Share

บทที่ 853

“มันไม่ใช่อันตรายหรือไม่อันตราย แต่มัน....”

“เอ่ออ...”

อาอวี๋ไม่ได้พูดอะไรอีก

“โอ๊ย พ่อก็เป็นแบบนี้ตลอด ไม่รำคาญเหรอ?!”

“หนูแค่อยากจะออกไปเดินเล่น แล้วยังมียอดฝีมืออย่างอาจารย์หลินไปด้วย ยังจะมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นอีก?”

อวี๋จื่อเสวียนพูดอย่างหงุดหงิด:

“พ่ออยากจะให้หนูอยู่คนเดียวโดยที่ไม่มีเพื่อนเลยใช่ไหม?”

“ไม่ใช่แน่นอน ฉันอยากจะให้แกคบหาตามปกติ....”

“แต่ในสายตาหนู พ่อไม่ปกติ!”

อวี๋จื่อเสวียนตะโกนใส่อาอวี๋เสียงดัง ก่อนจะวิ่นหนีไปด้วยความโกรธ

“เฮ้อ เด็กคนนี้....”

“ไม่ต้องห่วงหรอกอาอวี๋ มีผมอยู่ เด็กคนนี้จะไม่เป็นอะไร”

หลินเฟิงพยักหน้ากับอาอวี๋

“ผมก็กลัวว่าคุณ.....”

อาอวี๋ไม่สามารถพูดคำเหล่านี้ออกไปได้ เขาทำได้แค่เพียงถอนหายใจและนำกล่องเล็ก ๆไว้ในกระเป๋าของหลินเฟิง โดยที่ไม่ได้พูดอะไรสักคำ ก่อนจะก้มหัวจากไป

หลินเฟิงมองไปที่ด้านหลังของเขาด้วยความงุนงง

แต่เมื่อเขาเห็นห่อที่อยู่ในกล่องเล็ก ๆที่อาอวี๋มอบให้ตัวเอง ก็ตกตะลึงทันที

แล้วหลินเฟิงก็เข้าใจทุกอย่างในทันที

“อาอวี่...”

หลินเฟิงที่กำลังจะอธิบาย อวี๋จื่อเสวียนที่อยู่ข้าง ๆก็หันกลับมาและดึงแขนของหลินเฟิงไว้

“ไปเถอะ ไปเถอ
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status