บทที่ 328

“ในเมื่อเราเป็นหนึ่งในวงการศิลปวัฒนธรรม โดยเฉพาะด้านดนตรี เราก็ต้องทำตัวให้สมกับเป็นมืออาชีพ!”

“ถ้าทำเพื่อเกียรติยศศักดิ์ศรีอย่างเดียว แล้วใส่ร้ายป้ายสีให้กับอัจฉริยะมากความสามารถคนหนึ่งแบบนี้ ก็เท่ากับว่าไร้จริยธรรมน่ะสิ?”

มีคนไม่น้อยที่ตัดใจทำไม่ลง

ทีแรกพวกเขาเพียงแค่คิดว่าหลิงเฟิงเป็นน้ำครึ่งแก้วที่ชอบเสแสร้งเท่านั้น แต่ไม่คิดว่าเขาจะเป็นคนจริง!”

ตอนนี้จะเดินหน้าก็ยาก ถอยก็ยาก!

เฉียวกุ้ยเห็นดังนั้น ก็พูดอย่างรีบร้อนว่า

“รุ่นพี่ทุกคนต้องมองภาพรวมนะครับ! อีกอย่าง เด็กนี่โอ้อวดมากแค่ไหน เมื่อครู่นี้พวกคุณก็เห็นเองกับตาแล้ว…”

คนมักเห็นแก่ศักดิ์ศรีเสมอ

ภายใต้การโน้มน้าวของเฉียวกุ้ย คนส่วนน้อยที่รู้สึกผิดต่างก็ค่อยๆ คล้อยตาม!

ทันใดนั้นเอง หลิงเฟิงที่อยู่บนเวทีพลันหยุดเล่นเปียโน แล้วยกมุมปากขึ้น

“ขออภัย ความจริงแล้วที่เล่นให้พวกคุณฟัง ก็เป็นขยะเหมือนกัน!”

“นั่นเป็นแค่อาหารเรียกน้ำย้อยทำความสะอาดหูของพวกคุณเท่านั้น!”

“ต่อจากนี้ถึงจะเป็นสิ่งที่ผมจะดีดจริงๆ!”

เขาเงยหน้าขึ้น ออร่าเปลี่ยนไปเหมือนคนละคน!

มันดังมากจนคนที่เดิมต้องการต่อต้านเขา แต่พอเปิดปาก ก็ไม่รู้ว่าจะพูดอะไร

หากบอ