแบะเกียจชังที่จริงเธอเป็นน้องสาวของแม่ฉัน แม่ของฉันท่านล้มป่วยเเละเสียชีวิตไปเมื่อหลายปีก่อน คุณน้าพราวมณีเลยย้ายเข้าอยู่ที่บ้านหลังนี้บ้านของคุณแม่ฉันและเธอก็ได้เสียกับคุณพ่อของฉัน“ไม่ต้องเรียนหรอกแกน่ะ เอาเวลาไปนึ่งขนมขายโน่นไป!!”พี่เเพรวาเอ่ยบอกฉันพลางเดินเข้ามากระชากผมฉันอย่างแรง“พี่แพรผิงเจ็บ อึก”ฉันร้องไห้ออกมาด้วยความเจ็บพลางยื่นมือขึ้นไปจับมือของเธอให้เอาออกไปจากผมฉัน“อี๋ๆๆๆแกเอามือสกปรกมาจับมือฉันทำไม!!!”พี่แพรวาโวยวายขึ้นพลางผลักศีรษะของฉันอย่างแรงจนทำให้ศีรของฉันกระแทกกับต้นเสากลางบ้านอย่างแรงโป๊ก“พี่แพร”ฉันเอ่ยเรียกชื่อพี่แพรวาทันทีที่เอามือไปจับศรีษะของฉันที่ตอนนี้มีเลือดออกชิบๆแล้ว“เอ้า มานั่งเรียกฉันอยู่ได้ แกก็ไปทำแผลสิ มานั่งทำหน้าโง่อยู่ได้ อีโง่!!!”พี่แพรวาหันมาว่าฉันพลางเดินจับแขนคุณน้าพราวมณีเดินกลับเข้าไปในบ้าน ฉันเมื่อเห็นว่าเธอสองคนนั้นเดินไปแล้วก็ร้องไห้ออกมาทันที“แม่จ๋า หนูผิงคิดถึงแม่พอใจจัง แม่จ๋าอึก”ฉันเรียกร้องหาแม่พอใจและเอามือไปกุมศรีษะตัวเองด้วยความเจ็บและสายตาของฉันก็
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-25
บทล่าสุด
อิหนูของป๋า ตอนที่9NC+
“กรี๊ดดดดดดดอุ๊บ”ร่างบางกรี๊ดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดที่ท่อนเอ็นลำกายใหญ่ของเจ้าสัวได้เข้าไปยังช่องทางรักของเธอจนมิดลำทะลุผ่านเยื้อเนื้อบางๆที่เรียกว่าพรหมจรรย์ของหญิงสาว เจ้าสัวจึงก้มหน้าลงไปบดขยี้ริมฝีปากอวบอิ่มของเธอทันทีเพื่อให้เธอได้เคลิบเคลิ้มกับรสชาติจูบของเขาเพื่อจะได้คลายความเจ็บตรงส่วนนั้นของเธอลง “หายรึยัง?”เจ้าสัวเอ่ยกระซิบถามที่ข้างหูของเวียงพิงค์ที่ตอนนี้เธอกอดคอเข้าแน่น ใบหน้าเล็กพยักหน้างึกๆแทนคำตอบ เขาจึงค่อยๆยันตัวออกจากเธอและยันมือทั้งสองข้างลงไปกับขอบอ่างและเริ่มขยับสะโพกสอบเข้าออก “อื้ออออ”เสียงหวานครวญครางขึ้นเมื่อเจ้าสัวเริ่มสอดใส่ความเป็นชายเข้าออกช่องทางรักที่คับแน่นของเธอ เจ้าสัวก้มหน้ามองลงไปยังจุดเชื่อมต่อของเขาและเธอก็เผยอยิ้มมุมปากขึ้นมา เมื่อเขาได้เห็นเลือดสีแดงสดไหลติดลำกายใหญ่ของเขาออก เจ้าสัวยิ่งได้ใจขยับสะโพกรัวเร็วขึ้น ทำให้ร่างบางบิดกายไปมาด้วยความเสียวซ่าน กับความรู้สึกแปลกใหม่ที่เจ้าสัวมอบให้เธอ “อ่าาาาห์ ซี๊ดดดด โคตรเสียวเลยอิหนู!!!!”