LOGINShare
ตอนที่ 3 เรื่องของพี่
Last Updated:
2025-04-10 22:59:05หนึ่งสัปดาห์ต่อมา
เมธาวียังคงมาทำหน้าที่เป็นติวเตอร์ส่วนตัวให้กับฟีนิกซ์ตามปกติแต่ไม่ว่าเธอจะสอนหรืออธิบายอะไรฟีนิกซ์ก็ไม่ค่อยจะใส่ใจฟังสักเท่าไหร่เอาแต่ชวนคุยนู่นนี่นั่นไปเรื่อย
“นี่! ช่วยตั้งใจฟังหน่อยได้ไหมเดี๋ยวตอนประเมินนายสอบไม่ผ่านจะทำไงไม่ได้ซวยแค่นายนะ”
“ทำไมเหรอ ถ้าผมสอบไม่ผ่านพี่จะโดนไล่ออกหรือไง” คนที่เอาแต่เล่นมือถือเอ่ยถามโดยที่ไม่ได้ละสายตาจากหน้าจอมือถือเลยสักนิด
“เออสิ!” เมธาวีกระแทกเสียงตอบอย่างลืมตัวแต่คนถามก็ไม่ได้รู้สึกโกรธเคืองแม้แต่น้อยยังถามต่อหน้าตาเฉย
“ทำไมละ”
“…”
“ถ้ายอมเล่าจะยอมฟัง” ข้อเสนอของเด็กหนุ่มเรียกความสนใจจากเมธาวีได้อย่างดี
“จริงเหรอ” เมธาวีถามย้ำอีกครั้งเพราะเธอเองก็ไม่ได้ทำอะไรผิดร้ายแรงเสียหน่อยแต่กลับต้องมารับกรรมจากการกระทำเหล่านั้นเสียได้
“อาฮะ”
“ก็ก่อนหน้านี้ฉันทำความผิดร้ายแรง…ทำร้ายลูกศิษย์นะสิ”
“อธิบายมากกว่านี้หน่อยสิ” ฟีนิกซ์เก็บมือถือวางไว้ที่โซฟาหันมาให้ความสนใจกับสิ่งที่เมธาวีกำลังจะเล่าให้ฟังอย่างให้ความสนใจ
“ก็…เด็กคนนั้น…”
“ข่มขืนพี่เหรอ” เมื่อเห็นท่าทางลังเลของอีกฝ่ายฟีนิกซ์ก็ลองกระตุ้นคำตอบจากหญิงสาวด้วยวิธีของเขาดูและมันดันได้ผลเกินคาด
“จะบ้าเหรอ! แค่จับนมโว้ยฉันก็เลยเอาแจกันฟาดหัวเด็กนั่นสลบแค่นั้นเองใครจะบ้ารอให้เด็กบ้านั่นทำได้ขนาดนั้น”
“แล้วไงต่อ”
“ก็เลยโดนหาว่าทำเกินกว่าเหตุแถมแม่เด็กนั่นยังจะแจ้งความจับฉันอีก แล้วฉันจะทำอะไรได้หลักฐานอะไรก็ไม่มีสักอย่าง” พอพูดแล้วเมธาวีเองก็อดหัวร้อนขึ้นมาไม่ได้ยิ่งคิดก็ยิ่งเจ็บใจ
“เดียวเอาคืนให้เอาไหม” ฟีนิกซ์ถามราวกับไม่ได้ใส่อะไรมากในคำพูดของตัวเองแต่ภายในกลับหมายหัวเด็กที่เมธาวีพูดถึงไว้แล้วเรียบร้อยรอแค่รู้ว่ามันเป็นใครเท่านั้น
“ได้ก็ดีสิแต่เรื่องมันก็จบไปแล้วแค่นายสอบให้ผ่านฉันจะขอบคุณมากเลย”
“เอางั้นเหรอ? …ก็ได้ถือเป็นการตอบแทนที่พี่ยอมเปิดใจ”
“ปะ เปิดใจอะไร” เมธาวีเลิ่กลักทันทีที่เด็กหนุ่มพูด
“เปิดใจเล่าเรื่องของพี่ไง คิดอะไร” ฟีนิกซ์ยกยิ้มเจ้าเล่ห์พร้อมกับยักคิ้วส่งไปให้หญิงสาวอย่างกวนๆ
“ชิ” เด็กบ้านี่ทำให้ฉันตกหลุมพรางเขาได้ขนาดนี้เชียวเมธาวีนึกบ่นในใจ
“วันนี้อยู่กินข้าวด้วยกันก่อนได้ไหมผมกินคนเดียวมันเหงา” หลังจากที่นั่งทำแบบทดสอบของทางสถาบันอยู่สักพักใหญ่ฟีนิกซ์ก็เอ่ยถามหญิงสาวทำลายความเงียบงันภายในห้อง
“คงไม่ได้เพราะวันนี้ฉันจะต้องไปรับลูกไว้คราวหน้าแล้วกันแต่แค่กินข้าวนะ แล้วฉันทำไมต้องทำแบบนั้นด้วยละ แค่ติวก็พอนี่หว่า” เมธาวีบ่นงึมงำในประโยคหลังแต่อีกฝ่ายกลับไม่ได้ยินราวกับว่าการทำงานของระบบประสาทหูได้ถูกทำลายไปชั่วขณะ
“พี่มีลูกแล้วเหรอ”
“อือ มีแล้ว” เมธาวีตอบออกไปตามตรงอย่างไม่คิดจะปิดบังแม้ว่าใครจะมองเธออย่างไรก็ตามแต่ลูกของเธอคือความสุขหนึ่งเดียวของเธอ เธอไม่เคยคิดอายแม้แต่น้อย
“กี่ขวบแล้ว”
“ขวบกว่า”
“…” ฟีนิกซ์เงียบไปทันทีเพราะคิดไม่ตกว่างานนี้เขาคงไม่สมหวังแล้วเป็นแน่ ถ้าลูกแค่ขวบกว่าเธอก็คงมีสามีอยู่แล้วเป็นแน่
“ฉันท้องตั้งแต่ปีสามน่ะ”
“แล้วพ่อเด็กละ”
“เขาแต่งงานไปแล้ว”
“หมายความว่าไง?” ฟีนิกซ์ถามอย่างแปลกใจ
“ฉันไม่จำเป็นต้องบอกนายนะ ทำแบบฝึกหัดต่อสิ” เมธาวีบ่ายเบี่ยงที่จะตอบคำถามเพราะเพิ่งนึกขึ้นได้ว่าตัวเองไม่จำเป็นที่จะต้องบอกเรื่องส่วนตัวกับเด็กหนุ่ม
