Home / โรแมนติก / อสูรเริงไฟ(หัวใจศิลา) / 97 เราเป็นมากกว่าเพื่อนแล้วนะ มินตา

Share

97 เราเป็นมากกว่าเพื่อนแล้วนะ มินตา

last update Last Updated: 2025-04-22 17:40:55

มินตาค้างคำพูดเอาไว้แค่นั้น หล่อนเห็นสาวคนหนึ่งควงมากับฝรั่ง... เห็นหน้าตาพอกหนาที่เกือบจะจำไม่ได้ครั้งเมื่อหล่อนจำได้ มินตาก็ไม่อยากจะเชื่อว่าเป็นแหวน...สวยขึ้นเปลี่ยนแปลงไปมากจากสาวใช้ในบ้านสาวิตต์

แหวนตรงรี่เข้ามาหา ปล่อยฝรั่งเอาไว้ที่โต๊ะหนึ่งริมน้ำ หน้าตาระรื่นเข้ามาหาเขา ครั้งเห็นชายหนุ่มหันมาชักสีหน้าใส่หล่อนก็ชะงักไปนิดหนึ่ง

“คุณศิลา” หล่อนทำยิ้มประจบ และเพียงเข้ามายืนอยู่ข้างๆ ไม่กล้าจะลงมานั่ง “มาอยู่นี่เอง...”

ทั้งที่แหวนรู้อยู่แล้ว หล่อนหันมองมินตาแวบหนึ่งไม่กล้าจะมองตรงๆ ด้วยกลัวใจตัวเอง ใจที่เพียบไปด้วยความริษยา เมื่อคราวสาวิตต์นั้นแหวนเคยลำพองใส่มินตา แต่หนนี้ไม่เหมือนกัน ผู้หญิงของศิลาคือคนที่แตะต้องไม่ได้ แต่ศิลาจะเอาอย่างไรกันแน่

ทั้งพี่ทั้งน้อง...เขาเจ้าชู้มากขนาดนี้เชียวหรือ แต่เขาไม่เคยให้ความหวังใดๆ กับหล่อนเลยสักนิด

“มากับใคร”

“ลูกค้าค่ะ”

เดี๋ยวนี้แหวนก้าวหน้าจนถึงขึ้น ออกมาข้างนอก

“พูดกันรู้เรื่องรึนั่น”

“เขาพูดไทยได้ คุณศิลาจะกลับกรุงเทพฯ เมื่อไหร่คะ”

“กลับเมื่อไหร่ก็เห็น”

“แหวนมีเรื่องอยากจะบอก...” อดคายพิษให้มินตาสะดุ้งสะเทือนเสียมิได้ ด้วยหมั่นไส้ในท่าทีเหม
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Related chapters

  • อสูรเริงไฟ(หัวใจศิลา)   98 เป็นคุณแหวน ไม่ใช่อีแหวน

    “เขาเป็นคนพิเศษ...ที่เขานอนกับพี่ครั้งนั้น เพราะเขาลดตัวลงมาให้เกียรติ มันเป็นฝันอันสูงสุด และเป็นความประทับใจอย่างยิ่งของพี่”“จะให้เป็นแค่ฝันรึ พี่แวว ทำไมไม่ให้ฝันเป็นจริง”“บางเรื่องมันก็แค่ฝัน...มันเป็นจริงไม่ได้...มีกี่คนกันที่เจอฝันที่เป็นจริงน่ะ...เลิกคิดเรื่องเขานะ แหวน ตั้งหน้าทำงานให้ดีๆ เธอกำลังดวงขึ้น อาชีพนี้ไม่ได้อยู่ยงคงกะพัน”“ถ้าแหวนจะเลิกไป แหวนอยากมีใครสักคนหนึ่ง”“เพ้อเจ้อนะหากจะให้เป็นเขา”“สำหรับคุณศิลา แหวนอยากจะให้เป็นแค่ครั้งหนึ่ง”“คงจะเป็นแค่ ‘ความอยาก’ ของเธอจนชั่วชีวิตละมั้ง แล้วที่เธอไปพูดจาให้กระทบคุณมินตา คุณศิคงจะมาเฉ่งเอากับเธอแน่ๆ”“เขาจะทำรึ” แหวนหน้าตื่น“รอดูไปซิ เพราะฉะนั้นเธอจะต้องเลิกยุ่งกับเรื่องเขาเรื่องผู้หญิงของเขา”แหวนทำหน้าสลด แต่ใจของหล่อนเท่านั้นที่ยังไม่ยอมเลิกราตามไปด้วย แหวนยังเยาว์ยังเขลานักกับแง่มุมชีวิตหล่อนได้รับการอบรมมาน้อย ไม่มีการศึกษา ทุกสิ่งที่หล่อนได้รับอยู่ทุกวันนี้มันเหมือนหล่อนเติบโตแบบเรียนลัด หลักสูตรพิเศษที่หล่อนเติมใส่ตัวเองเข้าไปให้กลายเป็นผู้หญิงเจ้าเสน่ห์สำหรับผู้ชายที่นิยมการเที่ยวสนุกสนานยามค่ำคืนแต่แหวนก็ยัง

    Last Updated : 2025-04-22
  • อสูรเริงไฟ(หัวใจศิลา)   99 ได้โปรด มินตา อย่าเกลียดผม