เสียงนุ่มทุ้มคำรามของเจ้าสัว ชายหนุ่มได้รับความสุขจากเธอร่างเล็กที่นอนครวญครางอยู่ เจ้าสัวยื่นมือไปบีบคลึงเต้า
อิหนูของป๋า ตอนที่8NC+
“เกิดอะไรขึ้นกับหัวใจของเรา?”เจ้าสัวเอ่ยถามกับตัวเองเบาๆทั้งๆที่เขายังไม่ได้ละสายตาไปจากร่างบางตรงหน้าเขา เป็นจังหวะเดียวกับที่หญิงสาวค่อยๆแหวกกางเกงเนื้อบางสีขาวของเธอออกเผยให้เห็นกลีบกุหลาบงามที่มีน้ำสีใสไหลชุ่มแชะตรงกลางกลีบกุหลาบงามนั้น ทำให้ชายหนุ่มเบิกตาโตขึ้นตกตะลึ่งกับของสวยงามที่เขาเพิ่งจะเคยพบเห็นของที่สวยงามเช่นนี้ ดอกชมพูเบ่งบานปิดสนิทไร้ขนนุ่มปกคลุมแต่อย่างใด เขาเห็นเนื้อโหนกนูนสีขาวใสนั้นราวกับของเด็กทารกเเรกเกิด“อ๊ะๆๆๆๆ”ร่างบางร้องครวญครางขึ้นทำให้เจ้าสัวรีบมองไปยังนิ้วเรียวยาวของเธอทันที ที่ตอนนี้เธอได้ค่อยๆดึงนิ้วเรียวออกมาจากช่องทางรักของเธอ ทำให้ที่นิ้วของเธอมีนำ้สีใสเปียกชุ่มนิ้วมือของเธอ ชายหนุ่มตละแตกทันทีเมื่อหญิงสาวตรงหน้าของเขาใช้ปลายนิ้วมือทั้งสองข้างค่อยๆแหวกกลีบกุหลาบของเธอออกกว้างจนสามารถมองเห็นเนื้อสีชมพูข้างในของเธอได้ พรึบ“อ๊ะ คะคุณเป็นใครคะ!!”หญิงสาวทีาก้มหน้าก้มตาดูกลีบกุหลาบของตัวเองอยู่ต้องเงยหน้าขึ้นมามองร่างสูงที่ไปยืนบังไฟเธอทันที ดวงตาโตของเธอเบิกขึ้นมองร่างสูงที่รูปหล่อใบหน้าหล่อละมุนทำให้หญิงสาวถึงกับนึกได้ว่าโครงหน้าของเขาคนนี้คือคนเดียวกั
อิหนูของป๋า ตอนที่7NC+
โรงแรม DX20:00น.“อื้อออ อ๊ะ”ทันทีที่เจ้าสัวเปิดประตูเข้ามาก็พบกับหญิงสาวร่างบางที่สวมชุดว่ายนำ้วันพีขสีขาวสุดร้อน แรง เจ้าสัวจ้องมองภาพตรงหน้าด้วยสายตาเบิกโพรงด้วยความตกใจกับภาพที่เห็น“อื้ออออ ร้อน ร้อนจังเลยคะ”ร่างบางนั่งกระชับกระส่ายไปมา มือเล็กเริ่มอยู่ไม่เป็นสุขเริ่มลูบไล้เนินอกอวบอิ่มที่มีขนาดใหญ่เกินตัวของเธอไปด้วย หลับตาพริ้มริมฝีปากเผยอขึ้นมาเล็กน้อยทำให้คนที่ยืนมองภาพตรงหน้าอยู่นั้นถึงกับต้องกลืนนำ้ลายดังอึกใหญ่“อื้ออออออ”ร่างบางค่อยๆอ้าขาเรียวยาวขาวเนียนออกจากกันเผยให้เห็นเนื้อนูนอวบอิ่มที่อยู่ภายใต้เนื้อผ้าสีขาวตัวจิ๋วของเธอ“เธอโดนยาเหรอ?”