เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่ 10 ปรับความเข้าใจ...(ทาสรับใช้)
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-02-25 00:16:16
บทที่เกี่ยวข้อง
อย่าบอกใครนะเมียผมคือยัยแว่นขี้เหร่นี่ครับ!! ตอนที่ 11 ฉิบหาย (โดนเพื่อนจีบ)
ตอนที่ 11 ฉิบหาย (โดนเพื่อนจีบ)" ข้าว! "" วะวีเจ พี่อาร์ม พี่เวล พี่เรียว พี่ริว"talk : ซันนี่เฮ๊ย ซันเดย์ฉิบหายไอ้พวกเพื่อนเวรมาได้ยังไงวะนึกว่ามาแต่ไอ้วีเจชอบเมียคนอื่นซะอีก แล้วนี่อะไรวะมาเจอกันสภาพแบบนี้ ตาย! ตายยั้งเขียดแน่ไอ้ซันเอ๊ย! โดนล้อยันลูกคนที่ 12 บวชแน่ๆกูตาย" อ้าวว่าไงคะน้องสะใภ้มาเที่ยวที่นี้เหมือนกันเหรอบังเอิญจังเลยเนอะไอ้วีเจ... " น้องสะใภ้พ่องมึงดิไอ้เวลนี้เมียกูเว้ยเมียกูจะเป็นน้องสะใภ้มึงได้ไงพูดแล้วขึ้นแล้วไอ้อาร์มทำไมมันมองผมแปลกๆ วะขนลุกเลยกู←_←!" คะ..ค่ะ " ตอบได้สั้นมากยัยแว่นเอ้ย!" ถ้างั้นพวกพี่ขอนั่งด้วยได้ไหมครับน้องสะใภ้พอดีโต๊ะเต็มหมดแล้ว... " ←_←→_→ ไหนวะไหนโต๊ะเต็มมันอยู่ตรงไหนเหลือที่เป็น 10 สตอมากเลยนะมึงไอ้เวล!" ตอแหล! ที่เหลือตั้งเยอะยังจะบอกว่าเต็มอีก ผู้ชายอย่างนายนี้แถไปเรื่อยจริงๆ " 555 โดนเลยไงไอ้เวลโดนเพื่อนยัยแว่นด่าเข้าให้จุกสิมึง... ก๊ากกกก ยัยคนที่ชื่อเจนนี้ปากร้ายใช่ย่อยนะเนี้ย!"นี้! ยัยผู้หญิงปากเสียเธอว่าใครวะ! "" ใครร้อนตัวก็ว่าคนนั้นแหละไม่ได้พูดชื่อซะหน่อยอย่าร้อนตัวดิ "" ฝากไว้ก่อนเถอะยัยปากเสีย!! "" -_- "" เอาน่า! พอ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-25อย่าบอกใครนะเมียผมคือยัยแว่นขี้เหร่นี่ครับ!! ตอนที่ 12 ความลับไม่มีในโลก
ตอนที่ 12 ความลับไม่มีในโลก" พี่ซันทำไมพี่ถึง..."" เวรเอ้ย! "" ข้าวนี้มันอะไรกันทำไมซันนี่ถึงเป็นพี่ซัน... "" เอ่อคือ... ""เราถาม!! ก็ตอบสิ!! " วีเจเขย่าตัวข้าวหอมจนซันเดย์ทนไม่ไหวเดินเข้ามาผลักตัววีเจออกไปจากข้าวหอมทันที" มึงหยุดเดี๋ยวนี้นะไอ้วี! "" แล้วพี่ยุ่งอะไรด้วยวะ! "" เห้ย! หยุดๆ พวกมึงอย่ามาทะเลาะกันตรงนี้ได้เปล่าวะไปคุยกันที่อื่นคนมองกันหมดแล้ว " ว่าแล้วทุกคนก็พากันขึ้นไปยังห้องของเวลทันที@ห้องเวล" มีอะไรจะพูดหรือเปล่าไอ้ซัน? พวกกูรอฟังอยู่ "" ก็อย่างที่เห็น " ซันเดย์พูดแค่นั้น" ก็อย่างที่เห็นคือ ... มึงชอบแต่งเป็นผู้หญิงอย่างเนี้ยนะหรอ...แล้วมึงไปรู้จักสนิทกับน้องข้าวได้ยังไงไหนมึงลองตอบกูมาดิ "" ก็แล้วแต่พวกมึงจะคิดอีกนั้นแหละกูไม่มีอะไรจะพูด... "" ไอ้ซัน!! มึงเชี้ยเอ้ย เออ! มึงไม่พูดก็ไม่เป็นไร →_→น้องข้าวตอบคำถามพี่มาสิว่าเรารู้จักไอ้ซันมาก่อนหน้านี้แล้วใช่ไหม? "" เอ่อ...คือ "" ←_← " วีเจรอฟังอย่างตั้งใจ" คือ...ข้าวกับพี่ซันรู้จักกันตั้งแต่เด็กๆ แล้วค่ะ..."" ฐานะ? "" พะ..พะพี่น้องค่ะ แม่ข้าวเป็นเพื่อนกับคุณแม่พี่ซันเราก็เลยรู้จักสนิทกันนะคะ "" แค่พี่ช
