เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 0043
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-11-27 18:19:14
บทที่เกี่ยวข้อง
หัวใจวิศวะ บทที่ 0044
..." อ่า อิ่มชะมัด " ไม่อิ่มดิแปลก แม่งกินคนเดียวสามจานคิดดู" ถามจริง อดอยากมาจากไหน "" ก็มันอร่อยปะวะ อร่อยก็ต้องกินเยอะๆ ปะ " ว่าแต่คนอื่นเด็ก ตัวเองก็เหมือนเด็กเหอะ ฉันเลิกสนใจพี่กันต์แล้วเก็บจานไปล้าง ส่วนพี่มันน่ะเหรอนู่นค่ะ เดินไปดูทีวีสบายใจแล้ว" งั้นแอมป์กลับแล้วนะ " หลังจากล้างจานเสร็
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-27หัวใจวิศวะ บทที่ 0045
" แล้วตอนเช็ดให้นี่นั่งแบบนี้ปะ " พี่กันต์มันเป็นพี่น้องกับเจ้าหนูทำไมหรือไงวะ สงสัยอยู่นั่นแหละ" ก็ไม่ นั่งแบบนี้มันดูไม่ดี ดูค้ำหัวผู้ใหญ่ "ตอนเช็ดให้พี่ฉันก็ต้องอยู่สูงกว่ามันนั่นแหละ แต่ก็ไม่ได้นั่งคร่อมแบบนี้ ฉันให้พี่ฉันนั่งบนเก้าอี้ส่วนฉันยืน แต่พักหลังๆ มานี้ไม่ค่อยได้ทำหน้าที่นี้หรอกคะ ก็
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-27หัวใจวิศวะ บทที่ 0046
Chapter 22- 16.45 น. - " จะไปดีไหมวะ หรือไม่ไปดี แต่นี่ก็ยังเหลือเวลาอยู่ จะไปหรือไม่ไปดี วะ " ไม่ต้องงกันค่ะ ไม่ใช่ใครที่ไหนแต่เป็นแอมป์คนนี้คนเดิมจ้า กำลังคิดอยู่ว่าจะไปซื้อน้ำดีไหม คืออยู่ๆ ก็อยากน้ำโกโก้เฉย นี่พูดถึงแล้วความอยากมันก็มีมากขึ้น แต่ก็ยังลังเลว่าจะไปซื้อดีไหม ร้านมันก็ไม่ได้ไกล
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-27หัวใจวิศวะ บทที่ 0047
" จริงดิ o_o " พี่ต้นพยักหน้า ใครมันจะอยากเชื่อ เมื่อก่อนพี่แกทั้งอ้วน ทั้งตี๋ ดูตุ้นๆ ดีอะ อีกอย่างตอนนั้นฉัน 9 ขวบได้มั้ง ส่วนพี่ต้นก็ประมาณ 10 ขวบได้ (ตอน 9 ขวบ ฉันก็ยังตัวเล็กอยู่นะบอกก่อน) แต่ตอนนี้หื้มม คนละเรื่อง ทั้งสูง ทั้งหล่อ ไม่หลงเหลือเค้าโครงเดิมเลย ไม่ดิยังเหลืออยู่ พี่ต้นก็ยังตี๋อยู่
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-27หัวใจวิศวะ บทที่ 0048
" กี่ โมง แล้ว " พี่กันต์ถามซ้ำอีกครั้ง แต่พูดแบบเสียงรอดไรฟันมาก" หะ...ห้าโมงครึ่ง "" แล้วนัดกี่โมง "" ห้าโมง " ฉันตอบเสียงอ้อมแอ้ม" หึ ก็รู้ดีหนิ "" ขึ้นรถ " ฉันยังไม่ได้พูดอะไรต่อพี่กันต์ก็บอกให้ขึ้นรถทันที" พี่จะพาไปไหนเหรอ" หลังจากขึ้นรถมาแล้วฉันก็ถามพี่กันต์ทันที ที่ถามนี่ไม่ได้อยากรู้จร
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-27หัวใจวิศวะ บทที่ 0049
