เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 13
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-01-14 13:57:49บทที่เกี่ยวข้อง
องค์รัชทายาทผู้มีเสน่ห์เหลือล้น บทที่ 14
ปวดหัวแทบระเบิดขณะนี้ ความรู้สึกของฉินฮ่าวมันรุนแรงมากที่สุดราวกับกำลังตกลงไปในเหวลึก ร่างกายไม่สามารถควบคุมได้ และเหมือนกับตกลงไปอย่างต่อเนื่องความรู้สึกไร้น้ำหนักที่รุนแรงทำให้เขาหายใจไม่ออกอย่างไรก็ตาม ในขอบเขตแห่งความสิ้นหวัง สถานการณ์ก็เปลี่ยนไปเหวลึกที่มืดมิดกลับปรากฏแสงสว่างขึ้นมาฉินฮ่าวจึงค่อยๆ ลืมตาขึ้นอย่างยากลำบากสิ่งที่เห็นคือหญิงสาวชุดสีเขียวนางมีใบหน้ารูปไข่ที่สวยงาม รูปลักษณ์ที่สวยงาม ราวกับภาพวาดที่วาดอย่างประณีตผมยาวราวกับน้ำตก ไหลลื่นลงบนไหล่ของนางและหน้าอกอวบอิ่ม ยิ่งเพิ่มเสน่ห์ ทำให้คนหลงใหลเกิดอะไรขึ้น?นี่คือที่ไหน?ฉินฮ่าวพยายามกรอกสายตาสำรวจไปรอบๆอีกครั้งเขาพบว่านี่คือห้องลับ ห้องลับอันมืดมิด และมีบรรยากาศที่แสนอึดอัดและในห้อง มีเพียงเขาและหญิงสาวชุดสีเขียวลึกลับเท่านั้นนี่ไม่ใช่การแก้แค้นขององค์ชายจิ่นอย่างนั้นหรือ?นอกเสียจากองค์ชายจิ่น เขาก็ไม่มีศัตรูอื่นในแคว้นเฉียนอีกแล้วนะ“ท่านคือไท่ไป๋จื้อซื่อหรือไม่?”หญิงสาวชุดสีเขียวเห็นฉินฮ่าวฟื้นขึ้นมา นางนั่งอยู่ที่โต๊ะเขียนหนังสือ สีหน้าเรียบเฉย ถามด้วยน้ำเสียงที่สงบในขณะนั้น ดูเ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-14องค์รัชทายาทผู้มีเสน่ห์เหลือล้น บทที่ 15
เยียนชิงเนียวไม่เคยคิดฝันเลยว่า ในฐานะนักล่า นางกลับกลายเป็นเหยื่อที่ถูกควบคุมได้ในพริบตา!ฉินฮ่าวกล้าได้อย่างไร! ใครให้ความกล้าเช่นนี้แก่เขา?เป็นเพียงแค่สามัญชนต่ำต้อยคนหนึ่ง กล้าดียังไงมาลงมือกับองค์หญิงอย่างนาง!ฉินฮ่าวบ้าไปแล้วหรือ?น่าเสียดาย ที่ฉินฮ่าวไม่ยอมบอกความจริงกับนางที่จริงแล้ว ฉินฮ่าวไม่ใช่สามัญชนต่ำต้อย แต่กลับเป็นองค์รัชทายาทตัวจริงของต้าเฉียน!แรกเริ่มที่ขี้ผึ้งหยดลงบนตัว เยียนชิงเนียวรู้สึกเจ็บปวด แต่เมื่อเวลาผ่านไป ความเจ็บปวดค่อยๆ ลดลงแล้วสิ่งที่ตามมาก็คือความรู้สึกโล่งสบาย!ความรู้สึกนี้ช่างแสนวิเศษ!ตามหลักแล้ว องค์หญิงอย่างนางถูกเยาะเย้ยดูหมิ่นเช่นนี้ น่าจะทนไม่ได้แต่นางเป็นคนนอกกรอบและท้าทายจารีตประเพณีมาตั้งแต่เด็ก ไม่เช่นนั้นคงไม่คิดอยากเป็นจักรพรรดินีความรู้สึกเจ็บปวดที่แสนสุขนี้ กระตุ้นความปรารถนาในจิตใจลึกๆ ของนาง!“อื้อ…อ้า!”ถึงแม้ปากจะถูกปิดอยู่ แต่นางก็อดรนทนไม่ได้ที่จะร้องออกมาดวงตาและคิ้วของนางแสดงออกถึงความน่าสงสาร“เจ้าอยากพูดอะไร?”เยียนชิงเนียวพยายามร้องครางในลำคอ“บอกแล้วอย่าส่งเสียงดัง ไม่เช่นนั้น ก่อนที่ข้าจะตาย ข้าจะลาก
