เวลา 09:00 นาที หลังจากที่นายซันตื่นขึ้นมาอาบน้ำแต่งตัวและทานอาหารเช้าโดยฉันเองที่เป็นคนทำ อิอิ อร่อยไม่อร่อยหมอนั้นก็กินหมดอะนะไม่อยากจะคุย 555 เรื่องนั้นช่างมันเหอะเพราะมันไม่ใช่ประเด็นสำคัญอะไร ตอนนี้เวลานี้ฉันนั่งอยู่ในรถของนายซันเราสองคนออกจากคอนโดและตรงไปที่มหาลัยทันที โดยที่ไม่มีใครพูดถึง
" นายซันพึ่งบอกฉันเมื่อกี้นี้เอง " " เมื่อกี้ หรอยะ! นี่แกอย่าบอกนะว่า รุ่นพี่ซันมาส่งแกถึงหน้าคณะด้วยอะ กรี๊ดดดด! กะเทยอยากจะกรี๊ด คะ อ๊ายๆ ๆ อ๊ายยยย " พอฉันพยักหน้าเพื่อให้คำตอบนั้นเท่านั้นแหละ เสียงกรี๊ดของมันมาทันทีเลยค่ะ " จุ๊ๆ ๆ อย่าอย่ากรี๊ดสิ เห็นไหมคนมองหมดแล้ว " " โทษทีฉันลืมตัว...ว่าแต
ตอนที่ 21 คนในความลับ หน้าตึกคณะวิศวะ (เวล) สวัสดีครับกระผมเวลสุดหล่อคนเดิมเพิ่มเติมเดี๋ยวบอก 555' ณ ตอนนี้ผมอยู่กลับไอ้แฝดนรกและไอ้อาร์มครับ กำลังรอไอ้คุณชายซันที่ตอนนี้มันหายหัวไปไหนก็ไม่รู้ครับ... " เชี้ยเวลไอ้คุณชายมันหายหัวไปไหนวะ " ไอ้อาร์มครับมันถามหาไอ้ซันที่ตอนนี้มันไปมุดหัวอยู่ที่ไหนไ
" ยิ้มแบบนี้หมายความว่าไงวะไอ้วี มึงคิดอะไรกันแน่! " ไอ้วาย ครับ " กูถามพวกมึงจริงๆ นะ มึงว่ากูจะยอมให้ยัยนั้นทำร้ายข้าวจริงๆ หรอวะ..." ใช่จริงอยู่ที่ผมร่วมมือกับเนยแฟนเก่าพี่ซันซึ่งเราเจอกันโดยบังเอิญ เหตุการณ์ (วีเจ & เนย) ห้าง.... ' วีเจ น้องเวลใช่ไหม? ' ผู้หญิงคนหนึ่งมาทักผม ' ใครวะ ไอ้วี เ
' คิดหรอว่าคนอย่างฉันจะกลัวคำขู่เด็กอย่างแก...ไอ้โง่! ' ' หึ...แค่คำขู่งั้นหรอก็ลองดูถ้าข้าวเป็นอะไรไปแล้วเธอจะรู้ว่า ' นรกเป็นยังไง! ' ปัจจุบัน.... " มึงหมายความว่ายังไงวะ " ไอ้ตูน " เอาน่าพวกมึงอย่าพึ่งรู้เลยมึงรู้แค่ว่าถ้าผู้หญิงคนนั้นทำให้ข้าวเจ็บละก็ผู้หญิงคนนั้นจะได้เห็นนรกแน่ๆ " ผมบอกพวกม
