เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 691
บทที่เกี่ยวข้อง
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 692
เสิ่นลั่วเยี่ยนถามอย่างไม่เข้าใจหยุนเจิงเหยียดยิ้ม ทว่าในใจกลับเผยรังสีเยือกเย็นออกมา “วิธีน่ะยังไม่มี ตาเราสามารถกัดเนื้อจากคนเป่ยหวนก่อนได้!”หืม?เสิ่นลั่วเยี่ยนไม่เข้าใจเขาหมายความว่าอย่างไร?กัดเนื้อจากศัตรู?กัดอย่างไร?หากกัดไม่ดีขึ้นมา เกรงว่าฟันของตนคงจะร่วงกระมัง?เสิ่นลั่วเยี่ยนสงสัย แล้วส่งสายตาถามให้กับอวี๋ซื่อจงอวี๋ซื่อจงส่ายหน้าเบาๆ บ่งบอกว่าตนเองก็ไม่รู้เช่นกันความคิดของหยุนเจิงไม่อาจคาดเดาได้แต่ไหนแต่ไร เขาจะรู้ความคิดของหยุนเจิงได้อย่างไร!ขณะที่หยุนเจิงพาทั้งสองไปที่ห้องประชุมอีกครั้ง ฝูงชนก็ยังคงเจรจากันอยู่เพียงแต่ เมื่อเห็นท่าทีทอดถอนใจของพวกเขาแล้ว ก็รู้ทันทีว่าไม่มีวิธีรับมือที่เหมาะสมตอนนี้ นอกจากบุกออกไป ดูเหมือนจะไม่มีวิธีที่ดีเท่าไรนักเมื่อเห็นหยุนเจิงกลับมา ฝูงชนทำได้เพียงมองเขาแวบหนึ่ง แล้วครุ่นคิดเหมือนเดิมหยุนเจิงเดินไปตรงหน้าตู๋กูเช่อโดยตรง “แม่ทัพตู๋กู เจ้าลุกขึ้นได้แล้ว!”ลุกขึ้นได้แล้ว?ตู๋กูเช่อขมวดคิ้วมองหยุนเจิงเขาให้ตนลุกขึ้น หมายความว่าอย่างไรกัน?หรือว่าเขาอยากนั่งที่ของตนนั้นหรือ?“ท่านอ๋อง ท่านคงไม่ได้คิดจะยึดอำนา
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 693
ทำลายกำแพงเมืองจีนด้วยตนเอง?ฝูงชนมองหยุนเจิงด้วยสีหน้ามึนงงถึงแม้พวกเขาจะไม่เข้าใจว่าอะไรคือกำแพงเมืองจีน แต่ทว่าก็พอเข้าใจความหมายโดยรวมได้หรือว่า หยุนเจิงคิดจะฆ่าตัวตายแล้วค่อยฟื้นคืนชีพ?”ตู๋กูเช่อขมวดคิ้ว ‘ท่านอ๋องพูดให้ละเอียดกว่านี้ได้หรือไม่?”“ได้อยู่แล้ว!”หยุนเจิวพยักหน้า แล้วเพิ่มระดับเสียง “ก่อนที่ข้าจะพูดละเอียดกว่านี้ ข้าต้องทำข้อตกลงสามข้อกับทุกคนก่อน!”ข้อตกลงสามข้อ?ฝูงชนต่าวขมวดคิ้วคิ้วของฉินชีหู่ยิ่งขมวดเข้าติดกันอย่างรวดเร็วหยุนเจิงตรงหน้านี้ ดูเหมือนว่าเขาจะไม่รู้จักเลย“ลองว่ามา!”ตู๋กูเช่อเงยหน้ามองหยุนเจิงหยุนเจิงเองก็ไม่รอช้า ปริปากพูดทันที “ข้อหนึ่ง สถานการณ์ของเราตอนนี้คับขัน ไม่ว่าพวกเจ้าจะมีความคิดอย่างไรกับข้า ก็เก็บเอาไว้ก่อน! สิ่งที่ต้องทำตอนนี้คือบุกออกไปจากการถูกล้อมให้ได้!”หยุนเจิงเผยประโยคนี้ออกไป ผู้คนไม่น้อยต่างก็เริ่มครุ่นคิดในใจขึ้นมาหยุนเจิงคาดเดาได้แล้วว่าผู้คนจะคิดอย่างไรกับเขาในเมื่อเขาคาดเดาได้แล้ว เช่นนั้นก็เท่ากับว่าในใจของเขาย่อมต้องมีความคิดที่ไม่ดีเท่าไรนักอยู่แล้วไม่มากก็น้อยดูท่าแล้ว พวกเขาทุกคนล้วนประเมินท่
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 694
