Beranda / โรแมนติก / อบอวลรัก / 13.ปกป้องด้วยรัก (2)

Share

13.ปกป้องด้วยรัก (2)

Penulis: rasita_suin
last update Terakhir Diperbarui: 2025-03-06 16:44:16
“ทำไมจะพูดไม่ได้ ฉันเป็นแม่แก คนเป็นแม่ก็ต้องช่วยลูกดูสิว่าผู้ชายจะเลี้ยงดูเราได้ไหม พาเราอยู่ด้วยกันได้ไปตลอดชีวิตไหม”

“พอเถอะแม่”

เธอพยายามตัดบทเมื่อเห็นว่ามารดายังพูดถึงพีรพลในแง่ไม่ดี แต่ท่านกลับหันไปบอกกับเขา

“บอกตามตรงนะคะคุณ ฉันไม่คิดว่างานของคุณจะไปรอด ลองไปสอบข้าราชการดูไหมคะ อายุอาจจะเยอะไปหน่อย แต่ใต้โต๊ะก็น่าจะพอไหวนะคุณ ซื้อความมั่นคงให้ตัวเองกับครอบครัว น้าเองอยากให้รันมันทำจะแย่ แต่มันก็ไม่ทำ มัวถ่ายอะไรไร้สาระก็ไม่รู้”

มิรันตีเผยอปากค้างที่มารดาตนล้ำเส้น เธอจับมือพีรพลทันทีด้วยห่วงความรู้สึกของเขา

“แล้วนี่ยังพากันไปทำร้านกาแฟอีก โถ...จะเอาอะไรกินกันคะ”

“งานราชการที่แม่อยากให้ทำนักหนาน่ะ เงินเดือนเท่าไรคะ”

มารดาของเธออึกอักเล็กน้อยและเหมือนจะพูดบางอย่าง

“ถึงจะมั่นคง แต่ก็ต้องเกษียณอยู่ดี แล้วจะทำอะไรหลังจากนั้นล่ะคะ คิดใหม่เริ่มใหม่ตอนอายุเยอะแล้วไม่ใช่ง่ายๆ นะคะ”

“ยังไงก็มั่นคง มีสวัสดิการเยอะแยะ มีเงินหลังเกษียณ”

“ก็ใช่ค่ะ รันยอมรับว่ามั่นคง ไม่ต้องกังวลตอนอายุมาก แต่รันขอร้อง อย่าดูถูกงานที่พี่พีทำ งานของแต่ละคนไม่เหมือนกัน และคุณค่าก็ขึ้นอยู่กับความพอใจของตัวเรา ไม่ใ
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci

Bab terkait

  • อบอวลรัก   14.ปกป้องด้วยรัก (2/1)

    ร่างอรชรถูกปล่อยลงใกล้เตียงนอนและชายหนุ่มก็กอดจูบลูบไล้เรือนกายนุ่มละมุน พร้อมปลดเปลื้องเสื้อผ้าของเธอไปด้วย มิรันตีเองก็ดึงชายเสื้อชายหนุ่มจากเอวกางเกง ร่างสูงโปร่งถอยห่างเล็กน้อยจัดการกับชุดของเธอจนเหลือเพียงซับในสองชิ้นเขาก็ถอดเสื้อตนออกอย่างรวดเร็ว แล้วโอบพาเธอลงไปนอนบนเตียงมือหนาลูบแก้ม ไล้ปลายนิ้วโป้งบนกลีบปากอิ่ม ก่อนจะลากมือระเรื่อยผ่านลำคอบางมาถึงเนินอวบขาว ปัดป่ายเย้ายวนใจพร้อมริมฝีปากได้รูปประกบกับกลีบปากอิ่มที่เห่อแดงด้วยฤทธิ์จูบก่อนหน้านี้มิรันตีเปิดรับเมื่ออีกฝ่ายส่งลิ้นเข้ามาเกี่ยวรัดพัวพัน รับรู้ได้ถึงมือหนาเกาะกุมอกอวบเคล้นคลึง ขณะเดียวกันต้นขาแกร่งก็แทรกกลางร่างเสียดสีเร้าอารมณ์อย่างเร้าใจทำเอาเธอเกร็งไปทั้งตัวดื่มด่ำกับจูบหวานลึกซึ้งแล้วปากอุ่นก็ค่อยเคลื่อนแตะแผ่วพรมทั่วลำคอขาว ซุกซบดอมดม เม้มผิวอ่อนจนแดงเรื่อแล้วจึงไต่ลงต่ำจูบซับเนินอกสองข้าง และเริ่มปลดตะขอเปิดปลือยเต้าทรวง ความกลมกลึงอวบใหญ่กับยอดอกสีหวานชวนลิ้มลองปรากฏต่อหน้า ใบหน้าคมคายก็ถูไถจนได้ยินเสียงหวานครางผะแผ่ว“รันสวยที่สุด”ชายหนุ่มพึมพำแล้วไล้ลิ้นระรัวเหนือยอดอกสีหวานที่ชูชันตื่นตัวเต็มที่และย้ายไ

    Terakhir Diperbarui : 2025-03-08
  • อบอวลรัก   14.ปกป้องด้วยรัก (2/2)