เจ้าสัวพึมพำขึ้นและค่อยๆเดินเข้ามาหลบตรงมุมเสาของห้องพักที่เป็นโรงแรมม่านรูดแห่งนี้ ห้องนี้ถูกจัดแต่งให้เป็นโซนห้องนำ้และร่างบางที่ร้องครวญคราวอยู่นั้นนั่งอยู่บนขอบติดกำแพงมีที่นั่งได้พอดี ข้างๆอ่างอาบนำ้ขนาดใหญ่“อ่าาาห์ ทำไมเสียวอย่างนี้ล่ะ”ร่างบางยังคงครวญครางอยู่และปลายนิ้วของเธอเริ่มไกล่เกลี่ยไปที่ร่องกุหลาบงามที่มันมีเนื้อนูนสีเนื้อแรบออกมาจากขอบผ้าสีขาวเเจ๊ะ แจ๊ะ “อื้อออออ”ร่างบางหลับตาพริ้มนิ้วมือของเธอก็ยังคงทำหน้าที่ด้
อิหนูของป๋า ตอนที่6
โรงพยาบาลJS“คุณชายนายพลปลอยภัยครับท่าน ร่างกายทุกส่วนไม่ได้รับการกระทบกระเทือนอย่างหนักแต่อย่างใด”คุณหมอในชุดกราวสีขาวเดินมาก้มหัวให้ผมพลางเอ่ยรายงานผม “อืม”ผมพูดขึ้นสั้นๆและเดินเข้าไปยังห้องไอซียูอย่างไว ก็พบกับนายพลที่กำลังนั่งดูแผลตัวเองอยู่ใบหน้าเหยเกเพราะความเจ็บที่หัวเข่าและข้อศอก“ปั่นจักรยานยังไงถึงได้ไปชนกับรถล่ะนายพล”ผมเดินเข้าไปนั่งลงบนเตียงข้างๆนายพล นายพลเมื่อได้ยินเสียงผมก็เบะปากใส่ผมทันที“ก็ผมรีบหนิน้า ไม่รู้ว่ารถยนต์มันจะมาตัดหน้า เอ่อจริงสิ แล้วมีเวียงพิงค์ล่ะ เวียงพิงค์ น้า น้าเห็นเวียงพิงค์ไหมครับ”นายพลถามผมรัวเร็วใบหน้ากระวนกระวายใจแบบนั้นทำให้ผมรู้สึกแปลกใจ แต่เดี๋ยวน่ะ เวียงพิงค์คนเดียวกันรึป่าว“น้า น้ารีบไปช่วยเวียงพิงค์เร็ว 7743”“น้าไม่เล่นหวย ลืมไปแล้วเหรอไอตัวแสบ”ผมยื่นมือไปผลักหน้าผากของนายพลเบาๆอย่างเอ็นดู“ไม่ใช่น้า ผมหมายถึงทะเบียนรถของคนที่จับเวียงพิงค์ไปน่ะ น้ารีบไปช่วยเธอสิ ก่อนที่เธอจะโดนพวกมันจับไปขายตัว!!”นายพลพูดอย่างกระวนกระวายและคำพูดของนายพลทำให้ผมลุกขึ้นยืนอย่างไม่รู้ตัว“เดี๋ยวกลับบ้านกับลุงต้อมน่ะ เดี๋ยวน้าค่อยตามไปทีหลัง”ผมเอ่ยสั่งหลานช
อิหนูของป๋า ตอนที่5
