ตอนที่ 25 เวล&เจน (1) (เวล) น่า ! น่า ! น่าเบื่อว่ะ ทำไมมันช่างหน้าเบื่ออย่างนี้... " ไอ้ซันมึงจะไปไหน ? " ผมถามไอ้ซันหลังจากที่ผมเห็นมันลุกจากเก้าอี้ " ไปหาป้า " " กูไปด้วยดิ..." " มึงจะไปกับไอ้ซันทำไมวะมันไปหาเมียมัน ! " ไม่ใช่ไอ้ซันที่ตอบผมครับแต่เป็นไอ้แฝดเรียวครับ " กูรู้ทำไมมันถึงอยากไ
อ๋อ...ลืมแนะนำตัว สวัสดีค่ะเราชื่อเจนนะเป็นเพื่อนข้าวหรือข้าวหอมนั่นแหล่ะตอนนี้ฉันกำลังกลุ้มใจ มากว่าจะหาแฟนมาจากไหนเพื่อจะเอามาหลอกเพื่อนๆที่รักและมาหลอกไอ้ปากปีจอนั้นด้วย ไม่น่าเลยยัยเจนแกพลาดมาก แงๆๆ 😭 " เจนแกเป็นไร ?" เสียงใครว่ะ " เฮ๊ย ! ปะ...เปล่าน้ำแล้วพวกแกมากันตอนไหนเนี้ย! " ฉันถามพวกยั
ตอนที่ 26 เวล&เจน (2) เราสามคนแยกย้ายกันกลับคอนโดทันที... เฮอะวันพรุ่งนี้เรื่องมันจะยุ่งขนาดไหนกันเนี้ย! เจนอยากจะบ้าตาย! ~T_T~ เจน หลังจากที่พวกเราเลิกเรียนของอาจารย์แม่แล้วพวกฉันก็รีบเดินไปนั่งที่โต๊ะประจำทันทีแต่พวกคุณรู้อะไรไหมไอ้ซาร่ามันสร้างความรำคาญตลอดทางที่เดินมาเล่นไม่รู้มันจะบ่นอะไรนัก
"เจน...คือฉันมีอะไรจะบอก" มาประโยคนี้คงไม่ดีแล้วล่ะเจนสัมผัสได้ " อะไร? " ฉันถามมัน " คือ...พี่สายน้ำมาไม่ได้แล้วอะ " นั่นไงว่าแล้ว ห่ะ พี่สายน้ำมาไม่ได้ตายแล้ววววว!! " ห๊ะ! หมายความว่าไงมาไม่ได้ ก็คุยกันแล้วนิหว่า! " ฉันเผลอตะคอกใส่ยัยน้ำทันทีด้วยความตกใจ " ก็คือว่าแบบว่า...บังเอิญบังเอิญพี่แยม
ตอนที่27 ของขวัญที่ดีที่สุดในชีวิต ต่อ จากตอนที่แล้ว "กรี๊ดอะไรครับน้องซาร่าสุดสวยได้ยินเสียงมาแต่ไกลเลยนะครับ" เวล “ห่า...” เสียงซาร่าตกใจ “ห่าอะไรครับน้องนี่พวกพี่เอง” นายเวล “พี่เวล พี่ซัน พี่ริว พี่เรียวสวัสดีค่ะ...พวกพี่เล่นมาไม่ให้สุ้มให้เสียงหนูก็ตกใจสิคะเนี้ย” “ครับๆ ...นี่ยัยผู้หญิงปา
