บทที่ 50 พี่ใหญ่ฉู่อี้

ซูหรานยัดโทรศัพท์ไว้ในมือของฟู่จิ้นหาน และวิ่งออกไปทันที

หลังจากปิดประตู เสียงที่เซ็กซี่และทุ้มต่ำของสามีตัวพ่อก็ได้ดังมาจากด้านนอกประตูว่า "อืม กลับไปเมืองจิงเฉิงแล้วค่อยคุยกัน"

และซูหรานก็นึกถึงน้ำเสียงที่อ่อนโยนของผู้หญิงคนนั้นเมื่อครู่นี้

เย่ซือเหยียน?

ฟังจากน้ำเสียง เธอและสามีตัวพ่อนั้นดูเหมือนจะมีความสัมพันธ์ที่ไม่ธรรมดา นี่สามีตัวพ่อของเธอจะกลับเมืองจิงเฉิงงั้นเหรอ?

ซูหรานรู้สึกหดหู่ใจ จู่ ๆ เธอก็คิดอะไรบางอย่างขึ้นมาได้

เมื่อกี้ "เย่ซือเหยียน" เรียกสามีตัวพ่อว่าอะไรนะ?

"อะไร… หาน?"

ซูหรานพยายามคิดอย่างหนัก แต่ดูเหมือนว่าเพราะเมื่อกี้ตื่นเต้นเกินไป ในเวลานี้ไม่ว่าจะอย่างไรเธอก็นึกไม่ออก กระทั่งไม่ได้คิดต่อว่า เย่ซือเหยียนและสามีตัวพ่อต่างก็ใช้คำว่า "กลับ" เมื่อพูดถึงเมืองจิงเฉิง

……

ข่าวคราวที่ว่าฟู่จิ้นหานจะมารับหน้าที่กรรมการพิเศษในการแข่งขันเครื่องประดับนั้นได้กลายเป็นข่าวพาดหัวในโลกอินเทอร์เน็ตอย่างรวดเร็ว

เหล่าบรรดาสื่อใหญ่ ๆ ต่างก็ประโคมข่าวต่อไปว่า หลังจากการแข่งขันในรอบชิงชนะเลิศจะมีการประมูลเกิดขึ้น

ความนิยมของการแข่งขันเครื่องประดับยังคงสูง เมื่อทุกคนพูดถึงก