บทที่ 531

“เป็นเด็กทะเลาะกันและมันก็เป็นอุบัติเหตุด้วยซ้ำ ถ้าเอา หยางหยางมาให้พวกเราในอนาคต ก็จะดูแลเขาอย่างดีอย่างแน่นอนและจะไม่ปล่อยให้เขาถูกรังแกอีก”

แม่โจวเจ็บปวดหัวใจ"หงหลินไม่ต้องหย่าแล้ว แม่ทำใจไม่ได้"

เธอคิดไม่ถึงว่าแค่เด็กทะเลาะกัน จะส่งผลต่อสิทธิ์การเลี้ยงดูหลานชายด้วย

เธอแก่ขนาดนี้แล้ว ยังไม่เคยเห็นใครฟ้องหย่ามาก่อนเลย คนรอบตัวที่หย่าก็ให้ผู้หญิงเก็บข้าวของและออกจากบ้านไป ส่วนบ้าน รถ และลูกๆ เป็นของผู้ชาย

“ก็แค่เด็กทะเลาะกัน แต่ยังแสดงให้คนอื่นเห็นว่าหยางหยางอยู่กับพวกเรานั้น มันจะไม่เอื้อต่อการเติบโตของหยางหยาง”

โจวหงหลินค่อยๆ เกลี้ยกล่อมพ่อแม่อย่างอดทนว่า “แม่ ฉันไม่ได้รักไห่หลิงแล้ว ส่วนไห่หลิงก็ยอมแพ้ในตัวฉันแล้ว ยุยังไงก็ไม่ขึ้นหรอก ถ้าทำแบบนี้ต่อไปก็มีแต่เจ็บกับเจ็บ นอกจากนี้ไห่หลิงเต็มใจหย่าร้าง ซึ่งเรื่องนี้ได้รับการตัดสินแล้ว”

“ฉันก็ตัดสินใจแล้ว แค่กลับมาบอกพ่อแม่เท่านั้น”

เย่เจียนีพูดถูก นี่เป็นเรื่องระหว่างเขากับไห่หลิง และเขาได้ตัดสินใจแล้ว

แค่มาบอกพ่อแม่เท่านั้น

แม่โจวกำลังจะร้องไห้ เธอตีสามี "ตาเฒ่า ช่วยพูดอะไรหน่อยเถอะ ไม่ได้แล้ว ฉันต้องโทรหาหงหยิงและขอให้เธอมา