คอนโด (ซันเดย์) พอมาถึงคอนโดฉันก็รีบเข้าไปห้องน้ำทันทีเพราะฉันต้องการรู้ว่าฉันท้องจริงๆ หรือเปล่า... "ขึ้นสีแดงสองขีดแสดงว่าท้องหรอ" ฉันอ่านวิธีใช้ 15 นาทีผ่านไป ซันเดย์ ผมกลับมาจากมหาลัยหลังจากที่ไปเคลียร์ปัญหาของไอ้เวลที่มันสงสัยว่าน้องเจนมีแฟนแล้วหรือเปล่าสรุปน้องเขามีแฟนแล้วจริงๆ แถมยังเป็น
ตอนที่28 ซันเดย์เปลี่ยนไป... “ป้าๆ สองขีด สองขีดป้า” “อืม” “แสดงว่า...” “ใช่ฉันท้อง” ท้อง! ท้อง! ท้อง! ท้องงงงง! นี่ผมไม่ได้ฝันไปใช่ไหมเนี้ยผม ผมกำลังจะเป็นพ่อคนหรอเนี้ย...ความรู้สึกตอนนี้ผมอธิบายไม่ถูกเลยครับ...มันทั้งดีใจ...ทั้งตื่นเต้น...ผมดีใจจนพูดอะไรไม่ออกเลยแล้วอยู่ๆ น้ำตาผมก็ไหลออกมามันไ
ตอนที่29 เพื่อนผมเป็นคนตลก? อัพ 100% (คิดชื่อตอนไม่ออก5555) นี่ตาซันเดี๋ยวแกพาหนูข้าวไปตรวจครรภ์นะเสร็จแล้วก็กลับมาบ้านเอ่อ...ให้หนูข้าวกลับมานอนบ้านเลยดีกว่าจะได้ดูแลสะดวกๆ ส่วนแกจะอยู่หรือไม่อยู่ก็ได้แล้วแต่เลย" เหมือนผมไม่สำคัญ "โห่แม่ครับลูกเมียผมอยู่นี่ผมก็ต้องอยู่นี่ซิครับถ้างั้นผมพาเมียผมไป
ตอนพิเศษ ครอบครัว ณ บ้านซันเดย์ “อุแว๊ๆ อุแว๊ๆ” เสียงเด็กดังขึ้นอีกครั้งในรอบหนึ่งปีที่ผ่านมา...เป็นเด็กทารกเพศหญิงชื่อว่า “ใบข้าว” ลูกสาวคนสุดท้องของซันเดย์หลังจากตอนนั้นคุณพ่อสุดหล่อได้หมายมั่นเอาไว้ว่าจะมีน้องให้ลูกชายฝาแฝดของเขาในที่สุดเขาก็ทำมันได้สำเร็จ “ไอ้ซันกูว่ามึงเบาๆ หน่อยก็ได้มีลูกท
“ลูกมึงร้องทำไมวะ” “คงหิวแล้วแหล่ะส่วนผมมึงเห็นหน้าหลานก็กับกันไปได้แล้วกวนเวลาการพักผ่อนเมียกู” ผมบอกพวกมัน “เออพวกกูอยู่เล่นกับหลานแป๊บนึงเดี๋ยวก็จะกลับแล้วเนี้ย” “ไอ้ซันพวกกูดีใจกับมึงด้วยจริงๆ นะเว้ยที่ได้มีครอบครัวที่อบอุ้นแบบนี้...” “เออกูรู้เดี๋ยวสักวันพวกมึงก็มีเหมือนกู” “ของกูคงอีกนาน.