“ผมขอรับเธอมาเลี้ยงดู”ไม่รู้อะไรดลใจผมให้พูดออกไปอย่างนั้นตามที่ใจผมคิด ทำให้ลุงนัยตาเบิกโตขึ้นด้วยความตกใจและเขาก็ยิ้มกว้างขึ้นอย่างคนดีใจ“ท่านเจ้าสัวพูดจริงๆเหรอครับ?”ลุงนัยรีบวิ่งเข้ามาที่โต๊ะทำงานของผมพลางเอ่ยถามผมด้วยความดีใจ“ผมเป็นคนมีความคิด ไม่พูดอะไรเล่นๆหรอกครับ”ผมบอกเขาไปพลางยกมือขึ้นมากุมไว้และมองเขา“เป็นบุญของเวียงพิงคะจริงๆขอบคุณครับขอบคุณ”เขายกมือไหว้ผมทันทีแทบจะกราบผมเลยด้วยซำ้“ผมยกหนี้ทั้งหมดให้คุณแลกกับตัวของเวียงพิงค์ ผมจะรับเธอมาอยู่ในการดูแลของผมทุกอย่าง”ผมพูดขึ้นลุงนัยก็ยิ้มมาให้ผม“ผมดีใจนะครับที่ท่านเจ้าสัวเอ็นดูลูกสาวผม เธอเป็นเด็กหัวอ่อนเชื่อคนง่าย เรียบร้อยนิสัยดีครับรับลองได้เลย”“ครับ แล้วตอนนี้เธออยู่ที่ไหน?”ผมเอ่ยแกล้งถามเขาไปเพราะบางทีเขาอาจจะไม่รู้ก็ได้ว่าลูกสาวเขาอยู่ที่นี้เพื่อมาตามหาพ่อของเธอ“อยู่ที่บ้านครับ เธอต้องทำงานบ้าน”เขาบอกผม ผมจึงพยักหน้าเข้าใจลุกขึ้นยืน“ไปครับ เราไปรับตัวเวียงพิงค์กัน”ผมเอ่ยขึ้นลุงนัยก็รีบก้มหัวอยู่หลายรอบและผายมือเชื้อเชิญให้ผมเดินนำหน้าเขา ผมก็เดินเอามือล้วงกระเป๋านำหน้าเขามา“ท่านครับ มีเหตุรถชนกันที่หน้าทางเข้าคา
อิหนูของป๋า ตอนที่4
เจ้าสัว จักรภัทร... “ท่านครับ แวะคาสิโนก่อนใช่ไหมครับ?”ไอโก้ลูกน้องคนสนิทของผมเอ่ยขึ้น ผมจึงหันหน้ากับไปมองหน้ามัน “อืม”ผมตอบมันและหันกลับไปมองนอกกระจกรถต่อ วิวข้างนอกก็ดีผู้คนพากันวุ่นวายดีจนบางทีผมก็นึกรำคาญ “ครับ”ไอโก้พูดขึ้นและมันก็หันไปมองทางต่อ ผมก็ถอนหายใจออกมาและเริ่มหยิบแว่นกันแดดสีดำของผมออกจากดวงตาทั้งสองข้าง เพื่อผมอยากจะมองสีรอบนอกบ้างน่ะ “เชี้ย น้องน่ารักว่ะไอโก้!”ไอต่อลูกน้องคนสนิทของผมอีกคนรีบตบไหล่ไอโก้คนขับรถของผมให้หันไปมองข้างทางที่มีเด็กผู้หญิงผมยาวมัดผมเป็นหางม้ากำลังนั่งแอบอยู่ตรงจักรยานข้างทางป่ารกร้างทางเข้าคาสิโนของผม จักรยานคันที่เธอจับอยู่มันช่างคุ้นตาผมเสียเหลือเกิน “เอ่อใช่ๆๆๆน่ารักสัสๆทำไมเด็กเดี๋ยวนี้มันน่าจับกดจังว่ะ!”