Chapter 49" จะไปหาไรกินเอาไรปะ "" กูเอาคาปูแก้วนึง "" ไม่เอา "" โอเค "" งั้นกูไปนะ "" น้ำ ขอน้ำ "" ห้ะ? ใครเอาน้ำไร "" อะไรของมึงไอ้นนท์ กูยังไม่ได้พูด "" ถ้าไม่ใช่มึง มึงเหรอไอ้แทน "" ไม่ใช่กู "" กูเนี้ยะ ขอน้ำให้กูหน่อย "" เห้ย!!! ไอ้กันต์ "" เออ กูเองนี่แหละ พวกมึงช่วยหยุดแหกปากแล้ว
ตอนนี้ผมกลับจากเชียงใหม่แล้วครับ กลับมาพร้อมพวกเพื่อนเหี้ยๆ ของผมนี่แหละครับ ผมรู้สึกมีความสุขมากๆ เพราะหลังจากที่อาร์มกลับไปได้สักพักแล้วผมก็ได้รู้จากปากไอ้แทน ครับไอ้แทนนี่แหละครับ มันไม่ตอบผม แต่มันบอกผมว่าก่อนที่พวกมันจะมาถึง แอมป์เป็นคนนอนเฝ้าผมเอง แต่พอพวกมันมาแอมป์ถึงกลับบ้านไป ก็ยังดีนะครับท
" ไอ้เมย์!! " ฉันคิดว่ามันจะหยุดแล้วนะ แต่ไม่ใช่ ไอ้เพื่อนเวรนี่" ฮ่าๆๆ เออไม่แกล้งแล้ว แต่เอาจริงนะมึง ถ้ายังรู้สึกว่ายังรักกันอยู่ก็กลับไปเคลียร์กันให้จบๆ จะได้ดีกันสักที "" แต่ว่าวันนั้น " วันนั้นที่เค้าดูถูกความรักของฉัน ดูถูกฉันมันยังทำให้ฉันกลัว" ฉันรู้ว่ามันยาก แต่ก็ยังไม่ได้คุยกันแบบเคลีย
Chapter 50" อื้ม ขอบคุณนะที่ยังให้อภัยคนอย่างพี่ " และเราสองคนก็ยิ้มให้กัน อย่างน้อยๆ ช่วงเวลาแบบนี้เราก็ยังยิ้มให้กันได้อยู่" ขอบคุณพี่เหมือนกัน "" แล้วนี่จะอยู่กินข้าวกันก่อนไหม พี่พึ่งกลับมาจากซื้อของมาเลย "" เอ่อ… ไม่ดีกว่าค่ะ แอมป์กลับไปกินพร้อมเมย์ดีกว่า " เพราะเมย์มันก็ซื้อของไปทำอาหารเยอ
" และสุดท้ายเลย เราคุยกันรู้เรื่องแล้วนะ เราเป็นพี่น้องกัน พี่น้องกันแค่นั้น " ฉันขอย้ำอีกรอบ ทำไมตอนอยู่คอนโดพี่มันไม่เป็นแบบนี้วะ ดูรู้เรื่องกว่านี้และไม่มีท่าทีจะกวนตีนแบบนี้เลยปัง!!" ไปดิ จะจอดอยู่ทำไมอีก " เพราะฉันเดินลงมาสักพักแล้วยังไปยอมขับไปอีก พ่อพี่มึงสร้างตรงนี้ไว้เหรอ" โอเค ไปก็ไป แล
" มึงรู้ปะแอมป์ว่าเรื่องอะไร "" กูไม่รู้ เลิกถามกูได้แล้ว แล้วก็เลิกมองกูด้วยสายตาที่กูเป็นต้นเหตุสักทีเถอะ " ก็ตลอดทั้งวันทั้งไอ้เมย์และไอ้เนยมันเอาแต่ถามฉัน และมองว่าฉันเป็นต้นเหตุของเรื่องที่พวกพี่เค้าเรียกมารวมตัว" โห!! มึง ก็มันคิดเป็นอย่างอื่นไม่ได้นี่หว่า "" ทำไมพวกมึงไม่เลิกสงสัยแล้วรอพวก
Chapter 51ฉันเดินออกไปด้านหน้าด้วยความรู้สึกอยากจะเดินไปต่อยหน้าไอ้คนที่เรียกฉันด้วยสรรพนามนั้นจริงๆ ไม่รู้จะจองเวรฉันไปถึงไหน" นับสิครับ มองหน้าผม แล้วคุณนับได้เหรอ " ไอ้....." ค่ะ 1... 2... 3... 6.... 10....15.....25...... "" ครบไหมครับ "" แปปนึงค่ะ " คือฉันยังนับไม่เสร็จไงแล้วมาถามแบบนี้ฉันจ
" สาม " เกมส์โอเวอร์ค่ะ ถึงสามแล้วแต่ก็ไม่มีใครออกไป" โอเคครับ ไม่มีใครออกมาก็ไม่เป็นไร ในเมื่อผมให้โอกาสแล้วไม่ออกมาผมก็จะได้ชี้ตัวเลย " วินาทีนี้คือยิ่งกว่าลุ้นเกรดออกหรือหวยออกซะอีก" ผมขอให้นักศึกษาปี 1 ที่เป็นน้องรหัสของผมออกมารับโทษด้วย ครับ " น้องรหัสพี่มันก็คือ...." เชิญครับน้องแอมป์ " ฉัน
" ........ " ไอ้แทนก็คือไอ้แทน มันก็ปรายตามามอง แล้วก็ทำหน้านิ่งๆของมันต่อไป" สัส!! "" กูกลับก่อนดีกว่า อยากกอดเมียจะแย่ ขอบใจพวกมึงมากที่เหลือก็ฝากเคลียร์ด้วย "" โหไอ้ห่า ได้เมียคืนแล้วโยนงานให้พวกกูทันทีนะมึง "" อย่าบ่นไอ้สัส เหล้าฟรีเดือนหนึ่งที่มึงขอจะเอาไหม "" เอาครับพี่กันต์ครับ ผมจะเคลีย