    ‘แกคิดว่าแม่เห็นแกเป็นเครื่องผลิตเงินหรือไง’เมื่อไปรับมารดาที่บ้าน มิรันตีก็ขอโทษและท่านก็เอ่ยมาราวประชด แต่ก็ไม่ได้มีทีท่าโกรธเคืองเธอ ทั้งยังพูดกับพีรพลด้วยน้ำเสียงที่ดีขึ้น ไม่ได้ซักหรือถามไถ่เรื่องงานอีก ทว่าหลังจากมาติกาออกจากโรงพยาบาลในวันถัดมา ก่อนจะลากลับมารดากลับพูดในสิ่งที่ทำให้เธอถึงกับน้ำตาซึม‘ฝากรันด้วยนะคะ เด็กคนนี้ชอบทำเป็นเก่ง แต่ยังไงก็ต้องมีคนดูแล’หลายเดือนผ่านไป มิรันตีได้ฝึกชงกาแฟกับชาและเครื่องดื่มอื่นๆ เพิ่มอีกหลายเมนูจนคล่องแคล่ว แต่บาริสต้าหลักยังเป็นพีรพลและเดือนเป็นผู้ช่วย ส่วนเธอนั้นทำเมนูที่ไม่ยุ่งยากหลายขั้นตอน อีกอย่างที่นี่ก็มีเค้กที่ทำเองด้วย ซึ่งอุปกรณ์ครบพร้อมอยู่ด้านใน ส่วนนี้เดือนจะเป็นผู้ทำโดยมีเธอช่วย และเดือนก็รู้ถึงความสัมพันธ์ของเธอกับพีรพลดี‘ก็พอจะมองออกน่ะนะ’อีกฝ่ายยักไหล่พร้อมบอกอย่างไม่แปลกใจเมื่อเธอสารภาพกับเจ้าตัวหลังกลับจากกรุงเทพฯ ในเมื่อที่บ้านเธอเกิดเรื่องแต่ชายหนุ่มกลับตามไปด้วยอย่างไรก็ดูน่าแปลกวันนี้เป็นวันหยุดยาวนักขัตฤกษ์ในไร่จึงมีนักท่องเที่ยวค่อนข้างคึกคัก และนิติพลก็บอกว่าจะมาเยี่ยม แต่เขาจะมาวันพรุ่งนี้เพราะใช้เวลากับคน

    Terakhir Diperbarui : 2025-03-08
  • อบอวลรัก   15.ก.ข.ค. (1)

    “มึงคิดว่ามึงแน่เหรอ ฮะ!”หนึ่งในนั้นตะโกนขึ้น“มึงกล้ามีเรื่องกับลูกค้าอย่างพวกกูเหรอ”อีกคนพูดเสียงดังตรงจุดนี้เป็นส่วนที่คนเข้ามาถึงน้อยเพราะจัดเอาไว้อย่างเฉพาะ ซึ่งไม่ไกลจากที่จอดรถของพีรพลนัก และเวลานี้ก็ไม่มีคนอื่นมาสูบบุหรี่“เออ กูจะเอาให้พวกมึงไม่กล้าเห่าหอนถึงผู้หญิงเสียๆ หายๆ ได้อีก”พีรพลสวนกลับอย่างไม่กลัว“มึงมาเสือกอะไรวะ หรือว่า...”คนพูดกระตุกยิ้มมุมปาก“นั่นเมียมึง”ไม่ต้องอธิบายก็รู้ว่าอีกฝ่ายพูดถึงใคร พีรพลกระโดดยกขาเข้าไปหาในทันใดและมันก็กระโดดหลบ ขณะที่เพื่อนทั้งสองคนที่เหลือรีบเข้ามารุมจับเขา ชายหนุ่มสลัดออกก่อนหันไปต่อยอีกคน แต่ก็ถูกถีบสีข้างจนเกือบล้ม แล้วก็มีคนตามมากระชากไหล่ไปต่อยการเตะต่อยสามรุมหนึ่งเป็นไปอย่างชุลมุน พีรพลโดนทั้งถีบทั้งต่อยไปหลายครั้ง หากเขาก็เหวี่ยงหมัดเอาคืนทั้งสามไปอย่างไม่หยุดหย่อนราวเรี่ยวแรงไม่หดหาย ครู่หนึ่งจึงมีคนเข้ามาห้ามซึ่งเป็นวัชพลกับคนงานในไร่อีกสองคน“หยุดได้แล้ว”วัชพลเสียงเข้ม เข้าไปกระชากหนึ่งในลูกค้าล็อกแขนไว้ คนงานอีกสองคนก็จับสองคนที่เหลือ“ปล่อยสิวะ”แม้จะไม่มีใครยอมแต่เพราะทั้งเจ็บตัวทั้งอ่อนล้าทำให้สลัดวัชพลกับคน

    Terakhir Diperbarui : 2025-03-08
  • อบอวลรัก   15.ก.ข.ค. (2)