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-14องค์รัชทายาทผู้มีเสน่ห์เหลือล้น บทที่ 16
นางบรรจงสวมชุดอย่างเบามือ แล้วเดินไปหาฉินฮ่าว คุกเข่าลงข้างๆ เขาอย่างอ่อนน้อม ราวกับเป็นนางกำนัล แล้วเอ่ยปากว่า“ท่านจะไม่ลองพิจารณาไปเยืยนแคว้นเยียนของข้าดูหรือเจ้าคะ?”ฉินฮ่าวหัวเราะในลำคอ มุมปากยกขึ้นเล็กน้อย ด้วยแววตาเยาะเย้ย“ไปทำไม? จะให้ข้าไปเป็นที่ปรึกษาตัวเล็กๆ ของเจ้างั้นหรือ?”เมื่อได้ยินเช่นนั้น เยียนชิงเนียวส่ายหัวไปมาอย่างรวดเร็ว ริมฝีปากสั่นเล็กน้อย ดูเหมือนอยากจะพูดอะไรบางอย่างแต่ก็พูดไม่ออกหลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง เยียนชิงเนียวก็หายใจเข้าลึกๆ ก่อนจะเอ่ยด้วยความกล้าหาญว่า: “ไม่ ข้าจะขอให้เสด็จพ่อทรงอนุญาตให้ท่านเป็นสวามีของข้า เพื่อให้เราสามารถทำการใหญ่ร่วมกัน!”เมื่อได้ยินเช่นนั้น เขาก็อดหัวเราะออกมาไม่ได้เขาไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าตัวเองจะได้รับความนิยมเช่นนี้อย่างไรก็ตาม ฉินฮ่าวไม่ได้ใส่ใจกับข้อเสนอของเยียนชิงเนียวเลย“เจ้าคิดหวังไว้สูงจริงๆ!”“ข้ามีธุระต้องไปก่อน ไว้คราวหน้าค่อยมาจัดการเจ้าใหม่”“เพค่ะ ท่าน!”แววตาของเยียนชิงเนียวแสดงถึงความเสียดายฉินฮ่าวเห็นสีหน้าของเยียนชิงเนียว จู่ๆ ก็รู้สึกสนุกสนานเขายกย่องเท้า หันกลับไปมองเยียนชิงเนียว ใบหน้าเผยร
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-14องค์รัชทายาทผู้มีเสน่ห์เหลือล้น บทที่ 17
“ฉินฮ่าว! ไอ้คนชั่ว เป็นเจ้าอีกแล้วนะ!” ดังคำกล่าวที่ว่า ศัตรูเมื่อพบหน้ากันย่อมเกลียดกันยิ่งนัก!องค์ชายจิ่นตะโกนด้วยความโกรธแค้น “เจ้ากล้าบุกเข้ามาในวังของข้า เจ้าจะทำอะไร?”องค์ชายจิ่นคิดเท่าไหร่ก็คิดไม่ออก ว่าเหตุใดองค์รัชทายาทจึงปรากฏตัวในจังหวะนี้!“ข้าจะต้องทำอะไร? เจ้าว่าอย่างไร?”ฉินฮ่าวกัดฟันแน่น ดวงตาแดงก่ำเขารู้ดีว่าองค์ชายจิ่นเป็นคนเลว แต่ไม่คาดคิดว่าคนผู้นี้จะโหดเหี้ยมได้ถึงเพียงนี้แม้แต่ภรรยาของตนเองก็ไม่ละเว้น!มันช่างโหดร้ายเกินไป!เมื่อเทียบกับจิตใจที่ไม่ปกติขององค์หญิงแคว้นเยียนแล้ว องค์ชายจิ่นนั้นเลวร้ายยิ่งกว่าถึงกับสั่งให้องครักษ์ทำเช่นนั้นกับหลินรั่วรั่วได้ ตอนนี้เขาอยากจะฆ่าองค์ชายจิ่นให้ตายไปเสียยิ่งนักในสองภพนี้ ฉินฮ่าวไม่อาจทนกับคนที่ทำร้ายหญิงสาวได้เลย“นี่เจ้าจะก่อกบฏหรือ?”ฉินหยูมองไปที่องครักษ์ที่องค์รัชทายาทนำมาทุกคนถืออาวุธ สวมเกราะ ทันทีที่กล่าวหาฉินฮ่าวด้วยข้อหาอันใหญ่หลวงอย่างไรก็ตาม เมื่อได้ยินคำพูดของอีกฝ่าย ฉินฮ่าวก็หัวเราะเยาะอย่างเย็นชา“อย่าเอาเรื่องกบฏมาพูดเล่น!”ฉินฮ่าวแสดงสีหน้าดูถูก: “ข้าถามเจ้า ทำไมถึงทำเช่นนั้นกั
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-14องค์รัชทายาทผู้มีเสน่ห์เหลือล้น บทที่ 18
