เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 880
บทที่เกี่ยวข้อง
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 881
บนทุ่งหญ้ามู่หม่าฮูเจี๋ยกำลังเร่งเดินทัพนำกำลังไปยังกองกำลังโปหลวนเขาไดรับข่าวที่ยืนยันแล้ว ทหารและม้ากองกำลังโปหลวนมีประมาณสองหมื่นคนด้านจำนวนคน กองกำลังฮูเจี๋ยนั้นเสียเปรียบพวกเขามีเพียงทหารม้าหนึ่งหมื่นคนต่อให้รับรวมทหารองครักษ์ของพวกเขาเข้าไปด้วย ก็มีเพียงหนึ่งหมื่นหนึ่งพันคนเท่านั้นแต่ฮูเจี๋ยเดิมก็ไม่เห็นโปหลวนอยู่ในสายตาคนเหล่านั้นที่โปหลวนเรียกระดมมาชั่วคราว เป็นเพียงอีกาที่รวมกลุ่มกันเท่านั้น!อีกทั้ง จิตใจของคนในกองโปหลวนแตกซ่าน ขวัญกำลังใจกองทัพไม่อาจเชื่อถือได้อาศัยคนหมื่นกว่าคนในมือเขา จัดการโปหลวนได้อย่างง่ายดายแน่นอน!โปหลวนยังคิดร่วมมือกับหยุนเจิง?คิดจะสร้างความวุ่นวายภายในเป่ยหวน?เขาไม่ปล่อยให้เขามีโอกาสเด็ดขาด!“รายงาน...”เวลานี้เอง หน่วยสอดแนมที่อยู่ด้านหน้ามารายงาน “ประมุขใหญ่ ด้านหน้าประมาณสี่สิบลี้ พบร่องรอยกองกำลังโปหลวน!”“ดี! ดีมาก!”ฮูเจี๋ยดีใจ สั่งคนข้างกาย “ถ่ายทอดคำสั่ง เริ่มเปิดฉากโจมตีกองกำลังโปหลวน! หลังยี่สิบลี้เปลี่ยนม้า!”“ขอรับ!”ทหารส่งสารถ่ายทอดคำสั่งของฮูเจี๋ยลงไปทันทีตอนนี้ในใจฮูเจี๋ยมีเพียงอยากจะกำจัดโปหลวน บัญชากอง
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 882
“ทหารของข้า โจมตีต่อไป!”ฮูเจี๋ยถ่ายทอดคำสั่งอย่างรวดเร็ว“ขอรับ!”ทหารส่งสารควบม้าไปทางไห่เจ๋อทันที“พวกเรา บุก!”ฮูเจี๋ยร้องคำรามแม้ว่า เสียงของเขาถูกกลบด้วยเสียงเกือกเท้าม้า แต่ฮูเจี๋ยก็ยังคำรามไม่หยุดกองกำลังฮูเจี๋ย ยังมีทหารห้าพันคนรวมกับทหารองครักษ์หนึ่งพันของเขา พวกเขามีคนหกพันคน!จัดการฝูงอีกาที่โปหลวนระดมพลมา ทหารหกพันคนก็พอแล้ว!ขอแค่กองกำลังไห่เจ๋อขวางทหารม้าต้าเฉียนทางด้านขวาหลังไว้ได้ รอจนกว่าเขาจะเอาชนะกองทัพของโปหลวน ก็สามารถนำกองกำลังกลับมาสนับสนุนได้ทหารม้าติดอาวุธของเป่ยหวน ล้วนสามารถโจมตีทหารม้าเป่ยหวนอย่างหนักได้!ด้วยการบัญชาของฮูเจี๋ย ทหารหกพันมุ่งหน้าไปยังกองกำลังโปหลวนด้วยความดุดันเห็นกองกำลังฮูเจี๋ยบุกมา กองกำลังโปหลวนเกิดความตื่นตระหนกอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้หากไม่ใช่โปหลวนยังมีบารมีอยู่ ทหารเหล่านี้เกรงว่าคนเริ่มทยอยหนีกันแล้ว ตอนที่กองทัพโปหลวนบุกไป ทว่ากลับเห็นทัพศัตรูทางปีกด้านขวาของพวกเขาเปลี่ยนทิศทางกะทันหัน เคลื่อนไปยังทางด้านซ้ายหลังด้านซ้ายหลัง?โปหลวนชะงักเล็กน้อย จากนั้นก็เข้าใจแล้วหยุนเจิง!ต้องเป็นทหารม้าต้าเฉียนของหยุนเจิ
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 883