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-25อย่าบอกใครนะเมียผมคือยัยแว่นขี้เหร่นี่ครับ!! ตอนที่ 13 แตกหัก
ตอนที่ 13 แตกหัก" ไอ้วีมึงรักข้าวมากขนาดนี้เลยเหรอวะ""สุดท้ายในชีวิตผม "" ไอ้วีเรื่องนี้กูคงช่วยอะไรมึงไม่ได้นะเว้ยถึงมึงจะเป็นน้องกูก็เถอะเพราะไอ้ซันมันก็เพื่อนกูเหมือนกันกูคงเข้าข้างใครไม่ได้มึงเข้าใจกูใช่ไหมวะไอ้น้องชาย"" ผมเข้าใจเฮีย..."" เออ! งั้นกูไปหาพวกไอ้อาร์มก่อนมีอะไรก็ออกไปหากูแล้วกัน... "" ครับ..." วีเจพูดจบเวลก็เดินออกไปหาพวกอาร์มที่นั่งรอกันอยู่ข้างนอก" ไอ้วีมันเป็นยังไงบ้างวะ..." ริว" มันโอเคไหมวะ" เรียว" มันจะฆ่าตัวตายเปล่าวะ" อาร์ม" ฉิบหาย ถามทีละคนดิวะเอาคำถามไอ้ริวก่อนแย่วะของไอ้เรียว มันไม่โอเควะ...ส่วนมึงไอ้อาร์มนี่แน่ะข้อหาแช่งน้องกูมันไม่คิดสั้นขนาดนั้นหรอกเว้ย! " เวลตบหัวอาร์มผลั้ว!"ไอ้เวลไอ้เชี้ยมือหรือตีนวะเจ็บฉิบหาย...ก็ดีที่มันไม่คิดสั้น"" เออ "" แล้วมันจะเอาไงต่อวะ...จะเลิกยุ่งกับข้าวหอมหรือจะแย่งข้าวหอมมาจากไอ้ซัน..."" มันยังสับสนอยู่วะ แต่เรื่องนี้กูขอไม่อยู่ข้างใครทั้งนั้นเพราะอีกคนก็น้องอีกคนก็เพื่อนแย่วะจะให้เลือกกูเลือกไม่ได้!""เออ!กูก็เหมือนไอ้เวลวะอยู่ตรงกลางดีกว่ากลัวเสียเพื่อนเสียน้อง"" เหอะ!พูดก็พูดเหอะวะทำไมไอ้ซันต้องปิดบังเรื
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-25อย่าบอกใครนะเมียผมคือยัยแว่นขี้เหร่นี่ครับ!! ตอนที่ 14 ผู้หญิงคนเก่า
ตอนที่ 14 ผู้หญิงคนเก่า" วีเจ " ข้าวหอม" เราจะแย่งเธอมาให้ได้! "พูดจบวีเจก็เดินออกไป" ไอ้ซัน! มึงทำแบบนี้ทำไมวะทุกอย่างมันกำลังจะดีอยู่แล้วนะเว้ย! "" มึงแน่ใจหรอไอ้เวล มึงอแน่ใจหรอว่าน้องมึงมันตัดใจจากข้าวหอมได้! มึงแน่ใจหรอว่ามันจะไม่ตีท้ายครัวกู! มึงมั่นใจขนานไหนลองตอบกูหน่อยดิ... "" เอ่อ...กูไม่รู้เว้ย! แต่ว่ามึงก็ไม่ควรพูดกับมันแบบนั้นเหมือนมึงหาเรื่องมันมากกว่านะไอ้ซัน! "" กูไม่ได้หาเรื่องกูแค่พูดเตือนมัน ถ้ากูหาเรื่องกูต่อยมันไปนานแล้วกูมีเหตุมากพอ "" เหตุผล...เหตุผลอะไรมึงพูดมาดิวะ...กูขอร้องไอ้ซันมึงอยู่เฉยๆ ไม่ต้องมีเรื่องกันได้เปล่าวะ มึงกับมันก็เหมือนพี่น้องกันล่ะวะ " ." ไอ้เวลมึงไม่ได้ยินที่น้องมึงพูดเหรอว่าพี่อย่างมึงกูไม่ต้องการแค่นี้ก็น่าจะพอแล้วนี่ "" ไอ้ซัน "" ไปกันเถอะข้าวหอม..." พูดจบชายหุ่มก็พาหญิงสาวเดินออกไป" ไอ้เวลกูว่ามันชักจะไปกันใหญ่แล้วนะเว้ย "" กูรู้แล้วมึงจะให้กูทำยังไงพูดไปพวกแม่งก็ไม่ฟังกูหรอกวะปล่อยแม่งเหอะแล้วแต่เวรแต่กรรมพวกมันก็แล้วกัน "" เอาอย่างนั้นเลยหรอวะ"" เออดิเอาอย่างเนี้ยแหละ ปล่อยแม่งให้ฆ่ากันตายไปเลย!! "ด้านข้าวหอม" นายทำไมไ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-25อย่าบอกใครนะเมียผมคือยัยแว่นขี้เหร่นี่ครับ!! ตอนที่ 15 แผนการ