“งั้น...ผมก็ยังมีโอกาส”
“นายว่าอะไรนะ”
“ยุ่งอะไรด้วย”
“ฟิน! ฉันเป็นติวเตอร์ของนายนะ”
“แล้วไง”
“ชิ”
“ลูกพี่...ชื่ออะไร”
“เมฆ เอ๊ะ! เลิกถามเรื่องของฉันได้แล้วตั้งใจทำเลย” เมธาวีดันชุดแบบทดสอบไปตรงหน้าฟีนิกซ์อีกครั้ง
“ผู้ชายสินะ”
“ผู้หญิงมั้งชื่อเมฆอ่ะ โถ่เอ๊ย!เผลอตอบอีกแล้ว” คนพลั้งปากบ่นให้ตัวเองอย่างหงุดหงิด
“พี่ท้องในวัยเรียนพ่อแม่พี่ไม่ว่าเหรอ”
“เฮอะ~จะว่าอะไรก็พ่อนั่นแหละจับฉันใส่พานบังคับให้แต่งงานตั้งแต่ฉันอยู่ปีหนึ่ง นี่! นายหลอกถามฉันอีกแล้วนะ”
“ผมเปล่านะ แค่ถามเพราะสงสัย” ฟีนิกซ์โกหกหน้าตายเพราะเขาตั้งใจหลอกถามหญิงสาวรุ่นพี่จริงๆ
“เออ ช่างเถอะ ตั้งใจทำเถอะ”
“แล้วทำไมถึงเลิกละ มีลูกด้วยกันแล้วนิ”
“ฟิน! เรื่องส่วนตัว”
“พี่แอบนอกใจสามีเหรอ” ฟีนิกซ์ยังคงใช้วิธีเดิมหลอกล่อให้อีกฝ่ายยอมบอกสิ่งที่ตัวเองต้องการรู้
“จะบ้าเหรอเขาต่างหากที่นอกใจฉันไปจดทะเบียนกับคนอื่นทำให้ฉันกลายเป็นเมียน้อยเฉยเลย อีกแล้ว! เมย์เอ้ยเมย์ทำไมปากเปราะแบบนี้” เมธาวีดึงทึ้งผมตัวเองอย่างนึกโมโหที่เผลอพูดเรื่องของตัวเองเสียหมดเปลือก
“เป็นแบบนี้น่ารักดีนะ ผมชอบ ไปกันเถอะ” มือหนาฉุดข้อมือเล็กแล้วออกแรงกระตุกให้เจ้าของข้อมือเล็กเดินตามเขาไป
“ไปไหน?” เมธาวีถามเด็กหนุ่มด้วยอาการงงงวยแต่ก็ยอมเดินตามไปอย่างว่าง่าย
“ไปรับลูกพี่ไง”
“นายจะไปด้วยทำไมไม่ทราบ”
“ก็…ไปทำความรู้จักกันไว้ไง”
“อะไรของเขา”
Related chapters
อดีตหมาเด็กของเมธาวี ตอนที่ 4 ยินดีที่ได้รู้จัก
ใบหน้าบึ้งตึงของเมธาวีเรียกรอยยิ้มขบขันจากเด็กหนุ่มผู้เป็นสารถีขับรถให้กับหญิงสาวตลอดเส้นทาง แม้จะไม่พอใจแค่ไหนแต่ก็ทำอะไรเขาไม่ได้ทำให้เมธาวียิ่งหงุดหงิดไปอีก“เอาน่าเดี๋ยวครั้งหน้าผมเอารถยนต์มาแล้วกันโอเคไหม”“ไม่ต้องมีครั้งหน้าหรอกแค่นายไม่ต้องมาส่งจะเป็นพระคุณกับฉันมาก”“แทนตัวผมว่าฟินได้ไหมเรียกนายๆ อยู่นั่นห่างเหินชะมัด”“ได้ข่าวว่าเรารู้จักกันแค่หนึ่งอาทิตย์ บอกไว้เผื่อลืม”“นั่นสินะ งั้น…ผมบอกแม่เปลี่ยนติวเตอร์คนใหม่ก็ได้คงคุยง่ายกว่าพี่เยอะเลย”“เออๆๆ ฟินก็ฟิน ชิ”“ก็แค่นี้”“ขอบคุณนะที่มาส่ง พี่ไปนะ”“เดี๋ยว! เมย์สิครับ”“อะ อะไร?”“แทนตัวเองว่าเมย์ได้ไหมครับ”“ฉันอายุมากกว่านายเอ่อ…ฟินตั้งกี่ปีอย่าปีนเกลียว”“โอเค เปลี่ยนคนติวง่ายกว่าสินะ” ฟีนิกซ์ที่รู้จุดอ่อนของอีกฝ่ายยกเรื่องงานของเธอขึ้นมาข่มขู่อีกหนและแน่นอนว่ามันได้ผลเหมือนเคย“เมย์ก็เมย์ เฮ้อ~ ถ้าไม่ติดว่าโดนทัณฑ์บนไว้นะ” สุดท้ายเมธาวีก็ต้องยอมเด็กหนุ่มจนได้ ฟีนิกซ์ยกยิ้มชอบใจที่แกล้งหญิงสาวได้สำเร็จ“แล้วลูกพี่คนไหนละ” พอได้ในสิ่งที่ต้องการฟีนิกซ์ก็หันไปสนใจกลุ่มเด็กๆ ต่อแต่มองดูแล้วก็ไม่มีเด็กคนไหนที่มีหน้าตาคล้ายกั
Last Updated : 2025-04-10อดีตหมาเด็กของเมธาวี ตอนที่ 5 ครอบครัวของเธอ