    เพราะเจ็บไม่น้อยวัชพลจึงให้พีรพลไปหาหมอที่อนามัยใกล้ๆ และกลับบ้าน แล้วให้กัญญาเฝ้าร้านกับเดือน เนื่องจากรู้ว่ามิรันตีก็ต้องตามไปดูแลเขากลับมาถึงบ้านหลังจากทำแผลที่สถานีอนามัยมิรันตีก็ประคองชายหนุ่มมานั่งที่โซฟาแล้วไปเอาน้ำมาให้เขา เธอพยายามเก็บอาการน้ำตาซึมกับสีหน้าที่เหมือนจะร้องไห้อยู่ตลอดเวลาของตัวเองเอาไว้อย่างที่สุด แต่เมื่อชายหนุ่มดื่มน้ำแทบไม่ได้ แม้แต่จับแก้วยังลำบากเธอก็น้ำตาไหลจนได้“โธ่ พี่พี”ปลายนิ้วเรียวแตะโหนกแก้มช้ำกับมุมปากที่แตกของชายหนุ่มแล้วเลื่อนมือลงมาจับมือหนาที่แตกทั้งสองข้างขึ้นดู“เจ็บมากสินะคะ”พีรพลหัวเราะในลำคอเบาๆ พลางยิ้มอ่อนเธอจึงหน้างอ“ยังจะหัวเราะอีก รันตกใจแค่ไหนรู้ไหมคะ ที่เห็นคุณแก้มพยุงพี่พีเข้ามาร้านในสภาพนั้น”หญิงสาวเสียงเครือแล้วก้มหน้าร้องไห้ น้ำตาหยดลงบนมือหนาถูกแผลทำให้ชายหนุ่มสะดุ้งเบาๆ เพราะแสบแต่ก็ทนได้ ทว่าเขาไม่อยากให้เธอร้องไห้ พีรพลจึงเป็นฝ่ายเปลี่ยนมาประคองใบหน้าเรียวสวยเงยขึ้นเกลี่ยนิ้วโป้งเช็ดน้ำตาให้“ทำเพื่อรัน เจ็บตัวนิดๆ หน่อยๆ พี่ทนได้”“นิดหน่อยที่ไหนกันคะ”“เอาน่า อย่างน้อยพวกนั้นก็จะไม่มาเหยียบที่ไร่ดิฐวัฒน์อีก”มิรันตีม

    Terakhir Diperbarui : 2025-03-08
  • อบอวลรัก   16.อบอวลรัก (1)

    ประตูห้องเปิดผลัวะออกอย่างแรงพร้อมกับหมอนกระแทกเข้าใส่หน้าเขาเต็มๆ ทำเอานิติพลหน้าหงาย แต่ก็รับหมอนไว้ได้ก่อนหล่นลงพื้นพร้อมกับมองหน้าพี่ชายด้วยความงุนงง ทว่าพอเหลือบไปด้านหลังแล้วเห็นเจ้าของร่างอรชรรีบเดินตามมาใกล้พี่ชายที่ตีหน้ายักษ์ใส่เขาอยู่ก็เข้าใจได้ทันที“เอ่อ ผมไปนอนโซฟาข้างนอกก็ได้”เขาบอกพร้อมสีหน้ารู้สึกผิดมิรันตีรีบแทรกมายืนด้านหน้าพีรพลพลางยิ้มเจื่อนส่งสายตาขอโทษเพื่อนแล้วบอกสิ่งที่ตนตั้งใจในตอนแรก“ฉันแค่มาเช็กว่าพี่พียังมีไข้หรือเปล่าน่ะ แล้วก็จะกลับแล้ว”“เหรอ เช็กจนผมยุ่งไปหมดเลยเนอะ โอ๊ะ...”ร่างโปร่งของนิติพลผงะเซไปด้านหลังก้าวหนึ่งเพราะพี่ชายแอบยกเท้ามายันขา แล้วก็เป็นจังหวะให้มิรันตีรีบแทรกออกไปเมื่อมีพื้นที่ หญิงสาวก้มหน้างุดไม่มองใครอีก คนเป็นเพื่อนมองตามแล้วก็ถอนหายใจหันกลับมาก็เจอเข้ากับสายตาดุเข้มของพี่ชาย“นอนข้างนอกไปเลย”“โธ่พี่ ล้อเล่นนิดเดียว ไม่คิดว่ารันจะอายขนาดนี้”“น้องเวร เป็นเพื่อนยังไงวะ”“ขอโทษครับพี่”“ไปขอโทษรันโน่น”นิติพลหน้าซีด พลางส่ายหน้า“ตอนนี้รันงอนอยู่ เอาไว้พรุ่งนี้ใจเย็นก่อนดีกว่า”เขารู้ว่าควรง้อเจ้าตัวและเอาอกเอาใจเมื่อไร มิรันตีไ

    Terakhir Diperbarui : 2025-03-09
  • อบอวลรัก   16.อบอวลรัก (2)

    “ต่อจากเมื่อวานกันนะครับ”เอ่ยจบชายหนุ่มก็จูบซับกลีบปากอิ่ม เม้มแรงทั้งบนล่าง ปลายลิ้นอุ่นซอกแซกไล้ไปมาจนสามารถเข้ามาเกี่ยวกระหวัดกับลิ้นเธออย่างเร่าร้อนมือหนาบีบเคล้นทรวงอวบที่ยังมีผ้าลูกไม้เกาะครึ่งเต้าทรวงก่อนปลายนิ้วแกร่งจะไล้ผ่านเนินขาวขึ้นไปเกี่ยวสายเส้นเล็กลงจากไหล่บางปล่อยสองทรวงอวบใหญ่ให้เผยต่อตา ใบหน้าคมคายซุกไซ้สูดกลิ่นกายสาวปะปนสบู่เหลวหอมสดชื่น เม้มผิวอ่อนบางตรงซอกคอแล้วไซ้ลงมาหายอดอกสีหวาน เบียดแก้มสากเสียดสีกระตุ้นเร้ากายสาว และเขาก็อยากสัมผัสอกอวบคู่งามที่สุดสำหรับตนให้เนิ่นนานปากอุ่นจัดขยับเม้มยอดทรวงราวหยอกเย้าจนชูช่อโดดเด่นทั้งสองข้าง ก่อนรวบก้อนเนื้อนุ่มหยุ่นเข้าอุ้งปากตน ดูดดื่มเบาแล้วเพิ่มแรงขึ้นจนหญิงสาวครวญคราง มือบางขยุ้มผมเขาหากพีรพลไม่ได้รู้สึกเจ็บแต่อย่างใดชายหนุ่มไม่ได้ปลุกเร้าเพียงอกสาว เขาส่งมืออีกข้างสอดผ่านกางเกงขายาวเนื้อหนาของมิรันตีเข้าไปลูบโลมความสาวบอบบาง แล้วยังเคลื่อนเข้าไปแตะต้องจนถึงเนื้อใน ปลายนิ้วลากไล้ก่อนจะรุกรานอย่างย่ามใจเพราะขาเรียวสองข้างขยับกว้างเปิดทางอย่างไม่ต้องบังคับหรือบอกกล่าวมิรันตีครางเสียงเครือรับการปรนเปรอจากนิ้วแกร่ง แล