    ความรังเกียจไม่ได้ทำให้หล่อนสึกหรอ กลับทำให้แหวนยิ่งมีพลังประหลาดฮึดขึ้นมาในตัวเอง“คุณไม่อยากรู้เรื่องคุณศิลาหรอกรึคะ”เท้าของมิ่งขวัญชะงัก เบรกตัวเองเอาไว้ได้ทัน เห็นท่าทีนั่นแล้ว แหวนก็ยกมือกอดอกเชิดอยู่ข้างรถยนต์ของหล่อน...“ว่าไงคะ”มิ่งขวัญหันกลับมาช้าๆ“ว่ามา”“จะไม่เชิญฉันขึ้นบ้านหน่อยหรือคะ”“ไม่”มิ่งขวัญตอบด้วยเสียงเด็ดเดี่ยว “มีอะไรก็พูดๆ มาซะ”“ฟังดีๆ นะคะ...” แหวนยั่วเย้า กระเซ้าด้วยเสียงแกมหัวเราะ “ฉันเจอน้องสาวคุณด้วยล่ะ”มินตา...มิ่งขวัญรู้สึกเฉยๆ หล่อนไม่มีความห่วงใยต่อมินตาสักเท่าใด หลังจากได้รู้ว่ามินตามิใช่น้องร่วมแม่เดียวกัน...สายเลือดอื่น มิ่งขวัญรู้สึกเสียดายสิ่งที่ผ่านมา หากหล่อนได้รู้เสียก่อนหน้านี้...ไม่มีวันที่มินตาจะอยู่ร่วมบ้านได้ คงจะเขี่ยออกไปนอกบ้านเสียนานแล้ว“เจอที่พัทยา...อยู่กับเขานั่นแหละค่ะ”“คุณศิลาน่ะรึ”“จะมีใครอีกล่ะคะ เจอพวกเขาอยู่ด้วยกัน คุณศิลาเอาอกเอาใจคุณมินตาดี๊ดี”เห็นสีหน้าเปลี่ยนไปของมิ่งขวัญแหวนก็ยิ่งสะใจ หล่อนพูดต่อจ๋อยๆ “ฉันจำไม่ผิดแน่เลยฉันเห็นมินตาใส่เสื้อผ้าของคุณศิลาด้วย เสื้อเชิ้ตตัวโตๆ กางเกงรุ่มร่าม...พวกเขาคงจะอยู่ด้วยกัน.

    Last Updated : 2025-04-22
  • อสูรเริงไฟ(หัวใจศิลา)   100 ผมมีคุณคนเดียวจริงๆ

    น้ำเสียงของเขาสะท้าน แล้วเขาก็ผลักหล่อนให้เอนตัวล้มบนโซฟาตัวที่หล่อนนั่งอยู่ตัวเขาคร่อมทับอยู่เบื้องบนมินตานอนเฉย หล่อนมองเขาด้วยแววตาเกือบจะเป็นว่างเปล่า บทบาทที่เขาได้สอนให้หล่อนไม่เคยได้รับการตอบสนอง นอกจากเขาจะต้องเล้าโลมหล่อนอย่างหนัก เหมือนเขาถลำลึกลงไป...จนตัวเองจมดิ่ง“พูดออกได้ยังไงกัน”“ฉันพูดจริงๆ”“ไม่...”เขาซบหน้าลงกับซอกคอของหล่อน มินตาตัวเกร็ง...หล่อนมองดูเพดานเบื้องบนสีขาวสะอาดนั่นดูว่างเปล่าไม่หมด“ผมจะให้โอกาสคุณพูดใหม่นะ”“ฉันยืนยันเหมือนเดิม”มินตาบอกเรียบๆ “คุณมีโอกาสแค่นี้เท่านั้น ฉันกลับไป...ฉันจะหาผัวสักคนหนึ่ง...”“ไม่...”ชายหนุ่มหลุดเสียงเหมือนคำรามออกมา“คุณเป็นเมียผม...คุณจะไปมีผู้ชายอื่นมาซ้ำรอยกับผมไม่ได้”“ฉันจะมี...อาจจะเป็นคุณเอก็ได้”“ผมไม่ยอม”เขาคำรามซ้ำสอง...น้ำเสียงกร้าว เมื่อหล่อนยังนอนนิ่งทำเหมือนกำลังจะถูกเขาข่มขืนเข้าอีกหนหนึ่ง ก็เหมือนทำให้ความอดทนที่จะทำดีต่อหล่อนสิ้นสุดลงไป ศิลารู้สึกเหมือนตัวเองถูกไฟเอาเสียเอง ไฟรุมร้อนที่ทำให้เขาไม่เป็นสุขเขารุนแรงกับหล่อนอีกจนได้ ในยามที่หล่อนไม่ได้เต็มใจด้วยเลยสักนิด เขาตัดตวงเอาจากหล่อนอย่างหยาบคายโ