บรรยากาศภายในบ้านพักเต็มไปด้วยบรรยากาศอันน่าอึดอัดแต่นี่ก็ไม่ใช่ครั้งแรกที่เมธาวีต้องประสบกับความน่าอึดอัดนี้แต่ครั้งนี้มันดูจะหนักหนาเกินกว่าที่เธอจะจัดการได้เพราะด้วยอารมณ์กรุ่นโกรธจากพ่อผู้ให้กำเนิดดูจะรุนแรงกว่าทุกครั้ง “ทำไมแกถึงเลิกกับคุณเมธไม่ปรึกษาฉันสักคำ แกเอาสมองส่วนไหนคิดฮะ!”มือหนาของผู้เป็นพ่อกระชากข้อมือเล็กของลูกสาวด้วยความโมโหจนเจ้าของข้อมือเล็กเบ้หน้าด้วยความเจ็บปวดแต่ก็ไม่ได้ต่อต้านการกระทำรุนแรงของผู้เป็นพ่อแม้แต่น้อย “เมย์กับพี่เมธคิดดีแล้วค่ะพ่อ เราไปกันไม่ได้หรอก พ่อเองก็น่าจะรู้ดี”ใช่ข้อนี้พ่อเธอรู้ดีแต่แล้วมันยังไง รักมันกินไม่ได้เงินต่างหากที่เขาต้องการ ดังนั้นเขาจะไปสนมันทำไมแค่เมธาวีเอาเงินมาจากปรเมธให้เขาแค่นั้นก็พอแล้วนี่ “ทำไมจะไม่ได้นี่ไงไปได้จนมีไอ้เมฆมาเป็นภาระแกอยู่นี่ไง”ผู้เป็นพ่อต่อว่าผู้เป็นลูกสาวอย่างเดือดดาลเพราะทุกอย่างไม่เป็นไปอย่างที่ต้องการ “พ่ออย่าพูดถึงเมฆแบบนี้ แล้วถึงเมย์กับพี่เมธจะเลิกกันแต่เขาก็ช่วยส่งเสียเมฆเหมือนเดิมค่ะ”นั่นคือความจริงถึงอย่างไรเมธก็ยังเป็นพ่อที่ดีเสมอและก็เพราะมีเมฆานี่แหละปรเมธถึงยอมปล่อยมือจากเมธาวีทั้งที่เ
Last Updated : 2025-04-11อดีตหมาเด็กของเมธาวี ตอนที่ 6 ชอบก็คือชอบ
ฟีนิกซ์ talkทุกถ้อยคำที่คนในบ้านสนทนากันผมได้ยินมันอย่างชัดเจนแต่ที่มันทำให้ผมจุกในอกคือเรื่องชีวิตแต่งงานของเมธาวีต่างหาก ผู้หญิงตัวเล็กๆคนหนึ่งต้องมาเจอเรื่องแบบนี้เธอจะเจ็บปวดกับเรื่องที่ต้องเผชิญแค่ไหนกันนะ“อุ้มๆๆ”เสียงเด็กน้อยร้องให้แม่อุ้มดึงสติให้ผมออกมาจากห้วงความคิดของตนเอง“อุ้มๆครับ เมฆหิวหม่ำๆไหมครับไหนนี่หม่ำๆใครเอ่ย”เมธาวียังคงพูดกับลูกน้อยด้วยน้ำเสียงสดใส่หากไม่รู้ว่าก่อนหน้านี้เธอพึ่งร้องไห้ไปหมาดๆคงไม่มีใครดูออก “หึ”นายโชคดีจังนะเมฆที่มีแม่แบบนี้ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!ผมตัดสินใจเคาะประตูในที่สุด ไหนๆก็มาแล้วนี่ ถ้าโดนด่าค่อยกลับแล้วกัน“ใครมาน่ะ พ่อเรากลับมาหรือเปล่า”“เดี๋ยวเมย์ไปดูเองค่ะ”เสียงของเมธาวีบอกกับแม่ของเธอตามมาด้วยเสียงปลดล็อกประตูแอ๊ด~ทันทีที่ประตูเปิดออกใบหน้าของเมธาวีก็ปรากฏแก่สายตาของผม วันนี้เมธาวีใส่เสื้อยืดกางเกงขาสั้นธรรมดาๆแต่ดูมีเสน่ห์ชะมัด“อ้าวฟินมาได้ไงอ่ะ”เสียงหวานของเมธาวีเรียกสติของผมให้กลับมาอีกครั้ง“พอดีวันนี้ว่าง มาหาเพื่อนกินข้าว”ผมชูถุงอาหารหลายอย่างที่ซื้อมาด้วยให้เมธาวีดู“เอ่อ…จะกินที่นี่เหรอ”เมธาวีถามผมสีหน้าเป็นกัง
Last Updated : 2025-04-11อดีตหมาเด็กของเมธาวี ตอนที่ 7 ผู้หญิงใจแข็ง
วันนี้อากาศค่อนข้างร้อนทำให้เด็กหนุ่มเปลี่ยนแพลนจากที่ว่าจะไปเที่ยวสวนสนุกเป็นเดินห้างสรรพสินค้าแทนเพราะกลัวเมธาวีและลูกชายตัวน้อยของเธอจะไม่สบายเอา“พี่เมย์ พี่หิวไหม”“ไม่”เจ้าของใบหน้าหวานปฏิเสธทันทีแบบไม่ต้องคิดโครกคราก~แต่เสียงท้องเจ้ากรรมกลับร้องประท้วงเรียกรอยยิ้มขำจากเด็กหนุ่มได้อย่างอดไม่อยู่“-///-”ใบหน้าที่เคยขาวใสแดงซ่านขึ้นมาด้วยความอับอาย ก่อนหน้านี้ไม่เห็นจะรู้สึกหิวสักนิดแต่พออยู่ต่อหน้าเขาดันมาร้องโครกครากเสียอย่างนั้น“หึ~ ทานชาบูกันไหม”“อาหารตามสั่งก็พอ”ด้วยรู้อยู่แล้วว่าเด็กหนุ่มจะต้องจ่ายค่าอาหารทั้งหมดอย่างแน่นอนเมธาวีจึงเลือกที่จะทานอาหารที่ไม่แพงมากนัก“ผมกินได้แค่ไม่กี่อย่างเองไปกินชาบูเถอะนะ”“อะ เอางั้นก็ได้”สุดท้ายเมธาวีก็จำต้องยอมตามใจเด็กหนุ่มเพราะเขาคงจะทานอะไรแบบเธอไม่ได้จริงๆ“ส่งเมฆมาสิพี่อุ้มเอง”“เดินไปเหอะผมอุ้มได้น่า”ท่อนแขนแกร่งกอดกระชับร่างป้อมราวกับกลัวว่าจะถูกแยกเด็กน้อยไปจากอกไม่ต่างจากเจ้าของร่างป้อมน้อยที่ติดเด็กหนุ่มไม่ต่างกันทั้งที่เพิ่งเจอกันเพียงไม่กี่ครั้ง“ป้อๆอุ้ม”เด็กน้อยในอ้อมแขนกอดคอฟีนิกซ์ไว้แน่นเพราะกลัวผู้เป็นมารด