“ถูกเผง!”หยุนเจิงมองอวี๋ซื่อจงด้วยสายตาชื่นชม แล้วตอบ “หากเป่ยหวนไม่แบ่งกองกำลังไปที่ทิศตะวันออกและทิศตะวันตก เช่นนั้นเราก็ส่งคนจำนวนน้อยออกไปโจมตีศัตรูทางทิศใต้ปลอมๆ ในตอนดึก แล้วทำท่าทีเหมือนต้องการจะจัดการเส้นทางโขดเป่ยหยวนนี้ออกมา!”“ใช่!”อวี๋ซื่อจงกล่าวอย่างตื่นเต้น “ถึงตอนนั้น กองทหารเป่ยหวนต้องส่งกำลังคนไปสนับสนุนที่ประตูทิศเหนืออยู่แล้ว เช่นนั้นพวกเราก็จะสามารถฆ่าออกไปจากทางทิศตะวันออกและทิศตะวันตก ทำให้ศัตรูประหลาดใจ หลังจากที่กำจัดกองกำลังของศัตรูไปได้ส่วนหนึ่งแล้ว ก็รีบถอยทัพกลับเมือง!”อวี๋ซื่อจงอยู่กับหยุนเจิงหลายวันไม่เสียเปล่า เข้าใจแผนการของหยุนเจิงในบัดดลเมื่อได้ยินคำพูดของอวี๋ซื่อจงแล้ว แววตาของฝูงชนต่างก็เป็นประกายนี่ไม่ใช่ความคิดที่ไม่ดีหากศัตรูติดกับ พวกเขาอาจไม่สามารถกำจัดกองกำลังได้มาก แต่ทว่าแม้จะกำจัดได้กี่ร้อยคน ก็เป็นเรื่องดีเช่นกัน!ตอนนี้พวกเขาถูกล้อม จำเป็นต้องนำชัยชนะมาปลุกขวัญกำลังใจทหาร!“ถ้าหากศัตรูที่ประตูเหนือไม่ไปสนับสนุนล่ะ?”ฉินชีหู่ขมวดคิ้วถาม“เช่นนั้นก็โจมตีทหารศัตรูทางประตูใต้ครั้งใหญ่!”ตู๋กูเช่อตาเป็นประกาย รีบเสนอแผนการทันท
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 695
เจียเหยาคอยส่งคนให้ไปสอดส่องการเคลื่อนไหวของชายแดนกู้ตลอดเวลาขณะที่ทหารต้าเฉียนกำลังทำลายกำแพงเมืองทางทิศตะวันออกและทิศตะวันตก เจียเหยาก็ได้รับข่าวสาร“ทำลายกำแพงเมืองด้วยตนเอง?”ปานปู้แปลกใจมาก เห็นได้ชัดว่าไม่คิดว่าหยุนเจิงจะมาไม้นี้จะว่าไปก็แปลก เดิมทีปานปู้รู้สึกว่าตนจะตายแล้ว แต่หลังจากที่ได้รับข่าวว่าแผนการล้อมชายแดนกู้ของพวกเขาสำเร็จแล้ว ร่างกายของเขาก็ราวกับได้ชีวิตใหม่ ร่างกายที่อ่อนแอในตอนแรกกลับเต็มไปด้วยพลังอีกครั้งบัดนี้ เขานอกจากสีหน้าที่ยังดูแย่อยู่แล้ว ก็แทบจะหายเป็นปกติแล้ว“ดูก็รู้ว่าเป็นฝีมือของหยุนเจิง!”เจียเหยาหัวเราะ “มีแต่เขานั่นแหละที่กล้าทำเรื่องเช่นนี้!”“อืม ก็จริง!”ปานปู้พยักหน้าเห็นด้วย “การกระทำของหยุนเจิงครั้งนี้ คือคิดจะออกไปพร้อมกันทั้งสี่ทิศนั้นหรือ?”ปานปู้ในฐานะที่เป็นราชครูของเป่ยหวนย่อมต้องมีฝีมือบ้างอยู่แล้ว รู้ทันทีว่าพวกเขาทำลายกำแพงเมืองนั้นต้องการจะทำอะไรเจียเหยาพยักหน้า “เป็นไปได้ แต่ข้าคิดว่าหยุนเจิงไม่น่าจะทำเช่นนั้น”“เพราะเหตุใดล่ะ?”ปานปู้ถามอย่างสงสัยเจียเหยาครุ่นคิด “หยุนเจิงชอบเอาเปรียบคนอื่น ถึงแม้เขาจะเอาเปรียบไ
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 696
