Share

บทที่ 704

แต่ถึงกระนั้น เป่ยหวนก็ยังส่งทหารม้าจำนวนน้อยออกไปตั้งรับการโจมตีเช่นเดิม

ตามคาด ทหารม้าต้าเฉียนไม่ทันมาถึงเขตที่สามารถยิงธนูถึงได้ก็ย้อนกลับไปอีกแล้ว

ทหารม้าเป่ยหวนขี้เกียจไล่ตามไป เพราะอย่างไรถึงเวลาที่พวกเขาไล่ตามไป กองทหารศัตรูก็กลับเข้าเมืองไปแล้ว

ถูกทรมานอยู่เช่นนี้ตลอดทั้งคืน ทหารม้าเป่ยหวนเริ่มก่นด่าตั้งนานแล้ว

หากไม่ใช่เพราะเจียเหยาสั่งให้พวกเขาห้ามโจมตีเมืองล่ะก็​ พวกเขาคงบุกโจมตีทหารม้าต้าเฉียนที่น่ารำคาญเหมือนแมลงวันแล้ว

“ขี้ขลาด!”

“ไอ้พวกขี้ขลาด!”

“พวกไร้ประโยชน์ รู้จักเพียงวิ่งหนี!”

ทหารม้าเป่ยหวนตะโกนด่า

ทว่าทหารต้าเฉียนเพียงแค่ส่งเสียงหัวเราะ มีบางคนที่โต้กลับบ้าง แต่ทว่าก็ถูกเสียงหัวเราะจากคนหมู่มากกลบมิด

แต่ทว่าต่างจากครั้งก่อน

ครั้งนี้ ตอนที่ทหารม้าต้าเฉียนวิ่งกลับไป มีทหารม้าหลายสิบนายวิ่งเข้าไปในความมืดที่กองไฟส่องไปไม่ถึงอย่างรวดเร็ว จากนั้นค่อยๆ ชะลอความเร็ว แล้วเดินทางชิดกำแพงเมืองไปรวมตัวกันที่ทางตะวันออกเฉียงใต้

พวกเขาหายไปในความมืดไม่นาน ก็มีทหารม้าต้าเฉียนกลุ่มใหญ่พุ่งออกมาในเมือง

เหมือนก่อนหน้าที่เป็นการกระทำหลอกๆ เหมือนฟ้าร้องเสียงดัง แต่ฝนตกน
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status