    Last Updated : 2025-04-22
  • อสูรเริงไฟ(หัวใจศิลา)   101 ผมจะกู้เกียรติยศให้เธอ

    “แหวนจะกราบเท้าขอโทษเขาก็ได้”“สวดมนต์เอาไว้ด้วยแล้วกัน คุณศิลาเป็นคนโมโหร้ายคนหนึ่ง เวลาเขาโมโหเขาเหมือนพายุกวาดเอาไปเรียบ...แล้วก็ใจดำเหมือนอีกา...ไม่มีปรานี”“อย่าพูดให้แหวนแกว่งซิ แค่นี้ใจก็เต้นไม่เป็นจังหวะเดิมอีกแล้ว” แหวนโอดครวญ “แหวนทำลงไปเพราะแค้น...แต่แหวนไม่คิดว่าเขาจะโกรธมากมาย เขาอาจจะไม่ได้จริงจังอะไร...ทั้งพี่ทั้งน้อง ในเมื่อเขาก็มีคุณแหม่มอยู่”“บางที...”แววรัตน์ทำเสียงเหมือนรำพึง แววตาของหล่อนมองเหม่อออกไปไกลแสนไกล “คุณแหม่มก็เอาเขาไม่อยู่เสียแล้ว...คนน้องมาแรง เขาไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อนเลยนะ”“เป็นแบบไหน”“เขาไม่เคยอยู่กับผู้หญิงคนไหนนานๆ มาก่อน คุณศิลาไม่เคยเสพของจำเจ”“ส่งฉันที่บริษัท ฉันจะลงที่นั่น”มินตาบอกด้วยเสียงเฉียบขาดอย่างยิ่ง“ทำไมต้องทำแบบนั้นด้วย”“เพราะเป็นทางที่ดีที่สุด...คำขอของฉันไม่ได้มากมายเลยนี่ คุณทำไม่ได้รึ”“ได้น่ะได้ แต่ผมอยากพาคุณไปส่งบ้าน...ไปกู้เกียรติของคุณเอาไว้ด้วยสิ่งที่ผมมีอยู่”“ส่งฉันที่บริษัท”มินตาบอกยืนยันคำเดิม “ไม่ต้องเอาสิ่งที่คุณมีมาทุ่มเทเพื่อฉัน”เขาจำยอมต้องส่งมินตาลง...หล่อนเปิดประตูก้าวเร็วๆ ลงไป ท่าเดินของหล่อนเกือบจะเป็

    Last Updated : 2025-04-23
  • อสูรเริงไฟ(หัวใจศิลา)   102 ฉันสบายดี อย่าห่วง

    “ฉันสบายดี” หล่อนเงยหน้าขึ้นเสยผมบ๊อบที่รุ่ยร่ายนั่นด้วยปลายนิ้ว แววตาของหล่อนช้ำ... “นายจะให้ฉันเล่าอะไรให้นายฟังล่ะ คิดหรือว่ามันจะเป็นเรื่องชวนฟังกับผู้หญิงคนหนึ่งที่ตกเป็นเหยื่อของความแค้น...เหยื่อของตัณหาราคะ ผู้หญิงที่ช่วยตัวเองไม่ได้เลยนอกจากจะถูกย่ำยี มันเป็นฝันร้ายของฉันนะ อยากให้มันจบ ถ้าจะช่วยฉัน อย่าพูดถึงมันได้ไหม ทำให้เหมือนว่าไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้น ฉันหายไปเพราะพักร้อน แล้วตอนนี้ฉันก็กลับมาทำงาน ทุกอย่างจะต้องเหมือนเดิม”“มิน...”“ทำเพื่อฉันเท่านี้ก็พอแล้ว ทำได้ไหม อย่าพูดเท้าความไปถึงมันอีกเห็นใจคนที่กำลังเป็นแผลสด มันเจ็บ...แตะนิดเดียวก็แทบจะตายแล้ว”“ได้”ธันวาเค้นเสียงออกมาอย่างยากลำบาก อกของเขาเหมือนเฟอะไปด้วยหนอง...แม้เขาจะไม่ได้พบเจอความชอกช้ำนั่นด้วยตัวเอง แต่เขารู้ว่ามินตาไปพบเจอสิ่งใดมาบ้าง“แล้วทางบ้านล่ะ มินจะบอกพ่อแม่ยังไง...หาทางออกไว้หรือยัง”“ธัน...บางที...ถ้าฉันจนมุมมากๆ เข้า ฉันอาจจะขอให้นายช่วยเหลือฉันสักอย่าง”“มากกว่าหนึ่งอย่างก็ได้ บอกมา เรายินดีทำเพื่อมิน เราเป็นเพื่อน...เพื่อเพื่อน ถึงไหนถึงกันซิน่า”“สิ่งที่ฉันจะขอจากนาย อาจจะมากและนายลำบากใจอย่าเ

    Last Updated : 2025-04-23
  • อสูรเริงไฟ(หัวใจศิลา)   103 แกมันเลวเหมือนแม่้ นังมินตา

    เขาซาบซึ้งไม่เคยลืม บุญคุณของพิมสุดาใหญ่หลวงนักในสายตาคนภายนอกที่มองเข้ามาอาจจะคิดเหมือนๆ กันว่าเขาคือชายชู้วัยหนุ่มของพิมสุดา แต่เขารู้ พิมสุดารู้ ในความเป็นญาติที่เกี่ยวพันกันอยู่ สายเลือดที่สืบเนื่องต่อกันผูกพันกันมากไปกว่านั้นเสียอีก เมื่อพิมสุดารับเขาจากบ้านอันโหดร้ายนั่นมา ให้ชีวิตใหม่กับเขา ชายหนุ่มได้พยายามตอบแทนเธอเท่าที่เขาจะทำได้เขาไม่เคยดูถูกในงานอาชีพของเธอ...งานที่หยิบเงินมาประทังชีวิตได้ไม่ยาก แม้มันจะเสี่ยงต่อศีลธรรม และถูกติฉินนินทา แต่ชายหนุ่มก็เคยรู้รสความยากแค้นแสนสาหัสมาแล้ว เคยรู้ว่าเมื่อไม่มีเงินในกระเป๋าพูดไปก็ไม่มีคนใส่ใจจะฟังจากวันที่ได้เห็นพิมสุดาเพียงแค่วิ่งขายตัวเลี้ยงชีวิตจนพิมสุดาค่อยๆ ยืนผงาดขึ้นมาจับทำงานนี้เสียเอง เขาได้เห็นคนมากมายหลายแบบที่ผ่านไปคนที่เคยดูถูกพิมสุดาก็เปลี่ยนไป เพราะพิมสุดามีเงินมากขึ้น มีคนหนุนหลังเพิ่มความยำเกรงในตัวพิมสุดาได้มากขึ้นและนั่นคือคน...คือสิ่งที่ชายหนุ่มได้เรียนรู้หลังจากที่เขาได้เรียนรู้คนที่เกี่ยวข้องใกล้ชิดตัวเขาอย่างคนที่ให้กำเนิดเขา...คนที่เขาจะต้องเรียกขานว่า ‘พ่อ’ และคนที่เป็น ‘แม่เลี้ยง’ คนที่เป็น ’พี่ชาย’

