วันต่อมา...
จวบจนเวลา 11 โมง กว่าๆ ไกล้จะได้เวลามื้อเที่ยง ปรากฏภาพหญิงสาวหน้าตาคมเข้ม สูงยาวเข่าดี ผมสีทอง ชุดรัดโชร์สัดส่วน ผิวสีแทน อมน้ำผึ้ง ประหนึ่งว่าเป็นนางแบบหลุดมาจากแคทวอร์คยังไงยังงั้น เดินตรงเข้ามาที่ Coffee shop ของโรงแรม ขนาด มีอา เป็นผู้หญิงด้วยกันเห็นแล้วยังแทบใจละลาย
"หวัดดีจ่ะ บอก หวังให้ทีนะจ๊ะ ว่าวิกกี้ มาถึงแล้วค่ะ"เสียงหวานเดินมาฝากบอกเธอให้ไปบอกท่านประธาน
"ได้ค่ะ" ในใจตอนนี้แค่คิดใจก็แทบแตกสะลาย นี่คงจะเป็นแฟนสาวของท่านประธานสินะ..เธอยิ่งหมดหวังไปกันใหญ่เธอจะเอาอะไรไปสู้เขา..
"เดี๋ยวพี่บอกให้จ่ะ"รุ่นพี่ใจดีที่ช่วยสอนงานอาสาแจ้งแทนให้
ผ่านมาประมาณ 15 นาที ทันที ที่ท่านประธานปรากฎตัวเดินผ่านฟร้อน ที่มีอา ยืนทำงานอยู่ ทุกคนพร้อมใจกันยกมือไหว้ ชายหนุ่มผงกหัวรับ พลันเดินเข้ามาพูดแซะมีอาไกล้ๆว่า..
"อึม ...พนักงานใหม่วันนี้เก็บผมเรียบร้อยดีนี่ ละรองเท้าเปลี่ยนหรือยัง"
"เรียบร้อยค่ะท่านประธาน"...
"ดีมาก.." ขณะเดียวกันเขายกแขนขึ้นมาดูนาฬิกาปรากฎรอยสัก สัญลักษณ์แปลกๆ ที่เธอแอบเห็นเข้าพอดีที่ข้อมือ แต่ก้อไม่ได้สนใจอะไรคิดว่าเป็นเพียงรอยสักทั่วไปที่ใครๆก็สักกัน
ชายหนุ่มมุ่งหน้าเดินไปหาแม่นางแบบหุ่นเพอร์เฟคตรง Coffee shop นั้น เขาทั้งคู่ ดูท่าทางสนิทสนมนั่งทานข้าวด้วยกันกระหนุงกระหนิงอย่างมีความสุข ซึ่งต่างกับเรา ที่เจอหน้า จ้องแต่จะหาเรื่องตลอด....น้ำเสียงและแววตาช่างดูราบเรียบส่งผลให้เธอรู้สึกผิดหวังในการกลับมาเจอกันครั้งนี้ ซึ่งเป็นธรรมดาของคนหล่อ รวย ฐานะดีจะมีเนื้อคู่ที่เหมาะสมสินะ
ตกดึกของอีกวัน มีอา ในอารมณ์ที่เบื่อๆเซ็งๆกับเหตุการณ์ เมื่อวานที่รบกวนใจเธอยิ่งนัก มี อา กับเขา ไม่ได้เป็น อะไรกัน แต่ทำไมช่างรู้สึกผิดหวังราวกับคนอกหักเช่นนี้....มีอา หยิบมือถือมาเล่นเพื่อดูความเคลื่อนไหวของข่าวสารต่างๆ
"เห้อ...เปิดมาก็เจอแต่เรื่องเดิมๆข่าวอาชกรรมน่าเบื่อ" มีอา พึมพำกับตัวเอง
และ หยิบโน๊ตบุ๊คมาเปิดเพลง มือน้อยข้างซ้ายวางตรงโหนกแก้ม มือขวาจับเม้าส์ ไถเลื่อนสกอล์บาร์ไปมาราวกับคนสิ้นหวังที่จะไม่เอาอะไรแล้วยังไงยังงั้น...