ตอนที่ 15 แผนการ" ซัน!ใช่ซันจริงๆด้วยเนยคิดถึงซันมากเลยนะเราไม่ได้เจอกันตั้งนานซันยังหล่อเหมือนเดิมเลยนะเนี่ย"" ผมก็คิดถึงคุณเหมือนกันเนย"" จริงๆ หรอค่ะซันฉันดีใจจัง"" ครับ " ชายหนุ่มพูดคุยกับหญิงสาวไปโดยไม่รู้เลยว่ามีสายตาที่จองมองมาที่เขาอยู่talk : สมชายซาร่า" เห้ย...แกนั้นใช่รุ่นพี่ซันเดย์สามียัยข้าวปะแกคุ้นๆวะ " ซาร่าถามเจนน้ำและชี้ไปที่ซันที่คุยกับเนยอยู่" ไหนๆ ไอ้ชาย เออ!วะนั้นพี่ซันนี้หว่ามานี้ได้ไงวะแล้วผู้หญิงคนนั้นใครหรือว่าพี่ซันแอบยัยข้าวมาเที่ยว " น้ำพูดหลังจากเห็นซัน" น้ำแกถามใครพวกเราก็มาด้วยกันแล้วดิฉันจะไปรู้ไหมคะแต่ฉันว่านะพี่เขาอาจมากับเพื่อนก็ได้เพราะฉันเห็นไอ้นายเวลกับเพื่อนๆ พวกนั้นจีบสาวกันอยู่ทางโน้นอะ" เจนพูด" อะอะไรกันยะยัยเจนไหนแกบอกว่าไม่ได้คิดอะไรกับพี่เวลไงแล้วทำไมแกต้องทำท่าไม่พอใจด้วยยะที่พี่เวลไปจีบคนอื่นน่ะห๊ะชะนีน้อย!!""ไม่ได้ชอบเว้ยตัวผู้พันธ์นั้นฉันไม่คิดที่จะเอามาทำพันธ์หรอกยะชิ"" หราาาา "" เออ! "" เอาล่ะๆพอพักเรื่องไอ้เจนก่อนเรามาโฟกัสกันที่รุ่นพี่ซันดีกว่าแกดูดิผู้หญิงคนนั้นกะเซาะพี่ซันแล้วอะอีกนิดเดี๋ยวจะได้กันแล้วแก... เอาไงดีแกเข
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-25อย่าบอกใครนะเมียผมคือยัยแว่นขี้เหร่นี่ครับ!! ตอนที่ 16 เปลี่ยนแปลง
ตอนที่ 16 เปลี่ยนแปลงฉันจูบที่ริมฝีปากของนายซันหนึ่งทีเพื่อเป็นการขอโทษแล้วก็ล้มตัวนอนข้างๆ นายซันแล้วหลับไหลสู่ห้วงนิทราาาาเช้าวันต่อมาเวลา 7:30 นาที(ข้าวหอม)" อืมมมมกี่โมงแล้วเนี้ย! 7 โมงครึ่งแล้วหรอเนี้ยไปอาบน้ำดีกว่า " ฉันรีบลุกจากที่นอนแล้วตรงไปอาบน้ำทันทีเพราะฉันมีเรียนเช้าส่วนนายซันน่ะหรอยังคงนอนเป็นหนอนดักแดโดยมีผ้าห่มพันตัวจนฉันคิดว่ามันน่าจะอึดอัดนะนั้น 55555ฉันอาบน้ำแต่งตัวเสร็จเรียบร้อยโดยใช้เวลาไม่นานแค่ 20 กว่านาทีเองเหมือนฉันวิ่งผ่านน้ำเลยใช่ไหมจริงๆฉันอาบนะหลังจากฉันทำธุรทุกอย่างของฉันเสร็จแล้วฉันก็เข้ามาหานายซันที่ห้องอีกครั้งก็ยังคงเป็นแบบเดิมคือนอน นอน แล้วก็ยังคงนอนหลับอยู่ จริงๆ มันก็น่าจะนอนอยู่หรอกนะเพราะฉันให้นายซันกินยานอนหลับไปตั้ง 3 เม็ด ไม่รู้ใหลตายหรือเปล่า" นี่ๆ ตื่นๆ คุณชายตื่นๆ " ฉันพยายามเรียกนายซันทั้งตะโกนทั้งเขย่าตัวนายซันก็ยังไม่ตื่น" อืมมมม! หนวกหูคนจะนอน! " ดูๆ เสียงที่ตอบกับมา" เออ! แล้วแต่เลย" ชิไม่ตื่นก็ไม่ต้องตื่นนอนอืดไปเลยไอ้บ้าหลังจากปลุกนายซันไม่ตื่นฉันเลยไปหาตารางเรียนของนายซันเพื่อจะมาดูว่าวันนี้นายซันมีเรียนเช้าหรือเปล่าอ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-25อย่าบอกใครนะเมียผมคือยัยแว่นขี้เหร่นี่ครับ!! ตอนที่ 17 มึนงง (งงล้านตัว)