    Last Updated : 2025-04-23
  • อสูรเริงไฟ(หัวใจศิลา)   104 อาบน้ำนอนซะลูก

    แต่ธันวาดูจะเข้าใจขึ้นมาบ้างลางๆ แล้ว มันอาจจะเป็นเรื่องที่เหลวไหลไปสักนิด แต่มันกำลังจะเข่นฆ่าเพื่อนของเขาอย่างแน่นอนเขาไม่ชอบคุณมารศรีพอๆ กับไม่ชอบมิ่งขวัญ ผู้หญิงสองคนที่กำลังเป็นนางตัวร้าย ใช้คำพูดเข่นฆ่าเพื่อนของเขาอยู่แจ้วๆ นี่“แกไม่ใช่ลูกฉัน”“แล้วก็ไม่ใช่น้องของฉันด้วย”มิ่งขวัญผสมขึ้นมา มินตาหมุนคว้างมันอะไรกัน...แค่ความผิดพลาดเท่านี้หล่อนถูกตัดขาดจากความเป็นแม่ลูกความเป็นพี่น้องทีเดียวหรือ ความผิดที่ไม่ได้เริ่มต้นจากหล่อน ผู้ชายสองคนทำร้ายหล่อนสาวิตต์หลอกพาหล่อนไป...เขาขายหล่อนในราคาเท่าไรมินตาไม่อาจจะรู้แน่ชัด แต่เขาก็ได้ขายหล่อนส่วนศิลา เขาข่มเหงหล่อนและชายสองคนลอยนวลไป ปล่อยให้หล่อนเผชิญหน้ากับชะตากรรมเลวร้ายนี้ตามลำพังอย่างนั้นหรือโลกไยไม่ยุติธรรมกับหล่อนเอาเสียเลย“เข้าใจผิดกันหรือเปล่าคะ แม่คงจะโกรธที่มินหายไปจากบ้าน...พี่มิ่งก็เหมือนกันที่มินทำให้เสื่อมเสีย...ไหนๆ มินก็ผิดไปแล้ว” มินตาพูดเบาๆ แต่รวดเร็ว “มินหวังแต่ความกรุณาของแม่กับพี่มิ่ง จะยกโทษให้ แล้วมินจะแต่งงาน”“แกหยุดพูดเดี๋ยวนี้นะ แกไม่ต้องมาทำเยาะเย้ยฉัน แกแย่งเขาไปไม่พอ แกยังสะเออะมาอวดฉันอีกด้วยว่าแ

    Last Updated : 2025-04-23
  • อสูรเริงไฟ(หัวใจศิลา)   105 ไอ้ต่อเด็กข้างบ้านคนเก่า

    ธันวากำลังจะก้าวตามไปอีกคนหนึ่ง แต่คุณมารศรีเรียกเขาเอาไว้เสียก่อนทำให้เขาต้องเบรกตัวเองเอไว้ฉันอยากรู้ว่าคุณแค่รับสมอ้าง หรือเป็นผัวแม่มินตาจริงๆ”“สุดแท้แต่คุณแม่จะให้ผมเป็น ชอบแบบไหนก็เอาแบบนั้นล่ะครับ”คำตอบของธันวาฟังทื่อๆ“หมายความว่าไง”เขาหันไปมองสาวสวย...จิตใจของหล่อนคงจะมีแต่หนอนชอนไชเต็มไปหมด ข้างในของหล่อนคงจะไม่สวยงามเหมือนภายนอกเด็ดขาด“ผมไม่เข้าใจที่คุณพูด”“คุณอยากจะเป็นผัวยายมินมากใช่ไหม”“ผู้หญิงดีๆ มีใครบ้างไม่อยากจะเป็น...มินไม่ใช่คนสวยแต่จิตใจดีไม่เหมือนคนบางคนครับ สวยรูป จูบไปเหม็นเน่าสกปรก”ธันวาก้มศีรษะให้ เขาวิ่งตามนายโกมุทและมินตาไปยังเรือนอีกหลังหนึ่งโดยไม่ยอมหันกลับมามองอีกปล่อยให้มิ่งขวัญแทบจะเต้นเร่าเสียให้ได้“แม่คะ ไอ้หมอนั่นมันยิ่งกว่าโง่ซะอีกนะคะ...ดี...ให้มันรับสมอ้างเป็นผัวยายมิน...ถ้าไม่มีไอ้หมอนั่น มิ่งก็จะหาผู้ชายสักคนยัดเยียดให้ยายมิน ขอแต่อย่ามาขวางทางของมิ่งก็พอแล้ว”รถยนต์ของศิลาแล่นเข้ามาจอดต่อท้ายรถของมินตาชายหนุ่มเปิดประตูรถก้าวลงมา แล้วนั่นทำให้มิ่งขวัญที่ถลาออกมา ร้องกรี๊ดด้วยความยินดีอย่างสุดซึ้ง“เขามาแล้วค่ะ เขากลับมาแล้ว คุณศิลามาแ