ฉับพลัน นึกขึ้นได้เธอมีห้องลับที่เป็นแอฟของกลุ่มคนเล่นเซ็กส์โฟน นานหลายวันแล้วที่ มีอา ไม่ได้เข้ามาอัพเดท หรือดูข้อความต่างๆที่มีคนส่งเข้ามามีอาชอบเข้ามาดูสาวสวยเซ็กซี่ที่หน้าห้องหลักจะมีคนเต้นเซ็กซี่ เพื่อเรียกแขกเข้ามาเพื่อเล่นแอฟนี้เยอะๆ..เมื่อเธอล๊อคอินเข้าระบบ..เลือกรูปแอปแบ้วโชร์ร่องอกสายเดี่ยวเปรี้ยวๆหน่อยแต่ไม่เปิดหน้า ขึ้นโปรไฟล์
มีอาถึงเธอจะตัวเล็กแต่เธอก็เป็นคนมีหน้า อกแน่นอนโปรไฟล์เซ็กซี่ขนาดนี้..ข้างในปรากฎภาพชายหนุ่มมากหน้าหลายตา...ที่รีเควสขอคุยกับมีอา อยู่ไม่น้อย มีอา ไล่สายตามอง โปรไฟล์ทีละคนจ้องมองผ่านแชทสีเขียวที่กำลังOn อยู่
หากแต่เจอพวกเกรียนๆไม่น่าคุยหญิงสาวก็เลือกที่จะลบออก ไม่คุยให้เสียเวลา ที่จะคุยด้วยเหตุเพราะแก้อาการเบื่อหน่ายนี้ก็แค่นั้น ฉับพลัน หญิงสาวอดรู้สึกที่จะแปลกใจสิ่งนั้นที่ทำให้เธอสะดุด หยุดเม้าส์ เพื่อจ้องมองโปรไฟล์รูปรอยสักเหมือนสัญลักษณ์ที่เธอเคยเห็นที่ใหนสักแห่ง ...
"คุ้นๆแฮะ เคยเห็นที่ใหนน๊าา.."มีอา พยายามนึก แต่ทว่า นึกยังไงก็นึกไม่ออก มือน้อยของเธอพลันคลิ๊กเลือกโปรไฟล์ เจ้าของรอยสัก ที่ออน อยู่ เข้าไปคุย
"Hello " หญิงสาวทักทายไม่รู้ว่าอีกฝ่ายเป็นคนไทยหรือต่างชาติ
"Hello " อีกฝั่ง ตอบกลับมา
"Are you Thai? "
"ํYes. คนไทยครับ"
"สวัสดีค่ะ"
"สวัสดีครับ"
"ผมW นะครับ"
"ฉันMค่ะ"
"ตอนนี้ทำอะไรอยู่ครับ"
"นั่งเล่นค่ะ"
"เรียน หรือทำงานแล้วเอ่ย"
"ทำงานค่ะ ..."
"เหมือนกันเลย.."
"งั้นเราจะเริ่มกันเลยมั้ยครับ"
"หืออ..เริ่มอะไร" ซึ่งปรกติมีอาเคยเปิดเข้ามาดูก็จริง ทำได้เพียงแค่ดู และคุยนิดๆหน่อยๆ ตามประสาคนโสด มีอา ไม่เคยเปิดกล้องให้ใครเห็น...
"ถ้าคุณไม่ไว้ใจ ผมเปิดก่อนก็ได้นะครับ"...เด้งข้อความของคนข้างใน ...
เมื่อชายหนุ่มใช้มือหนาขยับเปิดกล้องมีอาสังเกตุเห็น ข้อมือของเขาที่เป็นรอยสักสัญลักษณ์ตามรูปโปรไฟล์..พิจารณาพยายามหลับตานึกอีกครั้งในหัวนั้นเด้งเป็นหน้าของท่านประธานลอยมา..ในที่สุดเธอนึกขึ้นได้ว่าเมื่อวาน คุณหวังยกมือดูนาฬิกา
"เฮ้ย!!!!...รอยสักนั่นมัน....คือ...เฮ้ย ไม่จริง...ไม่ใช่หรอกน่า..ใครๆเขาก็สักกัน เขาหล่อรวยขนาดนั้นจะจับใครมาขย้ำก้อได้..ไม่น่าต้องมาเล่นอะไรพิเรนๆแบบนี้"....ในหัวของเธอตอนนี้ตีรวนกันไปหมด ทั้งคอยปฏิเสธ ทั้งคอยบอกว่าใช่ สับสนไปหมด..ในขณะ ที่มี มีอา ครุ่นคิด แต่อีกฝั่งส่งคำขอให้เธอเปิดกล้องเริ่มภารกิจแล้ว...