ตอนพิเศษวันคลอด ณ โรงพยาบาลแห่งหนึ่ง เก้าเดือนต่อมา อุ๊แว๊ๆ อุ๊แว๊ๆ อุ๊แว๊ๆ อุ๊แว๊ๆ เสียงเด็กทารกเพศชายร้องดังขึ้นทำให้ผู้เป็นพ่อดีใจจนน้ำตาลที่กั้นมันเอาไว้ไหลออกมาด้วยความดีใจเขามองไปที่ภรรยาด้วยสายตาที่สื่อความหมายด้วยความรักและห่วงใยแล้วมองไปยังเด็กทารกเพศชายทั้งสองคน.... “ยินดีด้วยนะครับคุ
“จ้าพ่อกับแม่ก็รักลูกกับหลายยายมากๆเลย” แม่บอกฉันพร้อมกับยื่นมือมาลูบที่หน้าท้องของฉันเบาๆ “ตาด้วยตาก็รักลูกกับหลานมากเหมือนกัน” พ่อบอกฉันพร้อมกับลูบหน้าท้องฉันเบาๆ ทางด้านเจ้าบ่าว ซันเดย์ที่อยู่ในชุดสูทสีขาวสะอาดตอนนี้กำลังอยู่ในขั้นตอนการผ่านประตูเงินประตูทองตามธรรมเนียมไทยโดยมีคนที่อยู่หน้าประ
“อ๊าาาห์...ทะ...ที่รักเค้าไม่ไหวแล้วเอาจริงแล้วนะ” พูดจบไม่ฟังคำตอบของร่างบ้างสะโพกหนาก็ตอกอัดเข้ากลางใจสวยอย่างรวดเร็วย้ำๆ “อะ...อะ...อ๊าห์...สะ...เสียวจัง” ข้าวหอมพูดพร้อมกับยกมือทั้งสองข้างคล้องคอซันเดย์ไว้แน่น “อื้มมห์..ทะ...ที่รักทำแบบนี้เค้าจะเสร็จเอานะ...” ซันเดย์พูดพร้อมกับมองไปที่ข้าวหอมท
ตอนพิเศษวันแต่งงาน!! "จะเอาชุดนี้แล้ว! " "ไม่เอา...เลือกใหม่มันสั้นไป!" และนี้คือเสียงที่ฉันได้ยินมาตลอดหนึ่งชั่วโมงที่เลือกชุดแต่งงานกันจากรูปภาพที่ร้านส่งมาให้เลือก...และเสียงนี้ไม่ใช่เสียงใครที่ไหนเสียงนายซันเดย์ยังไงละ "งั้นเอาชุดนี้! " ฉันชี้ไปที่อีกชุดที่อยู่ใกล้ๆด้วยความหงุดหงิด " อืมมมม!
" นี้!! ...ถ้าพี่ยังไม่หันหน้ามาคุยกับน้องข้าว...น้องข้าวจะ..เอ่อ...จะไม่ให้'ตั้ม'นะ!! " อืมมม ไม่ให้หรอ...วันนี้ยังไงก็ไม่น่ารอดนะ หึๆ ๆ " →_→ -_- " ผมทำเป็นเฉยแต่น้องชายผมนี้สิอยากจะเข้าไปอย่างเดียวเลย...อดทนไว้ซันน้อย " นี่ๆ ...ไม่อยากตั้มเค้าหรอ" "  ̄ˍ ̄ →_→ " " เอ่อ...ถ้ายังเงียบแบบนี้อยู่น่ะ
ตอนพิเศษ1 คอนโด (เวล) 10 : 10 น. ตอนนี้ผมโคตรมีความสุขเลยยิ่งคิดถึงเรื่องเมื่อคืนแล้วมันยิ่งมีความสุข แล้วทำไมวันนี้ผมต้องมานั่งทำโปรเจคกับพวกไอ้เวลด้วยเนี้ยจะดูแลลูกเมียไม่ได้เลยหรือไงวะ " เฮ้ย! ว่าไงไอ้คุณชายยิ้มน้อยยิ้มใหญ่เลย...มีเรื่องอะไรให้ยินดีวะ! น้องข้าวดีด้วยแล้วรึไงห๊ะ! " เสียงของเจ
" ผัวขาของบ่าววว! " " อ๊ะ! →_→ " หึๆ เสร็จ! " ที่ร๊ากกกกขาาาาาา! " " ซี๊ดดด! อ๊าส์! -_-! " ร้องนะแต่ยังนิ่งคือไม่ไหวแล้วนะ!! " นี้!! ...ถ้าพี่ยังไม่หันหน้ามาคุยกับน้องข้าว...น้องข้าวจะ..เอ่อ...จะไม่ให้'ตั้ม'นะ!! " หึๆ " →_→ -_- " มองและนิ่งอีกแล้วครับท่านผู้ชม " นี่ๆ ...ไม่อยากตั้มเค้าหรอ o>_