ผ้าไหมบางเบาของกระโปรงพลิ้วไหวไปตามสายลม เผยให้เห็นเรียวขาที่ยาวและเรียบเนียน ดูเย้ายวนใจสถานการณ์ที่เกิดขึ้นอย่างฉับพลันนี้ทำให้ฉินฮ่าวถึงกับงง นี่คือผู้ใดกัน?นางดูเหมือนจะเซ็กซี่น่าดู!ฉินฮ่าวคิดในใจถ้าหากสามารถพิชิตหญิงงามที่มีเสน่ห์เย้ายวนคนนี้บนเตียงได้ มันคงเป็นเรื่องที่สนุกเหลือเกิน!แค่คิดก็ ทำให้เขารู้สึกตื่นเต้นแล้วแท้ที่จริงแล้วหญิงสาวคนนั้นก็คือหยูชิงเย่ พระชายาเอกขององค์ชายจิ่นนั่นเอง!“องค์รัชทายาท!”หยูชิงเย่เงยหน้าขึ้นเล็กน้อย สีหน้าจริงจัง น้ำเสียงใสแจ๋วแต่แฝงไปด้วยความสง่างาม: “การกระทำของท่านเช่นนี้ มันดูไม่เหมาะสมหรือไม่?”“แรกเริ่มก็ทำร้ายองครักษ์ในวังโดยไม่ฟังเหตุผล แล้วก็ล้อมวังอย่างรวดเร็ว ตอนนี้ยังจะพาพระชายารองออกไปอีก?”หยูชิงเย่จ้องมองด้วยความสงสัย: “ท่านไม่กลัวว่าฝ่าบาทจะทรงพิโรธ และท่านจะรับผิดชอบไม่ไหวหรือ?”องค์ชายจิ่นทำร้ายหลินรั่วรั่ว ไม่ใช่ครั้งแรก หยูชิงเย่จึงไม่สนใจเรื่องเหล่านี้แต่ไม่คาดคิดว่าองค์รัชทายาทฉินฮ่าวจะมา และยังมีเรื่องทะเลาะเบาะแว้งกับองค์ชายจิ่นอย่างรุนแรง ดังนั้นนางจึงต้องปรากฏตัว!อย่างไรก็ตาม เกียรติของจวนองค์ชายจิ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-14องค์รัชทายาทผู้มีเสน่ห์เหลือล้น บทที่ 19
บนรถม้าอันหรูหราที่มีเพียงฉินฮ่าวและหลินรั่วรั่วเท่านั้นฉินฮ่าวต้องส่งนางกลับบ้านอย่างปลอดภัย“องค์รัชทายาท หม่อมฉันขอขอบพระทัยพระองค์อย่างสุดซึ้ง หากมิใช่เพราะพระองค์ หม่อมฉันคงมิอาจรอดพ้นความตายไปได้”ในขณะนี้ หัวใจของหลินรั่วรั่วเปรียบเสมือนคลื่นที่โหมกระหน่ำ ไม่อาจสงบลงได้เป็นเวลานานหากมิใช่เป็นเพราะองค์รัชทายาททรงช่วยเหลือ นางคงสิ้นชีพไปแล้วเมื่อได้ยินดังนั้น ฉินฮ่าวที่นั่งอยู่ในรถม้าก็เผยยิ้มออกมาแล้วเขาก็หันไปมองหลินรั่วรั่วงดงามเหลือเกิน!สายตาของฉินฮ่าวจับจ้องไปที่หลินรั่วรั่วอย่างไม่ละสายตาเอวบางเฉียบ โค้งเว้าสวยงาม อกผ่องอิ่มเอิบ ยกขึ้นลงเบาๆ ตามจังหวะการหายใจ น่าหลงใหลแขนเนียนนุ่มดุจหยกขาว ขาเรียวสวยงามซ่อนอยู่ใต้ชายกระโปรง ยิ่งเพิ่มเสน่ห์อันลึกลับเจอแบบใครจะอดทนไหว ฉินฮ่าวรีบขยับตัวไปหาหลินรั่วรั่ว เขาพุ่งเข้าหาหลินรั่วรั่ว และเริ่มขยับมือร่างกายที่บอบบางของหลินรั่วรั่วสั่น อย่างรุนแรงหลังจากถูกเล้าโลมแบบนี้ มือที่อยู่ไม่สุขของ ฉินฮ่าวจับนางไว้และนางก็กรีดร้อง"อ๊า...อือ..."นางร้องออกมาได้เพียงเสี้ยววินาที ก็ปิดปากตัวเองทันที! ที่นี่ไม่ใช่จวนข
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-14องค์รัชทายาทผู้มีเสน่ห์เหลือล้น บทที่ 20