Chapter 52ตอนนี้ใจผมมันโคตรปวดหนึบเลยครับ ทั้งคำพูดแล้วก็น้ำเสียงที่แอมป์พูดออกมามันสื่อไปในทางที่ผมจะต้องผิดหวัง เอาจริงๆ ผมก็เตรียมใจมาบ้างแล้ว แต่พอเจอเข้าจริงๆ มันก็คงยอมรับง่ายๆ ไม่ได้หรอก ใช่ไหมล่ะครับผมขอย้อนกลับไปในวันที่ผมกลับจากเชียงใหม่ จำได้ไหมครับที่ผมบอกว่ามีธุระต้องทำ นี่แหละครับธุร
" สาม " เกมส์โอเวอร์ค่ะ ถึงสามแล้วแต่ก็ไม่มีใครออกไป" โอเคครับ ไม่มีใครออกมาก็ไม่เป็นไร ในเมื่อผมให้โอกาสแล้วไม่ออกมาผมก็จะได้ชี้ตัวเลย " วินาทีนี้คือยิ่งกว่าลุ้นเกรดออกหรือหวยออกซะอีก" ผมขอให้นักศึกษาปี 1 ที่เป็นน้องรหัสของผมออกมารับโทษด้วย ครับ " น้องรหัสพี่มันก็คือ...." เชิญครับน้องแอมป์ " ฉัน
Chapter 51ฉันเดินออกไปด้านหน้าด้วยความรู้สึกอยากจะเดินไปต่อยหน้าไอ้คนที่เรียกฉันด้วยสรรพนามนั้นจริงๆ ไม่รู้จะจองเวรฉันไปถึงไหน" นับสิครับ มองหน้าผม แล้วคุณนับได้เหรอ " ไอ้....." ค่ะ 1... 2... 3... 6.... 10....15.....25...... "" ครบไหมครับ "" แปปนึงค่ะ " คือฉันยังนับไม่เสร็จไงแล้วมาถามแบบนี้ฉันจ
" มึงรู้ปะแอมป์ว่าเรื่องอะไร "" กูไม่รู้ เลิกถามกูได้แล้ว แล้วก็เลิกมองกูด้วยสายตาที่กูเป็นต้นเหตุสักทีเถอะ " ก็ตลอดทั้งวันทั้งไอ้เมย์และไอ้เนยมันเอาแต่ถามฉัน และมองว่าฉันเป็นต้นเหตุของเรื่องที่พวกพี่เค้าเรียกมารวมตัว" โห!! มึง ก็มันคิดเป็นอย่างอื่นไม่ได้นี่หว่า "" ทำไมพวกมึงไม่เลิกสงสัยแล้วรอพวก
" และสุดท้ายเลย เราคุยกันรู้เรื่องแล้วนะ เราเป็นพี่น้องกัน พี่น้องกันแค่นั้น " ฉันขอย้ำอีกรอบ ทำไมตอนอยู่คอนโดพี่มันไม่เป็นแบบนี้วะ ดูรู้เรื่องกว่านี้และไม่มีท่าทีจะกวนตีนแบบนี้เลยปัง!!" ไปดิ จะจอดอยู่ทำไมอีก " เพราะฉันเดินลงมาสักพักแล้วยังไปยอมขับไปอีก พ่อพี่มึงสร้างตรงนี้ไว้เหรอ" โอเค ไปก็ไป แล
Chapter 50" อื้ม ขอบคุณนะที่ยังให้อภัยคนอย่างพี่ " และเราสองคนก็ยิ้มให้กัน อย่างน้อยๆ ช่วงเวลาแบบนี้เราก็ยังยิ้มให้กันได้อยู่" ขอบคุณพี่เหมือนกัน "" แล้วนี่จะอยู่กินข้าวกันก่อนไหม พี่พึ่งกลับมาจากซื้อของมาเลย "" เอ่อ… ไม่ดีกว่าค่ะ แอมป์กลับไปกินพร้อมเมย์ดีกว่า " เพราะเมย์มันก็ซื้อของไปทำอาหารเยอ
" ไอ้เมย์!! " ฉันคิดว่ามันจะหยุดแล้วนะ แต่ไม่ใช่ ไอ้เพื่อนเวรนี่" ฮ่าๆๆ เออไม่แกล้งแล้ว แต่เอาจริงนะมึง ถ้ายังรู้สึกว่ายังรักกันอยู่ก็กลับไปเคลียร์กันให้จบๆ จะได้ดีกันสักที "" แต่ว่าวันนั้น " วันนั้นที่เค้าดูถูกความรักของฉัน ดูถูกฉันมันยังทำให้ฉันกลัว" ฉันรู้ว่ามันยาก แต่ก็ยังไม่ได้คุยกันแบบเคลีย
ตอนนี้ผมกลับจากเชียงใหม่แล้วครับ กลับมาพร้อมพวกเพื่อนเหี้ยๆ ของผมนี่แหละครับ ผมรู้สึกมีความสุขมากๆ เพราะหลังจากที่อาร์มกลับไปได้สักพักแล้วผมก็ได้รู้จากปากไอ้แทน ครับไอ้แทนนี่แหละครับ มันไม่ตอบผม แต่มันบอกผมว่าก่อนที่พวกมันจะมาถึง แอมป์เป็นคนนอนเฝ้าผมเอง แต่พอพวกมันมาแอมป์ถึงกลับบ้านไป ก็ยังดีนะครับท