    Last Updated : 2025-04-23

Latest chapter

  • อสูรเริงไฟ(หัวใจศิลา)   137 (อวสาน) มินตา-ศิลา รักเราดีที่สุดในโลกเลย

    “ไม่ใช่ห้องนี้”มินตาตัวแข็ง เมื่อเขาเปิดประตูห้องที่หล่อนเป็นคนตกแต่งเพื่อเป็นห้องหอของเขากับมิ่งขวัญหล่อนพยายามจะถอยกลับ แต่ศิลาผลักหล่อนออกเดินไปข้างหน้า“ฉันยอมมาที่นี่ แต่ไม่ได้หมายความว่าจะใช้ห้องนี้” หล่อนยังเสียงแข็งและมีท่าทีปฏิเสธ ไม่ยอมรับ“คุณแต่งมันเอง...ก็ใช้เสียเองซิ” เขาบอกนุ่มๆ “ที่ทางของคุณเอง“ฉันทำเพื่อพี่มิ่ง” หล่อนยืนยัน หล่อนรักมิ่งขวัญไม่เคยเปลี่ยนแปลงเป็นอื่น“แต่มันเป็นสิ่งที่คุณชอบ” เขาดักคอ “ผมรู้ว่ารสนิยมของมิ่งขวัญเกิดจากตัวคุณเป็นหลัก...ลืมซะว่าผมเคยสั่งว่าอย่างไร นั่นเป็นข้ออ้างจะเอาตัวคุณมาทำงานต่างหากเล่า ถ้าผมไม่บอกว่าเป็นห้องหอมีหรือที่คุณจะยอมมาทำ ตอนนั้นคุณชังน้ำหน้าผมจะแย่”“ตอนนี้ก็ใช่”“ผมไม่เชื่อ ไม่มีวันเชื่อ...”เขาปิดประตูไว้ข้างหลังแล้วยืนพิงอยู่อย่างนั้น ตอบหล่อนด้วยถ้อยคำหนักแน่นเขาจะไม่ยอมเสียหล่อนไปศิลาบอกตัวเองว่าเขาจะยอมทำทุกอย่างเพื่อให้ตัวเองสมปรารถนาให้จงได้ ต่อให้ยากเท่ายากก็ตามที“เราจะต้องคุยกันตามลำพังสองต่อสองแล้วละ มินตา”เขาบอกด้วยเสียงนุ่มทุ้ม และแน่นอนว่ามีกังวานของความรักอยู่มากมาย เขาไม้ปฏิเสธใจตัวเอง“ไม่...” หล่อนป

  • อสูรเริงไฟ(หัวใจศิลา)   136 ตื๊อเมีย น่ะครองโลกเสมอ

    พิมสุดามาแล้วกลับไปแล้ว ปล่อยให้มินตาได้ครุ่นคิดตามลำพัง แม้จะมีปรางคอยรับใช้อยู่ใกล้ๆ แต่มินตาก็เหมือนอยู่คนเดียว...หล่อนคิดถึงอนาคตวันข้างหน้าเมื่อไม่มีบ้าน ไม่มีพ่อ ไม่มีสิ่งใดหลงเหลือให้คว้าติดอีกหล่อนจะทำอย่างไรดีนั่นคือสิ่งที่มินตาต้องคิด...มันไม่ใช่เรื่องเล็กเสียด้วย เพราะเท่ากับต้องเอาอนาคตมาเป็นเดิมพัน...อนาคตที่มินตาไม่แน่ใจ และหล่อนก็รู้ว่าเพราะตัวเขานั่นแหละที่ทำให้หล่อนเกิดความรู้สึกเช่นนั้นขึ้นมา/////////////////////////////ผู้ชายสองคนต่างวัยแต่มีสายเลือดส่วนหนึ่งเหมือนกันได้เผชิญหน้ากันอีกครั้ง คนแก่ดูจะยิ่งแก่ ในขณะที่คนหนุ่มก็มิได้ทำท่าลำพองว่าตัวเองเป็นผู้ชนะ ต่างคนต่างมองกันชั่วอึดใจในความเงียบงันแล้วศิลาก็เป็นคนเอ่ยขึ้นมาก่อน “สาวิตต์เป็นอย่างไรบ้าง”“ก็ยังเหมือนเดิม...เก็บตัวเอง...และไม่พูดไม่จากับใครเลย”“เขาคงจะหายสักวันหนึ่ง“นั่นคือความหวัง”“ผมจะเอาใจช่วยแล้วกัน”คุณทรงศักดิ์ทำท่าเหมือนไม่คาดคิดเมื่อได้ยินเช่นนั้น“ต่อ...ให้อภัยพ่อกับพี่แล้วใช่ไหม”ชายหนุ่มส่ายหน้า นั่นคือความจริง เขายังไม่อาจจะให้อภัย เพียงแต่เขาคิดว่าเขาจะวางมือในส่วนนี้...หลายปีที่เ

