บทที่ 1340

หลินเฟิงสามารถต่อต้านได้อย่างแข็งแกร่ง ถึงขนาดสามารถที่จะหักขาของเฝิงอวี้อู่ได้ด้วยเพียงพลิกฝ่ามืออย่างง่ายดาย

แต่หลินเฟิงก็ไม่อยากจะทำอย่างนั้น

เขามีความคิดเป็นของตัวเอง

ความแข็งแกร่งของเฝิงอวี้อู่นั้นไม่เลวเลยจริง ๆและความแข็งแกร่งที่แท้จริงน่าจะอยู่ในช่วงระดับกลางของแดนแปรภาพ แต่เมื่ออยู่ต่อหน้าหลินเฟิง ก็ไม่ได้เป็นภัยคุกคามแต่อย่างใด

การท้าดวลครั้งนี้ หลินเฟิงไม่ได้ตั้งเป้าไปที่เฝิงอวี้อู่เลย

เป้าหมายของเขาจริง ๆก็คือ ตระกูลสยง สยงเทียนคัง

และหลงซวี่จวินที่อยู่ด้านข้างสยงเทียนคัง

“ปัง!”

ขณะที่หลินเฟิลเบี่ยงตัวหลบ ลูกเตะของเฝิงอวี้อู่ ทำให้เวทีท้าดวลชั่วคราวทั้งหมดพังทลายไปครึ่งหนึ่ง

และเพียงพอที่จะแสดงให้เห็นถึงความแข็งแกร่งของเฝิงอวี้อู่

“อะไรนะ?！”

เฝิงอวี้อู่เหลือบมองด้วยความตกตะลึง หรือว่าหลินเฟิงจะมีความสามารถอยู่บ้าง ถึงได้สามารถหลบหลีกวิชาการต่อสู้ตระกูลเฝิงของเขาได้?

จากนั้นสีหน้าของเขาก็ค่อย ๆเปลี่ยนจากอึมครึมกลายเป็นดุร้าย

สิ่งนี้ทำให้เขานึกถึงเมื่อสองปีก่อน

ตอนที่ตัวเองมีความทะเยอทะยาน ก็ได้พบเจอกับจอมมารจากสำนักหลงผาน ตอนนั้นเขาก็หลบการโจมตีของตัวเองแบบนี้เ