91 ศิลาอยู่ไหม

เขานึกถึงอดีตนับสิบปีมาแล้ว...เด็กผู้หญิงจอมวุ่นคนหนึ่งที่พูดมาก ช่างซักเสียจนเขาเวียนหัวและต้องคอยเดินหนีจากหล่อน ทั้งที่จะว่ากันไปแล้วก็มีเพียงหล่อนคนเดียวเท่านั้นที่ป้วนเปี้ยนเข้าใกล้เขา คอยจะเป็นเพื่อนเล่นกับเขา ทั้งที่เขาไม่อยากจะเล่นด้วย ไม่อยากพูดด้วย แต่หล่อนก็ยังไม่ละความพยายาม เป็นเด็กคนเดียวที่ไม่เคยพูดร้ายๆ กับเขา

ไม่เหมือนเด็กหญิงคนพี่...เด็กหญิงที่ดูสำรวยสวยผ่องอยู่ตลอดเวลา เด็กคนที่มองเขาเป็นตัวเชื้อโรคร้าย และเชิดคางยกไหล่ขึ้นทุกครั้งที่ได้เห็นเขา ไม่เคยจะเอ่ยพูดจากับเขาตรงๆ นอกจากพูดอ้อมๆ แล้วประชดประชันใส่เขา เด็กหญิงคนนั้นเข้ากันได้ดีกับเด็กชายที่มีสายเลือดครึ่งหนึ่งในกายเช่นเดียวกับเขา

ถึงตอนนี้ศิลาอดถามตัวเองไม่ได้ว่าเขาทำร้ายมินตามากเกินไปหรือเปล่า ทำกับหล่อนทั้งที่หล่อนเคยดีกับเขา

เอาน่า เขาสัญญากับตัวเอง หากหล่อนตื่นขึ้น เขาจะเริ่มต้นกับหล่อนใหม่...ก็หล่อนเป็นเมียเขาแล้ว...

ชายหนุ่มทอดกายลงนอนข้างๆ กอดหล่อนเอาไว้โดยไม่มีวี่แววว่าหล่อนจะลุกขึ้นมาในตอนนี้เลย เนื้อเย็นแต่แน่น...จับตรงไหนก็รู้สึกถึงความเต็มตึง และยังไม่มีสิ่งใดให้ตะขิดตะขวงใจด้วยว่าหล่อนเคยผ่านผู้ชา