ตอนที่ 17 มึนงง (งงล้านตัว) 30 นาทีต่อมาหลังจากนั้นณ เวลานี้ฉันรู้สึกว่าชีวิตที่เคยสงบสุขของฉันเริ่มจะเปลี่ยนไปแล้ว ทำไมนะหรอดูพวกมันดิลากฉันเข้าร้านโน้นออกร้านนี้เดินเข้าเดินออกจนฉันจะเดินต่อไม่ไหวแล้ว" เฮ้! พวกแกจะพาฉันไปไหนอีกเนี้ยเข้าสักร้านเหอะเมื่อย "" แกอยากสวยไหมอยากสวยแกอย่าบ่นมากพวกฉันทำทุกอย่างเพื่อแกเลยนะเนี้ย! " ทำทุกอย่างเพื่อฉันหรือเพื่อความสนุกของพวกมันกันแน่เนี้ย" ฉันให้พูดอีกทียัยน้ำแกทำเพื่อฉันหรือเพื่อความสนุกของตัวแกห๊ะ! "" เหอะๆแหม แกมันก็เพื่อแกเพื่อความสนุกของพวกฉันด้วยนั่นแหละเอาเหอะยังไงแกก็สวยแน่ๆ! ไปดูร้านโน้นกันดีกว่าเสื้อผ้าสวยๆทั้งนั้นเลย " มันพูดจบก็ลากฉันเดินไปต่อโดยที่ไม่ถามสักคำ@ร้านเสื้อผ้า" ไอ้ซาร่าแกว่าเราจะเปลี่ยนลุคคยัยข้าวเป็นแนวไหนดีอะ " เจน" อืม ฉันว่านะดูจากหนังหน้าของนางแล้วเจ๊ว่าหวานๆ น่ารักน่าจะเหมาะสุด! " ซาร่า" ไม่เอาอะแกฉันว่ายัยข้าวหน้าจะลุกเซ็กซี่ใสเบาๆ ดีกว่าฉันว่าโอนะลุคหวานๆ นานไปมันน่าเบื่ออะแก " น้ำ" มันก็จริงของแก แต่ยังไงหนังหน้าอย่างยัยข้าวก็เหมาะกับพวกแนวหวานๆ น่ารักๆ มากกว่าใช่ไหมยัยเจน " ยัยซาร่าหาพวก" เอ่อ...
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-25อย่าบอกใครนะเมียผมคือยัยแว่นขี้เหร่นี่ครับ!! ตอนที่ 18 เหตุผล & ทะเลาะ
ตอนที่ 18 เหตุผล & ทะเลาะ" หยุด! ไม่ต้องไปเรียกพวกมันพวกมึงออกกันไปได้แหละก่อนที่กูจะทำอะไรพวกมึง ไป! " พวกพี่ขอโทษ(ริว) (ซันเดย์)ผมไล่พวกไอ้เวลกลับไปเพราะผมต้องการเคลียร์กับยัยแว่นนี่เอ๊ะตอนนี้เรียกยัยแว่นไม่ได้แล้วสิเพราะยัยนี้ไม่ได้ใส่แว่นแล้วแต่เรื่องแว่นชั่งแม่งมันก่อนเพราะเรื่องแว่นไม่เท่าไรแต่...เรื่องการแต่งตัวนี้สิผมรับไม่ได้ดูๆ แม่งใส่สั้นขนาดนั้นไม่ต้องใส่ดีกว่ามั้งไม่รู้ว่าคุณเธอจะใส่ไปโชว์ใครครับ! มีผัวแล้วยังกล้าแต่งตัวแบบนี้อีกนะเดี๋ยวจะโดน!! แล้วอีกอย่างนะครับ ผมเคยห้ามแล้วว่า' ห้ามถอดแว่นตอนอยู่ข้างนอก! '' ห้ามใส่่เสื้อผ้าโชว์สัดส่วน..'' ห้ามแต่งหน้า '' ห้ามอ่อยผู้ชายคนอื่น 'แล้วนี่อะไรทำไม่ได้สักข้อ!!! แต่ถ้าถามผมว่ายัยแว่นแต่งตัวแนวนี้เป็นไงผมตอบแบบแมนๆ เลยว่าสวยเซ็กซี่มาก ผมนี้ตะลึงเลยครับตอนแรกไม่ร้ด้วยซ้ำว่าผู้หญิงหน้าห้องที่อยู่กับไอ้ริวคือใครพอไปดูใกล้ๆ เท่านั้นแหละจากอารมณ์ที่ไม่ดีอยู่แล้วตอนนั้นโคตรอารมณ์ไม่ดีเลยครับ...แล้วดูสิขนาดไอ้ริวยังชอบเลย พูดถึงไอ้ริวถ้าผมเคลียร์กับยัยนี้จบเมื่อไรมันจะเป็นรายต่อไปที่มันกล้ามาขอยัยนี้กับผม!!" ทำไมพึ่งกลับ! แ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-25