ไอโก้พูดขึ้นอย่างหื่นกระหายพลางมองไปที่เด็กผู้หญิงคนนั้นที่สวมเสื้อยืดสีเหลืองเก่าๆเกือบจะเปื้อยขาดนั้นพร้อมกับกางเกงขาสั่นสีดำเก่าๆเช่นกัน หายากน่ะครับที่เด็กเดี๋ยวนี้จะแต่งตัวแบบนี้ สงสัยที่บ้านไม่ค่อยมีเงินมั้ง ผมรีบสวมแว่นกันแดดทันทีเพราะรถของผมเคลื่อนตัวเข้ามาในเขตคาสิโนแล้ว “เชิญครับท่าน”เมื่อรถของผมมาถึงหน้าคาสิโนลูกน้องนับสิ
อิหนูของป๋า ตอนที่3
แอ๊ดดด“อ้อ หนูนี้เอง พรุ่งนี้เอาเหมือนเดิมอีกนะจ๊ะ คุณหญิงและท่านเจ้าสัวชอบมากเลย^_^”พี่ที่ทำงานเป็นแม่บ้านหลังนี้ออกมาเอาตะกร้าขนมตาลน้นจากฉันทุกวันและเธอก็เป็นคนสั่งฉันให้เอามาส่วทุกวัน สงสัยคุณหญิงและท่านเจ้าสัวจะชอบขนมตาลของฉันจริงๆคนแก่อยู่บ้านหลังใหญ่สามีภรรยากันและนั่งกินขนมตาลของฉัน“ค่ะ ขอบคุณนะคะ^_^”ฉันยกมือไหว้เธอที่ส่งเงินแบงค์สีเทาน้ำตาลแบงค์พันมาให้ฉัน“เอ๊ะ พี่คะ คือหนูไม่ได้นำเงินมาทอน ขอโทษนะคะพอจะมีเศษเงินที่พอดีกับค่าขนมไหมคะ”“ไม่เป็นไรจ๊ะ คุณหญิงท่านให้^_^”“แต่ งั้นหนูจะทำขนมตาลมาให้ครบกับจำนวนเงินนี้นะคะ”“จ๊ะ^-^”“งั้นหนูขอตัวกลับก่อนนะคะ สวัสดีค่ะ^_^”ฉันยกมือไหว้เธอ เธอก็ยกมือรับไหว้ฉันและฉันก็รีบวิ่งกลับมาหาพี่พลที่นั่งคร่อมจักรยานรอฉันด้วยใบหน้าที่เปื้อนยิ้มฉันเอาเงินแบงค์พันใส่กระเป๋าตังค์เก็บทันที คุณหญิงบ้านนี้ใจดีจังเลย ฉันเคยเห็นท่านท่านอายุปนะมาณห้าหกสิบปลายๆได้แล้ว ส่วนท่านเจ้าสัวสามีของท่านฉันยังไม่เคยเห็นเลยน่าจะใจดีเหมือนคุณหญิงนั่นแหละ“เก่งจังอายุแค่เนี่ยทำขนมขายเองได้ด้วย^_^”“ก็ต้องเก่งสิคะ อยากเรียนหมอนี้หน่า”ฉันพูดบอกพี่พลพลางนั่งคร่อมจักรยา
อิหนูของป๋า ตอนที่2
“คุณน้าค่ะ แต่ผิงอยากเรียนจริงๆนะคะ”ฉันพนมมือไหว้เธอ เธอก็มองฉันด้วยสายตาดูถูกแบะเกียจชังที่จริงเธอเป็นน้องสาวของแม่ฉัน แม่ของฉันท่านล้มป่วยเเละเสียชีวิตไปเมื่อหลายปีก่อน คุณน้าพราวมณีเลยย้ายเข้าอยู่ที่บ้านหลังนี้บ้านของคุณแม่ฉันและเธอก็ได้เสียกับคุณพ่อของฉัน“ไม่ต้องเรียนหรอกแกน่ะ เอาเวลาไปนึ่งขนมขายโน่นไป!!”