Share
บทที่ 105
Related chapter
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 106
“กระหม่อมคาดเดาว่า ลูกศรขนนกที่คนผู้นั้นใช้ จะเป็นอันเดียวกับลูกศรขนนกนี้พ่ะย่ะค่ะ”“หากปานปู้สั่งให้คนใช้ลูกศรขนนกนี้สังหารองค์ชายหก นี่ไม่เพียงแต่จะแก้แค้นที่เขาพ่ายศึกสามครั้ง แต่ยังทำให้ฝ่าบาทหวาดระแวงและสงสัยในตัวองค์ชายองค์อื่นๆ ด้วย นี่นับว่าเป็นวิธีแก้แค้นที่ดีที่สุดพ่ะย่ะค่ะ!”ได้ยินคำพูดของมู่ซุ่น จักรพรรดิเหวินก็เงียบครุ่นคิดขึ้นหากมู่ซุ่นไม่เตือน เขาเกือบลืมข้อนี้ไปแล้วหลังจากที่ครุ่นคิดอยู่พักใหญ่ จักรพรรดิเหวินก็สั่งมู่ซุ่นว่า “ส่งคนไปแจ้งเจ้าหก บอกเขาว่าคนที่ส่งคนไปลอบสังหารเขาอาจจะเป็นปานปู้ บอกเขาอย่าได้คิดมาก!”มู่ซุ่นน้อมรับพระบัญชา โค้งคำนับ และกล่าวทูลลาทันที“ช้าก่อน!”ทันใดนั้นจักรพรรดิก็เรียกมู่ซุ่นไว้ และกล่าวด้วยสีหน้าเย็นชาว่า “ตามขันทีที่ไปส่งข่าวให้เจ้าสามผู้นั้นมาหาข้า!”“พ่ะย่ะค่ะ!”…“เป็นการแก้แค้นของปานปู้อย่างนั้นหรือ?”ที่จวนองค์ชายหก หยุนเจิงรู้ข่าวที่จักรพรรดิเหวินให้คนมาส่งข่าวแล้วหยุนเจิงนิ่งเงีบครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพยักหน้าเบาๆเรื่องนี้ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้ไม่ต้องสงสัยเลยว่าปานปู้ต้องการชีวิตเขาคณะทูตเป่ยหวนสามร้อย
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 107
คืนนั้น หยุนเจิงเก็บตัวอยู่ในห้องตำรา และออกแบบหอกยาวให้เสิ่นลั่วเยี่ยนด้วยตนเอง เขาวาดออกแบบด้วยความตื่นเต้น หยุนเจิงครุ่นคิดอีกว่าจะสร้างอาวุธแบบใหม่ให้กับทหารในจวนตนเองดีหรือไม่อาวุธมาตรฐานทั่วไปของพวกเขาในตอนนี้ อันที่จริงแล้วไม่ค่อยเหมาะสมกับทหารม้าที่เพิ่งเริ่มฝึกฝนสักเท่าไรหลังจากที่ครุ่นคิดอยู่ครู่ใหญ่ หยุนเจิงก็ล้มเลิกความคิดไปช่างเถอะ!ความคิดในหัวเหล่านั้นเก็บเอาไว้ใช้ในตอนที่ไปซั่วเป่ยก่อนก็แล้วกัน!ขณะที่ยังอยู่ในเมืองหลวง อย่าเพิ่งทำอันใดให้เป็นจุดสนใจก่อนจะดีกว่าเช้าวันต่อมา หยุนเจิงยื่นภาพวาดออกแบบนี้ให้กับคนที่ร้านตีเหล็ก อีกทั้งยังขนาดและรายละเอียดต่างๆ เหล่านั้นด้วยหลังจากที่ผ่านประสบการณ์การลอบสังหารเมื่อวานมาแล้ว จากที่เดิมทีเวลาออกจากจวนหยุนเจิงพาองครักษ์คุ้มกันไปเพียงแค่สองคน ตอนนี้กลับเพิ่มเป็นสี่คนเดิมทีเขาอยากให้เสิ่นลั่วเยี่ยนเป็นองครักษ์ข้างกายเขา แต่คนที่เย่อหยิ่งอย่างเสิ่นลั่วเยี่ยนจะยอมมาเป็นองครักษ์ข้างกายให้เขาได้อย่างไรกันเล่า“หยุดก่อน!”ในขณะที่หยุนเจิงกำลังเตรียมออกเดินทางไปที่เขาเมาเอ่อร์ จู่ๆ เขาก็บอกให้องครักษ์หยุดองค
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 108