Last Updated : 2025-04-11อดีตหมาเด็กของเมธาวี ตอนที่ 8 คนแรกที่ผมชอบ
บรรยากาศโดยรอบดูผ่อนคลายจนเจ้าของใบหน้าหวานหลับตาพริ้มด้วยความผ่อนคลายเลยไม่ทันเห็นว่ามีดวงตาคมกำลังจ้องมองเธออยู่ในระยะประชิด“บรรยากาศดีชะมัด”“ผมก็ว่างั้นแหละ”ดวงตากลมลืมตาขึ้นด้วยความตกใจที่จู่ๆก็ได้ยินเสียงทุ้มอันคุ้นเคยของฟีนิกซ์ในระยะประชิดไม่รู้ว่าเขามาถึงตั้งแต่เมื่อไหร่ ไหนบอกว่าจะถึงช้าหน่อยไงนี่มันยังไม่ถึงเวลานัดด้วยซ้ำ“ฟะ ฟิน มาตั้งแต่เมื่อไหร่”เมธาวีที่เห็นเด็กหนุ่มยื่นหน้าหล่อๆของเขาเข้ามาจนจะชนกันอยู่แล้วรีบขยับตัวถอยห่างแล้วเอ่ยถามเสียตะกุกตะกักเพราะความประหม่า“สักพักแล้วแหละครับ แต่คนบางคนกลับไม่เห็นผมซะงั้น”ทั้งที่เขานั่งอยู่ใต้ร่มไม้ใกล้ๆแท้ๆแต่เธอกลับไม่เห็นเขาเสียอย่างนั้นทั้งที่เขาเห็นเธอตั้งแต่เดินเข้ามาที่สวนสาธารณะแล้ว“อ่อ อืมโทษทีพี่ไม่ทันสังเกต”“ชอบไหมครับ”“ชอบนะ บรรยากาศดีเลย เหนื่อยจากงานมาพอได้มองธรรมชาติแบบนี้ก็ผ่อนคลายดี”“ผมหมายถึง…ชอบผมไหมครับ”“นายนี่จริงๆเลย”เมธาวีส่ายหน้าระอาแต่ก็ยังเผลออมยิ้มออกมาเพราะความน่ารักของเด็กหนุ่มรุ่นน้องอย่างไม่รู้ตัว“พี่เมย์”“หือ มีอะไรเหรอดูเครียดๆนะ”“ผม…ขอติวเพิ่มได้ไหม ผมกลัวทำคะแนนสอบได้ไม่ดี
Last Updated : 2025-04-12อดีตหมาเด็กของเมธาวี ตอนที่ 9 คุณพ่อน้องเมฆ
“วันนี้ผมไปส่งนะครับ”“อืม”คนพี่พยักหน้ารับอย่างว่าง่ายเพราะว่าปฏิเสธไปก็เท่านั้นอย่างไรเสียฟีนิกซ์ก็ต้องหาเหตุผลร้อยแปดมาใช้เป็นเหตุผลจนเธอต้องยอมอยู่ดีเมื่อมาถึงบริเวณหน้าบ้านของเมธาวีฟีนิกซ์ก็ต้องจอดรถที่หน้าประตูรั้วบ้านแทนการขับเข้าไปจอดที่โรงจอดรถตามปกติเพราะตอนนี้มีรถยนต์อีกคันจอดอยู่ก่อนแล้ว“ใครมาเหรอครับ”“พี่เมธน่ะ คงมาหาเมฆ”ทันทีที่ทั้งคู่เปิดประตูเข้ามาในบ้านสายตาทุกคู่ก็จับจ้องมายังพวกเขาโดยมีเมธที่ดูจะแปลกใจกว่าใครเพื่อนที่เห็นเด็กหนุ่มแปลกหน้าปรากฏตัวพร้อมกับอดีตภรรยานอกกฎหมายของเขาแต่เขาก็เลือกที่จะไม่ถามถึงความสัมพันธ์ของทั้งคู่ เลือกที่จะส่งยิ้มให้ทั้งคู่แทน"ฟินนี่คุณเมธพ่อของน้องเมฆ"เมธาวีเองที่เห็นว่าอดีตสามีของเธอไม่ได้แสดงท่าทีหึงหวงเหมือนแต่ก่อนก็รู้สึกสบายใจไม่น้อยเพราะนั้นคือสัญญาณที่ดีมากๆเพราะมันสื่อว่าเขาได้เปลี่ยนใจไปจากเธอแล้วจริงๆ"สวัสดีครับผมฟินครับ"ฟีนิกซ์ยกมือไหว้ปรเมธเพราะอีกฝ่ายอายุมากกว่าพร้อมกับแนะนำตัวเองเสร็จสรรพ"ครับ"ปรเมธเองก็รับไหว้เด็กหนุ่มด้วยความยินดี"ป้อๆอุ้มๆ"เมฆาที่เห็นผู้เป็นมารดาและฟีนิกซ์ก็รีบวิ่งมาหาคนทั้งคู่แต่กลับ
Last Updated : 2025-04-12อดีตหมาเด็กของเมธาวี ตอนที่ 10 อยากมากกว่าเพื่อนร่วมห้อง
"มันจะดีเหรอฟิน"เมื่อเข้ามาถึงห้องพักของฟีนิกซ์เมธาวีก็อดพูดในสิ่งที่กังวลใจอยู่ไม่ได้"เอาอะไรมาไม่ดี""แล้วถ้ามีใครรู้เข้าละ"เมธาวีถามอย่างเป็นกังวลเพราะหน้าที่การงานของเธอก็อาจจะพังเพราะเรื่องนี้ด้วยก็ได้"เลือกเอาจะให้คนรู้หรือไปเป็นเมียน้อยเสี่ย”"เฮ้อ~” สุดท้ายเมธาวีก็ได้แต่ถอนหายใจออกมาอย่างปลงตกกับชีวิต ชั่วชีวิตนี้ได้แต่นึกบ่นในใจว่าคนอย่างเมธาวีจะได้เจอความสงบสุขไหมนะ“อย่าคิดมากเลยอย่างน้อยพี่ก็โชคดีนะที่มีแต่คนรักคนชอบ” ใบหน้าหน้าหล่อโน้มลงมากระซิบบอกที่ข้างใบหูขาวเนียนของคนพี่จนได้กลิ่นหอมอ่อนๆ ของแป้งเด็กที่เจือมา“โอเค ไม่คิดมากก็ได้ แต่ช่วยขยับออกไปหน่อยได้ไหม” ความใกล้ชิดในระยะประชิดทำให้ใจของเมธาวีเต้นรัวยิ่งกว่ากลองยาวเสียจนผู้เป็นเจ้าของกลัวว่าเด็กหนุ่มตรงหน้าจะได้ยินเข้า จนต้องเบี่ยงความสนใจให้เด็กหนุ่มขยับตัวออกห่าง“ทำไม? เขินเหรอ” เด็กหนุ่มกระตุกยิ้มชอบใจเมื่อได้แกล้งคนพี่ แต่ก็ยังไม่ลืมที่จะทิ้งลูกระเบิดความเขินอายให้กับหญิงสาวตรงหน้าไว้อีกลูก“อือ” เมธาวีตอบตามตรง“อย่ามาปากแข็ง…เมื่อกี้พี่บอกว่าอือเหรอ”เมธาวีที่เห็นสีหน้าอึ้งๆ ปนยินดีของเด็กหนุ่มเผลอยกยิ้ม
Last Updated : 2025-04-12อดีตหมาเด็กของเมธาวี ตอนที่ 11 ลองเปิดใจได้ไหม
“พี่เมย์!นั่นพี่จะไปไหน” ดวงตาคมเหลือบเห็นหญิงสาวที่เขารอตลอดหลายชั่วโมงกำลังเดินย่องเบาออกจากห้องพักราวกับคนมีความผิดเอ่ยรั้งคนพี่เอาไว้ จนสองขาเล็กชะงักค้างอย่างทำอะไรไม่ถูก“พี่ว่าจะออกไปตลาดน่ะ”“ผมพาไป เดี๋ยวกูมา” ฟีนิกซ์ถอนหายใจกับการกระทำของคนพี่ทั้งที่นัดกันเอาไว้แล้วแท้ๆ ยังจะออกไปทั้งที่ไม่มีเขาไปด้วยอีก“ไอ้นี่ เห็นหญิงดีกว่าเพื่อน” พระรามที่เห็นเพื่อนรักสนใจผู้หญิงมากกว่าพวกตนบ่นให้เพื่อนไม่จริงจังนักก่อนจะโดนเจ้าของห้องสวนกลับ“พูดมากเดี๋ยวกูไล่กลับให้หมดเลย”“กลัวแล้วครับท่านฟิน” พระรามแสร้งยกมือไหว้ท่วมหัวอย่างประชดประชันใส่เพื่อนรักด้วยความหมั่นไส้และผลที่ได้จากการกระทำของตนก็ไม่เกินคาดหมายเพราะได้รับฝ่าเท้าหนักของเพื่อนรักมาเต็มๆ แต่เขาก็ไม่ได้โกรธเคืองอะไรเพราะเขารู้ดีว่าเพื่อนรักไม่ได้กะเอาเจ็บเพราะถ้าเอาจริงคงได้แผลไปแล้ว“มึงนี่ก็ชอบยั่วโมโหมัน” สายฟ้าว่าให้กับพระราม“แค่หยอกเปล่าวะ”“เออๆๆ ว่าแต่คนนั้นเหรอที่ไอ้ฟินมันชอบอ่ะ”“น่าจะคนนี้แหละ ถ้าไม่มันคงไม่พาเข้ามาหรอก”“สวยใช้ได้เลยนะนั่น” เพชรกล้าเอ่ยชมหญิงสาว“แต่กูหวังว่ามันคงจะแค่เล่นๆนะ เพราะถ้ามันเอาจริงแม่ม
Last Updated : 2025-04-12
Latest chapter
อดีตหมาเด็กของเมธาวี ตอน 28 ไม่ต้องรักแต่ต้องอยู่
“โอเค โอเค โอเคๆๆๆ ไม่รัก! ไม่รักก็ไม่ต้องรัก!”ฟีนิกซ์ระเบิดอารมณ์ออกมาอย่างยั้งไม่อยู่ เมธาวีที่เห็นอย่างนั้นได้แต่ขยับถอยหนีคนตรงหน้าด้วยความหวาดกลัว“ถึงพี่จะไม่รักผมแต่พี่ก็ต้องอยู่ที่นี่ ผมจะไม่ยอมให้พี่ไปจากผม”พูดจบฟีนิกซ์ก็อุ้มร่างเล็กขึ้นอย่างง่ายดาย แม้เจ้าของร่างเล็กจะพยายามดิ้นหนีแต่ก็ไม่เป็นผลตุ๊บ! ฟีนิกซ์ทิ้งร่างเล็กลงกับเตียงเต็มแรงก่อนจะเดินออกจากห้องนอนไปโดยไม่ลืมใส่รหัสล็อกเอาไว้ เมธาวีที่จุกจากการกระแทกไม่อาจวิ่งตามออกไปได้ทัน“ฟินปล่อยฉันออกไปนะ นายจะมาขังฉันไว้แบบนี้ไม่ได้”ฝ่ามือเล็กทุบประตูร้องเรียกคนด้านนอกที่ดูจะขาดสติยั้งคิดไปแล้ว แต่ก็ไร้เสียงตอบกลับมา“ฟินได้ยินไหม บอกให้เปิดประตู”ไม่ว่าจะร้องเรียกอย่างไรก็ไร้เสียงตอบรับสุดท้ายเมธาวีก็ยอมแพ้แล้วกลับไปรอแฟนหนุ่มที่เตียงเมธาวี Talkeนับตั้งแต่ฉันบอกเลิกฟินไปครั้งนั้นฟินคนเดิมของฉันแทบจะไม่หลงเหลือให้เห็น เขาใจร้ายใจ ใจร้ายกับฉันมากแต่ฉันไม่โกรธเขาสักนิด แม้ว่าเขาจะเป็นอย่างไรฉันก็จะยังรักเขาเพราะเขาไม่ได้อยากร้ายกับฉันหรอก ฉันเชื่อแบบนั้น ที่เขาทำแบบนั้นก็เพราะเขาเมาต่างหากแกร๊ก~เสียงเปิดประตูห้อ
อดีตหมาเด็กของเมธาวี ตอน 27 เราเลิกกันเถอะ