ในไม่ช้า ความรู้สึกซ่าที่แผ่ไปทั่วร่างกายก็ทำให้หลินรั่วรั่วรู้สึกสบายอย่างที่สุด ฉินฮ่าวพูดถูกแล้ว ยาสมานบาดแผลนี้เป็นของพระราชทานจากฮ่องเต้ มีประสิทธิภาพเหลือเชื่อความรู้สึกเย็นสบายค่อยๆ แผ่ซ่านไปทั่วร่างกาย บรรเทาอาการบาดเจ็บของหลินรั่วรั่ว และทำให้ประสาทที่ตึงเครียดคลายลงหลินรั่วรั่วก็หลับไปโดยไม่รู้ตัว เมื่อลืมตาขึ้นอีกครั้ง นางก็พบว่าตนเองนอนอยู่ในอ้อมแขนของฉินฮ่าวอกที่อบอุ่นและแข็งแรงทำให้นางรู้สึกสับสนเล็กน้อย ฉินฮ่าวมองดูนางอย่างอ่อนโยนแล้วพูดว่า: “ตื่นแล้วเหรอ?”“ใกล้ถึงจวนตระกูลหลินแล้ว ข้าจะไม่เข้าไปด้วยหรอกนะ” แววตาของฉินฮ่าวแสดงความเสียดายเล็กน้อย แต่ก็พูดด้วยน้ำเสียงที่เด็ดเดี่ยว“หากคนในบ้านกล้ารังแกเจ้า จงบอกชื่อของข้า!”เมื่อได้ยินเช่นนั้น หลินรั่วรั่วก็คุกเข่าลงกราบฉินฮ่าวทันที “ขอบพระพระทัยเพคะ องค์รัชทายาท ตั้งแต่นี้ไป ชีวิตของหม่อมฉันเป็นของพระองค์แล้ว”เมื่อเห็นหลินรั่วรั่วคุกเข่าอยู่ตรงหน้า ความใคร่ก็คุโชนขึ้นมาในท้องน้อยของฉินฮ่าวเขามองไปที่หน้าอกอันอวบอิ่มของนาง แววตาเป็นประกายด้วยความปรารถนา แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรเมื่อหลินรั่วรั่วเห็นท่าทา
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-14องค์รัชทายาทผู้มีเสน่ห์เหลือล้น บทที่ 21
ปรากฏว่ามีเด็กๆ หลายคน ตัวผอมโซ เสื้อผ้าขาดๆ รุ่งริ่ง ล้อมรถม้าอยู่ในมือของพวกเขา ถือชามข้าวเก่าๆ ใบหน้าสกปรก ราวกับเพิ่งลงไปคลุกอยู่ในดินโคลนมาเมื่อเห็นฉินฮ่าว เด็กๆ ก็ร้องขอด้วยน้ำเสียงสะอื้น“ขอท่านผู้ใหญ่โปรดเมตตาให้อาหารพวกข้าบ้างเถิด!”“พวกข้าไม่ได้กินอิ่มมาหลายวันแล้ว!”ก่อนที่ฉินฮ่าวจะได้ตอบ หัวหน้าทหารจางอู๋เกอก็เหมือนสัตว์ร้ายที่ถูกกระตุ้น ชักดาบออกมาทันที“บังอาจ!”“พวกคนชั้นต่ำ...บังอาจ...”จางอู๋เกอตาเขม็ง เสียงคำรามดังกึกก้องแต่ยังไม่ทันพูดจบ ฉินฮ่าวก็ตะโกนขัดขึ้นมา“เงียบ!”ฉินฮ่าวกำลังจะลงจากรถม้า จ้องมองจางอู๋เกออย่างดุดันสายตาคมกริบราวกับมีด แทงทะลุจิตใจ“พวกเขาก็เป็นเพียงเด็กๆ เก็บดาบเข้าไป!”“ถ้ามีครั้งหน้าอีก ข้าจะหักขาเจ้า!”เสียงของฉินฮ่าวยังคงเย็นชาและเด็ดเดี่ยวหลังจากนั้น ฉินฮ่าวอยู่ท่ามกลางสายตาประหลาดใจของจางอู๋เกอความโกรธของฉินฮ่าวก็เปลี่ยนเป็นความสงสารอย่างล้นเหลือ เขาก้าวเดินอย่างแน่วแน่ไปหาเด็กๆ เหล่านั้นฉินฮ่าวยื่นมือออกไป หยิบตั๋วเงินจำนวนมากจากอกเสื้อออกมาอย่างนุ่มนวลแล้ววางตั๋วเงินลงในชามของเด็กๆ อย่างทะนุถนอมขณะนั้น จาง
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-14
บทล่าสุด
องค์รัชทายาทผู้มีเสน่ห์เหลือล้น บทที่ 40