สนามรบอีกแห่งหยุนเจิงและกองทัพแปดหมื่นคนฉินชีหู่ได้เผชิญหน้ากันกับกองทหารห้าพันคนของไห่เจ๋อที่อยู่ห่างกันไม่ถึงสิบลี้หน่วยสอดแนมตรวจสอบชัดเจน ทัพศัตรูอีกกองไปทำสงครามกับโปหลวน ตอนนี้กองกำลังที่มาสกัดพวกเขา มีเพียงม้าและคนไม่กี่พันคน“เหตุใดมีคนเพียงเท่านี้?”หยุนเจิงขยับยืดเส้นยืดสายลำคอ ใบหน้าเผยรอยยิ้มโหดเหี้ยม “คนเพียงเท่านี้ ก็ขัดจะขัดขวางพวกเรา?”“น้องชาย เจ้าอย่าประมาท!”ฉินชีหู่กล่าวด้วยสีหน้าราบเรียบ “สิงโตกระโจนเข้าหากระต่าย ต้องทุ่มเข้าไปสุดแรง! ทัพศัตรูกองนี้เป็นทหารชั้นยอดที่แข็งแกร่งของเป่ยหวน พวกเราจำเป็นทุ่มเข้าไปสุดแรง!”“วางใจ ทุ่มสุดแรงเป็นเรื่องแน่นอน!”หยุนเจิงพยักหน้า จากนั้นก็หัวเราะเสียงดัง “ส่วนทหารชั้นยอดหรือ? คนที่ข้าจะตีก็คือทหารชั้นยอด!”ท้าทายศัตรูอย่างมีกลยุทธ์ มุ่งความสนใจไปที่ศัตรูอย่างมีกลยุทธ์!ฉินชีหู่ชะงักเล็กน้อย จากนั้นก็หัวเราะตาม “ใช่ พวกเราจะตีทหารชั้นยอดของเป่ยหวนโดยเฉพาะ!”หยุนเจิงออกคำสั่งทันที “สั่งอวี๋จู้ นำทหารสองพันคนไปยังปีกซ้าย ออกล่าทางปีกซ้าย! ถ่ายทอดคำสั่งเสิ่นลั่วเยี่ยน ให้เช้าประชิดกองกำลังของข้า เปิดฉากล่าทัพศัตรูทา
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 884
ฉินชีหู่โบกร่ายรำดาบใหญ่ในมือ ด้านหนึ่งห้ำหั่นทัพศัตรู ด้านหนึ่งตะโกนร้องโหวกเหวกส่วนอีกด้านหนึ่ง หยุนเจิงนำทหารองครักษ์บุกเข้าไปไม่ได้หยุด“เกร๊งๆๆ...”บนสนามรบ เสียงกระทับกันของดาบดังต่อเนื่องทหารชั้นยอดหนึ่งหมื่นของหยุนเจิง ใช้อาวุธที่ทำมาจากเหล็กลายบุปผาหลอมขึ้นด้วยวิธีใหม่ท่ามกลางเสียงกระทบกระทั่งของดาบ ดาบสันโค้งของทหารม้าเป่ยหวนถูกฟาดจนหักท่อนอย่างต่อเนื่องทางด้านปีกซ้ายของพวกเขา อวี๋จู้นำกำลังทหารม้าสองพันคน เปิดฉากล่าทัพศัตรูด้วยธนูไม่หยุดไห่เจ๋ออยากนำกำลังโจมตีเหล่ามือธนูที่น่ารังเกียจและอันตรายเหล่านี้ ทว่าไม่มีโอกาสหลังจากโจมตีไร้ผลอยู่หลายครั้ง ไห่เจ๋อกำหนดเป้าหมายเป็นธงอักษรซ้วยของหยุนเจิงอย่างรวดเร็ว“บุก! บุกไปยังธงอักษรซ้วยของทัพศัตรู!”“หยุนเจิง นั่นเป็นหยุนเจิงศัตรูตัวใหญ่ที่สุดของพวกเราเป่ยหวน!”“จัดการเขาซะ!”ไห่เจ๋อเลือดขึ้นตาจับจ้องธงอักษรซ้วยของหยุนเจิง คำรามด้วยความอาฆาตสิ้นเสียงร้องคำรามของไห๋เจ๋อ ทหารองครักษ์กลุ่มหนึ่งเริ่มติดตามไห่เจ๋อพุ่งไปหาธงอักษรซ้วยของหยุนจิงการโจมตีของไห่เจ๋อและองครักษ์ของเขา สร้างความเสียหายหนักในหับทหารม้าต้าเฉี
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 885