" ไอ้เชี้ยซันมึงหยุด พูดหยุดคิดเลยนะมึงกูขนลุกพอๆ! " " เออๆ! กูไปและ..." ผมกำลังเดินไปที่รถเพื่อขับไปหายัยป้าแต่ทว่าาา... " กูไปด้วย! " ไอ้เวล " กูด้วย / กูด้วย/ กูด้วย! " ไอ้แฝดไอ้อาร์ม... " เห้ย...จะไปทำไมกูจะไปทำธุระ! " " กูไม่รู้กูจะไป" ไอ้เวลพูดจบพวกไอ้อาร์มและไอ้แฝดมันก็ขึ้นรถผมเลยครับ หึ
ตอนที่ 22 หมาป่ากับกระต่าย (ข้าวหอม) นายซันคิดอะไรอยู่นะถึงจะไปทานข้าวกันที่ห้อง น่าสงสัย? แต่ช่างมันเหอะจะกินที่ไหนมันก็เหมือนกันแหละ คอนโด (ซันเดย์) " ถึงแล้ว! หึ " ยิ้มอะไรของเขา? " อืม...ว่าแต่นายยิ้มอะไรของนายบ้าหรือเปล่าเนี้ย! " " ยิ้มบ้าอะไรของป้า! ฉันบอกว่าไม่ได้ยิ้มก็ไม่ได้ยิ้มดิ! " แ
' เออน่า...มึงเปิดดูเองดิ! ' ผมเปิดถุงที่ไอ้เวลให้มาและหยิบของที่อยู่ข้างในขึ้นมาดู... ' ชุดคอสเพลย์? ' ' ชุดคอสเพลย์อะไรวะ...เห่ย! ชุดคอสเพลย์กระต่ายนิหว่าแหมมึงผ้าบางแถมยังเป็นผ้าลื่นด้วยนะมึง หือ...เห็นแล้วซี๊ด! กูยื่มก่อนได้ไหมวะ! ' ไอ้ริวครับ ' พอๆ เลยไอ้ริวกูให้ไอ้ซันเว้ย! อะ! ไอ้ซันถ้ามึงอ
ตอนพิเศษ ครอบครัว ณ บ้านซันเดย์ “อุแว๊ๆ อุแว๊ๆ” เสียงเด็กดังขึ้นอีกครั้งในรอบหนึ่งปีที่ผ่านมา...เป็นเด็กทารกเพศหญิงชื่อว่า “ใบข้าว” ลูกสาวคนสุดท้องของซันเดย์หลังจากตอนนั้นคุณพ่อสุดหล่อได้หมายมั่นเอาไว้ว่าจะมีน้องให้ลูกชายฝาแฝดของเขาในที่สุดเขาก็ทำมันได้สำเร็จ “ไอ้ซันกูว่ามึงเบาๆ หน่อยก็ได้มีลูกท
“ลูกมึงร้องทำไมวะ” “คงหิวแล้วแหล่ะส่วนผมมึงเห็นหน้าหลานก็กับกันไปได้แล้วกวนเวลาการพักผ่อนเมียกู” ผมบอกพวกมัน “เออพวกกูอยู่เล่นกับหลานแป๊บนึงเดี๋ยวก็จะกลับแล้วเนี้ย” “ไอ้ซันพวกกูดีใจกับมึงด้วยจริงๆ นะเว้ยที่ได้มีครอบครัวที่อบอุ้นแบบนี้...” “เออกูรู้เดี๋ยวสักวันพวกมึงก็มีเหมือนกู” “ของกูคงอีกนาน.