และในตอนนี้เอง ผู้ดูแลร้านผินหย่าเซวียนก็ตะโกนเสียงดังขึ้นว่า “ทุกท่าน ต้องขอบคุณทุกท่านมากที่ชื่นชอบสินค้าของทางร้าน ตอนนี้รูบิคได้ขายหมดแล้ว เพื่อเป็นการขอบคุณที่ทุกท่านให้การสนับสนุนเป็นอย่างดี ทางร้านจึงเปิดรับจอง ท่านใดต้องการซื้อรูบิค ให้มาลงทะเบียนและวางเงินมัดจำเอาไว้ครึ่งราคา เมื่อทางร้านได้รับรูบิคมา ตอนที่ทุกท่านมารับสินค้า จะต้องจ่ายเงินอีกครึ่งเพื่อรับสินค้าไปก็ถือเป็นอันจบสิ้น…”เมื่อได้ยินผู้ดูแลร้านกล่าวเช่นนี้ หยุนเจิงก็ตกตะลึงขึ้นพ่อค้าหน้าเลือดผู้นี้!แม้แต่เรื่องรับจองก็คิดออกมาได้หน้าเลือดถึงขั้นสุดจริงๆ!อันที่จริงรูบิคสามชั้นไม่ได้ทำยากเลย รอให้รูบิคถูกเผยแพร่ออกไป ก็จะมีคนจำนวนไม่น้อยลอกเลียนแบบขึ้นแน่นอนเมื่อถึงตอนนั้นราคารูบิคต้องลดต่ำลงเป็นแน่แต่พ่อค้าหน้าเลือดผู้นี้กลับใช้วิธีเช่นนี้ นี่เท่ากับว่าเขาได้ล็อคราคาเอาไว้แล้ว!ต่อให้ตอนนั้นราคารูบิคนี้จะลดต่ำลงมากเพียงใด และต่อให้พวกเขาไม่จ่ายเงินอีกครึ่ง ก็ยังได้กำไรเป็นกอบเป็นกำอยู่ดี!ช่างเป็นความคิดที่ยอดเยี่ยมยิ่งนัก!ในขณะที่หยุนเจิงกำลังแอบครุ่นคิดอยู่นั้น เหล่าฝูงชนต่างรุมล้อมกันอี
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 109
ภายใต้การนำทางของผู้ดูแลร้าน ในที่สุดพวกเขาก็มาถึงคฤหาสน์แห่งหนึ่งคฤหาสน์แห่งนี้มีพื้นที่ไม่ใช่เล็กๆ เลย ยังมีเสียงเลื่อยไม้ดังมาจากด้านในคฤหาสน์อีกด้วยผู้ดูแลร้านเปิดประตูคฤหาสน์พรวดพราดเข้าไปและกล่าวกับบ่าวรับใช้ว่า “รีบไปแจ้งคุณชายว่าองค์ชายหกมาเยี่ยมเยือน!”องค์ชายหกหรือ!หนังตาของบ่าวรับใช้กระตุกขึ้นด้วยความตกใจ รีบโค้งคำนับอย่างเคารพว่า “องค์ชายหกได้โปรดรอสักครู่ ข้าน้อยจะรีบไปแจ้งให้นายท่านทราบขอรับ”หยุนเจิงโบกมือไปมาบอกให้บ่าวรับใช้ผู้นั้นรีบไปบ่าวรับใช้ไม่กล้ารอช้า รีบวิ่งพรวดพราดเข้าไปแจ้งอย่างรวดเร็วไม่นานนัก ก็มีเสียงหงุดหงินเสียงหนึ่งดังออกมาจากด้านใน“ไปบอกว่าข้าไม่อยู่!”“ตอนนี้ข้าได้ยินคำว่าองค์ชายหกสามคำนี้ข้าโกรธมาก พวกเจ้าทุกคนฟังคำข้าเอาไว้ให้ดี ต่อไปนี้หากใครพูดคำสามคำนี้ให้ข้าได้ยิน ข้าจะหักเงินเดือนของพวกเจ้าทุกคน!”“ข้าบอกให้เจ้าไปก็ไปสิ ยังจะมาพูดจาไร้สาระอยู่ทำไมเล่า…”สิ่งนี้เหมือนเป็นการยืนยันในคำพูดของผู้ดูแลร้านว่าเจ้านายของพวกเขาอารมณ์ไม่ดีอยู่จริงๆอีกอย่าง จากคำพูดของเขาเมื่อครู่ ดูเหมือนว่าเขาจะมีอคติต่อหยุนเจิงมากหยุนเจิงรู้
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 110