อย่างไรตอนนี้ตนก็คาดเดาความคิดที่แท้จริงของเขาไม่ได้อยู่แล้ว เช่นนั้นก็เติมเชื้อไฟให้เขาหน่อยแล้วกัน!เมื่อคิดถึงตรงนี้ เจียเหยาก็เรียกคนนอกกระโจมมาทันที “ถ่ายทอดคำสั่งลงไป ขณะที่กองทหารใหญ่ตั้งค่าย ให้ตั้งค่ายใกล้กัน…”…หลังจากได้รับข่าวการเคลื่อนไหวของกองทหารใหญ่เป่ยหวนที่อยู่ทางประตูเหนือแล้ว หยุนเจิงก็ขึ้นป้อมเมืองประตูเหนือเพื่อดูการเคลื่อนไหวของกองทหารใหญ่เป่ยหวนทันทีขณะนี้ กองทหารใหญ่เป่ยหวนได้รุกเข้ามาแล้ว และกำลังตั้งค่ายอยู่มองจากตำแหน่งของพวกเขาแล้ว สามารถเห็นตำแหน่งของศัตรูได้อย่างชัดเจน“นี่กำลังจะตั้งค่ายเป็นครึ่งวงกลมหรือ? จะได้สามารถจัดการกับคนที่ออกจากทิศตะวันออกและทิศตะวันตกได้ตลอดเวลานั้นหรือ?”หยุนเจิงวิเคราะห์ถึงจุดประสงค์การตั้งค่ายกลเช่นนี้ของเจียเหยาได้ทันที“น่าจะเป็นเช่นนั้น!”เสิ่นลั่วเยี่ยนพยักหน้า แล้วเอ่ยอย่างกังวลใจ “การกระทำของนางนี้ อยู่เหนือความคาดหมายของเจ้านะ!”“สตรีคนนี้เจ้าเล่ห์จริงๆ”หยุนเจิงพยักหน้าเบาๆ ทว่ามุมปากกลับเผยรอยยิ้มออกมาจางๆ “แต่ทว่า นางลืมปัญหาที่คร่าชีวิตได้ไปข้อหนึ่ง!”“ปัญหาที่คร่าชีวิตได้?”ฉินชีหู่จึปาก แล้วเอียง
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 697
“เจ้าคิดว่าคืนนี้สามารถทำได้หรือ?”หยุนเจิงมองตู๋กูเช่ออย่างลำบาก“แน่นอน!”ตู๋กูเช่อกล่าวอย่างมั่นใจ“ไม่ง่ายขนาดนั้นหรอก!”หยุนเจิงส่ายศีรษะกล่าว “นี่เป็นปัญหาที่คร่าชีวิตได้ก็จริง แต่ก็อาจเป็นไปได้ว่าเจียเหยาจงใจแสดงให้เราเห็นถึงช่องโหว่!”“เอ่อ…”ตู๋กูเช่อชะงักเล็กน้อย รอยยิ้มบนใบหน้าพลันจางหายไปในบัดดลหลังจากครุ่นคิด ตู๋กูเช่อก็เอ่ยเสียงเบาว่า “นี่อาจเป็นกับดัก และอาจเป็นความสะเพร่าของศัตรู! หากเป็นความสะเพร่าของศัตรูจริง แต่เรากลับไม่เคลื่อนไหวอะไรเลย เช่นนั้นก็จะเสียโอกาสดีๆ ไปเปล่าๆ!”“จริง!”หยุนเจิงพยักหน้า “ดังนั้น เราต้องคิดให้ละเอียดก่อน!”ได้ยินบทสนทนาของทั้งสองแล้ว ฝูงชนที่โล่งใจไปบ้างกลับกังวลขึ้นอีกครั้ง“ไม่ใช่…”ฉินชีหู่กวาดสายตามองทั้งสองสลับไปมา “พวกเจ้าพูดอะไรอยู่กันเนี่ย?”ไม่เพียงแต่ฉินชีหู่เท่านั้นที่สงสัย แต่คนอื่นๆ ต่างก็สงสัยเช่นเดียวกันทั้งสองคนกำลังเล่นปริศนาอะไรกันอยู่?เดี๋ยวได้เดี๋ยวไม่ได้?หยอกพวกเขาเล่นหรือไงกัน?ที่สำคัญ พวกเขาไม่เข้าใจเลยสักประโยค!ด้วยสายตาไม่พอใจของฉินชีหู่แล้ว หยุนเจิงจึงส่ายศีรษะหัวเราะออกมาคนคนนี้เหมาะกับ
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 698