    Terakhir Diperbarui : 2025-03-09
  • อบอวลรัก   บทนำ

    “น็อต นั่นพี่ชายนายนี่”“งั้นสิ”คนใส่แว่นกันแดดยืนล้วงกระเป๋าพยักหน้าทื่อๆ แล้วรีบหันไปยกกระเป๋าสองใบใหญ่ไปหาผู้ชายร่างสูงโปร่งทว่าดูกำยำที่ลงจากรถแล้วก้าวตรงมาหาพวกเธอหญิงสาวที่กำลังอึ้งกลืนน้ำลาย รู้สึกเหงื่อซึมและก้าวขาไม่ออกขึ้นมา เธอคว้าแขนเพื่อนมาถามต่อไม่ได้ ไม่อยากทำตัวให้ดูผิดปกติ จำต้องเดินตามอีกฝ่ายไปยกมือไหว้พี่ชายของเขา หลังจากสองหนุ่มกอดทักทายตามประสาพี่น้องแล้ว“สวัสดีค่ะพี่พี”“ครับ สวัสดีครับรัน”ในแวบแรกที่สบตามิรันตีก็ใจเต้นรัวก่อนจะหลบสายตาคู่คมเข้ม ยังจดจำได้ถึงดวงตาแข็งกร้าวกับน้ำเสียงเข้มที่ดุกว่านี้ และก็ทำให้เธออายอย่างที่สุดในชีวิตสามปีที่แล้วงานเลี้ยงวันเกิดเล็กๆ ของนิติพลที่ปิดร้านอาหารแห่งหนึ่งเลี้ยง มิรันตีเมามาก เธอไม่ได้ตั้งใจดื่มแต่เพื่อนของชายหนุ่มที่สนใจเธอต่างก็เข้ามาชวนดื่ม เพราะไม่อยากให้งานกร่อยและนิติพลอาจผิดใจกับเพื่อนบางคนที่คิดว่าเธอหยิ่ง หญิงสาวจึงไม่ปฏิเสธ ที่สำคัญเจ้าของวันเกิดก็แทบเดินไม่เป็นเช่นกัน พีรพลพี่ชายของเขาจึงเป็นคนพาชายหนุ่มกับเธอไปส่งที่คอนโดของนิติพลและมิรันตีก็ทำในสิ่งที่เวลาปกติตนคงไม่กล้าทำ นั่นก็คือกอดคอดึงพีรพลซึ่งอุ

    Terakhir Diperbarui : 2025-02-22
  • อบอวลรัก   1.ถ้าใจบอกใช่ ทำไมต้องกลัว (1)

    “ฉันไม่อยากอยู่ที่นี่”มิรันตีเอ่ยทันทีหลังหลุดพ้นจากรถของพีรพลที่ทำให้เธอเหงื่อตกนั่งแทบไม่ติด กระทั่งนิติพลช่วยยกกระเป๋าเข้ามาให้เธอในห้องที่พี่ชายอีกฝ่ายเปิดให้และบอกว่าต้องรีบไปที่ร้าน แต่ทำอาหารกลางวันไว้ให้ทั้งสองคนแล้ว“ไม่เอาน่า เราไม่มีทางเลือกมาก รันอยู่คนเดียวไม่ได้ แล้วก็ต้องอยู่กับคนที่ไว้ใจได้ด้วย”นิติพลเดินมาจับไหล่สองข้างของเธอพูดอย่างจริงจัง“ถามจริง มีปัญหาอะไรกับพี่พีกันแน่ รันเลี่ยงพี่พีตลอด เราสังเกตได้ แต่คิดว่าในเมื่อรันไม่สบายใจเราก็ตามใจ ถามพี่พีก่อนจะพารันมาเขาก็บอกว่าไม่มีปัญหา”ริมฝีปากอิ่มเม้มพลางเมินหน้าไปทางอื่น แหงล่ะ เพราะคนที่มีปัญหาคือเธอ คนที่ขายหน้าคือเธอ พีรพลเข้าใจว่าเธอเป็นนางวันทองสองใจไปแล้วและเธอพูดความจริงออกไปไม่ได้ ตราบใดที่นิติพลยังไม่กล้าพูดเรื่องส่วนตัวของเขากับครอบครัว“แต่ก็คงไม่ได้ยินดีต้อบรับฉันนักหรอก”“ทำไมคิดแบบนั้น”คราวนี้อีกฝ่ายจ้องเธออย่างสังเกตกว่าเดิม ก่อนจะดันให้ไปนั่งลงปลายเตียง แล้วกอดอกมองอย่างประเมิน“หรือว่า...อยากได้ยินพี่พีบอกว่ายินดีรับรันมาอยู่ด้วย?”รู้สึกราวถูกคำถามแทงใจ มิรันตีกะพริบตาและส่ายหน้าปฏิเสธ“ฉันแค่