เห็นได้ชัดว่าจางซูกำลังตีวัวกระทบคราดสีหน้าของเกาเหอเปลี่ยนไป เขากล่าวด้วยความโกรธว่า “บังอาจ เจ้าจางซู สามหาว เจ้ากล้าดูหมิ่นองค์ชายหกได้อย่างไร!”“เจ้าเป็นใครกัน!”จางซูลุกพรวดขึ้น จ้องมองเกาเหอด้วยสายตาดูถูกเหยียดหยามพลางเดินไป “เจ้าเสแสร้งแกล้งทำให้มันน้อยๆ หน่อย หูข้างไหนของเจ้าที่ได้ยินข้าดูถูกเหยียดหยามองค์ชายหกห๊ะ?”สีหน้าของเกาเหอเย็นชา เขากล่าวด้วยความโกรธว่า “เมื่อครู่เจ้าเป็นคนพูดเองว่า…”จางซูหน้าสั่น เชิดหน้าชูตากล่าวว่า “เมื่อครู่ข้าบอกว่าใครเอาขี้สุนัขเข้ามา ทำไม หรือว่าเจ้าคิดว่าองค์ชายหกเป็นขี้สุนัขอย่างนั้นหรือ?”“นี่เจ้า…”เกาเหอถูกย้อนกลับเช่นนี้ถึงกับใบ้แดกพูดไม่ออกเลยทีเดียวหยุนเจิงยกมือขึ้นห้ามเกาเหอ ดวงตามองดูเจ้าก้อนเนื้อตรงหน้าขึ้นลงอย่างพิจารณา “ข้าว่าข้ากับเจ้าเราไม่เคยเจอกัน ข้าไม่น่าจะเคยล่วงเกินเจ้ากระมัง แต่ข้ารู้สึกเหมือนเจ้าจะอคติกับข้ามากนะ!”“ท่านก็คงจะเป็นองค์ชายหกกระมัง?”จางซูโค้งคำนับเล็กน้อย กล่าวด้วยสีหน้าไม่สบอารมณ์ว่า “ข้าน้อยอ้วนเกินไป ไม่สะดวกคารวะ ได้โปรดองค์ชายอภัยให้ด้วย!”ได้!ดูท่าคนผู้นี้จะมีอคติกับตนมากเกินไปแล้วจริ
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 111
ภายใต้การเค้นถามของหยุนเจิง ในที่สุดจางซูก็บอกถึงเหตุผลจะให้พูดถึงเรื่องจางซูถูกขับไล่ออกจากบ้านใช่หรือไม่ นับว่าเป็นเรื่องที่ไม่ยุติธรรมเลยเดิมทีเมื่อก่อนหยุนเจิงมีชื่อเสียงในนามที่เป็นองค์ชายไร้ประโยชน์ ทุกครั้งที่จางฮว๋ายสั่งสอนหลานชายที่ไม่ได้เรื่องอย่างจางซู จางซูก็มักจะเอาหยุนเจิงมาเป็นโล่กำบัง บอกว่าองค์ชายหกเป็นถึงองค์ชายผู้สูงศักดิ์แต่ยังเขลาเบาวิชา เรื่องวรยุทธ์ก็ไม่ได้เรื่องแม้จางฮว๋ายจะโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ แต่เขาก็ไม่อาจหาคำพูดใดมาหักล้างได้ทว่า นับตั้งแต่คณะทูตเป่ยหวนมาที่เมืองหลวง หยุนเจิงก็เจิดจรัสมาก จนกระทั่งจากเดิมทีที่เป็นองค์ชายไร้ประโยชน์ กลายมาเป็นวีรบุรุษแห่งแคว้นต้าเฉียนไปเสียอย่างนั้นด้วยเหตุนี้ จางฮว๋ายเห็นเขาแล้วรู้สึกขัดตาขัดใจ คำพูดแต่ละคำล้วนแต่เอาหยุนเจิงมาเปรียบเทียบกับเขาจางฮว๋ายบอกว่าแม้องค์ชายหกจะเขลาเบาปัญญา การสู้รบไม่ได้เรื่อง แต่เมื่อคณะทูตเป่ยหวนมาครั้งนี้ กลับทำให้จักรพรรดิเหวินภาคภูมิใจมาก แต่พอหันกลับมาดูจางซูเจ้าสารเลวโง่เขลาเบาปัญญาผู้นี้แล้ว ต่อให้ถึงวันที่ตนเข้าโลงก็คงไม่อาจทำให้ตนภาคภูมิใจได้…เพียงแค่คำพูดประโยคเดียวนี้ จางฮ
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 112
ภายในเวลาสี่ถึงห้านาที หยุนเจิงก็หมุนรูบิคทั้งกลับมาเป็นเหมือนเดิมได้“ของที่ข้าปล้นเจ้ามา ข้าคืนให้!”หยุนเจิงยื่นรูบิคที่แก้กลับให้เป็นเหมือนเดิมแล้วให้กับจางซูหนังตาของจางซูกระตุกขึ้น มองรูบิคด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความตกใจทำให้มันกลับมาเป็นเหมือนเดิมได้รวดเร็วยิ่งนักแม้จางซูจะตกใจ แต่ปากเขาก็ยังคงปากแข็งไม่ยอมรับ ทำเสียงฮึดฮัดออกทางจมูกและกล่าวว่า “ก็แค่เคยชินก็เลยบังเอิญทำได้ก็แค่นั้น ให้ข้าใช้เวลาเล่นนานกว่านี้อีกสักหน่อย ข้าก็ทำให้มันกลับมาเป็นเหมือนเดิมได้เหมือนกัน!”