ตอนที่29 เพื่อนผมเป็นคนตลก? อัพ 100% (คิดชื่อตอนไม่ออก5555) นี่ตาซันเดี๋ยวแกพาหนูข้าวไปตรวจครรภ์นะเสร็จแล้วก็กลับมาบ้านเอ่อ...ให้หนูข้าวกลับมานอนบ้านเลยดีกว่าจะได้ดูแลสะดวกๆ ส่วนแกจะอยู่หรือไม่อยู่ก็ได้แล้วแต่เลย" เหมือนผมไม่สำคัญ "โห่แม่ครับลูกเมียผมอยู่นี่ผมก็ต้องอยู่นี่ซิครับถ้างั้นผมพาเมียผมไป
"ก็ปกติ" "ปกติบ้านคุณมึงสิครับอย่างเนี้ยเรื่องมึงอารมณ์ดีไม่ดีก็ช่างมันเหอะวะ" "อะไรของมึงมองกูแบบนี้หมายความว่าไงห๊ะ" ผมถามมันเพราะมันมองหน้าผมแปลกๆ "ไอ้ซันกูมีอะไรจะถาม" "ถามอะไรของมึง" ผมถามมัน "คือกูสงสัยวะ" "สงสัยว่า? " "เมื่อวานที่มึงโพสต์เนี้ยหมายความว่าไงวะ..." โพสต์อ๋อ...ที่ผมโพสต์ F
ตอนที่ 30 เป็นเรื่อง! ทางด้านข้าวหอม คณะการตลาด... "ว่าไงยะ...พี่ซันสามีฉันมาส่งถึงที่เลยนะย่ะ" ซาร่า "บ้าไม่ใช่ซะหน่อย...สามีใหม่ฉันมาส่งต่างหากที่มาส่ง" ใช่สามีคนใหม่ที่เหมือนจะดีกว่าเดิม อิอิ น่ารัก... "อุ๊ย! แร๊งงงง...เดี๋ยวนี้นอโผล่แล้วหรอจ๊ะ" ซาร่า "พอๆ เลยไอ้ซาร่า..." ยัยน้ำห้าม"ข้าวแกม
"อืม...จะพูดดีหรือเปล่านะ...ซันเขาห้ามไว้นิเนอะเอาไงดีน่ะ" "มีอะไรก็พูดมาเถอะค่ะ" "บอกให้ก็ได้...ฉันกำลังจะมีลูก" "เอ๋...คุณกำลังจะมีลูกแล้วมาบอกฉันทำไมค่ะ" นั้นสิจะมีแล้วจะมาบอกฉันทำไมแปลกคนผู้หญิงคนนี้ "ก็ต้องบอกเธอสิเพราะพ่อของลูกในท้องฉันก็คือลูกของซัน! " ลูกนายซัน... "........" "แกทำหน้าอ
ตอน31 เกมของซาตาน... หลังจากที่ผมพาพี่เนยออกมาจากมหาลัยแล้วผมก็พาพี่เขามาที่คอนโดผมแน่นอนมันไม่ใช่ห้องผมแน่ๆ ...ไม่มีวันด้วย... “ไอ้วีมึงเอาจริงหรอวะ” ไอ้ตูนมันถามผม “เออ!” ผมบอกมัน “แต่กูว่าแค่ขู่ให้พี่เขากลัวเฉยๆ ก็ได้เว้ย” ไอ้ซีครับ แค่ขู่หรอไม่ผมไม่ทำ “แค่นั้นมันไม่พอหรอกกับแผนชั่วๆ ของผู้ห