“คุณพ่อต้องการเพิ่มเท่าไหร่ครับ”ฟีนิกซ์ถาม“ขอเพิ่มสักแสนได้ไหมครับ”“อืม ถ้าขาดเหลืออะไรก็มาหาผมอย่ายุ่งกับพี่เมย์ก็พอ”ในขณะที่พูดฟีนิกซ์ก็เขียนเช็คตามจำนวนที่บิดาของแฟนสาวต้องการไปด้วย เงินน่ะเขาสามารถให้ได้แลกกับความสุขของคนรักเขายินดีอยู่แล้ว“เรื่องนั้นไม่มีปัญหาครับ”“ขอบคุณครับ ถ้าไม่มีอะไรแล้วผมของตัวนะครับ”“เอ่อ…”“…”“ผมอยากได้รถสักคัน…จะได้ไหม”“เดียวผมให้คนจัดการให้”พูดจบฟีนิกซ์ก็เดินออกจากอาคารเรียนไปโดยไม่ทันได้สังเกตว่ามีร่างเล็กของคนรักหลบอยู่ที่มุมตึกจุดที่เขาเดินผ่านไปน้ำตาไหลกลิ้งลงตามแก้มนวลอย่างน่าสงสาร ทุกอย่างที่พ่อและแฟนหนุ่มคุยกันเมธาวีได้ยินมันทั้งหมดความจริงวันนี้เป็นวันเกิดของเมฆาเมธาวีตั้งใจจะมาชวนแฟนหนุ่มไปเตรียมงานวันเกิดให้ลูกชายตัวน้อยด้วยกันแต่กลับมารู้ว่าเขาปิดบังเธอเรื่องพ่ออยู่“ทำไมฟินต้องทำเพื่อฉันขนาดนี้ เดือนละสองแสนพ่อยังมาขอเขาเพิ่มอีกฉันเป็นภาระของนายชัดๆเลยนะฟิน”ทั้งที่เขาทั้งเรียนอย่างหนักถึงสองคณะควบกันคือคณะวิศวกรรมศาสตร์กับเรียนคณะบริหารธุรกิจยังต้องทำงานที่ผับถึงสามสาขาแทบจะไม่มีเวลานอนด้วยซ้ำแต่เงินที่เขาหามาได้กลับเอามาใ
อดีตหมาเด็กของเมธาวี ตอนที่ 26 ในช่วงชีวิตหนึ่งของฟีนิกซ์
หลังจากกลับมาถึงห้องฟีนิกซ์ก็จัดการง้อแฟนสาวอย่างถึงใจกว่าจะยอมปล่อยให้หญิงสาวได้พักก็กินเวลาร่วมชั่วโมง“รอยนี่คือรอยฟันใช่ไหม”เมธาวีลูบผิวกายจุดที่มีรอยแผลเป็นอย่างเบามือราวกับกลัวว่ามันจะทำให้แฟนหนุ่มเจ็บปวดทั้งที่รู้อยู่แล้วว่าแผลเป็นนี้มันไม่เจ็บแล้ว“อืม”ฟีนิกซ์ตอบอย่างไม่ใส่ใจมากนักแต่คนถามกลับใจวูบโหวงเมื่อได้ยินอย่างนั้น“เจ็บมากไหม”ฟีนิกซ์ส่ายหน้าเบาๆเป็นคำตอบ เขาไม่คิดจะเล่าที่มาของรอยแผลเป็นนี้หากแต่เห็นดวงตาสั่นระริกของคนรักสุดท้ายเขาก็ยอมเล่าในสิ่งที่คนนอกไม่เคยรู้นอกจากคนในครอบครัวและเด็กชายคนหนึ่งที่อยู่ในเหตุการณ์วันนั้นซึ่งเขาจำเด็กชายคนนั้นไม่ได้แล้ว“รอยฟันย่าผมน่ะครับ”“0_0”“สบายใจได้ ย่าผมเป็นผู้หญิงที่ใจดีสุดๆเลยครับ ย่ารักผมมากๆเลยนะ รักจนยอมตายแทนผมได้…และย่าก็ตายแทนผมจริงๆ”เพียงได้เห็นแววตาสั่นไหวของคนรักฟีนิกซ์ก็รู้ได้ทันทีว่าเธอกำลังตีความหมายไปในทางใดจึงรีบอธิบายต่อโดยที่เมธาวีไม่ต้องเอ่ยถาม“ฟะ ฟินไม่ต้องเล่าก็ได้นะ”“พี่ไม่อยากฟังเรื่องของผมเหรอ”มือหนาลูบศีรษะทุยเล็กอย่างอ่อนโยนไม่ได้รู้สึกแย่สักนิดที่จะเล่าเรื่องราวในชีวิตของตนให้อีกฝ่ายฟัง
อดีตหมาเด็กของเมธาวี ตอนที่ 25 เมย์ก็หึงเป็น
งานปัจฉิมนิเทศของโรงเรียนนานาชาติชื่อดังถูกจัดขึ้นเรียกได้ว่าหรูหราเลยทีเดียวมีคนดังมาร่วมงานค่อนข้างเยอะรวมไปถึงเหล่านักธุรกิจต่างก็มากันเยอะเพราะนี่คืองานฉลองวันเรียนจบของลูกหลานคนมีอันจะกิน เมื่อพิธีการช่วงเช้าจบลงก็ถึงเวลางานเลี้ยงในช่วงเย็นเด็กๆที่จบการศึกษาและผู้ปกครองต่างสวมชุดประทินโฉมกันอย่างสวยงามหรูหรา“วันนี้คุณเมธาวีสวยจังเลยครับ”ฟีนิกซ์มองคนรักด้วยสายตาชื่นชมปนหลงใหล วันนี้เมธาวีอยู่ในชุดราตรีเกาะอกเข้ารูปสีดำยามสะท้อนกับแสงไฟเป็นประกายระยิบระยับชวนต้องหันมอง ทั้งท่วงท่าการเดินก็สง่างามดุจนางพญา สวย! บอกได้คำเดียวว่าสวย“คุณฟีนิกซ์ก็แต่งตัวแปลกตามากเลยนะคะ ดูเป็นผู้ใหญ่ขึ้นเยอะเลย”วันนี้ฟีนิกซ์อยู่ในชุดทักสิโดสีดำดูโดดเด่นจนสาวๆจ้องกันตาเป็นมัน“แค่นี้?”“หล่อมากค่ะ…หล่อจนอยากกลับห้องแล้ว”“พูดแบบนี้กลับกันเถอะแข็งพอดี”“บ้า!”“พี่อยู่ได้ใช่ไหมผมขอไปรวมตัวกับเพื่อนสักหน่อยแล้วจะกลับมาหานะครับ”“ไปเถอะเดี๋ยวเฟรย่าก็มา จัสมินก็มา”“หือ?”“เฟรย่ามาเปิดงานแทนพี่ชายน่ะ ส่วนจัสมินกำลังจะย้ายมาสอนที่นี่”“อ่อ”การเปิดงานดำเนินการจนจบในส่วนพิธีการหลังจากนั้นก็ถึงเ