หญิงสาวใจเต้นระรัว ชั่งใจคิดอยู่ครู่ใหญ่ จะเปิดกล้องดีไหมเนี่ย..แต่สุดท้ายเธอก็กดยอมรับเมื่ออีกฝั่งเริ่มโชร์ซิกแพ็ค
" แต่แผงอกนั่นมัน...ฮึ่ม..." มีอาถึงกับถลึงตามองอดที่จะตื่นเต้นไม่ได้
ชายหนุ่มที่อยู่ในกล้องเริ่มถอดเสื้อเหลือแค่กางเกงในตัวน้อย..แต่ส่วนฝั่งทางมีอาก้อได้อื้อหือ ซี้ดซาด ยังไม่กล้าที่จะทำอะไร.
"ฮัลโหลคุณMฟังอยุ่รึป่าวครับ"...
"ฟะ ฟะ ฟัง..อยุ่ค่ะ."...มีอาตอนนี้สติไม่อยู่กับเนื้อกับตัว นี่เป็นครั้งแรกที่เธอออน กล้อง หญิงสาวเห็นอย่างั้นแล้วดูท่าน่าจะสนุก ยังไงก็ไม่เห็นหน้าอยู่แล้วคงไม่มีอะไรเสียลองสักหน่อยแล้วกัน
ฉับพลันนึกขึ้นได้ว่าเธอเคยสั่งชุดคอสเพลย์ มาจากออนไลน์ ไว้ถ่ายรูปเล่นๆ แต่เธอ ไม่มีโอกาสได้ใส่ "อึม..เราเคยซื้อไว้นี่นา" วันนี้ชายหนุ่มในกล้อง โชคดีเป็นคนแรกที่จะได้เห็นชุดเซ็กซี่ของเธอ...ถึงจะเป็นสาวโสดไม่มีแฟน มีอา ก้อดูแลรูปร่างเป็นอย่างดี
"คุณรอสักครู่นะคะเดี๋ยวฉันเปลี่ยนชุดแปบ". หญิงสาวแจ้งให้อีกฝั่งทราบว่าเธอจะไม่อยู่หน้ากล้องสักครู่
โปรดติดตามตอนต่อไป...
เริ่มสนุก..เมื่อหญิงสาวแจ้งบอกให้คนในกล้องรอสักครู่ พลันวิ่งไปเปิดตู้เสื้อผ้า รื้อควานหาชุดคอสเพลย์ สีแดงรัดรูปตัวจิ๋วโชร์แผ่นหลัง เว้าด้านหน้าปิดแค่ช่วงหน้าอกคว้านคอลึกโชร์ร่องอกสวย ..มีอา เป็นคนที่มั่นใจในแผ่นหลังของตัวเองมากเพราะเธอทั้งออกกำลังกาย และเข้าสปาขัดผิวอยู่ประจำ จึงทำให้แผ่นหลังนั้นเนียนสวย เธอจึงเลือกสั่งชุดที่เธอสามารถโชร์หลังได้ เผื่อมีโอกาสในภาคหน้าใส่ถ่ายรูปตามประสาหญิงสาวทั่วไปที่มักมีรูปเซ็กซี่เก็บไว้ดูเล่นๆ"เอ๊ะ....อยู่ใหนนะ..ชุดนั้น ที่เราซื้อมา" หญิงสาวบ่นพึมพำ ขณะเดียวกันก็รื้อไล่หาตามที่ไม้แขวนทีละตัว"นี่ไง...เจอแล้ว" ..หญิงสาวจัดการเปลี่ยนชุดเสร็จสรรพแต่ยังอยู่ในอาการกล้าๆกลัวๆเก้อเขินซึ่งนี่เป็นครั้งแรก ที่เธอจะได้ลองทำอะไรแบบนี้กับคนแปลกหน้า ซึ่งถ้าหากโลกใบนี้กลมจริงๆคนในกล้องเป็นท่านประธานล่ะ จะดีต่อตัวเธอหรือไม่ ..มีอา คว้าแมสผ้า ลายคิตตี้ เพื่อมาปิดบังใบหน้าไว้เผื่อเหตุอันไม่ควร เผลอไผลเข้า"ฉันมาแล้วค่ะ.."มีอา ส่งข้อความทักบอกคนในกล้อง ที่เหมือนจะนั่งอยู่กับที่ยังไม่กระดิกไปไหน"ขอโทษที่ให้รอนะคะ""ไม่เป็นไรครับ คุณ M สวยมากๆ ขอ อนุญาติใช้ไมล์ได้ม