  • อสูรเริงไฟ(หัวใจศิลา)   135 เขารักเธอ มินต่า

    “ไล่ปรางหรือคะ...” มินตาแสนจะตกใจ “ทำไมล่ะคะ ปรางทำผิดตรงไหน”“มันเป็นพวกแกนี่ รับเอาไปซิ นังนั่นมันเลี้ยงไม่เชื่อง หวังว่าที่พูดมานี่แกคงจะเข้าใจนะ”“ค่ะ มินตารับคำ ดวงหน้าสลด ครอบครัวของหล่อนคือซาก...มันคืออดีตที่เหมือนจะเนิ่นนานผ่านมาแล้ว ดวงตาของหล่อนซุ่มไปด้วนน้ำตา ป่วยการจะพูดมากไปกว่านี้อีกเมื่อคุณมารศรีและมิ่งขวัญปั้นปึ่งใส่ มินตามาไหว้พ่อ นั่งพับเพียบอยู่นานจนศิลาต้องเป็นฝ่ายสะกิดหล่อน“กลับดีกว่ามั้ง มินตา...เขาประคองหล่อนลุกขึ้น ท่าทีถนอมเป็นนักหนาบาดตาของมิ่งขวัญสุดขีด หล่อนไม่อาจจะยอมรับออกมาดังๆ ว่าลึกลงไปนั้นหล่อนเจ็บปวดกับการที่ถูกทิ้ง...ทั้งที่หล่อนเคยทระนงในตัวเองมาตลอด ผู้ชายคนนั้นคือชายที่หล่อนรักและเมื่อความจริงเปิดเผยออกมารักกลายเป็นร้าง และขมขื่นที่สุดจะหารสชาติใดมากกว่านี้ ในชีวิตคงจะไม่มีอีกแล้วแน่นอน“แม่คะ...มิ่งตัดสินใจแน่นอนแล้ว พอเสร็จงานพ่อ มิ่งจะไปอยู่เมืองนอก เราไปด้วยกันไหนคะ แม่...เอาบ้านนี้ให้เช่า...ถ้าไม่คิดจะขาย เราคงจะพอมีเงินสักก้อนไปเที่ยวเล่นด้วยกัน พอให้มิ่งหายช้ำใจแล้วค่อยกลับมาใหม่...หรือบางทีเราอยู่ทางโน้นกันเลยก็ได้ มิ่งก็พอจะมีเพื่อนที

  • อสูรเริงไฟ(หัวใจศิลา)   134 เสียพ่อแล้วยังมาเสียลูก

    ดวงตาคู่นั้นเบิกกว้าง และมินตาก็นิ่งงันปราศจากเสียงกรีดร้องจนเขาใจเต้นแรง ไม่รู้ว่าหล่อนเสียใจแค่ไหนกันการรับรู้ในการสูญเสียหนนี้ มือของเขาลูบไล้เส้นผม“มินตา ได้ยินผมหรือเปล่า”“ก็ดีเหมือนกัน” หล่อนพึมพำออกมา “จะได้จบสิ้นกันแท้จริงๆ”“ไม่....” เขาปฏิเสธเสียงลั่น“เราไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันอีก”“อย่าพูดแบบนี้...ทิ้งทุกอย่างเอาไว้ข้างหลัง แล้วเราเริ่มต้นใหม่ด้วยกัน ที่ผ่านมาผมรู้ว่าผมผิด จะไม่ให้อภัยคนที่รู้สำนึกหรอกหรือ มินตา...ใช่ว่าผมจะไม่เสียใจหรือไม่คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้นะ เพียงแต่ ตอนนั้นความแค้นทำให้ผมบ้าเลือดและลากคุณเข้ามาพัวพันด้วย”“ฉันให้อภัย แล้วก็โยนมันทิ้งเอาไว้ตรงนั้นแหละ...”ศิลากำลังจะพูดอีก แต่เสียงเคาะประตูห้องขัดจังหวะเสียงก่อนและประตูเปิดเข้ามาหลังจากนั้นครรชิตเดินนำหน้าธันวาเข้ามาพร้อมกับกระเช้าดอกไม้ใหญ่ที่บรรจุดอกไม้สวยงามสีสันสดใสชายหนุ่มขยับห่างออกจากเตียงนิดหนึ่ง ครรชิตทักทายและแสดงความห่วงใย ต่อสภาพบาดเจ็บของเขาสักห้านาทีก่อนจะหันไปหามินตา“ไง...มิน หน้าตาเหมือนคนเจ็บหนัก”“เกือบจะตายแต่ไม่ยักจะตาย...”“ประชดใครล่ะนั่น”ถูกดักคอแบบนี้มินตาทำตาวาว “มินไม่มี