    Terakhir Diperbarui : 2025-02-22

Bab terbaru

  • อบอวลรัก   16.อบอวลรัก (2)

    “ต่อจากเมื่อวานกันนะครับ”เอ่ยจบชายหนุ่มก็จูบซับกลีบปากอิ่ม เม้มแรงทั้งบนล่าง ปลายลิ้นอุ่นซอกแซกไล้ไปมาจนสามารถเข้ามาเกี่ยวกระหวัดกับลิ้นเธออย่างเร่าร้อนมือหนาบีบเคล้นทรวงอวบที่ยังมีผ้าลูกไม้เกาะครึ่งเต้าทรวงก่อนปลายนิ้วแกร่งจะไล้ผ่านเนินขาวขึ้นไปเกี่ยวสายเส้นเล็กลงจากไหล่บางปล่อยสองทรวงอวบใหญ่ให้เผยต่อตา ใบหน้าคมคายซุกไซ้สูดกลิ่นกายสาวปะปนสบู่เหลวหอมสดชื่น เม้มผิวอ่อนบางตรงซอกคอแล้วไซ้ลงมาหายอดอกสีหวาน เบียดแก้มสากเสียดสีกระตุ้นเร้ากายสาว และเขาก็อยากสัมผัสอกอวบคู่งามที่สุดสำหรับตนให้เนิ่นนานปากอุ่นจัดขยับเม้มยอดทรวงราวหยอกเย้าจนชูช่อโดดเด่นทั้งสองข้าง ก่อนรวบก้อนเนื้อนุ่มหยุ่นเข้าอุ้งปากตน ดูดดื่มเบาแล้วเพิ่มแรงขึ้นจนหญิงสาวครวญคราง มือบางขยุ้มผมเขาหากพีรพลไม่ได้รู้สึกเจ็บแต่อย่างใดชายหนุ่มไม่ได้ปลุกเร้าเพียงอกสาว เขาส่งมืออีกข้างสอดผ่านกางเกงขายาวเนื้อหนาของมิรันตีเข้าไปลูบโลมความสาวบอบบาง แล้วยังเคลื่อนเข้าไปแตะต้องจนถึงเนื้อใน ปลายนิ้วลากไล้ก่อนจะรุกรานอย่างย่ามใจเพราะขาเรียวสองข้างขยับกว้างเปิดทางอย่างไม่ต้องบังคับหรือบอกกล่าวมิรันตีครางเสียงเครือรับการปรนเปรอจากนิ้วแกร่ง แล

  • อบอวลรัก   16.อบอวลรัก (1)

    ประตูห้องเปิดผลัวะออกอย่างแรงพร้อมกับหมอนกระแทกเข้าใส่หน้าเขาเต็มๆ ทำเอานิติพลหน้าหงาย แต่ก็รับหมอนไว้ได้ก่อนหล่นลงพื้นพร้อมกับมองหน้าพี่ชายด้วยความงุนงง ทว่าพอเหลือบไปด้านหลังแล้วเห็นเจ้าของร่างอรชรรีบเดินตามมาใกล้พี่ชายที่ตีหน้ายักษ์ใส่เขาอยู่ก็เข้าใจได้ทันที“เอ่อ ผมไปนอนโซฟาข้างนอกก็ได้”เขาบอกพร้อมสีหน้ารู้สึกผิดมิรันตีรีบแทรกมายืนด้านหน้าพีรพลพลางยิ้มเจื่อนส่งสายตาขอโทษเพื่อนแล้วบอกสิ่งที่ตนตั้งใจในตอนแรก“ฉันแค่มาเช็กว่าพี่พียังมีไข้หรือเปล่าน่ะ แล้วก็จะกลับแล้ว”“เหรอ เช็กจนผมยุ่งไปหมดเลยเนอะ โอ๊ะ...”ร่างโปร่งของนิติพลผงะเซไปด้านหลังก้าวหนึ่งเพราะพี่ชายแอบยกเท้ามายันขา แล้วก็เป็นจังหวะให้มิรันตีรีบแทรกออกไปเมื่อมีพื้นที่ หญิงสาวก้มหน้างุดไม่มองใครอีก คนเป็นเพื่อนมองตามแล้วก็ถอนหายใจหันกลับมาก็เจอเข้ากับสายตาดุเข้มของพี่ชาย“นอนข้างนอกไปเลย”“โธ่พี่ ล้อเล่นนิดเดียว ไม่คิดว่ารันจะอายขนาดนี้”“น้องเวร เป็นเพื่อนยังไงวะ”“ขอโทษครับพี่”“ไปขอโทษรันโน่น”นิติพลหน้าซีด พลางส่ายหน้า“ตอนนี้รันงอนอยู่ เอาไว้พรุ่งนี้ใจเย็นก่อนดีกว่า”เขารู้ว่าควรง้อเจ้าตัวและเอาอกเอาใจเมื่อไร มิรันตีไ

  • อบอวลรัก   15.ก.ข.ค. (2)