“ไสหัวไป!”ฉินชีหู่จ้องฝูงชนด้วยแววตาดุร้าย “ใครกล้าแย่งกับข้า ข้าจะบีบมันจนอุจจาระออกมาเลยคอยดู!”ได้ยินคำพูดของฉินชีหู่แล้ว ฝูงชนต่างก็ทำหน้าหมดคำพูดใบหน้าของหยุนเจิงยิ้มขมขื่น ทว่าในใจกลับทอดถอนใจสุดขีดคนเหล่านี้ล้วนแต่เป็นวีรบุรุษเลือดร้อน!นำทหารม้าไปเผากระโจมของศัตรูไม่ต่างอะไรกับการวอนหาที่ตาย!ถึงแม้จะเผากระโจมค่ายของศัตรูได้สำเร็จ แต่โอกาสที่จะรอดออกมานั้นก็น้อยมากเช่นกันนี่มันใช่การแย่งผลงานเสียที่ไหน!นี่มันแย่งกันพาคนไปตาย เพื่อหาทางรอดให้กับกองทหารใหญ่หลายหมื่นนายชัดๆ!“ท่านอ๋อง การเป็นห่วงชีวิตของทหารนั้นเป็นเรื่องดี! ทว่าบัดนี้ต้องรีบตัดสินใจ!”ตู๋กูเช่อมองหยุนเจิงด้วยสีหน้าจริงจัง “เรายอมอ่อนมือให้ ก็ไม่อาจปล่อยโอกาสนี้หลุดไป! ถึงแม้นี่จะเป็นกับดัก เราก็ต้องลองดูสักตั้ง!”ตู๋กูเช่อจะไม่เข้าใจได้อย่างไร การที่ทหารม้าสองพันนายออกไปโจมตี นั่นเท่ากับตายสถานเดียวทว่าหากนี่เป็นความผิดพลาดของศัตรูล่ะ หากรอให้ศัตรูรู้ตัว พวกเขาก็จะพลาดโอกาสนี้ไปทันที และจะต้องเสียใจภายหลังมากแน่นอนความเมตตาสั่งการทหารไม่ได้!สงครามไม่มีผู้ใดไม่ตาย!จะเป็นกับดักหรือไม่ต้องกระ
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 699
หยุนเจิงมือไขว้หลัง ยืนครุ่นคิดอยู่บนป้อมเมืองประตูเหนือตามลำพังถึงแม้จะผ่านสิ้นปีมาแล้ว แต่ตอนนี้ซั่วเป่ยก็ยังคงหนาวเหน็บอยู่ลมเย็นพัดกระทบใบหน้า ทำให้หยุนเจิงตัวแข็งเล็กน้อยความหนาวเย็นไม่ได้ลบล้างความคิดมากของหยุนเจิงเลยเขาพลางกวาดมองกระโจมค่ายของกองทหารใหญ่เป่ยหวนพลางครุ่นคิดไม่หยุดไม่รู้ตั้งแต่เมื่อใด เมี่ยวอินก็มาถึงข้างหลังหยุนเจิงแล้ว“ยังคิดหาวิธีไม่ได้หรือ?”เสียงของเมี่ยวอินดังขึ้นจากข้างหลังหยุนเจิงเห็นได้ชัดว่าเสิ่นลั่วเยี่ยนได้บอกนางแล้วว่าหยุนเจิงกำลังสับสนอยู่หยุนเจิงพยักหน้าเบาๆ “เจียเหยาครั้งนี้ ลำบากมากจริงๆ!”เมี่ยวอินเดินเข้าไปยืนขนาบข้างหยุนเจิง แล้วเอียงศีรษะมองหยุนเจิง “เจ้าอยากลองฟังความคิดเห็นของข้าหรือไม่?”“เจ้ามีวิธีนั้นหรือ?” หยุนเจิงมองเมี่ยวอินอย่างสงสัย“ไม่มี”เมี่ยวอินส่ายศีรษะยิ้มขมขื่น “เจ้ายังไม่มีวิธีที่ดีเลย ข้าจะมีวิธีได้อย่างไร? ข้าเพียงแค่มีความคิดเห็นเล็กน้อยเท่านั้น”“หืม?” หยุนเจิงหรี่ตาลงเล็กน้อย แล้วกล่าวอย่างสนใจ “ว่ามาซิ”เมี่ยวอินมองไปที่ค่ายใหญ่เป่ยหวนที่อยู่ไกลออกไป แล้วเอ่ยยิ้มขมขื่น “ข้ารู้สึกว่า พวกเจ้าทุกคนอ
บทล่าสุด
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1146
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1145
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1144
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1143
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1142
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1141
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1140
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1139
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1138