Chapter 23 nc18+" แล้วเธอคิดว่าถ้าคนที่มั่วแต่ไม่ยอมรับว่าตัวเองมั่ว กับคนที่โคตรมั่วแม่งได้กันเองแม่งจะเป็นไงวะ " ผมพูดพร้อมเหยียดยิ้มไปให้แอมป์" พี่จะทำอะไร อย่าเข้ามานะ " จำเป็นไหมที่ผมต้องฟังเสียงแอมป์ ผมตอบให้ครับว่าไม่จำเป็น" บอกว่าอย่าเข้ามาไง " ผมไม่ฟังเสียงใครทั้งนั้นแหละ เดินเข้าไปหาแอม
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-27หัวใจวิศวะ บทที่ 0050
" มองขนาดนั้นลองจับดูได้นะ " ผมเห็นแอมป์มองลูกชายที่มีขนาดใหญ่มากกว่ามาตรฐานด้วยความตกใจ จะตกใจทำไมวะก็เคยเข้าไปแล้วรึเปล่า" พูดบ้าอะไร แอมป์ไม่ได้ อ้ะ " ขี้เกียจฟังว่ะ ผมก็เลยจัดการจับลูกชายผมจ่อไปที่ร่องทางรักของแอมป์แล้วกดส่วนหัวเข้าไป อ่าส์ ขนาดเข้าไปแค่หัวแม่งยังแน่นขนาดนี้ ถ้าเข้าไปทั้งลำจะขน
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-27หัวใจวิศวะ บทที่ 0051
Chapter 24" อื้อ แต่เอาไปอธิบายไปนะ มันน่าฟังกว่า " พี่กันต์พูดจบก็เริ่มขยับสะโพกขึ้นลง" ถ้าจะฟัง อ้ะ ก็ฟังดีๆ " คือจะบ้าปะวะให้พูดไปแล้วเอ่อ เอาไปแล้วมันจะฟังรู้เรื่องชาติไหน" ถ้าอยากอธิบายก็ห้ามต่อรอง " พี่กันต์พูดไปแล้วเริ่มเด้งสะโพกใส่ฉันเรื่อยๆ จนตอนนี้สติฉันเริ่มจะแตกอีกแล้ว" พี่กันต์ อ้ะ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-27
บทล่าสุด
หัวใจวิศวะ บทที่ 0116
" ........ " ไอ้แทนก็คือไอ้แทน มันก็ปรายตามามอง แล้วก็ทำหน้านิ่งๆของมันต่อไป" สัส!! "" กูกลับก่อนดีกว่า อยากกอดเมียจะแย่ ขอบใจพวกมึงมากที่เหลือก็ฝากเคลียร์ด้วย "" โหไอ้ห่า ได้เมียคืนแล้วโยนงานให้พวกกูทันทีนะมึง "" อย่าบ่นไอ้สัส เหล้าฟรีเดือนหนึ่งที่มึงขอจะเอาไหม "" เอาครับพี่กันต์ครับ ผมจะเคลีย
หัวใจวิศวะ บทที่ 0115
Chapter 52ตอนนี้ใจผมมันโคตรปวดหนึบเลยครับ ทั้งคำพูดแล้วก็น้ำเสียงที่แอมป์พูดออกมามันสื่อไปในทางที่ผมจะต้องผิดหวัง เอาจริงๆ ผมก็เตรียมใจมาบ้างแล้ว แต่พอเจอเข้าจริงๆ มันก็คงยอมรับง่ายๆ ไม่ได้หรอก ใช่ไหมล่ะครับผมขอย้อนกลับไปในวันที่ผมกลับจากเชียงใหม่ จำได้ไหมครับที่ผมบอกว่ามีธุระต้องทำ นี่แหละครับธุร
หัวใจวิศวะ บทที่ 0114
" สาม " เกมส์โอเวอร์ค่ะ ถึงสามแล้วแต่ก็ไม่มีใครออกไป" โอเคครับ ไม่มีใครออกมาก็ไม่เป็นไร ในเมื่อผมให้โอกาสแล้วไม่ออกมาผมก็จะได้ชี้ตัวเลย " วินาทีนี้คือยิ่งกว่าลุ้นเกรดออกหรือหวยออกซะอีก" ผมขอให้นักศึกษาปี 1 ที่เป็นน้องรหัสของผมออกมารับโทษด้วย ครับ " น้องรหัสพี่มันก็คือ...." เชิญครับน้องแอมป์ " ฉัน