" ฉันต้องการให้แกและพวกของแกรุมโทรมนางนี่แล้วอัดคลิปมาให้ฉันถ้าแกทำงานสำเร็จฉันจะจ่ายแกไม่อันเท่าไรเท่ากัน! " ฉันบอกนายเปากับสิ่งที่ฉันต้องการและเงินค่าจ้างที่มันจะได้จากงานชิ้นนี้ " หึๆ แล้วผมจะรู้ได้ยังไงว่าคุณจะไม่เบี้ยวพวกผม " " ชิ...ฉันจะจ่ายให้แกก่อน 5 แสน ถ้าแกทำงานสำเร็จฉันจะให้เท่าที่แกต้
ตอนที่ 32 ซาตานลงทัณฑ์ "เออมึงได้สนุกแน่ไอ้โอ๊ต" หลังจากที่ผมมองไอ้ผู้ชายที่คุยกับพี่เนยถูกลากเข้าไปหลังร้านพวกผมก็เดินตามไปทันทีน่าแปลกมาหลังร้านไม่มีคนเลยสักนิด...แถมก่อนจะถึงหลังร้านมีป้ายตัวหนังสือตัวใหญ่ๆ เขียนไว้ว่า 'พื้นที่อัตรายเข้ามาอาจตายได้! ' ตัวอย่างใหญ่ผมก็รับรู้ได้ทันทีว่าเพราะอะไรพ
" กูสัญญาว่าครั้งสุดท้าย...." ถุงผมจะพูดแบบนั้นออกไปแต่ทำไมความรู้สึกของผมมันยังไม่เปลี่ยนไปเลย...ผมแค่ขอเวลา...แค่เวลา " เอาน่าไอ้เดลให้เวลามันหน่อย...ไอ้วีที่พวกกูพูดพวกกูหวังดีกูว่ามึงน่าจะลองเปิดใจกับใครสักคน...มันอาจจะช่วยมึงได้ " ไอ้ซี " (เงียบ) " ไอ้ซีกูพยายามแล้วแต่กูจัดการกับความรู้สึกนี้
ตอนพิเศษ ครอบครัว ณ บ้านซันเดย์ “อุแว๊ๆ อุแว๊ๆ” เสียงเด็กดังขึ้นอีกครั้งในรอบหนึ่งปีที่ผ่านมา...เป็นเด็กทารกเพศหญิงชื่อว่า “ใบข้าว” ลูกสาวคนสุดท้องของซันเดย์หลังจากตอนนั้นคุณพ่อสุดหล่อได้หมายมั่นเอาไว้ว่าจะมีน้องให้ลูกชายฝาแฝดของเขาในที่สุดเขาก็ทำมันได้สำเร็จ “ไอ้ซันกูว่ามึงเบาๆ หน่อยก็ได้มีลูกท
“ลูกมึงร้องทำไมวะ” “คงหิวแล้วแหล่ะส่วนผมมึงเห็นหน้าหลานก็กับกันไปได้แล้วกวนเวลาการพักผ่อนเมียกู” ผมบอกพวกมัน “เออพวกกูอยู่เล่นกับหลานแป๊บนึงเดี๋ยวก็จะกลับแล้วเนี้ย” “ไอ้ซันพวกกูดีใจกับมึงด้วยจริงๆ นะเว้ยที่ได้มีครอบครัวที่อบอุ้นแบบนี้...” “เออกูรู้เดี๋ยวสักวันพวกมึงก็มีเหมือนกู” “ของกูคงอีกนาน.