เมื่อวันทำงาน ที่เหมือนปรกติ วันนี้ได้ข่าวว่า ท่านประธานหวังจะ เข้าออฟฟิศ มีอา เมื่อมาถึง ยกมือไหว้บุคคลที่วัยวุฒิมากกว่าเพื่อเป็นการทำความเคารพ การทำงานของ มีอา เริ่มคล่องขึ้น หลัง จากที่ มีอา ทำงานมาได้ร่วม2 สัปดาห์หญิงสาวเดินขึ้นไปส่งแขกเข้าห้องพัก ช่วงที่เดินเข้าลิฟท์ สายตาดันไปสะดุดกับใบหน้าคุ้นตาของใครคนหนึ่งเข้า หญิงสาวผู้อยู่ในการมองเห็นผิวขาวอมชมพู ตัวสูงไม่มากหากเทียบกับเธอ แต่ถือว่าสมส่วนกับร่างที่บอบบาง ของเขาอยู่ชั่ววินาทีชายหนุ่มผู้นั้นก็หยุดชะงัก หยุดหันมาสบตา กับ มีอา เขาเบิกตากว้าง ก่อนจะหันไปพูดอะไรบางอย่างกับผู้หญิงตรงหน้า ด้วยความที่ลิฟท์ เปิด มาที่ชั้น 4 มีอาจึงต้องลองถามเพื่อมารยาท"ท่านประธานจะลงมั้ยคะ ลิฟท์กำลังลงค่ะ" เสียงนุ่มนวลของมีอาเอ่ยถาม"ป่ะ ไป " ชายหนุ่มลังเลสุดท้ายก็เลือกที่จะไป ชายหนุ่มเดินเข้าลิฟท์มาหยุดยืนข้างหลังมีอา พลางตวัดสายมองอย่างไม่สบอารมณ์"เดี่ยวเบสส์ กลับเองได้ พี่หวัง ไปทำงานก่อนก็ได้ค่ะ " หญิงสาวร่างบางนั้นเอ่ยเสียงใส"อึม ขับ รถดีๆนะ คะ" ชายหนุ่มมักจะพูดค่ะ กับหญิงสาวเสมอ"อย่าซนไปเที่ยวกับผู้หญิงคนอื่นอีกนะ เบสส์ขี้หึงพี่ก็รู้"ชาย
ติ๊ง ติ้ง ติ้ง เสียงข้อความจากแอฟห้องลับ ดังขึ้น สร้างความหงุดหงิดให้กับเธอเป็นอย่างมาก หญิงสาวต้องละมือออกจาก กลีบกุหลาบงามที่ชุ่มฉ่ำหยาดเยิ้มอย่างไม่ค่อยเต็มใจเท่าไหร่นัก"ใครมันส่งอะไรมาเวลานี้เนี่ย" สายตาคู่สวยเปิดเข้าไปดู ข้อความจากห้องลับ.."วันนี้สะดวกมั้ยครับ กำลังเหงาช่วยหน่อยนะครับ" ข้อความปริศนาจากชายหนุ่มในห้องลับเจ้าของรอยสักปริศนาที่คุยกันวันนั้นส่งเข้ามา..."บ้าบอ 5 ทุ่มจะเที่ยงคืนอยู่แล้วใครจะคุย ฉันจะนอน" หญิงสาวบ่นพึงพำกับตัวเองวางโทรศัพท์ลงบนที่นอนนุ่ม อย่างไม่สบอารมณ์เท่าไหร่นัก ...แต่ในใจก็นึกทึกทักว่า หาก เป็นสมหวังล่ะ พรางหยิบข้อความขึ้นมาดูอีกครั้ง ข้อความเด้งรูป ชายหนุ่มถอดเสื้อโชร์ร่องกล้ามเนื้อหน้าท้องเป็นลอนสวย กางเกงเอวยางยืดเลื่อนลงต่ำเกือบเห็นความเป็นชาย มีอา หลับตาพริ้ม 1 ครั้ง"อุ๊บส์....ให้ตายสิโรบิ้น" หญิงสาวเบิกตากว้างมือป้องปากกลืนน้ำลาย มือบางเลื่อนประทับอก ด้วยความใจเต้น เมื่อเห็นภาพนั้นแล้วใจแทบละลายเป็นธรรดาของสาวๆทั่วไปที่มักชอบมองชายที่หุ่นดีมีซิกแพคเหมือนราวกับนายแบบยิมสุขภาพดี หรือบางคนชอบมองผู้หญิงใส่ชุดเซ็กซี่แล้วแต่คนตามรสนิยม"นี่คนหร
ห้องลับ..ประธานหื่นหวังดีค่ำคืนที่เงียบสงัด มีเพียงเสียงฝีเท้าคัทชูของเธอกระทบกับพื้นต่อกแตกๆ กับชายกระโปรงจีบรอบพริ้วไหวเหนือเข่าเมื่อ 2 ปีที่แล้ว มีอา หญิงสาวใบหน้าสวยหวาน ตา กลมโต ผิวขาวเนียน ผมดำยาวสลวย นัดเจอเพื่อน มีเพียงหน้ากากปิดบังใบหน้า เพื่อป้องกันโรคระบาดอย่างโควิด แต่ทว่าเธอดันนั่งรถไปลงผิดซอย ด้วยเหตุนี้เธอจึงพลัดหลงเข้าไปยังกลุ่มวัยรุ่นที่กำลังรวมตัวกันดื่มตั้งแก๊งวงเหล้า เขาทั้งหลายหมายจะ จับเธอมารุมโทรมมีอามองหาทางที่จะหนี..."ขอโทษค่ะ ฉันมาผิดซอย" เสียงเจื่อนๆ...เธอรู้สึกเหมือนตกอยู่ในอันตรายหวังอี้ หนุ่มลูกครึ่งไทยจีน ที่มาชุดมหาวิทยาลัย วันนั้นเขาไปงานเลี้ยงรุ่นรำลึกความหลังกันกับเพื่อนๆ จึงใส่ชุดมหาลัยกัน ขากลับจึง รวมตัวดื่มเหล้ากับเพื่อนๆอีกหลายกลุ่ม หวังอี้เห็นอย่างนั้นดูท่าว่าคงไม่ดีแน่ ๆ ถ้าปล่อยไปแบบนั้นเขาจึงคว้าตัวหญิงสาวออกมา"เร็วเข้า..ทางนี้" เสียงทุ้มดังตะโกนออกมา"ห๊า..!!!!!!!!!!!"หญิงสาวอยู่ในอาการตกใจสุดขีด วินาทีนั้นเธอทำอะไรไม่ถูกหน้าตาแต่ละคนถึงจะดูไม่เถื่อนเท่าไหร่นัก แต่ก็ไม่หวังดีแน่ๆ สาวน้อยร่างบางหน้าตาดีอย่างเธอ ต้องตกมาอยู่ท่ามกลางคนเ
ห้องลับ..ประธานหื่นตอนที่ 2 จะได้เจอแล้ว..แต่..ครั้นเมื่อมาเรียนที่มหาวิทยาลัย มีอา พยายามตามหาชายหนุ่มที่แทบจะไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเขาเลยนอกจาก ชื่อหวังดี ที่เขาบอกไว้ และใบหน้าอันน่าจดจำเป็นที่สุด แต่ยิ่งตามหาเท่าไหร่..ยิ่งไร้วี่แวว ไม่มีใครสักคนที่จะรู้จักหรือเคยเห็นหน้าลักษณะแบบนี้ ถึงแม้เจอหน้าคนมี่คิดว่าที่ไกล้เคียงแต่พอไปเจอตัวจริงก็ไม่ใช่ ที่สำคัญ เค้าเรียนอยู่ที่คณะไหน หรือเรียนที่นี่จริงรึป่าวก้อไม่อาจทราบได้.......///...2 ปี ต่อมา มีอา เธอยังตามหาเขามาตลอด หลังจากที่ มีอา เรียนจบ เธอก็พยายามไปฝึกงาน และ ทำงาน ตาม บริษัทหลายที่จึงทำให้เธอมีประสบการณ์การทำงานมาบ้าง แต่เอาเข้าจริงๆกลับกลายเป็นว่าเธอก็ไม่ชอบงานแบบนี้สักเท่าไหร่นัก เธอชอบที่จะช่วยเหลือผู้คน ชอบงานบริการมากกว่า จึงเลือกที่จะลองไปทำงานต้อนรับ..เมื่อเลื่อนหางานทางอินเตอร์เน็ตปรากฎเห็นโรงแรมแห่งนึงประกาศรับรับพนักงาน เธอจึงอยากลองประสบการณ์ใหม่มีอา เตรียมเอกสารเพื่อทำการสมัครเข้าทำงานในโรงแรมแห่งหนึ่งนี้..หลังจากที่สัมภาษณ์งานจบ เธอก้อยังไม่แน่ใจว่าจะผ่านหรือไม่"เดี๋ยวทางเราจะติดต่อกลับไปนะคะ""ขอบคุณค่ะ"ครั้