“อย่าคุกเข่า! ลุกขึ้น! ห้ามคุกเข่าอีก!”“คิดว่าข้าจะมาแก้แค้นเจ้าหรือ? ข้าตั้งใจจะช่วยเจิ้งกวงจริงๆ!”“อย่าพูดมาก! เอาเจิ้งกวงไปไว้ข้างนอก ข้าจะผ่าตัดให้!”ฉินฮ่าวพูดจบ ก็มองไปที่หลี่ซือถงหลี่ซือถงไม่ใช่คนโง่ คนที่เรียกตัวเองว่าข้า ก็คือองค์รัชทายาท!นางไม่เคยคิดเลยว่า ฉินฮ่าวที่ดูธรรมดาคนนี้ จะเป็นองค์รัชทายาทผู้ทรงเกียรติแต่ การผ่าตัดหมายความว่าอย่างไร?นางสงสัยมากแต่ต่อมา นางก็เข้าใจฉินฮ่าวให้เจิ้งเจี้ยนสามีภรรยาคู่นี้ ยกเจิ้งกวงไปวางบนแผ่นไม้ที่ทำความสะอาดไว้ในลานแล้วเขาก็หยิบเอาอุปกรณ์ที่ห่อหุ้มอย่างประณีตด้วยหนัง และขวดยาออกมาถูกต้องแล้ว!อุปกรณ์ผ่าตัดเป็นสิ่งที่ฉินฮ่าวได้พยายามอย่างมากในการจัดหาเมื่อไม่นานมานี้ เขาพกติดตัวอยู่เสมอ เผื่อเกิดเหตุฉุกเฉิน และขวดนั้นก็บรรจุยาสมุนไพรรักษาแผลชั้นดีวันนี้ มันก็ได้ใช้งานเสียที“ไป ต้มน้ำร้อนมา!”ฉินฮ่าวสั่งหลี่ซือถงด้วยน้ำเสียงจริงจังไม่นาน น้ำร้อนก็มาถึง ฉินฮ่าวก็นำน้ำร้อนมาล้างมือให้สะอาดจากนั้น เขาก็ใช้เหล้าฆ่าเชื้ออุปกรณ์ผ่าตัดอย่างระมัดระวังฉินฮ่าวสูดลมหายใจเข้าลึกๆ สีหน้าเคร่งเครียด เริ่มลงมือเขาค่อย
องค์รัชทายาทผู้มีเสน่ห์เหลือล้น บทที่ 39
“เจิ้งกวง เจ้ากลัวเจ็บไหม?”เด็กชายบนเตียง ยิ้มอย่างขมขื่น แล้วพูด: “ข้าลืมความเจ็บปวดไปแล้ว!”“ดีมาก! ข้าจะรักษาขาให้เจ้า!”ฉินฮ่าวพูดด้วยสีหน้าจริงจัง: “มีเจ็ดส่วนโอกาสที่เจ้าจะลุกขึ้นยืนได้อีก!”“แต่ ก็อาจจะตายได้ เจ้ากล้าไหม?”ไม่ว่ายังไง ในยุคสมัยนี้ การผ่าตัดมีความเสี่ยงสูงมาก!ดังนั้นเขาจึงต้องบอกเจิ้งกวงก่อน ถ้าเด็กชายกลัวตาย เขาก็จะไม่บังคับ!แต่ ก่อนที่เจิ้งกวงจะตอบ เจิ้งเจี้ยนก็คุกเข่าลงไปกับพื้นอย่างหนัก “ตุ๊บ!”“องค์รัชทายาท! โปรดเมตตาเจิ้งกวงด้วย!”เสียงของเจิ้งเจี้ยนสั่นเครือ ใบหน้าเต็มไปด้วยความหวาดกลัว เมื่อได้ยินว่าฉินฮ่าวจะรักษาขาให้ลูกชาย เขาก็ตกใจจนแทบจะเป็นลมนี่มันเรื่องตลกอะไรกัน!ถึงแม้ว่าช่วงนี้องค์รัชทายาทจะทำตัวไม่เหมือนคนไร้ประโยชน์แล้วก็ตามแต่ไม่เคยได้ยินเลยว่าพระองค์จะรักษาโรค!ถ้าเจิ้งกวงได้รับการรักษาจากองค์รัชทายาท ก็คงต้องตายแน่ๆ!“องค์รัชทายาท โปรดเมตตาเจิ้งกวงด้วย เจิ้งกวงเป็นลูกชายคนเดียวของข้า!”น้ำตาคลอเบ้า เจิ้งเจี้ยนพูด: “กระทรวงการคลังไม่มีเงิน เอาไปช่วยเหลือผู้ประสบภัยแล้ว”“จะฆ่าจะฟัน ก็ลงมือกับข้าเถอะ!”เจิ้งเจี้ยนคิดว่าอง
องค์รัชทายาทผู้มีเสน่ห์เหลือล้น บทที่ 38
เมื่อเห็นฉินฮ่าวเดินเข้ามา ดวงตาที่มืดมนของเด็กชายก็จ้องมองฉินฮ่าวฉินฮ่าวเดินไปหาเด็กชาย พบว่าขาข้างขวาของเด็กชายบาดเจ็บ แผลเน่าเปื่อย เนื้อรอบๆ แผลดำคล้ำ มีหนองและเลือดไหลซึมออกมา“เจ้าชื่ออะไร?”ฉินฮ่าวพยายามพูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยนเป็นธรรมชาติเด็กชายไม่รู้ว่าฉินฮ่าวเป็นใคร แต่เขาเป็นเด็กที่เข้าใจความรู้สึก เคยเรียนหนังสือมาบ้างดังนั้น เด็กชายจึงอดทนต่อความเจ็บปวด พูดด้วยน้ำเสียงที่ติดขัด“ข้าชื่อเจิ้งกวง กวงแห่งแสงสว่าง!”