ตอนพิเศษวันคลอด ณ โรงพยาบาลแห่งหนึ่ง เก้าเดือนต่อมา อุ๊แว๊ๆ อุ๊แว๊ๆ อุ๊แว๊ๆ อุ๊แว๊ๆ เสียงเด็กทารกเพศชายร้องดังขึ้นทำให้ผู้เป็นพ่อดีใจจนน้ำตาลที่กั้นมันเอาไว้ไหลออกมาด้วยความดีใจเขามองไปที่ภรรยาด้วยสายตาที่สื่อความหมายด้วยความรักและห่วงใยแล้วมองไปยังเด็กทารกเพศชายทั้งสองคน.... “ยินดีด้วยนะครับคุ
“จ้าพ่อกับแม่ก็รักลูกกับหลายยายมากๆเลย” แม่บอกฉันพร้อมกับยื่นมือมาลูบที่หน้าท้องของฉันเบาๆ “ตาด้วยตาก็รักลูกกับหลานมากเหมือนกัน” พ่อบอกฉันพร้อมกับลูบหน้าท้องฉันเบาๆ ทางด้านเจ้าบ่าว ซันเดย์ที่อยู่ในชุดสูทสีขาวสะอาดตอนนี้กำลังอยู่ในขั้นตอนการผ่านประตูเงินประตูทองตามธรรมเนียมไทยโดยมีคนที่อยู่หน้าประ
“อ๊าาาห์...ทะ...ที่รักเค้าไม่ไหวแล้วเอาจริงแล้วนะ” พูดจบไม่ฟังคำตอบของร่างบ้างสะโพกหนาก็ตอกอัดเข้ากลางใจสวยอย่างรวดเร็วย้ำๆ “อะ...อะ...อ๊าห์...สะ...เสียวจัง” ข้าวหอมพูดพร้อมกับยกมือทั้งสองข้างคล้องคอซันเดย์ไว้แน่น “อื้มมห์..ทะ...ที่รักทำแบบนี้เค้าจะเสร็จเอานะ...” ซันเดย์พูดพร้อมกับมองไปที่ข้าวหอมท
ตอนพิเศษวันแต่งงาน!! "จะเอาชุดนี้แล้ว! " "ไม่เอา...เลือกใหม่มันสั้นไป!" และนี้คือเสียงที่ฉันได้ยินมาตลอดหนึ่งชั่วโมงที่เลือกชุดแต่งงานกันจากรูปภาพที่ร้านส่งมาให้เลือก...และเสียงนี้ไม่ใช่เสียงใครที่ไหนเสียงนายซันเดย์ยังไงละ "งั้นเอาชุดนี้! " ฉันชี้ไปที่อีกชุดที่อยู่ใกล้ๆด้วยความหงุดหงิด " อืมมมม!
" นี้!! ...ถ้าพี่ยังไม่หันหน้ามาคุยกับน้องข้าว...น้องข้าวจะ..เอ่อ...จะไม่ให้'ตั้ม'นะ!! " อืมมม ไม่ให้หรอ...วันนี้ยังไงก็ไม่น่ารอดนะ หึๆ ๆ " →_→ -_- " ผมทำเป็นเฉยแต่น้องชายผมนี้สิอยากจะเข้าไปอย่างเดียวเลย...อดทนไว้ซันน้อย " นี่ๆ ...ไม่อยากตั้มเค้าหรอ" "  ̄ˍ ̄ →_→ " " เอ่อ...ถ้ายังเงียบแบบนี้อยู่น่ะ
ตอนพิเศษ1 คอนโด (เวล) 10 : 10 น. ตอนนี้ผมโคตรมีความสุขเลยยิ่งคิดถึงเรื่องเมื่อคืนแล้วมันยิ่งมีความสุข แล้วทำไมวันนี้ผมต้องมานั่งทำโปรเจคกับพวกไอ้เวลด้วยเนี้ยจะดูแลลูกเมียไม่ได้เลยหรือไงวะ " เฮ้ย! ว่าไงไอ้คุณชายยิ้มน้อยยิ้มใหญ่เลย...มีเรื่องอะไรให้ยินดีวะ! น้องข้าวดีด้วยแล้วรึไงห๊ะ! " เสียงของเจ
" ผัวขาของบ่าววว! " " อ๊ะ! →_→ " หึๆ เสร็จ! " ที่ร๊ากกกกขาาาาาา! " " ซี๊ดดด! อ๊าส์! -_-! " ร้องนะแต่ยังนิ่งคือไม่ไหวแล้วนะ!! " นี้!! ...ถ้าพี่ยังไม่หันหน้ามาคุยกับน้องข้าว...น้องข้าวจะ..เอ่อ...จะไม่ให้'ตั้ม'นะ!! " หึๆ " →_→ -_- " มองและนิ่งอีกแล้วครับท่านผู้ชม " นี่ๆ ...ไม่อยากตั้มเค้าหรอ o>_