    เพราะเจ็บไม่น้อยวัชพลจึงให้พีรพลไปหาหมอที่อนามัยใกล้ๆ และกลับบ้าน แล้วให้กัญญาเฝ้าร้านกับเดือน เนื่องจากรู้ว่ามิรันตีก็ต้องตามไปดูแลเขากลับมาถึงบ้านหลังจากทำแผลที่สถานีอนามัยมิรันตีก็ประคองชายหนุ่มมานั่งที่โซฟาแล้วไปเอาน้ำมาให้เขา เธอพยายามเก็บอาการน้ำตาซึมกับสีหน้าที่เหมือนจะร้องไห้อยู่ตลอดเวลาของตัวเองเอาไว้อย่างที่สุด แต่เมื่อชายหนุ่มดื่มน้ำแทบไม่ได้ แม้แต่จับแก้วยังลำบากเธอก็น้ำตาไหลจนได้“โธ่ พี่พี”ปลายนิ้วเรียวแตะโหนกแก้มช้ำกับมุมปากที่แตกของชายหนุ่มแล้วเลื่อนมือลงมาจับมือหนาที่แตกทั้งสองข้างขึ้นดู“เจ็บมากสินะคะ”พีรพลหัวเราะในลำคอเบาๆ พลางยิ้มอ่อนเธอจึงหน้างอ“ยังจะหัวเราะอีก รันตกใจแค่ไหนรู้ไหมคะ ที่เห็นคุณแก้มพยุงพี่พีเข้ามาร้านในสภาพนั้น”หญิงสาวเสียงเครือแล้วก้มหน้าร้องไห้ น้ำตาหยดลงบนมือหนาถูกแผลทำให้ชายหนุ่มสะดุ้งเบาๆ เพราะแสบแต่ก็ทนได้ ทว่าเขาไม่อยากให้เธอร้องไห้ พีรพลจึงเป็นฝ่ายเปลี่ยนมาประคองใบหน้าเรียวสวยเงยขึ้นเกลี่ยนิ้วโป้งเช็ดน้ำตาให้“ทำเพื่อรัน เจ็บตัวนิดๆ หน่อยๆ พี่ทนได้”“นิดหน่อยที่ไหนกันคะ”“เอาน่า อย่างน้อยพวกนั้นก็จะไม่มาเหยียบที่ไร่ดิฐวัฒน์อีก”มิรันตีม

  • อบอวลรัก   15.ก.ข.ค. (1)

    “มึงคิดว่ามึงแน่เหรอ ฮะ!”หนึ่งในนั้นตะโกนขึ้น“มึงกล้ามีเรื่องกับลูกค้าอย่างพวกกูเหรอ”อีกคนพูดเสียงดังตรงจุดนี้เป็นส่วนที่คนเข้ามาถึงน้อยเพราะจัดเอาไว้อย่างเฉพาะ ซึ่งไม่ไกลจากที่จอดรถของพีรพลนัก และเวลานี้ก็ไม่มีคนอื่นมาสูบบุหรี่“เออ กูจะเอาให้พวกมึงไม่กล้าเห่าหอนถึงผู้หญิงเสียๆ หายๆ ได้อีก”พีรพลสวนกลับอย่างไม่กลัว“มึงมาเสือกอะไรวะ หรือว่า...”คนพูดกระตุกยิ้มมุมปาก“นั่นเมียมึง”ไม่ต้องอธิบายก็รู้ว่าอีกฝ่ายพูดถึงใคร พีรพลกระโดดยกขาเข้าไปหาในทันใดและมันก็กระโดดหลบ ขณะที่เพื่อนทั้งสองคนที่เหลือรีบเข้ามารุมจับเขา ชายหนุ่มสลัดออกก่อนหันไปต่อยอีกคน แต่ก็ถูกถีบสีข้างจนเกือบล้ม แล้วก็มีคนตามมากระชากไหล่ไปต่อยการเตะต่อยสามรุมหนึ่งเป็นไปอย่างชุลมุน พีรพลโดนทั้งถีบทั้งต่อยไปหลายครั้ง หากเขาก็เหวี่ยงหมัดเอาคืนทั้งสามไปอย่างไม่หยุดหย่อนราวเรี่ยวแรงไม่หดหาย ครู่หนึ่งจึงมีคนเข้ามาห้ามซึ่งเป็นวัชพลกับคนงานในไร่อีกสองคน“หยุดได้แล้ว”วัชพลเสียงเข้ม เข้าไปกระชากหนึ่งในลูกค้าล็อกแขนไว้ คนงานอีกสองคนก็จับสองคนที่เหลือ“ปล่อยสิวะ”แม้จะไม่มีใครยอมแต่เพราะทั้งเจ็บตัวทั้งอ่อนล้าทำให้สลัดวัชพลกับคน

  • อบอวลรัก   14.ปกป้องด้วยรัก (2/2)