เมื่อได้ยินคำพูดของเด็กชาย เห็นบ้านหลังเล็กๆ มืดๆ แทบไม่มีเฟอร์นิเจอร์อะไรเลยใจของฉินฮ่าวสั่นสะเทือนราวกับถูกทุบตีอย่างแรง จนตัวแข็งทื่อ!แสงสว่าง!ในโลกนี้ ยังมีแสงสว่างอยู่หรือไม่?เจิ้งเจี้ยน ผู้ที่ทุ่มเททำงานรับใช้บ้านเมือง ควรจะเป็นผู้ที่เปล่งประกายด้วยแสงแห่งความหวัง!แต่ชะตาชีวิตของเขากลับไม่เป็นเช่นนั้น!เหตุผลที่ฉินฮ่าวมาที่นี่ ก็เพื่อจะดูว่าเจิ้งเจี้ยนเป็นคนอย่างไรความจริงปรากฏชัดเจน!“ขาของเจ้า เป็นยังไง?”หลังจากนั้นไม่นาน ฉินฮ่าวก็ตั้งสติได้ แล้วถามด้วยน้ำเสียงแข็งกร้าวแต่เมื่อฉินฮ่าวพูดจบ เจิ้งกวงก็เงียบไป ดวงตาของเขาเต็มไปด้
องค์รัชทายาทผู้มีเสน่ห์เหลือล้น บทที่ 37
เมืองหลวงแบ่งออกเป็น 2 เขต คือ เขตเมืองใต้ที่คึกคักและร่ำรวย และเขตเมืองเหนือที่ทรุดโทรมและยากจนเขตเมืองใต้เป็นที่อยู่ของขุนนางและชนชั้นสูงพวกเขาอาศัยอยู่ในบ้านเรือนที่โอ่อ่าหรูหรา ใช้ชีวิตอย่างฟุ่มเฟือย สุรุ่ยสุร่ายยามค่ำคืน เรือสำราญ โรงโคม ไฟระยิบระยับ มีการแสดงดนตรีและการร่ายรำ ราวกับสวรรค์ในทางกลับกัน เขตเมืองเหนือเป็นที่อยู่ของคนยากจนตรอกซอยแคบๆ บ้านเรือนเก่าทรุดโทรม ท่อน้ำทิ้งเหม็นเน่าผู้คนในที่นี่อาศัยอยู่รวมกันอย่างแออัด เพื่อให้ความอบอุ่นแก่กันและกัน ดิ้นรนดำรงชีวิตอยู่ในมุมหนึ่งของเมืองหลวงความยากลำบากของชีวิตทำให้ใบหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยร่องรอยแห่งกาลเวลาในขณะนี้ ในเขตเมืองใต้ ที่บ้านหลังหนึ่งที่ดูทรุดโทรมภรรยาของเจิ้งเจี้ยน หลี่ซือถง กำลังต้มยาอย่างยากลำบากอยู่ภายในบ้านหม้อต้มยาเก่าๆ ควันร้อนลอยขึ้นมาทำให้บ้านที่มืดอยู่แล้วดูมัวไปยิ่งขึ้นหลี่ซือถงเดิมทีมีรูปร่างอวบอั้ม ผิวพรรณขาวเนียน รูปร่างสง่างาม ท่วงท่าสง่าราศี เปี่ยมไปด้วยความอ่อนหวานและสง่างามแต่บัดนี้ นางดูราวกับดอกไม้เหี่ยวเฉา ใบหน้าซีดเซียว ดวงตาไร้ประกาย ผมถูกมัดอย่างลวกๆ เสื้อผ้าก็เย็บปะ
องค์รัชทายาทผู้มีเสน่ห์เหลือล้น บททื่ 36
รองเสนาบดีหลิวจงหนิงพูดเสียงเยาะเย้ยประชดประชันว่า: “โอ้โฮ๋ รัฐมนตรีเจิ้ง แผนการของเจ้าน่ะ คงไม่สำเร็จหรอกมั้ง? ดูท่าทางของเจ้าสิ ทำตัวไม่มั่นใจขนาดนี้ จะคิดแผนการดีๆ ออกมาได้ยังไง?”สีหน้าของเจิ้งเจี้ยนเปลี่ยนไปทันที: “รองเสนาบดีหลิว ข้ายังพูดไม่จบเลย”แต่จู่ๆ จางต้าฝู หัวหน้าแผนกการงบประมาณก็พูดเยาะเย้ยขึ้นมาว่า: “เจิ้งเจี้ยน! อย่ามาทำเป็นคนสำคัญ อย่ามาอวดอำนาจกับพวกเรา! ตลอดหลายปีที่ผ่านมา เจ้าเคยตัดสินใจอะไรที่ประสบความสำเร็จบ้าง? พูดหรือไม่พูด มันต่างกันตรงไหน?”