  • อสูรเริงไฟ(หัวใจศิลา)   133 มินตาแท้งลูก

    สาวิตต์นอนอยู่บนเตียง...ขาของเขาข้างหนึ่งที่ถกขากางเกงขึ้นไปถูกพันด้วยผ้าขาวหนาเปอะ แล้วหน้าตาของเขาก็เหมือนไม่ใช่ลูกชายคนเดิมของเธอ มีรอยช้ำปูดโปนนั่นยังทำใจได้ว่ามันจะหาย แต่ดูซิ...ดูสีหน้าและแววตาของเขามันดูเลื่อนลอย...และมองมาทางเธอย่างว่างเปล่า“เอ...”เธอถลาเข้าไปหาเขา แล้วก็หยุดอีกหนหนึ่ง เมื่อสาวิตต์ทำเหมือนไม่รับรู้ด้วย เขายังมองเบิ่งไปทางอื่นที่ไม่ใช่หน้าเธอ คุณสีดาหันขวับมาหาสามี ถามเสียงสั่น“อะไรกันคะนี่ ตาเอเป็นอะไร...ทำไมเขาทำหน้าตาแบบนั้น”คุณทรงศักดิ์โอบบ่าของภรรยาเอาไว้ ร่างแบบบางของเธอสั่นสะท้านด้วยความหวาดหวั่น“หมอบอกว่าเหมือนเขาจะช็อก พูดกันรู้เรื่องบ้างไม่รู้เรื่องบ้าง เป็นพักๆ เหมือนคนสะเทือนใจมากเกินไป”“แล้วแกจะหายไหม”“ต้องอาศัยเวลา แต่ตอนนี้เขาต้องรักษาตัว บางทีอาจจะต้องลางาน...หรืออาจจะต้องถึงขั้นลาออกก็ได้”“ไม่!”เธอร้อง หันมาซบหน้ากับบ่าของสามี นานแล้วที่คนสองคนไม่เคยหันหน้าเข้าหากันอีก ต่างมีวิถีชีวิตความเป็นอยู่ของตัวเอง ความบาดหมางในเรื่องเล็กน้อยถูกทำให้ใหญ่มากขึ้น และไม่อาจจะเชื่อมต่อติดกันได้อีกเลยแต่ตอนนี้หัวอกของความเป็นพ่อแม่ที่จะต้องรับผิดชอ

  • อสูรเริงไฟ(หัวใจศิลา)   132 ทุกอย่างเริ่มเข้าที่

    ปืน...มินตาบอกเมื่อเห็นสาวิตต์หยิบมันออกมาวางไว้บนโต๊ะกลมเล็กข้างๆ เก้าอี้ที่เขานั่งลง แววตาที่เขามองดูศิลาทำให้มินตายะเยือกไปตลอดตัว มันบ่งบอกว่าหากเขาจะลั่นไกปืน เขาก็จะทำได้โดยไม่ต้องหยุดคิดชั่งใจอีกเลย มินตาสูดลมหายใจเข้าลึกๆ เมื่อพูดกับสาวิตต์ดีๆ“คุณเอ ขอให้มินนะ...อย่าถึงกับฆ่ากันเลย...”“บอกแล้วว่าอย่ายุ่ง ไม่ฆ่าเธอด้วยก็บุญเท่าไหร่รึว่าอยากตายตามผัว”“คุณเอจะทำไมได้นะคะ”“ทำไมพี่จะทำไม่ได้ นึกถึงที่มันทำกับพี่ซิ เพราะมัน...” สาวิตต์ชี้มือไปยังศิลาอย่างคั่งแค้น นั่นคือชายที่ร่วมสายเลือดเดียวกัน แม้จะไม่ใช่ทั้งหมด แต่ก็กึ่งหนึ่งที่เหมือนกัน เขาไม่เคยเชื่อใครพูดอย่างไร เขาก็มักจะหัวเราะขบขันเสียเสมอว่าทุกคนที่พูดนั้น ล้วนแล้วแต่มีอาการทางจิตที่คิดมากเกินการไปเองทั้งนั้น แต่แล้วเขากลับมารู้เป็นคนสุดท้าย รู้เพื่อทำให้โลกที่เคยสวยงามสำหรับเขามันพังทลายลงมาต่อหน้าต่อตาเขาจึงมองหาทางออกใดไม่พบนอกจากทางนี้ ฆ่าศิลาเสีย ก็เท่ากับฆ่าไอ้เด็กเวรคนนั้นด้วย เมื่อหนนั้นมันเลือกรอดได้อาจจะเพราะดวงมันแข็ง แต่คราวนี้ไม่มีวันที่ดวงมันจะแข็งเท่าครั้งนั้นอีก มันจะต้องตายนั่นคือทางที่เขาเลือกให้มั

  • อสูรเริงไฟ(หัวใจศิลา)   131 ช่วยคุณมินด้วย

    สาวิตต์เดินปังๆ จากไปแล้ว ก่อนที่เขาจะกระแทกประตูบ้านด้านหน้าปิดลั่นกุญแจ ปรางก็เสนอหน้าเข้ามา“จะช่วยคุณมินทำแผลให้กับเขา”ปรางบอก หล่อนยืนให้ห่างจากสาวิตต์เข้าไว้ ด้วยไม่แน่ใจในความบ้าของเขาและเขาก็ยอมปล่อยปรางเข้ามาโดยดี ปรางมาคุกเข่าดูศิลาอยู่อีกด้านหนึ่งของเขา“เลือดทั้งนั้นเลย...” ปรางพึมพำ “ทำแผลก่อนนะคะ คุณมินจะเอาอะไรบ้าง”“ต้มน้ำร้อนให้ฉันสักกระติก แล้วหาผ้าสะอาดๆ มา...มีพวกผ้าเช็ดหน้าของฉันเหลืออยู่บ้างมั้งในตู้...แล้วก็พวกผ้าขนหนูผืนเล็กๆ นั่นด้วยก็ได้ คุณเอขังเราเอาไว้ในบ้านแล้วนี่ หยูกยาที่นี่ไม่มีสักอย่าง”“ปรางมีทิงเจอร์กับยาแดง...แล้วก็ยาล้างแผล...” ปรางบอกล้วงมือเข้าไปในกางเกงสามส่วนหยิบยาที่บอกออกมา “เอามาได้แค่นี้ค่ะ จะเอาสำลีกับผ้าพันแผลมาด้วย กลัวคุณมิ่งจะเห็น จะเอาอะไรมาไม่ได้สักอย่าง”“ขอบใจมา ปราง”มินตาคว้าขวดยาพวกนั้นมาด้วยมืออันสั่นเทา ตัวหล่อนเองนั้นสภาพก็ไม่ได้ดีไปกว่าคนที่ยังนอนทอดร่างนิ่งๆ นี่สักเท่าไหร่ หล่อนรู้ตัวว่าตัวเองก็แย่ เจ็บในช่องท้องจี๊ดๆ เตือนเป็นระยะอย่างไม่เคยเป็น แล้วหล่อนก็อยากล้มตัวลงนอน แล้วหลับให้นานโดยไม่ต้องตื่นขึ้นมารับรู้ใดๆ อีกเ