    ‘แกคิดว่าแม่เห็นแกเป็นเครื่องผลิตเงินหรือไง’เมื่อไปรับมารดาที่บ้าน มิรันตีก็ขอโทษและท่านก็เอ่ยมาราวประชด แต่ก็ไม่ได้มีทีท่าโกรธเคืองเธอ ทั้งยังพูดกับพีรพลด้วยน้ำเสียงที่ดีขึ้น ไม่ได้ซักหรือถามไถ่เรื่องงานอีก ทว่าหลังจากมาติกาออกจากโรงพยาบาลในวันถัดมา ก่อนจะลากลับมารดากลับพูดในสิ่งที่ทำให้เธอถึงกับน้ำตาซึม‘ฝากรันด้วยนะคะ เด็กคนนี้ชอบทำเป็นเก่ง แต่ยังไงก็ต้องมีคนดูแล’หลายเดือนผ่านไป มิรันตีได้ฝึกชงกาแฟกับชาและเครื่องดื่มอื่นๆ เพิ่มอีกหลายเมนูจนคล่องแคล่ว แต่บาริสต้าหลักยังเป็นพีรพลและเดือนเป็นผู้ช่วย ส่วนเธอนั้นทำเมนูที่ไม่ยุ่งยากหลายขั้นตอน อีกอย่างที่นี่ก็มีเค้กที่ทำเองด้วย ซึ่งอุปกรณ์ครบพร้อมอยู่ด้านใน ส่วนนี้เดือนจะเป็นผู้ทำโดยมีเธอช่วย และเดือนก็รู้ถึงความสัมพันธ์ของเธอกับพีรพลดี‘ก็พอจะมองออกน่ะนะ’อีกฝ่ายยักไหล่พร้อมบอกอย่างไม่แปลกใจเมื่อเธอสารภาพกับเจ้าตัวหลังกลับจากกรุงเทพฯ ในเมื่อที่บ้านเธอเกิดเรื่องแต่ชายหนุ่มกลับตามไปด้วยอย่างไรก็ดูน่าแปลกวันนี้เป็นวันหยุดยาวนักขัตฤกษ์ในไร่จึงมีนักท่องเที่ยวค่อนข้างคึกคัก และนิติพลก็บอกว่าจะมาเยี่ยม แต่เขาจะมาวันพรุ่งนี้เพราะใช้เวลากับคน

  • อบอวลรัก   14.ปกป้องด้วยรัก (2/1)

    ร่างอรชรถูกปล่อยลงใกล้เตียงนอนและชายหนุ่มก็กอดจูบลูบไล้เรือนกายนุ่มละมุน พร้อมปลดเปลื้องเสื้อผ้าของเธอไปด้วย มิรันตีเองก็ดึงชายเสื้อชายหนุ่มจากเอวกางเกง ร่างสูงโปร่งถอยห่างเล็กน้อยจัดการกับชุดของเธอจนเหลือเพียงซับในสองชิ้นเขาก็ถอดเสื้อตนออกอย่างรวดเร็ว แล้วโอบพาเธอลงไปนอนบนเตียงมือหนาลูบแก้ม ไล้ปลายนิ้วโป้งบนกลีบปากอิ่ม ก่อนจะลากมือระเรื่อยผ่านลำคอบางมาถึงเนินอวบขาว ปัดป่ายเย้ายวนใจพร้อมริมฝีปากได้รูปประกบกับกลีบปากอิ่มที่เห่อแดงด้วยฤทธิ์จูบก่อนหน้านี้มิรันตีเปิดรับเมื่ออีกฝ่ายส่งลิ้นเข้ามาเกี่ยวรัดพัวพัน รับรู้ได้ถึงมือหนาเกาะกุมอกอวบเคล้นคลึง ขณะเดียวกันต้นขาแกร่งก็แทรกกลางร่างเสียดสีเร้าอารมณ์อย่างเร้าใจทำเอาเธอเกร็งไปทั้งตัวดื่มด่ำกับจูบหวานลึกซึ้งแล้วปากอุ่นก็ค่อยเคลื่อนแตะแผ่วพรมทั่วลำคอขาว ซุกซบดอมดม เม้มผิวอ่อนจนแดงเรื่อแล้วจึงไต่ลงต่ำจูบซับเนินอกสองข้าง และเริ่มปลดตะขอเปิดปลือยเต้าทรวง ความกลมกลึงอวบใหญ่กับยอดอกสีหวานชวนลิ้มลองปรากฏต่อหน้า ใบหน้าคมคายก็ถูไถจนได้ยินเสียงหวานครางผะแผ่ว“รันสวยที่สุด”ชายหนุ่มพึมพำแล้วไล้ลิ้นระรัวเหนือยอดอกสีหวานที่ชูชันตื่นตัวเต็มที่และย้ายไ

  • อบอวลรัก   13.ปกป้องด้วยรัก (2)

    “ทำไมจะพูดไม่ได้ ฉันเป็นแม่แก คนเป็นแม่ก็ต้องช่วยลูกดูสิว่าผู้ชายจะเลี้ยงดูเราได้ไหม พาเราอยู่ด้วยกันได้ไปตลอดชีวิตไหม”“พอเถอะแม่”เธอพยายามตัดบทเมื่อเห็นว่ามารดายังพูดถึงพีรพลในแง่ไม่ดี แต่ท่านกลับหันไปบอกกับเขา“บอกตามตรงนะคะคุณ ฉันไม่คิดว่างานของคุณจะไปรอด ลองไปสอบข้าราชการดูไหมคะ อายุอาจจะเยอะไปหน่อย แต่ใต้โต๊ะก็น่าจะพอไหวนะคุณ ซื้อความมั่นคงให้ตัวเองกับครอบครัว น้าเองอยากให้รันมันทำจะแย่ แต่มันก็ไม่ทำ มัวถ่ายอะไรไร้สาระก็ไม่รู้”มิรันตีเผยอปากค้างที่มารดาตนล้ำเส้น เธอจับมือพีรพลทันทีด้วยห่วงความรู้สึกของเขา“แล้วนี่ยังพากันไปทำร้านกาแฟอีก โถ...จะเอาอะไรกินกันคะ”“งานราชการที่แม่อยากให้ทำนักหนาน่ะ เงินเดือนเท่าไรคะ”มารดาของเธออึกอักเล็กน้อยและเหมือนจะพูดบางอย่าง“ถึงจะมั่นคง แต่ก็ต้องเกษียณอยู่ดี แล้วจะทำอะไรหลังจากนั้นล่ะคะ คิดใหม่เริ่มใหม่ตอนอายุเยอะแล้วไม่ใช่ง่ายๆ นะคะ”“ยังไงก็มั่นคง มีสวัสดิการเยอะแยะ มีเงินหลังเกษียณ”“ก็ใช่ค่ะ รันยอมรับว่ามั่นคง ไม่ต้องกังวลตอนอายุมาก แต่รันขอร้อง อย่าดูถูกงานที่พี่พีทำ งานของแต่ละคนไม่เหมือนกัน และคุณค่าก็ขึ้นอยู่กับความพอใจของตัวเรา ไม่ใ