อดีตหมาเด็กของเมธาวี ตอนที่ 24 การพบกันอีกครั้ง
ความรักของเมธาวีและฟีนิกซ์ดำเนินไปอย่างราบรื่นจนในวันนี้วันที่มารดาของชายหนุ่มปรากฏตัวที่คอนโดมิเนียนของบุตรชายโดยไม่ได้บอกกล่าวเมธาวีที่นั่งรับหน้าอยู่ถึงกับเหงื่อซึมตามขมับบางทั้งที่อากาศเย็นขนาดนี้เหงื่อกลับไหลออกมาราวกับต้องทนกับสภาพอากาศร้อนจัดเสียอย่างนั้น ความกดดันนี้เมธาวีเองก็พึ่งเคยประสบ ตอนพบฟอลเคิลซึ่งเป็นปู่ของชายหนุ่มกลับไม่ได้รู้สึกกดดันขนาดนี้ “เธอทำแบบนี้เธอคิดดีแล้วเหรอ หึ นี่คงคิดจะมาเกาะลูกชายฉันสินะ”นานหลายนาทีกว่าทิพย์อาภาจะยอมปริปากพูดกับหญิงสาว“ไม่ใช่นะคะ”เมธาวีรีบร้อนปฏิเสธแต่ก็ไม่รู้จะอธิบายอย่างไรในเมื่ออีกฝ่ายได้ตัดสินเธอไปแล้ว“เงียบ! ฉันไม่อยากฟังคำแก้ตัวจากเธอ”แค่ได้ยินคำปฏิเสธเพียงไม่กี่คำก็สร้างความเดือดดาลให้กับนักธุรกิจแถวหน้าได้อย่างง่ายดาย ไม่คิดเลยว่าจะเกิดเรื่องอย่างนี้ขึ้นได้ไหนลูกชายจะมีคู่หมั้นคู่หมายอยู่แล้วอีก“…”“เธออายุเท่าไหร่ ลูกชายฉันอายุเท่าไหร่ เธอเองก็มีวุฒิภาวะมากกว่าลูกชายฉันทำไมไม่รู้จักหักห้ามใจ”“เมย์ขอโทษค่ะ”เมธาวีเองก็ไม่ได้อยากให้ใจไปรักคนเพียบพร้อมในทุกด้านอย่างฟีนิกซ์เลยแต่ใจมันดันรักไปแล้ว“เธอต้องการเงินเท่าไ
อดีตหมาเด็กของเมธาวี ตอนที่ 23 เราเหมาะสมกัน
ความรู้สึกคับแน่นที่ช่องทางรักเป็นสัญญาณบ่งบอกว่าเขากำลังจะต่อบทรักกับเธออีกครั้ง"จะ เอาอีกเหรอ"เมธาวีถามน้ำเสียงตะกุกตะกักเพราะนอกจากเจ้าโลกจะขยายตัวแล้วมันยังกระตุกเร้าอารมณ์เธออีกด้วย“อืม”“งะ งั้นสตาร์รถก่อนไหม…”นิ้วเรียวสวยชี้บอกเพราะกลัวจะขาดอากาศหายใจตายเสียก่อนที่คนตัวโตจะกินอิ่ม“หึ~”ฟีนิกซ์หัวเราะหึในลำคออย่างชอบใจก่อนจะเอื้อมมือไปกดปุ่มสตาร์ทอีกครั้งหากไม่เห็นว่ามีรถแปลกตาจอดอยู่ด้วยเขาจะลากคนพี่ออกไปกินต่อด้านนอก เพราะในรถมันคับแคบเกินไป“รอบนี้ทำเองนะ”สิ้นคำบทรักบทแล้วบทเล่าก็บรรเลงบทแล้วบทเล่าราวกับไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย“พี่ใส่ชุดแบบนี้ก็ดีเหมือนกัน…เหมาะมาก”ฟีนิกซ์เอ่ยบอกในตอนที่คนพี่สวมใส่เสื้อผ้าเรียบร้อยแล้ว“หือ”เมธาวีถึงกับต้องหันมองคนพูดอย่างแปลกใจ ก่อนออกไปบ่นเธอแทบจะทะเลาะกัน ทำไมตอนนี้ถึงได้เปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือ“ใส่แล้วเซ็กซี่ดี”“-///-”“ใส่แล้วเราเหมาะสมกันดี”“เหมาะสมกัน?”แม้จะรู้สึกเขินกับคำชมใหม่ของคนรักแต่ก็อดสงสัยไม่ได้ว่าแค่เพียงเธอแต่งตัวแบบนี้มันจะเหมาะสมกันได้อย่างไรแต่ความสงสัยของหญิงสาวก็ค้างคาอยู่ได้ไม่ได้เมื่อฟีนิกซ์เอ่ยต่อ
อดีตหมาเด็กของเมธาวี ตอนที่ 22 ฤทธิ์ผัวเด็ก