ตอนพิเศษวันคลอด ณ โรงพยาบาลแห่งหนึ่ง เก้าเดือนต่อมา อุ๊แว๊ๆ อุ๊แว๊ๆ อุ๊แว๊ๆ อุ๊แว๊ๆ เสียงเด็กทารกเพศชายร้องดังขึ้นทำให้ผู้เป็นพ่อดีใจจนน้ำตาลที่กั้นมันเอาไว้ไหลออกมาด้วยความดีใจเขามองไปที่ภรรยาด้วยสายตาที่สื่อความหมายด้วยความรักและห่วงใยแล้วมองไปยังเด็กทารกเพศชายทั้งสองคน.... “ยินดีด้วยนะครับคุ
“จ้าพ่อกับแม่ก็รักลูกกับหลายยายมากๆเลย” แม่บอกฉันพร้อมกับยื่นมือมาลูบที่หน้าท้องของฉันเบาๆ “ตาด้วยตาก็รักลูกกับหลานมากเหมือนกัน” พ่อบอกฉันพร้อมกับลูบหน้าท้องฉันเบาๆ ทางด้านเจ้าบ่าว ซันเดย์ที่อยู่ในชุดสูทสีขาวสะอาดตอนนี้กำลังอยู่ในขั้นตอนการผ่านประตูเงินประตูทองตามธรรมเนียมไทยโดยมีคนที่อยู่หน้าประ
“อ๊าาาห์...ทะ...ที่รักเค้าไม่ไหวแล้วเอาจริงแล้วนะ” พูดจบไม่ฟังคำตอบของร่างบ้างสะโพกหนาก็ตอกอัดเข้ากลางใจสวยอย่างรวดเร็วย้ำๆ “อะ...อะ...อ๊าห์...สะ...เสียวจัง” ข้าวหอมพูดพร้อมกับยกมือทั้งสองข้างคล้องคอซันเดย์ไว้แน่น “อื้มมห์..ทะ...ที่รักทำแบบนี้เค้าจะเสร็จเอานะ...” ซันเดย์พูดพร้อมกับมองไปที่ข้าวหอมท
ตอนพิเศษวันแต่งงาน!! "จะเอาชุดนี้แล้ว! " "ไม่เอา...เลือกใหม่มันสั้นไป!" และนี้คือเสียงที่ฉันได้ยินมาตลอดหนึ่งชั่วโมงที่เลือกชุดแต่งงานกันจากรูปภาพที่ร้านส่งมาให้เลือก...และเสียงนี้ไม่ใช่เสียงใครที่ไหนเสียงนายซันเดย์ยังไงละ "งั้นเอาชุดนี้! " ฉันชี้ไปที่อีกชุดที่อยู่ใกล้ๆด้วยความหงุดหงิด " อืมมมม!
" นี้!! ...ถ้าพี่ยังไม่หันหน้ามาคุยกับน้องข้าว...น้องข้าวจะ..เอ่อ...จะไม่ให้'ตั้ม'นะ!! " อืมมม ไม่ให้หรอ...วันนี้ยังไงก็ไม่น่ารอดนะ หึๆ ๆ " →_→ -_- " ผมทำเป็นเฉยแต่น้องชายผมนี้สิอยากจะเข้าไปอย่างเดียวเลย...อดทนไว้ซันน้อย " นี่ๆ ...ไม่อยากตั้มเค้าหรอ" "  ̄ˍ ̄ →_→ " " เอ่อ...ถ้ายังเงียบแบบนี้อยู่น่ะ
ตอนพิเศษ1 คอนโด (เวล) 10 : 10 น. ตอนนี้ผมโคตรมีความสุขเลยยิ่งคิดถึงเรื่องเมื่อคืนแล้วมันยิ่งมีความสุข แล้วทำไมวันนี้ผมต้องมานั่งทำโปรเจคกับพวกไอ้เวลด้วยเนี้ยจะดูแลลูกเมียไม่ได้เลยหรือไงวะ " เฮ้ย! ว่าไงไอ้คุณชายยิ้มน้อยยิ้มใหญ่เลย...มีเรื่องอะไรให้ยินดีวะ! น้องข้าวดีด้วยแล้วรึไงห๊ะ! " เสียงของเจ
" ผัวขาของบ่าววว! " " อ๊ะ! →_→ " หึๆ เสร็จ! " ที่ร๊ากกกกขาาาาาา! " " ซี๊ดดด! อ๊าส์! -_-! " ร้องนะแต่ยังนิ่งคือไม่ไหวแล้วนะ!! " นี้!! ...ถ้าพี่ยังไม่หันหน้ามาคุยกับน้องข้าว...น้องข้าวจะ..เอ่อ...จะไม่ให้'ตั้ม'นะ!! " หึๆ " →_→ -_- " มองและนิ่งอีกแล้วครับท่านผู้ชม " นี่ๆ ...ไม่อยากตั้มเค้าหรอ o>_