ติ๊ง ติ้ง ติ้ง เสียงข้อความจากแอฟห้องลับ ดังขึ้น สร้างความหงุดหงิดให้กับเธอเป็นอย่างมาก หญิงสาวต้องละมือออกจาก กลีบกุหลาบงามที่ชุ่มฉ่ำหยาดเยิ้มอย่างไม่ค่อยเต็มใจเท่าไหร่นัก"ใครมันส่งอะไรมาเวลานี้เนี่ย" สายตาคู่สวยเปิดเข้าไปดู ข้อความจากห้องลับ.."วันนี้สะดวกมั้ยครับ กำลังเหงาช่วยหน่อยนะครับ" ข้อความปริศนาจากชายหนุ่มในห้องลับเจ้าของรอยสักปริศนาที่คุยกันวันนั้นส่งเข้ามา..."บ้าบอ 5 ทุ่มจะเที่ยงคืนอยู่แล้วใครจะคุย ฉันจะนอน" หญิงสาวบ่นพึงพำกับตัวเองวางโทรศัพท์ลงบนที่นอนนุ่ม อย่างไม่สบอารมณ์เท่าไหร่นัก ...แต่ในใจก็นึกทึกทักว่า หาก เป็นสมหวังล่ะ พรางหยิบข้อความขึ้นมาดูอีกครั้ง ข้อความเด้งรูป ชายหนุ่มถอดเสื้อโชร์ร่องกล้ามเนื้อหน้าท้องเป็นลอนสวย กางเกงเอวยางยืดเลื่อนลงต่ำเกือบเห็นความเป็นชาย มีอา หลับตาพริ้ม 1 ครั้ง"อุ๊บส์....ให้ตายสิโรบิ้น" หญิงสาวเบิกตากว้างมือป้องปากกลืนน้ำลาย มือบางเลื่อนประทับอก ด้วยความใจเต้น เมื่อเห็นภาพนั้นแล้วใจแทบละลายเป็นธรรดาของสาวๆทั่วไปที่มักชอบมองชายที่หุ่นดีมีซิกแพคเหมือนราวกับนายแบบยิมสุขภาพดี หรือบางคนชอบมองผู้หญิงใส่ชุดเซ็กซี่แล้วแต่คนตามรสนิยม"นี่คนหร
เมื่อวันทำงาน ที่เหมือนปรกติ วันนี้ได้ข่าวว่า ท่านประธานหวังจะ เข้าออฟฟิศ มีอา เมื่อมาถึง ยกมือไหว้บุคคลที่วัยวุฒิมากกว่าเพื่อเป็นการทำความเคารพ การทำงานของ มีอา เริ่มคล่องขึ้น หลัง จากที่ มีอา ทำงานมาได้ร่วม2 สัปดาห์หญิงสาวเดินขึ้นไปส่งแขกเข้าห้องพัก ช่วงที่เดินเข้าลิฟท์ สายตาดันไปสะดุดกับใบหน้าคุ้นตาของใครคนหนึ่งเข้า หญิงสาวผู้อยู่ในการมองเห็นผิวขาวอมชมพู ตัวสูงไม่มากหากเทียบกับเธอ แต่ถือว่าสมส่วนกับร่างที่บอบบาง ของเขาอยู่ชั่ววินาทีชายหนุ่มผู้นั้นก็หยุดชะงัก หยุดหันมาสบตา กับ มีอา เขาเบิกตากว้าง ก่อนจะหันไปพูดอะไรบางอย่างกับผู้หญิงตรงหน้า ด้วยความที่ลิฟท์ เปิด มาที่ชั้น 4 มีอาจึงต้องลองถามเพื่อมารยาท"ท่านประธานจะลงมั้ยคะ ลิฟท์กำลังลงค่ะ" เสียงนุ่มนวลของมีอาเอ่ยถาม"ป่ะ ไป " ชายหนุ่มลังเลสุดท้ายก็เลือกที่จะไป ชายหนุ่มเดินเข้าลิฟท์มาหยุดยืนข้างหลังมีอา พลางตวัดสายมองอย่างไม่สบอารมณ์"เดี่ยวเบสส์ กลับเองได้ พี่หวัง ไปทำงานก่อนก็ได้ค่ะ " หญิงสาวร่างบางนั้นเอ่ยเสียงใส"อึม ขับ รถดีๆนะ คะ" ชายหนุ่มมักจะพูดค่ะ กับหญิงสาวเสมอ"อย่าซนไปเที่ยวกับผู้หญิงคนอื่นอีกนะ เบสส์ขี้หึงพี่ก็รู้"ชาย