อะไรนะ?เมื่อได้ฟังคำพูดของหน่วยสอดแนม หยุนเจิงแทบกระโดดลุกขึ้นมาด่ามารดาโปหลวนไอสวะไร้ประโยชน์!คนและม้าเกือบสองหมื่น ถูกลำลายสิ้นด้วยคนไม่กี่พันคน?มารดาเขาสิเป็นแค่ฝูงอีการวมตัวกันจริงๆ!“ทัพศัตรูประมาณกี่คน?”หยุนเจิงถามด้วยสีหน้าเต็มไปด้วยความเดือดดาล“ประมาณเจ็ดแปดพันคน!”หน่วยสอดแนมตอบกลับกระหืดกระหอบ“เท่าใด?”เมี่ยวอินมองหน่วยสอดแนมอย่างไม่เชื่อสายตาทัพศัตรูรวมทั้งหมดมีหมื่นกว่าคน ทางนี้พวกเขามีอย่างน้อยห้าพันคนกองกำลังอีกกองทำสงครามใหญ่กับโปหลวน ถึงเช่นไรก็ควรมีคนบาดเจ็บบ้างกระมัง?เหตุใดรู้สึกว่าจำนวนคนของทัพศัตรูยิ่งอยู่ยิ่งมากขึ้นเรื่อยๆ แล้ว?“น่าจะเป็นทัพศัตรูรวมกับเศษส่วนหนึ่งของกองกำลังโปหลวน!”หยุนเจิงข่มกลั้นอารมณ์คุกกรุ่นที่อยากด่ามารดาเอาไว้ จากนั้นก็ถามหน่วยสอดแนม “รู้ว่าแม่ทัพหลักของทัพศัตรูเป็นใครหรือไม่?”“น่าจะเป็นฮูเจี๋ยนำทัพด้วยตัวเอง!”หน่วยสอดแนมตอบ “ประมุขใหญ่ของทัพศัตรูแขวนธงอ๋อง!”ฮูเจี๋ย?เมื่อได้ฟังคำของหน่วยสอดแรม หยุนเจิงและทุกคนข้างกายหนังตากระตุกฮูเจี๋ยนำทัพมาด้วยตัวเอง?หากเป็นฮูเจี๋ยนำกองทหารม้าชั้นยอดมาด้วยตัวเอง เช่นนั
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 886
หลังเสียงกีบเท้าม้าเป่ยหวน ทั้งฝืนดินเหมือนกับกำลังสั่นไหว“พวกเรา จงกลายเป็นฝันร้ายของเป่ยหวน!หยุนเจิงคำราม ปลายมีดชี้ไปยังกองทัพที่นำโดยฮูเจี๋ย ตะโกนอย่างโหดเหี้ยม “ฆ่า!”“ฆ่า!”ทันใดนั้น ทหารต้าเฉียนราวกับหมาป่าหิวกระหาย แย่งกันพุ่งเข้าใส่ทัพศัตรูเวลาเดียวกัน ฮูเจี๋ยนำกองทัพบุกเข้ามาไม่หยุดดูทหารม้าต้าเฉียนพลังอำนาจดุจสายรุ้ง ฮูเจี๋ยรู้ กองกำลังไห่เจ๋อหลายพันคนพังทลายหมดแล้วเขาเสียลูกชายด้วยน้ำมือชายต้าเฉียนอีกแล้ว!ลูกชายสี่คนของเขา ตายไปแล้วสามคน!ภายในนั้น สองคนล้วนตายด้วยน้ำมือหยุนเจิง!หยุนเจิง!หยุนเจิงที่สมควรตาย!เป่ยหวนมีจุดจบหน้าอนาถอย่างทุกวันนี้ ทั้งหมดล้วนเป็นฝีมือหยุนเจิง!ต่อให้สู้จนกองทัพล่มสลายย่อยยับ ก็ต้องประหารหยุนเจิงให้ได้!เพื่อกำจัดตัวหายนะของเป่ยหวนให้สิ้นซาก!ฮูเจี๋ยไม่ทันได้เจ็บปวดเสียใจ ในใจมีไฟโทสะกำลังเผาไหม้อย่างบ้าคลั่งไม่มีสิ้นสุดไม่สนว่าต้องแลกด้วยสิ่งใด ก็ต้องสังหารหยุนเจิงให้ได้!“ฆ่า!”“ฆ่า!”“ฆ่า!”ฮูเจี๋ยร้องคำรามด้วยสองตาแดงเป้าหมายของฮูเจี๋ย มีเพียงหยุนเจิง!ภายใต้เสียงคำรามสุดเสียงของฮูเจี๋ย ไฟโทสะภายในกายทหารเป่ย
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 887