พี่เเพรวาเอ่ยบอกฉันพลางเดินเข้ามากระชากผมฉันอย่างแรง“พี่แพรผิงเจ็บ อึก”ฉันร้องไห้ออกมาด้วยความเจ็บพลางยื่นมือขึ้นไปจับมือของเธอให้เอาออกไปจากผมฉัน“อี๋ๆๆๆแกเอามือสกปรกมาจับมือฉันทำไม!!!”พี่แพรวาโวยวายขึ้นพลางผลักศีรษะของฉันอย่างแรงจนทำให้ศีรของฉันกระแทกกับต้นเสากลางบ้านอย่างแรงโป๊ก“พี่แพร”ฉันเอ่ยเรียกชื่อพี่แพรวาทันทีที่เอามือไปจับศรีษะของฉันที่ตอนนี้มีเลือดออกชิบๆแล้ว“เอ้า มานั่งเรียกฉันอยู่ได้ แกก็ไปทำแผลสิ มานั่งทำหน้าโง่อยู่ได้ อีโง่!!!”พี่แพรวาหันมาว่าฉันพลางเดินจับแขนคุณน้าพราวมณีเดินกลับเข้าไปในบ้าน ฉันเมื่อเห็นว่าเธอสองคนนั้นเดินไปแล้วก็ร้องไห้ออกมาทันที“แม่จ๋า หนูผิงคิดถึงแม่พอใจจัง แม่จ๋าอึก”ฉันเรียกร้องหาแม่พอใจและเอามือไปกุมศรีษะตัวเองด้วยความเจ็บและสายตาของฉันก็
อิหนูของป๋า แนะนำตัวละคร+ตอนที่1
พระเอก จักรภัทร ราชนาโยวงศ์ติชัย ชื่อเล่นเจ้าสัว อายุ32ปี มาเฟียหนุ่มหล่อมากความสามารถมากฝีมือ หล่อ ฉลาด เก่ง ผู้นำแก๊ง มังกรแดง หนุ่มใหญ่พูดน้อย เงียบขรึม เสือยิ้มยาก “มาหาป๋าสิอิหนู” นางเอก รัชมล กูลสกุล ชื่อเล่นเวียงพิงค์หรือหนูผิง อายุ19ปี นิสัยดี อ่อนน้อม เรียบร้อย เก่งงานบ้านงานเรือน ขยัน อ่อนแอ เด็กสาวผู้น่าสงสาร อาศัยอยู่กับพ่อแท้ๆและเเม่เลี้ยงพร้อมกับพี่สาวต่างแม่หนึ่งคน สองคนแม่ลูกลุมกันกลั่นแกล้งเธอเหมือนในการ์ตูนเจ้าหญิงที่เธอชอบดูตอนเป็นเด็กๆ เธอไม่ได้เรียนหนังสือเพราะเธอต้องทำงานบ้านให้พี่สาวและเเม่เลี้ยงของเธอ เธอมีความฝันที่อยากจะเป็นคุณหมอเพราะพ่อของเธอท่านป่วยหนัก เธออยากจะมารักษาท่าน แต่เธอก็ทำตามความฝันของเธอไว้ไม่ได้ “ท่านเจ้าสัวเรียกหนูผิงเหรอคะ?” “ฉันบอกเธอว่ายังไง”นำ้เสียงทุ่มตำ่กับดวงตาเรียวคมนั้นมองตำ่ลงมาที่ร่างบาง “ป๋าขาเรียกหนูผิงเหรอคะ?”เด็กสาวรนรานรีบพูดใหม่ตามคำที่เจ้าสัวเคยบอกให้เธอเรียกเขา ตอนที่1บ้านหลังน้อยของเวียงพิงค์เวียงพิงค์....“อีผิง! แกรีดเสื้อฉันยังไงเนี่ย แกเอาลูกกระตามองรึป่าว!!!”เสียงของพี่แพรวาเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงไม่พ