เริ่มสนุก..เมื่อหญิงสาวแจ้งบอกให้คนในกล้องรอสักครู่ พลันวิ่งไปเปิดตู้เสื้อผ้า รื้อควานหาชุดคอสเพลย์ สีแดงรัดรูปตัวจิ๋วโชร์แผ่นหลัง เว้าด้านหน้าปิดแค่ช่วงหน้าอกคว้านคอลึกโชร์ร่องอกสวย ..มีอา เป็นคนที่มั่นใจในแผ่นหลังของตัวเองมากเพราะเธอทั้งออกกำลังกาย และเข้าสปาขัดผิวอยู่ประจำ จึงทำให้แผ่นหลังนั้นเนียนสวย เธอจึงเลือกสั่งชุดที่เธอสามารถโชร์หลังได้ เผื่อมีโอกาสในภาคหน้าใส่ถ่ายรูปตามประสาหญิงสาวทั่วไปที่มักมีรูปเซ็กซี่เก็บไว้ดูเล่นๆ"เอ๊ะ....อยู่ใหนนะ..ชุดนั้น ที่เราซื้อมา" หญิงสาวบ่นพึมพำ ขณะเดียวกันก็รื้อไล่หาตามที่ไม้แขวนทีละตัว"นี่ไง...เจอแล้ว" ..หญิงสาวจัดการเปลี่ยนชุดเสร็จสรรพแต่ยังอยู่ในอาการกล้าๆกลัวๆเก้อเขินซึ่งนี่เป็นครั้งแรก ที่เธอจะได้ลองทำอะไรแบบนี้กับคนแปลกหน้า ซึ่งถ้าหากโลกใบนี้กลมจริงๆคนในกล้องเป็นท่านประธานล่ะ จะดีต่อตัวเธอหรือไม่ ..มีอา คว้าแมสผ้า ลายคิตตี้ เพื่อมาปิดบังใบหน้าไว้เผื่อเหตุอันไม่ควร เผลอไผลเข้า"ฉันมาแล้วค่ะ.."มีอา ส่งข้อความทักบอกคนในกล้อง ที่เหมือนจะนั่งอยู่กับที่ยังไม่กระดิกไปไหน"ขอโทษที่ให้รอนะคะ""ไม่เป็นไรครับ คุณ M สวยมากๆ ขอ อนุญาติใช้ไมล์ได้ม
วันต่อมา...จวบจนเวลา 11 โมง กว่าๆ ไกล้จะได้เวลามื้อเที่ยง ปรากฏภาพหญิงสาวหน้าตาคมเข้ม สูงยาวเข่าดี ผมสีทอง ชุดรัดโชร์สัดส่วน ผิวสีแทน อมน้ำผึ้ง ประหนึ่งว่าเป็นนางแบบหลุดมาจากแคทวอร์คยังไงยังงั้น เดินตรงเข้ามาที่ Coffee shop ของโรงแรม ขนาด มีอา เป็นผู้หญิงด้วยกันเห็นแล้วยังแทบใจละลาย"หวัดดีจ่ะ บอก หวังให้ทีนะจ๊ะ ว่าวิกกี้ มาถึงแล้วค่ะ"เสียงหวานเดินมาฝากบอกเธอให้ไปบอกท่านประธาน"ได้ค่ะ" ในใจตอนนี้แค่คิดใจก็แทบแตกสะลาย นี่คงจะเป็นแฟนสาวของท่านประธานสินะ..เธอยิ่งหมดหวังไปกันใหญ่เธอจะเอาอะไรไปสู้เขา.."เดี๋ยวพี่บอกให้จ่ะ"รุ่นพี่ใจดีที่ช่วยสอนงานอาสาแจ้งแทนให้ผ่านมาประมาณ 15 นาที ทันที ที่ท่านประธานปรากฎตัวเดินผ่านฟร้อน ที่มีอา ยืนทำงานอยู่ ทุกคนพร้อมใจกันยกมือไหว้ ชายหนุ่มผงกหัวรับ พลันเดินเข้ามาพูดแซะมีอาไกล้ๆว่า.."อึม ...พนักงานใหม่วันนี้เก็บผมเรียบร้อยดีนี่ ละรองเท้าเปลี่ยนหรือยัง""เรียบร้อยค่ะท่านประธาน"..."ดีมาก.." ขณะเดียวกันเขายกแขนขึ้นมาดูนาฬิกาปรากฎรอยสัก สัญลักษณ์แปลกๆ ที่เธอแอบเห็นเข้าพอดีที่ข้อมือ แต่ก้อไม่ได้สนใจอะไรคิดว่าเป็นเพียงรอยสักทั่วไปที่ใครๆก็สักกันชายหนุ่มมุ่ง