บทล่าสุด
อย่าบอกใครนะเมียผมคือยัยแว่นขี้เหร่นี่ครับ!! ตอนพิเศษ ครอบครัว
ตอนพิเศษ ครอบครัวณ บ้านซันเดย์“อุแว๊ๆ อุแว๊ๆ”เสียงเด็กดังขึ้นอีกครั้งในรอบหนึ่งปีที่ผ่านมา...เป็นเด็กทารกเพศหญิงชื่อว่า “ใบข้าว” ลูกสาวคนสุดท้องของซันเดย์หลังจากตอนนั้นคุณพ่อสุดหล่อได้หมายมั่นเอาไว้ว่าจะมีน้องให้ลูกชายฝาแฝดของเขาในที่สุดเขาก็ทำมันได้สำเร็จ“ไอ้ซันกูว่ามึงเบาๆ หน่อยก็ได้มีลูกทุกปีแม่งเกินไปสงสารน้องข้าวบ้าง” เวลบอกกับเพื่อน“ทำไมวะอิจฉาหรือไงมึงก็จีบน้องเจนติดแล้วก็รีบมีลูกตามกูมาดิวะ” ซันเดย์บอกกับเวล“ถ้ามันทำง่ายขนาดนั้นกูทำไปนานแล้ว”“ไร้น้ำยา”“ไอ้ซัน!ไอ้เวร”“พอเลยมึงสองตัวทะเลาะกันเป็นเด็กๆ ไปได้” เรียว“หลานกูนี้หน้าตาดีทุกคนเลยนี้หว่า” ริว“แน่นอนก็พ่อหล่อลูกก็ต้องหน้าตาดีอยู่แล้ว”“หลงตัวเองสุด” เวล“มึงออกจากบ้านกูไปเลยไอ้เวล”“กูไม่กลับกูพึ่งมากูจะดูหลาน” พูดจบเวลก็เดินไปดูใบข้าวที่อยู่กับพี่เลี้ยงและข้าวหอม“ไอ้ซันหลานชายจอมแสบกูไปไหนวะไม่เห็นเลย” อาร์ม“ปู่กับย่ามารับไปอยู่ด้วยคิดถึงหลานชายคนโปรดของเขา”“แล้วยังไงมึงจะมีอีกไหมลูกเนี่ย...กูว่าพอแล้วมั้งสามคนแล้วมึง”“ความจริงกูก็อยากมีอีกสักสองคนแต่สงสารเมียวะกูคงมีแค่สามคนเนี้ยแหล่ะคงไม่มีแล้ว” ซันเดย์
อย่าบอกใครนะเมียผมคือยัยแว่นขี้เหร่นี่ครับ!! ตอนพิเศษวันคลอด
ตอนพิเศษวันคลอดณ โรงพยาบาลแห่งหนึ่งเก้าเดือนต่อมาอุ๊แว๊ๆ อุ๊แว๊ๆ อุ๊แว๊ๆ อุ๊แว๊ๆเสียงเด็กทารกเพศชายร้องดังขึ้นทำให้ผู้เป็นพ่อดีใจจนน้ำตาลที่กั้นมันเอาไว้ไหลออกมาด้วยความดีใจเขามองไปที่ภรรยาด้วยสายตาที่สื่อความหมายด้วยความรักและห่วงใยแล้วมองไปยังเด็กทารกเพศชายทั้งสองคน....“ยินดีด้วยนะครับคุณพ่อคุณแม่ได้ลูกชายฝาแฝดครับ” เสียงทุ่มของหมอที่มาทำคลอดให้กับข้าวหอมพูดดังขึ้นหลังจากลูกชายผมได้ออกมาลืมตาดูโลกเป็นครั้งแรก“ที่รัก...ลูกเรา...ลูกเรา...อึกๆ” ผมบอกด้วยน้ำเสียงที่สะอึก“ที่รักข้าวอยากเห็นลูก...”“ดะ...ได้...หมอครับผมขออุ้มลูกให้ภรรยาดูได้ไหมครับ”“ได้ครับคุณพ่อเดี๋ยวหมอให้พยาบาลทำความสะอาดทารกแล้วมาให้คุณพ่อคุณแม่ดูนะครับ” หลังจากหมอพูดจบได้ไม่นานพยาบาลก็เดินเอาลูกขอผมและข้าวหอมมาให้อุ้ม“คนนี้คนพี่นะคะคุณพ่อคุณแม่” พยาบาลคนหนึ่งนำเด็กทารกน่าตาน่ารักคนหนึ่งมาให้ผม“ค...ครับ” ผมบอกพร้อมกับรับมาอุ้มเองเพราะผมฝึกอุ้มเด็กทารกมาแล้วช่วงที่ข้าวหอมท้องและเตรียมคลอด“ส่วนคนนี้คนน้องนะคะ...ห่างกันไม่กี่เองค่ะคุณแม่” พยาบาลอีกคนก็นำเด็กผู้ชายอีกคนให้กับข้าวหอมที่นอนมองลูกอยู่บนเตียงทำคลอด
อย่าบอกใครนะเมียผมคือยัยแว่นขี้เหร่นี่ครับ!! ตอนพิเศษวันแต่งงาน!!