มือของเจิ้งเจี้ยนสั่นเล็กน้อยอย่างควบคุมไม่ได้ น้ำเสียงเต็มไปด้วยความโกรธ: “หัวหน้าแผนกการงบประมาณจาง เจ้าพูดใส่ร้ายข้าได้ยังไง ข้าเคย…”หลี่ซุ่นหยู หัวหน้าแผนกการคลังก็พูดแทรกขึ้นมาอย่างไม่ไว้หน้าอีก: “เจิ้งเจี้ยน ดูตัวเองสิ เจ้าทำตัวขลาดเขลาแบบนี้ มันเหมือนหัวหน้าแผนกการคลังตรงไหน? ถึงหมาหน้าประตูยังดูมีสง่าราศีกว่าเจ้า!”คำพูดนี้ทำให้ทุกคนหัวเราะลั่น หน้าเจิ้งเจี้ยนแดงก่ำขึ้นมาทันที ดวงตาเต็มไปด้วยความอับอายหวังฟู่กุย หัวหน้าแผนกเหรียญกษาปณ์มองเจิ้งเจี้ยนอย่างเยาะเย้ย: “พูดตามตรง เจิ้งเจี้ยน ถ้าเจ้าไม่มีความสามาร
องค์รัชทายาทผู้มีเสน่ห์เหลือล้น บทที่ 35
ต้าเฉียน กระทรวงกลาง ศาลาราชการ!นี่คือที่ทำงานของอํามาตย์หยูขณะนี้หยูเฉิงและฉินหยู พร้อมพวกพ้องอีกหลายคน กำลังสนทนากันอย่างสนุกสนาน เสียงหัวเราะดังอยู่ตลอดเวลา“ฮ่าๆๆๆ องค์รัชทายาทองค์นั้นช่างโชคร้ายจริงๆ!”สืออัน เสนาบดีกระทรวงกลางเป็นผู้ออกปากก่อน ด้วยสีหน้าเยาะเย้ยถากถาง “ธัญญาหารที่ดีๆ กลับถูกเผาไหม้จนหมดสิ้น!”สืออันดำรงตำแหน่งระดับ 4 ช่วยหยูเฉิงทำงานในราชการซูโยวชิง เสนาบดีระดับ 3 ก็รีบเสริมว่า: “ใช่แล้ว! ได้ยินว่ามีชาวบ้านที่ประสบภัยเสียชีวิตด้วยซ้ำ! ไอ้คนไร้ความสามารถนั่นจะไปช่วยเหลือผู้ประสบภัยได้อย่างไร? ถ้าจะพูดตามตรง งานอย่างนี้ มีแต่องค์ชายจิ่นอย่างท่านเท่านั้นที่จะทำสำเร็จได้!”ทั้งสองคนนี้เป็นพวกเดียวกับองค์ชายจิ่น เป็นพวกหน้าไหว้หลังหลอก! ย่อมไม่ลังเลที่จะใส่ร้ายฉินฮ่าว และยกยอฉินหยูแน่นอน พวกเขารู้ดีว่าไฟเมื่อคืนไม่ใช่เรื่องบังเอิญ!แต่ใครจะโง่ถึงกับพูดมันออกมาล่ะ!นี่คือวิถีของข้าราชการ คือการรู้เห็นแต่ไม่เปิดเผยได้ยินคำสรรเสริญเยินยอจากพวกสมุน องค์ชายจิ่นก็ยิ้มอย่างภาคภูมิใจ ทรงยกน้ำชาขึ้นจิบเบาๆ แล้วตรัสว่า“เป็นของข้า ไม่มีใครแย่งไปได้! ฉินฮ่าวไอ
องค์รัชทายาทผู้มีเสน่ห์เหลือล้น บทที่ 34
อย่างไรก็ตาม คำพูดของฉินฮ่าวเพิ่งออกจากปาก สีหน้าขององค์ชายฉินสุ่ยก็เปลี่ยนเป็นเคร่งเครียดทันที“ฉินฮ่าว เจ้าไม่รู้หรือว่ากระทรวงการคลังเป็นอย่างไรอยู่ในตอนนี้?”ฉินสุ่ยขมวดคิ้วแน่น น้ำเสียงเร่งรีบ: “กระทรวงการคลังไม่มีเงินแล้ว! ดูจากความคิดของข้า เจ้าควรลาออกจากตำแหน่งนี้เสีย!”“พวกข้าพี่น้องรู้จักกันดี ทำไมต้องไปยุ่งเกี่ยวกับเรื่องนี้ด้วยเล่า!”ฉินสุ่ยถอนหายใจยาว ส่ายหัวด้วยความจนใจ“เออ! คำพูดเหล่านี้องค์ชายไม่ควรพูด แต่ก็เพราะเจ้าเป็นเพื่อนรักของข้า!”“ถึงแม้จะไม่ได้เป็นองค์รัชทายาท แต่พวกเราก็เป็นองค์ชายที่ร่ำรวย ใช้ชีวิตอย่างสบายๆ ไม่ใช่หรือ?”ฉินสุ่ยพูดจาอย่างจริงใจเพื่อเกลี้ยกล่อม: “ฉินหยูนั้นไม่ใช่คนดี เจ้าสู้เขาและอํามาตย์หยูไม่ได้หรอก”คนที่ใช้สมองคิดนิดหน่อยก็สามารถเข้าใจได้ว่าเรื่องเมื่อคืนเป็นฝีมือขององค์ชายจิ่นฉินสุ่ยจริงใจปฏิบัติต่อฉินฮ่าวเหมือนเพื่อนรัก จึงพูดออกมาจากใจจริงเช่นนี้เพราะว่าเขากับตัวตนเดิมมักจะเที่ยวเตร่สนุกสนานด้วยกันอยู่เสมอเขาอดที่จะเห็นฉินฮ่าวพ่ายแพ้ไม่ลง ถึงแม้ว่าตอนนี้จะมีการสนับสนุนจากจวนแม่ทัพก็ตามได้ยินคำพูดของฉินสุ่ย ฉินฮ่าวก็ชะง