เวลานี้ หยุนเจิงฆ่าจนตาแดงเช่นกันหยุนเจิงเวลานี้ ราวกับเปลี่ยนเป็นสัตว์ร้ายดาบในมือเขาแม้แหลมคม ทว่าก็ทนรับการฟันอย่างต่อเนื่องไม่ไหวดาบแตกหัก หยุนเจิงรับอาวุธจากทหารองครักษ์ที่ส่งมาให้บุกฆ่าต่อไปช่วงเวลาคลุมเครือ หยุนเจิงรู้ถึงเหมือนตัวเองถูกยุงกัดเขารู้ว่าตัวเองได้รับบาดเจ็บแล้วแต่ตอนนี้แม้แต่จะตรวจสอบบาดแผลเขาก็ยังไม่มีเวลา ทำได้เพียงนำทัพบุกฆ่าต่อไปฆ่าไป ฆ่ามา เงาหยาบกร้านแต่ทรงพลังอำนาจมีปรากฎต่อหน้าหยุนเจิงดาบสันโค้งในมือคนผู้นี้ไม่ใช่สิ่งที่พบเห็นได้ทั่วไปในเป่ยหวน เป็นดาบที่คล้ายกับดาบทวนกวนกงหยุนเจิงไม่แม้แต่จะไปพิจารณาว่าคนผู้นี้เป็นใคร ขอแค่ไม่ได้สวมชุดเกราะของต้าเฉียน ทั้งหมดล้วนเป็นศัตรู!ฆ่า!หยุนเจิงก่นเสียงคำรามในใจ บุกไปโดยไม่สนสิ่งใดทั้งนั้น“แกร๊ง!”เสียงกระแทกกัน หยุนเจิ้งสั่นสะเทือนหงายไปด้านหลังทันทีด้วยพลังอันน่าสะพรึงกลัวของสัตว์ประหลาดหน้าขนที่อยู่ตรงหน้าความแข็งแกร่งที่ยิ่งใหญ่ ทำให้ดาบในมือหยุนเจิงหลุดปลิวออกไปนาทีนี้ สัตว์ประหลาดหน้าขนฟันลงมาอย่างดุดันหยุนเจิงยังไม่ทันได้ตั้งตัว ทำได้เพียงดึงบังเหียน“ฮี้...”ขาหน้าของม้าศึกยกห่
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 888
“ไม่เป็นไร ไม่ตายหรอก!”หยุนเจิงยิ้มมุมปาก “เจ้าได้รับบาดเจ็บหรือไม่?”“ข้าไม่เป็นไร”เมี่ยวอินส่ายหน้า จากนั้นก็ถลึงตาใส่หยุนเจิงอย่างหงุดหงิด “เสียแรงเจ้าเป็นแม่ทัพหลักของกองทัพ ตอนที่บุกเข้าขบวนศัตรู อย่างกับคนบ้า! ยังดีที่เจ้าไม่ได้ขี่ย่ำเหมันต์ มิฉะนั้น พวกเราคงตามเจ้าไม่ทันแล้ว...”หยุนเจิงหัวเราะ กล่าวอย่างไม่เห็นด้วย “บุกมาถึงตรงนี้แล้ว อย่าว่าแต่แม่ทัพหลักเลย ต่อให้เป็นจักรพรรดิมาเองก็ต้องบุกฆ่าเหมือนกัน!”ผู้ชาย ย่อมต้องมีเวลาหุนหันพลันแล่นไม่ใช่บนเตียง ก็ต้องบนสนามรบบุกมาถึงขั้นนี้แล้ว ใครจะสนว่าจะสมเหตุสมผลหรือไม่!เวลานี้ มีเพียงเจ้าตายข้าอยู่!ทุกคนล้วนกำลังฆ่าอย่างบ้าคลั่งต่อให้เขาหลบบัญชาการอยู่ด้านหลัง ก็ไม่ได้มีความหมายใดมากนักคนฆ่าจนตาแดง เกรงว่าแม้แต่คำสั่งกองทัพล้วนไม่ฟังแล้ว อย่าว่าแต่ปฏิบัติตามคำสั่งทหารเลยสองสนามรบใหญ่ติดต่อกัน ตั้งแต่เวลาช่วงเที่ยงจนถึงยามตะวันรอนหลังการพังทลายของทหารม้าเป่ยหวน หยุนเจิงจัดคนช่วยเหลือผู้บาดเจ็บอย่างรวดเร็วในใจเขารู้ดี สงครามใหญ่ที่ปะทะกันโดยตรงติดต่อกันสองครั้ง ความเสียหายของพวกเขาหนักมากถึงที่สุดนี่ไม่เหม
บทล่าสุด
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1146
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1145
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1144
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1143
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1142
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1141
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1140
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1139
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1138