  • อบอวลรัก   13.ปกป้องด้วยรัก (1)

    ‘เร็วๆ นะลูก แม่ทำอะไรไม่ถูกเลย น้องบอกว่าปวดท้องมาก แต่หมอกับพยาบาลบอกให้รอผลตรวจกับรอดูอาการ’มิรันตีบอกกับพีรพลว่าขอกลับกรุงเทพฯ หลังจากเปิดร้านได้ไม่ถึงชั่วโมงเพราะมารดาโทรมาบอกว่ามาติกาน้องสาวของเธอปวดท้องมากจนต้องไปโรงพยาบาล และท่านได้รู้จากเพื่อนร่วมงานจึงรีบตามไป แต่ก็ไม่รู้อะไรมากเธอไม่ได้บอกมารดาเรื่องที่เกิดขึ้นกับตัวเอง ท่านจึงไม่รู้ว่าเธอมาอยู่ที่อื่นแล้ว“พี่ไปด้วย”ชายหนุ่มถอดผ้ากันเปื้อนหลังหยุดคิดเพียงเล็กน้อย“แล้วร้านล่ะคะ”“พี่จะขอคุณวัช ฝากให้บัญชีของไร่มาดูแลแทนวันสองวัน”“จะดีเหรอคะ”“แต่ละเดือนจะมีวันหยุดที่พี่กับเดือนสลับกัน แล้วผู้จัดการไร่ก็จะให้คุณรินคนดูแลบัญชีกับคุณแก้มมาดูแทนอยู่แล้ว ขึ้นอยู่กับว่าวันนั้นใครสะดวก แต่เพราะแบบนี้พี่ถึงปรึกษานายว่ารับคนมาช่วยเพิ่มดีกว่า หยุดคนนึงก็ยังมีอีกสองคนคอยรับลูกค้า”“ถ้างั้น รันมาอยู่ก็เหมือนไม่ได้ลดภาระน่ะสิคะ”มิรันตีรู้สึกว่าตัวเองหาเรื่องวุ่นวายมาให้พีรพล เพราะหากเขากับเธอไปไหนมาไหนด้วยกัน ก็ไม่ต่างจากเดิมเลย ทว่าชายหนุ่มก็เพียงยักไหล่“เอาเถอะ เดี๋ยวค่อยว่ากัน ตอนนี้มีเรื่องฉุกเฉิน พี่ไม่อยากให้รันไปคนเดียว”พี

  • อบอวลรัก   12.รันจะปล้ำพี่พีจริงๆ (2)

    มิรันรันตีหอบแรง รู้สึกเหมือนไฟสุมทั่วกาย เหงื่อท่วมตัว แต่ยิ่งพีรพลขยำหน้าอกด้วยมืออุ่นกระด้าง อีกข้างยังเคล้นสะโพก และดื่มกินยอดทรวงข้างที่เหลือเต็มปากเต็มคำเธอยิ่งอารมณ์กระเจิง แม้จะรู้สึกเหนื่อยหากกลับโหมสะโพกห่มลงหากายแกร่งถี่รัวมากขึ้น แล้วก็เป็นตนเองที่สะดุ้งเฮือกทั้งตัว พิษรักแล่นปราดทะยานสูงในกายทำเอาเป็นฝ่ายถึงฝั่งฝันก่อนชายหนุ่มมือบางวางเกาะเกี่ยวบ่าหนาขณะร่างอรชรทรุดฮวบ ใบหน้าเรียวสวยซุกลงซอกคอหนาและได้ยินเสียงหัวเราะเข้มต่ำในลำคอ อีกฝ่าย“ปล้ำพี่ แต่หมดแรงก่อนซะงั้น”พีรพลเย้าคนที่ตัวอ่อนราวไร้กระดูก ต้องซุกซบเขาเป็นที่พึ่ง“หลอกให้อยากแล้วจากไปเหรอ หืม?”“เปล่าค่ะ”มิรันตีที่ยังอยู่ในภวังค์ซาบซ่านทั้งกายใจรีบบอก เธออยากทำให้พีรพลมีความสุขด้วยแต่ยังอ่อนแรงขยับตัวแทบไม่ไหว หญิงสาวพยายามจะโยกไหวร่างกายต่อ ทว่ากลับถูกชายหนุ่มยกตัวขึ้น“อุ๊ย”เขาจับเธอให้นั่งหันหลังซ้อนตัก ทำเอามิรันตีเลิ่กลั่กกระทั่งสองกายหลอมรวมอีกครั้งเพราะชายหนุ่มจัดการเธอจึงเอนกายพิงอกหนาเพราะเนื้อตัวอ่อนระทวย พร้อมกับที่ชายหนุ่มกระทั้นเบียดชิดมาหา และอาการหวามลึกกลับมาพร่าผลาญเธออีกครั้งชายหนุ่มฝังริมฝ

Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status