องค์รัชทายาทผู้มีเสน่ห์เหลือล้น บทที่ 33
เมื่อหวานเอ๋อร์ซื้อของที่ฉินฮ่าวต้องการมาทั้งหมดแล้วฉินฮ่าวก็สั่งหวานเอ๋อร์ให้ไปรออยู่ที่ลานบ้านอย่างจริงจัง ห้ามเข้ามาเด็ดขาดเว้นแต่จะได้รับอนุญาตถึงแม้หวานเอ๋อร์จะสงสัยมาก แต่ก็ทำตามอย่างว่าง่ายฉินฮ่าวที่นั่งอยู่หน้าโต๊ะทำงาน หายใจเข้าลึกๆ และเริ่มผสมอย่างเด็ดเดี่ยวมือของเขาสั่นเล็กน้อย หัวใจเต้นแรงทุกครั้งที่หยิบวัสดุ เขาจะตรวจสอบซ้ำแล้วซ้ำอีก เหงื่อไหลออกมาจากหน้าผากราวกับฝนฉินฮ่าวรู้ดีว่าสิ่งที่เขากำลังทำนั้นอันตรายมากหากเกิดความผิดพลาด ผลที่ตามมาจะคาดไม่ถึงเหตุการณ์เมื่อคืนวนเวียนอยู่ในหัวเขาเหมือนฝันร้าย กระตุ้นเขาอย่างมากหากไม่ใช่เพื่อให้ฉินหยูและหยูเฉิงได้รับผลกรรม เขาจะไม่เสี่ยงขนาดนี้ในสภาพแวดล้อมเช่นนี้ เนื่องจากเงื่อนไขจำกัด การสร้างระเบิดด้วยมือเปล่า เสี่ยงต่อชีวิตมาก!ในระหว่างการสร้าง ความเสี่ยงและความไม่แน่นอน อาจทำให้เขาตายได้!ฉินฮ่าวตั้งใจทดลองสัดส่วน ตาไม่กระพริบเวลาราวกับหยุดนิ่ง มีเพียงเสียงหายใจหนักๆ ของเขาที่ก้องอยู่ในห้องเมื่อวัสดุต่างๆ ผสมกัน ก็มีเสียง “ซี่ซี่” ดังขึ้นกล้ามเนื้อทั่วร่างกายของฉินฮ่าวเกร็งตัวขึ้นโดยไม่รู้ตัวโชคดีที
องค์รัชทายาทผู้มีเสน่ห์เหลือล้น บทที่ 32
“ทั้งหมดนี้! พวกเจ้าต้องใช้ชีวิตมาชดใช้!”ฉินฮ่าวตะโกนด้วยความโกรธ เสียงราวกับจะทะลุฟ้าฉินฮ่าวไม่ใช่คนโง่ ถึงแม้หลี่ซื่อจะไม่มา เขาก็เดาได้ว่าเป็นฝีมือขององค์ชายจิ่นแต่ไม่คาดคิดว่า เพื่อให้บรรลุเป้าหมาย พวกเขาจะโหดร้ายขนาดนี้!มันช่างโหดร้ายทารุณ ละเมิดกฎหมาย!ในขณะเดียวกันโก่วตั้นและคนอื่นๆ ก็วิ่งมาหาฉินฮ่าวโก่วตั้นร้องไห้จนตาบวมแดงเหมือนลูกพลับ“พี่ใหญ่ พ่อข้าตายแล้ว!”“เพื่อช่วยข้าวสาร ท่านถูกไฟไหม้ตาย!”“ใครกันแน่ที่ชั่วร้ายขนาดนี้ เผาข้าวสาร ไม่ให้พวกข้ากิน!”ร่างกายเล็กๆ ของโก่วตั้นสั่นเทา น้ำตาและน้ำมูกเปรอะเปื้อนใบหน้า ดวงตาเต็มไปด้วยความหวาดกลัวและสิ้นหวังเด็กๆ คนอื่นๆ ก็ร้องไห้ตาม“ใช่แล้ว!”“พวกข้าแค่อยากมีชีวิตอยู่ มันผิดตรงไหนหรือ?”“อื้อๆๆๆ... ข้าวสารหมดแล้ว ทุกคนจะต้องอดตาย!”เมื่อได้ยินคำพูดของเด็กๆ ใจของฉินฮ่าวรู้สึกเหมือนถูกแทงด้วยมีดที่แหลมคม เจ็บปวดจนหายใจไม่ออกใช่แล้ว!การมีชีวิตอยู่มันผิดตรงไหน?ทำไมแม้แต่สิทธิ์ในการมีชีวิตอยู่ก็ยังถูกพรากไป?ฉินฮ่าวหันไปมองผู้ประสบภัยเดิมที เมื่อแจกข้าว ดวงตาของผู้คนเหล่านี้ยังเต็มไปด้วยความหวังแต่ตอ