ห้องลับ..ประธานหื่นตอนที่ 2 จะได้เจอแล้ว..แต่..ครั้นเมื่อมาเรียนที่มหาวิทยาลัย มีอา พยายามตามหาชายหนุ่มที่แทบจะไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเขาเลยนอกจาก ชื่อหวังดี ที่เขาบอกไว้ และใบหน้าอันน่าจดจำเป็นที่สุด แต่ยิ่งตามหาเท่าไหร่..ยิ่งไร้วี่แวว ไม่มีใครสักคนที่จะรู้จักหรือเคยเห็นหน้าลักษณะแบบนี้ ถึงแม้เจอหน้าคนมี่คิดว่าที่ไกล้เคียงแต่พอไปเจอตัวจริงก็ไม่ใช่ ที่สำคัญ เค้าเรียนอยู่ที่คณะไหน หรือเรียนที่นี่จริงรึป่าวก้อไม่อาจทราบได้.......///...2 ปี ต่อมา มีอา เธอยังตามหาเขามาตลอด หลังจากที่ มีอา เรียนจบ เธอก็พยายามไปฝึกงาน และ ทำงาน ตาม บริษัทหลายที่จึงทำให้เธอมีประสบการณ์การทำงานมาบ้าง แต่เอาเข้าจริงๆกลับกลายเป็นว่าเธอก็ไม่ชอบงานแบบนี้สักเท่าไหร่นัก เธอชอบที่จะช่วยเหลือผู้คน ชอบงานบริการมากกว่า จึงเลือกที่จะลองไปทำงานต้อนรับ..เมื่อเลื่อนหางานทางอินเตอร์เน็ตปรากฎเห็นโรงแรมแห่งนึงประกาศรับรับพนักงาน เธอจึงอยากลองประสบการณ์ใหม่มีอา เตรียมเอกสารเพื่อทำการสมัครเข้าทำงานในโรงแรมแห่งหนึ่งนี้..หลังจากที่สัมภาษณ์งานจบ เธอก้อยังไม่แน่ใจว่าจะผ่านหรือไม่"เดี๋ยวทางเราจะติดต่อกลับไปนะคะ""ขอบคุณค่ะ"ครั้
ห้องลับ..ประธานหื่นหวังดีค่ำคืนที่เงียบสงัด มีเพียงเสียงฝีเท้าคัทชูของเธอกระทบกับพื้นต่อกแตกๆ กับชายกระโปรงจีบรอบพริ้วไหวเหนือเข่าเมื่อ 2 ปีที่แล้ว มีอา หญิงสาวใบหน้าสวยหวาน ตา กลมโต ผิวขาวเนียน ผมดำยาวสลวย นัดเจอเพื่อน มีเพียงหน้ากากปิดบังใบหน้า เพื่อป้องกันโรคระบาดอย่างโควิด แต่ทว่าเธอดันนั่งรถไปลงผิดซอย ด้วยเหตุนี้เธอจึงพลัดหลงเข้าไปยังกลุ่มวัยรุ่นที่กำลังรวมตัวกันดื่มตั้งแก๊งวงเหล้า เขาทั้งหลายหมายจะ จับเธอมารุมโทรมมีอามองหาทางที่จะหนี..."ขอโทษค่ะ ฉันมาผิดซอย" เสียงเจื่อนๆ...เธอรู้สึกเหมือนตกอยู่ในอันตรายหวังอี้ หนุ่มลูกครึ่งไทยจีน ที่มาชุดมหาวิทยาลัย วันนั้นเขาไปงานเลี้ยงรุ่นรำลึกความหลังกันกับเพื่อนๆ จึงใส่ชุดมหาลัยกัน ขากลับจึง รวมตัวดื่มเหล้ากับเพื่อนๆอีกหลายกลุ่ม หวังอี้เห็นอย่างนั้นดูท่าว่าคงไม่ดีแน่ ๆ ถ้าปล่อยไปแบบนั้นเขาจึงคว้าตัวหญิงสาวออกมา"เร็วเข้า..ทางนี้" เสียงทุ้มดังตะโกนออกมา"ห๊า..!!!!!!!!!!!"หญิงสาวอยู่ในอาการตกใจสุดขีด วินาทีนั้นเธอทำอะไรไม่ถูกหน้าตาแต่ละคนถึงจะดูไม่เถื่อนเท่าไหร่นัก แต่ก็ไม่หวังดีแน่ๆ สาวน้อยร่างบางหน้าตาดีอย่างเธอ ต้องตกมาอยู่ท่ามกลางคนเ