หยุนเจิงส่ายหน้าพลางยิ้ม “หากข้าไม่สอนเจ้า เกรงว่าเจ้าไม่มีทางทำได้หรอก”จางซูแบะปาก เห็นได้ชัดว่าเขาไม่ยอมรับหยุนเจิงก็ไม่ได้สนใจแต่อย่างใด อีกทั้งยังกล่าวพึมพำอีกว่า “จางเก๋อเหล่าเป็นคนรอบรู้เรื่องวิชาความรู้ปรัชญามากมาย สกุลจางก็เต็มไปด้วยคนที่มีความสามารถ เจ้าที่ไร้ความสามารถอยู่ในสกุลจาง คาดว่าคงไม่ได้รับการยอมรับจากสกุลจางสักเท่าไหร่หน่ะสิ?”“ใช่ ข้ามันคนไร้ความสามารถ หิวก็กินไปวันๆ รอความตายก็เท่านั้น”จางซูกล่าวออกมาตรงๆ และไม่ลืมที่จะประชดประชัน “ท่านเองก็อาศัยการอ่านตำราโบราณและความโชคด
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 113
คำพูดของหยุนเจิงทำให้จางซูค้นพบเป้าหมายของตัวเองได้สำเร็จทัศนคติที่จางซูมีต่อหยุนเจิงได้เปลี่ยนไปทันที เขากระตือรือร้นเป็นอย่างมากทัศนคติของจางซูก่อนหน้านี้กับตอนนี้เปลี่ยนไปมากจนหยุนเจิงไม่ทันตั้งตัวในตอนกลางวัน จางซูพยายามลากหยุนเจิงไปที่หอสุราที่ดีที่สุดในเมืองหลวงอย่างเอาจริงเอาจังเขาต้องทำดีกับคนรู้ใจคนนี้ให้มากๆ“องค์ชาย ผ่านมานานหลายปีแล้ว ในที่สุดข้าก็เจอคนที่เข้าใจข้าจริงๆ สักที!”“องค์ชาย ไม่รู้หรอกว่าตลอดหลายปีที่ผ่านมาข้าต้องเจอกับอันใดบ้างแล้วข้าผ่านมันมาได้อย่างไร!”“เป็นเพราะว่าข้าไม่รู้วิชา ไม่เก่งในเรื่องแต่งบทกวี ไม่ว่าข้าทำอะไรมันก็ผิดไปเสียหมด”ภายในหอสุรา จางซูร่ำสุราพลางพร่ำครวญระบายทุกข์ในใจกับหยุนเจิงเมื่อกล่าวมาถึงตอนนี้ ดวงตาของจางซูก็แดงก่ำขึ้นแต่หยุนเจิงกลับเข้าใจความรู้สึกของจางซูท่านปู่ของเขาเป็นผู้รอบรู้วิชา อีกทั้งยังเป็นอาจารย์ของจักรพรรดิเหวินอีกด้วยการเติบโตมาในครอบครัวเช่นนี้ หากไม่รู้วิชา นั่นนับว่าเป็นความผิดอันใหญ่หลวงแล้วจางซูยกซดสุราเข้าไปอึกใหญ่ ก่อนจะกล่าวอีกว่า “ข้าจะไม่ปิดบังองค์ชาย วันที่สิบห้าของทุกๆ เดือน ข้าไ
Latest chapter
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 982
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 981
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 980
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 979
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 978
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 977
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 976
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 975
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 974