ตอนพิเศษวันแต่งงาน!!"จะเอาชุดนี้แล้ว! ""ไม่เอา...เลือกใหม่มันสั้นไป!" และนี้คือเสียงที่ฉันได้ยินมาตลอดหนึ่งชั่วโมงที่เลือกชุดแต่งงานกันจากรูปภาพที่ร้านส่งมาให้เลือก...และเสียงนี้ไม่ใช่เสียงใครที่ไหนเสียงนายซันเดย์ยังไงละ"งั้นเอาชุดนี้! " ฉันชี้ไปที่อีกชุดที่อยู่ใกล้ๆด้วยความหงุดหงิด" อืมมมม! ยาวไปเดี๋ยวล้ม...เลือกใหม่! ""ชิ! อะชุดนี้"" ไม่เอา...เลือกใหม่! ""เห้ย! ทำไมไม่ได้...ก็เค้าชอบชุดเนี้ย!""ข้าวหอมเธอเชื่อฉันเถอะว่าเธอใส่มันไม่ได้!"" ทำไมจะใส่ไม่ได้!! "" ก็.....เฮ้ออออ! " เอ๊ะ! อารายยยยย! คือสามีมองมาที่หน้าอกเมียแล้วถอนหายใจ!!!"ก็อะไรพูมาให้ชัดๆสิ! "" เฮ้อออ!เพราะเธอไม่มีหน้าอกให้เกาะ! " หืมมม! ขึ้นนี้ขึ้นเลยมันจะมากไปแล้วนะ...เรื่องนี้ข้าวหอมจะไม่ทน!โครม! (เสียงข้าวหอมถีบซันตกเตียง!)" อ๊ากก! โอ๊ย! ทำบ้าอะไรของเธอเนี้ยห๊ะ!"" แค่นี้ยังน้อยไปด้วยซ้ำ...ออกไปนอนนอกห้องเลยนะ...ฉันไม่แต่งกับนายแล้วไอ้บ้าซัน! ออกไป!! ออกไปสิ! "" เห้ย! เป็นบ้าอะไรของเธออีกเนีิ้ย! "" นายสิบ้า! ไอ้นิสัยไม่ดี! ออกไปเลยนะ! "" เห้ย! อย่าวิ่งดิ...ข้าวหอมฉันบอกให้หยุดงัย! "" นายก็ออกไปดิ! "
อย่าบอกใครนะเมียผมคือยัยแว่นขี้เหร่นี่ครับ!! ตอนพิเศษ1
ตอนพิเศษ1คอนโด (เวล)10 : 10 น.ตอนนี้ผมโคตรมีความสุขเลยยิ่งคิดถึงเรื่องเมื่อคืนแล้วมันยิ่งมีความสุขแล้วทำไมวันนี้ผมต้องมานั่งทำโปรเจคกับพวกไอ้เวลด้วยเนี้ยจะดูแลลูกเมียไม่ได้เลยหรือไงวะ" เฮ้ย! ว่าไงไอ้คุณชายยิ้มน้อยยิ้มใหญ่เลย...มีเรื่องอะไรให้ยินดีวะ! น้องข้าวดีด้วยแล้วรึไงห๊ะ! " เสียงของเจ้าของห้องดังขึ้นขัดความสุขผมจริงๆ" เผือก! " ผมว่ามัน"ห๊ะ! มึงอยากกินเผือกหรอได้ๆ เดี๋ยวกูบอกพวกไอ้มอสมันซื้อมาให้พวกมันกำลังมา " ไอ้เวลมันกวนผมกลับอ๋อแล้วก็ไอ้มอสเนี้ยคือเพื่อนในห้องและยังมีอีก คน ไอ้อัน กับไอ้ ซิม" หึๆ "" ไอ้เวลไอ้ซันมันว่ามึงเสือก...มันไม่ได้อยากกินเผือก!! " ไอ้ริว" ไอ้ริว...กูไม่ได้โง่กูรู้ว่ามันว่ากู...กูหน้าด้านงัยกูเลยไม่รับ...แล้วตกลงมีอะไรน่ายินดีว่ายิ้มน้อยยิ้มใหญ่เชียว "" นั้นดิกูก็อยากถามตั้งนานแหละ...กูไม่หน้าด้านเท่าไอ้เวลกูเลยเงียบ " เรียว" เออไอ้พวกหน้าบาง...แล้วตกลงมีเรื่องอะไรวะ " ผมมองหน้าพวกมัน 3 ตัวก่อนที่จะหันได้ดูไอ้อาร์มที่กำลังเดินมาตรงที่ผมนั่งอยู่" มึงด้วยหรอ! " ผมหันได้พูดกับไอ้อาร์มแต่ไอ้อาร์มกับยิ้มมุมปากมาให้ผมซะงั้น" เมื่อคืนกูโดนกระต่ายจั
อย่าบอกใครนะเมียผมคือยัยแว่นขี้เหร่นี่ครับ!! ตอนที่ 37 แต่งงานกันนะ END
ตอนที่ 37 แต่งงานกันนะ END"...ได้ข้าวหอมถ้าเธอต้องการอย่างนั้น...ต่อจากวันนี้ไปฉันจะไม่ยุ่งกับเธออีก...แต่ขอให้เธอจำเอาไว้นะข้าวหอม...ทุกคำสัญญาที่ฉันเคยให้ไว้กับเธอฉันไม่เคยทำผิดคำสัญญาที่ให้ไว้กับเธอเลยสักครั้ง...และฉันจะทำแบบนี้ตลอดไป..." ซันเดย์เงยหน้าสบตากับข้าวหอมพร้อมกับน้ำใสๆ ที่ไหลออกมาจากดวงตาของเขาที่พยายามกักเก็บมันไว้แต่เขาก็ทำมันไม่ได้ในเมื่อความรู้สึกของเขามันเจ็บมากเหลือเกิน...หลังจากนั้นซันเดย์ก็เดินออกจากห้องไปพร้อมกับเพื่อนๆ ของเขา"ข้าวแก...คิดดีแล้วหรอ "" ฮือๆ ...ไม่รู้...ฮือออ...ฉันไม่รู้...ฮือๆ ๆ "หลังจากนั้นก็ไม่มีใครถามอะไรข้าวหอมอีก...ได้แต่กอดเพื่อนรักอยู่อย่างนั้นด้านซันเดย์(อาร์ม)หลังจากที่ไอ้ซันมันเดินออกมาจากห้องของน้องข้าวมันก็เอาแต่เงียบ...จนไอ้เวลมันทนต่อไปไม่ไหว...ผลั๊ว! เสียงไอ้เวลซัดไอ้ซัน" ไอ้เหี้ยซัน! ทำไมมึงไม่บอกน้องไปว่ามันเกิดอะไรขึ้นวะ! ห๊ะ! ถามก็ตอบดิวะ! ไอ้ซัน! " ไอ้เวลเข้าไปกระชากตัวไปซันและซัดเข้าที่หน้าไอ้ซันทันที" เห้ยๆ ใจเย็นดิวะไอ้เวล!! " ไอ้ริวเข้าไปห้ามไอ้เวลไอ้เรียวและวีเจไปล็อกตัวไอ้เวลไว้" ปล่อยกู! ปล่อยกูดิวะ! "" ปล
อย่าบอกใครนะเมียผมคือยัยแว่นขี้เหร่นี่ครับ!! ตอนที่ 36 ความรู้สึก??