หัวใจวิศวะ บทที่ 0113
Chapter 51ฉันเดินออกไปด้านหน้าด้วยความรู้สึกอยากจะเดินไปต่อยหน้าไอ้คนที่เรียกฉันด้วยสรรพนามนั้นจริงๆ ไม่รู้จะจองเวรฉันไปถึงไหน" นับสิครับ มองหน้าผม แล้วคุณนับได้เหรอ " ไอ้....." ค่ะ 1... 2... 3... 6.... 10....15.....25...... "" ครบไหมครับ "" แปปนึงค่ะ " คือฉันยังนับไม่เสร็จไงแล้วมาถามแบบนี้ฉันจ
หัวใจวิศวะ บทที่ 0112
" มึงรู้ปะแอมป์ว่าเรื่องอะไร "" กูไม่รู้ เลิกถามกูได้แล้ว แล้วก็เลิกมองกูด้วยสายตาที่กูเป็นต้นเหตุสักทีเถอะ " ก็ตลอดทั้งวันทั้งไอ้เมย์และไอ้เนยมันเอาแต่ถามฉัน และมองว่าฉันเป็นต้นเหตุของเรื่องที่พวกพี่เค้าเรียกมารวมตัว" โห!! มึง ก็มันคิดเป็นอย่างอื่นไม่ได้นี่หว่า "" ทำไมพวกมึงไม่เลิกสงสัยแล้วรอพวก
หัวใจวิศวะ บทที่ 0111
" และสุดท้ายเลย เราคุยกันรู้เรื่องแล้วนะ เราเป็นพี่น้องกัน พี่น้องกันแค่นั้น " ฉันขอย้ำอีกรอบ ทำไมตอนอยู่คอนโดพี่มันไม่เป็นแบบนี้วะ ดูรู้เรื่องกว่านี้และไม่มีท่าทีจะกวนตีนแบบนี้เลยปัง!!" ไปดิ จะจอดอยู่ทำไมอีก " เพราะฉันเดินลงมาสักพักแล้วยังไปยอมขับไปอีก พ่อพี่มึงสร้างตรงนี้ไว้เหรอ" โอเค ไปก็ไป แล
หัวใจวิศวะ บทที่ 0110
Chapter 50" อื้ม ขอบคุณนะที่ยังให้อภัยคนอย่างพี่ " และเราสองคนก็ยิ้มให้กัน อย่างน้อยๆ ช่วงเวลาแบบนี้เราก็ยังยิ้มให้กันได้อยู่" ขอบคุณพี่เหมือนกัน "" แล้วนี่จะอยู่กินข้าวกันก่อนไหม พี่พึ่งกลับมาจากซื้อของมาเลย "" เอ่อ… ไม่ดีกว่าค่ะ แอมป์กลับไปกินพร้อมเมย์ดีกว่า " เพราะเมย์มันก็ซื้อของไปทำอาหารเยอ
หัวใจวิศวะ บทที่ 0109
" ไอ้เมย์!! " ฉันคิดว่ามันจะหยุดแล้วนะ แต่ไม่ใช่ ไอ้เพื่อนเวรนี่" ฮ่าๆๆ เออไม่แกล้งแล้ว แต่เอาจริงนะมึง ถ้ายังรู้สึกว่ายังรักกันอยู่ก็กลับไปเคลียร์กันให้จบๆ จะได้ดีกันสักที "" แต่ว่าวันนั้น " วันนั้นที่เค้าดูถูกความรักของฉัน ดูถูกฉันมันยังทำให้ฉันกลัว" ฉันรู้ว่ามันยาก แต่ก็ยังไม่ได้คุยกันแบบเคลีย
หัวใจวิศวะ บทที่ 0108
ตอนนี้ผมกลับจากเชียงใหม่แล้วครับ กลับมาพร้อมพวกเพื่อนเหี้ยๆ ของผมนี่แหละครับ ผมรู้สึกมีความสุขมากๆ เพราะหลังจากที่อาร์มกลับไปได้สักพักแล้วผมก็ได้รู้จากปากไอ้แทน ครับไอ้แทนนี่แหละครับ มันไม่ตอบผม แต่มันบอกผมว่าก่อนที่พวกมันจะมาถึง แอมป์เป็นคนนอนเฝ้าผมเอง แต่พอพวกมันมาแอมป์ถึงกลับบ้านไป ก็ยังดีนะครับท