  • อสูรเริงไฟ(หัวใจศิลา)   130 เขายังไม่ตาย

    “คุณมินเป็นอะไร...”แตะตัวมินตาแล้วก็พอว่าไม่ขยับสักนิด ปรางเงยหน้าหล่อนได้เห็นสาวิตต์นั่งอยู่บนเก้าอี้ริมหน้าต่าง สีหน้าของเขาดูน่ากลัวอย่างไม่เห็นมาก่อนเลยหันกลับมามองมิ่งขวัญก็เห็นสีหน้าแย้มเยาะประหลาดนัก“คุณมินสลบนะคะ”“ฉันให้แกมาดู ไม่ได้ให้มาพูดมาก แกมีหน้าที่คอยพยาบาลเอาไว้ แต่แกห้ามยุ่งมากไปกว่านี้อีก”“ค่ะ”“พาเข้าไปในห้องนอนซะ”มิ่งขวัญออกคำสั่ง แล้วหล่อนจึงเดินเข้ามาหาสาวิตต์...จับมือของเขาไปบีบเหมือนจะให้กำลังใจแก่เขา“มิ่งเข้าใจว่าคุณเอกำลังเฮิร์ทมาก อีกไม่นานค่ะทุกอย่างจะเรียบร้อยมันจะกลายเป็นปุ๋ยจมดินไปเลย จะไม่มีใครเห็นซากของมันอีก...อย่างนั้นใช่ไหมคะ...ที่นี่มีที่มากมายให้ฝังมัน...”“เมื่อไหร่มันจะมา” คำถามของสาวิตต์เลื่อนลอย“ใจเย็นหน่อยค่ะ ยังไงซะมันก็จะต้องมา”“มันทำกับพี่เจ็บปวดนัก...” เขาหลับตาลง “รู้ถึงไหนอายถึงนั่น”“จะไม่มีใครรู้...” หล่อนลูบบ่าของเขาเบาๆ ด้วยมือที่เหลืออยู่ปลอบโยนเขา “มิ่งสัญญาว่าจะเอาตัวมันมาให้”“แล้วยายมินล่ะ...”“ขายมันซิ คุณเอ...หลังจากจัดการหมอนั่นแล้ว เอายายมินไปขาย” น้ำเสียงของมิ่งขวัญเหี้ยมเกรียม เขาแหงนหน้ามอง “มิ่งพูดจริงๆ นะ ไม่

  • อสูรเริงไฟ(หัวใจศิลา)   129 คุณเอ เปิดประตูเดี๋ยวนี้

    “คุณมินเป็นอะไร...”แตะตัวมินตาแล้วก็พอว่าไม่ขยับสักนิด ปรางเงยหน้าหล่อนได้เห็นสาวิตต์นั่งอยู่บนเก้าอี้ริมหน้าต่าง สีหน้าของเขาดูน่ากลัวอย่างไม่เห็นมาก่อนเลยหันกลับมามองมิ่งขวัญก็เห็นสีหน้าแย้มเยาะประหลาดนัก“คุณมินสลบนะคะ”“ฉันให้แกมาดู ไม่ได้ให้มาพูดมาก แกมีหน้าที่คอยพยาบาลเอาไว้ แต่แกห้ามยุ่งมากไปกว่านี้อีก”“ค่ะ”“พาเข้าไปในห้องนอนซะ”มิ่งขวัญออกคำสั่ง แล้วหล่อนจึงเดินเข้ามาหาสาวิตต์...จับมือของเขาไปบีบเหมือนจะให้กำลังใจแก่เขา“มิ่งเข้าใจว่าคุณเอกำลังเฮิร์ทมาก อีกไม่นานค่ะทุกอย่างจะเรียบร้อยมันจะกลายเป็นปุ๋ยจมดินไปเลย จะไม่มีใครเห็นซากของมันอีก...อย่างนั้นใช่ไหมคะ...ที่นี่มีที่มากมายให้ฝังมัน...”“เมื่อไหร่มันจะมา” คำถามของสาวิตต์เลื่อนลอย“ใจเย็นหน่อยค่ะ ยังไงซะมันก็จะต้องมา”“มันทำกับพี่เจ็บปวดนัก...” เขาหลับตาลง “รู้ถึงไหนอายถึงนั่น”“จะไม่มีใครรู้...” หล่อนลูบบ่าของเขาเบาๆ ด้วยมือที่เหลืออยู่ปลอบโยนเขา “มิ่งสัญญาว่าจะเอาตัวมันมาให้”“แล้วยายมินล่ะ...”“ขายมันซิ คุณเอ...หลังจากจัดการหมอนั่นแล้ว เอายายมินไปขาย” น้ำเสียงของมิ่งขวัญเหี้ยมเกรียม เขาแหงนหน้ามอง “มิ่งพูดจริงๆ นะ ไม่

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status