#สงสารเฮียซันเดย์ ฮือๆ ๆ T_Tตอนที่ 36 ความรู้สึก??"ฮือๆ ... พาเราไปให้ไกลจากตรงนี้ที...เราไม่อยากเห็น...เราเจ็บ...เราเจ็บตรงนี้...ฮือ...อึ๊ก..." เธอพูดด้วยเสียงที่เจ็บปวดและชี้ไปที่หัวใจของตัวเอง"ใจเย็นๆ ข้าว...ได้เดี๋ยวเราพากลับห้องนะ" ผมบอกเธอและค่อยๆ พาเธอเดินออกมาจากที่ตรงนั้นก่อนออกมาผมหันไปมองไปที่ทั้งคู่อีกครั้ง...แต่ครั้งนี้ผมเข้าใจแล้วว่ามันเกิดอะไรขึ้นแต่ถ้าผมจะพูดหรืออธิบายอะไรให้ข้าวฟังตอนนี้ผมว่าข้าวหอมคงไม่รับฟังอะไรแน่ๆ ...ในเมื่อสิ่งที่เธอเห็นกับสิ่งที่ผมเห็นมันไม่เหมือนกันเลย...ผมพาข้าวหอมเดินมาจนถึงโต๊ะที่มีพวกเฮียเวลอยู่พอผมกับข้าวหอมมาถึงทุกคนก็ทำท่าตกใจที่เห็นผมเดินประคองข้าวหอมที่กำลังร้องไห้ด้วยความตกใจ"เฮ้ย! ไอ้วีมึงทำอะไรน้องข้าววะ...ทำไมน้องข้าวร้องไห้แบบนี้!! " เฮียเวลถามผมทันทีที่ที่เห็นสภาพของข้าวหอม"เดี๋ยวผมเล่าให้ฟังเฮีย...นี่พวกเธอพาข้าวหอมขึ้้นห้องไปก่อนเถอะ..." ผมบอกเฮียและหันไปพูดกับเพื่อนๆ ของข้าวหอมที่ตอนนี้ตกใจที่เห็นเพื่อนรักร้องไห้หนักขนาดนี้"เอ่อ...ได้ๆ " เป็นเจนที่มีสติก่อนจึงรีบเดินมาประคองร่างของข้าวหอมทันที"เธอดูแลข้าวข้าวหอมด้วยนะ.
อย่าบอกใครนะเมียผมคือยัยแว่นขี้เหร่นี่ครับ!! ตอนที่ 35 เดิมพันด้วยหัวใจ!
ตอนที่ 35 เดิมพันด้วยหัวใจ!" ฮัลโหล...แยมเราซันเดย์นะคือ...พรุ่งนี้เราจะไปทะเลเราอยากให้แยมไปด้วยแต่แยมต้องล่วงหน้าไปก่อนเลยนะ...ใช่ๆ นั่นแหละก็อย่างที่เราเคยบอกไปตอนนั้นเลย...แล้วก็เรื่องนี้อย่าให้ข้าวหอมรู้เด็ดขาดนะ....หึๆ ...รักมากดิถ้าไม่รักมากซันจะทำแบบนี้หรอ...อืมดีแล้วที่เข้าใจอย่าให้ข้าวหอมจับได้แหละ.....อืมแล้วเจอกันนะ" หลังจากที่ซันเดย์คุยโทรศัพท์เสร็จเขาก็ล้มตัวลงนอนกอดข้าวหอมเหมือนที่เขาเคยทำอยู่ทุกคืนวัน...เขานอนอย่างมีความสุข...แต่เธอนอนด้วยความทรมาร..."ฮือ ๆ อึ๊ก " ไม่ข้าวหอมเธอต้องไม่ร้องไห้...เธอต้องไม่ร้องไห้ฮือๆ ๆ ...สิ่งที่เธอได้ยินเธออาจจะเข้าใจผิดใช่เธอต้องเข้าใจผิด...ฮือๆ ...ต้องเป็นเรื่องเข้าใจผิดสิ...ตะตะต้องเข้าใจผิด...อึ๊ก ฮือๆ ๆข้าวหอมได้แต่ท่องประโยคหล่าวนี้ซ้ำๆ พร้อมกับน้ำตาของเธอที่ไหลไม่หยุดตลอดทั้งคืนด้วยความทรมารใจ...เช้าวันต่อมา (วันออกเดินทางไปทะเล)"ข้าวหอม...จัดของเสร็จแล้วใช่ไหมไม่ลืมอะไรใช่ไหม" ผมถามยัยป้าหลังจากที่ผมออกมาจากห้องน้ำ...แต่ไม่ได้ยินเสียงตอบรับอะไรกลับมาเลย"เฮ้...ข้าวหอม! ข้าวหอม! เธอเป็นอะไรฉันเรียกตั้งนานแล้ว " หลังจากที่ผม
อย่าบอกใครนะเมียผมคือยัยแว่นขี้เหร่นี่ครับ!! ตอนที่ 34 จับผิดสามี!!