หลังจากทำแผลเสร็จทั้งคู่ก็ตรงกลับบ้านทันทีโดยมีเมธาวีทำหน้าที่เป็นสารถีขับรถให้กับคนเจ็บเมื่อรถแล่นออกมาจากเขตรั้วโรงพยาบาลเด็กหนุ่มที่แค่เห็นร่างบางในชุดน้อยชิ้นก็เริ่มจินตนาการถึงกิจกรรมเข้าจังหวะของเธอกับเขาขึ้นอีกจนได้เพียะ!~ฝ่ามือเล็กฟาดลงที่ข้อมือของแฟนหนุ่มเมื่อถูกมือซนๆบีบขย้ำเต้าอวบไม่รู้จักเวลา นี่ไม่กลัวรถคว่ำตายหรือไงใครมันจะทนโดนบีบโดนขย้ำหน้าอกโดยไม่รู้สึกรู้สาอะไรได้ นี่คนนะไม่ใช่พระอิฐพระปูน“เอามือออกไปเลยนะ”ตีก็แล้ว หยิกก็แล้ว ไม่สะทกสะท้านสักนิดยอมในความหื่นของเขาจริงๆ“นิดเดียว”ถึงจะโดนฟาดก็ไม่ถอยหรอก ไม่เห็นจะเจ็บสักนิดแต่แสบจนข้อมือแดงเลย แต่เพื่อลูกชายที่น่าสงสารภายใต้กางเกงราคาแพงไอ้ฟินต้องอดทน!“เฮอะ~ นิดแบบไหนละ นิดแบบให้พี่แค่พอลุกไหวเหรอ”เมธาวีประชดประชันแฟนหนุ่มอย่างหมั่นไส้“โถ่~พี่เมย์ ผมยังหนุ่มยังแน่นพี่จะใจร้ายให้ผมกลายเป็นคนเก็บกดหรือไง”“เก็บไว้ใช้ตอนแก่บางก็ได้นะ”ดวงตากลมกลอกตามองบนอย่างเอือมระอา อุตส่าห์พาออกมาเที่ยวผ่อนคลายกลับกลายเป็นสร้างปัญหาให้เขาแถมความหื่นก็ไม่ได้ลดน้อยถอยลงเลย“ใช่สิผมมัน”“ทำไม! จะงอแงอะไรอีก”“ผมมันเงี่ยน”
อดีตหมาเด็กของเมธาวี ตอนที่ 21 สั่งสอน
“ถ้าคิดว่าแน่ก็เข้ามา”ฟีนิกซ์บอกอย่างท้าทาย“เฮอะ~ ปากดีนักนะมึง เฮ้ย! พวกแกว่าไงจะปล่อยเด็กนี่ไหม”ชายคนเดิมพูดเย้ยหยันให้กับเด็กหนุ่มโดยไม่รู้ตัวเลยว่าตนกำลังก้าวขาลงสู่หายนะ“ปล่อยก็เสียหมาสิวะมันหยามเราขนาดนี้”ชายคนเดิมยังคงประกาศกร้าวอย่างท้าทาย“หึ”ฟีนิกซ์เหยียดยิ้มเย้ยหยันในความกร่างไม่รู้จักที่ของชายแปลกหน้า“ฟินอย่ามีเรื่องเลย”ทันทีที่ได้ยินคำห้ามปรามของแฟนสาวฟีนิกซ์ก็ตวัดสายตามองเธออย่างไม่พอใจ หากกลุ่มคนเหล่านั้นยกพวกมาท้าต่อย เขายังไม่โกรธเท่าคนพวกนี้ไม่ให้เกียร์ติคนรักของเขา“ก็เรื่องมันเข้ามาหาเราเองนี่ครับ”สายฟ้าบอกกับแฟนสาวของเพื่อนโดยมีคิมหันต์พยักหน้ารับอย่างเห็นด้วย“ไม่ต้องห่วงหรอกครับพวกผมเอาอยู่”เพชรกล้าเอ่ยเสริมอีกคน“แต่พวกนั้นมีเป็นสิบเลยนะ”เมธาวีบอกอย่างเป็นกังวล“แค่นั้นเองมากกว่านี้พวกผมก็ผ่านมาแล้ว”สายฟ้าบอกกับเมธาวีสีหน้าไม่ทุกข์ร้อนใดๆ“ไม่ต้องห่วง ผมช่วยอีกแรง”ภูผาเองก็รู้สึกโกรธแทนและแน่นอนว่าเขาโกรธยิ่งกว่าก็ตอนที่แฟนสาวของตนโดนผลัก“พี่เชื่อใจผมนะ ผมจะปกป้องพี่เอง”"อือ แต่...พี่ไม่อยากเห็นฟินเจ็บเพราะพี่เลย"พูดยังไม่ทันจะจบประโยคดีน้ำตาเจ
อดีตหมาเด็กของเมธาวี ตอนที่ 20 หมาเด็กหวงเมีย
“แฟนใครเนี่ยน่ารักชะมัด”เมธาวีหยิกแก้มแฟนหนุ่มไม่แรงนักด้วยความหมั่นเขี้ยว“น่ารักก็รักมากๆนะครับ”“มากอยู่แล้ว”หญิงสาวพูดอย่างเอาอกเอาใจแฟนหนุ่ม สร้างความพอใจให้แฟนหนุ่มไม่น้อย“หึ”“วันนี้ถ้าเป็นเด็กดีคืนนี้เดี๋ยวมีรางวัล”หญิงสาวบอกกับแฟนหนุ่มน้ำเสียงเย้ายวนอย่างสื่อความหมาย“หึ ข้อเสนอน่าสนใจ”เด็กหนุ่มกระตุกยิ้มอย่างพึงพอใจ“ไอ้ห่า หมดเลยราชสีห์กู”คำพูดของพระรามเรียกรอยยิ้มขบขันจากอีกสองเพื่อนรักได้อย่างง่ายดาย“ปล่อยมันเถอะ แบบนี้ก็ดีแล้วไม่ใช่เหรออย่างน้อยมันก็ไม่ไปต่อยตีเหมือนแต่ก่อนไหมวะ”คิมหันต์บอก“ได้ข่าวว่ามึงก็ไปกับมันไอ้คิม”พระรามว่าอย่างเบื่อหน่ายเมื่อนึกถึงพฤติกรรมของเพื่อนทั้งสองและก็ต้องเป็นเขากับสายฟ้าที่ต้องไปลากตัวเพื่อนทั้งสองกลับมาไม่งั้นคู่อริอาจตายค่ามือเพื่อนทั้งสองได้“นี่ๆเลิกหวานกันสักสองสามชั่วโมงได้ไหมวันนี้ขอสนุกสักวันนะ”เฟรย่าที่นานๆทีจะได้ออกมาเที่ยวอดไม่ได้ที่จะไปปลดปล่อยอารมณ์ตามวิถีสาวรักสนุกแม้จะมีแฟนหนุ่มติดสอยห้อยตามมาด้วยก็ตามที“วันนี้ขอหนึ่งวันนะ นะคะเด็กดี”แค่เพียงโดนลูกอ้อนของแฟนสาวไม่ว่าอะไรเด็กหนุ่มมีหรือจะปฏิเสธคนพี่ได้ลง“จูบ