ตอนที่ 34 จับผิดสามี!!คณะการตลาด..." ยัยข้าว!! เหม่ออะไรของแกเนี้ย"" ห่ะ...ใช่ๆ ฉันเห็นด้วยกับยัยเจน"" เห็นด้วยอะไรของแกฉันถามว่าแกเหม่ออะไรไอ้ซาร่าเรียกแกตั้งนานแล้วแกได้ยินไหมเนี้ย!! "" แกเรียกฉันหรอซาร่า"" ก็ใช่นะซิฉันกับยัยน้ำเรียกแกตั้งนานแล้วถามจริงแกไม่ได้ยินอะไรเลยหรือไงยะ "" แกๆ ฉันขอโทษพอดีคิดอะไรอยู่นิดหน่อยน่ะแล้วแกเรียกฉันมีอะไรหรอ "" มันก็ไม่ใช่เรื่องอะไรสำคัญหรอก...ว่าแต่แกเหอะคิดเรื่องอะไรหรอ? " เจน" เอ่อ...คือช่วงนี้นายซันดูแปลกๆ "" พี่ซันหรอแปลก....ฉันว่าก็ไม่นะก็ยังหล่อน่ากินเหมือนเดิมชะนีมีผัวหล่อแกคิดมากยิ่งหล่อนท้องแบบนี้มันยิ่งคิดมากรู้ไหมย่ะ "" แต่ว่า... "" เอาอย่างนี้ข้าวที่ว่าแปลอะแปลกยังไง " น้ำ" ก็คือแบบว่า 2-3 วันมาเนี้ยฉันเห็นหมอนั้นทำหน้าตาเคลียดๆ เหมือนคิดอะไรอยู่แต่พอฉันถามก็บอกว่าเปล่าๆ อ่ะแล้วอย่างเมื่อเช้านี้นะบ่นอะไรก็ไม่รู้อยู่คนเดียวพอฉันเดินเข้าไปใกล้ก็ทำหน้าตกใจอ่ะแก...แกว่าแปลกไหมล่ะ "" ลักษณะนี้อ่ะน่ะคิดได้อยู่อย่างเดียวพี่ซันมีคนอื่น!!! " เจน" ห่ะ! "" ยัยเจนแกไปพูดแบบนั้นได้ยังไงเดี๋ยวยัยข้าวก็คิดมากหรอกมันท้องอยู่นะเว้ย! ""
อย่าบอกใครนะเมียผมคือยัยแว่นขี้เหร่นี่ครับ!! ตอนที่ 33 คืนดี!!!
ตอนที่ 33 คืนดี!!!2 สัปดาห์หลังจากจบเรื่องของเนย(วีเจ)หลังจากจบเรื่องพี่เนยในวันนั้นทุกอย่างก็เริ่มจะดีขึ้นพี่เนยหลังจากวันนั้นเธอก็บินกลับต่างประเทศไปเลยส่วนพ่อของเธอก็โดนอยู่หลายคดีเขาก็พยายามสู้คดีอยู่แต่คงยากเพราะหลักฐานเยอะส่วนตัวผมก็พยายามตัดใจจากข้าวหอมได้แล้วแต่ก็ยังคงมีความรู้สึกดีๆ ที่มีให้เธออยู่แน่นอนทุกคนก็รู้มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่จะตัดใจจากรักครั้งแรกมันไม่ง่ายเลยจริงๆ สำหรับผมแต่ผมว่าผมโชคดีนะพี่มีพวกไอ้ตูนค่อยอยู่ข้างๆ เสมอพวกมันค่อยกวนผมชวนผมทำโน้นทำนี้เพื่อให้ผมลืมบอกตรงมันก็ช่วยได้นิดหนึ่ง...แต่ก็เนอะอยู่ที่ตัวผมเองแหละพี่ยังตัดใจไม่ได้เอง....วันนี้ผมจะมาเคลียร์กับพี่เวลพี่ชายของผมที่ไม่ได้เจอหน้ากันเป็นชาติแล้วผมจะมาขอโทษพวกพี่ซันในสิ่งที่ผมไม่ควรทำกับพี่เขาด้วยอย่างน้อยมันก็ทำให้ผมสบายใจล่ะน่ะ...ด้านซันเดย์โต๊ะกลุ่มซันเดย์.(ซันเดย์)" ︶︿︶ " หน้าซัน" เป็นอะไรวะครับเจ้าชายซันเดย์ทำหน้าเหมือนปวดขี้มาหลายวัน" เสียงหมาดังขึ้นแทรกกลางความคิดของผม" อยากโดนส้นหรอครับไอ้คุณเวลเอาไหมครับผมให้ฟรี!! "" ขอบคุณครับ...แต่ไม่ต้องผมเกรงใจ "" แล้วมึงเป็นอะไรวะไอ้ซันก
